Nga Besim NDREGJONI/
Studjues i krimeve të komunizmit/
Shqipëria ka të ekzekutuar me dhe pa gjygje 5037 burra dhe 450 gra . plus 640 të vrarë në kufi…(statistika shtetërore) nga këta 2000 të ekzekutuar u janë gjetur eshtrat nga familjarët e të pushkatuarëve dhe u kan ndërtuar një varr., ku cdo përvjetor të ekzekutimit të tyre nderohen e kujtohen nga antikomunistët shqiptarë ish të burgosur dhe të përndjkurve politike të diktaturës komuniste. Por 4500 të ekzekutuarit nga komunistët enveristë që nga viti 1943 e deri në fund të vitit 1990 akoma familjarët nuk i kan gjetur eshtrat dhe ka plot njëzetekatër vite që enden zyrave të “shteti demokratik,” në kërkim të njerzëve të tyre të dashur, takojnë Presidenta e Kryeministra , Kryetar Parlamentesh, lloj llloj sorollopësh demagogësh të nomeklaturës diktatoriale duke ju kerkuar eshtrat e familjarëve të tyre, të pushkatuar pa të drejtë. Por ndaj këtyre familjeve fisnike e paqëdashsëse ka vëtëm heshtje. Shteti demokratik hesht ndaj të ekzekutuarëve pa faj, dhe nderon xhelatët shamikuq të krimit komunist. Në të gjithë botën demokratike politika reflekton , respekton ata gra dhe burra që nuk u pajtuan me diktaturat e krimit , por e kundershtuan atë, duke u bërë viktimë e terrorit çnjerzor. Në demokracinë shqiptare ndodh e kundërta nderohet xhelati dhe përbuzet viktima. Shqipëria mban në ndërgjegjen e saj disa nga gjërat më dramatike për një komb. Njëra pjesë e kombit u përndoq në mënyrë tragjike e të pamëshirshme , u përndoq për bindje, për pasurinë e saj , për rangun dhe inteligjencën , për kodet e saj etike kombëtare, dhe u përndoq për gjashtë breza. U përndoq vetëm se ishte e tillë. Kur një shoqëri nuk do të ballafaqohet me ndërgjegjen e vet për të bërë pastrimin e së keqes , ajo shoqëri do të vazhdoi të jetë traumatike: E nesërmja kushedi, mund ta ketë më të errtë se të djeshmen. U mbushën njëzetekatër vjet që nuk janë gjetur eshtrat e 4500 të pushkatuarëve me dhe pa gjygje nga diktatura enveriste. Njëzetekatër vite kërkim, përball heshtjes shtetërore. Dhe sot ata vazhdojnë të jenë të zhdukur dhe të harruar nga kjo klasë politike. Këta korifejë të kombit tim sfiduan padrejtësin e terrorit me anën e vlerave të tyre , duke dhënë gjënë ma të shejtë” JETEN”. Këta korifejë sfiduan padrejtësinë , duke sakrifikuar moshën por jo idealin e lirisë, drejtësisë, paqes për shoqërinë. Familjarët e këtyre korifejve në vitet e para të pluralizmit demokratik, ëndërronin që padrejtësia e atij sistemi çnjerzor komunist do të denohej moralisht dhe penalisht. Por jooo, ajo padrejtësi kaloi tek heshtja. Njëzetekatër vite të ndrrimit të sistemit, ne shqiptarët, e në vecanti politika si drejtuese e vendit , nuk i denuan këto krime, por përkundrazi me mënyra të stërholluar përdoren diktatin e pushtetit ndaj familjeve të të pushkatuarve, duke u bërë palë me diktaturën, duke i kaluar krimet tek harresa .
Harresa është fenomeni që nuk i shërben paqes, lirisë, por diktaturës. Duke ndjekur me vëmendje aktorët politik e mediatik si dy shtylla të fuqishme të pluralizmit, kemi pare se fenomenin e harresës ndaj vlerave dhe dijes së kombit e mbulojnë me gënjeshtrën dhe ideologjinë e diktaurës nga vjen kjo klasë politike. Me anën e pushtetit të diktatit fshijnë dijen, vlerat që na kan lënë këta burra e gra të pushkatuar pa faj, dhe tani u kan mbetur vetëm fotot e tyre, dhe ata të ruajtur për dekada nga terrorizmi. Nëpër mjet fotove të tyre, duket sikur bisedojnë me ne, duket sikur dhe sot mbas terrorit na frymëzojn, që ne të punojmë për të mirën e shoqërisë e të kombit. Deri kur drejtsia të penalizoi padrejtsinë, kjo shoqëri nuk mund të ketë paqe dhe dashuri. Ne jemi dëshmitar okularë të atmosferës së frikës që krijon çdo terror, e në veçanti terrori i kuq. At Gjergj Fishta , kërkon një varr për eshtrat e tij. . Eshtrat e Sazan Hadërit me qindra intelektual nga qelitë e Burrelit kërkojnë një varr. … Xhelal Koprenca me qindra të tjerë nga galerit e Spacit kërkojnë një varr të u varrosen eshtrat e tyre. Me mijëra të tjerë nga Maliqi e Bedeni, Zadrima e Ballshi kërkojnë një varr për eshtrat e tyre..Eshtë e turpshme e aspak kombëtare të flitet për kontribute të atyre që i sollën këtij kombi diktaturë, e të heshtet ndaj intelektualëve që u sakrifikuan që ne të kemi liri. Vepra e këtyre martirëve të ditur e të zhdukur sot përballet me urretjen e klasës politike e në vecanti të asaj partie që i vrau dhe që sot ka ndru emrin e quhet socialiste. Këta martir dhe familjet e tyre kurrë nuk e provuan faljen e tyre , përkundrazi vetëm heshtjen dhe përbuzjen me nderimin që u bëjnë xhelatëve vrasës..Kur do të kenë një varr këta shqiptarë të mire e të ndershëm, që nënat, motrat, prindërit , nipërit të përulen para sakrifices së tyre madhore. A mundet të jetë e qetë shoqëria e kombi kur në përvjetorin e njëqindëdy të pamvarsisë të flitet për pamvarsi dhe ata që i dhan këtij kombi pamvarsi nuk kan një varr se i vrau Enver HOXHA udhëheqësi i partisë komuniste, i kësaj partie që e ka dhe e drejton sot Kryeministri Edi Rama e që kurrë nuk ju nështrua drejtsisë për vrasjet e këtyre burrave e grave të pafajshëm. Njëzetekatër vite qeveritë shqiptare dhe ky i ashtuquajtur shtet “demokratik,” kan financuar me mijëra subjekte e individë, përvjetorë të gënjshtër data simbol të diktaturës etj.etj. Kurse për gjetjen e eshtrave të ekzekutuar nga ky diktator e xhelatët e tijë nuk kan dhënë as dhe një cent. Qeveria aktuale para pak ditësh financoi me dymiljon dollare kremtimin e e ardhjes në pushtet të diktatorit Hoxha që i vrau këta shqiptar dhe i ka lënë pa varr. Kjo është rilindja zoti Kryeministër? Shteti shqiptar kishte një ligj për të krijuar një taksforc për gjetjen e eshtrave të të vrarëve nga diktatura.. dhe Kryeministri i yne..e shfuqizoi këtë ligj të taks forcës. Shfuqizimi i këtij ligji i duhej Kryeministri të fitonte besushmërinë e xhelatëve për të festuar datën simbol të diktatorit 29 nëndorin të ashtuquajtur “çlirim” . Nuk mund të festohet, kur kishte një ligj në qeveri për të gjetur të vrarët e 29 nëndorit. Ndaj këtij akti urretje të qeverisë dhe Kryeministrit pati heshtje totale.. nuk i ndigjuam të shpreheshin apo të ngrinin zërin “analistët” që na krekosen nëpër ekrane cdo javë, flasin për cdo gjë, por heshtin ndaj krimit komunist.. ndaj kësaj të vërtete tragjike dhe bëhen pale me ideologët e politikës . Media transmeton cdo ditë nëpër ekrane festime me shamia të kuqe simbole të diktaturës, dhe hesht ndaj të vrarëve që nuk kan një varr. Boton jetën e udhëheqësve kriminel të komunizmit dhe hesht ndaj të vrarëve pa faj e gjetjes së eshtrave të intelektualëve shqiptare. Ky është kaosi shqiptare nderohen vrasësit e përbuzen viktimat.. dhe këto veprime i ban “shteti demokratik” I ban me vendime qeverie. Heqja e ligjit të taskforcës, dhe heshtja ndaj gjetjes së viktimave cënon ekulibrat e shoqërisë, krijon urretje, dhe e dërgon vendin drejt kaosit.. Sot heqin ligjin e gjetjes së eshtrave, nesër do të heqin statusin e pafajsisë . Ku po shkojmë me këtë urretje. Pushteti ideologëve dhe ekstremizmit politik që urren pjesën kundërshtare të saj e çon vendin drejt destabilizimit. A kan ndërgjegje kombëtare Presidenti, Kryetari i Parlamentit. Kryeministri, Parlamenti, Qeveria kur një pjesë e shoqërisë kërkon të drejtë njerzore të respektoi familjarët e tyre që u vranë se kërkonin liri, mendim ndryshe, demokraci dhe të drejtat e liritë e njeriut. Dhe këta drejtues shteti heshtin ndaj kësaj të drejte. Ndërgjegjen e tyre e ka mbuluar heshtja dhe heshtja e tyre si pushtetarë ndaj martirëve është krimi i dytë . Ata kërkojnë një varr.. A mbani përgjegjësi ligjore e morale zotrinj qeveritar, që nuk ju siguroni qetsinë shpirtërore prindërve, nënave , nipërve , motrave të pushkatuarve pa faj.. Gjermania ky shtet i së drejtës në Europë që kaloi dy diktaturat nazizmin , dhe komunizmin po punon prej 25 vitesh për të rehabilituar shoqërinë nga pasojat e traumat e diktaturave.. Ne cermoninë festive në Leipcig Presidenti Gjerman Joachim Gauck vlersoi revolucjonin paqësor 25 vjet më parë dhe kujtoi padrejtsitë e RDGJ-së. Aty sundonte klima e frikës dhe e pafuqisë “RDGJ ishte një shtet i padrejtë, nuk kishte gjygjësor të pavarur” tha Gauck “Arbitrariteti sundonte vendin” “Të mbrojmë Lirinë” bëri thirrje Presidenti Gjerman, të mbrojmë demokracinë e fituar nga qytetarët në RDGJ. Ne do ta kuptonim në mënyrë gjysmake thirrje “Ne jemi populli” e ndoshta do ta nënvlersonim atë, po të mendonim se ajo ka vlejtur vetëm për kohën e revolucjonit paqësor” tha Glauck në “fjalimin për demokracinë”. Dhe ne ish të përndjekurit politik shqiptar gëzojmë të drejtën e fituar me gjak për fjalën e lirë, mendimin e lirë, veprimtarinë e lirë e ligjore ma shumë se asnjeri tjetër. Kjo e drejt nuk është një privilegj por një e drejte që nuk mund të mohoet nga askush. E kur ajo mohohet siç është rasti shumë herë vitet e fundit e drejta jonë pë revoltë është e shenjtë dhe e pacënueshme.
PS: Redaksia e Diellit falenderon per bashkepunim z. Besim NDREGJONI,Studjues I krimeve të komunizm