Ne Foto: Gabriela Mistral (poete kiliane, 1889-1957)/
Gabriela Mistral është pseudonimi i Lucila Godoy Alcayaga, poeteshë kiliane- diplomate, edukatore dhe feministe e cila ishte e para grua Latino- Amerikane e cila fitoi çmimin Nobel në letërsi në vitin 1945. 
Lindi: 7 prill 1889 Vicuña, Kili
Vdiq: 10 janar 1957 në Hempstead, New York, të Shteteve të Bashkuara 
_____________________________________

MOTIVACIONI

“për lirikën e saj, të frymëzuar nga emocione të forta, që e ka bërë emrin e saj një simbol të aspiratave idealiste të të gjithë botës së Amerikës Latine”

_______________________________________

 GJËRAT

Dua gjërat që nuk i pata kurrë,

të tjera që nuk i kam më;

prek një ujë të qetë,

shtrirë mbi livadhe të ftohtë,

që pa erë dridhëronte

në një kopsht që ishte kopshti im.

E shoh siç e shihja;

më vjen një mendim i çuditshëm

dhe luaj lehtë me këtë ujë

si me peshk apo mister.

PARAJSË 

Hapësirë shpirti prej ari
dhe në të shtrirët e artë
dy trupa si sfera ari;
një trup i famshëm
që dëgjon, një trup
i famshëm që flet  nëpër livadh,
në të cilin asgjë nuk flet;
një frymëmarrje që vete në një tjetër frymëmarrje
dhe një fytyrë që dridhet prej saj,  në një livadh, ku asgjë s’dridhet.
Sjellin ndërmend kohën e trishtuar
në të cilën të dy kishin Kohë
dhe prej saj jetonin
të pikëlluar,
në orën e gozhdës së artë
në të cilën Koha ngriu
në prag
si qen endacak. …

 

AMARE, PASSIONE, POESIA, SENSO DELLA VITA

MË JEP DORËN DHE NE DO TË VALLËZOJMË

Më jep dorën dhe do biesh në dashuri

si një lule e vetme do të jemi

si një lule e vetme e asgjë më shumë.

Të njejtin varg do të këndojmë

me të njëjtin ritëm do të vallëzosh

Si një kalli do të dallgëzojmë

si  një kalli asgjë më shumë.

Ti quhesh trëndafil dhe unë shpresë

por emrin tënd ti do ta harrosh

sepse ne do të jemi një valëzim

mbi kodër dhe asgjë më shumë.

 Përktheu: Faslli Haliti