Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

KËSHILLË OPOZITËS PARLAMENTARE: GJENI NJË RRUGË QË T’I SHËRBEJË TË ARDHMES SË SHQIPËRISË!

by

– Pas vitit 2013-të sistemi i rregullave të demokracisë së brendëshme, kushtetutshmëria e shtetit ligjor, janë  tronditur rëndë, janë në disekuilibër, janë  zhbërë. /

– Balanca midis pushtetit ekzekutiv, legjislativ e gjyqsor është prishur se të gjitha pushtetet janë përqëndruar tek ekzekutivi (thënë shkurt tek Edi Rama). Hapsira kushtetuese e ligjore që u takon opozitës ,Presidentit, medias e shoqërisë civile  është ngushtuar me ligje të njëanëshme si në  shteteve autokratike etj./

NGA ASLLAN  BUSHATI/

Të nderuar deputetë opozitare;

Në gjykimin tim, çdo qytetar i thjeshtë i Republikës Shqipërisë (qoftë bari në mal , në mes të Tiranës apo emigrant në Amerikë, si unë), duhet të jetë i përgjegjshëm për detyrimet që ka para atdheut si person. Kurse një deputet, vetkuptohet se ka përgjegjesi  shumë më të madha, për veten dhe masën e njerzve që përfaqson (qoftë edhe përfaqsim i kontestuar).

Të nderuar deputetë, ju jeni dëshmitar (siç do shqiptar tjetër), që përballë syve tanë po ndodhin gjëra  madhore që mund të emërtohen si “shkatrrimi i Shqipërisë”. E them këtë sepse lindshmëria është më e ulta e të gjitha kohrave, kurse emigrimi vazhdon pa  ndalim që nga fillimvitet nëntëdhjetë, por vitet e fundit me një intensitet shumë të lartë. Me këtë ritëm ka rrezik që pas tridhjetë viteve në Shqipëri të mos ketë më shqiptar.

 Pas vitit 2013-të sistemi i rregullave të demokracisë së brendëshme, kushtetutshmëria e shtetit ligjor, janë  tronditur rëndë, janë në disekuilibër, janë  zhbërë.  Vendi nuk ka Gjykatë Kushtetuese për të thënë fjalën fundore se çfarë është kushtetuese e  çfarë është  jokushtetuese. Nuk ka Gjykatë të Lartë dhe sipas medias, sasia e dosjeve në pritje për shqyrtim është me mijëra, e për pasojë  zgjidhja e problemeve të qytetarve mund të llogaritet me vite.

Çeshtja e pronës nuk ka shanse të zgjidhet, as tani e as në një të ardhme të afërt. Madje vendimet e gjykatave ndërkombëtare mund ti hapin Shqipërisë  deficitin e një superborxh të ri, për njëzet- tridhjetë vitet e ardhshëshm me vendimet e gabuara që janë marrë për tjetërsim prone deri tani.

Shëndetsia e arsimi janë  në degradim  e sipër, sa nga largimin në emigracion (i personelit të specializuar për këto fusha)  e sa nga  mungesa e investimeve  dhe  mbi të gjitha për politikat qeverisëse  rrumpallë të  Edi Ramës.

PPP-të, koncesionet, neopotizmi në ankande, politikat fiskale të padrejta  e lejimi i përqëndrimit të  sasisë më të madhe të të ardhurave në  një numër prej gati dhjetë personash  afër qeverisë, ka asfiksuar ekonominë dhe  ka mbyllur derën perspektives për biznesin e vogël,  brezin e ri, fëmijët e tanishëm, ashtu edhe për breznitë e  ardhëshme .

Balanca midis pushtetit ekzekutiv, legjislativ e gjyqsor është prishur se të gjitha pushtetet janë përqëndruar tek ekzekutivi (thënë shkurt tek Edi Rama). Hapsira kushtetuese e ligjore që u takon opozitës ,Presidentit, medias e shoqërisë civile  është ngushtuar me ligje të njëanëshme si në  shteteve autokratike etj.

Gjithë kjo katrahurë është  bërë stresuese për njerzit e thjeshtë, bizneset, intelektualët e vecanërisht për rininë.

Përgjithsa më lart, të nderuar deputetë të opozitës parlamentare, po përmend Zonjën  Hajdari, Zotin Murrizi, Zotin Lita.. etj, deri tek më i fundit,  ju bëj thirrje publike si qytetar, si ish ushtarak i lartë në Ushtrinë Shqiptare , si intelektual i fushës ushtarake, si emigrant e si opinionist në shtyp,  lutem të merrni  një vendim shumë të rëndësishëm si më poshtë:

Së pari: ditën që do të miratohet paketa e reformës zgjedhore, menjëherë pas votimit, dorzoni mandatin e deputetit. Me këtë veprim do ti bëni  më së pakti një të mirë së ardhmes duke shpejtuar zgjedhet e parakohëshme dhe do të rifitoni një pjesë të reputacionit të humbur.

Së dyti: situatën në Shqipëri,  duhet të vetdijësoheni se do ta rregullojnë , vetëm e vetëm shqiptarët. Ata  do të mundësojnë  vendosjen në baza kushtetuese e ligjore  të cdo gjëje. Mos prisni ndonjë gjë nga qielli.

Mbetem me shpresë se thirrjen time, do ta  mirkuptoni, për të  gjetur një rruge  që mund ti shërbejë të ardhmes së Shqipërisë.

Me shumë respekt për Ju.

ME EUFORI U KËNAQËM, TANI LYPSET MENDIM EKONOMIK

by

Nga Asllan BUSHATI/

Si shumë shqiptarë edhe unë e duartrokita dhuratën e donatorëve ndërkombëtar për tërmetin e 26 nëntorit 2019. Por tani shpresoj  dhe dëshiroj, se euforia kaloi dhe vendin e saj duhet ta zerë mendimi i kthjellët  ekonomik.

Komisioni Europian na siguroi 270 milion euro ndihmë direkte (faleminderit shumë të nderuar donator). Kjo ndihmë do të lëvrohet kur dokumentacioni  i Qeverisë Shqiptare të jetë gati për cdo cent dhe cdo donator të marrë vecas. Madje kam dëgjuar(qofsha i gabuar) se edhe ndihma fillestare që është dhënë  për ardhjen e ekipeve të ndihmës  e shpëtimit në Shqipëri (transporti), akomodimi i tyre, puna kërkuese  e shpëtuese në vatrat e dëmtuara, ndihma mjeksore e të evakuuarve, cadrat e emergjencës , shpenzimet e kthimit në vendet e tyre  etj, do të llogariten brenda kësaj shume. Atherë 270-tës do ti ulen disa miliona në mos u ballafaqofshim edhe me zbritje të tjera të paparashikuara.

Mjete e mësipërme  monetare, lypset të dihet qartë se i janë dhënë popullit shqiptar, për të kapërxyer sa më shpejt këtë fatkeqësi natyrore. Por jo vetëm kaq, gjykoj se ato u janë dhënë shqiptarëve edhe si ndihmë për të trasuar rrugës e së ardhmes për në BE, e cila do të jetë  e gjatë, e lodhëshme dhe me kosto jo të vogël finansiare për vendin më të varfër të Europës. Askush nuk mund të rrah gjoksin (sic po ndodh këto ditë), se këto donacione erdhën për mendjehollsinë  a shtat lartësinë e ndokujt, për batutën me hudhër (se mos na marrin mësysh) e aq më pak për bëmat e ndonjë qeveritari të vecantë. Jo, shkurt e qartë, ato erdhën për Shqipërinë e cdo qytetar të saj.

Të dëmtuarit nga tërmeti, aktualisht janë në një gjendje të rëndë (pa mohuar aspak ndihmën që atyre u është dhënë nga strukturat e shtetit). Disa kanë humbur familjarët e të afërmit, disa shtëpitë, disa bizneset, disa punën etj. Pritëshmëria e tyre për ndihmë nga Qeveria është e madhe dhe  e ngutshme. Por dyshoj se këto nevoja do të mund të realizohen shpejt. Dyshimin e bazoj tek procedurat me dhuruesit, kohën e lëvrimit dhe aftësinë e akumulimit të donacioneve pa shpërdorime , vjedhje e abuzime nga piramida ekzekutive. Në këtë ceshtje më ngroh vetëm fakti se autoritetet amerikane, gjermane e të BE-së kanë theksuar se do të monitorojnë  nga afër cdo cent.

Vec 270-tës ndihmë direkte, komisioni i donatorëve dhuroi edhe 850 milion  euro hua të butë nën 2,25 përqind. Procedura e thithjes dhe realizimit të kësaj  huaje aktualisht nuk është shumë e qartë, por dukshëm është  akoma më e ndërlikuar se ajo direkte dhe e shtrirë në një kohë shumë më të gjatë. Pra këtu nuk kemi të bëjmë jo  me  jetgjatësinë e kësaj qeverije (disa muajshe ose maksimalja një vit e dy-tre muaj), por me një  perspektivë që i kalon kufijt e Qeverisë Rama-2. E sido që të jetë këto mjete monetare janë  hua që duhet paguar nga taksat e shqiptarve.

Por, Qeveria e “ri- li- ndjesë”, tashmë ka të akumuluat edhe  një borxh nga koncesionet e dhëna në formë PPP-je për miqt e vet në shumën 2,2 miliard euro. Po ashtu revista “Monitor” publikoi dje një njoftim se Qeveria Shqiptare (e Edi Rames), ka kërkuar në tregun ndërkombëtar një kredi tregtare prej 600 milion euro.

 Nuk është vetëm kaq, se Gjykata Europiane thotë gjithashtu  se  do ti përcielli Shqipërisë faturën prej 800 milion euro për shpërdorim e tjetërsim antiligjor  pronash si dhe Gjykata e Arbitrazhit Ndërkombëtar do të gjobis Shqipërinë me  një gjobë 1,2 miliard euro.

Këtyre shumave po tu shtosh edhe borxhin e brendëshem e të jashtëm të akumuluar më parë , del se kreditë do të dalin shumë të larta në raport me  me GDP (prodhimi i përgjithshëm bruto). Kjo është thjeshtë prishe e ekuilibrit makro-ekonomik  e si rezultat (i huave të shumta) investitorët dhe bankat ndërkombëtare  do ti qëndrojnë larg Shqipoërisë të paktën edhe për tridhjet vitet e ardhëshme. E atëherë në Shqipëri do të kishte fare pak ose aspak shqiptar.

Lidhur me gjithsa më lart, është e arsyeshme që sa më shpejt, tu japim fund euforisë e tam-tameve  dhe me laps në dorë e me mendim të këthjellët ekonomik,( qeveritar dhe gjithë ekzekutivi) të ulet e të shoh realitetin drejt në sy, të zhduk pasojat e tërmetit, të hapi vende të reja pune, të ndërpres emigracionin dhe  të verë vendin në shinat e zhvillimit.

PER ANTISHPIFJEN E RILINDJES SE SHPIFUR TE EDI RAMES DH TE TJERA*

by

NGA ASLLAN BUSHATI/*

Të  nderuar miq. Në shkrimet e  opinoinet e mia, sinqerisht përpiqem  kudo e kurdoherë të jemë i drejtë në radhë të parë  me veten, por medoemos edhe me të tjerët, duke mos i rënë në qafë padrejtësisht askujt. Përpiqem të jemë i matur e i ekulibruar në gjykim, pavarsisht se pikpamjet e mia politike janë të përafërta me qendrën e djathtë. Dhe në të shumtën e rasteve mendimet, para se ti hedh në letër dhe në opinion i diskutoj me shokët dhe miqt e mi. Ndonjëherë  ata (miqt)  dhe të afërmit më kanë kritikuar për një lloj hidhtësie  ose edhe teprije në qëndrimet kritike  ndaj Kryeministrit Edi Rama dhe stafit të tij qeveritar.

Po si të mos jemë i tillë të nderuar miq, kur vetëm në një  ditë të vetme  (18 dhjetor 2019)  kam marrë nëpërmjet medias informacione tronditëse si: Në Parlamentin e pushtuar nga Edi Rama, me fuqinë e kartonave  të “rilindjes” miratohet e ashtu quajtura  “paketa  anti shpifje”, kur gjithë korpusi i gazetarve ishte kundra . Jo vetëm kaq, por opozita e vërtetë dhe organizmat ndërkombëtar, po ashtu ishin kundra. Pra Edi Rama e “rilindja”shkurt  bënë një puc kundër fjalës së lirë. Sepse ata nuk duan oponencë, nuk durojnë kritikat e medias dhe në se nuk i binden  dëshirave e mendimeve të tyre, kushdo do të ndëshkohen deri në faliment. Dëshiroj dhe shpresoj se Presidenti Ilir Meta  nuk do të bjerë në nivelin e Parlamentit të tanishëm, dhe nuk do ta dekretojë  këtë instrument  vrasës të fjalës së lirë  të tipit “alla Rama-rilinase”.

Po ashtu mësova se gjyqtari  Artan Gjermeni dënoi me një vit burg ish deputetin e PD-së Zotin Salianji dhe gjashtë muaj burg gazetarin ivestigativ Zotin  Olldashi, sepse ata kishin denoncuar ( me fakte të pakundërshtueshme ) një aferë të trafikut të drogës. Në qendër të kësaj afere  ishte vëllai i ish Ministrit të Brendëshëm i cili pas  denoncimit  shkoi të kryente dënimin në Itali.

Me këtë i thuhet opinionit se po preke (atakove, padite etj), familjarët dhe bashkpuntorët e  sërës time,  përfundon vetë  prapa hekurave të burgut. Kurse gjyqtari Artan Gjermeni nuk do të futet fare në veting (se është shumë i “pastërt”), por do të inkuadrohet  së shpejti  në radhët e “rilindjes” si i motivuar për të cuar punët e saj përpara.

Kjo drejtësi  ka  emrin, fytyrën dhe vulën e Ramës e “rilindjes” së tij, sepse në këtë aferë, janë përfshirë në transformimin e fakteve e provave shumë zyrtarë të lartë të shtetit duke bërë krim të dyfishtë. Por nuk përfundon këtu  problemi,  se  ajo do të shkojë deri në Gjykatën e Strasburgut, dhe atje ska më  gjermenër. Drejtësia atje është e shenjtë. Ajo do tju jepet atyre që denoncuan strukturat kriminale të drogës, por do të jetë  me kosto jo të  vogël për taksapaguesin shqiptar, sic ka ndodhur me shumë vendime të tjera të Strasburgut.

Sikur të mos mjaftonin këto dy ngjarje të shëmtuara, u desh  që në të njejtën ditë, të shtohej edhe shkarkimi nga detyra në Bankën e Shtetit Shqiptar të Prof. Arben Malajt, ish drejtues i PS-së dhe Ministër i Financave disa vite. Dhe pse? Sipas ramaxhinjëve , ky profesor paska dhënë opinione politike në kundërshtim me statusin e tij, duke kritikuar Edi Ramën e qeverinë e tij. Po pse more, a ka mbetur ndonjë njeri me pak mend në kokë, në Shqipëri që të mos ketë kritikuar Edi Ramën, veprimet e qëndrimet e tij  dhe të të ashtuquajturës  “rilindjes” që ai drejton?

Edi Rama e ka mbushur kupën me gjithfarë pisllëqesh që i ka bërë me vetdije e për interesa  korruptive të tij dhe të njerëzve rreth tij. Vetëm brenda një dite të vetme u sanksionuan tri ngjarje të shëmtuara  për një shtet që aspiron të bëhet anëtar i BE-së. Duhen gjetur të gjitha format, mekanizmat dhe mjetet demokratike që ai të largohet sa më parë. Largimi i tij tashmë  është bërë domosdoshmëri dhe  në interes të publikut.

 Dëshiroj dhe shpresoj që edhe  SPAK-u, ta fillojë punën  me të dhënat tronditëse të Kontrollit të Shtetit dhe tenderat e ppp-ve. Atëherë Edi Rama do ta shoh veten prapa hekurave  të burgut me shumë shokë e miq të tij.

Edhe ju të nderuar miq e shokë të mitë, lutem,  mos më qortoni më  për hidhtësi e tepri ndaj Edi Ramës se i meriton, madje shumë më shumë se kaq.

*Titulli i redaksise

ASLLAN BUSHATI FESTOI 70 VJETORIN E LINDJES

by

Të Shtunën me 16 Mars në mjediset e restorantit MAESTRO në Bronks, ish nënkryetari i Vatrës Asllan Bushati festoi në prani të familjes, miqëve dhe një grupi vatranësh 70 vjetorin e lindjes.

Z. Bushati i parapriu festës me një urim të hershëm në mëngjesin e së shtunës në fb, ku shkroi me sens humori:

PLOT 70-të SOT
Familjarë, vllezër e motra, nipa e mbesa, vatranë, miq, shokë e dashamirë, ju njoftoj se sot(në orën 5:30 të mëngjezit sipas orës së Shqipërisë), përfundova me sukses rrotullimin e 70-të rreth diellit. Ndjehem mirë . Shëndeti dhe mendja nuk më kanë lënë akoma. Por që të mos lodheni me njoftimet e mija vjetore , ju bëj me dije që sot se i pranoj urimet tuaja progresivisht për 71-njishin deri tek 100-ta. Pas ditlindjes së 100 nuk pranoj më urime. Në të njejtën kohë, lutem pranoni edhe ju, në kohë dhe paradhënie edhe urimet e mija për ju, e familjarët tuaj: “qofshi mirë me shëndet dhe rrofshi gjatë”.
ASLLAN BUSHATI…

Gjatë drekës festive që z. Bushati dhe familja shtroi për miqtë dhe vatranët, të pranishmit i shprehën urimet më të mira, duke i uruar dhe shumë vite të tjera aktive.

Kryetari i Vatrës Dritan Mishto, në urimin e  tij shprehu kënaqësinë që ishte i pranishëm në këtë gëzim të familjes dhe miqëve ët Bushatit dhe evidentoi cilësitë më të mira të Bushatit, i cili gjithçka në jetë, siç tha ai, e ka fituar me zotësitë e veta, me vullnetin e vet dhe se në shkollë ka qenë një student i shkëlqyer dhe në jetë një ushtarak i zoti.

Më pas e uruan edhe miku i tij Zef Balaj, dr. Pashko Camaj, Lek Përlleshi, Prof.dr. Muharrem Dezhgiu, Dalip Greca dhe të tjerë.

Në fund të festës katër orëshe, Bushati ftoi mbesën e tij Erën dhe nënkryetarin e Vatrës Agim Rexhaj për të ndarë tortën e Ditëlindjes.(Dielli)

MËSUESIT NË JETËN TONË DHE 7 MARSI

by

17-asllani-300x270NGA ASLLAN BUSHATI/

Çdo kush mësimet e para për jetën i ka  marrë në familje nga gjyshërit, prindërit, motrat , vllezërit e të afërmit. Kurse edukimin gjuhësor, letrar, historik, shkencor, profesional etj, e kemi marrë  të gjithë në institucionet e shkollimit nga mësuesit, pedagogët e profesorët. Pra këto të fundit në një farë mënyre ,kanë qenë  gjithnjë  shtytësit e motivuesit e energjive tona  edukuese në sensin praktik e shkencor. Prandaj  disa  (ata më kryesorët)  që nga klasa e parë e deri tek ato pasuniversitare, na mbeten në kujtesë si shembëlltyra më e mirë.

Por mësuesit në jetën e përditëshme në Shqipëri, janë njerëz të zakonshëm si gjithë të tjerët e në të njejtën kohë edhe qytetarë  me të gjitha të drejtat  e detyrimet që atyre ju jep Kushtetuta e ligji. Si të tillë ata kanë bindje të caktuara  politike, ashtu sic mund edhe të jenë anëtar dhe  të zgjedhur në forumet drejtuese të partive politike. Por pikërisht kjo e drejtë ligjore dhe ky fakt, ka qenë dhe  është aktualisht vrastar për  punën e tyre kombëtare. Sepse rotacionet politike shpesh kanë qenë më shumë  një  përndjekje e vërtetë politike për to (në se partia në pushtet nuk përqaset me bindjet politike të një mësimdhënësi të caktuar). Kjo gjë e ka dëntuar shumë  rëndë jetën e një mësimdhënësi, profesionalizmin në arsim dhe cilësinë në mësimdhënie në të gjitha nivelet e shkollimit në Shqipëri. Jo vetëm kaq, por dëmi është i madh  për gjithë shoqërinë tonë në përgjithësi.

Shpesh politikat e arsimimit (në të gjitha nivelet) kanë qenë më shumë  këndshikime partiake  se sa kombëtare, më shumë kopje e keqe e vendeve të tjera  se sa strategji gjithpërfshirëse kombëtare. Rasti i fundit me demostratën e rreth njëqind e dyzet mijë studentëve të universiteteve në fundvitin e 2018-tës, është treguesi më i qartë për tablonë e gjendjes së arsimit në ditët tona.

Politikanët dhe shtetarët partiakë, nuk e kanë parë mesimdhënësin, edukatorin (mësuesin, pedagogun e profesorin) si  vlerë të madhe kombëtare, si profesionist që përgatit të ardhmen e  Kombit për të gjitha  fushat e jetës. Por e kanë parë thjeshtë si një individ (ose me saktë si një instrument) që duhet shfrytëzuar për qëllime e shërbime të ngushta  kohore e partiake. Kjo ka cuar në uljen e prestigjit të mësuesit dhe interesit  nga të rinjtë për të qenë punonjës i kësaj fushe me interes shumë të madh kombëtar.  Ka cuar në shkatërrimin e konkurencës së drejtë e të ndershme për karierë  brenda sistemit. Mjedisi ku rritet e formësohet personaliteti i mësimdhënësit  është bërë tepër i rrëmujshëme se  cilësia dhe mediokriteti përzihen bashkë sikur të jenë e njejta gjë. Ashtu sic  edhe aftësitë intelektuale e drejtuese të personave të caktuar, barazohen me keqdashje  me bajraktarizmin e fodullëkun e përtacëve e të dembelëve, të intrigantëve e neopotistëve partiak.

Në fillimet e saj shkolla shqipe u përballë me analfabetizmin e injorancën që ekzistonte kudo. Por me durimin e forcën që ajo mbartëte, theu tabutë e vjetra dhe i hapi rrugën progresit e përparimit në arsimim. Nëpërmjet mësuesit, edukatorit,  pedagogut e profesorit  shkolla (megjithë kufizimet bartëse në kohë të ndryshme) në vite përcolli dije që janë kthyer në vlera  e pasuri të cmuara kombëtare.

Krahasuar me këtë përvojë, edhe në ditët e sotme, insistohet që shkolla  nëpërmjet mësuesit  të kthehet në një ushqim potencial kombëtar, qytetar, shoqëror,intelektual, fizik, emocional etj. Por realisht a është ajo një instrument i tillë kombëtar? Mendoj se jo plotësisht, sepse e pengojne dy arsye themelore: së pari pagesa e ulët për të mos thënë qesharake dhe së dyti partitizmi. Në se punonjësi i arsimit do të paguhej dy ose tre herë më mirë se sot edhe niveli në shkolla  do të ishte dy-tre herë më i lartë. Pra investimi në arsim është  investim strategjik për të ardhme e afërt e të largët.

Po ashtu depolitizimi me ligj i njerëzve që punojnë  në sistemin arsimor (sic është ushtria), do ta clironte atë nga ngarkesat negative partiake dhe do ti hapte rrugën profesionalizmit. Ky kontigjent i depolitizuar  do të ishte një forcë e madhe  e kualifikuar për sistemin zgjedhor të numurimit  në qendrat e votimit dhe do ti jepte fund numurimit partiak që prej kaq vitesh është një gangrenë e vërtetë.

Sot në ditën e mësuesit (7 marsit), nuk është as koha dhe as vendi për të bërë  asnjë vrejtje për këtë profesion shumë të nderuar. Madje është koha  si shoqëri e si individ tju përciellim , gjithë mësuesve, edukatorëve, pedagogëve e profesorëve përgëzimet më të mira për punën dhe profesionin e tyre  shumë të nderuar e të respektuar. Të gjitha vrejtjet u takojnë politikës dhe politikanëve.

Duke kujtuar 7 marsin e vitit 1887, ku në Korcë  u hap mësonjtorja e parë shqipe, kujtojmë me respekt e nderim mësuesit e parë : Pandeli Sotiri, Petro Nini Luarasi, Nuci Naci, Thoma Avrami etj. Në kërë rrugë të trasuar respekti sejcili nga ne sot kujton  mësuesit e tij që e ndihmuan në edukim e arsimim. Edhe unë  sot dua të shpreh ndjenjat e konsideratës time më të lartë për ish mësuesit e mi të Shkollës “Ali Merta “ në Komsi- Burrel (dhe stafin aktual të asaj shkolle). Të ri kujtoj me shumë respekt pedagogët dhe instruktorët  e ish Shkollës Ushtarake “Skënderbeg”; ato të Kolegjit Ushtarak të asaj kohe (Shkolla e Bashkuar), Fakulteti i Kimisë; të Akademisë së Shtabit Përgjithshëm- Fakulteti Gjitharmësh; të Universitetit të Tiranës- Fakulteti Ekonomi (Plan). Për studimet pas universitare: Gjeneral Prof. Dr. Adem Copani, Kolonel Dr. Shyqyri Kondi, dhe Proferorët e Universitetit Zija Xholi e Arta Dade etj.

Po ashtu me shumë respekt sot dua të përshëndes  disa drejtues të Vatrës  që i kushtuan pjesën më të madhe të jetës së tyre arsimit si: Dalip Greca, Nazo Veliu, Lekë Përlleshi, Majana Zeneli- Bulku,  dhe shumë e shumë të tjerë në degët e Vatrës që kanë mundësur hapjen e shkollave shqipe për fëmijët e komunitetit shqiptar në SHBA.

Nga miqt e familjes time këtu në NY, përshëndes Suzana Uliun që punoi në strukturat e arsimit për gati katër dekada. Po ashtu përshëndes edhe nipat e mi Dasajev e Rigersi Bushati si dhe Andi Duka që i jane futur rrugës së këtij profesioni të bukur e shumë të nderuar.

Edhe një herë shumë nder e respekt për mësuesit e të gjitha kohrave .