Fenomeni dhe institucioni Berisha

Nga Enver Bytyçi/
Ne historinë e pluralizmit shqiptar e më gjerë në Europën ish-komuniste të Lindjes Sali Berisha ishte dhe mbetet një fenomen. Për shqiptarët në ditët e sotme ai është një institucion, që unë dhe shumë të tjerë do ta konsideronim si “Institucioni I opozitës së vërtetë e të vendosur”. Ajo çfarë përfaqëson Sali Berisha ka lidhje me të shkuarën e afërt dhe me të sotmen e kombit shqiptar. Por nuk jam para kompjuterit për të shkruar një CV të liderit të demokracisë shqiptare. Për këtë shkrim më nxiti një publikim i mediave online, sipas të cilave Sali Berisha president paska takuar Osama Bin Laden dhe madje paska bashkëpunuar me kryeterroristin e të gjitha kohëve për ngritjen e celulave terroriste në Shqipëri.
Pra, ky është thelbi i publikimit në fjalë, i cili teorikisht i “referohet” CIA-s, por praktikisht është marrë bruto nga disa portale ballkanike serb-sllave, të cilat edhe më herët kanë shpifur palimit kundër Berishës. Kam lexuar aq shumë shkrime të tilla në gjuhën shqipe e në gjuhë të huaj, sa për askënd e në asnjë kohë tjetër. Rasti i Sali Berishës është rast unikal në botën e diktaturave e të demokracive kur një person të jetë kaq shumë e kaq ashpër i sulmuar me shpifje e trillime, me ofeza dhe denigrime, e nga ana tjetër të ketë mbijetuar në krye të pushtetit e të opozitës për 25 vite radhazi. Eshtë ky një fenomen, të cilin nuk do ta bëj objekt të analizës, porse jam i bindur që në kohët e kthjellta e të qeta do të tërheqë vëmenjen e qindra ekspertëve, historianëve, politologëve, psikologëve dhe ndoshta shkrimtarëve, sepse me historitë bardh e zi, sidomos ato të sajuara, me Sali Berishën, mund të ngacmohen të gjitha fantazitë e mund të shkruhet gjithçka.
Nuk dua të merrem gjithashtu me analizën, nëse shpifja e radhës ishte një gënjeshtër, ose jo. Më mjafton fakti që Sali Berisha ishte partneri kryesor i SHBA-së në procesin e shpalljes së pavarësisë së Kosovës e atë të antarësimit të Shqipërisë në NATO që të ta përbuz përpjekjen për denigrimin e tij nga ana e shtetit të inkriminuar shqiptar, të cilin ai e denoncon çdo ditë, fort, me fakte e dokumente të pakundërshtueshme, si askush tjetër. Them të shtetit, sepse mediat që shpifin kundër ish-oresidentit dhe kryeministrit demokrat janë të gjitha nën kontrollin dhe presionin e qeverisë shqiptare. Më mjafton njëkohësisht gjesti i shpalljes së pavarësisë së Kosovës nga Presidenti amerikan, Xhorxh Ë. Bush në krah të kryeministrit Berisha, gjatë vizitës së tij historike në Tiranë në qershorin e vitit 2007, që të kuptoj nëse presidenti amerikan ia jepte këtë kënaqësi një “bashkëpunëtori të Osama bin Laden për ngritjen e grupeve terroriste në Shqipër”, siç thuhet në lajmin e bujshëm të mediave që lëpijnë bythën e pushtetarëve, apo një lideri demokrat e patriot dhe një miku të sinqertë të Uashingtonit!
Por pse ndodh kjo? Çfarë përfaqëson fushata e gjatë dhe kjo e radhës kundër Sali Berishës? Cilat janë motivet dhe arsyet e këtij sulmi të pandërprerë mediatik? Shpesh herë thuhet se “gjuhet me gurë një pemë, e cila ka kokrra”. Por lind një lloj paradigme, nëse gjuhet një pemë me kokrra të shëndosha apo të kalbura. Logjika të thotë se gurët gjuajnë kokrrat e shëndosha. Kam bindjen e palëkundshme se kjo ka ndodhur dhe po ndodh edhe me Sali Berishën. E kanë gjuajtur me gurë thuajse të gjithë, ata që kanë bashkëpunuar me të dhe ata që i ka patur kundërshtarë politikë. E kanë gjuajtur dhe e kanë plagosur më shumë ata, të cilëve Berisha president ose Berisha kryeministër u ka bërë ndere, u ka dhënë emër, pushtet e pasuri, i ka bërë presidëntë, ministra, këshilltarë të tij, drejtorë. Por ashpër dhe shumë ashpër e kanë sulmuar dhe linçuar kundërshtarët e tij politikë, ata që janë stërvitur në shkollat e sigurimit të shtetit komunist. Fabrika e sulmeve denigruese, si kjo e sponsorizuar me kryeterroristin bin Laden, është rikthyer në punë instituciontitucionalisht që prej 600 e ca ditësh në Shqipëri. Kjo fabrikë shpifjesh të tipit të sigurimit hoxhist të shtetit komunist shqiptar sponsorizohet prej bandave kriminale të lidhura me pushtetin, banda të cilat sponsorizojnë edhe portalet online dhe mediat qeveritare dhe proqeveritare me shumicë në këtë vend.
Në pranverën e vitit 2002 kam botuar në revistën “KOHA” një koment me titullin: “Fatos Klosi, bin Laden-i i Shqipërisë”. Shkas i këtij komenti ishte pohimi i një agjenti të Klosit në sallën e gjyqit se ish-kreu i SHISH kishte organizuar likuidimin fizik të ish-liderit të opozitës gjatë vizitës së tij në Vlorë më 14 maj 2000. Akuza ndaj Klosit ishte konkrete, madje përshkruante dhe llojin e çmimin e armës snajper që do të përdorej për aktin makabër. Porositësit ishin rekrutuar me kujdes Shefi i SHISH, Klosi, ishte kujdesur që ata të ishin tropojanë, njësoj si vrasësit e Azem Hajdarit,k prapa të cilëve qëndruan e strukturuar e sigurimit të shtetit të lidhur me shërbimet sekrete antishqiptare të huaja dhe të komanduara nga SHISH-i i kohës.
Janë këto struktura ato që sot punojnë për likuidimin politik, mediatik e publik të Sali Berishës. Në pamundësi për ta likuiduar fizikisht, strukturat e shtetit neokomunist shqiptar kanë ndërtuar skemën e denigrimit të liderit historik demokrat. Tri janë pikat e forta të Sali Berishës dhe në këto tri pika sulmet janë në breshëri e të pandalshme. Së pari, Edi Rama dhe garnitura e tij kriminale, propagandistike, ideologjike, ngarkuar me urrejtjen tipike ndaj paraardhësit të tij, madje në bashkëpunim me kryeministrin dhe ministrin e Jashtëm të Serbisë, ndërtuan skemën e goditjes së imazhit të Berishës si patriot e nacionalist. Për këtë temë kamë shkruar dhe herë të tjera dhe nuk do të doja të përsërisja vetveten. Por mënyra e denigrimit të Berishës në këtë pikë erdhi në dy forma: Nga njëra anë duke amplifikuar skena në prapaskenë për paraqitjen e Ramës si hero i nacionalizmit, nga ana tjetër, duke goditur Berishën në mënyrë hipotetike, si në rastin e Arta Dades.
Së dyti, për Berishën familja është e shenjtë. Por ky atribut i tij vjen në kundërshti të plotë me karakterin e liderit të sotëm socialist. Atëherë që Rama të rritet, dukej shkurtuar hija e Sali Berishës. Që të shkurtohej hija e Berishës, duheshin sajuar shpifje të ndyra kundër pjestarëve të familjes së tij. Ndërkaq duket se kjo taktike ka bërë efekt, së paku në përceptimin se “Ata njësoj janë” në rastin e implikimeve korrupsioniste dhe mosdeklarimit të pasurisë nga ana e kryeministrit socialist.
Së treti, për pasardhësin e Berishës në krye të ekzekutivit shqiptar duhej goditur miti Berisha sa i përket karakterit të fortë, guximit, përkushtimit dhe angazhimit me energji të papërsëritshme në zhvillimet e këtij vendi. Këto karakteistika lideri historik i Partisë Demokratike i ka shfaqur edhe gjatë periudhës kur është larguar nga drejtimi i kësaj partie dhe qëndron në opozitë. Analizat e tij, përballjet e tij në parlament dhe në media duket se janë shqetësimi themelor i qeverisë dhe kreut të saj në Shqipëri. Meqenëse ata i kanë mbyllur të gjitha kanalet e përçimit të së vërtetës, duhet likuiduar edhe e vërteta që sjell Sali Berisha. Për këtë qëllim ata përmes mediave që manipulojnë me informacione të servirura nga Beogradi bëjnë presion, shpallin herë pas here ditën e orën e arrestimit të tij, e kërcënojnë, dhe kur këto makinacione dështojnë, atëherë sajojnë shpifje që denigrojnë, me qëllim që publiku “të mos e marrë seriozisht Sali Berishën”.
Por publiku i zhgënjyer disi prej tij, më shumë për shkak të përzgjedhjes së gabuar prej tij të bashkëpunëtorëve, çdo ditë po kupton se e vërteta që përçon në publik lideri historik demokrat është një e vërtetë që nuk mund të hidhet poshtë, nuk mund të mos merret në konsideratë. Për këtë ndihmon vetë qeveria dhe qeverisja e dyshes në pushtet, sepse në dy vjet ka krijuar zhgënjim te qytetarët dhjetë fish më shumë sesa Sali Berisha në tetë vite qeverisje. Fakti që të gjitha të dhënat që Berisha ka përmendur në parlament janë provuar në praktikë, e bën atë politikanin më të besueshëm në këtë vend. Dhe besimi është i pari në kategorinë e kritereve të vlerësimit të politikanëve. Për këtë arsye thuhet se Sali Berisha është një fenomen, është gjithashtu një institucion.
Sado të përpiqen kundërshtarët e tij ta denigrojnë përmes shpifjeve të përçudnuara, ata nuk do të arrijnë ta lënë në hije dhe ta errësojnë figurën, kontributin dhe veprimtarinë e Sali Berishës.