Politike – Page 494 – Dielli

Kosovë: Koalicioni me dy qendrime për demarkacionin me Malin e Zi

December 8, 2017 by dgreca

Kalimi në kuvend i marrëveshjes së demarkacionit ka nxjerrë në pah dallimet brenda koalicionit. Partnerët ndërkombëtarë: kuvendi duhet ta ratifikojë marrëveshjen. Analistët: mosratifikimi vë në pikëpyetje qeverinë.

Kuvendi i Kosovës ende nuk ka bërë të ditur, se kur marrëveshja e demarkacionit me Malin e Zi mund të vihet në rendin e ditës për votim, për të parë nëse kjo marrëveshje ratifikohet nga deputetët apo jo. Për ratifikimin e marrëveshjes së demarkacionit nevojiten 81 vota nga 120 deputetë që ka kuvendi i Kosovës. Qeveria dy ditë më parë e procedoi në kuvend për votim marrëveshjen së bashku me konstatimet e komisionit të ri për shënjimin e vijës kufitare i themeluar nga kryeministri Ramush Haradinaj. Por procedimi në kuvend i marrëveshjes ka njxerrë në pah dallimet e thella brenda koalicionit qeveritar, që përbëhet nga Partia Demokratike e Kosovës, (PDK) Aleanca për Ardhmërinë e Kosovës, (AAK) Nisma për Kosovën dhe lista Srpska. Vet kryeministri Ramush Haradinaj dhe partia e tij është kundër versionit aktual të demarkacionit dhe marrëveshja që ai e dërgoi për votim në kuvend është e qeverisë së kaluar të kryesuar nga ish-kryeministri Isa Mustafa.

Kundër ratifikimit të kësaj marrëveshjeje është edhe Nisma për Kosovën, por edhe partia opozitare Vetëvendosje, e cila ka 32 deputet.

Partneri më i madh i koalicionit aktual qeverisës, Kadri Veseli, kryetar i PDK-së, thotë se partia e tij do të votojë pro ratifikimit të marrëveshjes, sepse sipas tij, në këtë mënyrë forcohet sovraniteti i Republikës së Kosovës dhe kjo i hap rrugë liberalizimit të vizave.

“Qëndrimi im, por edhe i subjektit tim që përfaqësoj është i qartë. Marrëveshja me Malin e Zi duhet të ratifikohet. Marrëveshja duhet të kalojë dhe vota jonë është ‘pro’, siç e kemi thënë në vazhdimësi. Gjithësesi, unë besoj se duhet të ketë një konsensus të plotë për këtë marrëveshje”, shprehet Kadri Veseli, duke ritheksuar se Bashkimi Evropian duhet të veprojë shpejt dhe qartë sa i përket liberalizimit të vizave për qytetarët e Kosovës. Është Bashkimi Evropian dhe përfaqësuesja e këtij mekanizmi në Kosovë, Natalya Apostolova, e cila u rikujton deputetëve të kuvendit të Kosovës, se çështja e shënjimit të kufirit me Malin e Zi duhet përfunduar, sepse është kusht për liberalizimin e vizave. Ajo thotë se “politikanët nuk duhet t’i mbajnë peng të rinjtë e Kosovës”.

“Dua t’u kujtoj edhe njëherë politikanëve që demarkacioni i kufirit me të vërtetë është thelbësor për t’u zgjidhur. Nuk dua që politikanët të mbajnë peng të rinjtë e Kosovës, një rini fantastike që meriton lëvizje të lirë, që ndoshta nuk iu kujtohet konflikti dhe duan të jenë pjesë e Evropës. Kërkoj nga të gjithë ata që do ta kenë rastin të votojnë të kenë këtë në mendje”, thotë Natalya Apostolova në një konferencë, ku u fol për integrimet e Kosovës.

Pro ratifikimit të marrëveshjes së demarkacionit është shprehur Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK), e cila madje akuzon qeverinë Haradinaj për izolim të qytetarëve të Kosovës duke bllokuar demarkacionin me Malin e Zi.

Komisioni për shënjimin e vijës kufitare me Malin e Zi i themeluar nga kryeministri Ramush Haradinaj, dy ditë më parë prezantoi raportin me konstatimet e tij për kufirin. Ata thanë se komisioni i kaluar ka gabuar në shënjimin e kësaj vije dhe vazhdojnë të mbajnë qëndrimin se Kosova me marrëveshjen e vitit 2015 me Malin e Zi humbet territor. Por, është ambasadori amerikan në Kosovë, Greg Delawie, i cili raportin e komisionit të qeverisë Haradinaj për kufirin e quajti “një grumbull broçkullash të tyre”. Ai rikujtoi që ishin edhe ekspertët amerikanë nga State Departamenti, që në vitin 2016 e verifikuan marrëveshjen e demarkacionit të Kosovës me Malin e Zi dhe konstatuan, se me këtë marrëveshje Kosova nuk humbet territor.

Sidoqoftë, analistët politikë thonë, se qeveria Haradinaj e ka të vështirë të vazhdojë qeverisjen me këtë ndarje që ka brenda koalicionit rreth çështjes së demarkacionit.

“Çështja e Demarkacionit nuk mund të mbetet pezull, duhet të ketë zgjidhje apo alternativa. Qeveria Haradinaj nuk guxon të thotë ne jemi kundër këtij formati të demarkacionit dhe në të njëjtën kohë ta dërgojë atë për miratim në kuvend”. Qeveria e udhëhequr nga Ramush Haradinaj do të ketë probleme të mëdha edhe brenda koalicionit qeverisës, por edhe në raport me partnerët ndërkombëtarë, që ta arsyetojë vazhdimësinë e qeverisjes, nëse nuk ka ide se si të ballafaqohet me problemin e demarkacionit”, shprehet në një shkrim të tij, analisti Artan Muhaxheri.

Deputetët e kuvendit të Kosovës tashmë e kanë në dorë marrëveshjen e demarkacionit me Malin e Zi të nënshkruar në vitin 2015 nga qeveria e Isa Mustafës dhe po ashtu bashkangjitur edhe raportin e komisionit për shënjimin e vijës kufitare me Malin e Zi të kryeministrit Haradinaj, me të gjeturat që e kundërshtojnë marrëveshjen e parë. Kryesia e kuvendit ende nuk ka rënë dakord, se kur do ta verë në votim marrëveshjen e demarkacionit, mirëpo, siç u tha kjo do të ndodhë shumë shpejtë.

Njohja e Jerusalemit ka shkaktuar kritika, por nuk ka pasur dhunë

December 7, 2017 by dgreca

Në një kafene në Jerusalem, disa palestinezë shikojnë adresimin e presidentit të SHBA-së, Donald Trump. 6 dhjetor 2017/ Vendimi i presidentit amerikan, Donald Trump, për ta njohur Jerusalemin si kryeqytet të Izraelit, ka shkaktuar vërshim të kritikave në gjithë botën, por nuk ka shkaktuar dhunë të menjëhershme, ashtu siç parashikonin disa liderë botërorë.Vetëm Izraeli e ka mirëpritur shpalljen e mbrëmshme të zotit Trump si “akt të guximshëm dhe të drejtë”, ndërsa aleatët amerikanë, nga Gjermania, Arabia Saudite dhe Britania, e deri te Bashkimi Evropian, e kanë dënuar atë dhe thanë se do t’i vështirojë negociatat për arritje të paqes në rajon.

Ministri i Jashtëm gjerman, Sigmar Gabriel, për transmetuesin publik, ARD, vlerësoi se “ky është problem i madh” dhe se me gjasë do të “hedhë benzinë në zjarr” dhe kjo do të shkaktojë “përshkallëzim të ri në konfliktin ndërmjet Izraelit dhe palestinezëve”.

Palestinezët kanë shpresuar për ta shpallur kryeqytetin e tyre në pjesën lindore të Jerusalemit, në kuadër të opsionit shumë të diskutuar për zgjidhjen e konfliktit me Izraelin me dy shtete. Por, një negociator i lartë palestinez tha mbrëmë se tash me shpalljen e Trumpit, kjo mundësi “është shkatërruar”.

Shumica e shteteve nuk e njohin sovranitetin e Izraelit ndaj gjithë qytetit të Jerusalemit, ku gjenden shumë vende që konsiderohen të shenjta nga myslimanët, hebrentjë dhe të krishterët.

Presidenti i Autoritetit Pelstinez, Mahmud Abbas, tha se Shtetet e Bashkuara më nuk mund të luajnë rolin e ndërmjetësuesit paqësor në dritën e asaj që vendimin e Trumpit e ka cilësuar si “të dënueshëm”, e i cili i “shkatërron të gjitha përpjekjet për paqe”.

Palestinezët mbajnë në duar fotografi të presidentit Donald Trump, gjatë një proteste në qytetin Ramallah më 6 dhjetor.

Arabia Saudite, të cilën Trump e konsideron aleat të afërt, lëvizjen e presidentit amerikan e ka vlerësuar si “të papërgjegjshme”, e cila, do të shkaktojë “regres drastik në përpjekjet për ta lëvizur përpara procesin e paqes”.

Tetë anëtarë të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara, shumica e tyre aleatë amerikanë, përfshirë Britaninë, Francën, Egjiptin, Italinë dhe Suedinë, kanë kërkuar seancë të jashtëzakonshme për të diskutuar për këtë lëvizje.

“Në këtë moment të shqetësimit të madh, dëshirojë të jem i qartë: nuk ka alternativë tjetër ndaj zgjidhjes me dy shtete”, tha sekretari i pëgjithshëm i Kombeveve të Bashkuara, Antonio Guterres.

Gjatë deklaratës së tij presidenti Trump tha se “ne përfundimisht e njohim atë që është evidente – se Jerusalemi është kryeqytet i Izraelit” dhe ka shtuar se “Izraeli është shtet sovran me të drejta sikur të gjitha shtetet e tjera sovrane për ta përcaktuar kryeqytetin e vet”.

Zoti Trump e ka urdhëruar Departamentin amerikan të Shtetit për fillimin e përgatitjeve për lëvizjen e Ambasadës së Shteteve të Bashkuara nga Tel Avivi në Jerusalem, në procesin i cili konsiderohet se mund të zgjasë tri-katër vjet.Kjo shpallje e ka kthyer prapa politikën amerikane për disa dekada se statusi i Jerusalemit duhet të vendoset në negociata me palestinezët.

Izrael: Një punëtor vendos flamurin amerikan në një shtyllë që gjendet në rrugën ku ndodhet konsullata e SHBA-së në Jerusalem. 6 dhjetor, 2017

Trump tha se ai ende synon “të bëjë çdo gjë të mundshme për të ndihmuar” për gjetjen e marrëveshjes paqësore të pranuar nga izraelitët dhe palestinezët.

Kryeministri i Izraelit, Benjamin Netanyahu, e ka përshëndetur këtë vendim si “historik” dhe ka kërkuar nga vendet e tjera që të veprojnë si Shtetet e Bashkuara, duke i lëvizur ambasadat e tyre.

Presidenti i Francës, Emmanuel Macron, tha se vendimi i Trumpit është “për keqardhje”.

“Është për keqardhje vendimi të cilin Franca nuk e miraton dhe i cili është kundër së drejtës ndërkombëtare dhe rezolutave të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara”, tha Macron.Përgatiti: Fatmir Bujupi

SHBA e njeh Jerusalemin si kryeqytet të Izraelit

December 6, 2017 by dgreca

1 Trump telavibi Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Donlad Trump, tha se “është koha që Jerusalemi të njihet zyrtarisht kryeqytet i Izraelit”.“Kam vendosur se është koha ta njohim zyrtarisht Jerusalemin si kryeqytet të Izraelit. Derisa presidentët e mëparshëm (v.j. amerikanë) e kanë bërë këtë premtim të madh, ata nuk e kanë realizuar. Sot, unë po e realizoj”, tha Trump.

Në një fjalim që mbajti të mërkurën, Trump po ashtu tha se ka urdhëruar Departamentin e Shtetit të nisë përgatitjet për zhvendosjen e ambasadës amerikane nga Tel Avivi në Jerusalem.Vendimi i Trumpit për njohjen e Jerusalemit si kryeqytet të Izraelit paraqet ndryshim të politikës amerikane që statusi i qytetit të vendoset në negociata me palestinezët, të cilët duan që Jerusalemi Lindor të jetë kryeqytet i shtetit të tyre të ardhshëm.Trump tha se dëshiron të bëjë gjithçka në fuqinë e tij për të ndihmuar arritjen e një marrëveshjeje të paqes, të pranueshme edhe për izraelitët, edhe për palestinezët.

Izraeli e mirëpriti lajmin, por palestinezët dhe udhëheqësit arabë, ashtu si dhe aleatët kyçë të SHBA-së, e paralajmëruan Trumpin se ky veprim rrezikon të nxisë dhunë në gjithë Lindjen e Mesme dhe të komplikojë procesin e paqes.

Jerusalem

Kryeministrja e Britanisë, Theresa May, tha se do të bisedojë me Trumpin në lidhje me këtë çështje.

“Qëndrimi ynë nuk ka ndryshuar. Statusi i Jerusalemit duhet të përcaktohet nga një zgjidhje e negociuar midis izraelitëve dhe palestinezëve”, tha May.

Një zëdhënës i sekretarit të përgjithshëm të Kombeve të Bashkuara, Antonio Guterres, tha se ky i fundit e kundërshton çdo veprim të njëanshëm ndaj Jerusalemit, i cili mund të minojë zgjidhjen me dy shtete të konfliktit izraelito-palestinez.

“Ne gjithmonë e kemi konsideruar Jerusalemin si çështje të statusit përfundimtar, e cila duhet të zgjidhet me negociata të drejtpërdrejta nga të dyja palët, bazuar në rezolutat përkatëse të Këshillit të Sigurimit”, tha zëdhënësi i OKB-së, Stephane Dujarric.

Presidenti i Turqisë, Recep Tayyip Erdogan, thirri një takim të posaçëm të Organizatës për Bashkëpunim Islamik – trupit kryesor pan-islamik në botë – për të diskutuar çështjen më 13 dhjetor.

Presidenti i Iranit, Hassan Rohani, tha se do të ndjekë samitin dhe se “nuk do të tolerojë shkelje të shenjtërive islamike”.

Zëdhënësi i presidentit të Autoritetit Palestinez, Mahmud Abbas, tha se njohja e Jerusalemit si kryeqytet i Izraelit do të ketë pasoja serioze për përpjejkjet e paqes, që udhëhiqen nga SHBA-ja.

Izraeli e ka pushtuar Jerusalemin Lindor në luftën e vitit 1967 dhe pretendon se i gjithë qyteti është kryeqytet i tij.

Megjithatë, sovraniteti i Izraelit mbi Jerusalemin nuk është njohur kurrë ndërkombëtarisht dhe të gjitha vendet i kanë ambasadat e tyre në Tel Aviv.

Përgatiti: Valona Tela

Turkey’s Trust Deficit

December 6, 2017 by dgreca

BY DAVID L.PHILLIPS/*

Tukey was heralded as an invaluable NATO ally and partner countering violent extremism. My presentation evaluates these assertions and assesses US-Turkey relations under the Trump administration.
NATO Ally

Turkey played an important role as a NATO member, joining the Alliance in 1952. However, NATO is more than a security alliance. It is a coalition of countries with shared values, governed democratically, which uphold human rights. Turkey would not qualify as a NATO member if it applied to join the Alliance today. Under President Tayyip Erdogan, Turkey has become anti-democratic, anti-western, and Islamist. In response to the post-coup crackdown, US Secretary of State John Kerry suggested that NATO “measure” Turkey’s actions and suggested reviewing Turkey’s membership. According to Kerry, “NATO has a requirement with respect to democracy”.

Terror Ties

After the US failed to intervene when Syria used chemical weapons against insurgents in Ghouta (21 August 2013), The Turkish National Intelligence Agency (MIT) established an infrastructure for supporting al-Nusra, Ahrar al-Sham and other jihadists who joined the Islamic State. Assistance ranged from military cooperation and weapons transfers to logistical support, financial assistance, and the provision of medical services.

US officials knew about MIT’s role. During remarks at Harvard University (5 October 2014), Vice President Joe Biden indicated: “Our allies in the region were our largest problem in Syria. The Turks, the Saudis, the Emiratis…were so determined to take down Assad and essentially have a proxy Sunni-Shia war…they poured hundreds of millions of dollars, and thousands of tons of weapons into anyone who would fight against Assad. The people that were being supplied were al-Nusra and al-Qaeda and extremist elements of jihadis coming from other parts of the world.” Biden elaborated, “President Erdogan told me, he’s an old friend, ‘You were right. We let too many people through.” Erdogan denied admitting that Turkey supported Islamist militants. He demanded that Biden apologize for his statement or Biden will become “history to me.” Biden apologized for offending Biden, but did not retract the substance of his remarks.

At a meeting at the Council on Foreign Relations in New York (22 September 2014), Erdogan criticized “smear campaigns [and] attempts to distort perceptions about us.” He decried “a systematic attack on Turkey’s international reputation” saying “Turkey has been subject to a very unjust and ill-intentioned news items from media organizations. My request from our friends in the United States is to make your assessment about Turkey by basing your information on objective news sources.”
Columbia University did just that. We established an investigative team in the United States, Europe, and Turkey. We identified scores of credible sources documenting Turkey’s collaboration with jihadi groups. Columbia’s study concluded:

MIT helped “midwife” the Islamic State, according to Cengiz Candar, a well-respected Turkish journalist. Almost all the passports of deceased jihadis in collected in Syria had been stamped in Turkey.

MIT sanctioned and supported the jihadi highway from Sanliurfa to Raqqa. The border was called, “The Gateway to jihad.” According to an ISIS commander, “Most of the fighters who joined us in the beginning came from Turkey and so did our equipment and supplies.”

Many cell phones of jihadis collected in Syria had SIM cards that come from Turkey. There is an extensive record of financial transactions involving hawala systems in Gaziantep and the Istanbul Grand Bazaar.

The Turkish government facilitated weapons supplies, as evidenced by an official directive signed by the Interior Minister sanctioning support to al-Nusra (13 June 2014).

Turkish truck drivers documented their delivery of weapons to combatants in Syria. MIT agents on the border tried to prevent customs agents from inspecting the vehicles. Can Dundar, Cumhurriyet editor in chief, and Erdem Gul, the Ankara Bureau Chief, received sentences of 5 years and ten months and 5 years respectively for reporting MIT’s involvement. The Turkish Grand National Assembly passed a law prohibiting the media to report on MIT’s activities.

Turkey colluded with ISIS during the battle for Kobani. According to Anwar Moslem, Mayor of Kobani, “There is evidence, witnesses, and videos of trains from Turkey full of ammunition…”

Ex-Turkish Special Forces provided training to jihadis. ISIS posted training videos in Turkish. Fighters were recruited in Turkish towns like Konya, as well as in Germany.

Especially in Gaziantep and Sanliurfa, Turkey provided and paid for the medical care of jihadis wounded in Syria, including members of Abu Bakr Baghdadi’s inner circle. Taraf quotes the Minister of Health: “It is a human obligation to care for ISIS wounded.”

Turkey was the chief beneficiary of ISIS oil trade. Oil was transported by convoys of trucks across the border arranged the Powertrans, an oil trading company controlled by Berat Albayrak, Erdogan’s son-in-law. According to the ISIS Finance Ministry, $3.5 million was generated daily through trade with Powertrans. The supply chain of oil and refined oil products ended up in Adana. The BMZ Group, owned by Bilal Erdogan, was allegedly shipping ISIS oil at discount rates.

Turkey’s active collaboration with ISIS slowed in 2015, as ISIS grew increasingly critical of Erdogan. The US launched air strikes against ISIS from Incirlik Air Force Base. In a reversal, ISIS media called Turkey an “apostate regime” aligned with “crusaders.”

The Justice and Development Party (AKP) has not changed its core ideology. The AKP functions like a branch of the Muslim Brotherhood. For example, Deputy Prime Minister Bulent Arinc reproached women for laughing in public, referring to laughing or smiling as “moral corruption.”

US Approach

President Donald J. Trump is more willing to engage and accommodate than his predecessor. Despite voting irregularities during the referendum to amend the constitution (15 April 2017), Trump called to congratulate Erdogan and invited him for an official visit to the White House. Welcoming him, Trump said: “It’s a great honor and privilege — because he’s become a friend of mine — to introduce President Erdogan of Turkey. He’s running a very difficult part of the world. He’s involved very, very strongly and, frankly, he’s getting very high marks. And he’s also been working with the United States.”

In Erdogan’s 20-minute meeting with Trump (21 September 2017), Erdogan demanded that the US:

Extradite Fethullah Gulen whom he accused of masterminding the coup in July 2016.

Drop the charges against Reza Zarrab, the dual Iranian-Turkish national, arrested at Miami Airport and charged with money laundering that helped Iran and the Iranian Revolutionary Guard Corps evade sanctions to support nuclear activities.

Discontinue support for the Peoples Protection Units, insisting that the YPG and PKK are one and the same.

Other issues further complicate US-Turkey relations. Turkey bought S-400 missiles from Russia, paying $2.6 billion. The acquisition has strategic implications. Buying sophisticated weapons from Russia undermines the NATO principle of interoperability.

A US Grand Jury issued arrest warrants for nineteen of Erdogan’s bodyguards who beat US citizens outside the Turkish embassy in Washington (17 May 2017). In response, the US Congress voted overwhelmingly to censure Turkey and prohibited the sale of equipment for use by Erdogan’s security detail.

Turkey arrested US consular officials in September 2017, leading to a mutual ban on the issuance of non-immigrant visas by Turkey and the United States. The US partially lifted its visa ban as a gesture of goodwill prior to the visit of Prime Minister Binali Yildirim to Washington (8-9 November 2017).
Yildirim provided additional information to support Gulen’s extradition. It is, however, unlikely that the US will extradite. If it does, extradition requires a court order. Gulen has the right to appeal. Gulen knows a lot about Erdogan’s past activities. Gulen’s information would come out in a US court of law.
Reza Zarrab is cooperating with the prosecution, in exchange for lenient sentencing. He is a “jar of secrets” with intimate knowledge of Erdogan’s financial crimes. According to Zarrab, Erdogan signed off on the scheme. He “had given an order, for [Ziraat and Vakif banks] to start doing the trade.”

The Turkish Foreign Ministry reported that Trump promised to discontinue assistance to the YPG in a phone call with Erdogan (21 November 2017). The US disputes this report, indicating it will continue to cooperate with the Syrian Democratic Forces, including the YPG, until ISIS is vanquished.
Nonetheless, Kurds have reason for concern. Trump takes a transactional approach to politics and international relations. Though the YPG played a critical role liberating Raqqa, Trump might accede to Turkey’s demands, discontinue security assistance, and ultimately classify the YPG as a Foreign Terrorist Organization. After Kirkuk, the YPG could be next for betrayal by the Trump administration.

Turkey is an outlier, out-of-step with European values. The post-coup crackdown revealed Erdogan’s inner Stalin. Today Turkey is a giant gulag. Zarrab’s testimony about Erdogan’s corruption is pushing Erdogan to intensify his crackdown on domestic opposition, which further erodes the appearance of democratic legitimacy and exacerbates an already volatile situation.

The rule of law means nothing in Turkey under Erdogan’s dictatorship. Turkey’s judiciary is corrupted and politicized, yet the European Court for Human Rights refuses to consider 25,000 pending cases pending until complainants have exhausted local remedies. The international community should help progressive Turks get rid of Erdogan. Only when Erdogan is removed can Turkey resume its constructive cooperation with Euro-Atlantic institutions.

* Remarks delivered by David L. Phillips to the EUTCC/European Parliament on 6 December 2017.

*David L. Phillips is Director of the Program on Peace-building and Rights at Columbia University’s Institute for the Study of Human Rights. He served as a Senior Adviser and Foreign Affairs Expert at the U.S. State Department under Presidents Clinton, Bush, and Obama. His recent book is An Uncertain Ally: Turkey under Erdogan’s Dictatorship.

IDENTITETI I RREZIKUAR APO ASIMILIMI POLITIK

December 4, 2017 by dgreca

Diskursi politik/

Në sajë të rezultatëve të zgjedhjeve lokale për komunën e Tuzit që u mbajtën javën e fundit të nëntorit, del qartë se subjektet politike nacionale shqiptare nuk janë duke u mbeshtetur nga votuesit shqiptar, nga del se kemi të bëjmë me një çështje komplekse, ku përveç presionit permanent nga ana e pushtetit, përkatësisht nga partitë të ashtuquajtura qytetare, kemi të bëjmë me një proces i cili është duke ndikuar në zbehjen e identitetit të subjekteve politike shqiptare me pasoja asimilimin politik të këtij mjedisi/

Nail_Draga

Nga Nail Draga/

Ne prag të zgjedhjeve lokale në Tuz(26 nëntor 2017), mediat njoftuan se në mes subjekteve nacionale të shqiptarëve në Malësi(ASH,UDSH dhe LDSH), u arrit një marrëveshje e cila obligonte nënshkruesit për të qenë unik në zgjedhje pra te dalin me një listë të përbashkët. Por, duke ditur rrethanat për nënshkrimin e një marrëveshjeje të tilëë si dhe animozitetet në mes subjekteve shqiptare nuk ishin të pakët ata qe dyshuan për një marrëveshtje në mes paleve nënshkruese. Dhe, ashtu si u dyshua, dy-tre ditë më pas, opinioni u informu se nuk kemi të bëjmë me listë të përbashkët zgjedhore, por ajo mundësi ekziston pas zgjedhjeve. Marrëveshja filloi të mohohej pikërisht nga ata te cilët e kishin nënshkruar, nga del se kishim të benim me një akt jo të vullnetshëm, por ma tepër si akt mediatik se sa me seriozitetin politik. Duke marrë parasysh përvojën e kaluar por edhe gjendjen aktuale del se ishin të kota përpjekjet e Tiranës për unifikim të spektrit politik shqiptar në Malësi. Nga një qendrim i tillë ne lidhje me ketë marrëveshje me drejt do të ishte të thuhet se janë marrë vesh për mos me u marrë vesh(!).

Mbeshtetje nga diaspora

Edhe pse ishte një mbeshtetje aktive nga ana e diasporës shqiptare me banim në SHBA me origjinë nga Malësia që votuesit shqiptarë në Malësi të votojnë subjektet politike shqiptare rezultati i zgjedhjeve nuk ishte i favorshëm, sepse partia me e votuar doli ajo joshqiptare(DPS), e cila njëherit fitoi edhe numrin më të madh te mandatëve të këshiltarëve(15) për Komunën e Tuzit.Nga ana tjetër subjektët politike shqiptare(ASH,UDSH,LDSH) të cilat morën pjesë në zgjedhje veç e veç, fituan 12 mandate apo 37.5%, duke i mundësuar të tjerëve të formojnë pushtetin lokal. Është çështje tjetër se a do të jetë pjesë e pushtetit lokal ndonjë subjekt nacional shqiptar, sepse shumica parlamentare lokale mund të formohet pa subjektet shqiptare.

Mundësi korigjimi për malësorët në vitin 2018

Duke marrë parasysh se ne vitin 2018, qytetarët e Malësisë do të votojnë edhe dy herë tjera, votimi i 26 nëntorit 2017, ishte testi i parë i votuesve të Malësisë, andaj ekziston mundësi reale për korigjimin e gjendjes ekzistuese.

Nuk ka dilemë se kjo çështje do të jetë në agjenden e analizave të subjekteve përkatëse, për të analizuar çdo vendvotim, duke sjellur përfundime të qendrueshme për veprim të metutjeshëm. Votimet ishin ata qe ishin, dhe duhet qenë realist e pranuar së qytetarët votuan ashtu si kanë dëshiruar me vullnet të lirë apo presion, duke anashkaluar subjektet nacionale dhe votuar ato të ashtuquajtura qytetare në përqindje më të madhe. Për njohësit e rrethanave shoqërore dhe sociale në Malësi një votim i tillë nuk ishte befasi sepse pak kush ka shpresuar se do të ndodhte ndonjë mrekulli. Një konstatim i tillë mbeshtetet në faktin se partia e pushtetit(DPS) në Malësi ka mbeshtetësit e vet tradicional vite më radhë, e trashëguar nga koha e monizmit.

Politika e pushtetit dhe identiteti i zbehur

Trajtimi i çështjeve që kanë të bëjnë me elektoratin votues në Malësi, nuk dallon shumë nga viset tjera shqiptare, por duhet thënë se ky mjedis në aspektin politik është shumë heterogjen, ku subjektet politike shqiptare e kanë të vështirë të jenë superiore ndaj subjekteve të tjera të ashtuquajtura qytetare. Ndërsa politika perfide e pushtetit me metoda të ndryshme ka ndikuar në zbehjen e subjekteve politike shqiptare, nga del se subjektet malazeze apo si thuhet gjoja qytetare, kanë arritur këtu të kenë votues të tyre, duke dobësuar unitetin e elektoratit votues shqiptar. Po ashtu nuk përjashtohet mundësia qe mos koordinimi për gjetjen e një modusi për unifikimin e subjektëve politike shqiptare në një fletë të përbashkët zgjedhore ka dekurajuar votuesit shqiptarë, duke vlerësuar situatën se kemi të bëjmë për interesa personale e grupimeve të ndryshme e jo ato kombëtare. Ndërsa, nuk duhet përjashtuar as listat me kandidatët e propozuar për këshilltarë, që nuk ka dilemë se kanë mundur të jenë më të pranueshme për votuesit. Në këtë gamë nuk duhet përjashtuar edhe qasjën lideriste e ataviste te disa përfaqësuesve të subjekteve politike, që ka ndikuar në dekurajimin e elektoratit votues shqiptar.

Partitë qytetare dhe asimilimi politik i Malësisë

Duke i cilësuar këto zgjedhje lokale si historike, kemi pasur angazhimin permanent të pushtetit(DPS) përmes premtimeve të ndryshme dhe formave të tjera të presionit, duke ndikuar në elektoratin e Malësisë, në mënyrë identike si ne zgjedhjet e kaluara.Ishte ky një veprim perfid i tyre si duket për të përgatitur strukturën e re kadrovike për komunën e pavarur, për ta udhëhequr ne mandatin e ardhshëm.

Po ashtu ka vijuar propaganda e pushtetit duke favorizuar konceptin qytetar të subjektëve politike si me e pranueshme në nivel shtetëror e menjanuar ate nacional. Një veprim i tillë demagogjik i pushtetit nuk është i panjohur tek shqiptarët sepse kemi të bëjmë me një qasje te kordinuar me pasoja për këtë mjedis. Është pikërisht kjo qasje e pushtetit qe ka ndikuar në zbehjën e identitetit politik të Malësisë, çështje kjo e cila ka filluar të marrë përmasa shqetësuese. Nëse nuk do të kemi ndryshim sasior në të ardhmën, komunën e pavarur të Tuzit ka gjasa maksimale ta udhëheqin partitë nga korpusi qytetar, duke u menjanuar ata nacionale shqiptare. Nëse partive qytetare malazeze iu shtojmë edhe ate boshnjake e cila këtu ka elektorat të konsiderueshëm është e qartë se malësorët do të jenë të huaj në shtëpi të tyre. Janë këto plane të pushetit me strategji perfide që quhet asimilim politik i Malësisë, duke rrezikuar identitetin kombëtar shqiptar në Malësisë.

Nuk ka dilemë se kemi të bëjmë me manipulim ordiner, sepse përfaqësuesit e subjekteve politike qytetare malazeze, nuk mund të jenë përfaqësuesit autentik të Malësisë, sepse të tillë mund të jenë vetëm te zgjedhurit nga partitë nacionale shqiptare.

Dhjetor 2017