Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Çikago qyteti i ”Qiellgërvishtësitve – Skyscrapers”

by

Udhëtim nëpër Eldaradon:Çikago qyteti i ”Qiellgërvishtësitve – Skyscrapers”/
Nga Beqir SINA – Çikago Ilinois/
Arkitektuara deri në re dhe muzetë e klasit botëror të Qytetit të Erës mbizotërojnë Çikagon/
CHICAGO ILLINOI : El Dorado e cila shqiptohet nga spanjisht për ” një të artë ” është një mrekulli më vete, është term i përdorur nga evropianët për të përshkruar një kryetar fisnor të një populli. Më vonë , ai u bë emri i një qyteti legjendar në Amerikën e Jugut i cili ishte i pasur në arë dhe thirrej ” Qyteti i artë ” , i njohur edhe si Manoa , ishte i vendosur me sa duket në Liqenin Parime në malësitë e Guajana , Amerikën e Jugut.Imagjinuar si një vend , El Dorado shkoi nga një emër qyteti në një mbretëri dhe një perandorie të këtij mbreti legjendar të një vendi të artë.
Eldorado, është tani emri i vendeve të shumta , sidomos qytetet e minierave , në Amerikën e Jugut , Shtetet e Bashkuara dhe vende të tjera , si dhe emri i shumë filmave dhe shfaqjeve televizive , pjesë të muzikës , ekipeve sportive, dhe sende të tjera.
Në ndërsa nga popujt e ndryshëm të botës, të cilët kur vinë këtu realizojnë dhe gjejnë ëndrrën Amerikëne, tok me një duk emra të tjerë, ata e thërrasin ose e njohin si : “Toka e Premtuar” – “Vendi i Bekuar, që vetë Perendia e krijojë si një Mrekulli të Botës” – “Vendi Kampion” – “Superfuqia e vetme e Botës” e tjera e tjera.
Kurse, latinët Shtetet e Bashkuara të Amerikës i thërrasin me emrin e artë dhe të bukur Eldorado !
Amerika është vendi i bekuar që të mrekullon ngado që ta shohësh . Nga veriu në jug dhe nga lindja në perendim kudo që ta vizitosh këtë vend me bukuri të rralla natyrore, të ngallëzejnë ndërtimet simetrike dhe ndërtimet gjigande
Aqsa që njeriu mund të arrijë të ndërtojë edhe gjëra të mrekullueshme por të arrijë deri aty sa të ndërtojë atë që ngjan e pamundur është e papërshkrueshme, vetëm në Amerikë. Vendi që kur sheh ndërtimet që ka bërë dora njerëzore është e pamundur të mos ngelesh gojëhapur, sidomos kur arrijnë përmasa kaq të mëdha, siç është aktualisht ndërtesa më e lartë në Amerikë Willis Tower në Chicago (SHBA).
Momentalisht,Willis Tower në Chicago (SHBA), është ndërtesa më e lartë në Amerikë e cila ndodhet në qytetin e Çikagos, ose që quhet kryeqyteti i gradaçieleve. Kjo ndërtesë është momentalisht edhe një ndër 10 ndërtesat më të larta në botë, dhe të bie në sy se pothuajse nga të gjitha, ndërtimet në këtë qytet nga çdo largësi që e vëren këtë qytet . Çikago dhe Nju Jorku janë dy qytet amerikane që dallohen për numërin e madh të Gradaçeleve ose si i thërrasin amerikanët :”Qiell-gërvishtësit – Skyscrapers”
Fjala gradaçele vjen e ka nga një term nautik që i referohet një trekëndëshi lundrues të vendosur në anijen e lundrimit. Ky term për herë të parë u përdor për ndërtesat në fund të shekullit të 19 si rezultat i një surprize ekstreme publike tek ndërtesat e larta që po ndërtoheshin në Çikago dhe Nju Jork Siti. Definicioni tradicional i një gradaceli filloi me “Gradacelin” e pare të Çikagos i cili ishte 10 katesh, i ndërtuar me çelik.
Një gradacel, si një koncept është një produkt i Epokës së industrializuar i cili bëhet i mundur nga energji e lire dhe materiale. Sasia e çelikut, betonit dhe xhamat që nevojiten për ndërtimin e gradacelit është ekstremisht e madhe.

Ky zhvillim solli ne formën e ndërtimit të “skeletit të Çikagos”.

Arkitektuara deri në re dhe muzetë e klasit botëror të Qytetit të Erës mbizotërojnë qendrën e qytetit, por kënaqësia e vërtetë fillon pasi të keni vizituar kryeveprat e tij.

Ne fillim te viteve 1960 inxhinieri struktural Fazul Khan kuptoi qe skeleti i lëvizshëm i strukturës te çelikut i cili kishte dominuar ne dizenjimin e ndërtesave te larta dhe ndërtimin, nuk ishte i vetmi sistem qe iu përshtatej ndërtesave te larta, duke krijuar fillimin e një epoke te re te revolucionit ne shtimin e sistemit te strukturës. E reja e tij kryesore ne ndërtimin dhe dizenjimin e gradacelave ishte idea e një sistemi strukturor ne forme tubi qe përfshinte kornizën prej tubi dhe bashkimin e tyre me njëra-tjetrën. Keto sisteme lejonin efekt ekonomik me te vogël dhe gjithashtu lejonin gradacela te efektshme te merrnin forma te ndryshme jo me vetëm ne forme kutie. Gjate 15 viteve te ardhshme shume kulla u ndërtuan nga Khan dhe “shkolla e dyte e Çikagos”, duke përfshire masivin 442 m Willis Tower. Çikagoja po shkon drejt një bumi konstruksionesh qe do te shtohen ne vijën qiellore te qytetit. Qe ne vitin 2000, te paktën 40 ndërtesa me minimumin e 50 kateve te larte janë ndërtuar ose planifikuar. Chicago Spire, Trimp International Hotel and Tuwer, Waterview Tower, Mandarin Oriental Tower, Park Michingan dhe Aqua janë disa nga projektet me te dukshme qe po ndërtohen ne qytetin ku u shpik gradaceli.

Kulla Willis: Chicago, Illinois Kulla Sears -: 1.451 feet – 108 kate

Willis Tower e emërtuar më parë dhe ende zakonisht e referuara si Sears Tower, është një 108-katëshe(103 kate për vizitorët), 1451-këmbë (442 m) rrokaqiell tipik amerikan në Çikago, Illinois.Në kohën e përfundimit të saj në vitin 1973, ajo ishte ndërtesë e lartë në botë, duke tejkaluar Qendrën Botërore të Tregtisë në Nju Jork dy Kullat Binajke, dhe ajo mbajti këtë vlersim për gati 25 vjet. Kulla Willis është e dyta-ndërtesë e lartë në Shtetet e Bashkuara dhe i teti-si strukturë më e lartë në në botë. Rrokaqielli është një nga destinacionet turistike më të njohura në Çikago, dhe mbi një milion njerëz vizitojnë katet të saj çdo vit.

Kulla Sears gjatë gjithë historisë së saj, vetëm në vitin 2009 kur u mor nga Grupi Willis iu dha e drejta që të ndërrojë emrin e ndërtesës, si pjesë e qirasë së tyre në një pjesë të zyrave të saj. Më 16 korrik 2009, ndërtesa u quajt zyrtarisht Kulla Willis. Më 13 gusht 2012, United Airlines njoftoi se do të vendoste selinë e saj të korporatës nga 77 Drive West Wacker në Kullën Willis.

Disa fakte për Willis Tower në Chicago

• Përfunduar ndërtimin në vitin 1973

• 108 kate
• Projektuar nga firma arkitektonike Skidmore , Owings & Merrill
• 1,450 metra të lartë ( 443 metra ) ; 1,730 metra të lartë ( 520 metra ) , duke përfshirë antenat binjak
• Ndërtimi i tetë – e lartë në botë , dhe ndërtesa më e lartë në hemisferën Perëndimore
• Ndërtesa më e lartë Botërore deri në vitin 1998
• 1.354 këmbë deri në Skydeck
• Nga maja e kësaj ndërtese ju mund të shihni katër shtete : Illinois , Indiana , Wisconsin dhe Miçigan
• 4,5 milionë metra bruto katrore ( 418.064 metra katror bruto ) e hapësirë ??në tokë , afërsisht sa 101 fusha futbolli prej 3.8 milionë metra katrore rentable
• Peshon 222.500 ton
• Ka 76.000 ton të çelikut – ose çelikut i përshtatur me metoda të ndërtimit bundled – tub
• Mesatarja gjashtë inç ( 152 milimetër ) ndikoj ndërtimi nga qendra e vërtetë , të dizajnuara për t’i bërë ballë deri një lëkundje deri në tre këmbët
• Kjo ndërtesë ka rreth 25.000 vizitorë ditorë ose mbi 1 milion në vitë
• ka të punësuar më shumë se 12.000 punonjës

• Mori më shumë se 2,000 punëtorë për tre vjet për të u ndërtuar
• Përafërsisht ka gjithësejet 16,100 dritare
• 25.000 milje të kabllove elektrike
• 43,000 milje të kabllo telefonike
• Kosto e e saj ka qenë më shumë se 175.000.000 dollar amerikan për të u ndërtuar
• Ka 104 ashensorë lëvizin 1.200 metra për minutë, dhe për 1 sekond kalon tre kate
• Më shumë se 16.000 metra katrore janë vetëm dhomat e konferencave
• Kati i 99- ka një hapësirë të madhe për ngjarje të veçanta
• Ka dy hyrjet
• Ka antenat e transmetimeve të stacioneve të radios dhe televizionit nga me të njohurat në SHBA
Çikago, Hong Kong dhe New York City ndryshe te quajtur si tre te mëdhenjtë, janë te njohur ne rrethe arkitekturale si ata qe kane prekur qiellin.
Sot, gradacelat janë ne rritje aty ku toka nuk është e lehte te gjendet dhe te zotërohet si psh. ne qendrat e qyteteve te mëdha, sepse ato sigurojnë një raport te larte te hapësirës qe mund te lëshohet me qera për çdo km katror te tokës. Por ata janë ndërtuar jo vetëm për ekonomi ne sipërfaqe. Ashtu si tempujt dhe pallatet ne te shkuarën gradacelat janë konsideruar si fuqitë ekonomike te një vendi. Ato jo vetëm qe prekin qiellin, ndihmojnë qe te përcaktohet identiteti i qytetit.Në Shtetet e Bashkuara të Amerikës pothuajse nuk ka qytet që nuk ka një gradaçiele

Me të njëjtin fat si antikomunistë….

by

Nga Beqir SINA – New York/ Një fotografi* e marrë afro pesëdhjetë vjetë më parë, sjell shumë kujtime të kohës dhe vërteton thënien aksiomatike: një foto vlen më shumë se njëmijë fjalë.Foto shoqëruse derguar nga pedagogu Mithat Gashi sjell në kujtesë veprimtarinë e nacionalistëve shqiptarë në Nju Jork në 1968.
Shkas për t’iu referuar kësaj fotografie shërbeu veprimtaria promovuse e 13 Dhjetorit 2015, kur në selinë e Federates Panshqiptare e Amerikës VATRA, vatranët dhe një grup veprimtarësh të dalluar të komunitetit, do të promovonin librin “Vetvrasja e një Kombi”, me autor Kol Bib Mirakaj, njëri prej protagonistëve kryesorë të ngjarjeve të periudhës kritike për Shqipërinë e viteve të Luftës së Dytë Botërore.
Ky liber me 250 faqe është botuar nga Shtëpia Botuese Fiorentina në Shkoder. Librin e pat lënë në dorëshkrim autori, Kol Bib Mirakaj, të cilin e kishte pvrfunduar që në vitin 1951, por që vetëm tani pa dritën e botimit dhe i është vënë në dispozicion lexuesve dhe historianëve.
Libri është botuar nga i biri, ish i burgosur politik i Diktaturës Komuniste, anëtar i Këshillit të Vatrës, Lek Mirakaj.
Krahas ligjërusëve me këtë rast u ekspozuan edhe dokumente të pa botuara ndonjëher,siç ishte edhe kjo fotografi – në të cilën janë disa nga figurat historike të patriotizmit, atdhetarisë dhe intelektual të shquar.
Krerë të njohur të ideve nacionaliste anti-komuniste, figura më eminente të kohës dhe disa nga ikonat e Lëvizjes anti-komuniste, në atë kohë, të cilat së bashku me Kol Bib Mirakën – ishin nga ato që e sfiduan regjimin e Enver Hoxhës në mërgim.
Në këtë fotografi duke filluar simbas renditjes së saj – nga e majta duken Tahir Kolgjini , Zef Sadria Kapiti , Mark Perpepaj , Gjon Gjinnaj , Prendush Coli, Zef Balaj, Prenge Tomaj , Ismajl Verlaci , Ago Agaj , kapidani i Mirditës Ndue GjonMarkaj .
Kjo fotografi tregon njëri prej pjestarëve të saj – që është gjallë, “ është bërë tek vorri i Kol Bib Mirakës, nga nji grup i antarëvet të Bllokut Kombëtar Independent, në vitin 1968, në Nju Jork”.
Me të njëjtin fat si anti-komunistë….
Duke shfletuar Wikpedia studiues të kësaj lëvizje anti komuniste kan shkruar se pas disa muajsh të jetesës së tyre në kushte tepër të vështira nëpër kampe, pothuajse krejt të braktisur e të lodhur, në kërkim të mundësive të reja e të kompletuara akomoduese e intriguese, mbi 1100 emigrantët që ndodheshin në Itali, u përqendruan dhe krijuan një komunitet politik anti-komunist në Kalabri, në Komunën Rexhio Emilia.
Ky shembull, nxiti edhe ekzilantët që ndodheshin në shtetet e tjerë, të cilët nisën të braktisin kampet e të organizohen.
Fill pas këtij përqendrimi, nën një petk optimizmi e vëllazërie njerëzish me të njëjtin fat, ekzilantët politikë nisën veprimtarinë e tyre, duke u organizuar në parti dhe grupime politike, të “parcelizuar” sipas bindjeve tradicionale, fillimisht në partitë “Balli Kombëtar” dhe “Legaliteti”.
Në kampet italiane psh, në muajin Dhjetor 1948, Partia “Balli Kombëtar” arriti të kishte mbi 200 anëtarë, ku liderë kryesorë u zgjodhën individët e njohur Mit’hat Frashëri, Mehdi Frashëri, Hasan Dosti.
Organizime të tilla politike u bënë nga ballistët edhe në Greqi, ku u krijua organizata “Grushti Ballist”, drejtuar nga Abaz Ermenji, Hamit Matjani etj. Po kështu në Egjipt, u shfaqën me përfaqësim politik përkrahësit e njohur të Mbretërisë Shqiptare, Abaz Kupi, Zenel Shehu etj, të cilët rithemeluan “Partinë e Legalitetit” në emigracion. Në përbërje të kësaj partie, Fiqiri Dine, ish-Kryeministër i Qeverisë së Regjencës, krijoi një degë në Itali. Po kështu, krerë të tjerë të njohur të ideve nacionaliste anti-komuniste, si Kol Bib Mirakaj (ish-Ministër i Brendshëm i Qeverisë së Regjencës, Ernest Koliqi dhe Ismail Vërlaci, krijuan partinë “Blloku Indipendent”.
Ndërkohë, nën drejtimin e Seit Kryeziut, një grup të arratisurish nga familje të njohura shqiptare, krijuan grupimin “Partia Katundare”. Nën drejtimin e Ismail Bej Vërlacit u krijua partia “Blloku Indipendent”, ku figura kryesore ishin edhe Mustafa Kruja e Ernest Koliqi. Kjo nismë, u pasua nga krijimi i partisë “Grupi i Kosovës”, me drejtues Xhafer Devën.
Kështu ndodhi në të gjithë qytetet e shteteve ku kishte të arratisur politikë shqiptarë. Pas krijimit të organizatave politike, me krijimin e kushteve të përshtatshme ekonomike, ekzilantët iu rikthyen synimit të tyre vendimtar: luftë për përmbysjen e pushtetit komunist në Shqipëri. Ata hartuan plane të shumta për rrëzimin e Enver Hoxhës dhe rikthimin si fitimtarë në atdhe.(Ne foto:Tek Varri i Kol Bib Mirakes)

NJU XHERSI- TURNEU I FUTBOLLIT TE VOGEL

by

U zhvillua turneu i 7-të i Futbollit të Vogël në salla të mbyllura në Nju Xhersi/
FC Ulqini, nga Nju Jorku, fituesi i turneut skuadra më cilësore, e cila në përbërje të saj shquhet me futbollista të talentuar, Në vend të dytë, ekipi nga Struga Vllaznimi-1, e cila u dallua për shpirtin e fort të garës dhe ekipi më i disiplinuar/

Nga Beqir SINA – New Jersey/

WAYNE NEW JERSEY : Turneu gjithë-shqiptar në minifutboll për salla të mbyllura “Vllaznimi Soccer Tournament – 2015”, organizimi më i madh futbollistik sportiv i shqiptarëve të Amerikës, i cili kësaj rradhe shënojë edicionin e 7-të në radhë, ishte me të vërtet një sukses i madh i organizatorit të saj dhe ekipeve pjesëmarrese.
Ky eveniment sportiv, i cili organizohet për çdo fund-viti nga “Qendra Kulturore Shqiptaro-Amerikane” me seli në shtetin e Nju Xhersit, e themeluar dhe e udhëhequr kryesisht nga komuniteti strugan, por edhe të tjerë, bëri edhe kësaj radhe së bashku 24 skuadra shqiptare, të cilat të ndara në 6 grupe me nga 4 skuadra, luajtën 51 ndeshje në dy fusha në kompleksin sportiv “TurffCity” në Wayne, Nju Xhersi, duke dhuruar një spektakël të bukur sportiv dhe me motive kombëtare.

Moderatori i këtij turneu Faton Arifi

Në këtë turne morën pjesë skuadra shqiptare, nga Tri-Shteshi të përbëra nga futbollistë nga të gjitha trojet etnike, si Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Lugina e Preshevës dhe Malësia, të cilat garuan me ekipe shumë cilësore dhe me futbollistë të talentuar, pjesëmarrës në disa nga kampionatet në SHBA dhe vendlindje.
K.F. Ana Malit nga Ulqini(Kabil Hoxha, Mirsad Salaj, Edmond Kurti, Arber Dibra, Herodit Sinani, Besart Gjoni, Egzon Kurti) mori pjesë si mysafir special në këtë turne, disa futbollist të saj luajtën në përbërjen e skuadrës FC Ulqini nga Nju Jorku, e cila doli edhe fituese e këtij turneu.
Mikëpritësi skuadra e “Vllaznimit” nga Struga, e cila është organizatore i këtij turneu – garojë kësaj rradhe me dy ekipe, atë Vllaznimi-1 dhe Vllaznimi-2, të cilat i përbëjnë futbollistët që realisht luajnë për skuadrën e Vllaznimit, e cila garon në ligat amatore të futbollit në shtetin e New Jerseyt.
Ceremonia e hapjes së këtij turneu nisi me intonimin e hymnve kombëtare të të dy vendeve, Shteteve të Bashkuara dhe Shqipërisë – në prezencën e të gjithë pjesëmarrësve dhe futbollistëve dhe trainerve të tyre.
Udhëheqësit e këtij turneu, Qendra Kulturore dhe stafi organizator(Pajazit Mena – kryetar, Ajri Hoxha, Edip Ramadani, e të tjerët), njëkohësisht dhe promotori i veprimtarisë sportive të futbollit, Klubi Vllaznimi i struganëve, në fjalën e tyre përshëndetëse, thanë se të tilla aktivitete për zhvillimin e jetës sportive të komuniteti shqiptar, gjithmon do të mbeten mjaft të rëndëssishme në jetën komunitare.
Duke hapur zyrtarshit edicionin e 7të , kryetari i Fonditit të Përbashkët Shqiptar të Patersonit, zoti Zylfi Alla, u ka uruar të gjitha skuadrave pjesmarrëse suksesë.
Ndërsa, në emër të Fondit të Përbashkët Shqiptar të Patersonit, zoti Alla, faleminderojë të gjithë ekipet për pjesmarrjjen dhe urojë suksesë, secilit prej ekipeve në këtë turnir kaq të bukur që mbahet për të shtatin vit me rradhë, tha ai.
Në, cilësinë e mikëpritësit, zoti Alla, tha se ndjehem shumë krenar, kur shohë sot rezultatet e punës tonë të përbashkët, duke grumbulluar këtu në këtë manifestim sportiv qindra shqiptarë, nga Shqipëria, Kosova dhe të gjitha viset shqiptare, të rinjë e të vjetër, sportistë e trainer, dhe artistë, për të garuar dhe për t’u argëtuar së bashku – mbasi ky është edhe qëllimi ynë – i organizatës dhe organizatorit të këtij turneu Bashkimi Kombëtar, bashkëpunimi dhe respekti i madh për njëri tjetrin.
“Të gjithë e ndjemë peshën e madhe, u shpreh ai në kraharor, që na shkakton largësia nga vendlindja, dhe këto organizime të përbashkëta dhe vëllazërore, na bëjnë të ndjehemi më afër atdheut dhe vendlindjes tonë”
Kurse, në rolin e kryetarit të komisionit organizativ të këtij turneu, ka folur Pajazit Mena
“Unë, këtë vitë – u shpreh ai kisha nderin dhe pervilegjin, që të jap kontributin tim për realizimin e këtij turneu, i cili tashmë po merr përmasa shumë të mëdha – Ju faleminderojë, tha Mena, përzemërsisht të gjithëve për pjesmarrjen tuaj, ndërsa një faleminderim i veçantë për bashkë-puntorët e mi, stafin organizativ dhe “Qendrën Kulturore Shqiptaro-Amerikane”, me gjithë anëtarësinë e saj, pa të cilët kjo festë sportive mbarshqiptare nuk do të ishte bërë e mundur”.
Në emër të organizatorit të këtij turneu, Pajazit Mena, iu lut pjesëmarrësve të jepnin kontributin e tyre në këtë turne, për mbarvajtjen e tij – duke respektuar rregullat, dhe njëri tjetrin – respektuar punën e bërë deri tani, që kjo festë e madhe sportive gjithëshqiptare, të jetë sa më e suksesshme, nënvizojë, ai.
Para fillimit të turneut ndërsa ekipet po përgatiteshin për garat, organizatorët vendosën disa pika muzikore me kenge shqiptare.
Midis një përzgjedhje me këngë me motive patriotike , ato kuq e zi, ishte edhe kënga e Rock-starit strugan në SHBA – Haxhi Dauti, këngëtar i komunitetit shqiptarë në SHBA , kënga e tij ” Një Flamur dhe Një Shqiponjë “, e cila u bë pjesë e turneut – të minifutbollit në salla të mbyllura “Vllaznimi Soccer Tournament – 2015”, dhe ka qenë e tillë edhe në Sheshin Nena Tereze në Tiranë , në kualifikimin Francë Euro 2016 të kombëtares shqiptare .
Më pasë nisën takimet në grupe: ku 24 skuadra të ndara në 6 grupe me nga 4 skuadra secila luajtën në mes tyre me sistem eleminimi me nga 15 minuta për çdo ndeshje. Gjithësej u zhvilluan 51 ndeshje, përfshirë ato në Gjysmë-finale dhe dy në Çerek-finale, dhe takimi Final.
Në grupin A : luajtën Vllaznimi 1 – Korabi NY, Struga, Flamurtari FC – Grupin B: NY Force, Vllazinimi 2, Butrinti dhe Besa- Grupi C: United Albania, Ana e Malit, Tuzi Kafe dhe Plisat.Në grupin D: Ulqini, Koha, Vllaznimi U17/18 dhe Koroshishta – Grupi E : Ballkan FC, Kraja 2, Atlas, dhe PR Pizza, dhe Grupin F: Kraja, Muriçi, Rumija dhe Mezzeluna.
Në mesëpushimin e turneut organizatorët zhvilluan një ndeshje simbolike mes fëmijëve shqiptarë nga shkollat e futbollit U/10, e cila ka entusiazmuar spektatorët e pranishëm, nga loja e tyre me një spektakël që u dhuruan fëmijët shqiptarë.
Më pas me disa pika artistike, nën kujdesin e Argëtim Feratit dhe Xhemal Bekteshit, doli në fushë grupi i këngëve dhe valleve, i cili interpretojë pika muzikore me motive kombëtare shqiptare: “Valle Tradicionale shqiptare”, nga vallëtarët e grupit të këngëve dhe valleve shqipe Nju Xhersi, “Këngë për flamurin” këndojë Erzana dhe Eranda, “Vallja e Drenicës” u egzekutua nga grupi i valleve Qendrës Shqiptaro Amerikane – Nju Xhersi.

Mbas takimeve në grupe, u kalua në ndeshejt 1/16, në Gjysmë-finale kaluan 8 ekipe, të cilat u ndeshën në mes tyre, me sistem eleminimi në bazë rendtijes,.

Në Çerekfinale, u ballafaquan ekipet e Tuzi-Kafe me Vllaznimin-1, të struganëve, kurse Ulqini luajti kundra skuadrës Butrinti, ku si Vllaznimi-1 dhe Ulqini – u kualifikuan me fitoret 2 me 1 dhe 3 me 1.

Në finale luajtën Ulqini i ulqinakve me Vllaznimin-, të struganëve, mbas 30 minutave lojë, rezultati ishte i barabartë me nga dy golat e shënuar për secilin palë, dhe u deshën penalltitë për përcaktimin e fituesit të kupës së këtij turneu.
Ulqini, përfundimisht është fituese e këtij turneri – mbasi ajo u dallua si skuadra më cilësore e cila në përbërje të saj luan me disa futbollista të talentuar. Ajo luajti të gjitha ndeshjet e saj me këtë formacion : Herodit Sinani, Suad Gjeka, Arber Dibra, Eldin Lekpervukaj, Dardan Salaj, Taulant Salaj, Arben Lekprelaj, Ronaldo Rudaj, Cufo Palaj, Edmon Kurti, Bledar Kovaçi, dhe trainer Albert Salaj.
Ndërsa, vendin e dytë e mori skuadra Vllaznimi-1, e përbër nga futbollistët: Adem Isa, Dashmir Shazimani, Veton Kaba, Erblin Rramani, Egzon Zhuta, Ibrahim Delaj, Sali Vlashi, Krenar Alimi dhe Kreshnik Alimi,
Mbas takimit final mes Ulqinit dhe Vllaznimit-, u shënua edhe mbyllja e këtij turneu me ndarjen edhe të trofeve, të cilat ju dhanë ekipeve përkatëse dhe lojtarëve respektivë. Ato ua dorozojë, Pajazit Mena, Ajri Hoxha dhe Edip Ramadani, në emër të organizatorit.
Futbollistët e skuadrës FC Ulqini, me trainer Albert Salaj u nderuan me kupën e turnirit, kurse golashënuesi më i mirë u shpallë sulmuesi i Korabit NY, ndërkohë, futbollisiti më i mirë Edmond Kurti, dhe portieri më i mirë i Turneut 2015, u shpall uqinaku Cufo Palaj.
Duhet cekur se ky eveniment sportiv, është në rritje dhe po zgjon interesin shumë të madh tek komuniteti shqiptar në SHBA, tek të rinjët, madje, ai ka mbështetjen edhe të qytetit, policisë lokale, kompleksit sportiv, organizatave dhe shoqatatve, veprimtarve dhe mediave shqiptare në Amerikë.
Skuadrat e 24 ekipeve të komunitetit shqiptarë, që përfaqësojnë vendlindjen e tyre – pra vendorigjinën e këtyre futbollistëve, prej nga Shqipëria, Kosova, Mali i Zi, Maqedonia dhe Lugina e Preshevës, të nxitura edhe nga sportdashësit e shumtë shqiptarë, kanë shprehur vetëm fjalë miradie ndaj organizatorëve të veprimtarisë më të madhe sportive të vitit në komunitetin shqiptarë.
Moderatori i këtij turneu Faton Arifi (gazetar), tha se “duhen faleminderuar për këtë organizim mjaft cilësor sportiv, organizatorët, e këtij turneu, madje, ky turne, sipas tij, i tejkalon kufijtë e një gare sportive dhe ka kuptim dhe efekt shumë më të gjërë dhe më të rëndësishëm edhe në aspektin tonë kombëtar”.
Me këtë rast një faleminderim i veçantë, Arifi përcolli edhe për oficerin e policisë Lirim Kaba – i shquar për mbajtjen e rendit dhe qetësinë në mbarvajtjen e këtij turneu – që është i vetmi dhe më i madhi në komunitet.
“Ju jeni Shqipëria Etnike, ëndrra e çdo shqiptari! Vëllezër e motra – kjo është Shqipëria e së ardhmes tonë në diasporë, Shqipëria, Kosova, Malësia, Presheva, Illiriada dhe Çamëria,” tha moderatori i saj Faton Arifi, në mbyllje të këtij turneu, duke shtuar se “ Ky turne i organizuar nga Qendra Kulturore Shqiptaro Amerikane dhe Vllaznimi i struganve, në Nju Xhersi, meriton respekt dhe mirënjohje të madhe , sepse është ky eveniment shumë më tepër se një organizim sportiv, madje është, tha ai, një mesazh i fuqishëm për vendet tona, për vet ne shqiptarët e Amerikës ; ne duam Bashkim – ne mundemi Bashkë dhe ne do të jemi gjithmonë Bashkë – kjo është edhe vlera e jonë “.

Mark Gjonaj dhe familja kremtuan Krishtlindjet me komunitetin

by

Krishtlindjet “Gjonaj Family Christmas Parties – “, morën pjesë autoritetet lokale, personalitete të nderuara të qytetit të New Yorkut, lider të komunitetit, aktivistë, artistë, gazetarë, studentë, biznesmenë, udhehehqesit shqiptar të tre besimeve fetare/
Nga Beqir SINA – City Island NY/
CITY ISLAND NEW YORK: Në vigjilje të sezonit të festave, Assemblyman Gjonaj dhe Familja e tij, festoi mbrëmë me komunitetin e Qarkut 80-të, në City Island New York, mbrëmjen e Krishtlindjeve.
Mbrëmja Mark Gjonaj me Familje, është për të festuar një darkë tradicionale vjetore, kjo, në pritje të Krishtlindjeve, e cila u mbajt në restorantin Don Coqui në qytetin Island – Nju Jork.
Çdo vit, Mark Gjonaj dhe familja e tij janë pritëse në komunitet i mbrëmjes së Krishtlindjeve, por edhe të disa aktiviteteve të tjera në këtë zonë elekteroale ku ai është zgjedhur si përfaqësues i tyre në Asamblenë e Nju Jorkut .
Më shumë se 300 të ftuar morën pjesë mbrëmë për të festuar së bashku frymën e Krishtlindjeve, në qytetin City Island – New York.
Asambleisti Mark Gjonaj – tha se kjo është festa ime e preferuar e vitit, sepse unë mund të ndajë këtë bukuri dha dashuri me të gjithë ju, familjen time dhe miqtë e mi.
“Sonte, tha ai unë nuk jam për të dhënë udhëzime dhe bëjë premtime- të mbaj ndonjë fjalim të gjatë – dhe jo të kërkojë për donacione, por shfrytëzojë këtë festë të falënderoj të gjithë ju për të qenë këtu sonte, dhe t’ju faleminderojë për kontributin tuaj gjatë gjithë këtij viti.
Në emër të gjithë familjes Gjonaj, unë dhe Elizabeta – ne ju urojmë të gjithë ju Gëzuar Krishtlindjet dhe Gëzuar Vitin e Ri 2016, shëndetet, të begatë dhe të lumtur me gjithë familjet tuaja.
Asambleisti Mark Gjonaj është shqiptari i parë në Dhomën e Përfaqësuesve të Shtetit të New Yorkut – i cili asnjëher nuk ndalet duke marrë pjesë në veprimtarit e komunitetit shqiptarë në Shtetet e Bashkuar.
Ai dhe familja e tij për çdo vit rreth kësaj kohe, kur e gjithë bota e të krishtere, është duke festuar Krishtlindjen dhe Vitin e Ri, zoti Gjonaj me familjen e tij, organizon një mbremje, e cila quhet “Christmas Parties”, duke mbledhur qindra bashkëatdhetarë në një feste, jashtë politikës dhe donacioneve – fjalimeve të gjata.
Mbrëmja vezulluese e Krishtlindjeve “Gjonaj Family Christmas Parties “, edhe këtë vit ishte mes hares dhe gëzimit, muzikës pijeve dhe ushqimit të bollshëm. Ajo ishte e mbushur plot me miq, shok dhe dashamirë, dhe kolegë të asambleistit Gjonaj.
Sipas traditës bujare shqiptare, gjithçka të bije në sy , vetëm për të treguar atë dashurinë e tij dhe familjes Gjonaj nga Reci Ulqinit, për Krishtlindjet dhe festën e Vitit te Ri, për një darkë – falë bujarise se tij.
“I dua Krishtlindjet! e dua Vitin e Ri! do të thoshte Mark Gjonaj, për gazetën tonë, por edhe dua që me këtë mbrëmje festive të ju bëj së bashku dhe ndajë me ju të dashur miq, shok dhe dashamirë këtë gëzim vjetor, pra t’ua uroje, të gjithëve sonte :”Për shumë mote Krishtlindjet, paqe dhe lumturi në jetën tuaj dhe familjet tuaja- Viti i Ri 2016 qoftë një vit i mbarë dhe i begatë për të gjithë shqiptarët”.
Ndër mysafiret e ftuar në mbrëmjen e Krishtlindjeve “Gjonaj Family Christmas Parties”, ishin dhe autoritetet lokale, personalitete të nderuara të qytetit te New Yorkut: Senatori i Shtetit Jeff Klein, asambleisti Mike Benedeto, asambleisti Jose Rivera, councilwomen Vanesa Gibson, District Attorney Dassei Clark, Thomas Messina – përfaqësues kongresmenit Joseph Crowley,Joe McManus, Kreu i Partise Demokratike Qarkut Bronx, dhe leader lokal , dhe veprimtar e aktivist.
Në mbrëmjen e Krishtlindjeve “Gjonaj Family Christmas Parties” morën pjesë edhe udhëheqësit fetar shqiptarë të të tre besimeve, në New York.Kjo mbremje mbahet në një kohë kur festa e Krishtelindjve e reflektimit dhe e dashurisë për njeri tjetrin, shihet në komunitet edhe si një mundësi e madhe për t’u takuar dhe biseduar e diskutuar me miqt amerikan, edhe për vendlindjen tonë, Shqiperinë, Kosovën e viset shqiptare.

DERVISHI:Deri në vitin 1974 hetimin e krimeve politike e bënte vetëm Sigurimi i Shtetit

by

Intervistë e posaçme me Kastriot Dervishin historian dhe studiues i historisë moderne të Shqipërisë dhe veçmas i asaj politike
Intervistoi – Beqir SINA/
Ish – drejtori i Arkivit të Ministrisë së Brendshme, Kastriot Dervishi, flet për gazetën tonë, me gazetarin Beqir SINA, në Nju Jork, rreth debatit të hapur pas 29 Nëntorit për dekorimin e më shumë 90 personave ish punonjës të Sigurimit dhe për ish- funksionarët e PPSH- Për çështjen Çoku, zoti Dervishi thotë se :” Në atë intervistë Çoku – mohonte të kishte qenë oficer i Sigurimit të Shtetit. E pra gënjente vetëm për një fakt të thjesht. Deri në vitin 1974 hetimin e krimeve politike e bënte vetëm Sigurimi i Shtetit.”
Ndërkohë, lidhur me “krenarinë’ e tyre dhe të bijëve të tyre, duke thënë sot me mburrje “se ne kemi kryer detyrën – i kemi shërbyer atdheut” zoti Dervishi tha se “Në lidhje me “pendimin” e tyre, unë mendoj se ata asnjëherë nuk do kërkojnë falje sepse krimin e kanë kryer me gjakftohtësi e pasion. Edhe sot janë të gatshëm ta ribëjnë nga e para atë që kanë bërë në atë kohë. Para se të vdesin nuk rrinë pa lëshuar edhe helmin e fundit duke shkruar ndonjë libër me kujtime.
Si ish- drejtori i Arkivit të Ministrisë së Brendshme, dekadën e fundit – zoti Dervishi, si e shikoni ju debatin e hapur rreth 90 ish oficerave të sigurimit të dekoruar nga qeveria Rama ? në mesin e dekoratave të ’29 Nëntorit’, për ish- funksionarët e PPSH …
Gjykimi im këtë rast është si qytetar edhe si studiues, pa lidhje me funksionet shtetërore. Krimet e enverizmit janë njësoj të dënueshme si ato të kohës së luftës, ashtu edhe ato të pasluftës. Vetë Enver Hoxha, ka thënë në sesionin shkencor me rastin e 40 vjetorit të mbledhjes së Pezës (Tiranë, 15 shtator 1982), se e ashtuquajtura “luftë nacionalçlirimtare” ka qenë “në radhë të parë çështje pushteti”. Më qartë e më bukur se kaq nuk mund ta thotë njeri. Nisur nga fakti se komunistët e Shqipërisë nga viti 1941 e deri në vitin 1944 janë drejtuar nga tre jugosllavë si Miladin Popoviç, Dushan Mugosha e në fund nga Velimir Stojniç, përforcon më shumë bindjen se nuk jemi përpara evidentimit të vlerave, por përpara antivlerave. Dënimi i enverizmit të luftës dhe i atij të pasluftës duhet bërë njësoj. Ata që u çuan me yll të kuq në ballë për “një botë të re”, e dinin çfarë bënin. Ju kujtoj vetëm një fakt. Ne kemi një listë prej rreth 6 mijë të zhdukurish nga komunistët. E dini se rreth gjysma e tyre i përkasin viteve 1943 – 1944, pra të vrarë nga komunistët? Nuk ka shumë lavdi te e ashtuquajtura luftë, e cila vetëm nacionalçlirimtare nuk ka qenë. Jo rastësisht ata që bënë krimet e luftës vazhduan edhe pas lufte të njëjtën rrugë, tashmë në rrugë shtetërore e partiake.
-Po për çështjen Çoku, dhe dekorimin e tij pas denoncimit se ai ka torturuar edhe At Zef Pëllumbin dhe profesorin e njohur Sami Repishti ?
Çoku është njëri prej shumë të tillëve. Në dijeninë time ka shumë procese politike. Nuk më rezulton të ketë qenë hetuesi i Sami Repishtit, pasi i tij ka qenë Fadil Kapisyzi. Nëse ka torturuar Sami Repishtin si polic, këtë mund ta dëshmojë vetëm z.Repishti. Njihet fakti që hetuesit, sidomos në proceset politike e kanë pasur mjet pune torturën.
Javën e kaluar patëm një intervistë në një gazetë të afërt me qeverinë Rama, ku flet Shyqyri Çoku dhe thotë se: “Nuk e kam torturuar At Zef Pllumin, dhe se Profesor Repishti gënjen” Ju çfarë keni gjetur në Arkivit të Ministrisë së Brendshme, për të treguar të vërtetën ?
Në atë intervistë Çoku – mohonte të kishte qenë oficer i Sigurimit të Shtetit. E pra gënjente vetëm për një fakt të thjesht. Deri në vitin 1974 hetimin e krimeve politike e bënte vetëm Sigurimi i Shtetit. sa “veteran” mund të ishte Çoku kur deri në vitin 1944 u ka shërbyer ushtrive italiane e gjermane, duke u shitur fruta për t’i tretuar ushqimin e duhan për t’i qetësuar.
Pse mbas një viti të mbajtura “nën syrtar” lista të tilla – tani shpërthyen me dekorimet e disa eksponentëve të sigurimit të Shtetit dhe ata ose bijtë e tyre, me mburrje thonë këto ditë “se ne kemi kryer detyrën – i kemi shërbyer atdheut”?
Urdhrat e këtij lloji jo domosdoshmërisht botohen në “Fletoren Zyrtare”. Mund të ishin kërkuar nga të interesuarit qysh kur dolën emrat një vit më parë. Ju kujtoj se shtypi shqiptar ka nxjerrë qysh vjet disa emra të kësaj liste. Në lidhje me “pendimin” e tyre, unë mendoj se ata asnjëherë nuk do kërkojnë falje sepse krimin e kanë kryer me gjakftohtësi e pasion. Edhe sot janë të gatshëm ta ribëjnë nga e para atë që kanë bërë në atë kohë. Para se të vdesin nuk rrinë pa lëshuar edhe helmin e fundit duke shkruar ndonjë libër me kujtime.
A mendon se kjo bëhet për marrë elektorat ? sidomos nga pushtetarët sepse ata e luajnë gjithmonë këtë kartë!
Pa dyshim që arsyeja e parë, dhe kryesore sigurisht që është ajo elektorale.
Zoti Dervishi mos hapja e dosjeve të Arkivit të Ministrisë së Brendshme, a ka të bëjë tani me manipulimin e tyre ?
Nuk e di për çfarë dosjesh e keni fjalën, por çështjet kryesore në lidhje me diktaturën komuniste kanë dalë. Prej vitesh njihen hetuesit, prokurorët, gjykatësit, oficerët e Sigurimit, etj. E them këtë se shumë herë shtrohet pyetja sikur na mbulon ndonjë mungesë e madhe informacioni.
Në një intervistë vitin e kaluar ju keni deklaruar se :”Mos prisni që me hapjen e dosjeve, të zbulohet se “filani ka vrarë filanin”, Pse?
Sepse shoqëria shqiptare është mësuar prej 25 vjetësh me histori të paqena. Në radhë të parë pak kanë të qartë se për çfarë dosjesh bëhet fjalë. Që të jem i qartë, natyra e dosjeve që lidhen me Sigurimin kanë dalë nga sekretaritë dhe kartotekat e Ministrisë së Punëve të Brendshme. Nga sekretaritë kemi dosje në të cilat përmendet aktiviteti i përditshëm i Ministrisë së Punëve të Brendshme. Ndërsa nga kartotekat kanë dalë dosjet e personave që ndiqeshin dhe rrjetit sekret.
Te të dy grupet, asgjësimi i dokumentacionit ka qenë shumë i madh dhe katastrofik në vitin 1991 nga degët e punëve të brendshme në rrethe. Sot asnjë person që jeton dhe që ka qenë i ndjekur nga Sigurimi, nuk ka dosje që do të mund të lexojë çfarë është thënë për të. Në raste të tilla vetëm specialistë të mirëfilltë (që Shqipëria i ka shumë të paktë) mund të shfrytëzojnë të dhëna të dyta e të treta për të ndërtuar një histori.
Po ju jap një rast të thjeshtë. Në Shqipëri janë dënuar rreth 25 mijë persona për arsye politike. Shumë prej tyre kanë pasur një dosje ndjekjeje operative. Këtu janë të shënuara denoncimet që i janë bërë personit para se të arrestohej. Por këtë dosje mund ta kenë jo më shumë se 500 persona dhe sigurisht asnjë që jeton. Në këtë mënyrë rasti i Shqipërisë nuk ngjan me asnjë rast tjetër të Europës lindore dhe natyrisht ekspertiza e tyre është krejt e pavlerë.
Po ashtu, në grupin e dosjeve që “do hapen” nuk ekzistojnë dosje të zhdukurish, skica varresh, të nisur jashtë shtetit etj. Unë do t’i rekomandoja atyre që kanë në dorë çështjet financiare, një investim të thellë e të menjëhershëm për rrjetin arkivor të vendit. Sa më vonë të zgjatet ky proces aq më të rënda do të jenë pasojat.