Nga Rafael Floqi
Ah, Dita e Shën Valentinit, një ditë kur dashuria është në ajër dhe romanca lulëzon si luleradhiqet në pranverë. Është ai rasti i veçantë kur luleshitësit dyfishojnë çmimet e tyre, restorantet në mënyrë magjike bëhen plotësisht të rezervuar dhe kompanitë e kartolinave fërkojnë duart nga gëzimi. Por mos kini frikë, sepse edhe në mes të kësaj furie në formë zemre, ka vend për pak humor.
Askush nuk e di se si filloi Dita e Shën Valentinit.
Në varësi të burimeve tuaja, origjina e saj mund të gjurmohet nga një festival i lashtë romak i pjellorisë që përfshin dhitë e flijimit ose në një poemë Chaucer për zogjtë. “Është një nga ato probleme misterioze historike ose antike që janë të dënuar të mos zbulohen kurrë,” shkroi The Times në 1853. Ndoshta është po aq mirë që historia e festës mbetet e diskutueshme. Edhe mijëra apo qindra vjet më vonë, amerikanët duken gjithashtu të paaftë për të rënë dakord nëse Dita e Shën Valentinit është një festë e shenjtë, apo një mashtrim marketingu që rrënjos hegjemoninë bërthamore të familjes apo thjesht një formë e padëmshme për të cilën të gjithë duhet të qetësohen. Këtu është një buqetë me këndvështrime për t’ju ndihmuar të kuptoni ndjenjat tuaja për traditën, e cila, ndryshe nga shumica e marrëdhënieve, nuk do të përfundojë. E diskutueshme apo jo. Pranoni të mos pajtoheni, apo nuk pajtoheni më mirë? Zgjeroni këndvështrimin tuaj me argumente të mprehta për çështjet më të ngutshme të javës.
Këtë vit, amerikanët pritet të vendosin një rekord për shpenzimet e Ditës së Shën Valentinit: 27.4 miliardë dollarë, 32 për qind më shumë nga 20.7 miliardë dollarë të vitit të kaluar, që ishte gjithashtu një rekord. Kjo është rreth 196 dollarë për festues (rreth 15 dollarë nga të cilat shkojnë për miqtë dhe 12 dollarë për kafshët shtëpiake). Nëse kjo ju duket si shumë para, mbase mendoni të bashkoheni në traditën e gjatë të lakmisë antikonsumatoriste të Ditës së Shën Valentinit. “Ishte një kohë kur Dita e Shën Valentinit do të thoshte diçka. … Ne e urrejmë këtë degjenerim modern, këtë modë të ndryshme dhe të biznesit,” shkruante New York Daily Tribune në 1847. “Tani askush nuk bën më shumë se një shaka me të.”
Ndërsa çiftet kudo përpiqen të gjejnë dhuratën më perfekte dhe beqarët debatojnë nëse duhet të përqafojnë vetminë apo të bashkohen në festime, le të marrim një moment për të vlerësuar absurditetin e të gjithave.
Si fillim, ekziston pyetja e vjetër: “Çfarë i jepni dikujt për ditën e Shën Valentinit?”
Një buqetë me trëndafila? Sigurisht, nëse nuk e keni problem të paguani ekuivalentin e një pagese të vogël makine për diçka që do të thahet brenda një jave. Çokollata? Gjithmonë një bast i sigurt, përveç rastit kur personi juaj i rëndësishëm është në dietë, në të cilin rast mund ta gjeni veten në shtëpinë e qenve më shpejt sesa mund të thoni “numërim kalorish”.
Pastaj është presioni për të planifikuar një mbrëmje romantike perfekte. Darka me qirinj, shëtitje me hënë, serenata nën ballkone – mundësitë janë të pafundme. Por le të jemi të vërtetë, shumica prej nesh përfundojnë duke porositur ushqim dhe duke parë Netflix me pizhame, dhe nuk ka absolutisht asgjë të keqe me këtë. Në fund të fundit, dashuria e vërtetë do të thotë të jeni në gjendje të shijoni shoqërinë e njëri-tjetrit edhe kur të dy jeni të veshur me xhup.
Dhe të mos harrojmë beqarët, të cilët me guxim ushtruan gjatë Ditës së Shën Valentinit si ujq të vetmuar në një det zogjsh dashurie. Ata mund t’i rrotullojnë sytë nga të gjitha dekorimet në formë zemre dhe këngët e lezetshme të dashurisë, por thellë brenda tyre, ata fshehtas gëzojnë justifikimin për ta trajtuar veten me një darkë të këndshme ose për t’u kënaqur me një kujdes të vogël për veten. Absolutisht! Le të zhytemi më thellë në kaosin e lezetshëm të Ditës së Shën Valentinit.
Imagjinoni këtë: është 14 shkurt dhe dashuria është në ajër rrrugët janë të veshura me tullumbace në formë zemre dhe vitrinat e dyqaneve janë zbukuruar me mjaft dekorime të kuqe dhe rozë për ta bërë vetë Kupidin të skuqet. Kudo që shikoni, ka çifte të kapur për dore, duke shkëmbyer dhurata dhe duke vjedhur puthje sikur të jenë në një komedi romantike.
Por në mes të furisë së pëllumbave të dashuruar, çmenduria ka një bukuri të caktuar. Merrni, për shembull, traditën e dhënies së kartolinave përshëndetëse. Sigurisht, ju mund të kaloni orë të tëra duke pastruar raftet për ndjenjën e përsosur, por le të jemi të sinqertë – gjysma e kënaqësisë është të lexosh lojërat qesharake dhe deklaratat e lezetshme të dashurisë. “Ti je gjalpi i kikirikut për ëmbëlsirën time” ose “Unë jam banane për ty” – Dikush gërmon fantazinë me këto gjëra? E megjithatë, disi, ajo funksionon.
Pastaj është tradita e nderuar nga koha e dhënies së çokollatës. Është dita e vetme e vitit kur është krejtësisht e pranueshme të kënaqesh me sasi të bollshme ëmbëlsirash pa gjykim. Por le të mos harrojmë gjendjen e rëndë të shpirtrave të varfër me alergjitë ushqimore ose kufizimet dietike – lundrimi në fushën e minuar të çokollatës së Ditës së Shën Valentinit mund të jetë si të luani ruletë ruse me shijet tuaja.
Po ato gjeste ekstravagante dashurie? Darkat me qirinj, arratisje surprizë në fundjavë, duke shkruar në qiell deklarata dashurie – të gjitha janë të barabarta për kursin në ditën e Shën Valentinit. Por le të jemi të vërtetë, shumica prej nesh do të kënaqeshin plotësisht me një “të dua” të përzemërt dhe një natë komode. Në fund të fundit, është mendimi që ka rëndësi, jo çmimi.
Por ndoshta magjia e vërtetë e Ditës së Shën Valentinit qëndron në aftësinë e saj për t’i bashkuar njerëzit – pavarësisht nëse ata janë duke festuar me të dashurit e tyre të rëndësishëm, miqtë e tyre apo edhe kafshët shtëpiake. Sepse në fund të fundit, dashuria vjen në shumë forma dhe nuk ka asnjë mënyrë të drejtë apo të gabuar për ta festuar atë.
Dashuria moderne qeveriset nga një kompleks romantiko-industrial,, që fiton duke zbatuar dhe më pas duke shfrytëzuar dëshirat dhe pasiguritë romantike: “Sa më shumë ta shprehni dashurinë tuaj përmes karameleve, çokollatave, diamanteve, aq më shumë para ata bëjnë!” Njerëzit romantikë meritojnë mënyra më të mira, më autentike dhe të qëndrueshme për të shprehur dashurinë e tyre. “Mbi të gjitha, le të gjejmë një mënyrë për të nderuar veten, që nuk mbështetet në blerjen e gjërave.”
Po pse trëndafilat janë kaq të shtrenjtë? Por ka diçka për të thënë për shfaqjet ekstravagante të dashurisë. Një mënyrë për të kapërcyer gjërat e zakonshme.” Rituali vjetor i Ditës së Shën Valentinit ndonjëherë është pikërisht ajo që nevojitet për të mbajtur gjallë një marrëdhënie të kalitur, shkruan një bashkathetare. “Jam jashtëzakonisht cinike për mundësitë e markës për të blerë gjëra dhe dashurinë romantike siç na shiten filmat dhe kartolinat, megjithatë unë dhe bashkëshorti im e festojmë këtë festë të konsumit të prodhuar çdo vit me një shishe verë të shijshme, një pjatë djathi dhe një bisedë të gazuar, “. “Arsyetimi për t’u ulur dhe për të bërë asgjë veç bisedës, për të kujtuar pak se kur ishim më të rinj dhe më pak të bezdisur, është një dhuratë, që doli nga përsëritja, nga bërja e së njëjtës gjë çdo vit në këtë çokollatë kadife të grimcuar.
Pra, nëse do t’i bëni dush të dashurve tuaj me dhurata ekstravagante ose thjesht po ndani një të qeshur me një picë në formë zemre, mos harroni të përqafoni absurditetin e të gjithëve dhe të shijoni këtë udhëtimin. Në fund të fundit, jeta është shumë e shkurtër për të mos u kënaqur me pak romancë – ose shumë çokollatë.
Pra, pavarësisht nëse jeni çift i lumtur apo fluturoni vetëm këtë Ditën e Shën Valentinit, mos harroni t’i merrni të gjitha me pak kripë dhe një dozë të shëndetshme humori.
Në fund të fundit, dashuria ka të bëjë më shumë sesa thjesht gjeste madhështore dhe dhurata ekstravagante – ka të bëjë me të qeshurën, mirëkuptimin dhe të qenit pranë njëri-tjetrit, pa marrë parasysh çfarë. Dhe nëse gjithçka tjetër dështon, ka gjithmonë çokollatë me zbritje më 15 shkurt.
