Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

A PO E RREZIKON QEVERIA KOMBIN NE EMER TE ANETARESIMIT NE BE?

by

1-arben-llalla-250x299

Nga Arben LLALLA/Kryeministri Ram 2, po bënë një lojë tepër të rrezikshme me të ardhmen e shqiptarëve si brenda shtetit të Shqipërisë ashtu edhe me shqiptarët jashtë saj. Qeveria Rama 2, për të fituar më 2018, statutin për hapjen e bisedimeve për anëtarësim në BE, Edi Rama po i imponon Shqipërisë politika të rrezikshme siç janë martesat midis një gjinie, (ndoshta nesër martesat e njeriut me kafshët), njohjen e 9 minoriteteve në Shqipërinë 2.5 milionëshe banorëve, heqjen e Çështjes Çame nga programi qeveritar, imponimin e partive shqiptare në Maqedoni që të mbështesin LSDM dhe të pranojnë se shqiptarët janë minoritet dhe jo shumicë, etj. Për të gjitha këto sa thamë më lartë ekzistojnë dokumenta, bisedat informative, incizime sms nga angjesitë të zbulim dhe kundërzbulimeve të vende të huaja. Por a duhet të heshtim ne për të gjithë gomarllëqet e Edi Ramës apo të partive të tjera shqiptare kur bëhet fjalë për rrezikimin e çështjeve kombëtare?

Republika e Kosovës e cila është shtet i ri njeh 7 minoritete. Greqia deri në vitin 1945 njihte minoritetin shqiptar në dy vendbanime kryesore, në Çamëri dhe në Trakën greke në kufi me Turqinë, njihte minoritetin pomak, turk, hebre, bullgarë, por pas vitit 1945 nuk i njeh këto minoritete. Pra, Greqia është shtet i pastër etnikisht në Kushtetutën e saj edhe pse jetojnë ende këto etnitete duke shtuar edhe romët e egjyptasit që as nuk bëhet fjalë që ekzistojnë.

Republika e Maqedonisë e cila njihet botërisht si shtet shumetnik-multietnik njeh 6 minoritete dhe ajo nuk e njeh minoritetin grekë që pretendohet nga Greqia se janë rreth 100 mijë, nuk njeh edhe minoritetin bullgarë që pretendohet rreth 300 mijë (70.000 kanë nënshtetësi bullgare) pra edhe në presionet e Greqisë dhe Bullgarisë ky shtet i brishtë që shqiptarët e shkatërrojnë kur ju teket nuk i njeh këto dy minoritete që vendet e tyre amë janë anëtare të BE dhe NATO.

Në vitin 2005 edhe pse me shumë probleme ekonomike dhe etnike, BE hapi bisedimet me Maqedoninë për anëtarësim, por kanë kaluar rreth 12 vite edhe Maqedonia nuk është anëtarësuar ende edhe pse ky shtet nga ana Ligjore është shumë përpara me Shqipërinë. Kështu, më 2018 nëse Shqipëria do hapë bisedimet me BE për tu anëtarësuar (gjë që unë jam optimistë për hapjen e bisedimeve sepse Shqipëria i ka plotësuar kushtet fillestare siç janë përgjegjësitë e pallateve, rreth 20% e popullsisë duhet të ketë siguracionit të dytë përveç atij të punësimit, etj) nuk do të thotë se do të anëtarësohemi brenda 10 viteve, por mund të qëndrojmë pas derës së BE për 100 vite të tjera sepse BE asnjëherë si ka dashur shqiptarët dhe Shqipërinë.

Dhe për të arritur tek hapja e bisedimeve me BE që kryeministri Ram 2 do e quaj suksesin e jetës së tij politike po bën çdo gjë, duke filluar që tek premtimi i Greqisë që do shfarosë PDIU, partinë kombëtare që ka si primare zgjidhjen paqësore të Çështjes Çame, mbështetjen me vota që Vangjel Dule të dilte deputet në Vlorë (ekzistojnë me dhjetëra sms të dërguara nga Rama njerëzve të besueshëm të tij, Gjinuri bënë mirë të falëse. Damianti është nipi i shefit të sigurimit të shtetit në Krahinën e Sulovës së Gramshit), do heqë nga programi qeveritar Çështjen Çame, do influencojë që votuesit shqiptar në Maqedoni të mbështesin LSDM dhe shqiptarët të quhen minoritet, (Nuk ka asnjë marrëveshje mes Ramën dhe partitë shqiptare në Maqedoni të nëshkruar, vetëm që Rama i kërcënon politikanët në Maqedoni me diplomacinë e Endri Fugës), dhe ajo që është më tragjike njohja e 9 minoriteteve në Shqipëri ku duhet tju sigurohet fushë veprimi në administratën shtetërore deri në 10 % për çdo minoritet, pra i bie që shqiptarët të ndihen pakicë në Shqipëri. Ligji për njohjen e 9 minoriteteve e çon kombin shqiptar drejtë asimilimit dhe njohjes si njerëz ardhacak në trojet e veta mijëravjeçare.

Takimet e Rama 2 me Dhespot të lartë të Kishës Ortodokse të Greqisë në SHBA dhe Jeruzalem nuk janë të rastësisht. Edi Rama nuk i deklarojë në mediat e tij këto takime, por u zbuluan nga mediat opozitare, kjo tregon se ai diçka përzien me Dhespotët grekë. Mesa duket Rama 2 po lundron në ujëra të turbullta vetëm për të ruajtur karrigen e tij personale.

E ardhmja nuk e dimë se çfarë befasirash na ofron, por historia nuk korruptohet prandaj kot e ka Rama 2 nëse nuk korrigjohet të fshihet pas gishtit sepse çdo gjë dëgjohet e vëzhgohet, bota është bërë tepër e vogël me zhvillimin e teknologjisë elektronike.

Kush po e dëmton çështjen çame?- Festim Lato dhe…Ca mashtrues të vegjël

by

Festim Lato në Vlorë shiti për eurodeputetë ca mashtrues të vegjël që vinin nga Athina/

Jeroen Zandberg

Këta dy persona Jeroen Zandberg dhe Yohan Byrde para se të vinin në Vlorë ishin në Athinë si përfaqësues i shoqatës për shkëmbimin ndërkombëtar të afrimit të kombeve me njëri-tjetrin (International Exchange Bringing Nations Together-INEX) dhe bënë një takim me sekretarin e financave të Presidentit të Greqisë, Stavros Karvunis…/

1 Yohan Byrde

Nga Arben Llalla/Jeroen Zandberg,Yohan Byrde,Stavros Karvunis,Ruud Lammers, Athine,

Ne Foto: Ne Athine:Jeroen Zandberg,Yohan Byrde,Stavros Karvunis,Ruud Lammers/

Ditën e shtunë në Vlorë u mbajt një manifestim për Çështjen Çame, ku klani mashtrues i të dënuarit disa herë për vjedhje dhe mashtrime Festim Lato, i cili jeton në Hollandë kishte sjellë dy shtetas hollandezë, të cilët na i paraqitën si eurodeputetë, ambasadorë apo diplomatë të BE-së. Por, e vërteta është se këta dy hollandezë nuk janë as eurodeputetë, as diplomatë e as ndonjë farë personaliteti.

Kishin ardhur edhe disa shqiptarë nga Kosova, Presheva e Maqedonia, të cilët janë mashtruar nga njerëzit e shërbimit të sigurimit të Greqisë. Ajo që është edhe më tragjike në emër të Çështjes Çame, Republikës Fantazmë të Çamërisë, Pasaportave të Çamërisë janë mbledhur rreth një milion euro. Vetëm një shqiptar nga Kosova ka dhënë i gjori 300 mijë euro. Por, a duhet të ndërhyjë Shqipëria dhe Kosova? Këto dy shtete nuk mund të ndërhyjnë, përderisa nuk ka denoncim nga njerëzit e dëmtuar. Kur ata të kuptojnë mashtrimin duhet t’i drejtohen institucioneve përkatëse. Deri atëherë do jetë tepër vonë.

Por, cilët janë dy holandezët që na u paraqitën në Vlorë më 30 shtator.

Jeroen Zandberg, është antar i organizatës jo qeveritare UNPO, (www.unpo.org) që kujdeset për popujt pakicë, që janë shpërngulur si pasojë e dhunës, gjenocidit. Kjo shoqatë merret me hetimet, të sjellë sa më afër popujt që kanë mosmarrëveshje, pra paqedashës. Për fat të keq kjo organizatë nuk ka asnjë ndikim në politikën ndërkombëtare. Ajo është thjesht organizatë për thithjen e fondeve në përkujdesje të refugjatëve të konflikteve sidomos atyre në Azi e Afrikë. Kjo organizatë, UNPO merret me përkujdesjen për refugjatët e konflikteve për t’ju siguruar veshmbathje dhe ushqime ditore. Por, Çështja Çame nuk është më problem aziatik apo afrikan mbijetese, por një problem europian, ku zgjidhja pritet nga BE. Shqiptarët e Çamërisë nuk janë më jetimë, të uritur apo këmbëzbathur, që të kërkojnë përkujdesje nga këto shoqata që veprojnë në botën e tretë.

Personi tjetër që ishte në Vlorë është Yohan Byrde, shtetas hollandez me origjinë indiane nga Sri Lanka. Yohani na paraqitet si kryetar i një partie PLDP, Partia Liberale Demokratike Progresive. Kjo parti është si ato 100 partitë fantazëm në Shqipëri, që nuk u dihet adresa juridike, por që qarkullojnë vetëm në fushën e pafundësisë së internetit.

Këta dy persona Jeroen Zandberg dhe Yohan Byrde para se të vinin në Vlorë ishin në Athinë si përfaqësues i shoqatës për shkëmbimin ndërkombëtar të afrimit të kombeve me njeri-tjetrin (International Exchange Bringing Nations Together–INEX) dhe bënë një takim me sekretarin e financave të Presidentit të Greqisë, Stavros Karvunis rreth fondeve të BE-së, menaxhimin e krizave të refugjatëve sirianë. Këto takime u zhvilluan nëpër restorante të Athinës, kuptohet drekat paguhen nga shqiptarët e mashtruar nga Festim Lato, i cili na i paraqiti si takime për Çështjen Çame dhe republikën e tij fantazëm. Ka dyshime se këta persona në Greqi mund të kenë takuar edhe njerëzit e sigurimit grek për të marrë direktivat se deri ku e kanë lejuar për të përmendur Çështjen Çame, mënyrën e fjalorit.

Shqiptarët e mashtruar nga Festim Lato, sidomos ai i Kosovës që i ka dhënë 300 mijë euro, t’i harrojnë paret e dhëna, si dhe punët e tjera. Nëse duhet të dalin nga kurthi ku i ka futur Lato duhet t’i drejtohen institucioneve shtetërore të Shqipërisë dhe të Kosovës sa nuk është vonë, ndryshe pas disa muajve as Laton, as Yohanin e Jeroen nuk do mund t’i gjejnë, sepse njeri do struket në Hollandë, tjetri në Kanada dhe në Afrikë.

Shikoni adresat e fcb të Jeroen Zandberg, të cilat janë hapur në gusht 2017 dhe faqja e partisë së Yohan Byrde është elur në internet vetëm para disa muajve. Me një kërkim në google emrat e dy fantazmave si “eurodeputetë” holandezë që na u paraqitën në Vlorë më 30 shtator nuk i gjejmë si politikanë, por si shkrimtar dhe anëtarë të shoqatave jo qeveritare.

Për Çështjen Çame mund të kontribuoj çdo shqiptar apo i huaj, por kjo çështje ka përfaqësuesit e saj legjitimë, siç janë Shoqata “Çamëria” e themeluar në Tiranë në vitin 1991 dhe PDIU.

Rruga e mundimshme për zgjidhjen paqësore të Çështjes Çame

by

1 arben llallaPor, sa janë vetë çamët të bashkuar, të gatshëm për të realizuar ëndrën e tyre? A do e mundin unin, të kalojnë vetveten e tyre për të zgjedhur udhëheqësin ose Moisiun që zëri i tyre të dëgjohet i bashkuar për të realizuar qëllimet e tyre?/

Nga Arben Llalla/

Marshi i rrugës për të bërë sensibilizimin e Çështjes Çame nisi i mundimshëm, me sakrifica në fillim të viteve 1990. Kjo rrugë filloi me krijimin e Shoqërisë politike-atdhetare “Çamëria”, e cila u themelua nga dëshira e madhe e shqiptarëve me rrënjë nga Çamëria me qëllimin e mirë për realizimin e ëndrrës për mrekullinë e rikthimit përgjithnjë në tokat dhe shtëpitë e tyre. Ka rreth 70 vite që shqiptarët me origjinë nga Çamëria synojnë rikthimin e premtuar dikur nga organizatat ndërkombëtare, Shqipëria dhe Greqia. Pra, shqiptarët nga Çamëria, kur u përzunë me dhunë nga EDES e udhëhequr nga Napoleon Zerva u quajtën refugjatë, të cilët do të rikthehen shumë shpejt në shtëpitë e tyre. Gjaku, vuajtjet, përpjekjet e parreshtura të çamëve për rikthim është rasti më unikal i një populli të Ballkanit, ndoshta edhe më gjerë. Rikthimi i premtuar çamëve ju duket sa afër dhe larg. Ata e ndjejnë erën e tokës së tyre, zgjaten për ta prekur, por nuk e prekin dot. Tentojnë ta shkelin, të vizitojë shtëpitë, varret, por nuk i lejojnë, sot, në kohërat moderne, në vitet ku i gjithë njerëzimi thërret e punon për një botë pa kufij, për botën e lirë.

Por, sa janë vetë çamët të bashkuar, të gatshëm për të realizuar ëndrën e tyre? A do e mundin unin, të kalojnë vetveten e tyre për të zgjedhur udhëheqësin ose Moisiun që zëri i tyre të dëgjohet i bashkuar për të realizuar qëllimet e tyre?

Shoqata “Çamëria”, e cila ishte i vetmi zë serioz i Çështjes Çame në vitet 1990, njohu dy suksese të mëdha, atë që Kuvendi i Shqipërisë më 1994 shpalli 27 Qershorin si ditën e genocidit grek kundër popullsisë shqiptare nga Çamëria dhe më 8 Prill 2004 votimi i Rezolutës së Çështjes Çame, e cila ishte Rezolutë pozitive, por e cunguar në kuptimin e plotë të saj. Më tej, u themelua Instituti i Studimeve të Çamërisë, cili arriti të organizonte dy simpoziume ndërkombëtare rreth Çështjes Çame. Por, që e heshti misionin, për të cilën u themelua pas vitit 2010.

Kështu, lindi nevoja që të krijohej një grupacion politik, parti e cila si pikë kryesore do kishte zgjidhjen paqësore të çështjes në fjalë, pra sensibilizimi i Çështjes Çame. Në vitin 2011 u bë bashkimi i dy grupacioneve politike në partinë PDIU, duke shtuar fjalën kuptimplotë “uniteti”. Kjo forcë politike sapo filloi punën u përballë me tekat kundër, të cilat nuk mund ta mundnin unin, të kalonin vetveten dhe krijuan një çarje të pasuksesshme. PDIU në drejtimin e Shpëtim Idrizit arriti të rritej me shpejtësi, emgjithëse si parti asnjëherë nuk ishte në qeveri me poste ministrash. Shpëtim Idirizi arriti që Çështjen Çame ta fusë në diskutimet e Komisionit Europian duke biseduar personalisht me shumë personalitete të njohura të politikës ndërkombëtare. Nga këto biseda u bë e mundur që Komisioneri për Zgjerimin, Johannes Hahn të deklaroi si çështje të diskutueshme mes Shqipërisë dhe Greqisë edhe Çështjen Çame. Më tej, ishte eurodeputeti gjerman Knut Fleckenstein që bëri me dije se Çështja Çame duhet të diskutohet mes dy qeverive. Këto kanë qenë ndoshta aksionet e vetme të mirëfillëta politike pas viteve 1990 që Çështjin Çame e bëri kaq të pranishme në arenën e politikës së Europës. Në këtë kohë shqiptarët me origjinë nga Çamëria që duhej të mbështesnin edhe më fort PDIU-në, e cila mbron fuqishëm çështjen e tyre, u treguan të ngurtë, egoistë duke u kthyer në hyzmeqarë të partive të tjera politike, të cilëve nuk u ka shumë ënda Çështjen Çame. Por, përkundrazi këto parti i shohin shqiptarët nga Çamëria si njerëz të huaj, të cilët në hierarkinë e posteve shtetërore të Shqipërisë nuk duhet të jenë, sepse na zemërohet fqinji, i cili disa herë ka kryer masakra mbi popullsinë shqiptare dhe herë pas here politikanët e tij deklarojnë se kanë pretendime territoriale ndaj Shqipërisë.

Pas zgjedhjeve të 2017 u pa se PDIU mori shumë vota, por pak deputetë si pasojë e kodit zgjedhor, intrigës së drejtuesëve të sotëm të shumicës, por edhe të disa figurave të njohura të komunitetit çam që punuan kundër kësaj partie kombëtare.

Por, pse mbërritëm këtu? Le ta nisim me çamët e pasur që ishin deputetë dhe që u vunë në shërbim të Dules, duke e mbajtur kalapiç, apo ndonjë tjetër që u shndërrua në hyzmeqar i Gramozit, e shumë të tjerëve. Unë mund të flas me emra, por qëllimi im asnjëherë nuk ka qenë e do të jetë përçarja e shqiptarëve, por bashkimi, duke patur parasysh thënien e Faik Konicës: “Bashkimi nuk është që të ulim kryet përpara njeri-tjetrit, por të merremi vesh njerëzishëm, e të punojmë të lirë të gjithë për një qëllim.”

Duke u bashkuar të gjithë bashkë rreth Shoqatës “Çamëria” dhe PDIU-së, ne u tregojmë të tjerëve se jemi të vendosur që Çështja Çame nuk do të harrohet, nuk do të lejojmë të sakrifikohet për kërcënimet e Greqisë. Çamët, por edhe ne shqiptarët nga krahinat e tjera duhet t’u tregojnë politikanëve dritëshkurtër se jemi gati të paguajmë me çdo çmim zgjidhjen paqësore të Çështjes Çame dhe të çështjeve të tjera mbetur pezull me Greqinë. Rrugën e zgjidhjes së këtyre çështjeve me fqinjin tonë jugor i kërkojmë në bazë të rregullave, normave dhe ligjeve demokratike ndërkombëtare. Greqia dhe BE do të jenë më të qeta dhe demokratike nëse çështjet pezull me Shqipërinë zgjidhen drejtë.

Për çudinë më të mëdha pas një retorike pozitive të Ramës 1 për Çështjen Çame, Rama 2 që doli nga zgjedhjet e 2017, në vend të kishte këtë çështjen në tavolinën e bisedimeve me Greqinë dhe BE, ta kishte më të përforcuar në programin e saj katërvjeçar, ajo e reduktoi, e hoqi sikur nuk ekzistonte.

Politikanët e huaj vazhdojnë të jenë spektik për Çështjen Çame, ata e shohin si një çështje të drejtash njerëzore, kur në të vërtetë bëhet fjalë për diçka më të thellë, për genocid, për padrejtësinë që i është bërë një populli, i cili jetonte në trojet e veta mijëra vjeçare dhe gëzonte statutin pakicë kombëtare në bazë të Marrëveshjes së Lozanës.

Shqiptarët me origjinë nga Çamëria duhet të mësojnë nga zhgënjimi i partive të tjera, nga indiferentizmi i tyre për këtë çështje kombëtare, duhet t’i besojnë partisë që lindi nga kjo kauzë, PDIU-së. E pra, zgjidhja e Çështjes Çame kalon nëpërmjet një kalvari vuajtjesh të mundimshme, ku shumëkush mund të humbë karrierën politike, por jo vetëm kaq. Pa këto sakrifica Çështja Çame nuk mund të kuptohet kurrë. Është koha që të gjithë të rrezikojmë, nëse duam të jemi pjesë të sakrificës për Çështjen Çame, pa marrë parasysh shtigjet me rreziqe të mëdha. Njeriu nuk ngopet asnjëherë me jetë e pasuri, por në fund këto nuk vlejnë asgjë, nëse s’ke bërë diçka për kombin tënd, në rastin në fjalë për Çështjen Çame. Të gjithë një ditë i japim llogari vetëm historisë, e cila nuk korruptohet, ajo mban shënime…

Një lajm i vonuar në Top Channel me qëllime dashakeqe

by

Prej më shumë se 70 vitesh grekët nuk e kanë vërtetuar kurrë me dokumenta dhe fotografi bashkëpunimin e çamëve. E vërteta është se çamët ishin zyrtarisht luftëtarë të ushtrisë çlirimtare të Greqisë EAM-ELAS./

1-arben-llalla-250x299

Nga Arben LLALLA/

Lajmi, i botuar ne fcb, 7 shtator

Mediat shqiptare si përherë me vonesë përcjellin lajmet nga Greqia rreth Çështjes Çame, por ajo që është tragjike për mediat tona, vjen nga fakti që ndikohen nga zyra e informacioni dhe propagandës së zbulim – kundërzbulimit të sigurimit të Greqisë. Media që më shumë ndikohet nga ato që thashë më lartë është Top Channel që përcjell shtrembërimet që dalin nga ambasada e Greqisë në Tiranë nëpërmjet gazetarit Ilir Paço, i cili mban kontakte të rregullta me diplomatët grekë që mbulojnë sferën e informacionit dhe propagandës së Greqisë. Lajmi për themelimin e shoqatës të pasardhësve të viktimave të masakrave të nazistëve gjermanë me “bashkëpunëtorët” e tyre çame 1941-1944, Top Channel e dha më 24 Shtator, ndërsa shoqata është themeluar më 3 shtator nga Bashkia e Pargës në një aktivitet. Shtypi grek disa herë ka botuar shkrime për themelimin e kësaj shoqate me mendimin se do të shkaktonte reagime në Shqipëri, por kjo gjë kaloi në heshtje në Shqipëri, sepse themelimi i shoqatës greke që e drejton ish-ministër dhe deputeti i djathtë Andonis Bezas është një provokim për interesa të ngushta politike.

Shkrimi i fundit për themelimin e kësaj shoqate e botoi më 22 shtator, miku i Ilir Paços, publicisti Stavris Çimas tek gazeta “Kathimerini” dhe asnjë media në gjuhën shqipe nuk ia vari shkrimit të drejtorit mediatik Çimas (E njoh personalisht Stavro Çimën qysh nga viti 1997, dhe kam biseduar shpeshherë kohëve të fundit edhe për Çështjen Çame, për të cilën ai ka një qasje krejt të gabuar).

Atëherë, Greqia kur e pa se në Shqipëria nuk e vuri njeri ujët në zjarr për themelimin e kësaj shoqate të lojtur mendsh, u ndezën motorrët e zyrës së informacionit dhe propagandës të sigurimit të Greqisë pranë ambasadës së tyre në Tiranë. Kuptohet nëpërmjet njerëzve të tyre të kontaktit, në rastin në fjalë me Ilir Paçon na del në Top Channel ky lajmërim, thua se ishte lajm i minutës së fundit që do të bënte bujë.

Gjithsesi lajmi për themelimin e “Shoqatës së pasardhësve të viktimave të çamëve” ka prapavijë politike për të fituar disa vota më shumë partia “Demokracia e Re” e Micotaqit, sepse nëse vërtetë shqiptarët nga Çamëria do të kishin bashkëpunuar me italianët dhe gjermanët, kjo shoqatë qo të ishte themeluar në vitet 1945, 1950, 1970, 1980, pra para shumë kohësh dhe jo sot në vitin 2017, kur dy vendet po kërkojnë të merren vesh që Çështja Çame dhe pronat e shqiptarëve në Greqi duhet të zgjidhen, me qëllimin e mirë që dy popujt ta shohin njeri-tjetrin me mirëbesim dhe jo duke ngritur kurthe dhe presione me veto.

Prej më shumë se 70 vitesh grekët nuk e kanë vërtetuar kurrë me dokumenta dhe fotografi bashkëpunimin e çamëve. E vërteta është se çamët ishin zyrtarisht luftëtarë të ushtrisë çlirimtare të Greqisë EAM-ELAS. Historianët dhe studiuesit grekë nuk kanë sjellë asnjë fakt që vërteton pjesëmarrjen e shqiptarëve të Çamërisë në ndonjë masakër apo shkatërrim të fshatrave në periudhën 1941-1944 që Çamëri, në të cilat banonte edhe një pakicë greke.

Prandaj, si përfundim, Top Channel me lajmin për themelimin e shoqatës në fjalë është i vonuar dhe dashakeq, ashtu siç është ish-deputeti grek Andonis Bezas për themelimin e shoqatës në 3 shtator 2017 në Pargë të Çamërisë. (27.al)

TETOVA 2017

by

“Faji për gjendjen e rëndë në qytetin e Tetovës bie vetëm mbi një grusht njerëzish me një gjysmë diplome në xhep, që u qëndrojnë të tjerëve me kobure prapa veshit dhe që koburja do t’ua hajë kokën njëri pas tjetrit një ditë.”/

1 Tetove

Nga Arben LLALLA/Tetova është qyteti universitar, qyteti i kulturës shqiptare të Maqedonisë, qyteti ku ndodhen qendrat e partive politike shqiptare. Pra Tetova me plot gojë mund të quhet kryeqendra e shqiptarëve të Maqedonisë. Ne e duam Tetovën reale, me të këqijat dhe të mirat, e duam si një vend të vërtetë dhe jo të pavërtetë. Por Tetova si duket sot në sytë tanë?

Njëra nga rrugët kryesore hyrëse për në qendrën e qytetit të Tetovës quhet Ilinden. Është një rrugë e rindërtuar rreth disa vite më parë. Në sy të parë të duket se kjo rrugë është e përfunduar me standardet e kohës, por në të vërtetë kësaj rruge i mungojnë shenjat treguese siç janë vijat ndarëse në mes të rrugës, vijat e lejimit për ndalimin e automjeteve, etj. Kohëve të fundit vihet re prishja e asfaltit të ri, ku në disa pjesë të rrugës janë formuar gropa të rrezikshme Për katër vite sa e drejtoj Komunën e Tetovës Teuta Arifi asnjëherë nuk u lyen rrugët e qytetit për të treguar ku duhet të kalojnë këmbësorët. Arifi u kujdes vetëm për rrugën e apartamentit të saj si për njërën nga rrugët kryesore të qytetit. Di njeri ndonjë rrugë me vija të bardha përveç dy rrugëve në fjalë?

Duke hyrë nga rruga e Gostivarit e deri tek Xhamia e Pashës shikojmë pallate të reja, të ndërtuara vitet e fundit, pallate që janë të ngjitura njëra me tjetrën. Këto pallate duken sikur shtyjnë njëra-tjetrën dhe shpeshherë i ngjajnë murit kinez. Ndërmjet këtyre pallateve të reja ka disa tunele që kalojnë njerëzit për të hyrë në ndërtesat e pasme që u janë zënë edhe vështrimi diellor. Në rast zjarresh a do munden automjetet e mëdha të zjarrfikësve të hyjnë në tunelet e ngushta të pallateve për tu ardhur në ndihmë qytetarëve?

Një fenomen interesant është edhe zaptimi i lulishteve të lira përpara banesave të ndërtuara në kohën e ish-Jugosllavisë dhe ndërtimi dy kate të shtesave mbi këto pallate të vjetra. Nuk e dimë se kush u jep lejet për zaptimin e lulishteve dhe të ndërtimeve të shtesave mbi tarracat e këtyre banesave, por një gjë dihet se kemi të bëjmë me shkelje të rënda të infrastrukturës së qytetit.

Në rrugët kryesore të qytetit kanë mbirë vend e pavend njerzit që lajnë makinat me ujin e pijshëm, ndërsa qytetarët ankohen për mungesën e ujit të pijshëm.

Duke shëtitur kërkojmë një park lojrash, të kalojmë pak çaste gëzimi duke harruar për pak kohë streset e ditës. Kërkojmë një park për të shëtitur të qetë, por park nuk ka. Nuk e dimë a ekziston ndonjë park lojrash për fëmijë në ndonjë qoshe të Tetovës?! (Park lojrash u ndërtua vetëm për lagjen ku 90% banohet nga sllavo-maqedonasit, ndërsa për lagjet ku banojnë shqiptarët ska asnjë park lojrash)

Afër Xhamisë së Pashës, ndodhej një lulishte, pronë publike, por me ardhjen në krye të Komunës së Tetovës znj.Teuta Arifi hapsirat e kësaj lulishteje i zaptuan, dhe u ndërtuan lokale ilegale. Bile Teuta Arifi personalishtë bëri inagurimin e këtyre lokaleve pirate. Para se të vinte Arifi kryetare e Tetovës shpeshherë shikonim fëmijë që luanin me gjyshërit e tyre dhe laheshin në verë në lumin Shkumbin. Shtrati i tij ka disa vite që është i mbushura plot e përplot me mbeturina të hedhura nga njerzit e pandërgjegjshëm. Por drejtuesit e Komunës së Tetovës nuk e kanë parë të arsyeshme të pastrojnë ndonjëherë lumin i cili kalon mespërmes qyteti. Tek e fundit qytetarët paguajnë taksa për mirmbajtjen e pastërtisë së Tetovës.

Qytetarët e Tetovës do të kishin një shëtitore të bukur sikur shtrati i lumit Shkumbin të rregullohej njëlloj si shtrati i lumit Lana në Tiranë apo lumi që kalon përmes qytetit të Prizrenit.

Kur Komunën e drejtonte Hazbi Lika u vendos rregull për sheshet ku mund të gjendet taksitë dhe u vendosën shenja dalluese, kjo gjë vazhdojë me suksese edhe në kohën kur komunën e drejtoj Sadi Bexheti, por me ardhjen në krye të Komunës Teuta Arifi filluan të lulëzojnë taksitë pirate, pa shenja dalluese. Taksit parkohen vend e pavend duke penguar qarkullimin.

Qyteti i Tetovës këto viteve të fundit ngjan si një qytet i Sirisë apo Afganistanit se sa si qyteti i një shtetit që pretendon të anëtarësohet në NATO dhe BE.

Tetova nuk e meriton këtë gjendje të keqe dhe të rëndë, Tetova ka kulturë, Tetova ka heronj, por Tetova nuk ka udhëheqës, menazhues të mirë. Faji për gjendjen e rëndë në qytetin e Tetovës bie vetëm mbi një grusht njerëzish me një gjysmë diplome në xhep, që u qëndrojnë të tjerëve me kobure prapa veshit dhe që koburja do t’ua hajë kokën njëri pas tjetrit një ditë.