Me rastin 20 Shkurtit, një vjetorit të ndarjes nga jeta të Sali Asllan Selimaj/
NGA ISUF S. SELIMAJ/
Sali Asllan Selimaj 3 Shkurt 1940 dhe u nda nga jeta me 20 Shkurt 2018/
U mbush një vit që ndërrove jetë dhe u ndave nga ne, Sali Asllani. Ishte ditë dhimbjeje për të gjithë, veçanërisht për mua, familjen tënde, dhe për të gjithë farefisin SELIMAJ. Të gjithë e ndjejmë mungesën tënde.
Prej Sali Asllanit kam pasë shumë mirësi. Kam ndjerë ndihmën e tij në ditë të vështira. Jo vetëm unë, por ai ndihmonte këdo në nevojë, këdo qëi lypej ndihma e tij. Njeri me zemër të mirë, bujar në shpirt. Bamirësitë e tij janë të njohura në komunitetin shqiptar.
I dashur njeri i mirë, Sali Asllani; jeta nuk ka qenë e lehtë për ju, as e drejtë, madje ka qenë tepër e vështirë, por e ndritshme.Ti nuk u përule, por e ruajte moralin dhe karakterin e forte të malsorit.Veçanërisht në rininë tënde ti kalove të papritura dhe kurthe që të ngritën shërbimet sekrete me spiunë të shitur tek UDB-ja. Ishe vetëm 16 vjeçar kur UDB-ja e atëhershme malazeze nisi përndjekjet ndaj teje vetëm pse ti nuk pranove që të viheshe në shërbim të saj. Gjithçka ndodhi pse ti ishe i padëgjueshmi i UDB-së.
Strategjia dhe politika e UDB ishte që të largonte sa më shumë shqiptarë nga trojet e tyre të vendlindjes, veçanërisht malësorëtë Plavës dhe të Gucisë. Ata që nuk bindeshin keqtrajtoheshin.
Sali Asllani ishte në shënjestër të shërbimeve sekrete malazeze dhe ata prisnin momentin që ta fusnin në kurthin e tyre që t’i vinin prangat. Për të realizuar qëllimin e tyre ata vendosin ta fusin në kurth: I dërgojnë një spiun që e njihte Salihin. Spiuni i thotë : Ti Salih je në rrezik të madh, mund të arrestojnë shumë shpejt, prandaj duhet të ikësh.
Po ku të shkoj, ia ktheu Salihu.
Spiuni i propozon që të arratisej në vendin amë, në Shqipëri. Unë,i thotë spiuni, do të ndihmoj, do të udhëheq rrugën deri në kufi, që të shpëtosh nga UDB-ja. Unë e di rrugën mirë se kam ndihmuar dhe të tjerë. Ke besim se do të shpëtoj një here e mire nga këta. Salihu i beson dhe i thotë: Po mire, jam në dorë tënde, në besën tënde. Më drejto rrugën!
Caktuan ditën dhe u nisën.Për habinë e Salihut ai po e drejtonte në kah të kundërt, në drejtim të gabuar. Pasi ecën një copë rrugë, Salihu po e pyet:Pse po na çon në këtë drejtim? Kjo rrugë të çon në Plavë, jo në kufi me Shqipërinë. Spiuni ia kthen përgjigjen aty për aty:- Jo jo, e ke gabim, kjo është rruga më e shkurtër, e njoh mirë unë.
Spiuni e kishte lidhë fjalën me UDB-ën që të kalonte pikërisht në atë rrugë ku ata kishin ngritë pritën e tyre për ta arrestuar. Nuk kaluan veç pak minuta pas kësaj bisede kur u shfaq para tyre makina me policët UDB-ashëdhe u kërkoi që të ndaleshin në vend.
- Ku po shkoni ju me kaq ngut?-kanë pyet policët, edhe pse e dinin mire nga bashkëpunëtori i tyre se ku po shkonin.
Përgjigjet spiuni:- Nuk du me ju rrejt, unë i kam dhanë fjalën Salihut me e përcjellë në Shqipëri sepse këtu nuk ka kërkënd , është fare i vetëm.
- Ç’ka po thoni, a nuk e dini ju se është rreptësisht e ndaluar që kaloni kufirin dhe të shkoni në Shqipëri?
Në vend ia shtërnguan në duar prangat Salihut dhe drejt e në burg. Kur kanë shkuar në zyrat e policisë Salihu ka parë me sytë e tij se si qeshej spiuni me policët. E kuptoi se “bamirësi” i tij,ishte në shërbim të UDB-ës, por tash ishte tepër vonë për ta shmangë kurthin. Nuk ka më keq kur e kupton se të ka shitur ai që të hiqet si mik. Pas shumë torturash që i bënë në burgjet e Malit të Zi, destinacioni i fundit i tij ishte Gerova, një emër i njohur për vuajtje i shqiptarëve dhe i ballkanasve të tjerë. Duhet të kaloje aty pa të fitoje të drejtën për të kaluar në Perëndim, fshehurazi ose me leje. Salihu ishte me fat që vuajtjet i la pikërisht në atë kamp-burg dhe kaloi në Itali, në kampet e emigrantëve. Vuajtjet kishin sosur për Salih Asllanin sepse aty i buzëqeshi fati për të marrë rrugën drejt Amerikës, ëndrra e të gjithë atyre që kanë vuajtur dhe u ka munguar liria.
Këtu në Shtetet e Bashkuara ai u bë një aktivist i papërtuari komunitetit duke i shërbyer idealit Kombëtar duke u anëtarësuar në Klubin Patriotik”Jusuf Gërvalla”. Aktivist i papërtuar për çështjen shqiptare punoi me të gjitha forcat e mundësitë financiare për çështjen shqiptare.
Në luftën e Kosovës për liri Salihi ishte kontribues i Fondit Vendlindja Thërret. Në të gjitha fushatat ai nuk priste ta thërrisnin por ishte aty ku kërkohej ndihma e tij, për Kosovë e Shqipëri.
I paharruari Salih Asllani, gjithëmonëdo të ndjehem krenar dhe do të mburrem me ty e me veprat e tua.Pushofsh në Paqë!
Kushëriri yt
Isuf S. Selimaj
Nju Jork, 20 Shkurt 2019
Në Foto: Sali Asllan Selimaj u lind me 3 Shkurt 1940 dhe u nda nga jeta me 20 Shkurt 2018