Beqir Sina – Page 30 – Dielli

Në samitin për të rinjtë në OKB, Elvana Shala përfaqëson Kosovën

September 22, 2015 by dgreca

UN – NEW YORK : Ambasadorja e vullnetit të mirë për Kosovën në IHRC, Elvana Shala, është ftuar nga drejtori i përgjithshëm i Institutit për Diplomaci Kulturore (ICD) me seli në Berlin, z. Mark Donfried, të marrë pjesë në Samitin vjetor për të rinjtë në OKB, i cili zhvillon punimet paralel me sesionin e 70-të të asamblesë së përgjithshme të Kombeve të Bashkuara në New York.

Në fokus të këtij samiti do të jetë përvjetori i 70-të i themelimit të OKB-së, zhvillimi i iniciativave rinore, promovimi i një ekonomie të qëndrueshme, mirëkuptimi kulturor dhe të drejtat globale të njeriut.

Samiti vjetor për rininë në Kombet e Bashkuara do të sjellë së bashku një grup ndërdisiplinor ekspertësh të njohur botërorë, personalitete të ndryshme të diplomacisë kulturore dhe të rinj aktivistë të fushave të ndryshme nga shumë vende të botës, në mënyrë që të zhvillojnë iniciativa për të promovuar ekonominë e qëndrueshme, mirëkuptimin ndërkulturor dhe të drejtat globale të njeriut. Samiti do të përfshijë një shumëllojshmëri të diskutimeve interaktive, prezantime, seminare dhe aktivitete sociale që do të mbështesin axhendën e samitit.

Kjo është hera e parë që Kosova është pjesë e këtij samiti dhe përfaqësohet nga Ambasadorja e vullnetit të mirë për Kosovën, Elvana Shala.Pjesëmarrja e Ambasadores Shala ne këtë samit është mbështetur nga IHRC dhe MKRS.

Ndërkaq, në dekleratën për këtë eveniment ambasadoria Shala shkruan se :” Fillon sot zyrtarisht punimet Samiti Vjetor për të Rinjtë në Kombet e Bashkuara në New York I cili po mbahet paralel me sesionin e 70 të të Asamblesë së përgjithshme tĕ OKB-sĕ, dhe nĕ të cilin po merr pjesë edhe Ambasadorja e Vullnetit të Mirë për Kosovën në IHRC Elvana Shala. Në ditën e parë të punimeve të tij samiti do të jetë në 5 pjesë të diskutimeve.

Në pjesën e parë të samitit do të diskutohet për “70 vjetorin e Kombeve të Bashkuara; me temën: Duke punuar së bashku drejt Paqes, Sigurisë dhe të Drejtave të Njeriut, ndërtojmë besim dhe mirëkuptim “. Pjesë e panelit të diskutimeve në këtë temë do të jenë edhe:

Ambassadorja Katalin Bogay – Përfaqësuese e pêrhershme e Hungarisë në OKB)

Cristina Gallach -Nën- sekretare gjenerale për informim dhe komunikim të publikut.
Nassir Abdulaziz Al-Nasser – Përfaqësues I lartë për Aleancën e qytetêrimeve të OKB-së
István Íjgyártó -Minister I shtetit për Diplomacinë Kulturore dhe Shkencen nga Ministria e Jashtme dhe e Tregtisë së Hungarisë
José Luis Rodríguez Zapatero – Ish-kryeministër I Spanjës dhe president I bordit të ICD-së.
Heiko Thoms – zv. Pêrfaqësues I përhershëm I Gjermanisë në OKB
Mark Donfried- Drejtor Gjeneral I Institutit për Diplomaci kulturore.

Në këtë samit po marrin pjesë mbi 100 të rinjë nga vende të ndryshme të botës, diplomat, dhe aktivistë të fushave të ndryshme. Ambasadorja Elvana Shala po përfaqëson Kosovën me ftesë të drejtorit gjeneral te ICD-së z.Mark Donfried.

Samiti fillon punimet zyrtarisht ne oren 11:00 (sipas kohes lokale te New York-ut) ne seline qendrore te OKB-se.”

Në fund ambasadoria Shala sqaron se :”Për informacione të tjera në lidhje me diskutimet dhe temat e radhës që do të zhvillohen gjatë ditës së sotme në këtë samit do të njoftoheni me kohë. Për foto gjatë samitit ju lutem ndiqni faqe personale timen ne facebook./Beqir SINA/

Një nderim në New York, për dëshmorin e UÇK-së, Vezir Ademaj

September 22, 2015 by dgreca

Vëllai i dëshmorit :”Jemi duke punuar në ngritjen e një muzeu në Kosovë – për vëllain e martirizuar” . Dr Hasan Ademaj në fund shpjegon se Muzeu në Kullën e tyre në Shremetaj do të jetë një kujtim i gjenocidit që la mijëra të vdekur – përfshirë fëmijë, gra e të moshuar , la luftëtarët e lirisë, thotë ai dhe familja jonë është duke e ndihmuar për ta ngritur sa më lart aktin e tij…/

Beqir Sina New York/

BRONX NJU JORK : Për çdo vjet anëtarët e familjes Ademaj në Nju Jork – kujtojnë njeriun më të dashur të tyre, Vezir Ademaj “Alfredi ” i cili 17 vjetë më parë ( 28 korrik 1998) ra deshmorë për lirinë e Kosovës – për lirinë që e gëzonë, sot. Vezir Ademaj është shpallur Dëshmorë i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. ndërsa shkolla ku ai ka mësuar në vendlindje – Sheremet mban emrin e tij – Vitin e kaluar me rastin e rënjes së tij – 16 vjetorin – dëshmori i lirisë së Kosovës, Vezir Ademaj – u nderua me një Proklamatë dhënë nga Anëtari i Keshillit të Bashkisë së Nju Jorkut, Ritchie Torres, të sponsorizuar nga Shoqëria Shqiptaro – Amerikane me President Easd Rizain – së bashku me proklamatën e Asamblesë së Nju Jorkut, me sponsorizmin e asambleistit shqiptar, në Albany, zotit Mark Gjonaj – e cila është nderimi më i lartë në Nju Jork.

Ndërkohë, që dy gazetat më të mëdha të Nju Jorkut, NY Daily News dhe New York Post, në një shkrim të Patrick Rocchio, e kan kujtuar po atë vit me anë të një shkrimi 16 vjetorin e rënjes së dëshmorit të Kosovës Vezir Ademaj.

Në shkrimin e gazetarit amerikan Rocchio, thuhej se vëllai i tij: “Dr Hasan Ademaj, një dentist i njohur dhe kirurg i cili praktikon profesionin e tij në një lagje të njohur emgirantësh shqiptar në Bronx, tani është duke krijuar një muze dhe memorial në qytetin e vendlindjes së tij në Kosovë, ku vëllai i tij Vezir Ademaj – pati organizuar së bashku me anëtarët e tjerë të familjes, së tij – rezistencën ndaj pushtimin serb – duke e paguar për atë me jetën e tij në 25 korrik,1998”.

Duke e bër të njohur aktin e tij edhe për opinionin amerikan gazetat njujorkeze shkruajn se ai ishte pjesë e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës UÇK-ës, dhe është shpallur dëshmor në luftën për çlirimin e Kosovës.

Veziri, ishte një kampion i kick-boks në Europë, para se të kthehej në Kosovë nga Zvicra për të luftuar forcat pushtuese serbe të Sllobodan Millosheviqit, ka thënë Dr Ademaj vëllai i dëshmorit, për gazetën njujorkeze NY Post.

Dhe, shotn se Millosheviqi, u akuzua për krime lufte të lidhura me gjenocid . Por, mbeti pa u dënuar mbasi ai vdiq në një nga qelitë e burgut të Hagës. Ushtria serbe, në atë kohë kur u vra Veziri, kishte pushtuar Kosovën, dhe po kryente një spastrim etnik në Kosovë, ndaj popullsisë shqiptare.

Kështu, tregon për NY Post, Dr. Hasan Ademaj duke vazhduar më tej se :”Muzeu, është vendosura në – një nga dhomat e shtëpisë së Ademajve – një shtëpi e ndërtuar në shekullin e 18-të dhe e rindërtuar pas shkatërrimeve- Kjo, ndërtesë shpjegon ai njihet si “Kulla” e ndërtuar me muret shumë të trashë dhe dritaret të vogla dhe është përdorur në kohra, si mjet fortifikimi kundër pushtimit. Ajo u për herë të fundit u dogj nga lufta në Kosovë – ku ushtria serbë ishte vendosur në lokalitetin Sheremetaj – Kosovë”.

Gazetari amerikan sqaron se Kullat në Kosovë, kanë një histori të gjatë, të përdorura nga vendasit si fortifikime kundër pushtimeve të ndryshme, që duket se kanë qenë pjesë e pandarë e historisë së gjithë Kosovës.

Lidhur më ngritjen e muzeut, në shtëpinë e tij – dhe të busteve në oborrin e shkollës së Sheremetaj ku Vezir Ademaj ka jetuar, Dr. Ademaj tregon për NY Post, se : “Kjo është një e mirë për historinë dhe për një brez të ri – për tëditur se çfarë ka ndodhur në atë periudhë,” tha Dr Ademaj, i cili është takuar me udhëheqësit lokal për të diskutuar çështje që lidhen me museumin dhe shtonë se “Vëllai im ka qenë patriot, megjithse jetonte në Zvicër , ai shkoi në Kosovë, për të mbrojtur popullsinë shqiptare.”

Dr Ademaj sqaronë se në projektin e tij i cili ka marrë udhë të dy qeveritë ajo e shtetit të Kosovës dhe Shqipërisë po e mbështesin krijimin e muzeut, edhe nga anëtarët e tjerë të familjes dhe pushteti lokal.

Kurse, duke folur rreth këtij museu presidenti dhe themeluesi i Fondacionit të Shoqërisë Shqiptaro-Amerikane me bazë në Bronx zoti Esad Rizai, e ka quajtur dëshmorin e Kosovës Vezir Ademajn si të gjithë ata që ranë për lirinë e Kosovës – një frymëzim për të gjithë brezat.

“Krijimi i këtij muzeu – do të thotë shumë, sepse njeriu si ai është një frymëzim edhe për komunitetin tonë,” thotë Rizai për NY Post duke shtuar se: “Ai frymëzon njerëzit dhe kjo është një pjesë e rëndësishme e historisëshqiptare, dhe njerëz si ai janë nga ata që na japin krenari shqiptare.”

Rizai, ka thënë se vëllai i dr Hasanit, si mijëra dëshmorët e lirisë ka sakrifikuar për të gjithë popullit shqiptar, gjithë kombin në traditën tonë shqiptare, tek kombi i tyre, vendi i tyre dhe “Besa” – një kod nderi i çdo shqiptari.

Dr Hasan Ademaj në fund shpjegon se Muzeu në Kullën e tyre në Shremetaj do të jetë një kujtim i gjenocidit që la mijëra të vdekur – përfshirë fëmijë, gra e të moshuar , la luftëtarët e lirisë, thotë ai dhe familja jonë është duke e ndihmuar për ta ngritur sa më lart aktin e tij.

I njohur në luftë me emrin “Alfredi”, Vezir Ademaj ishte nga të rinjtë e parë shqiptarë që iu përgjigj thirrjes së atdheut duke u kthyer nga mërgimi për t’iu bashkuar Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Ai ra dëshmor në Junik, në një betejë të ashpër me pushtuesit serbë. Të paktën 7 shqiptarë mbetën të vrarë në atë betejë.

Emri i tij është bërë i njohur në veçanti në New York nga vëllai i tij, aktivisti i njohur i komunitetit, Dr. Hasan Ademaj, që e ka kthyer në mision të jetës së tij, lartësimin e emrit dhe shembullit të të vëllait, jo për interes personal po duke e parë si një shembull që mund të edukojë të rinjtë e sotëm. Sot shkolla e fshatit ku u lindën dhe rritën, mban emrin e Vezir Ademajt, kurse kulla e njohur brez pas brezi ka hapur një muze të vogël për të edukuar të rinjtë me historinë e luftës çlirimtare të Kosovës dhe traditat liridashëse të zonës.

Besim Muhadri i cili është një studiues, shkrimtar shqiptar nga Kosova, ka shkruar :” Respekt dhe nderim i perjeteshem per Deshmorin e Kombit, Vezir Ademaj, i cili ra heroikisht me 25 korrik te vitit 1998, ne Kallavaj, vend qe ndodhet ne mes Junkut dhe Dobroshit (Gjakove-Kosove) duke luftuar kunder armikut shekullor serb dhe ne mbrotje te tokave te te pareve e per lirine e atdheut.

Nderim dhe respekt edhe per vellain e deshmorit, Dr. Hasan Ademaj, i cili, siç e thekson edhe autori i shkrimit, emrin dhe vepren e pavdekshme te te vellait deshmor e ka shnderruar ne mision te jetes dhe te punes. Dr. Hasan Ademaj, padyshim se eshte njeri nder aktivistet dhe humanistet me te perkushtuar te mergates shqiptare ne Nju Jork. nje njeri i sinqerte dhe gjithmone ne sherbim te shokeve dhe te te gjithe atyre qe e meritojne per t’u nderuar dhe perkrahur.

Me perkushtimin per vepren e pavdekshme te te vellait deshmor, te rene tash e 16 vjet me pare ne fushe te nderit e te lavdise, Dr. Hasan Ademaj, eshte bere shembulli me i admiruar i njeriut te perkushtuar per t’i treguar brezave se si duhet te nderohet dhe respektohet vepra dhe amaneti i atyre qe dhane me te shtrenjten per lirine e vendit te vet. Dr. Hasan Ademaj eshte njeri fjalëpak, por i veprave konkrete. I dashur dhe i respektuar. Njeri me kulture familjare dhe te forcuar edhe gjate viteve te jetes dhe te punes se tij.

Njerezit si Dr. Hasan Ademaj jane te rralle, por qe nuk i kane munguar e as qe do t”i mungojne mergates sone ne SHBA, te cilet kurdohere kur pati nevoje atdheu, dhane maksimumin e kontributit te tyre…

BULLGARIA HEQ KUFIZIMET PER KRIMET E KOMUNIZMIT

September 19, 2015 by dgreca

Leksioni : Bullgaria, heq statutin e kufizimeve për krimet e periudhës komuniste/

Nga Beqir SINA – New York/

Përmes këtij ligji ndoshta do të marrë leksione edhe Shqipëria, e cila tani udhëhiqet nga PSSH – të cilët së bashku me kualicionin e majtë, kan aktualisht edhe më shumë se dy të tretat e Parlamentit dhe qeverisin vendin.

SOFJE BU: Në një kohë kur politika shqiptare, është përfshirë në një debat të tej-stërzgjatur për miratimin e ligjit për hapjen e dosjeve, Bullagaria, pas Gjermanisë, Rumanisë, Polonisë, Hungarisë , Çekisë, Polonisë, ish vendeve Balltike, ka marrë vendimin parlamentar të “heq statutin e kufizimeve për krimet e periudhës komuniste” e cila parashikonte një perudhë 30-40 vjeçare për për zbardhjen e krimeve nga ish zyrtarët komunist gjatë periudhës 1944 – 1989.

Përmes këtij vendimi ndoshta do të “mësojë” edhe Shqipëria, e cila tani udhëhiqet nga PSSH – të cilët së bashku me kualicionin e majtë kan aktualisht edhe më shumë se dy të tretat e Parlamentit.

Mbasi, Shqipëria, është njëri prej vendeve ish-komuniste që deri më sot nuk është bërë lustracioni sistematik. Shkrimtari ynë i madh Ismail Kadare, deklarojë para disa ditëve se: “Të hapen dosjet, njerëzit e përzier në krim janë ende mes nesh”

Shqipëria, e cila me përjashtim të një ligji të miratuar në vitin 1995, që dy vjet më pas humbi çdo vlerë ligjore, është ndër të paktat vende që 25 vjet pas rrëzimit të sistemit diktatorial është ende në fazën e debatit nëse duhet miratuar apo jo ligji për hapjen e dosjeve.

Edhe iniciativa e fundit për miratimin e ligjit është konsideruar e papranueshme jo vetëm nga opozita, por edhe nga një pjesë e trupit diplomatik të akredituar në Tiranë, mbasi ashtu si duan ta bëjnë këtë ligj ligjëbërsit e Parlamentit shqiptar sot, ka shumë mungesa dhe është shumë larg atyre vendeve që e kan miratuar këtë ligj.

Parlamenti i Bullgarisë të enjten ngriti statutin e kufizimeve për ndjekjen e krimeve politike nga epoka komuniste, duke hapur rrugën për ndjekjen e rasteve, duke përfshirë vrasjen famëkeqe të një disident në mërgim, në vitin 1978.

Ndryshimet në kodin penal u miratuan pasi u mbështën nga 111 ligjvënësit bullgar, kurse, vetë 30 prej tyre votuan kundër dhe shtatë abstenuan, duke bërë të mundur ndjekjen penale edhe të zyrtarëve të lartë të periudhës komuniste për vepra penale të kryera midis 1944 dhe 1989, pushkatimet, burgosjet dhe interrnimet si dhe presekutimet politike.

Mes këtyre, rasteve, është edhe ai më i bujshmi i asaj kohe – ishte vrasja e disidentit bullgar Georgi Markov, i arratisur në Angli, i cili ishte helmuar ndërsa ishte goditur në mes të rrugës në Waterloo Bridge të Londrës në vitin 1978 – me majën të një çadëre shiu lyer me helm – ricin.

Statuti i Bullgarisë i kufizimeve, kishte miratuar një ligj i cili parashikonte “mos- hapjen e dosjeve” ose ndjekjen e tyre penale për ish zyrtarët e lart, të cilët kishin kryer krime në periudhën 1944- 1989, për 35 vjet.

Mirëpo, shumë politikanë dhe grupe qytetare kishin kërkuar heqjen e tij, pasi përpjekje për të ndjekur penalisht rastetet asaj kohe, duke reflektuar atë që kritikët thanë se ishte një mungesë e vullnetit politik, në një kohë kur disa nga ish zyrtarët e lart -komunistët e asaj kohe ende janë duke mbajtur pozita të larta në qeveri.

Partia etnike turke MRF tha se heqja e afatit të prokurorisë mund të sjellë para drejtësisë ata që janë përgjegjës për asimilimit të dhunshëm të minoritetit turk në Bullgari, në mesin e viteve 1980.

Një “Proces ringjallje” i nisur nga diktatorit komunist Todor Zhivkov për të asimiluar me dhunë muslimanët kulmoi me një fushatë për të detyruar ata të ndryshojnë emrat e tyre, dhe eksodin e mbi 300.000 turqve etnikë në Turqinë fqinje në vitin 1989.

“Ndryshimet, në ligjin e ri, do të shpërblejnë përpjekjet dhe pritjet e atyre që janë ende gjallë dhe kanë vuajtur krimet e regjimit komunist,” tha nënkryetari i partisë të komunitetit turk MRF zoti Çetin Kazak. “Ky tekst nuk synon për një”hakmarrje”, ajo kërkon për të ndëshkuar ata që janë autorët e drejtpërdrejtë.”

Simbas shtypit, Myslimanët përbëjnë rreth 12 për qind e 7.1 milionë banorëve të Bullgarisë, dhe shumica e pjesës tjetër i përkasin Kishës Ortodokse Bullgare. Vendi ballkanik fitoi lëvdata për të shmangur përleshjet etnike pas përfundimit të vitit 1990 të Luftës së Ftohtë, në kontrast me ish-Jugosllavinë në kufirin e saj perëndimor, që kalojë luftëra të përgjakshme etnike dhe fetare.

Bullgaria, është i vetmi vend anëtar i Bashkimit Evropian, ku muslimanët nuk janë emigrantë të kohëve të fundit. Shumica janë pasardhës të turqve etnikë që erdhën në këtë vend gjatë pesë shekujve të sundimit otoman deri në vitin 1878. Ata jetojnë së bashku me të krishterë në një kulturë të njohur si “komshiuluk,” ose marrëdhënieve fqinjësore.

Shqiptaro-Kanadezët në “Black Ribbon Dy – Dita e Fjongos së Zezë”

September 17, 2015 by dgreca

Përkujtohen për të 5-tën herë radhazi nga SHBSHK viktimat e nazizmit e komunizmit e quajtur “Dita e Fjongos së zezë”/

Nga Beqir SINA New York/

MASARYKTOWN TORONTO CA(10 GUSHT 2015) : Në një njoftim të saj në rrjetin social facebook -Shoqata e Bashkësisë Shqiptaro-Kanadeze ka postuar një lajm shoqëruar me fotografit përkatëse, se është përkujtuar muajin e kaluar për të 5-tën herë radhazi nga SHBSHK viktimat e nazizmit e komunizmit e quajtur “Dita e Fjongos së zezë”.

Më tej në njoftim thuhet se nëntor të vitit 2009, Parlamenti i Kanadasë miratoi njëzëri një rezolutë për të krijuar një përvjetor kanadez të Përkujtimit për viktimat naziste dhe krimet komuniste sovjetike më 23 gusht , të quajtur ” Dita e Fjongos së Zezë – Black Ribbon Day”, që përkon me përvjetorin e nënshkrimit të paktit famëkeq mes regjimeve naziste dhe komuniste sovjetike .

Këshilli i Evropës Qendore dhe Lindore me komunitetet e saj përbërëse si Estonia, Hungaria, Lituania, Latvia, Polonia, Cekia , Sllovakia, Ukraina etj ku dhe Shoqata e Bashkësisë Shqiptaro Kanadeze eshte antare nga 4 gushti i vitit 2011 pra për 5 vjet rresht ka marrë pjesë në këtë ceremoni përkujtimore. Organizatorët këtë vit ishin komunitetet Ceke dhe Sllovake.

Dr.Ruki Kondaj, presidente Nderi e kësaj shoqate në statusin e saj ka psotuar lajmin ku thuhet se në këtë, aktivitet morën pjesë personalitete të politikës Federale e Porvinciale mids tyre dhe minsitri i mbrojtjes se Kanadase Jason Keney dhe nga parlamenti i Ontarios MPP Yvan Baker si dhe këshilltari i Bashkisë së zonës ish parlamentari i Kanadasë Jim Karygiannis.

Ndërkaq, thuhet se pjesëmarrësit i përshendeti Z.Markus Hees president i Këshillit të Europës Qendrore dhe Lindore në Kanada, politkanë e pjesëmarrës në takim, përfaqësuses diplomatik, përfaqësues të familjeve të viktimave etj.Shoqata Shiptaro Kanadeze u përfaqesua nga znj.Aida Bejte presidente, Dr.Ruki Kondaj, presidente Nderi dhe Z.Andi Demcellari financier e antar bordi. Pas takimit u dha një koktej i thjeshtë nga organziatorët në këtë park të mrekullueshmem ku valviteshin flamurët e të gjithë kombeve pjesëmarrëse.

Kurse, Kryeministri i Kanadasë – Stephen Harper vitin e kaluar lëshoi këtë deklaratë për të shënuar “Black Ribbon Day”, Dita Kombëtare e përkujtimit të viktimave të komunizmit dhe nazizmit në Europë:

“Black Ribbon Dy – Dita e Fjongos së Zezë” është një ditë kujtimi për të mbajtur zi për viktimat e komunizmit dhe socializmit në Evropë dhe për të nderuar ata që humbën jetën e tyre nën këto regjime të egra. Sot ne të gjithë përulemi para atyre burrave dhe grave kurajoze që luftuan dhe sakrifikuan edhe jetën kundër shtypjes dhe tiranisë komuniste.

“Black Ribbon Day” shënon përvjetorin e famëkeq të marveshjes së 1939 Molotov-Ribbentrop midis Bashkimit Sovjetik dhe Gjermanisë naziste, e cila çoi direkt në pushtimin e më të madh të Evropës Qendrore dhe Lindore dhe masakrat e pakuptimta dhe shtypjen e mozorinë komuniste të miliona njerëzve të pafajshëm.

“Ndërsa ne shënojmë Ditën e Viktimave të Komunizmit, kronikat e kohës na kujton ata burra, gra dhe fëmijë në shumë pjesë të botës, që edhe sot vazhdoin të përballen me aktet e dhunës dhe represionit nga regjimet totalitare dhe ideologjive komuniste dhe anti-humanizmit. Kanada denoncon fuqimisht veprime të tilla si ato që i mohojnë dinjitetin njeriut dhe vlerën e çdo njeriu, e cila është themeli i një shoqërie të lirë dhe të drejtë.

“Qeveria jonë është e angazhuar për të nderuar dhe kujtuar viktimat e komunizmit dhe nazizmit. Kjo është arsyeja pse ne jemi duke ndihmuar për të krijuar një monument në kombin tonë të Viktimave të Komunizmit, monument ky që do të nderojë qindra miliona burrat, gratë dhe fëmijët, të cilët luftuan kundër tiranisë së komunizmit. Gjithashtu, kjo është arsyeja pse ne po ndërtojmë një të ashtuquajtur “NationalHolocaustMonument” në zonën e quajtur “Rajoni Kapital Kombëtar” që do të ruajë kujtimin e Holokaustit dhe viktimave të saj.

“Në këtë ditë të rëndësishme, unë ju kërkojë të gjithë kanadezëve të bashkohem me përpjekjet e qeverisë sonë për të promovuar dhe mbrojtur vlerat e lirisë, demokracisë, të drejtat e njeriut dhe sundimin e ligjit në mbarë botën, dhe të bëjmë atë që mundemi për të siguruar që gabimet e së kaluarës të kryera gjatë sundimit komunist të cilë janë kapitujt më të errët të historisë njerëzore nuk do të përsëriten më. “

Shqiptarët se bashku me amerikanet kujtojnë 11 shtatorin

September 11, 2015 by dgreca

Në këtë ditë, dhe kombi ynë hyri në historin e heronjve amerikan, me tre emra simbol. Mon Gjonbalaj, Simon Dedvukaj dhe Rrok Camaj, janë emra, të cilët dotë kujtohen në mote, në këtë vend, si dëshmi e gjallë, se ne jemi Shqiptarë në rradh të parë, por jemi edhe Amerikan./
Nga Beqir SINA-New York/

LOWER MANHATTAN NY: Në të gjitha insititucionet shtetërore, sot, flamuri kombëtar amerikan bie në gjysëm shtizë. Ndërsa, në mëngjes fillojn mbahen edhe tre minuta zi, ndalet çdo veprimtari gjatë ceremonisë së përkujtimit dhe ndizen qirinjë e vendosen buqeta me lule të freskta në afërsi të Qëndrës Tregtare Botërore. Fanfarat e anijeve, sirenat e trenave, sirenat e emergjencës, këmbanat e kishave, bandat muzikore të reparteve të zjarrfikësve e policisë luajn pran vendit ku ndodhen ngjarjet marrshe funebre, bëhet egzekutimi i hymnit, dhe ngirtja e flamurit kombëtar amerikan, duke shënuar në këtë mënyrë më solmne në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, 14- vjetorin e sulmeve terroriste mbi simbolet amerikane atë tregëtis e mbrojtjes.

Sot, në datën 11 Shtator, ashtu si ditën e martë më 11 shtator 2001, ora 08:46’00 e mëngjesit, bëhen katërmbëdhjetë vite nga sulmet tragjike terroriste në tokën Amerikane. Sot, pikërishtë, kjo orë dhe data 11 shtatorë 2001, është dita, kur katër avionë të rrëmbyer nga një grup terroristësh, sulmuan dy qëndrat simbol të Amerikës, Qëndrën Tregtare Botërore”World Trade Center” dhe Ndërtesën e Ministrisë së Mbrojtes”Pentagonin” dhe kur një avion tjetër, u rrëzua diku në një fshat në Pensllvenia.

Pra, sot, është koha që të kujtohen afro 3.000 mijë njërëz të pafajëshëm që vdiqën me 11 shtator dhe që të lutemi për ta, për familjet e tyre, dhe miqtë e tyre. Atyre mijëra viktimave nga rreth 70 shtete, nga të gjitha ngjyrat, racat e fet, një botë e tërë në minjatur. Éshtë dita sot, të kujtohet kjo ditë, dhimbja e tmerri që shkatojë ajo ditë tek dikush që qe në vend-ngjarje, dikush ishte i shtangur me lot e duke mos besuar tek vetja, për atë që po shikonte në ekranin e televizorit, tek Nju Jork-u, Ushingtoni e Pensillvenia.

14- vjet pas kësaj ngjarje gjithë Amerika dhe bota i ka syt e mëndjen tek përvjetori i përkujtimit të 9-11, e cila ështtë shpallë dhe si Dita Kombëtare e Patriotëve. Dhe duke përkujtuar këtë përvjetor, SHBA-s, do të bëjnë që tragjedi të tilla të mos ndodhin kurrë më. Prandaj do të dëshiroja që me këtë rastë të tregojë edhe arsyet se pse Amerika është duke e zhvilluar këtë përkujtimin e një vjetorit të sulmit terroristë edhe me një fushatë globale kundër atyre që qëllimisht vranë njerëzit e pafajshëm.

Kjo luftë ia kundërven lirinë frikës, ia kundërven tolerancën jotolerancës dhe ia kundërven të drejtën asaj që është e gabueshme. Në pyetje janë vlerat, që ne i konsiderojmë si më të shenjtat. Sikurse ka thënë ish- Presidenti George W. Bush, atë ditë se: “Këta terrriotsë vrasin jo vetëm për të marrë jetët, por që të ndërprejnë një mënyrë të jetesës…..Ata urrejnë lirinë tonë – lirinë tonë të fesë, lirinë tonë të fjalës, lirinë tonë të votës dhe të tubimit dhe madje lirinë tonë që të mos pajtohemi me njëri tjetrin”.

Sot, metropoli i botës Nju Jork-u ka mbi “shpatullat” e tij peshën e madhe të dhimbjes, ka peshën e dinjitetit kombëtar ka gjihtë Amerikën dhe gjithë botën e qyteruar, përfshirë edhe ne shqiptarët në Shqipëri, Kosovë, e viset shqiptare . Procesioni kememorativ ka flluar edhe me leximin sipas traditës të ermave të tre shqiptarëve, ku anëtarët e familjeve të tyre, miq dhe dashamirë, janë mbledhur së bashku me familjet e tre viktimave shqiptar, si çdo ritual gjatë këtyre vjetëve, për të vizituar këtë zonë dhe vendosën kurora lulesh.

Mbasi, në këtë ditë, dhe kombi ynë hyri në historin e heronjve amerikan, me tre emra simbol. Mon Gjonbalaj, Simon Dedvukaj dhe Rrok Camaj, janë emra, të cilët dotë kujtohen në mote, në këtë vend, si dëshmi e gjallë, se ne jemi Shqiptarë në rradh të parë, por jemi edhe Amerikan. Shqiptarët, treguan këtë ditë se, ne ndoshta janë të vetmit, kombë në botë, që kurr nuk e pranuam ose nxitëm terrorismin në tokat e tona!

Shqiptarët, megjithse, u terrorizuan sistematikisht në periudha të ndryshme, nga rregjimet komuniste, andej e përtej kufrit shqiptaro-shqiptarë, mbeten dhe janë symbol i lirisë dhe demokracisë, luftës kundra ideologjisë komuniste dhe terrorizmit nderkombetar. 45 vjet nen sundimin e eger komunist te Enver Hoxhes, dhe sundimi gjakatar serbo – sllav ne Kosove dhe trojet etnike shqiptare, viti, 1999-të, tragjedia më e tmerrshme e popullit tonë, treguan kete çerek shekulli, se sotë, shqiptaret i perkasin botës së qytetruar, Sepse, kurr nuk u dorzuan dhe nuk i humbën shpresat – Pikërisht, edhe athere kur në trojet shqiptare, shqiptarët, u kërcënuan, deri në zhdukejn tyre, nga dora kryekriminele, e serbis së Millosheviqit. Ne shqiptarët e ndijem, me shumë dorën e ngroht dhe përkrahejn e madhe të këtij vendi Shteteve te Bashkuara te Amerikes, i cili përkujton, sot, Ditën e Patriotëve Amerikan – 11 Shtatorin.

Shqiptarët që humbën jetën në sulmet e 11 shtatorit:
Rrok Camaj, shqiptar nga Malësia e Madhe, 60-vjeç: Punonte në njërën prej kullave binjake, ku pastronte xhamat nga jashtë. Simon Dedvukaj, shqiptar nga Mali i Zi, 26 vjeç: Punonte në Qendrën Botërore të Tregtisë, katin e 78-të. Mon Gjonbalaj, shqiptar nga Kosova, 65 vjeç: Punonte prej 30 vitesh si portier në njërën prej kullave binjake.

Në gjithë Shtetet e Bashkuara përkujtohen, sot afro 3 mijë viktimat e 14 vjetëve më parë, kur dy Kullat Binjake u shkatërruan nga dy aeroplanë të përdorur si kamikazë nga terroristet e Al Qaida-s. Ndër mijëra viktimat që humbën jetën në Manhatan ishin edhe tre shqiptarë, Simon Dedvukaj, Rrok Camaj dhe Mon Gjonbalaj.

Në këtë përvjetor në Shtetet e Bashkuara, tragjedia e këtyre viktimave është kthyer në shpresë dhe frymezim për brezat e tjerë. Në Manhatan, organizohet si per cdo vjet një ceremoni përkujtimore për mijëra viktimat e 11 shtatorit. Edhe në Pentagon e Pensilvani, ku u vranë disa qindra qytetarë të tjerë, me nje procession zyrtar përkujtohet jeta dhe heroizmi i atyre njerëzve që u zhdukën nga sulmet terroriste. Nderkohe, qe jane inauguruar anembane vendit dhe jane ngritur shumë përmendore dhe rrjetet televizive amerikane nisin e të transmetojnë, qysh ne mengjes sot programe të zgjeruara për 11 shtatorin e vitit 2001.

Simon Dedvukaj ishte më i riu nga të tre shqiptarët që humbën jetën në Manhatan . 26 vjeç, përgjegjës i punonjësve të mirëmbajtjes së Kullave Binjake, i porsamartuar me Elizabetën nga Shqipëria, me shpresa të mëdha për jetën e familjen, Simoni me personalitetin e tij dëshmonte fuqishëm se edhe kur ke lindur në Amerikë me prindër shqiptarë është e mundur të ruash e të çosh më tej gjuhën, traditat e kulturën shqiptare.

Personaliteti i Simonit u bë shkas që familja dhe shokët e tij ta kthenin tragjedinë e tij në shpresë të përhershme për shumë të rinj shqiptarë në Amerikë.

Nëna e Simonit, duket më e qetë në këtë përvjetor se më parë kur ajo nuk ishte në gjendje të më thoshte asnjë fjalë për të birin. Por, përsëri, emocionet e pengojnë të flasë për Simonin dhe ia kalon telefonin të shoqit. Marashi, i ati i Simonit, shpjegon se për prindërit dhimbja e humbjes së fëmijës është shumë e rëndë dhe nuk shërohet kurrë. Marashi, ky burr malësiet, thotë se të trija familjet shqiptare, që kanë humbur pjestarë të tyre shkojnë në vendin e Kullave Binjake cdo përvjetor për t’i përkujtuar ata. Por, zëri i Marashit merr tjetër ton kur flet për vdekjen e të birit, dhe fondacionin e krijuar me emrin e te birit te tij.

“Fondacioni Simon M. Dedvukaj” me qendër në New York synon të ndihmojë të rinjtë shqiptarë që jetojnë në Amerikë të ruajnë kulturën, historinë dhe besimet e ndryshme fetare shqiptare. Fondacioni jep bursa për nxënësit e gjashtë shkollave të mesme në New York përmes fondeve të mbledhura nga individë të ndryshëm që kontribuojnë në këtë fondacion. Familja e Simonit synon që fondacioni të kontribuojë në arsimimin dhe edukimin e brezit të ri për të bërë zgjedhjen e duhur në jetë, për t’i shërbyer jo vetëm vetes por edhe familjeve dhe komunitetit ku ata jetojnë.

Rrok Camaj – ishte në katin e 105-të kur i telefonoi të birit, Vincent, për t’i dhënë lamtumirën dhe për t’i thënë se tani ai do të ishte në duart e zotit. Kujtimi i Rrokut është mbajtur gjallë edhe përmes shumë mesazheve të vendosura në një faqe të posaçme interneti. Të tri familjet shqiptare shkëmbejnë mesazhe jo vetëm në çdo 11 shtator, por edhe për festa e gëzime, duke vështruar përpara, me shpresë e jo vetem dhimbje.

Një mesazh kujton ditën kur në gusht 2001 Rroku së bashku me katër vëllezërit e tij ishin takuar pas shumë vitesh. Ndarja për t’u kthyer në New York ishte e vështirë dhe do të kthehej në dhimbje pas sulmit të 11 shtatorit. Per hartuesin e mesazhit, vdekja e Rrokut u kthye në një mësim të dashurisë për njerëzit, për familjen dhe shokët. “Përqafoji të afërmit e t’u njësoj sikur nuk do t’i takosh përsëri më vonë, se nuk i dihet nëse do t’i shohësh më të nesërmen”, thuhet në mesazh.

Mon Gjonbalaj e donte shumë punën dhe refuzonte të dilte në pension, megjithëse e kishte mbushur moshën. Në telefonatën e fundit nga kati i 86-të i kullës binjake numer dy, amaneti i tij ishte që fëmijët e tij të bëheshin të fortë dhe ta mbanin familjen të lidhur ngushtë. Familja për të ishte gjëja më e çmuar. Salë Gjonbalaj, i biri, ende thotë se edhe pse kanë kaluar kaq vjet, babai i tij është i gjallë në kujtesën e tij dhe të familjes.

Megjithse më të dhimbshme bëhen këto kujtime, kur vije keto pervjetore dhe ai shikon në televizion lajmet që lidhen me terrorizmin. Por Sala shton se familja e ka përballuar dhimbjen dhe ka mbetur e fortë siç e dëshironte Mon Gjonbalaj. Madje, në këtë përvjetor – kujtimi i Mon Gjonbalajt nga Vuthajt, do të jetë një frymëzim për ted he gjithe familjen Gjonbalaj nga njëri prej përvjetor tek tjetri cdo 11 Shtator.