Politike – Page 576 – Dielli

Vazhdojnë protestat në Shkup

December 17, 2016 by dgreca

Komisioni Shtetëror i Zgjedhjeve do të vazhdojë gjatë ditës së shtunë shqyrtimin e ankesës së fundit të Partisë Social Demokrate në opozitë, për ta përmbyllur gjithë procesin zgjedhor. Komisioni gjatë natës së kaluar ka pranuar vetëm një ankesë të partisë shqiptare Besa.

Ndërkohë, përkrahësit e partisë së ish-kryeministrit Nikolla Gruevksi, VMRO DPMNE, kanë vazhduar protestat e tyre përpara selisë së KSHZ-së.

Komisioni tha se do të shqyrtojë ankesën e LSDM-së gjatë ditës së shtunë, ndërkohë që kryetari i Komisionit Aleksandar Cicakovski tha se “në këtë mbledhje do të përgatiten të gjitha vendimet për t’i dorëzuar ato”.

Ankesat e mbetura janë refuzuar nga anëtarët e komisionit, me përjashtim të dy që janë tërhequr nga LSDM-ja.

Përkrahësit e VMRO-DPMNE sërish, si edh enjë natë më herët, janë mbledhur përpara selisë së KSHZ-së për, siç thonë, të mos lejuar që të “vidhet fitorja e partisë në pushtet”.

Ata kanë kënduar këngë dhe kanë brohoritur slogane partiake dhe për Maqedoninë dhe kanë hedhur fishekzjarrë dhe gjësende të tjera mbi ndërtesën e Komisionit Shtetëror të Zgjedhjeve.

Me të përfunduar të mbledhjes së KSHZ-së, anëtari i VMRO-DPMNE, Dime Spasov tha se do të vazhdojnë të “qëndrojnë përpara KSHZ-së dhe se nuk do të ikin nga askush”.

Protestuesit thonë se do të vazhdojnë protestat deri sa KSHZ, të mos e verifikojë rezultatin zgjedhor.

Në bazë të një rezultati paraprak të publikuar partia e Gruevksit VMRO-DPMNE ka fituar dy vende në Parlament më shumë se ajo e Zoran Zaev, LSDM, në opozitë, respektivisht 51 deputetë me 49 syresh.

Aleppo sot

December 16, 2016 by dgreca

1-aleppo-1 1-femijet-ne-gjak 1-al-bashar 4-grate-aleppo 3-aleppo 2aleppo

Nga Ilir Levonja/Portalet e botës janë përqëndruar në Alepo. Një qytet i gjithi nën terror. Ca ditë më parë regjimi i Bashar al Asadit, mori kontrolllin e munguar. Një shfrymje dufi, të cilën një qytetar i thjeshtë, një i ri sirian…, e ka përmbledhur me pak fjalë. Ata po dëfrejnë mbi trupat tanë. Kjo falë internetit. Gjëndet në faqen e parë të gazetës The New Yorks Times me titullin, ”E fundit lamtumirë për Asadin”. E gjitha nën atë shpresën e arratisë. Fal atij armëpushimi të shkurtër nga e djeshmja. Kur karvane autobuzësh nga Kryqi i Kuq Arab nisën evakuimin e njerëzve drejt Turqisë e më tutje. Një armëpushim që u ndërpre krejt papritur, duke e futur Alepon sërish nën hijen e ftohtë të një të nesërme të pasigurtë. Pamjet e tjera që serviren, ngjajnë me atë që grigja njerëzore e sjell si shembull kur do të përcaktojë, shtazërinë kafshërore. Që domethënë, shfarosja është ulur këmbëkryq në Alepo. Dhe në këtë kontekst, shfarosja e njeriut prej njeriut, ia ka kaluar instiktit kafshëror. Ndaj duhet të përgatisni veten, duhet të kujtoheni se keni apo nuk keni zemër të fort. Pasi pamje si ato i gjeni vetëm në filmat horror. Sheh burra që nxjerrin nga kupola betonesh të thyer, fëmijën e vdekur. Civilë të dorëzuar që vriten në vend sikur të jenë kunguj gardhi. Se si një ndërtesë në anë të rrugës, u shëmbet njerëzve përsipër. Me mijra sy që u mëshirohen kapuçonëve të zinj të ushtrisë. Shikon se si përdridhet nga qafa një grua në sy të fëmijëve. Si zhveshin e rrahin një kryefamiljar të moshuar. Se si buzë një grope predheje, diku në një rrugë rrethine, gjëndet një gjysmë kufomë njeriu…, me, vetëm këmbët në kalldrëm.

Nga ana tjetër, pro qeveritarët që vendosin posterat e Asadit, mbi rrënojat dhe kufomat e një populli të vdekur.
Siria gjëndet në një luftë civile, tashmë prej pesë vitesh.
Vendi që është një ndërthurje besimesh. Fusha e betejës ndër shekuj midis osmanllinjëve dhe arabëve, francezëve dhe vet sirianëve. Deri sa erdhi në pushtet familja Asad. Duket se ka humbur plotësisht besimin tek vetvetja. Ndryshe nuk ka se si, në kohët e sotshme, të zgjasë kaq shumë një luftë civile. Aq më tepër që një regjim me para të huaja, me gjak vëllezërish…, do i tregojë at me gisht në të ardhmen.
Paralelisht me kaosin sirian. Eshtë në një mëdyshje të madhe edhe mbarë opinioni botëror. Një lloj ndarje që ndofta një ditë do të konsiderohet si fatkeqësia botërore siriane. E cila infektoi ndarjen, apo mëdyshjen tek njerëzimi. Të shteteve apo qeverive të tyre. Njëra palë i quan ithtarë të lirisë, tjetra rrebelë. Aq sa në mes të një kohe evakumi, një ministër i jashtëm, i një vendi të madh si Rusia, u kërkon forcave të regjimit të mos ndalin marshimin, deri në dëbimin e banditit të fundit. Kështu një kapuçon i zi nuk e ka për gjë të qëllojë mbi ata që duan t’i largohen masakrës. Ndaj lufta civile aty u ka dhënë shkak interesave të ngushta të shefave në kabinetet e tyre. Në fakt ka plot qeveri që injorojnë qëllimisht thertoren siriane. Kjo jo vetëm për çështjet e koklavitura nga kabineti i Putinit, Ankarasë apo Shtëpia e Bardhë etj. Por nga autoriteti i pushtetit për të sunduar.
Kjo edhe për firot e shoqërive civile, si paktet me pushtetin. Heshtja.
Siç është dhe rasti i arrestimeve pafund në Turqi.
Dhe më e keqja ndodh nga besimi i humbur i njeriut për njeriun. Dhe këtë rënie, këto disfata sociale i sjellin zakonisht renditja verbërisht pas një doktrine politike prej grupesh interesi. Pra…, çështja, pushteti mbi të gjitha. Eshtë kjo arsyeja që sot e pesë vjetë, në Siri nuk ndryshon asgjë. Eshtë kjo arsyeja që nga kjo luftë e ashpër civile nuk e ka për gjë që djali i tezes, apo i dajës, i xhaxhait etj…, të vrasin njëri-tjetrin.

RAPORTI:ÇFARE PO NDODH NE ALEPPO?

December 15, 2016 by dgreca

Për Iranin, fitorja e Assadit në Alepo është fitore kundër SHBA-së/

1-aleppo-5 1-okay-aleppo 4-aleppo 1-aleppo-te-vrare 2-ok-aleppo-1

Presidenti iranian, Hassan Rohani e ka telefonuar homologun e tij sirian, Bashar al Assad, që ta urojë për mundjen e forcave rebele në qytetin e Alepos. Për iranianët, beteja për këtë qytet është një fitore kundër Shteteve të Bashkuara.“Fitorja në Alepo…paraqet një fitore të madhe për popullin sirian kundër terroristëve dhe atyre që i kanë përkrahur ata”, i ka thënë Rohani liderit sirian mbrëmjen e 14 dhjetorit, sipas faqes së internetit të presidentit iranian.Thirrja telefonike është kryer derisa konservatorët në Iran fitoren në Alepo e konsiderojnë si fitore kundër SHBA-së.Kjo është parë edhe nëpër pano të vendosura nëpër kryeqytetin iranian, Teheran ku shkruan: “Lufta kundër Shteteve të Bashkuara edhe njëherë është shpaguar. Alepo është çliruar”.Rohani ka thënë se Irani do të vazhdojë ta përkrahë Assadin derisa ai të mund të gjithë kundërshtarët e tij, disa prej të cilëve e kanë përkrahjen e Shteteve të Bashkuara.“Irani mbetët në anën e Sirisë derisa të bie terroristi i fundit”, ka thënë ai.

3-aleppo-2ok 3-ok-aleppo 2-aleppo 3-alepo

Irani dhe Siria, të gjitha grupet që janë ngritur kundër tyre, përfshirë edhe ata që e kanë përkrahjen e perëndimit i quan si “terroristë”.Rohani gjithashtu i ka kërkuar Assadit që të lëjojë korridore humanitare për qytetarët e Alepos, derisa ka ofruar ndihmë për këtë përmes Kryqit të Kuq iranian.Lideri sirian thuhet se ka deklaruar se Irani ka qëndruar “në anën e popullit dhe qeverisë siriane në momentet më të vështira, dhe ne këtë nuk do e harrojmë kurrë”.Sidoqoftë, festa e kësaj fitoreje është bërë në kohën kur një zyrtar i lartë i OKB-së ka thënë se Assadi dhe aleatët e tij me gjasë kanë kryer “krime lufte” duke vrarë qindra civilë në betejën brutale për rimarrjen e kontrollit mbi Alepo.Komisioneri i Lartë i OKB-së për të Drejtat e Njeriut, Zeid bin Raad Zeid Al Hussein, ka thënë se Siria dhe aleatët e saj, Rusia dhe Irani sipas të gjitha gjasave kanë shkelur ligjin ndërkombëtar të luftës dhe ndoshta kanë kryer krime lufte gjatë bombardimeve të fundit ndaj civilëve të cilët shpresonin të evakuohen nga Alepo lindore.Reagimet ndërkombëtare për bombardimin e Alepos dhe krimet që dyshohet se po kryhen atje kanë vazhduar pandërprerë. Kryeministri francez, iu është drejtuar dhomës së ulët të parlamentit francez duke folur për situatën në qytetin sirian.

“Ne nuk do të pranojmë që bombardimi dhe luftimet të arrijnë një nivel të tillë të barbarizmit. Një luftë kjo e deklaruar nga regjimi i Bashar al Assadit, me përkrahjen e Rusisë, kundër popullit të vet”, ka thënë kryeministri francez, Bernard Cazeneuvenë parlamentin francez.Mirëpo, megjithë paralajmërimet ndërkombëtare, situata në Alepo shihet krejt ndryshe nga Irani.Fakti se në Alepo ka mbetur vetëm një zonë e vogël nën kontrollin e rebelëve, konservatorët në Teheran thonë se ofensiva për këtë qytet sirian e tregon rritjen e ndikimit të Iranit në rajon.“Koalicioni në mes të Iranit, Rusisë, Sirisë dhe Hezbollahut ka çuar deri te çlirimi i Alepos, ndërsa tani do e çlirojë Mosulin”, ka thënë Jahja Safavi, këshilltari kryesor për politikë të jashtme i liderit suprem iranian, Ajatollah Ali Khamenei.

Safavi, ish udhëheqës i Gardës Revolucionare Islamike, nuk e ka përmendur që fushata për çlirimin e Mosulit nga Shteti Islamik merr përkrahje të madhe nga sulmet ajrore amerikane dhe forcat këshilldhënëse që SHBA-të i kanë në tërren në Irak.

Safavi ka thënë se fitorja në Alepo dërgon mesazh të qartë për presidentin e zgjedhur amerikan, Donald Trump, i cili është zotuar për të mbajtur qëndrim më të ashpër ndaj Iranit.“Presidenti i ri amerikan duhet ta pranojë realitetin se Irani është fuqia udhëheqëse në rajon”, ka thënë Safavi sipas faqës së internetit të Gardës, “Sephanews”.Irani nuk e ka përfshirë ushtrinë e saj të rregullt në konfliktin e Sirisë, por Grada Revolucionare e saj e ka luajtur një rol të rëndësishëm koordinues.Mijëra vullnetarë iranian, shumica e të cilëve të motivuar nga dëshira për të mbrojtur vendet e shenjta shiite në Siri, besohet se po luftojnë në vijën e frontit.

Alepo: Hyn në fuqi armëpushimi i ri, aktualizohet evakuimi/

Raportohet se të shtënat me armë në Alepo janë ndalur, derisa palët e ndryshme në konfliktin në Siri, janë pajtuar për një marrëveshje të re për evakuimin nga pjesa e fundit e qytetit Alepo, që ishte nën kontroll të kryengritësve.Marrëveshja e mëparshme për armëpushim dhe për evakuimin e luftëtarëve kryengritës dhe civilëve, e ndërmjetësuar nga Rusia dhe Turqia, ishte shkelur dje pasi ka pasur luftime.Por, burime të kryengristësve thanë se armëpushimi tashmë është fuqizuar dhe evakuimet mund të kryhen gjatë ditës së sotme.Burime nga ushtria e Sirisë dhe lëvizja proqeveritare myslimane shiite Hezbollah, thanë se përgatitjet për evakuim janë në zhvillim e sipër.Observatori sirian për të drejtat e njeriut me seli në Londër, që i ka vëzhguesit në terren në Siri, më vonë ka thënë se konvoji i parë i njerëzve që kërkonin kujdes mjekësor ka filluar të largohet nga pjesa lindore e Alepos.Njëherësh, sipas urdhërave të presidentit Vladimir Putin, Qeveria e Rusisë tha se ushtarët e saj ishin përgatitur për t’i udhëhequr luftëtarët kryengritës, për tu larguar nga Alepo.Ministria e mbrojtjes e Rusisë tha se autoritetet e Sirisë u kanë garantuar siguri kryengritësve dhe familjeve të tyre, që do të evakuohen kah qyteti Idlib, në veriperëndim të Sirisë.Kjo ministri tha se ushtarët rusë do të përdorin aeroplanë pa ekuipazh për monitorimin e transportimit të tyre me 20 autobusë, të shoqëruar nga 10 autoambulanca, nëpër një korridor humanitar.Nga zhvillimet e tjera lidhur me Alepon, duhet përmendur bisedën telefonike të presidentit të Iranit, Hassan Rohani, në të cilën ai e uroi presidentin e Sirisë, Bashar al-Assad, për fitoren kundër krynegritësve në betejën për qytetin Alepo. Këtë trimuf në Alepo, iranianët e festojnë si fitore kundër Shteteve të Bashkuara.“Fitorja në Aleppo…paraqet trimuf të madh për popullin e Sirisë kundër terroristëve dhe atyre që i mbështesin ata”, i tha Rohani Assadit, gjatë bisedës së djeshme telefonike, informon faqja në Internet e presidencës iraniane.Kjo thirrje telefonike u bë derisa pjesëtarët e linjës së fortë në Iran, fitoren në Alepo e shohin si triumf kundër Shteteve të Bashkuara, derisa parullat dhe mbishkrimet e kanë përfshirë kryeqytetin Teheran. Në to shkruan “luftimi kundër Shteteve të Bashkuara edhe njëherë ka dhënë rezultat dhe Alepo është çliruar”.Presidenti Rohani tha se Irani do të vazhdoj ta mbështes regjimin e Assadit, derisa ai u ka shkaktuar disfatë të gjithë kundrshtarëve, disa prej të cilëve ishin mbështetur nga Shtetet e Bashkuara.“Irani mbetet në anën e Sirisë deri në rënien përfundimtare të terroristëve”, tha Rohani.Irani dhe Siria u referohen si “terroristë” grupeve kryengritësve, që janë bashkuar kundër regjimit të Sirisë, dhe atyre grupeve kryengritësve që mbështeten nga perëndimi.Derisa ka uruar për fitoren në Alepo, zoti Rohani ka kërkuar nga Assadi që ta lejojë hyrjen e ndihmave humanitare për shtetasit në Alepo, duke ofruar ndihmë nëpërmjet gjysmëhënës së kuqe të Iranit.Lideri sirian raportohet se është përgjigjur se Irani ka qëndruar “në anën e popullit dhe qeverisë së Sirisë në momentet më të vështira të tyre” dhe se kjo nuk do të harrohet kurrë.Derisa Teherani dhe Damasku kanë festuar, zyrtarë të lartë të Kombeve të Bashkuara kanë thënë se Assadi dhe aleatët e tij me gjasë, kanë kryer krime të luftës, duke i vrarë qindra civilë në luftën e tyre brutale për ta rimarrë Alepon.

Komisionari i lartë i Kombeve të Bashkuara për të drejtat e njeriut, Rupert Colville, tha se bombardimet, me shumë gjasë, paraqesin “krime të luftës”.

“Mendoj se kur ju e shihni këtë lloj të intensitetit të bombardimeve, në një hapësirë të vogël të mbushur me mijëra e mijëra civilë, është gati e sigurt se kjo paraqet shkelje të së drejtës ndërkombëtare dhe me shumë gjasë përbën krime të luftës që janë kryer tash, pasi ju nuk mund t’i dalloni luftëtarët nga civilët, në këto rrethana, kur ata të gjthë gjenden shumë afër njëri-tjetrit së bashku”, tha Rupert Colville.

Ai tha se është obligim i qeverisë së Sirisë dhe aleatëve të vet që të lejojnë evakuimin e njerëzve.

Bota mat muskujt në Alepo

Lajmet e fundit nga Alepo janë se forcat qeveritare kanë përparuar në rikthimin e territorit, të kontrolluar për një kohë të gjatë nga rebelët. Por, beteja kryesore rreth qytetit, në fakt, zhvillohet jashtë territorit të tij. Seanca e fundit e Këshillit të Sigurimit të OKB-së, me debate të ashpra midis fuqive botërore, shpërfaq sesa larg shkon rëndësia e këtij qyteti.

Sarajeva solidarizohet me Alepon

Qindra njerëz u mblodhën në qendër të Sarajevës, në shenjë solidarizimi me civilët e rrethuar në Alepo të Sirisë. Banorët e kryeqytetit të Bosnjë dhe Hercegovinës mbajtën pankarta në mbështetje të popullit të Alepos.((REL))

TMERRI NË ALEPPO-on PESEMIJËVJECAR

December 15, 2016 by dgreca

Mediat raportojnë se ka akoma edhe të paktën pesëdhjete mijë njerëz të pa armatosur që kërkojnë të largohen nga Alepo, por që rusët dhe asadistët u kanë mbyllur shtegun e terheqjes të përcaktuar në një marrveshje ndërkombëtare armëpushimi provizor. Qëllimi i mbylljes së këtij shtegu është që edhe ata të mos dalin të gjallë, packa se janë civilë dhe konventa ndërkomëtare” i mbron” ato. Shkurt, perendimorët dështuan, beteja e Alepo-s i jep fund kësaj drame siriane dhe pas kap ditësh do të shohim në tryezat diplomatike: asadët, rusët, erdoganët, sauditët, iranianët…etj duke folë për paqen pas milionave të vrarëve./

4-aleppo 3-alepo 2-aleppo 5-aleppo 2 asllani 34 (2)

NGA ASLLAN BUSHATI/Pamjet e stacioneve TV gati të të gjithë botës, ishin shokuese me ato që përcillnin në kohë reale nga Alepo-ja . Qyteti i vjetër i kulturës,shkencës, tregtisë e i trashgimnisë lashtë e modern , më shumë se pesëmijëvjecar e me një popullatë me më shumë se dy million e gjysëm banor ( para fillimit të konfliktit sirian). Dridhëshëm , pamë live (direct) fëmijë të vrarë ose të plagosur rëndë në duart e të afërmvë të tyre, gra, të moshuar, njerëz të pa armatosur dhe të pa fajshëm,terror mbi popullatën civile. Pamë një fëmijë të vetmuar (vajzë) që doli nga rënojat e duke ecur në rrugë midis bombardimeve e trupave të pajetë të na thoshte të gjithëve, pa zë , por me qëndrimin e saj stoik:” O ndyrësira të kësaj bote a keni ndienja, a keni shpirtë? A ky është qytetërimi juaj? Në djall shkofshi ju dhe qytetërimi juaj shkatrrimtar”. Një mësues i gjuhës angleze që apelonte për ndihmë duke thënë:”Shpresoj të bëni dicka sot për jetën tonë… kjo është dita e fundit e jetës tonë…Rusia nuk do që ne të dalim gjallë prej këtej…” Gjithë ditën e natën pamë një Alepo të vrarë dhe të shtrirë përdhe , me mure, rrugë e pallate të bëra copë e cikë nga raketat e bombat e aviacionit rus e asadist, e poshtruar rëndë nën këmbët e kriminelit Asadit dhe mikut të tij Putinit ,me ndihmën e shumë lakejëve për rreth dhe në sytë e mender OKB-së.E them mender OKB-së (për të mos thënë ndonjë fjalë më të rëndë), sepse ky organizëm botëror i të ashtuquajturës siguri kolektive globale e futi Sirinë në këtë rrugë pa krye dhe i këtheu shpinën njerëzve të pa armatosur në mes të furtunës bombarduese.. Thirrjet në U-Tube se “mos e besoni më OKB-në… Ne jemi njerëz të lirë e kjo duhet pranuar hapur e padroje…”, janë para së gjithash një thirrje për reflektim për cdo qytetar të ndershëm të këtij rruzulli.

Mediat thonë se ka akoma edhe të paktën pesëdhjete mijë njerëz të pa armatosur që kërkojnë të largohen nga Alepo, por që rusët dhe asadistët u kanë mbyllur shtegun e terheqjes të përcaktuar në një marrveshje ndërkombëtare armëpushimi provizor. Qëllimi i mbylljes së këtij shtegu është që edhe ata të mos dalin të gjallë, packa se janë civilë dhe konventa ndërkomëtare” i mbron” ato. Shkurt, perendimorët dështuan, beteja e Alepo-s i jep fund kësaj drame siriane dhe pas kap ditësh do të shohim në tryezat diplomatike: asadët, rusët, erdoganët, sauditët, iranianët…etj duke folë për paqen pas milionave të vrarëve.

Po pse dështoi perendimi në Siri? Që në kohën e Luftës së Ftohtë ky vend, perfshihej në agjendat strategjike ruse dhe perendimore. Rusët ishin të pranishëm aty edhe në kohën e Asadit të vjetër, por ishin vetëm si një avanpost pa një mbeshtetje të madhe, kurse fuqia ushtarake perendimore në Mesdhe, rajon e më gjërë ishte diktuese. Kur “pranvera arabe” shpertheu, perendimorët (amerikanë, britanikë, francezë,gjermanë, kanadez,italianë,spanjollë etj), menduan se do të ishte e lehtë ne Siri si në vendet e tjera. Por ky rezultoi të ishte një gabim i rëndë në vlerësimin e forcave, sepse aty nuk prekeshin vetëm interest e Asadit, por mbi të gjitha ato ruse. SHBA-ja cfaqi mendjelehtësi që në fillim duke menduar se cdo gjë e kishte nën kontroll dhe pastaj mbështeti me gjysëm zëri “rebelët” ( forcat kundër qeveritare vecanërisht kundërasadistët por dhe kundër ISIS). Në 2013-tën, Presidenti Obama deklaroi vijën e kuqe, por që ai nuk insistoi fort mbi të duke e paraqitur atë si një strategji perendimore mbi të cilën nuk do të bëheshin lëshime. Më pas prania e formacioneve te ISIS-it ( dhe të tjerëve) u bë e rrezikëshme dhe e komplikoi shumë problemin , në këtë situatë amerikanët mbështetën zonën e ndalim fluturimit. Pas përzierjes së shumë palëve në konflikt hapur a fshehtas ( asadistët , rusët, turqit, sauditet, iranianët, emiratët,kuvajtasit, izraelitët në hije etj.), amerikanët pothuaj u tërhoqën tërësisht. Beteja për to u cvendos në planin diplomatik duke e lënë në heshtje betejen ushtarake, sa më 13 Dhjetor 2016, Ambasadorja e SHBA-së ne OKB duke ju drejtuar rusëve afërsisht ju tha:”Me atë që po bëni në Alepo a keni ndopak turp?…a keni keqardhje për fëmijët e vrarë?… kjo duhet t’ju turpërojë…”

Rusët me shumë intensitet vazhduan sulmet ushtarake ne frontin sirian të Alepos, me aviacionin e tyre dhe me raketat e aeroplanmbajtjes “Kuznjecov” në Mesdhe, dhe në të njejtën kohë shtuan dozat e sulmit diplomatik në OKB sa Curkini tha”..Ju këtu po flisni si Nënë Tereza… a e dini ju vetë se cfarë keni bërë?…”duke kërcënuar hapur amerikanët.

Disa media me të drejtë kanë vënë theksin se në konfliktin e Sirisë, vetëm viktimat dhe populli i pa armatosur janë të pa fajshëm, kurse gjithë të tjerët janë fajtorë e deri terroristë. Them terroriste sepse asadistët dhe rusët hapur kanë qëlluar mbi popullsinë civile duke bërë krime lufte.

Ky konflikt, krahas shumë politikanëve, ushtarakëve,diplomatëve, analistëve, gazetarëve, opinionistëve, më ka shqetësuar shumë edhe mu si ish ushtarak i lartë në Ushtrinë Shqiptarte. Madje kam patur rastin të shprehem me opinionin tim hapur në shtyp në favor të betejës ushtarake kundër forcave të ISIS-it. Betejë të cilen e kam paramenduar si betejë tokësore nisur nga fronti irakian dhe turk me mbështetje të aviacionit dhe forcave detare. Këto të fundit vetëm për neutralizimin e objektivave strategjik si shtabe komanduese, aeroporte , grupime artilerie dhe objektiva logjistike të rëndësishme. Betejat e rëndësishme në mendimin tim do të ishin disa, por më vendimtaret në Alepo e Mosul , pra në qytetet kryesore. Këtu natyrisht më parë duhej bërë cvendosjen e popullsisë civile e më pas duke përparuar nga lagja në lagje, nga rrugica në rrugicë, nga pallati në pallat, nga shkalla në shkalë e deri ne cdo apartament e shtëpi të vecantë sipas metodës së luftës klasike në qendra të banuara. Kjo metodë do të bënte të mundur ruajtjen e popullatës, ruajtjen e objekteve të rëndësishme historike, shkencore, fetare etj dhe asgjesimin e forcave terroriste të ISIS-it. Por ajo që pashë në TV për Alepo-n ishte e pa krahasueshëm me asgjë shkatërrim tjetër. Ishte gjenocid i koheve të sotme, fytyra e vërtetë e turpit për Asadin dhe rusët, por edhe për gjithë komunitetin ndërkombëtar.Cfarosje në masë e popullsisë së pa armatosur dhe sheshim i objekte pesëmijë vjecare nga më të rëndësishmet e këtij qytetërimi. E gjitha kjo tragjedi u bë për të ruajtur karrigën e një njeriu të vetëm i cili e ka emrin Bashar El Asad, këtij filorusi e qen roje i tyre , por që s’ka të bëjë aspak me interesat e popullit sirian.

Si qytetar e përkrahës i perendimit për cdo gjë, si shtetas shqiptar dhe amerikan , si intelektual dhe opinionist , ndiehem shumëfish i zhgënjyer me dramën siriane dhe tragjedinë e Alepo-s. E konsideroj dështim të plotë të perendimit dhe mbi të gjitha të Administratës Obama. Shpreoj në një rizgjim të ndergjegjes qytetare perendimore, në një sensibilizim të opinionit publik dhe në gjetjen e një zgjidhje të drejtë e afatgjatë. Ne se kjo nuk ndodh , në kujtim të atyre që nuk jetojnë më dhe të ndergjegjes time qytetare, dëshiroj t’ju them atyre që e shkaktuan këtë tragjedi: meritoni cdo sharje edhe cdo epitet negativ .

ARROGANCA, VETËKËNAQËSIA , VETËIZOLIMI DHE PUSHTETARI

December 14, 2016 by dgreca

‘ Ese’ në shërbim të demokracisë/NGA FILIP GURAZIU/*Dy konceptet e mësipërme, arroganca dhe vetëkënaqësia bashkjetojnë së bashku duke formuar një unitet deri ne simbiozë, i treti, vetëizolimi, përceptohet si pasojë e dy të parëve.

Po le ti analizojmë sipas radhës duke filluar nga përkufizimet që i gjejmë te fjalori i gjuhës shqipe: arroganca; ‘ Sjellje e vrazhdë, e pakulturuar; qëndrim përbuzës e mospërfillës kundrejt të tjerëve, trajtimi i të tjerëve me mendjemadhësi e në mënyrë fyese.’ , kurse vetëkënaqësia; ‘ Kënaqësia e veçantë që ndien dikush për atë që ka bërë a që ka arritur; prirje e dëmshme për t’u kënaqur me atë që kemi bërë dhe për të mos luftuar për arritje të mëtejshme; të qenët i kënaqur me vetveten.’

Një pushtetar arrogant dhe i vetëkënaqur dallohet lehtësisht në mënyrën si sillet ai në punë, shoqëri dhe familje.

Trajton të tjerët si inferiorë në formim, gjykim, në punë etj.

Sillet në jetë me krenari dhe mendjemadhësi, populli me tallje këtë kategori e cilëson si ‘dija e pambarueme’
Edhe kurë merr pjesë në diskutime të fushave që nuk i përkasin formimit profesional të tij, “ai gjithënjë jep mënd” dhe përcakton vijën e diskutimit duke përcaktuar konkluzionin.

Merr vëndime pa kolegjialitet, sepse është i bindur në supremacinë intelektuale të tij .
Dëshiron të rrethohet nga njerëz mediokërr dhe servilë, sepse me to “ndihet mire”.
Duke patur besim të pamasë në aftësitë e tija emëron në detyra të rëndësishme personazhe të klanit të tij, por që nga profesioni nuk kanë apak lidhje me detyrën që mbulojnë.
Akuzon te tjerët pa patur fakte, sepse ka besim të pamasë te intuita e tij…
Është xheloz për ato që kanë vlera intelektuale dhe për këtë arësye nuk i afron dhe nuk bashkëpunon me persona me dinjitet, që kane personalitet dhe kulturë të gjërë.
Është vazhdimisht në kontradiktë me vetëveten dhe në intimitetin e tij paraqitet meskin, frikacak dhe oportunist.
Çon zërin me njerëzit e thjeshtë dhe paraqitet pamasë i sjellshëm, i dashur dhe servil atu ku ka interes dhe sidomos ndaj eprorëve.
Kërkon të duket gjithënjë si “shpëtimtar’ për zgjidhjet që ofron, për të cilat kërkon me këmbëngulje autorësinë.
Nuk është mirënjohës ndaj shokëve të jetës dhe kolegëve të punës.
Kërkon të evidentojë, vënd e pavënd aftësitë e tija “ të veçanta”

në të gjitha fushat…

Bën çmos që foto e tij të jetë sa më frekuente në mediat e

shkruara dhe të shpalosë aftësitë e tija në programe televizive.

I kushton një rëndësi të madhe ‘lukut’ të tij dhe për këtë bën tualet të veçantë duke angazhuar edhe profesionistët e fushës etj., etj……

Por ç’është vetëizolimi? Sipas fjalorit të gjuhës shqipe ‘ izoloj’ do të thotë Veçoj; mbaj të veçuar dikë; e shkëput krejtësisht një vend nga vendet e tjera, bëj që të mbetet i vetmuar, pa lidhje e marrëdhënie me vendet e tjera..

Pushtetari arrogant dhe i vetëkënaqur, autoizolohet ose vetëizolohet nga shoqëria e tij që e ka rrethuar, e ka shoqëruar dhe e ka vëndosur në pushtet si dhe nga masa e gjëre e elektoratit që e ka votuar, pa e kuptuar as ai, se si, dhe se ç’po bëhet ! Eshte vetë mënyra se si ai sillet, mendon, vepron, punon që, le te themi, automatikisht e izolon ! Me qenë se është i vetëkënaqur nga vetja si dhe nga pushteti që ushtron ndaj të tjerve i krijohet ‘bindja e rreme’ se ai ndoshta paska pasë qenë i caktuar nga “ lart, apo qiellorët ” për të drejtuar masën…! Ky izolim dhe kjo shkëputje nga realiteti shtohet së tepërmi nga rrethi i personazheve mediokërr dhe servilë që e rrethojne në çdo moment të veprimtarisë se tij. Në një kuptim, një pushtetar arrogant dhe i vetëkënaqur bëhet viktimë e vetëvehtes së tij, gjë që sjell izolimin nga bota që e rrethon dhe realiteti. Në këtë kontekst mbetet gjithënjë si shëmbëll dhe aktuale filozofia e veprës ‘Pallati i ëndrrave ‘ i shkrimtarit të madh Ismail Kadare.

Me të drejtë ndonjë lexues, mund të mendojë; more sa hall që paska patur shkruesi i këtij shkrimi për pushtetarin e izoluar, pasi një fjalë e urtë na mëson se “koka bën, koka pëson…” ; “ dreqi pra ta hajë pushtetarin arrogant, që prej vetëkënaqësisë vetëizolohet…!”

I nderuari lexues, problemi nuk është aq i thjeshtë sa ç’duket ! Më mirë se kushdo ne shqiptarët e dijmë se çdo të thotë ‘vetëizolim’ të cilin e kemi vuajtur në “lëkurën tonë” për gjysëm shekulli… Në një shikim më të gjërë pushtetari me karakteristikat e mësipërme jo vetëm që dëmton vetëvehten , partinë dhe elektoratin e tij, por e keqia më e madhe është se ai dëmton një popull të tërë, pasi me veprimet e tija pengon zhvillimin dhe rritjen e mirëqenies. Situata të tilla mbijnë dhe rriten shëndetëshëm në sistemet diktatoriale, por gjithashtu dallohen edhe në vënde me nivel të ulët ekonomik dhe në shoqëri me demokraci të pakonsoliduar si Shqipëria, Kosova, Maqedonia, Turqia etj. ,

Mbetet detyrë e partive politike, shoqërisë civile dhe institucioneve të pavarura që të reagojnë me vëndosmëri ndaj dukurive të mësipërme. Zoti i një shoqërie demokratike është ligji, i njëjtë për të gjithë dhe në ndihmë të atyre që ndodhen në nevojë. Ligjin e bëjnë profesionistët e kualifikuar, është detyra e tyre që me ligj, të kufizojnë sa më tepër mundësinë që individi të degjenerojë cilësisht aq sa të bëhet negativ për tërë shoqërinë. Individi, ka qenë, është dhe do të jetë, vulnerabël ndaj “shkarjeve ligjore”, duhet të jetë ligji, ai që ta detyrojë individin që të lëvizë sipas binarëve të demokracisë. Rrugë tjeter nuk ka ; shoqëria shqiptare dhe jo individi, duhet të ndërgjegjësohet se është ajo që e ka për detyrë konsolidimin e demokracisë.

Shpresoj dhe besoj që ky shkrim, mund të ndihmojë ( sadopak ) për të përmirësuar opinionin dhe këndvështrimin që kemi ndaj shumë personazheve “ te ndritur” të jetës politike.

E dergoi per Diellin, vete autori. Redaksia e Diellit e falenderon z. Guraziu, per bashkepunimin e vazhdueshem.