Opinion nga Gëzim Llojdia/
1.Zbritja e sekretarit amerikan të shtetit në Ballkan,pra në Shqipëri synonte rivendosjen e anëtarëve të grupit iranian të opozitës Mujahedin e Khalq, ose MEK. Gjatë dy viteve të kaluara, Shqipëria ka marrë n rreth 1,000 anëtarë të MEK dhe ishte angazhuar për rivendosjen e një shtesë 2,000, muhaxhedinë këta të fundit kanë jetuar në kampe të mbështetura nga Shtetet e Bashkuara në Irak. Ardhja e muxhahedinëve nuk përbënë ndonjë rrezik ndër shtete ku ata strehohen për tu trembur nga :”patriotë e ndershëm “të cilët luftuan për të drejtat në vendin e tyre .Ata kanë viet që kanë hequr dorë nga dhuna dhe lufta paramilitare madje të gjitha strukturat që ata kanë pasur janë shuar pas luftë së Irakut. Dyshimet qëndrojnë, por e vërteta është se dhuna dhe aktet që ata kanë përdorur kanë qenë vetëm në funksion për të drejtat e tyre te mohuara nga shteti i tyre.
Kush janë muxhahidët dhe si i kanë vlerësuar?Aty nga viti 2009, David Shariatmadari
Shkruan se ata kanë qenë përshkruar nga politikanët britanikë si “patriotë të guximshme” dhe “grupi kryesor demokratik iranian i opozitës”. Duke shkruar në Sunday Telegraph, Christopher Booke,r tha se organizata që ata ngritën, Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit, ishte “opozita e vërtetë e diktaturës” dhe “shpresa më e mirë për të transformuar Iranin në një shtet demokratik ,shtet laik, një tjetër gazetë sic është “Telegraph”, Con Coughlin, i ka quajtur ata “udhëheqës i grupit iranian disident”..
Pra, kush janë ata? E pra, muxhahidët të njohur ndryshe si muxhahidët-e Khalq, të quajtur monafeghin nga kritikuesit e tyre (PMOI, MKO ose MEK shkurtë), kanë qenë rreth e rrotull për gati gjysmë shekulli.Nga rrjedh origjina e tyre? Origjina e tyre mund të gjurmohet, thonë mediumet rreth politikës radikale të viteve para vitit 1979, dhe historia e tyre e hershme është një nga tëists, që kthehet ideologjikisht ishin përçarë dhe përmes tradhëtive. Për të shkurtuar një histori të gjatë,ata humbën për të mbështetur Ayatollah Khomeinin në ditët e para të revolucionit dhe në përgjigje të një goditje të përgjakshme filloi një fushatë paraushtarak kundër republikës Gjatë luftës së gadishullit ,Iran-Irak u janë dhënë strehim nga regjimi i Sadam Huseinit dhe u lejoheshin sulme mbi Iranin nga brenda territorit të Irakut.Raportet, sugjerojnë se ata ishin të përfshirë në shtypjen e kryengritjes kurde pas luftës së vitit 1991. Në vitin 2001, ata hoqën dorë nga i gjithë aktiviteti ushtarake. Përkundër kësaj, ata janë vënë në listën e zezë të terrorit të BE-së në vitin 2002, vendim i cili u përmbys në vitin 2008.
Që nga koha e mërgimit të tyre nga Irani, ata kanë shpenzuar një pjesë të madhe të kohës duke u përpjekur për të fituar nga perëndimorët mbi kauzën e tyre, dhe vetëm pikëpamjet e disa prej mbështetësve të tyre kanë rezultuar shumë efektive.
Në vitin 2005 Human Rights Ëatch (HRË) ka prodhuar një raport mbi keqtrajtimet në qytetin Ashraf (më pas i quajtur “Kampi Ashraf”). Mbështetësit e PMOI-së në Evropë dhe Amerikë ishin të shpejtë nëpërmjet informatorëve HRË-së “individëve të dyshimta”. PMOI mohoi pretendimet dhe Këshilli Kombëtar i Rezistencës së Iranit, tha se “akuzat shërbejnë vetëm si një licencë për regjimin e mullahëve për të vazhduar ekzekutimin dhe shtypjen e anëtarëve PMOI dhe mbështetësve në Iran”. Ish-anëtarë dhe gazetarëve të cilët kanë hetuar thonë se është një organizatë që mbështetet kryesisht te kulti i personalitetit, subjekteve anëtarët e saj për presione të forta psikologjike dhe masivisht fryn nivelin e saj të mbështetjes brenda Iranit. Ajo ishte subjekt i një hetimi nga agjencia qeveritare gjermane i ngarkuar me monitorimin e “ekstremizmit të huaj”, është akuzuar nga HRË për kryerjen abuzime të rënda të drejtave të njeriut në kuadër të dekadës së fundit dhe nga të tjerët si të qenë pjesëmarrës në krimet e Sadam Huseinit kundër popullit të tij kështu shkruajnë në vitin 2009,axhensat e mediumeve të Mbretërisë së Bashkuar.
2.Është raportuar më 21 shtator 2012, që Departamenti amerikan i Shtetit ishte duke u përgatitur për të hequr Organizatës së muxhahedinëve Khalq-e nga lista e organizatave të njohura si grupe terroriste nga Shtetet e Bashkuara. Më 28 shtator 2012, Departamenti amerikan i Shtetit zyrtarisht njoftoi se kishte delisteduar organizimin përcaktuar posaçërisht terrorist global nën Urdhrin Ekzekutiv Nr 13224. Vendimi mori parasysh heqjen dorë publik të MEK-së nga dhuna, mungesën e akteve të konfirmuara të terrorizmit nga ana e MEK për më shumë se një dekadë dhe bashkëpunimin e tyre në mbylljen paqësore të kampit Ashraf,si bazën e tyre historike paraushtarake.
Rënia e regjimit të Sadam Huseinit preku edhe rrethanat e organizatës Mujahedin-e Khalq (MEK). MEK ishte aleate me regjimin e Irakut dhe ka marrë shumicën e mbështetjes,ndërkaq që MEK ka ndihmuar regjimin Husseinit në shtypjen e opozitës brenda Irakut. Ushtria Çlirimtare Kombëtare ishte krahu ushtarak i Këshillit Kombëtar të Rezistencës të Iranit.Si ka vepruar MEK dhe cfarë objekte ajo ka pasur në dispozicion?Objektet që kishte MEK janë:Kampi Ashraf, selia e ushtarake e MEK ushtarake, është rreth 100 kilometra në perëndim të kufirit iranian dhe 100 kilometra në veri të Bagdadit pranë Khalis.Kampi Anzali afër qytetit të Jalularreth 120-130 km në verilindje të Bagdadit dhe rreth 40-60 km larg nga kufiri me Iranin.Kampi Faezeh në Kut,kampi Habib në Basra,kampi Homayoun në Al-Amarah,kampi Bonyad Alavi në afërsi të qytetit të Miqdadiyah në Mansourieh në verilindje të Bagdadit.
Më 10 maj 2003 Corpsi V ka pranuar konsolidimin vullnetar të forcave muxhahedinët-e-Khalq-së,si dhe kontrollin e mëvonshme mbi ato forca,ndërkaq që më parë, Korpusi V monitoroi një armëpushim të ndërmjetësuar mes elementeve MEK dhe të forcave speciale, forcat MEK u bindet nga kushtet e kësaj marrëveshjeje me ushtarë e koalicionit.Nga mesi i majit të vitit 2003 forcat e koalicionit kishin konsoliduar 2,139 tanke, mjete të blinduara, artileri, artileri mbrojtje ajrore dhe automjetet të ndryshme dikur në posedim të forcave të Mujahedin-E Khalq (MEK). Divizioni i Këmbësorisë 4 gjithashtu ka shkatërruar shumicën e municioneve të arkave të MEK. Zgjidhja paqësore e këtij procesi nga ana e MEK dhe Koalicionit ka kontribuar ndjeshëm në misionin e Koalicionit për të krijuar një ambient të sigurt për popullin e Irakut. Më 28 shtator 2012, Sekretari i Shtetit vendosi, në përputhje me ligjin, të revokojë caktimin e muxhahedinëve-e Khalq (MEK) dhe emërtimet e saj si një organizatë e huaj terroriste (FTO) sipas Aktit të Emigracionit dhe Kombësisë e MEK si përcaktuar posaçërisht terrorist global sipas Urdhërit Ekzekutiv 13224. pronës dhe interesave në pronën në Shtetet e Bashkuara ose në zotërim ose kontrollin e personave të SHBA, nuk do të bllokohet dhe subjektet e SHBA mund të angazhohen në transaksione me MEK, pa marrjen e licencës. Shumë anëtarë të Mujahedin-e Khalq ishin të internuar në kampin Ashraf dhe Kampin e Lirisë në Irak ata presin nga vende të ndryshme për ti marrë si refugjatë. Deri në vitin 2014 OKB-ja ka emëruar një përfaqësues të posaçëm për të kërkuar mundësitë e zhvendosjes për këtë grup. Muxhahidin-e-Khalq (MEK) është grupi më i madh dhe më militant krahasim me Republikën Islamike të Iranit. Gjithashtu i njohur si Organizata muxhahedine Popullore e Iranit, MEK udhëhiqej nga burri dhe gruaja Massoud dhe Maryam Rajavi.
MEK u themelua në vitin 1960 nga një grup i kolegjit të arsimuar të të majtëve iranian në krahasim me sunduesin pro-perëndimore të vendit,që ishin Shah Mohammad Reza Pahlavi. Edhe pse grupi mori pjesë në vitin 1979 ,në revolucioni islamik që zëvendësoi shahun me një regjimit shiit islamik, ideologjia e MEK, ishte në fakt lloj një përzierje e marksizmit dhe islamizmit e vënë atë në kundërshtim me qeverinë post-revolutionare. Në vitin 1981, grupi u dëbua nga bazat e saj në kufirin Iran-Irak duke u zhvendosur në Paris, ku ai filloi mbështetjen e Irakut në luftën e saj tetë vjeçare, kundër Iranit dhe Khomeinit. Në vitin 1986, MEK e zhvendos selinë e saj në Irak, ku ka marrë mbështetjen e saj kryesor për të sulmuar regjimin në Iran. Gjatë luftës në Irak të vitit 2003, forcat U.S. goditën bazat Mek-së në Irak dhe në qershor 2003 autoritetet franceze kanë bastisur një kompleks të MEK jashtë Parisit, duke arrestoi 160 persona, duke përfshirë edhe Maryam Rajavi.
Grupi vuri në shënjestër zyrtarë të qeverisë iraniane dhe objektet qeveritare në Iran dhe jashtë vendit gjatë viteve 1970, ai sulmoi amerikanët në Iran. Aktet e kaluara e terrorizmit MEK përfshinte përfshirjen në vrasjen e qytetarëve të SHBA-së në Iran në vitin 1970 dhe një sulm në tokën e SHBA-së në vitin 1992. Ndërsa grupi thotë se nuk ka pasur si qëllim në shënjestër civilët, ajo ka rrezikuar shpeshherë me viktima civile. Incidentet lidhura me grupin përfshijnë:serinë e e sulmeve me mortaja gjatë vitit 2000 dhe 2001 kundër ndërtesave qeveritare në Iran, një nga këto ka vrarë shefin e stafit të Iranit. Sulmi me 2.000 mortaja në pallatin e presidentit Mohammad Khatami në Teheran,në shkurt të vitit 2000 “Operacioni Great Bahman se” gjatë së cilës MEK ka nisur 12 sulme kundër Iranit gjatë vitit 1999, vrasja e zëvendës-shefit të forcave të armatosura të Iranit, Ali Sayyad Shirazi.Vrasja e drejtorit të sistemit të burgjeve të Iranit, Asadollah Lajevardi 1998. Në vitin 1992 kryen sulme t thuajse të njëkohshme në ambasadat dhe institucionet iraniane në 13 vendet e Asistencës për shtypjen e kryengritjeve të shiite dhe kurdeve të Irakut kundër të Sadam Huseinit.Në vitin 1981 bombardimi i zyrave të Partisë së Republikës Islamike dhe të Kryeministrit Mohammad-Javad Bahonar, i cili vrau rreth 70 zyrtarë të lartë iranianë, përfshirë presidentin Mohammad-Ali Rajaei dhe Bahonar .Mbështetje në vitin 1979 për marrjen e ambasadës amerikane në Teheran nga revolucionarët iranian.
Kur Sadam Huseini ishte në pushtet, MEK merr shumicën e mbështetjes financiare nga regjimi i Irakut. Ajo përdoret gjithashtu për organizatat e para, të tilla si Shoqëria e Studentëve Musliman iranian, për të mbledhur para nga iranianët e mërguar dhe të tjerët. Iraku ishte bamirës kryesor i MEK-së. Iraku e kishte ndihmuar MEK me bazat, armët dhe mbrojtjen, Sulmet e MEK-së në Iran janë intensifikuar tradicionalisht, kur marrëdhëniet mes Iranit dhe Irakut arritën në pikën e tyre të tensionuar. Iraku inkurajoi MEK, në varësi të interesave të Bagdadit.Maryam Rajavi është udhëheqësi kryesor MEK-së burri i saj, Massoud Rajavi, kryesoi deri forcat ushtarake të grupit. Maryam Rajavi, lindur në vitin 1953 në një familje iraniane, iu bashkua MEK si studente në Teheran, në fillim të viteve 1970. Pasi u zhvendosen me grupin në Paris në vitin 1981, u zgjodh lideri i saj i përbashkët dhe më vonë u bë zëvendës shefi komandant i krahut të tij të armatosur.
Gjithesesi tabloja qe ofron Shqiperia eshte paksa kontradiktore:Muxhahedinët po emigrojnë në Shqipëri ndërsa Shqipëria emigron në Europë