Bujar Leskaj/
Sot është 270-vjetori i vdekjes së përkthyesit Gjon Nikollë Kazazi (në latinisht Johannes Nicolevich Casasi dhe në italisht si Giovanni Battista di Nicola Casasi), emri i të cilit zë një vend të veçantë në historinë e Shqipërisë, pasi është zbuluesi i veprës së parë të gjuhës shqipe, “Meshari” i Gjon Buzukut.
Nikollë Kazazi (1702- 1752), lindi më 1 janar 1702 në Gjakovë. Ka qenë autori i një përkthimi në shqip i “Breve compendio della Dottrina Cristiana”, Romë 1743 (Përmbledhje e shkurtër e Doktrinës së Krishterë), i cili përbën të parin dokument të shkruar në dialektin e Gjakovës.
Studioi për teologji në Kolegjin Ilirian të Loretos afër Ankonës dhe në Kolegjin e Propaganda Fides në Romë, ku dhe mori titullin e doktorit në teologji e filozofi. Më pas u bë kryepeshkop i Shkupit derisa vdiq, më 5 gusht 1752.
Pikërisht gjatë studimeve në Kolegjin e Propaganda Fides, më 1740, Kazazi bëri zbulimin monumental të së vetmes kopje të mbetur të librit më të vjetër shqip, Mesharit të Gjon Buzukut të vitit 1555.
Një kopje të pasthënies ia dhuroi arbëreshit Gjergj Guxeta, themeluesit të seminarit grek në Palermo.