Dielli mund të shkaktojë stuhi të fuqishme në Tokë që do të sillnin ndërprerjen e furnizimit me energji elektrike dhe çorjentimin e sistemit satelitor, GPS.
Ndërkohë që Dielli është pothuaje në kulmin e ciklit të tij 11 vjeçar të shpërthimeve, shkencëtarët thonë se stuhi të forta mund të vijnë në Tokë. Shpërthimet duken si njolla diellore. Shkencëtarët si Michael Wiltberger në Observatorin e Lartësive të Mëdha në Qendrën Kombëtare të Kërkimeve Armosferike në Boulder të Kolorados i emërtojnë ato CME, ose shpërthime masive të koronës, raporton Zëri i Amerikës. “Vëzhgimi i ciklit diellor është shumë i hershëm. Kur Galileoja e drejtoi teleskopin e tij nga Dielli, ai pa njolla në sipërfaqe. Shkencëtarët kanë mbajtur shënime për njollat e konstatuara që nga ajo kohë. Pra ne kemi të dhëna prej rreth 200 vjetësh për njollat diellore”.
Wiltberger po ndërton modele kompjuterike për të ndjekur ciklin e Diellit që do të shërbejnë për të parashikuar më mirë kohën e keqe në hapësirë. Ai thotë se stuhia më e fortë gjeomagnetike diellore goditi tokën në vitin 1859. Astronomi Richard Carrington e vëzhgoi dhe la shënime për këtë në librin e të dhënave, shkruan noa.al.
Fenomeni Carrington prishi sistemin telegrafik të komunikimit. Megjithëse jo aq të fuqishme sa ajo e vitit 1859, stuhi të tjera diellore kanë shkaktuar ndërprerjen e energjisë elektrike, linjat telefonike, kanë prishur shërbimet satelitore dhe kanë bllokuar valët e radios. Tokës i ka kaluar cikli i një tjetër stuhie si ajo Carrington, vihet në dukje në raportin e ri të Lloydit të Londrës, tregu më i vjetër i sigurimeve në botë. Bashkëautori i studimit, Neil Smith, thotë se stuhia tjetër mund të jetë edhe më shkatërrimtare, duke patur parasysh varësinë e botës tek rrjeti shpërndarës i energjisë elektrike.
“Ne llogarisim se nga 20 milionë deri në 40 milionë njerëz mund të mbeten pa energji deri në një vit apo edhe dy. Kjo ka të bëjë me zëvendësimin e transformatorëve që janë element kritik i rrjetit. Ky numër njerëzisht ka koston e vet ekonomike prej 0.6 trilion në 2.6 trilionë dollarë”.
20 MAJI… PER JU JETIMë…
Nga Fritz RADOVANI/
Nanë Tereza thshe:
■Fëmijët janë dhurata ma e bukur e Zotit.
Çdo fëmij ka të drejtë të vijë në këtë Botë pamvarsisht dëshirës sonë.
■Në shtëpinë tonë jetonte një fëmijë shumë i thatë, që nuk hante asgja.
Ishte i dëshpruem sëpse ato ditë i kishte vdekë Nana. Kërkova një murgeshë që i përgjante Nanës së tij dhe e porosita murgeshën që të mos bante tjetër vetëm të luente me voglushin. Mbas pak kohe ky fëmij u qetësue dhe filloi jetën normale.
■Jam e bindun se tortura ma e madhe kundër njeriut asht ndjenja e braktisjes.
■Mendo: Se, Krijuesi i Gjithësisë ka krijue kohë për ne, për krijesat e tij të vogëla.
Ka vetem nje Zot dhe Ai asht Zot tek të gjithë. Asht e rendësishme të kuptohet se gjithësejcili shihet si i barabartë perpara Zotit.
Gjithmonë kam thanë se ne duhet të ndihmojmë një Hindu të bahet Hindu ma i mirë, një Mysliman të bahet Mysliman ma i mirë, një Katolik, të bahet katolik ma i mirë.
***
■Shqiptarët sot duhet të krenohen per Figuren Botnore të Nanë Terezës, e cila në qendren e Shpirtit Saj, kishte të ruejtun dashunin dhe sakrificen per jetimët e gjithë Botës…
■Per një fakt jam shumë i sigurtë se, Jetimët, as nuk mendojnë, as nuk andrrojnë, as nuk e dishrojnë dhe, as nuk punojnë kurrë, dhe asnjëherë, gjithë jeten e vet që nga veprat e tyne Bota që i rrethon me pasë të pakten edhe një jetim ma shumë se ka!
■Nga zemra Ua uroj atyne fatzezëve që kanë këte emen, që e ardhmja të mos iu randojnë sado pak ndergjegjen e tyne me pamundsinë me i sherbye familjes e shoqnisë, me evitue në çdo kohë mundsinë me shtue edhe një jetim ma shumë në çdo vend ku i ka shpernda jeta.
■Me shumë dashuni, u uroj Jetimëve Diten e Tyne… 20 Maji 2014 !
Melbourne, 20 Maji 2014.
Shpërndahet kësti i parë për 106 ish- të përndjekurit politikë
Nga Zina Tosku-Ministri i Mirëqënies Sociale dhe Rinisë Erion Veliaj , në një takim të organizuar ditën e mërkurë, në ambjentet e Ministrisë, ndau për 106 ish të përndjekurit politik, këstin për të gjithë për ata që nuk kanë marrë asgjë për 23 vjet.
“Më vjen mirë që kam firmosur 106 urdhër pagesat për transhin e dytë për ata që marin këstin e tyre këtë vit. Bëhet fjalë për një shoqeri që po i kthen borxhin disa njerëzve që kanë punuar pa pagesë, njerëz që janë torturuar”., u shpreh ai.
Veliaj ndër të tjera ka përmendur dhe debatin në parlament lidhur me këtë çështje. “Në debatin që patëm në parlamënt, ne nuk bejmë asgjë për shoë politik. Po të shikoni ekipin tim, bëhet fjalë për njerëz që janë vetë të përnjdekur, jo si ata që kanë qënë sekretar partie, apo që kanë kaluar të bëjnë hamendime për të përndjekurit”, u shpreh Veliaj.
Gjatë fjalës së tij, Ministri i Mirëqënies Sociale dhe Rinisë, Veliaj u ndal dhe në çështjen e buxhetit. “Jemi të ndjeshëm ndaj atyre që kanë qënë vet në burgjet komuniste, ndaj ne po ndryshojmë ligjin. Duke filluar nga 20 maj, do të botojmë propozimet tona për ligjin, që ata që janë mbi 70 vjeç të marrin prioritet, që të mund të marrin këstin”, tha Veliaj.
Ministri kërkoi mirëkuptimin ish të përndjekurve politikë, sepse pa marë këstin e parë disa ish të përndjekur, të tjerët nuk mund të marrin këstin e dytë apo tretë. Përveç 106 dosjeve që ne paguajmë sot, nesër do të botojmë në gazeta dhe 40 të tjerë”, tha Veliaj.
Bukurite Shqiptare-Shëngjini, bukuria detare e veriut tonë
Nga Nikolla Lena /-Rripi i gjërë i rërës së pastër, nga njëra anë kufizohet me detin dhe nga ana tjetër me pyllin e rrallë me pisha e drurë te tjerë. Një rrip i ngushtë rëre me bimësi, ndan ujrat e cekta bregdetare me lagunat.
Në plazhin e Shëngjinit dhe të Kunes, pushuesit gjejnë hotele, restorante e mjedise të tjera, të ngritura në përshtatje me kushtet dhe traditat e zonës, por edhe shtëpi tradicionale, me kopshte dhe lulishte të bukura. Kudo ofrohet kuzhina tradicionale, por edhe ajo e huaj, sipas shijes e kerkeses. Mbizoterojnë prodhimet e detit, shpendët e egër dhe mishi i zgarës. E, mbi te gjitha, shërbimi i standarteve bashkekohore.
Shëngjini si nyje e rëndësishme transporti, që nga kohët e lashta, ka pritur e percjellë shumë udhëtar e vizitorë, vendas dhe të huaj. Ndërsa turizmi masiv u zhvillua vetëm në fillim të viteve ‘60 të shek.XX, kur filluan ndërtimet në plazhin e Shëngjinit, i cili kishte kushte dhe mundësi për të pritur një numër të madh pushuesish.
Shëngjini, për vetë kushtet që ka, ofron si të veçantë edhe gjuetinë në rezerva të posaçme, si dhe peshkimin me natyrë sportive, por edhe për biznes, kryesisht në det, si dhe në ujrat e lagunave të Kënallës, Kunës, Merxhanit e Vain.
Shoqata e Gjuetarëve të Lezhës ka krijuar mardhënie të rregullta me shoqata gjuetarësh të vendeve fqinje, të cilët frekuentojnë gjithnjë e më shpesh Shëngjinin, gjë që tregon se kjo formë e turizmit është një mundësi tjetër për zhvillimin e kësaj zone me tradita në këtë fushë.Në Shëngjin vihet për diellin, për detin e rërën, për bukuritë e rralla, që natyra u ka dhuruar banorëve mikpritës e të shoqërueshëm.
Turizmi: Një qytet afër Lezhes, Shëngjini, 8 km në Veriperëndim, në bregun e Adriatikut. Jul Cezari, në veprën “Lufta Civile” e përmend emrin e këtij limani si Nymfeum në vitin 48 para Krishtit. Këtu erdhi Flota e Mark Antonit në fushatën e Cezarit kundër Pompeut. Emri Nymfeun lidhet me çetën e nymfave apo të zanave. Nymfeuni, është njohur në epokën romake, si një liman shumë i mbrojtur “Tutisimuss portus”. Në mesjetë ky liman njihet me emra të tjerë, quhet limani Meduo. Në një hartë të shek.XIII të Pjetër Viskontit njihet madje edhe me emrin Medea. Gjate mesjetës përmendet ky liman si “Portus”, “Medue”, “Porto di Medea”. Etimologjia e ketij emri ka mbetur ende pa u sqaruar. Sipas A.Majerit termi Medua, lidhet me emrin antik të qytetit Medeon – Meduni i sotem, në bregun dalmat.
Emri i Medeas është lidhur edhe me emrin e fshatit Mjedë. Gjithsesi ky toponim mbart një jehonë mitologjike të stërlashtë. Kurse Shëngjin është një kalk i emrit të shënjtorit Shën Gjin, ose i shënjtorit Shën Gjon Pagëzorit, që shkurtimisht ka dhënë fjalën Shëngjin. Pra, një simbiozë mendësishë mitologjike dhe fetare deri në kohën e sotme.
Limani i Shëngjinit ka qenë në të gjithë kohërat limani detar i Lezhës. Kjo lidhje nuk është zhdukur asnjëherë dhe në ditët tona është përjetuar një rol i ri i Shëngjinit, lidhur edhe me rrugët e lidhjes së Shqipërisë me Kosovën.
Limani i Shëngjinit është më i rëndësishmi liman detar në Veri të Durrësit.Rëndësia e Limanit të Shëngjinit u shtua mjaft vetëm pas vitit 1880, kur Ulqini, ky qytet shqipëtar ju dorëzua padrejtësisht Malit të Zi, në zbatim të vendimeve të Kongresit të Berlinit.
Plazhi i Shëngjinit përbën një nga resurset më të veçanta turistike detare, jo vetëm të Lezhës por edhe të Shqipërisë, sidomos duke patur parasysh parkun ekologjik të rrethinës.
Plazhi i Shëngjinit mbetet si plazhi më i përshtatshëm për zonat veriore të vendit duke përfshirë dhe Kosovën. Ndodhet në distance të afërta me qytetet Lezhë, Shkodër, Laç dhe me Tiranën.
Infrastruktura rrugore dhe ajo e shërbimit hotelerik është mjaftë komode dhe bashkëkohore
Princi Harry dhe Riçard Lukaj bashkojnë forcat filantropike
Nga Beqir SINA, New York/ GREENWICH, CT: Në shumicën e kohës Riçard Lukajn e gjen në zyrë të rrethuar nga kolegë duke ideuar, negociuar ose zbatuar strategji biznesi për klientët e firmës së tij, Bank Street. Mirëpo hera-herës nevojitet që “betejat” intensive të transaksioneve financiare të zhvillohen jashtë shtetit ku Riçardi punon e jeton, gjë që e detyron atë që të udhëtojë rregullisht për ditë të tëra jo vetëm në Amerikë por dhe matanë Atlantikut.
Ndonëse si bankier investimesh atij i duhet të punojë orar-pa-orar duke vepruar me një saktësi rigoroze dhe me një shpejtësi marramendëse, Riçardi arrin që të bëjë një jetë të plotë familjare dhe shoqërore. Ai është ndër të rallët profesionistë të sojit të tij që kryesisht ia dalin që të qëllojnë me sukses balancën aq delikate ndërmjet të qenurit profesionist i suksesshëm dhe bashkëshort e prind i mire në të njëjtën kohë. Nuk janë të paktë rastet kur pas një fluturimi pune të gjatë e dërrmues ai niset kuturu fill nga aeroporti për të mbërritur në kohë në restorantin ku do të darkojë mebashkëshorten, ose në sallën e teatrit apo fushën e sportit për të ndjekur aktivitetet jashtëshkollore të fëmijëve të tij.
Jeta e larmishme familjare e shoqërore dhe karriera e pasur prej bankieri investimesh prej kohësh i japin atij një përmbushje të madhe emocionale dhe monetare, por Riçardi nuk mjaftohet me aq. I renditur dikur nga revista prestigjioze “Crain’s New York Business” si një prej 40 ekzekutivëve më të suksesshëm në Wall Street nën moshën 40 vjeçare (Top 40 Under 40), duhen vetëm disa minuta për të kuptuar se shqiptaro-amerikani që bën bankierin për profesion dhe filantropistin për pasion as që e mendon që të ndalojë së sfiduari vetveten dhe tëngadalësojë ritmin e tij.
Lista me transaksionet e sukseshme bankare është tepër e gjatë, sikurse është ajo me çështjet e ndryshme filantropike. Vlera e mëse 200 transaksioneve që Riçardi ka ideuar, strukturuar dhe zbatuar janë mbi 100 miljardë dollarë, shumëfish i prodhimit të brendshëm bruto vjetor të Shqipërisë. Njëkohësisht, organizatat e bamirësisë me të cilat ai është përfshier janë me dhjetëra, ndërsa individët që përfitojnë në mënyrë direkte dhe indirekte janë me mijëra.
Mëse një dekadë më parë Riçardi themeloi Fondacionin Lukaj dhe sëbashku me një sërë individësh e institucionesh ai ka shënuar një mori suksesesh filantropike. Ndër më të spikaturët janë themelimi i Universitetit Amerikan të Kosovës, përmirësimi i disa jetimoreve në Shqipëri, zotimi për rindërtimin e një shkolle në Mal të Zi, etj.
Përfshirja prej kohësh e Riçardit në filantropi bëri që para disa vitesh ai të bashkojë forcat me princin Harry në ndihmë të Fondacionit “Sentebale.” E përkthyer në shqip në “Mos më harroni”, “Sentebale” u themelua nga princi Harry dhe princi Seeiso i Lesotho, shtet i vogël afrikan, për të mundësuar një jetesë sa më normale per fëmijët e shumtë të këtij vendi që janë viktima të varfërisë të tejskajshme dhe epidemisë HIV/AIDS.
Në fillimin e verës të vitit 2010 shumica e banorëve të zones afluente të Greenwich, Connecticut, ishin duke bërë përgatitjet përfundimtare për të nisur pushimet e verës. Por kjo nuk e pengoi aspak Riçardin dhe bashkëshorten e tij që të jenë organizatorët dhe nikoqirët e një pritjeje madhështore në nder te princit Harry. Qindra afaristë dhe filantropistë iu përgjigjën thirrjes të familjes Lukaj për t’u njohur me punën e fondacionit “Sentebale.” Në mesin e të pranishmëve në Greenwich Country Club më 26 qershor 2010 ishte dhe Masiela Lusha, aktorja e njohur shqiptare në Hollywood, që sapo ishte zgjedhur si një prej tre ambasadorëve ndërkombëtarë të Fondacionit “Sentebale.”
I shoqëruar nga çifti Lukaj, princi Harry lëvizi nga njëri kënd i sallës në tjetrin duke përhapuar mesazhin e tij filantropik me një thjeshtësi, pasion dhe përkushtim që të sillnin ndërmend nënën e tij, të ndjerën princeshë Diana. Renditja e çiftit shqiptaro-amerikan në nismën e princit Harry atë natë të nxehtë vere ishte një kontribut i rëndësishëm në dobi të përpjekjeve të fondacionit për ndërtimin e një rrjeti mbështetësish të përbërë nga filantropistë të famshëm në vende të ndryshme të botës që të ofrojnë ndërgjegjësim dhe mbështetje në emër të bamirësisë.
Në pamje të parë ndoshta duket disi e vështirë të kuptohet qartazi arsyeja e përfshirjes të një familjeje kaq të njohur shqiptaro-amerikane si ajo Lukaj në një çështje bamirësie që nuk ka ndonjë lidhje të dukshme me shqiptarët ose shqiptaro-amerikanët. Riçardi është tepër i kthjellët. Ai na kujton se si e Lumturuara Nënë Tereza dhe princesha Diana mbeten ende dy figura jashtëzakonisht të dashura në mbarë botën falë ndihmës që ato dhanë në dobi të fëmijëve të vobekët e të sëmurë nga HIV/AIDS. Riçardi shton se përkushtimi, pasioni dhe dashuria e tyre ndaj njerëzimit nuk njihnin kufij.
- « Previous Page
- 1
- …
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- …
- 57
- Next Page »