DUSHKA VERHOVAC/
- KUR NJË FËMIJË VDES/
(Nikolas)
Kur një fëmijë vdes/
lotët janë të pashtershëm/
çdo ankesë/
dhe vaj/
është tepër i tingullt/
për rropullitë/
në të cilat përgjohej/
kur një fëmijë vdes
ylli nuk bie
por ngrihet edhe më shumë
fluturon i pakthyeshëm
në rrugën e mallkuar
të yjeve.
- SËRISH
Arrin
dhe kërkon një strehim
hap gojën
por në horizont për ty
asgjë më
ti e di
ke mbetur
atje
ku doje
pikërisht atje je ti
në çdo frut
në rritje e sipër drita
ju bashkon
por zëri
nuk është më fjalë,
por fije bari e tharë
dhe nuk ka re kalimtare.
- ASGJËSIM
Asgjësimi merr kohën e tij.
Nga e njejta pëlhurë panoline dhe velenxa
Nga i njejti dru djepi dhe arkivoli.
Nga e njëjta intrigë lumturia dhe hidhërimi.
Nga i njëjti zjarr flaka dhe të hiri.
Në të njëjtën lëkurë e shumëzuar pa fund
etja për jetën dhe dëshira për vdekjen.
Përktheu Faslli Haliti