Satirë nga Rafael Floqi/
Përgatitja për të pritur një vit të ri është një aventurë mahnitëse, një udhëtim në botën e mundësive të pafundme, duke u përpjekur të bësh diçka më shumë se vetëm të presësh me fytyrën në një tortë derisa të vijë mëngjesi i Vitit tjetër. Kështu që, në vend që të hysh në vitin e ri me një deklaratë e zakonshme si të “do të humbasësh peshë” ose “se do të lexoj më shumë libra”, pse të mos shpikim disa mënyra unike për të bërë Vitin e Ri 2024 të ngjallë me energji pozitive dhe ndryshe? Pse jo një mbrëmje e Vitit të ri. Eshtë interesante nuk ka komunitet tjetër që ta festojë së bashku kështu Vitin e Ri. Amerikanët thonë Krishtlindja është për t’u festuar në familje, Viti i ri me miqtë e shokët. Shqiptarët e dinë këtë…
Një mbremje e Vitit të Ri që është më shumë se një festë – është një eksperiencë bajate që nuk harrohet lehtë. Organizatori ka bërë çmos për të ftuar kengetarë nga Shqipëria, por nuk ka dashur të bëjë një koncert të zakonshëm. Qëllimi është i thjeshtë: të shijosh muzikën, të kërcesh sado të dëshirosh, dhe t’i japesh fund vitit të kaluar me një eksplozion të madh me tinguj klarinetash dhe organoje dhe lodrash e dajresh, po pati.
Kush tha se koncertet e Vitit të Ri duhet të jenë një çështje serioze? Këto ngjarje kanë kthyer shfaqjet muzikore në një version të ri të “Dashurisë së Madhe,” ku kengetarët janë si demat e shpërndarë nëpër një dasëm të madhe pa lidhje dhe ku dollarët e jeshilosin sallën e darkës. Kjo është si një një fushatë korrje shirjesh, me organizatorët që nuk shpallin fitoren e parave, ndërsa kengetarët kërkojnë ndoshta edhe këshilla ligjore se si të kthehen pa deklaruar paratë e pa ju anuluar viza.
Fillimi është nxehja, në një hapësirë të vogël ku pjesa e madhe e orkestrës ka humbur në mes të një skuadre të njerëzve të gatshëm për t’i bërë një përshëndetje Vitit të Ri. Kengetarët nisen në skenë, me kostume që mund të jenë nga një filxhan ngjyrosur, deri te një shami që përdoret për të pastruar makinën. Këngët janë nga ata hitet që keni dëgjuar shpesh, por ato janë paraqitur në një mënyrë krejt të re. Kengetarët fillojnë të improvizojnë dhe të krijojnë vargje të reja që nuk kanë asnjë lidhje me origjinalin. Publiku përfshihet në këtë formë të pakontrolluar të shfaqjes, ala instagram, duke rrahur duart dhe duke kërcyer çdo herë që një këngëtar vendos të ndryshojë melodinë.
Midis një kënge dhe një tjetre, një anëtar i publikut del në skenë për një përshëndetje spontane me kengetarin. Nuk dihet a është ky një fans i rregullt apo një person i sapo njohur, që ja ngjit dollarin në ballë, por duke parë fytyrën e kengetarit, mund të themi se çdo gjë po shkon sipas planit. Duartrokitjet dhe zëri i përbashkët i publikut tregon se ata po e shijojnë çdo moment.
Hej, sa selfie u bënë me këngëtarët, pasi sot ka rëndësi kënaqsia, por jo paraqitja artistike. Guxo po deshe të filmosh ndonjë këngëtare të njohur, kur këndon kështu me superpozim, se të hidhet në grykë , pasi ju del në skenë e vërteta.
Para se të fillojnë këto koncerte, organizatorët e kanë krijuar një firmë të quajtur “Enterteinmenti pa Kufi LLC”. Po, kufijtë janë si thonjtë: ata janë thjesht një pengesë për diçka më të madhe. Organizatorët presin fitime të mëdha, por pa ndonjë përgjegjësi fiskale apo morale.
Këngëtarët, nga ana tjetër, janë si vizat, ata vijnë e shkojnë, shpesh herë pa lajme. Disa kanë lënë vendin për disa ngjarje të tjera që i kanë ofruar më shumë. Sipas tyre, kishin marrë kontrata pune me qira, por vërtetë? Kush mund të besojë një këngëtar të njohur? Ata janë si “VIP-at” që mbërrijnë vetëm kur dikush tjetër i paguan faturat.
Për më tepër, disa këngëtarë janë ende duke pritur vizën nga ambasada, ndërkohë që festa e Vitit të Ri po kalon. Ata janë të gatshëm të dalin në skenë, por për viza, duhet ende të dalin nga radha. Përpara ambasadës, ata bëjnë një xhiro të vogël artistike, duke kërcyer dhe duke kënduar për zyrtarët duke shpresuar që do të mund të presin më shpejt se krejt.
Por tregu është ende në një gjendje të tronditur. Ndërsa organizatorët shpallin se janë në fitim, një pjesë e madhe e publikut është ende duke pritur një performancë reale, ndoshta edhe një kengetar që njeh dikush.
Derisa situata nuk ndryshon, ky kaq i quajtur koncert i Vitit të Ri, do të mbetet një ngjarje ku nusja është e zhdukur, dhëndëri nuk ka mbrritur, dhe torta është një fiksim i vitit të kaluar. Gjithsesi, ka ende një shpresë për ndryshim… ose të paktën për një kengetar që ka marrë vizë!
Organizatori i koncertit të Vitit të Ri ka qenë shumë kreativ në zgjedhjen e këngëtarëve këtë vit. Me një kombinim të veçantë të përfaqësuesve nga Gjirokastra, Shkodra, Myzeqeja dhe Korça, kanë krijuar një skuadër të pashoq e cila, në të vërtetë, duket sikur është përzgjedhur nga një kartë lojësh pokeri e pazakontë.
Përfaqësuesi nga Gjirokastra është një pensionist që e ka ndaluar pensionin për të sjellë një dozë nostalgjie dhe një hintë të ftohtë nga koha e kaluar. Ai është gjithmonë i gatshëm për të treguar sa herë ka bërë dorë dhe sa herë është martuar. Nëse do të ishte për të, ai do të këndonte vetëm këngët e dikurshme “O moj Vajzë gjirokastrite!”
Dy vëllezër nga Shkodra janë një ndër kombinimet më të çuditshme. Ata janë të njohur për harmoninë e tyre, por më shumë për debatat dhe përplasjet mes tyre gjatë ndërhyrjeve të tyre në skenë. Secili prej tyre pretendon se është vërtet i famshëm, dhe se këngëtarët nga Shkodra janë gjithmonë më të mirë se ata nga çdo zonë tjetër e vendit. Ata janë bërë me zë për atë këngën “ me ken Shkodran tana i ban”
Kengetarja popullore nga Myzeqeja ka ardhur me një bohçe pëlhure akull të bardhë. Ajo do të këndojë për dashurinë e humbur, bujqësinë dhe përplasjet me traktorin që i kanë ndodhur. Pas shfaqjes së saj, ajo pritet që të ofrojë raki “moon shine” të prodhuar vetë në Lushnje.
Kengetari me çifteli dhe vajza për serenata nga Korça janë një çift i çuditshëm. Kengetari me çifteli është një mashtrues i njohur që pretendon se një çifteli mund të zbulojë çdo sekret të këndshëm të jetës. Me këngën “Kur bjen fyelli ciftelia natën deri vonë”. Ndërsa vajza për serenata është një bukuroshe e kujdesshme e cila është e përkushtuar për të bërë zemrat të rrahin më fort sesa kurrë më parë me vargjet “të dija të vogël ti më qënke 40 vjet”.
Për sa i përket logjistikës së ngjarjes, organizatori ka vendosur të sjellë një zallamahi që do të bëjë llogarinë për të gjitha: sa para ka fituar çdo kengetar, sa ushqim do të duhet për ta mbajtur gjallë në skenë, sa paguajnë kalamajtë që janë aty për të ndihmuar, sa janë pijet në tavolina, dhe sa hileqarë janë kamarierët që janë përpjekur t’i shërbejnë publikut.
Gjithsesi, ky koncert i Vitit të Ri duket se do të jetë një karnaval i çuditshëm, ku vërtetë nuk ka të njëjtën shije, por të paktën, do të jetë një eksperiencë që të gjithë do ta kujtojnë, pavarësisht se çfarë do të ndodhë me mëshirën e guzhinës së tyre që “ngadalë po përgatit mishin e qingjit”.
Festa vazhdon me kërcime që nuk kanë nevojë për rregulla. Këngëtarët ndihen të lirë të kërcejnë mbi tavolinat e ngritura për këtë ngjarje të veçantë. Të gjithë janë përfshirë, duke kërkuar një moment të tyre nën dritën e rampave të shpejtësisë së madhe. Disa prej tyre tentojnë të këndojnë dhe kërcejnë njëkohësisht, duke e bërë një konkurrencë të pafundme për krijimin e videove më të çmendura në media sociale me fansat e tyre.
Në fund të festës, kengetarët bëjnë një përulje, ndërsa publiku nuk do të jetë mjaftuar dhe do të kërkojë “një këngë tjetër!” Për ata që kanë kërkuar këtë fund viti një mbrëmje të pazakontë dhe një përvojë të çmendur, kjo është një festë e Vitit të Ri që do të mbetet në kujtesë për kohë të gjatë. Por vetëm shikoni sa para latë. Sa dollarë për këtë gallatë.
Nëse kjo që shkruajtaj është trillim apo e vërtetë, po s’patët pirë do të ma thoni vetë. Pa harruar së kënduari atë këngën e vjetër “ Ja na erdhi Viti i Ri , sa s’jam i gëzuar…”