Çdo ditë gati 200.000 automjete, simbas statistikave kan për të udhëtuar në mes Staten Islandit dhe Brooklynit, nëpërmjet kësaj ure dhe rreth 66 milionë automjete, përdorin atëçdo vit/
BEQIR SINA, New York/
RICHMOND STATEN ISLAND : – Ditëlindja e 50-të e urës Verrazano-Narrows Bridge, është duke u shënuar në Nju Jork, me aktivitete të ndryshme. Në ishullin Staten Island – këto ditë, ishullorët kan hapur një ekspozitë, e cila pasqyronë kronikën e ndërtimit të kësaj ure. Urë, kjo që nisi ndërtimin e saj në vitin 1959 dhe zgjati pësë vjet deri sa përfundoi – deri në vitin 1981 duke mbajtur titullin si ura më e gjatë në SHBA.
Metropolitan Transportation Authority – MTA, në bashkëpunim me Muzeun Historik, hai këtë fillim javë ekspozitën, me fotografi dhe relike historike, të ruajtura qysh nga ndërtimi i urës – të cilat, përfshijnë “rrugëtimin” për pesë dekada, të kësaj ure gjigande.
Ura Verrazano-Narrows Bridge, është ajo që lidh dy qytetet më veriore të Nju Jorkut, ishullin e Staten Island dhe Brooklynin. Qytete këto, për ne shqiptarët, njihen më së shumti mbasi aty jetojnë aktualisht edhe një komunitet i madh me emigrantët shqiptarë( ata nga Mali i Zi dhe komuniteti dibranë me 15 mijë banorë, shqiptarë nga Kosova dhe Shqipëria) . Banorë, të cilët, këta ngaqë punojnë jashtë ishullit, pothuajse çdo ditë, u bie rasti të kalojnë mbi këtë urë, kaq madhështore.
Ndërkaq, çdo ditë gati 200.000 automjete, simbas statistikave – kan për të udhëtuar në mes Staten Islandit dhe Brooklynit, nëpërmjet kësaj ure, dhe, rreth 66 milionë automjete, përdorin atë çdo vit, tha David Riggs, inxhinier i mirëmbjatjes së objektit për urën Verrazano Bridge.
“Kur kjo urë, u hap për automjetet 50 vjet më parë, ishulli i Staten Island – ishte pothuajse i pabaueshem ( me rreth 100 mijë banorë) por, në pesë dekada njujorkezët ishin më pranë, ishullit, dhe, e mbi populluan atë duke e çuar numërin e popullsisë, sot në gjysmë milioni banorë” tha James Fortunato, z/vendes President dhe Shef i Operacionit për Urat dhe Tunelet në Nju Jork, duke shtuar se “Historia se si kjo urë është ndërtuar, është aq bindëse sa edhe trashëgiminia e saj.”
“Verrazano, ka një dashuri të veçantë në zemrën e çdo banori të ishullit Staten Island,” tha Fortunato, duke shtuar se “për mua, ura është si një shtëpi e dytë”, tha ai.
MTA duke bashkëpunuar me Muzeun Historik në Staten Island – të cilët janë kuratorët e ekspozitës, thanë se ajo do të qëndroi e hapur deri në fund të vitit. Kjo ekspozitë, thotë kuratori i saj fokusohet në katër pjesë të rëndësishme të fotove nga ndërtimi i urës – dy kullav( ura është me dy këmbë ), kuvertën elsatike, kabllot e trashë të çelikut dhe pjesën e quajtur Anchorage.
Ekspozita, është e titulluar “Spanning the Narrows for Five Decades, dhe, përfshin pesë dekada, duke pasqyruar edhe punën e dy artitekve që projektuan urën Othmar Ammann dhe Robert Moses. Ndërsa, filatelia amerikane, do të nxjerr gjatë këtyre muajve një set me pulla postare, me fotografinë e Urës Verrazano Bridge, histori në pesë dekada.
Përveç nga fotot, ekspozita përfshin një pjesë e telit kabllor dhe “gozhdat” dhe vidat e përdorura në urë, xhitonet e para që paguhej kalimi i urës fotografitë e Giovanni da Verrazano – edhe sheshi i postbllokut prej nga hapja e saj e madhe në 21 nëntor 1964.
Shërbimi postar në Shtetet e Bashkuara gjithashtu, do të zbulojë zyrtarisht një vulë ekspres që përkujton 50 vjetorin e urës, kurse një vulë e rregullt me pullën postare, është lëshuar në vitin 1964, duke festuar hapjen e urës.
“Ne jemi të kënaqur për të bashkëpunuar me MTA, për të festuar këtë moment historik në “jetën” e urës Verrazano-Narrows,” tha Drejtori Ekzekutiv i Muzeumit Historik në Richmond Town, zoti Ed Wisemanduke shtuar se: “Uraishte një ndërtim i mahnitshm i inxhinierisë, amerikane të asaj kohe, kur ajo u ndërtua në vitet 1960, dhe ende sot ajo është një nga simbolet më të dhe të njohura të Staten Islandit, portreti i këtij ishulli ikona e urave njujorkeze”, tha ai.
Më 21 nëntor, zyrtarët e administratës së urës Metropolitan Transportation Authority – MTA,lajmëruar se lajmëruar se do të mbajnë një ceremoni me zyrtarë të zgjedhur lokal shtetror, si dhe personalitete të tjera njujorkeze, në të dal të urës në Fort Wadsworth, Staten Island.
Aktivitete të tjera, thanë ata do të përfshijnë, këtë 50 vjetor të ditëlindjes së urës, Verrazano – edhe një breshëri me 50-të shtëna me top – të cilat do të bjenë përshëndetjen nga ana e ushtrisë amerikane. Kurse, 25 të shtëna me top nga çdo anë të urës, dhe një spektakël me hedhje ujë me ngjyrat e flamurit amerikan nga anijet e Departamentit të mbrojtjes kundërzjarrit të Qytetit të Nju Jorkut, së bashku me spektaklin me fishekkzjarre, janë në planin e festimeve.
Ura ka dy kate me 6 korsi në çdo kat
Ura e quajtur Verrazano – Narrows Bridge, është e ndërtuar në mes dy ishujve Staten Island në perendim dhe dhe Brooklyn në lindje, të Nju Jorkut, në Shtetet e Bashkuara. Ndërtimi i urës filloi në vitin 1959 dhe pua për ndërtimin e saj zgjati pesë vjet – ndërsa në vitin 1964 ura u hap për automjetet.
Verrazano – Narrows Bridge, është e gjatë 1600 metra (1.6 kilometra) dhe ka një hapësirë kryesore e cila është është 1,298 metra. Kjo urë deri në vitin 1981 – ishte ura më e madhe në SHBA dhe sot është ura më e madhe për numërin e automjetve që kalojnë çdo ditë mbi të.
Ura ” Verrazano-Narrows Bridge” ka qenë një projekt jashtëzakonisht i shtrenjtë, kryesisht për shkak të problemit të blerjes së tokës, në atë kohë, ish pronarve të saj – kostoja e saj totale e urës ishte 325.000.000 dollar amerikan.
Verrazano-Narrows Bridge është emëruar mbasi zbuluesi italian Giovanni da Verrazzano, i cili është njohur si evropiani parë, që ka kaluar ngushticën Narrows dhe zbuloi Nju Jorkun, duke përshkruar lumin Hudson dhe lumin East River.
Tarifa për kalimin e urës: automobila të pasagjerëve me dy a më shumë pasgjerë 7 dollar. Për ata që paguajnë para në dorë 15 dollar. E-ZPass 10,66 dollar. Banorë i Staten Island me para në dorë 8,53 me E-ZPass 6,00 dollar, veteranët e luftës dhe ushtarakët 2,96 dollar.
Tek ndërtimi i kësaj e ure, e cila lidh Brooklynin dhe Staten Island, është shënuar edhe një incident i cili është konsideruar si një simbol i sulmit të Kinës mbi ekonominë gjigande amerikane.
Për fat të keq, 34 milionë dollarë të çelikut të përdorur ka qenë imoprtuar nga Kina, por ka rezultura se çeliku ka qenë i falsifikuar prej Kinës.
Si ndodhi kjo?
Autoriteti Metropolitan i Transportit, thotë se një falsifikues kinez u kap për shkak se dy kompanitë amerikane, që e kontaktuan atë, për projektin u vërtetuan se i mungonte cilësia teknologjike prodhuese, në pajisjet e veçanta dhe kapacitetet financiare për të bërë punën si duhet me këtë cilësi çeliku nuk përputheshin me njëra tjetrën.
Torturuesit e kampit të interrnimeve në Rumani, i dorëzohen drejtësisë për krime dhe gjenocid
*Shqipëria, që kaloi diktaturën më të egër kur do e bëjë një diçka të tillë?/
*Metodat e torturës ishin përdorur tek të burgosurit politik në Rumani : Ion Ficioru ish komandant i kolonive të punës në periudhën 1960-1963 në Periprava doli para gjyqit./
Nga BEQIR SINA, New Yrok/
BUKURESHT ROMANI: Ndërkohë, që në vendet ish kampit në Europën jug-lindore vazhdon gjykimi i presekutorve të regjimeve komuniste, në Shqipëri, për fat të keq, ende nuk është bërë, qoftë edhe një gjyqë për krimet gjatë sundimit gjysmë shekullorë të komunizmit.
Madje, për ironi të kohës, jo vetëm që nuk ka ndonjë gjykim për rastet të tilla, por edhe Ministri i Drejtësisë, sot në qeverinë e “Rilindjes”, është një nga ish Prokurorët, që ka dënuar më shumë se 100 të burgosur politik. Kurse, Ministri i Jashtëm – është i biri i njërit prej eksponentëve më famëkeq të ish Ministrisë së Brendeshme, së bashku me Ministrin e Brendeshem – tani nipi i njërit prej eksponentëve të Sigurimit të Shtetit dhe ish Ministrisë së Punëve të Brendshme.
Pra, të dilte në gjyq ashtu si po dalin sot në Rumani, e cila ësht e vetme të ish kampit që egzekutoi kryetarin e saj së bashku me gruan – në rrëzimin e pushtetit në vitin 1999. Ndërkohë, që në Shqipëri, Ramiz Alia dhe Nexhmije Hoxha me kastën e tyre u dënuan me gjykime “qesharake” për “kafe dhe shpenzime qejfi” në atë kohë.
Dje , ka qenë një gjykatë në Bukuresht , e cila ka nisur qysh të hënën gjyqin ndaj Ion Ficioru, ish- komandant i një kampi pune gjatë periudhës së komunizmit, që akuzohet për krime kundër njerëzimit.
Ky ish oficer i Sicuritatit, me gradën kolonel me detyrën komandat kampi në vitet 61-63′ thuhet se ka qenë një tjetër torturues, dhe përgjegjës për vdekjen e 103 të burgosurve politikë, gjatë regjimit komunist,
Ai i është dorëzuar drejtësisë, në bazë të fakteve të nxjerra nga Instituti për Hetimin e Krimeve të Komunizmit dhe Memori në Diasporën rumune, njoftoi të hënën Prokurori i Përgjithshëm i Rumanisë, i cili ka autorizuar organet kompentente të arrestoin ish, Kolonelin në pension Ion Ficioru, me akuzën se ka përdorur metodat e torturës, tek të burgosurit politik, në Rumani .
Në aktë-akuzë, thuhet se më shumë se 103 të burgosur politikë, kanë vdekur, gjatë asaj kohe vetëm në kampin në Periprava, i cili, ka qenë një prej kampeve më famë keqe të Rumanisë
Ai së bashku me ish komandatin e Burgut në Sarat për komandimin që i ka bërë burgut, ku ishte e burgosur elita e Rumanisë, 87 vjeçarin Alexander Visinescu, është i akuzuar tashmë për gjenocid.
Koloneli në pension Ion Ficioru – i cili tani është 85 vjeç, dhe jeton në një qytet ku ka blerë dhe ka bërë pronë të tij disa pallate, është në mesin e 35 ish kuadrove të Ministrisë së Punëve të Brendeshme dhe Sikuritatit që shërbyen në atë kohë në burgjet politike Sighet, Jilava Ramnicu Sarat, Pitesti dhe Aiud Periprava, e cila thuhet se ishte një nga “thertore njerëzore”, e cila pati asgjësuar njërën prej elitave politike, ushtarake dhe kulturore midis dy luftërave në Rumani.
Simbas, shtypit rumun të 35 ish kuadrot e lart të policisë, janë shpallur si torturuesit e të Burgosurve politik, nga Instituti i Hetimeve të Krimeve të Komunizmit dhe Memori në Diasporën rumune (IICCMER) që hapi procedurat e hetimeve, të krimeve dhe abuzimeve në burgjet komuniste.
Ashtu si në rastin e Visinescu, studiuesit e këtyre krimeve, thonë se faktet IICCMER, vijnë në dritën e së vërtetës, në kuadër të hetimeve që janë bër gjatë këtyre dy dekadave, të fundit, ndaj krimit dhe gjenocidit, të përdorur në kohën e sundimit komunist, në burgjet poliitike dhe kampet e interrnimit në Rumani.
Megjithëse, kanë kaluar më shumë se 50 vite që nga vdekja e të burgosurve, por sipas ligjit rumun, nuk ka afat kohor për të hetuar krimet e rënda, ish – komandanti i kampit të punës për të interrnuarit politik në Periprava – Rumani, John Joseph Ficioru, akuzohet se ka duke abuzuar me detyrën dhunë ndaj të burgosurëve politikë, që ata t’i nënshtroheshin kushteve të ekzistencës ose trajtimit të egër deri në shkatërrimin e tyre fizik dhe mendor.
Akuza ndaj tij është se kolonel Ficioru, në atë kohë, ka tejkaluar veprimet juridike – duke iu hequr të burgosurve dhe mohuar kujdesin mjekësor, mungesën e ilaçeve për të ofruar ndihmën e duhur, deri në degradimin shëndetësore të të burgosurve nga mungesa e ushqimit, mungesa e ngrohjes, dënimeve diskrecionale dhe abuzimit, kushteve çnjerëzore të burgjeve, keqtrajtimin, rrahjeve dhe të veprimeve të dhunshme të tjera.
Këtë fakt e pranoi edhe Prokurori i Gjykatës së Lartë të Kasacionit dhe Drejtësisë, shkruan shtypi rumun, i cili theksonë se” simbas regjistrimit të denoncuar nga hetimet e Institutit për Hetimin e Krimeve të Komunizmit dhe Memori në Diasporën rumune, nisë gjykimi kundër Ion Ficioru, ish-komandant i kampeve të punës në Periprava i akuzuar për tortura dhe gjenocid ndaj të burgosurve politikë”.
Koloneli në pension Ion Ficioru, është konsideruar si një nga oficerëve të burgje politike të regjimit komunist, nga më të këqijtë, shrkuajn gazetat e Bukureshtit, duke shtuar se Ficioru, ai ishte i “tmerrshmi” që solli frikën në mesin e të burgosurve.
Koloneli Ion Ficioru (me gradën Major, kur ai ishte komandant në Periprava) ka mbetur në kujtesën e të burgosurve si një kafshë e egër me fytyrë – njeriu thonë, ish të burgosurit, sot. Në kohën e tij të burgosurit nuk kishin “të drejtë as me pa diellin dhe ajrim nuk kishin.”
Ai rrezikon 15 vite burg, nëse gjendet fajtor.
Biografia e Ioan Ficioru
I lindur më 4 prill 1928, në fshatin Cucerdea Qarkut. Mures, Ion Ficioru erdhi nga një familje, e mesme e ndjekëse e besimit Baptist fetare. Ai u bashkua me Partinë Komuniste në pranverën e vitit 1946, duke punuar në Zyrën e Qarkut në Tarnava .
Në tetor 1946, John Ficioru ishte martuar me pëlqimin e organit të partisë, me Mary Calutiu babai i të cilës ishte një prift Baptist (Dumitru Calutiu).
Ai ishte sekretar i termocentraleve celular në PCR / PRM në Târnaveni (mars 1947-Shtator 1948) dhe instruktor në Departamentin e problemeve organizative organizative të partisë qarkut Tarnava Little (dhjetor 1948-Qershor 1949).
Në tetor të vitit 1949, ajo u përfshi në ushtri ( Aviacionit Regjimenti 2 Craiova).
Në janar 1950, Ficioru u rekrutuar në Ministrinë e Brendshme, me referenca të mira politike nga eprorët e tij, dhe të Qarkut
Franklin D. Roosevelt : Biblioteka e parë dhe Muzeu presidencialë në SHBA
Presidenti Roosevelt bëri vizitën e tij të fundit në Hyde Park në mars 1945 dhe vdiq më 12 prill 1945 në Warm Springs në Gjeorgjia, në moshën gjashtëdhjetë e tre vjeçare. Ai ka një fakt interesat që duket paksa i pa besueshë ngaqë se askush nuk e ka ditur deri sa ai vdiq se Presidenti Roosevelt ishte i paralizuar dhe lëviste me karrocë paraplegice/
Nga BEQIR SINA, New York/
HYDE PARK – NEW YORK : Franklin D. Roosevelt Biblioteka në Hyde Park, New York është biblioteka e parë presidenciale e ndërtuar në Shtetet e Bashkuara. Ajo është konceptuar dhe ndërtuar nën drejtimin e PresidentitFranklin Delano Roosevelt në vitet 1939-1940. Historia :
Objektit është ndërtuar afër shtëpisë së familjes Roosevelt në Hyde Park, New York. Ndërtuar nga një kontraktues nga Filadelfia John McShain. Ajo u ndërtua në një spirfaqe 16 akra (6.5 ha) tokë të dhuruara nga Presidenti dhenënën e tij, Sara Delano Roosevelt. Biblioteka ka rezultuar nga vendimi i Presidentit se një strukturë e veçantë është e nevojshme për të strehuar edhe mbledhur së bashku në një muze një sasi të madhe të të gjitha dokumentave letrave historike, si libra, dhe relikeve që Presidenti Rosssevelt kishte akumuluar gjatë një jetë të shërbimit publik dhe jetës së tij private.
E Para Bibliotekë Presidenciale në SHBA
Kjo ka qenë e para Biblotekë presidenciale e cila iu dedikua Presidencës Roosevelt, e cila përmban disponimin e fundit i letrave presidenciale, që ishin lënë në dorë të fatit. Edhe pse një pjesë e çmuar e trashëgimisë së tij, ishin nëpër gazetat e kryeshefave ekzekutiv ato ishin pronë private të cilat morën me vete gjatë largimit nga detyra të Presidentit Roosevelt. Disa thuhet se janë shitur apo janë shkatërruar dhe në këtë mënyrë ose janë të shpërndaraose të humbura përgjithmonë, nëpër SHBA. Të tjera i kishin mbetur anëtarëve të tjerë të familjes, por qenë të paarritshëme për të rënë në duart e dijetarëve për periudha të gjata kohore. Disa nga koleksionet, më interesante përfat të mirë gjetën rrugën e tyre në Bibliotekën e Kongresit dhe magazinat private.
Roosevelti ishte i pari për të bërë gazetat e tij që i vuri në dispozicion të publikut duke i dhuruar letrat dhe dokumetat e tij dhe ato të qeverisë, publikut amerikan mbas lëshimit të Shtëpisë së Bardhë. Në ngritjen e bibliotekës së tij, Roosevelt, u tha se pati krijuar një institucion për të ruajtur të pandryshuar të gjitha letrat e tij. Këto dokumente të përfshira në të gjitha postet e tij në zyrat e tij politike, gjatë gjithë karjerës prej atij të senatorit shtetëror në New York (1911-1913), ndihmës sekretari i Marinës (1913-1920), Guvernatori i New York-ut (1929-1932), dhe Presidenti i Shteteve të Bashkuara (1933-1945 ) dhe koleksionet e tij private të letrave, libra, dhe relikeve nëhistorinë e marinës amerikane dhe Dutchess County, New York.
Vendndodhja dhe ndërtesa muze Bibloteka Presidenciale Roosevelt
Biblioteka ishte e mbipopulluar kur përfundoi, sepse Rooseveltin nuk e presnin për të shërbyer si president për më shumë se dy mandate. Në vitin 1950 simbas vlerësimeve u tha se biblioteka përmbante 50 milionë artikuj, duke përfshirë 16.000 libra, 15.000 fotografi, 275,000 metra të filmit, dhe 300 regjistrime zanore. Ndërtesa është e ndërtuar në zonën bregun e lumit Hudson Valley në stilin që të kujton ndertimet lokale koloniale të holandezve.Arkitekturën të cilën ai vetë në atë kohë e kishte favorizuar. Ajo është një skemë e bërë nga Presidenti Roosevelt, konkretisht mban datën 12 prill 1937, dhe paraqet ndërtimin e propozuar të vendosur në bazë, të afërt me vendin, dhe ka qenë zgjedhur në fund të fundit si një plan në terren, përafërsisht sa më afër të jet me ndërtimet kryesor sot, në atë zonë. Ai e ndërtoi atë me fonde të dhuruara private, me një kosto prej 376,000 dollar e cila ka sot 100 fishin e asaj vlere dhe u ndërtua me kredite të cilat i janë kthyer qeverisë federale më 4 korrik 1940 për të t’u operuar nga Arkivat Kombëtare. Me veprimet e tij, Roosevelt pati siguruar që gazeta e tij do të bëhen pronë e kombit dhetë jetë vendosur në një bibliotekë në bazë të pasurisë së tij Hyde Park, ku ato pa ndonjë censurim do të jenë në dispozicion të studiuesve. Robert D.W. Connor, arkivist i Shteteve të Bashkuara në atë kohë, tha se Presidentit,”Franklin D. Roosevelt është përgjigjja e kombit të lutjes e historianëve.”
Arkivat e tjera….
Në planifikimin e hershme për Bibliotekën, Presidenti Roosevelt, shprehu shpresën se gazeta e tij dhe e Eleanor Roosevelt-, përfundimisht do të gjente një vend këtu në këtë Biblotekë. Në 1942 Presidenti Roosevelt, e bëri një skicë të përafërt për krahë duke shtuar më të veri dhe jug anët e ndërtesës që duhej të i vendoseshin hapësirës shtesë për letrat e saj. Në kohën e vdekjes së saj në 1962 gazeta zonjës Roosevelt arritën tre milionë faqe.
Biblioteka përmban dokumentet e dhuruara edhe nga të tjerët që lidhen me Roosevelt, të tilla si Henry Morgenthau, ditari Jr me 840 vëllime.
Bibliotekat presidenciale Akti Records
Veprimet e Ruzveltit që ka shërbyer si precedent. Kur Kongresi miratoi Aktin për Bibliotekat presidenciale në vitin 1955, ajo paraqiti rregulloret dhe procedurat e iniciuara nga Presidenti Roosevelt për të ndërtuar privatisht dhe bibliotekat, dhe ato të mirëmbahen me shpenzimet federale për të ruajtur dokumentet e Presidentëve të ardhmen. Edhe pse gazeta zyrtare presidenciale janë pronë tashmë publike si rezultat i Aktit Records prej vitit 1978, dhenuk ka një legjislacion të kufizuar mbi madhësinë dhe financimin e muzeve, qëllimet origjinale që la Presidenti Roosevelt nëpërmjet letrave dhe ruajtjen në një vend dhe duke e bërë ato të përdorshme për gjithë kombin endembajnë një të vërtetë, e cila ndiqet edhe sot e kësaj dite me presidentët e SHBA kur lënë Shtëpinë e Bardhë.
Muzeu
Roosevelti shpresonte qysh atëhere se biblioteka do të bëhej një qendër e rëndësishme kërkimore dhe për të tërhequr vizitorë në muze. Seksionet e ndryshme në Muzeun Roosevelt u hapën për publikun më 30 qershor 1941Megjithatë, fillimi i Luftës së Dytë Botërore ndryshoi planet e Roosevelt, dhe hapja zyrtare e bibliotekës si një strukturë kërkimore ishte shtyrë mbasi Presidenti shërbeu edhe një mandat të tretë dhe më pas u zgjodh në një term të katërt. Në vitin 1944 ai vizitoi bibliotekën shpeshehr gjatë luftës për të zgjidhur dhe të klasifikojnë të dhënat e tij dhe relikeve; dhe nga studimi i tij në bibliotekën që ai mbajti disa nga fjalimet e tij të famshëm në radio ose “biseda rreth Shtëpisë së Bardhë”.
Presidenti Roosevelt bëri vizitën e tij të fundit në Hyde Park në mars 1945 dhe vdiq më 12 prill 1945 në Warm Springs në Gjeorgjia, në moshën gjashtëdhjetë e tre vjeçare. Ai ka një fakt interesat që duket paksa i pa besueshë ngaqë se askush nuk e ka ditur deri sa ai vdiq se Presidenti Roosevelt ishte i paralizuar dhe lëviste me karrocë paraplegice
Renovimi i parë në biblotekë ndodhi në shekullin e 21
Muzeu është rihapur kohët e fundit mbas një pauze dy-vjeçare pas një rinovim të madh. Muze tani përfshin një sipërfaqe prej 12.000 metra katror të hapësirës, e cila ka ekspozitën e përbërë nga objekte personale dhepresidenciale me një teknologji të re.
Vendndodhja në kantonin Hyde Park – Dutchess County, New York
Fillim i ndërtimit 1939
Data e përfundimit 1940
Dedikuar 30 qershor 1941
Me emrin e Franklin Delano Roosevelt
Madhësia 16 akra (6.5 ha)
Kosto 376.000 dollar (atëhere)
Menaxhimi nga Arkivat Kombëtare dhe nga Kujtimet e Administratës
Website www.fdrlibrary.marist.edu
Coney Island plazhi më i frekuentuari për pushuesit në Nju Jork
Pjesa rezidenciale dhe frekuentuese e këtij plazhi është edhe e komunitit shqiptarë, të cilët jetojnë më së shumti në pjesën e saj pak më në thellësi të qytetit, por që zgjedhin që pushimet në plazh t’i bëjnë në plazhin e Coney Island, zonat Brighton Beach dhe Manhattan Beach në lindje të saj, dhe Gravesend në veri.
Nga BEQIR SINA Brooklyn NYC/
BROOKLYN NYC : Coney Island është një lagje banimi, me plazhin me tërheqjen më të madhe të pushuesve në Nju Jork. Simbas statistikave ky plazh është destinacioni gadishullor në Oqeanin Atlantik, në jugperëndim të Brooklyn, New York City me numërin më të madh të pushuesve, i cili në ditë e nxehta të verës i kalon të 1 milion pushuesit gati çdo ditë.
Plazhi, është një nga më të frekuentuarit, sidomos për emigrantët, të cilët zgjedhin këtë plazh mbasi ai ka shumë ngjashmëri me plazhet e vendeve prej nga ata kan ardhur. Pjesa rezidenciale dhe frekuentuese e këtij plazhi është edhe komuniti shqiptarë, të cilët jetojnë më së shumti në pjesën e saj më në thellësi të qytetit, por që zgjedhin që pushimet në plazh t’i bëjnë në Coney Island, Brighton Beach dhe Manhattan Beach në lindje të saj, dhe Gravesend në veri.
Ata zgjedhin Coney Island – mbasi ky plazh ka shumë ngjashmëri me plazhin e bregdetiti të Adriatikut, Durrësit, Vlorës apo Shëngjinit, Velipojës në Shqipëri. Ky është i njohur edhe si vendi i parqeve për dëfrim dhe një pikë mjaft e frekuentuar turistike – në këtë bregdet.
Gjatë sesionit të verës të shtunën dhe të dielën më shumë se 1 milion njerëz zgjedhin këtë plazh në Nju Jork të kalojnë fund javën . Tërheqjet e sa më shumë njerëzve kan arritur kulmin historik gjatë gjysmës së parë të shekullit të 20-të, pas Luftës së Dytë Botërore dhe viteve të neglizhencës.
Në vitet e fundit, zona ka parë ndryshime infrasturkturore të mahnitëshme – hapjen e stadiumit MCU Park dhe është bërë në shtëpi me ekipin e bejsbollit Brooklyn Ciklonet, në ligën cosmopolitane si dhe hapjen e një parku të ri dëfrim me përmasa gjigande.
Fotograf e gazetar, banorë të qytetit dhe turistët, do të përcjellin çdo ditë sidomos në mbrëmje në Brooklyn – palzhin e famëshëm Coney Islnad Kullën metalike e ndriçuar nga një sistem tepër modern me një vlerë 1.500.000 dollarë.
Me përmirësim të sistemit të saj të ndriçimit dhe vënjen në punë të 12 vendhedhjeve me Parashutë në Coney Island ky është çdo natë në horizont, me një ndriçim ë rrallë në Brooklyn New York dhe që tërheq vëmendjen nga çdo cep i gadishullit.
Nga Nju Jorku ; duke punuar në ngritjen e një muzeu në Kosovë – për vëllain e tij të martirizuar
Dr Hasan Ademaj në fund shpjegon se Muzeu në Kullën e tyre në Shremetaj do të jetë një kujtim i gjenocidit që la mijëra të vdekur – përfshirë fëmijë, gra e të moshuar , la luftëtarët e lirisë, thotë ai dhe familja jonëështë duke e ndihmuar për ta ngritur sa më lart aktin e tij/
Nga BEQIR SINA, New York/
BRONX NJU JORK : Me rastin e rënjes së tij – 16 vjetorin dëshmori i lirisë së Kosovës, Vezir Ademaj – u nderua me një Proklamatë dhënë nga Anetari i Keshillit të Bashkisë së Nju Jorkut, Ritchie Torres, të sponsorizuar nga Shoqëria Shqiptaro – Amerikane me President Easd Rizain – së bashku me proklamatën e Asamblesë së Nju Jorkut, me sponsorizmin e asambleistit shqiptar, në Albany, zotit Mark Gjonaj
Ndërkohë, që dy gazetat më të mëdha të Nju Jorkut, NY Daily News dhe New York Post, në një shkrim të Patrick Rocchio, kujtuan me anë të një shkrimi 16 vjetorin e rënjes së dëshmorit të Kosovës Vezir Ademaj.
Në shkrimin e gazetarit amerikan Rocchio, thuhet se : Dr Hasan Ademaj, një dentist i njohur dhe kirurg i cili praktikon profesionin e tij në një lagje të njohur emgirantësh shqiptar në Bronx, tani është duke krijuar një muze dhememorial në qytetin e vendlidnjes së tij në Kosovë, ku vëllai i tij Vezir Ademaj – pati organizuar së bashku me anëtarët e tjerë të familjes, së tij – rezistencën ndaj pushtimin serb – duke e paguar për atë me jetën e tij në 25 korrik,1998.
Ai ishte pjesë e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës UÇK-ës dhe është shpallur dëshmor në luftën për çlirimin e Kosovës.
Veziri, ishte një kampion i kick-boks në Europë, para se të kthehej në Kosovë nga Zvicra për të luftuar forcat pushtuese serbe të Sllobodan Millosheviqit, thotë Dr Ademaj vëllai i dëshmorit, për gazetën njujorkeze NY Post.
Dhe, shoti se Millosheviqi, u akuzua për krime lufte të lidhura me gjenocid . Por, mbeti pa u dënuar mbasi ai vdiq në një nga qelitë e burgut të Hagës. Ushtria serbe, në atë kohë kur u vra Veziri, kishte pushtuar Kosovën, dhe po kryente një spastrim etnik në Kosovë, ndaj popullsisë shqiptare.
Kështu, tregon për NY Post, Dr. Hasan Ademaj duke shtuar se :”Muzeu, është vendosura në – një nga dhomat e shtëpisë së Ademajve – një shtëpi e ndërtuar në shekullin e 18-të dhe e rindërtuar pas shkatërrimeve- Kjo, ndërtesë shpjegon ai njihet si “Kulla” e ndërtuar me muret shumë të trashë dhe dritaret të vogla dhe është përdorur në kohra, si mjet fortifikimi kundër pushtimit. Ajo u për herë të fundit u dogj nga lufta në Kosovë – ku ushtria serbë ishtevendosur në lokalitetin Sheremetaj – Kosovë”.
Gazetari sqaron se Kullat në Kosovë, kanë një histori të gjatë, të përdorura nga vendasit si fortifikime kundër pushtimeve të ndryshme, që duket se kanë qenë pjesë e pandarë e historisë së gjithë Kosovës.
Lidhur më ngritjen e muzeut, në shtëpinë e tij – dhe të busteve në oborrin e shkollës së Sheremetaj ku Vezir Ademaj ka jetuar, Dr. Ademaj tregon për NY Post, se : “Kjo është një e mirë për historinë dhe për një brez të ri – për tëditur se çfarë ka ndodhur në atë periudhë,” tha Dr Ademaj, i cili është takuar me udhëheqësit lokal për të diskutuar çështje që lidhen me museumin dhe shtonë se “Vëllai im ka qenë patriot, megjithse jetonte në Zvicër dheai shkoi në Kosovë, për të mbrojtur popullsinë shqiptare.”
Dr Ademaj sqaronë se në projektin e tij i cili ka marrë udhë të dy qeveritë ajo e shtetit të Kosovës dhe Shqipërisë po e mbështesin krijimin e muzeut, edhe nga anëtarët e tjerë të familjes dhe pushteti lokal.
Kurse, duke folur rreth këtij museu presidenti dhe themeluesi i Fondacionit të Shoqërisë Shqiptaro-Amerikane me bazë në Bronx zoti Esad Rizai, e ka quajtur dëshmorin e Kosovës Vezir Ademajn si të gjithë ata që ranë për lirinë e Kosovës – një frymëzim për të gjithë brezat.
“Krijimi i këtij muzeu – do të thotë shumë, sepse njeriu si ai është një frymëzim edhe për komunitetin tonë,” thotë Rizai për NY Post duke shtuar se: “Ai frymëzon njerëzit dhe kjo është një pjesë e rëndësishme e historisëshqiptare, dhe njerëz si ai janë nga ata që na japin krenari shqiptare.”
Rizai, ka thënë se vëllai i dr Hasanit, si mijëra dëshmorët e lirisë ka sakrifikuar për të gjithë popullit shqiptar, gjithë kombin në traditën tonë shqiptare, tek kombi i tyre, vendi i tyre dhe “Besa” – një kod nderi i çdo shqiptari.
Dr Hasan Ademaj në fund shpjegon se Muzeu në Kullën e tyre në Shremetaj do të jetë një kujtim i gjenocidit që la mijëra të vdekur – përfshirë fëmijë, gra e të moshuar , la luftëtarët e lirisë, thotë ai dhe familja jonë është duke e ndihmuar për ta ngritur sa më lart aktin e tij.
- « Previous Page
- 1
- …
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- …
- 96
- Next Page »