Histori Suksesi – Page 2 – Dielli

Histori suksesi-Julia Goga-Cooke

September 22, 2015 by dgreca

Flet Julia Goga-Cooke per punen e saj ne ‘’shtëpinë e Shërbimit Botëror te BBC-se,’’Inovacionin dhe te qenit akademike, jane eksperiencat e vyera te saj ./

Nga Liliana Pere/

Profili i Julit/

Juli: Unë u rrita ne qytetin bregdetar te Durrësit, e rrethuar me shumë dashuri nga nje familje me lidhje shume te ngushta, nga mama dhe baba, gjyshja, xhaxhai dhe gruaja e tij, halla e dashur dhe burri I saj si dhe vellacko me I mire ne bote, te cilin e komandoja si doja. (qesh) E dija me te nisur shkollën që do te behesha mesuese.Studiova anglisht dhe në fund të universitetit, isha e martuar me dy femije , per rritjen e te cileve gjithmone ishin ne ndihme gjysherit. Unë vertet u bëra mësuese, shkruajta tekste, edhe mbrojta disertacion në gjuhësi. Si në Shkollën e Gjuhëve të Huaja ashtu edhe ne Fakultetin e Filologjisë, ndersa kushtet ishin modeste , mësuesit ishin të mrekullueshem. Pasioni për lendet, per studentet, ishte frymezimi I vazhdueshem per te sjelle metoda dhe risi ne mesimdhenje, dhe I kthente ato vertete ne modele rolesh. Te gjithe ne aspironim te beheshim si Ksanthipi Dodi, Tana Bita, Violeta Librazhdi, Niko Xhacka, Hamlet Bezhani, Ilo Stefanllari , Mira Shuteriqi e Gezim Hada, po permend vetem pak nga tyre. Për mua, pasioni për te dhene mesim ishte i tillë që kur mu ofrua për tu bere “zysh anglishte” ne television,e pranova me guximin e te marrit.Nuk kisha folur kurre anglisht me nje anglez, nderkohe qe do ti mesoja nje vendi te tere anglishten, cmenduri kur e mendoj tani!

Biseda Vazdon………..

Pyetje-Puna juaj e dashur juli fillon me pasion për te dhene mesim “zysh anglishte” ne television,ju me guzimin dhe aftesite e tua anglishtfolese guxuat dhe ja dolet mbane, sillni ne vemendjen e publikut ju lutem c’fare kujtimesh ruani Nga kjo experience e pare e punes ?

Pergjigje-Nuk kasha folur kurre anglisht me nje anglez

Ekipi ne RTSH I drejtuar nga Vera Grabocka bente cudira, (shprehje qe e kam huazuar nga Vera) me krijimtarine e vet, e kesisoj arriten te realizonin nje program qe ndiqej sa per gjuhen aq edhe per moden. Gjatë atyre viteve, anglishtja ishte një dritare per një botë tjeter, ku letersia dhe imagjinata te bente te idealizoje nje realitet qe nuk e njihje por e dije se ishte shume in ndryshem. Mund te beje udhëtime imagjinare në Hampstead Heath, te pije çaj me familjen Parkers, me Shakespearin dhe Dikensin , të cilëve u lejohej hyrja në Shqipëri pa patur frike se mos ushtronin ndikime borgjeze.

Pyetje-Ju u larguat nga Shqiperia me deshiren e mire per te ekslporuar Boten e zhvilluar dhe per te qene me e integruar ne te , kush ishte vendqendrimi juaj I pare, mepas , dhe mepas…. dhe c’fare mbresash ruani nje pas nje nga levizjet tuaja?

Pergjigje-Isha pothuajse 30 vjec kurdola per here te pare jashtë Shqipërise. Vendi i parë ku shkela ishte Berlini Lindor , pergjate rrugëtimit tim per specializim ne Stokholm. Ne ate kohe Shqiperia nuk kishte marrdhenje diplomatike me Britanine, dhe ndersa pedagoget e frengjishtes shkonin ne France, per ne te anglishtes,

Risia ishte Suedia. Bursa ishtee vogël dhe disa studentë të mëparshem na kishin këshilluar qe meqe do udhetonim me tren nga Berlini ne Stokholm, te blinim ushqime në Berlin se cmimet ne Stokholmnuk do t’I perballonim dot. Mbaj mend kur hymë në një dyqan te stermadh mishi, mish I freskët, sallam, pula, mish i grirë… mu desh te dilja jashte (me vone qeshnim” me zu mishi). Për vite të tëra në Shqipërinë e viteve 80, ushqimi ishte me racion dhe mbanim radhë qe në 2.00 te mëngjesit për racionin e mishit dhe pastaj në 5.00 për qumështin, dhe në 7.00 arrinim të ishim te veshur e të freskët për të filluar punën.Me mori kohë te mesohesha kur erdha në Angli,qe te mbaja rradhe per qejf, per tu futur, fjala bie, ne nje concert, apo klub nate.

Pyetje – Ne vitet 90 me ndryshimin e epokave , ku brezi yne eshte deshmitar I ketyre ndryshimeve historike, me rënien e komunizmit, eksodi masiv dhe hapja e dyerve per boten,pritshmerite ishin te medha. Si I keni perjetuar ju personalisht keto ndryshime , dhe c’fare risish kane sjelle tek Juli ne rrafshin professional ?

Pergjigje-Fillimi i viteve 90 sollindryshime të medha në Shqipëri, me rënien e komunizmit, eksodin masiv drejt Greqisë dhe Italisë dhe hapja e dyerve per boten. Perjetonim kohe historike me pritshmeri te medha. Ky ishte viti kur Kombet e Bashkuara vendosi të hapë zyrën e saj të parë te PNUDit ne Shqipëri, dhe unë kam qenë pjesë e ekipit të vogël që u bë shtëpia për të gjitha agjencitë e OKB-së dhe kordinimin e OJQ te ndihmave qe mbrriten ne Shqiperi . Për mua puna ne PNUD ishte një shkollë e madhe në bashkepunim apo mungese te tij, ne diplomaci, ne konkurrencë e koordinim. Për herë të parë gjithashtu u perballa me emocionet qe kalon kur e sheh vendin tend me sytë e të huajve.Ballkani ziente. 1 milion banore ishin shperngulur, konflikti ne Kosove kish nisur te bente jehone. BBCvendosi të fillojë transmetimin ne gjuhen shqipe, pas nje nderprerje prej 26 vjetesh.

Pyetje –Nje lajm I mire vjen nga larg per Julin qe e gezon shume dhe e ve perpara nje misioni te madh dhe nje profesioni ter , puna ne shtëpinë e Shërbimit Botëror te BBC-se ,mund te na pershkruani te lutem emocionet, si e pritet dhe si vazhduat ne kete pune te adhuruar nga te gjthe Shqiptaret ?

Pergjigje-Mora një letër që me ftonte për intervistë. Një muaj më vonë, me një valixhe te vogel dhe dy teenagers, arrita në Londër, për të filluar një jetë të re, nje profesion te ri, në një vend, ku parate dilnin nga muri, Hampstead ishte sërisht po aq larg per tu arrire, por qumështi vinte cdo mengjes ne pragun e deres dhe ne shqiptarët në Londër ishim një specie ekzotike. Pergjate atij ekzaltimi,u divorcova, rashë në dashuri, u martova dhe u bera serish mama. Shpesh I mendoj si dy jete brenda jetes sime.

Për 16 vjet punova në Bush House, shtëpinë e Shërbimit Botëror te BBC-se, e cila për dekada ka qenë “vije jete” për dëgjues në shumë vende të botës. Per dhjete vjet drejtova sherbimin ne shqip, nje privilegj per te qene pjese e nje ekipi te mrekullueshem ne Londer e ne Ballkan, qe me pasion e perkushtim u be zeri autoritativ ne mbulimin e luftërave, trazirave, konflikteve, zgjedhjeve, por edhe partneriteteve me radiot e televizione ne Shqiperi, Kosove e Maqedoni, si dhe platforme per trainimin e gazetareve te talentuar nga Ballani. Me vone pata fatin te punoj ne Global News me pergjegjesine per te koordinuar punen dhe mbikqyrjen e standarteve editoriale per BBC World Service ne 44 gjuhe, World TV dhe News online. Nje experience e vyer qe me beri te punoj me njerëz nga më shumë se 150 vende.Ka shumë histori qe marr me vete, momente të paharrueshme, guximin e korrespondentëve që raportonin nga terreni, nxjerrjen nga shtetrrethimi te korrespondentëve , ankesate qeverive qe nuk donin te degjonin zërin e opozitës, si dhe histori te bukura ku ishte besimi dhe reputacioni qe gezonte BBC,qe mundesonte kryerjen e disa sherbimeve qe dukeshinkrejt te pamundura. Nje prej tyre ishtekur programi Auditorium shkoi në qytetin e ndarë të Mitrovicës.Ne panel dhe ne audiencen prej me shume se 100 vete, per here te pare kishte shqiptarë dhe serbe, dhe programi u regjistrua ne menyre simultane ne tre gjuhe. Ne vesh akoma me tingellon keshilla qe George, mentori im me pervoje ne programet ne Irlanden e Veriut ne kohet e veshtira me dha: Me pergatitjet e medha qe keni bere, programi do te shkoje mire, ti ki kujdes “Green Room”, dhoma ku pret antaret e panelit dhe kerkon gjthe dipomacine e mundshme, dhe “nxemjen” e audiences perpara se te filloje programi qe I ben te gjithe pjesemarrsit te ndihen te qete e te sigurte”. Mencuri e mentorit!

Pyetje -Nese do ta permblidhja jeten ne BBC si do ta pershkruanit me pak fjale kete experience te vyer ?

Pergjigje- Shume pune, shume kenaqesi, shume privilegj.Kur punon me lajmin, jeta rrjedh po aq shpejt.Pa e kuptuar isha bere 50 vjec.

Pyetje -Kush eshte familja e Julit, sa borxhlie ndjehet ajo me femijet kur ben bilancin e saj per tu qendruar me teper kohe me ta , dhe qe nuk mundet,per shkak te punes se saj te rendesishme ?

Pergjigje-Per mua 50 u be mosha kur fillova te reflektoj. Dy femijet e medhej tashme kishin nisur jeten e tyre, avantazhi ky kur behesh mama shpejt, ndersa djali I vogel ishte ende ne shkolle. Si me dy te paret edhe me te tretin ishte I njetji model, une punoja, ndersa dikush tjeter merrej me rritjen, ne Shqiperi ishin gjyshet, ne Angli ishin dadot.Kuptova se kisha humbur mjaft nga momentet e rendesishme te familjes sime. Per here te pare me kapi ajo ndjenja e fajit, qe heret a vone kap cdo mama qe punon. Gjithmone kisha qene ithtare e qëndrimit se një mama duhet të punoje,edhe për ti treguar fëmijëve te saj, sidomos nese ka vajze, që duhet të punosh për të mbajtur veten.Pyetja eshte a eshte e mundur te gjesh nje balanc qe edhe te punosh edhe te jesh prezent ne familje? Vendosa te marr nje vit gap, per te qene te oborri I shkolles per te marre djalin, per ta cuar ne aktivitetetet e tij te sportit e per te menduar se cfare do dua te bej ne vitet ne vazhdim qe me pas I quajtja :

Le te mesojme per jeten e Julit e quajtur Jeta e trete

Pyetje-Evolucioni , sjell inovacion , dhe ketij Inovacioni Juli ju pergjigj me gadishmerine per te studiuar dhe per pe ecur me ndryshimet duke u bere Studente Inovacioni, diplomohesh dhe krijon Akademine time te inovacionit Gconsultancy Innovation, Sa experience e bukur dhe e rendesishmeeshte Inovacioni?

Pergjigje-Sipermarrja dhe Design thinking ishin fjalet me ne mode ate vit. Vendosa te regjistrohem ne Universitet si studente dite per Menazhim Inovacioni, e me pas ngrita akademine time te inovacionit Gconsultancy Innovationqe sot ndihmon kompanitë për tu rritur dhe startupin e modes Own Labelqe ndhmon stilistet e rinj te modes te tregojne talented e tyre.

Pyetje-Ju jeni dhe nje akademike e shkelqyer me kontribut duke startup dege te sipermarrjes time edhe ne Durres dhe per qytetin tuaj te lindjes, Mund ten a tregoni pak detaje ?

Pergjigje Ne te njejten kohe I jam kthyer pasionit tim te pare te mesuesise, dhe jap mesim ne dy universitete ne Londer, CSM, University of Arts dhe Loughborough. Kete vit, vendosa te hap nje dege te sipermarrjes time edhe ne Durres, Albanian Inovation Accelerator, si një qendër dhe inkubator për të ndihmuar bizneset e reja te perballojne veshtiresite e vitete te para, per te kaluar nga startup ne bisnes te konsoliduar.

Pergjigje-Cfare tjeter ndodh ne jeten Tende te trete?

Dy femijet e medhej jane kthyer dhe jetojne në Shqipëri. Shumë nga miqtë e tyre nga Italia, Franca e Greqia gjithashtu janekthyer. Vendi ka ndryshuar përtej njohjes e ndersa ka shume pune per te bere, jam optimiste se gjithe keto te rinj qe sot kane mundesine qe permes internetit te marrin njohuri qe ne enderronim dikur, do dijne ti kthejne ato njohuri ne krijimin e nje jete me te mire per vehte e komunitetin ku jetojne.

Kenaqesia ime e madhe jane kater nipat (te gjithe cuna) e adhurueshem. Pasioni per te mesuar me ben te jem student e perhereshme ne MOOCs.

Inovacioni dhe Design Thinking papritmas jane perseri shume ne mode, gje qe I ben te kerkueshme sherbimet e akademise qe drejtoj ne shume vende te botes.

E ndersa jam perhere me valixhe ne dore, miq nga te dy anet me bejne pyetjen, po ti a do kthehesh pergjithmone ne Shqiperi? Unë e di se të gjitha tregimet kane nje fund, por ky I imi ende ska perfunduar, nuk e di nese do kem nje jete te katert e ku do te jete ajo. Pas shume vitesh e cjerre midis dy kulturave, sot jam me fat qe ne keto dy vende, ne Londer e Durres, ndihem ne shtepine time. Dhe distanca mes tyre eshte vetem dy ore e gjysem.

Falenderim nga Juli: Te falenderoj Liliana per kete bashkebisedim te frytshem dhe te bukur qe beme bashke , dhe per punen e madhe qe beni per te evidentuar dhe ngritur lart vlerat e Gruas Shqiptare.Mirenjohje Lili dashur.

Liliana Pere-Ju falenderoj une ju, Juli dashur per kete bisede kaq interesante me ju , me nje grua shume te suksesshme qe nuk rresht se formuari me dije te reja bashkekohore, dhe rritet profesionalisht c’do dite pa njohur destinacion dijesh dhe gjeografik. Ishte nje kenaqesi dhe nje mesazh I madh per te gjitha grate biseda me ju, se qe te rritesh , do pune shume dhe vetem pune dhe dije.Bota sot eshte e jona dhe lehtesisht e komunikushme me Teknollogjine , ne kemi forcen, mencurine, dhe vullnetin e mire ta ndryshojme dhe ta emancipojme gjithmone e me teper.

Ne Grate Shqiptare mundemi .

Dua te cioj thenien e Presidentit Obama: Yes ! We Can !

* Liliana Pere

Presidente

Organizimit Internacional

Gruaja shqiptare ne Bote

Histori Suksesi-Aferdite Shani

September 19, 2015 by dgreca

Me idëne që njeriu sduhet të ndalet kurrë së rrituri tregon Aferdita Shani konsulentja per formim profesional në kompanitë Shqiptare, në bashkëpunim më dy kompani të mesme në Firence, Change Spa dhe Local Global./

Histori Suksesi/

Nga Liliana Pere/*

Profili/

Aferdite Shani“Fëmirija ka qënë një periudhe e lumtur dhe e kujtoj me shumë mall si të gjithë Shqiptarët, besoj. Lidhjet sociale, miqësore dhe natyra perreth na ka ushqyer dhe rritur si fëmijët më të lumtur në botë”. Spostimi në Itali, në vitin 1998 ishte vendim i familjes, unë edhe vellai u bashkuam me prindërit që kishin ardhur një vit më parë nga arratisjet e ’97- ’98 si pasojë e trazirave post-piramidale.

Pyetje: largimi nga Shqiperia ne vitin 1988, per aresye te njohura per shume shqipetare , beri qe ju te shvendoseshit ne Itali , sa e veshtire ishte ky proces , ndryshimi gjuhes , i kultures , i fillimit te nje jete te re , na teregoni pak ju lutem ?

Pergjigje- Për mua dhe familjen time ka qëne shumë i veshtirë fillimi, por besoj se ia dolem mbanë më së miri. Fillova gjimnazin dhe mora një kulturë më shumë përveç asaj shqiptare, saktësisht dy herë gjuhë mëmë, dy kultura, dy tradita..

Pyetje: Ju u diplomuat ne Itali per Shkencat Politike , sa vleu kjo diplome ne vendin ku qendruat Cfare suksesi te shoqeroi ne laurimin tuaj dhe sa e veshtire ka qene kjo rruge ?

Pergjigje- Në 2005, fillova fakultetin e Shkencave Politike “Cesare Alfieri”, Firence, dega Studime Ndërkombëtare dhe Evropiane, dhe pastaj specializimi/ Master që mbarova në vitin 2012 në degën Marrëdhenie Ndërkombëtare, me speciliazim në zhvillimin ekonomik të vendëve në zhvillim, siç ishte ekonomia shqiptare gjatë 2005 – 2010. Nga 2010 ajo mund të quhet një vend i sapo-zhvilluar.

Sukseset në Itali arritën që nga Gjimanzi, ku mbarova me notën 98 në 100. Dhe pastaj në përfundimin e Universitetit ku mora notën maksimale me nderim, 110 cum Laude. Gjithashtu, gjatë 2006/2007 kalova një vit studime në Francë tek Grandes Ecoles, IEP, (Institut d’Etudes Politiques), në Aix en Provence, ku mora titullin CEP ( Certificat d’Etudes Politiques); dhe trainershipe të tjera të shkurtëra në Bruxelles dhe Nju Jork, tek Kombet e Bashkuara si New Delegate-NMUN (Nation Model United Nations), në 2008 dhe 2009. Studimet dhe spostimet me kanë lejuar të mesoj dhe të flas mirë pësë gjuhë, si dhe të interesohem për të gjashtën: rumanishtën.

Pyetje:Ju keni qene nje grua kerkuese tek vetja , duke vazhduar studimet dhe kerkimet tuaja ne fushen ekonomike , sa rezultative ka qene kjo eksperience studimi per ju dhe ekonomine Italiane ?

Pergjigje- Interesi im në studime ka qënë gjithmonë në fushën e ekonomisë së zhvillimit, prandaj në 2010 u spostova për nje ekperiencë tremujore në Bucaresht, Romani, për specializim në fushën e ndërkombëtarizimit të firmave dhe investimeve, sot Condifunstria Romania.

U ktheva në Itali, aty ku kam edhe familjën, në vitin 2011 dhe hapa agjencinë, një Spin off brenda Universitetit, ICSE & Co (Qendra Nderkombëtare per Europen Jugore) në Firence ku edhe punoj si dhe vazhdoj të jem Presidente e organizatës. Përveç kërkimeve, ICSE & Co merret me projekte për zhvillim e territorit dhe per çeshtjet sociale në degat evropiane. Këtë vit realizojmë evenimentin Job Balkan Day në Firencce per të Diplomuarit të huaj, si shqiptarët që duan të kthehen në Shqipëri për punë.

Gjithashtu drejtoj shoqatën AssoAlbania, shoqata e sipërmarrësve shqiptarë ne Itali që nga lindja e saj në 2012. Shoqata më ka lejuar të ndërtoj aktivitete të shumta për komunitetin Shqiptarë në Itali. Idea e shoqatës lindi nga fakti që forca e sipërmarrësve shqiptarë mund të japin një kontribut të çmueshëm për konumitetin jashtë vendit si dhe për shqipërinë. Ajo është edhe një organizatë që mbron dhe ndihmon firmat shqiptare në aspektet burokratike përditësore.

Pyetje: Sa e obliguar ka qene Aferdita si intelektuale per te ndihmuar bashkeatdhetaret e vet,dhe te lutem sillni ne vemendjen e pubilkut,C’fare interesash te tjera ju kane shoqeruar ne jeten sociale?

Përveç këtyre angazhimeve, gjithmonë për çeshtjet sociale dhe që i përkasin emigracionit, kam kuruar ndër vite edhe një pjësë të rëndësishme, që është publikimi i artikujve dedikuara emigracionit. Fillimisht me on line AlbaniaNews.it dhe ShqiptariiItalisë.it, si dhe me revistën di dhe mujore Bota Shqiptare

Shtytja e shkrimeve mbi emigracionin si dhe e hapjes se shoqatave për mbrojtjen e të drejtave të shqiptarëve jashtë lindi si kundërshtim i forcës fuese që mediat italiane publikonin mbi shqiptarët. “Si mund të fyhej nje qytetërim kaq i lashtë si ai shqiptarë”?- mendoja unë. Me kalimin e kohës mësova që klasifikimet që përdorën për të ulur të huajt me bazë etnike, ngjyre dhe lokacione gjeografike ishin dhe janë një pjësë e sëmurë dhe e rrezikshëm e një shoqërie si rrjellojë e injorancës që ajo mbart; ose më mirë një virus që mund të luftohet vetëm me informacionin dhe me durimin për të pritur që të tjerët të dinë dhe të njohin më shumë.

Pyetje- A e keni ndjere vehten te vleresuar dhe sa, ne vendin fqinje Itali ?

Pergjigje- Vëtëbesimi për ti dedikuar më shumë kohë shkrimeve më erdhi nga një çmim për një artikull humultues dedikuar të rinjëve, dhënë nga Dr. Saccomani, Drejtor i Bankës së italisë në 2011. Përveç kënaqësisë personale, ishtë liveli i çmimit dhe mundësia për të shrkuar në mesin e kërkuesve të vërtet në fushen e zhvillimit, demografisë dhe emigracionit në Itali.

Pyetje- Kush eshte puna qe punon sot Aferdita dhe me c’fare devocioni punon ?

Pergjigje- Puna: Sot punoj në rrolin e konsulentës per formim profesional në kompanitë Shqiptare, dhe si Export Manager për mdërkombëtarizimin e aktivitetëve ekonomike jashtë territorit italian për firmat italiane në bashkëpunim më dy kompani të mesme në Firence, Change Spa dhe Local Global.

Pyetje- Cfare ura lidhje personale dhe profesionale keni me Atdheun tuaj dhe te afermit tuaj ? Sa Atdhetare dhe nostalgjike eshte Aferdita per vendin e vet shqiperine ?

Pergjigje- Mendoj që lidhja me Shqipërinë është diçka natyrale për shumë shqiptarë, që ka të bëje me emocionet e femirisë dhë i çon ata ta vizitojnë kaq shpesh dhe të jënë kaq të lidhur. Nga ana tjëter mosbesimi që kanë në autoritete në përgjithësi na shtynë neve si profesionistë të sektorit social dhe të zhvillimit ekonomik të ndërtojmë ura ndihmesë ku të kanalizohet kontributi i shqiptarëve që jetojnë jashte vendlindjes.

Mbi këtë udhëzim kam krijuar një seri aktivitetesh për Shqipërinë dhe konunitetin shqiptarë në Itali, duke u nisur nga gjenrata e re, të lindurit nga prindër shqiptarë që rrezikojnë të mos e mesojnë kurrë gjuhën shqipe, për këto kemi krijuan Shkollën Shqipe Nënë Tereza në Pistoia për sipërmarrjen dhe njohuritë që i nevojiten me idëne që krijohet komunikim mes tyre dhe me institucionet vendore italiane kemi organizuar konference dhe konvenjo në të gjithë italinë për romovimin e investimeve italiane në Shqipëri si dhe për promovimin e turizmit në Shqipëri kemi krijuar aktivitete dhe paketa të posaçme që nga 2012 (conferenza mbi investime ne Shqiperi;

Për shqiptarët: Për të nderuar festimet shqiptarë gjatë pavarësisë organizojmë dhe kemi organizuar aktivitite si më poshtë: Torino 2013, festim i pavaresise: Firenze Mostra Maruba 2013:

Si presidente e organizatës ICSE & Co ( International Center For Southern Europe) si dhe drejtoreshë e AssoAlbania kam krijuar një network të gjëre ne rrjetet politike, sociale dhe ekonomike në Itali, në dobi të komunitetit shqiptarë rezident.

Janë fimosur 4 protokolle bashkëpunimi:

Mes Qarkut Shkodër dhe Firencës në 2012, ku në mes ishte shoqata
Mes Komunës së Pistoia dhe Shoqatës AssoAlbania në 2013
Mes AIDA, agjensia e zhvillimit shqiptare dhe AssoAlbanisë ne 2014
Mes Rajonit Toskana dhe shoqatës AssoAlbania në 2015

Nuk besoj të kem arritur suksesin akoma. Më kujtohet një fjali e gjyshës sime që më persëriste gjithmone, deri kur vdiq në moshën 104 vjëçare: “Nelt e ma Nelt”- në të folurin e saj pak ulqinake, që do të thotë: “lart e më lart”. Me idëne që njeriu sduhet të ndalet kurrë së rrituri.

Aferdite:- Ju faleminderit Liliana Pere per kete interviste dhe ju roj suksese ne misionin tuaj si org GSHB

Liliana Pere- Ju faleminderit per bashkebisedimin e dashur Aferdita , intelektualja e shkelqyer me nje ativitet te dendur dhe te suksesshem ne Italine fqinje.Lart e me lart ashtu si uron dhe gjyshja juaj.

Bisedoi:Liliana Pere

Ne Foto: Liliana Pere, Presidente e Organizimit Internacional Gruaja Shqiptare ne Bote

MRIKA KRASNIQI, FITUSE E CMIMIT”BEST HUMAN 2015″

September 5, 2015 by dgreca

Mrika Krasniqi fiton Cmimin “Best Human Artist 2015” ne kuader te Europes, te cilin e ndau komiteti europian i hebrenjeve me seli ne Paris/
Profili i Mrika Krasniqi/
Mrika krasniqi eshte producente, skenariste dhe regjisore e filmit.Ajo ka nje kompanine te krijuar vet “Nil Corporate” ne Kosove dhe ne USA. Gjithashtu Bashkepunon me kompani te ndryshme amerikane e europiane. Me 2012 ka themeluar Festivalin Java e Filmit Shqiptar ne Amerike. Aktualisht ka disa projekte ne prodhim ketu ne Amerike. Arti eshte pasioni dhe profesioni I Mirikes qe e ka kultivuar me shume vullnet e kembengulje
Festivalet dhe prezantimet nderkombetare e motiviojne per tu bere edhe me e mire.Mriken Ajo ka pasur nje sere suksese kete vite, por me I rendesishmi eshte cmimi “Best Human Artist 2015” ne kuader te Europes, te cilin me ndau komiteti europian I hebrenjeve me seli ne Paris. Prandaj, vleresime te tilla, sigurisht se te motivojne, por njekohesishte jane edhe me teper pergjegjesi qe te punoj edhe me shume per performimin ne rrugen e artit dhe Produksionit
-Mrika ka lindur ne Prishtine. Ishte periudha e shperberjes se ish Jugosllavise dhe ajo thote se nuk mban mend dicka te veçantë nga femijeria ime, sepse ka qene e preokupuar per problemet e te rriturve. Eshte diplomuar ne Akademine e Arteve ne Prishtine Dega e Artit Dramatik-Drejtimi Dramaturgjise. Mbeshtetjen me te madhe e ka pasur gjithmone nga familja qe ne fillimet e saj e deri me sot. Ka realizuar shume enderra qe ka pasur, disa i ka lene pergjysë, e disa jane ne realizim e siper. Ester shperblyer per talentin dhe punen e saj cilesore ne shume festivale nderkombetare, dhe synon pjesmarrjen edhe ne shume te tjera. Ka dy filma te metrazhit te gjate qe po merret me ta, nje dokumentar dhe Festivali Java e Filmit Shqiptar ne Amerike.
Perceptimi I saj kur kthehet ne retrospektive eshte sepse ajo ka qene dhe vazhdon te jete e apasionuar pas piktures, skulptures, dizajnin, muziken, filmin e gjithçka tjeter qe ka te beje me artin. Pra ajo eshte njé talent I lindur dhe pastaj e ka kultivuar me shume vullnet e pasion. Sinqeriteti I saj te habit ‘’them sinqerisht, une beja skenare por se beja per tu bere skenariste’’, ‘’beja filma por se beja per tu bere regjisore, thjeshte ishte me teper si nje nevoje per te mbijetuar shpirterisht’’.

BASHKEBISEDIMI

Liliana Pere-Pyetje: A mund të më thoni si ka lindur tek ju dëshira për tu marrë me Art produksion , mund të më tregoni hapat e parë dhe fillimet tuaja?
Pergjigje-Mrika Krasniqi:- Hyra ne Akademine e Arteve por nuk me pelqente shkolla, nuk i duroja dot afatet per te dorezuar skenaret apo dramat, nuk i duroja temat qe na imponoheshin, edhe pse ishin parapara me planprogramin…ishin shume te merzitshme. Nuk them per profesoret, sepse ne pergjithesi kane qene te mire, thjesht mua me dukej kot shkolla. Doja nje kohe me te shpejte, isha shpesh ne vrapim dhe e ndjeja se Fakulteti po me ngadalesonte vrapin. E shihja si pengese…Talenti im ishte I lindur bashke me pua , une punoj te hap diapazone te reja ne rrugen e produksionit
Pyetje:-Kam informacion se ju tani jetoni ne USA dhe jeni një producente, skenariste dhe regjisore e filmit mjaft profesioniste por dhe mjaft e vleresuar, mund të më thoni dicka më shumë rreth aktivitetitit?
Pergjigje -Jam producente, skenariste dhe regjisore e filmit. Kam kompanine time Nil Corporate ne Kosove dhe ne USA. Bashkepunoj me kompani te ndryshme amerikane e europiane. Me 2012 kam themeluar Festivalin Java e Filmit Shqiptar ne Amerike. Aktualisht kam disa projekte ne prodhim ketu ne Amerike.
Pyetje:-Si janë marrëdhëniet tuaja në përgjithësi me Artin, produksionin… cfarë ju pëlqen tjetër të ushtroni apo ti përkushtoheni?
Pergjigje-Arti eshte pasioni dhe profesioni im. Nuk eshte thjesht nje profesion qe te siguron ekzistencen per te jetuar, eshte pasioni im qe s’ka limit. Si puna e ujit te kripur; sa me shume qe pine, ndjejne aq me shume etje. Po ashtu, me pelqen skluptura, piktura, me pelqen muzika. Arti ne pergjithesi banon tek une. Nuk kam ndonje deshire tjeter qe ti perkushtohem nje punes qe s’perfshine artin ne thelb. E dua sportin, tenisin me saktesi, por me teper sepse me bene te ndjehem mire fizikisht, jo si pune ose passion.
Pyetje:-Ju jeni diplomuar ne Akademine e arteve, cilat kanë qenë raportet personalitetet e artit dhe c’fare mbeshtetje keni pasur….me ta cmund të më kujtoni?
Pergjigje-Kam mbaruar Akademine e Arteve ne Prishtine. Raportet kane qene relativisht te mira me koleget, por Kosova eshte nje vend akoma ne tranzicion dhe nje vend i vogel per te perballuar potencialit artistik qe ka. E them me keqardhje por s’ kam pasur pothuajse asnje mbeshtetje atje, dhe kjo, ndoshta per faktin se nuk jam profilizuar asnjehere politikisht. Thjesht, me neverit kur Arti vihet ne sherbim te politikes dhe te interesave klanore. Arti qe krijoj, buron nga thellesia e shpirtit tim, pa presion dhe kompaktibel me natyren time te lire.
Pyetje:-Cfarë filmi per ju, me c’fare devocion punoni, sa kembengulese eshte Mrika ne Projektet e saj si janë raportet me to?
Pergjigje-Kam punuar ne filma te gjate, te shkruter dhe dokumentar. Po ashtu edhe ne shume manifestime te tjera. Une besoje ne punen time dhe te ekipes qe punojme. Jam kembengulese ne realizimin e ideve te mija por gjithashtu jam gjithmone e gatshme te marr mesime te reja. Thjeshte, une nuk refuzoj te mesoj prej dikujt ne ekipe ose nga jashte qe ka ndonje sugjerim, apo ide per zhvillimin sa ma korrekt qe do te ishte ne dobi te projektit.
Pyetje:-C’fare motivi gjeni ju ne jeten tuaj ne raport me Artin dhe produksionin , nga se frymëzoheni dhe si është pritur nga kritika dhe artëdashësit? Tregoni ju lutem nje emocion te ndonjë ndjesie të thjeshtë që e përftojmë me shumë dashuri dhe sensibilititet të gjithë ne…
Pergjigje- Kur te frymezon dicka, nje teme e caktuar, motivin e gjen shume kollaj. Festivalet dhe prezantimet nderkombetare te motiviojne per tu bere edhe me I mire. Kam pasur nje sere te sukseseve kete vite, por dua te ndalem tek cmimi “Best Human Artist 2015” ne kuader te Europes, te cilin me ndau komiteti europian I hebrenjeve me seli ne Paris. Ishte e papritur dhe shume emocionues momenti I ketij vleresimi, nuk e prisja… Prandaj, vleresime te tilla, sigurisht se te motivojne, por njekohesishte per mua jane edhe me teper si pergjegjesi qe te punoj edhe me shume.

Pyetje:-Sa i intereson dhe u kushtoni vëmendje zhvillimeve sociale e shoqërore shqiptare dhe Kosovare, nje krijues i ndjeshëm e gati egonçentrik .
Pergjigje-E veshtire te shohesh nje ngecje ne zhvillimin ekonomik te dy shteteve tona. Kjo e pamundeson jeten normale ne keto treva te te gjithe banoreve, sidomos te rinjve te cilet kane nje potencial per tu avancuar ne fusha te ndryshme, por gjithnje mbaje shpresa se do te punohet me teper ne zhvillimin cilesor te arsimit, zhvillimit ekonomik dhe sundimit te ligjit.
Pyetje:-Si ju duket Arti dhe Produksioni ne Kosove dhe shqiperi , per ju një artist që jetoni në vendet perëndimore, ju si e shihni?
Pergjigje-Mendoj qe po ecen ne rruge te mbare, sidomos keto projektet e fundit te bashkepunuese te prodhimeve; Shqiperi- Kosove dhe produksioneve europiane, me gezon pa mase suksesi dhe paraqitja e tyre neper festivale nderkombetare. Sigurisht se ka akoma hapesire per tu promovuar dhe per tu paraqitur kultura dhe potenciali i artisteve shqiptar, por besoj se me nje perkrahje me te madhe nga vete shtetet tona kjo do te ndodh.
Pyetje:-Kosova eshte është vendi juaj i dashur, si janë raportet tuaja me vendin tuaj dhe njerëzit atje? Vendi i ëndrrave të tua për vet historine martire që ai mbart dhe a shkon fantazia dhe qellimi juaj, per tu ndjere protagonistia e saj ?
Pergjigje-Une jam rritur ne Kosove. Kam kaluar vitet e veshtira te luftes se fundit dhe kam perjetuar ekzodin. Kam humbur njerezit e dashur dhe shume miq ne lufte, prandaj eshte e pamundur te mos jeme e lidhur me Kosoven. Ta them me sinqeritet zemra ime eshte atje, dhe une jam protagoniste e nje periudhe shume te veshtire qe ka kaluar vindi im dhe bashkekombasit e mi. Keto gjera nuk harrohen kurre. Ato jane mbjelle ne memorien time dhe jetojne me mua si nje pjese e historise se dhembshme cfare qenje njerezore mund ti shkaktoj njeriut, familjes dhe nje kombit…Dhe gjithe kete pervoje te hidhur jame munduar qe te mos lejoje te kete ndikim negativ ne jeten time dhe njerezve qe me rrethojne. Kjo me ka bere te forte ne shume aspekte dhe te vendosur qe gjithe punen time t’ia dedikoje ruajtjes dhe promovimit te vlerave te kombit time dhe promovimit te tolerances e paqes midis njerezve te cfaredo kombi, race apo fe qofshin.
Pyetje:-Jeni një artiste e vleresuar dhe e dashur per publikun , A ju ndimon familja dhe a është një mbështetje kostante ? …
Pergjigje-Pa mbeshtetjen e familjes nuk do te beja asnje hape ne jete. Une gjithmone kam qene “me e mira, me e mençura, me e dashura”-keshtu gjithmone me japnin kurajo, e une thjesht ju kam besuar. Ndoshta kjo ka ndikuar ne rritjen e konfidences sime per te perballuar gjithçka me guxim, pa frike…
Pyetje:-Si jeni ndierë në Amerike gjatë gjithë këtyre viteve dhe a do ta linit ate nje dite dhe për cilin vend, dhe përse? A keni nostagji për të pare vitet e para, për vështiresite dhe frutet e para që keni patur
Pergjigje-E…., ne fakt, une nuk kam startuar nga zero ne Amerike siç kane bere shume bashkekombas te mi. Kam qene shume here me perpara ne Amerike ku kam punuar dhe kam zhvilluar aktivitetin tim si producente, skeanariste e regjisore ne kompani amerikane. Me vone kam krijuar kompanine time te produksionit Nil Corporate. Gjithashtu ne vitin 2012 kam themeluar Festivalin Java e Filmit Shqiptar dhe e kam pare te nevojeshme qe te qendroj ketu. Kjo ka ndodh krejt natyreshem.
Pyetje:- Nuk është e lehtë për një që bën “profesionistin e lire” jashtë shtetit të vet.Ju jeni shumë mediatike dhe fotozhenike, është preferencë e juaja. Përse?
Pergjigje-Nuk frikesohem nga sfidat qe me dalin perpara, thjesht jane veç edhe nje pune me shume ne kalendarin e punes sime. Kjo qe bejme ne sigurisht eshte e lidhur ngushte me social media qe sot eshte shume e fuqishme ne te gjithe boten. Praktikishte eshte e pamundur qe ta ushtrosh nje profesion te tille pa vemendjen e mediave ne menyre te informimit te drejteperdrejte te publikut . Thjeshte, prezantimi ne media, eshte pjese e punes sone.
Pyetje:- Ju jeni një nje vajze shqiptare që me punën suksesin dhe profesionalizmin e tyre i kanë ngritur koken lart duke e nderuar vendin tuaj.A keni pasur bashkpunime qoftë me personalitetet Amerikane qoftë dhe me artiste tanë te famshem aty?
Pergjigje-Eshte obligim moral i secilit prej nesh qe te punojme sa me shume per te lartesuar emrin e kombit tone. Besoj qe secili qe ndihet shqiptar e bene kete, varesishte prej mundesive qe ka. Edhe une jam munduar qe te promovoj vendin tim gjithkund ku kam pasur rastin. Qofte tek bashkepunetoret e mi amerikane apo edhe te tjeret ne Europe. Puna ime prej producentes, skenaristes dhe regjisores gjithesesi me ka derguar tek kompani amerikane, siç jane National Geographic, ZoneX, Liones Gate e te tjera kompani qe i perkasin asaj cfare edhe merrem une. Edhe me te tjere shqiptare qe sot kane bere emer ne bote takohemi, shkembejme pervoja e krijojme bashkepunime. Fundja kete mission ka edhe festivali jone Java e Filmit Shqiptar; qe te krijoje ura bashkepunimi me te gjithe artistet shqiptar kudo qe jetojne ne bote. Dhe, per keto 3 vite ne ia kemi arritur kete.
Pyetje:A jeni e kënaqur sa keni arritur deri tashmë, dhe nëse do të kishit qëndruar në Kosove a do të kishit mundur të bënit maksimumin për të qenë të lumtur?
Pergjigje-Lumturia eshte proporcionale me ate cfare ne ofrojme. Nuk eshte nje parakusht qe te jetosh ne New York apo ne Paris apo ne Londer e te jesh e lumtur. Shancat jane me te medha, por edhe konkurrenca eshte me e madhe. Nese ne Tirane, ne Prishtine mund te jesh trend i muajit apo I vitit pa pasur shume konkurrence, ketu duhet potencial dhe kreativitet. I vazhdueshem sepse harrohesh sa çel e mbyll syt. Gjithashtu, puna qe beje une natyrisht me sjell kenaqesi, por duhet te jesh ne lufte te vazhdueshme…Eshte si ajo historia e peshkut te madh dhe peshkut te vogel…kam punuar fort dhe vazhdoj te punoj….Une nuk dua ta shoh veten ne barkun e dikujt, prandaj me eshte nevojitur oqeani per te notuar me kollaj. Ne Kosove nuk do te mund ta beja kete.
Pyetje:- Ju jeni plot energji e idera., si e quaj unë më mirë pa realizuar mrika qe i takojne te ardhmes? -Cilët jane projktet tuaja në vazhdim?
Pergjigje-Eshte Java e Filmit Shqiptar qe eshte bere tani me tradicionale dhe kete vjet jemi ne pergatitje te edicionit te 4-te. Kam disa projekte filmike me kompani te ndryhsme qe kemi ne plan per realizimin e tyre. Besoj se me kohe do te informoheni.
Pyetje:-sa shpesh e vizitoni vendin tuaj dhe sa e obliguar ndiheni per tu qendruar prane bashkeatdhetareve ? Cfarë ju mungon prej tij?
Pergjigje-Une asnjehere s’jam shkeputur prej vendit tim. Tani jetoj ne New York, por e ndjej se jam shume afer me krejt cfare ndodh ne Koosove, Shqiperi, ne Maqedoni e kudo tjeter ku jetojne shqiptaret. Bota sot nuk eshte me kaq e madhe sa c’ishte dikur. Edhe kur kam jetuar ne Prishtine, une kam punuar per kompanite jashte vendit. Keshtuqe, shpirterisht me mungon Prishtina, Tirana….me mungon familja dhe miqte, por vazhdoj te zhvilloje bashkepunime gjithandej pa shkeputje. Teknologjia sot ka mundesuar ne thyerjen e kufijeve dhe ne zvoglimin e distancave gjeografike. Kjo eshte shume mire.
– Liliana Pere:-Faleinderit per intervisten. Ishte kenaqesi qe biseduam.
Mrika Krasniqi: Kenaqesia ishte imja. Faleminderit Liliana Per Intervisten dhe punen e palodhur qe ben me Org e GSHB per njohjen e vlerave.

Bisedoi: Liliana Pere
Presidente
Gruaja Shqiptare ne Bote

Shqipe Malushi- Nje grua lidership dhe ambasadore e paqes

August 12, 2015 by dgreca

Bashkebisedim i Shqipe Malushi me Liliana Pere – Presidente e organizates “Gruaja Shqiptare ne Bote”/
Histori Suksesi, dhe jo vetem… histori te sherbimeve si ambasadore e paqes ne Afganistan, Indi, Liban, Kosove, Shqiperi…Ndjehemi krenare me Shqipen, qe ka kaluar shpesh here ne rreziqe kercenuese per jeten, por nuk eshte terhequr nga misioni per ngritjen e urave te Paqes!
Shqipja u nderua me Medaljen e NATO-s per mbeshtetjen e saj ne misionin paqeruajtes ne Kosove dhe Engjelli i Çmimit te Paqes nga Magazine Dita e Grave, dhe e zgjedhur ne vitin 2003 si Gruaja e Vitit nga Rrjeti i Grave Refugjate.
Profili i Shqipes:
Shqipe Malushi eshte lindur ne Peje. Ajo eshte nje shkrimtare, nje trajnere Lidershipi per Çeshtjet Gjinore dhe nje aktiviste e te drejtave te njeriut. Jep leksione mbi demokracine, te drejtat e njeriut, dhe menaxhimin e krizes ne SHBA, Shqiperi, Kosove, Afganistan, Liban, Kili dhe Indi. Ajo ka punuar ne Kabul si keshilltare per çeshtjet gjinore dhe fuqizimin. Perfundoi studimet e saj ne gjuhesor ne Universitetin e Beogradit, studioi ne Kolegjin Sarah Lawrence, NY, dhe mban nje diplome master ne Arteve dhe Shkences ne Universitetin e New York, NY.
Ajo përdor tregimin për të rritur ndërgjegjësimin, Sigurimi per ngritjen e kapaciteteve, forcimin e udhëheqjes, zbaton menaxhimin e ndryshimeve, dhe për të promovuar vizionin e ndërtimit dhe të kuptuarit e çështjeve ndër-kulturore . Tregimet e saj janë botuar ndërkombëtarisht, dhe puna e saj përfshin libra me poezi dhe aktivitetin e saj ne shqip dhe Anglisht
Malushi është më shumë se një poet dhe vizionare – ajo është një lider i rekomandueshëm për gratë në të gjithë botën.
Aktualisht ajo jeton ne Nju Jork me nenen e saj dhe motren e saj Magbule Alida.
Tegimi mesazhdhenes i kesaj gruaje humane , mbreselenes vazhdon…/
Shqipe Malushi gjithe jeten eshte mbeshtetur ne dashurine dhe dhembshurine per njerezimin. Ajo deshironte ti kuptonte te gjitha gjuhet dhe popujt e botes, enderonte se do ecte neper vende te ndryshme dhe te gjithe do ta kuptonin misionin e saj, i cili mbeshtetej ne te verteten dhe Zotin.
E kishte te qarte se jeta eshte e veshtire dhe gjithnje i veshtronte njerezit me dashamiresi. Eshte perpjekur te mesoje shume nga te gjitha moshat. Mendimi qe e bente te vuante Shqipen, ishte se perse njerzit qe e rethonin gjithmone ishin jo te lumtur. Kjo e shqetesonte shume.
E mbeshtetur ne drejtesine per liri e barazi per gruan, kursesi nuk e pranonte traditen qe thoshte se vajzat nuk kishin te drejta dhe djemte i kishin te gjitha te drejtat. Nje sfide perballe kesaj tradite.
Arsimimi dhe deshira per te marre sa me shume dituri ishte tipar krysor per Shqipen. Deshironte te dinte c’do gje, prandaj bente shume pyetje. Ishte shume kurize por brengoste kufizimi si femer.
Brenda saj kishte nje lufte ne mes te zemres dhe mendjes. Zemren e kishte shume te madhe, aty kishte vend per meshire, dhimbshuri, dashuri, mirekuptim, etj. Por ne mendje kishte gjithmone dyshim, tentim per ti ndruar gjerat, mos pranim, moskuptim, rezistim, rebelim. Dashuria brenda zemres saj gjithmone fitonte por nga njehere perballej me shpirtin e saj human.
Sjell nder mend kur ishte femije dhe ç’do vere Shqipja shkonte ne bjeshket e Rugoves per pushimet te veres. Reth saj ishin bjeshket e larta, pyll i pafund, ere e fresket e cila enderonte te fluturonte pertej ketyre bjeshkeve.
Ajo besonte se do te arrinte kete ender ,do te thoshte po, por si dhe kur nuk dinte se qe ne moshe te e re ka tentuar te shkonte sa me larg nga shtepija, nga rethi sepse ate kohe ata nuk I kuptonin andrat e saj. Ç’fare deshironte Shqipja? Deshironte te kishte lirine te hulumtonte jeten, te zbulonte te verteten e jetes, te shkurante , te aktronte, te vallzonte, te krijonte. Deshironte , te shijonte jeten ne te gjitha ngjyrat e saja. Jeta e saj ne shtepi ishte pa shprese. Babai i kishte vdekur kur ishte vetem tre vjec, ndrsa nena ishte gjithmone ne pikellim. Dhe ajo donte ta luftonte pikellimin dhe ta shendronte ne gezim. Kjo ishte qellimi i jetes saj. Deshironte ti bente te gjithe njerzit te lumtur dhe te qeshur.
Ah familja ime e dashur… shprehet ajo. Si femije nuk i paskesh kuptuar sepse mendonte se ata ishin pengesa sepse ishin tradicionale. Shume pak kishte ditur per familjen e saj deri sa u largua nga ata, dhe dashuria u be nje flake qe ende nuk eshte shuar. Kur shqipja vendosi te largohej, ndjeu mungesen e familjes. U miqesua me njerez nga te gjitha trojet, te cilet mund te zevendesonin familjen e saj. Sic thote nje fjale e urte “Vetem kur e humbim ate qe duam, e kuptojme sa shume e paskemi dashte”.
Liliana Pere- Deshiroj e dashur Shqipe te sjell ne vemendjen e publikut, kush eshte integriteti juaj i larte professional, dhe si ka vazhduar rruga e suksesit?
Dhe Shqipja vazhdon…
Edukimi im ishte shume interesant sepse une u rrita ne mesin e librave, tregimeve te gjyshes, tradites familjare. Gjimnazin e kreva ne Peje. Ishte gjimnaz klasik me shume rregulla. Pastaj fillova studimet ne deegen e farmacise, sepse babai im ishte farmacisti i pare shqiptar ne Kosove. Me pas familja me lejoj te vazhdoja studimet e fakultetit vetem nese shkoja ne farmaci. Une pranova dhe studjova farmacine dy vjet por u merzita shpejt dhe i nderpreva studimet. Pastaj studjova psikologjine dhe frengjishten, por nuk ndjeja se ishin lamite qe me benin te gjalle. Ma ne fund e gjeta, shkova ne fakultetin e filologjise ne Beograd dhe aty studjova gjuhen, letersine Shqipe dhe Anglishte. Aty dhe diplomova. Pra gjate gjithe rrugetimit tim te gjetjes se vehtes, une androja te ikja te shkoja ne Amerike. Dhe kur u diplomova, disa dite me vone ishte hapur nje konkurs per ndrim studentash ne Amerike, dhe une u pranova. Keshtu u largova nga familja per te dyten here dhe ika pas endrave te mija.
Ne Amerike pas shume e shume perpjekjeve dhe sfidave une pata fatin te vazhdoj studimet e larta. Perseri fillova te studjoja sepse fitova bursen ne njeren nga kolegjet shume te njohura Sarah Lawrence College, ku shume artiste te njohur kishin studjuar ne kete kolegj. Pasi kreva studimet ne nje aftat dy vjecar e gjysme vazhdova me studimet postdiplomike ne New York University. Me pas u punesova ne nje firme Editor & Publisher Co. Inc., qe quhej “Bibla e Gazetarise” dhe ishte e vetmja kompani qe merej me gazetaret dhe gazetari ne tere Ameriken. Aty punova 15 vite. Une gjithashtu kam vazhduar studimet per biznes dhe administrim ne Columbia University, si dhe kam shum trajnime profesionale nga vendet e ndryshme.
Liliana Pere:A ka ndjere Shqipja mbeshtetje permanente per qellimet e saja, profesionin dhe si kane qene keto raporte?
…Une kisha shume mbeshtetje nga miqte dhe dashamiresit qe i njoha ne Amerike. Kjo ishte nje mbeshtetje emotive e cila me nxiti te vazhdoja kah rruges se suksesit. Nga te gjitha sfidat e jetes, mbeshtetja e miqve dhe me vone e familjes ishte gjeja me e fuqishme dhe me e bukur ne jeten time. Une I doja shume, i doja te gjithe. Dashurija ishte energjija ime positive dhe une e shperndaja ate pakufi me te gjithe njerzit qe me rethonin. Pra dashuria u be edhe mjet komunikimi, edhe mjet sherimi dhe vizion i se ardhmes. E doja nje bote te bukur dhe me plot dashuri. Ashtu e shikoja, ashtu e krijoja. Pastaj dhe bursat qe i kam fituar per shkollim ishin nje mbeshtetje e forte. Edhe puna qe beja gjithashtu ishte mbeshtetje financiare. Pra une punoja nga dy pune te shumten e rasteve gjersa ne mbremje shkoja ne shkolle dhe ne wikend merresha me komunitetin.
Komuniteti Shqiptar ishte foleja ime gjithashtu sepse aty une e gjeja vehten. I perkisj atij, dhe deshiroja qe te gjithe te ngriheshim lart se bashku.
Liliana Pere: Si eshte Komunikimi me Shqiperine, me vendin tuaj dhe a deshironi te ktheheni? Sa nostalgji dhe dhimbje keni per vendin tuaj?
Shqiperia, Ah Shqiperia sa fort e desha dhe e dua. Une u ktheva vjet ne Shqiperi. Isha e angazhuar nga World Vision ne Tirane per nje Trajnim. U friksova teper per kete pune se nuk dija a do ja delja me sukses. Frigohesha per shkak te gjuhes sime te cilen e flas me dialect geg te Kosoves, pastaj 35 vite ne emigracion e kane bere te veten dhe natyrisht se kam harruar shum fjale. Por e mora kurajon dhe kur arrita ne Tirane dhe fillova trajnimin qe ne diten e pare e vendosa ta beja ne gjuhen Shqipe. Une nuk mundem t’ja u pershkruaj ndjenjat e mija, ishin sikur valet e detit Adriatik, vinin dhe riteshin pa nderprere. Mua te gjithe me pranuan me zemer te hapur, me priten te gezuar, dhe frika qe e kisha u zhduk. Gjuha ime ishte shume e kuptuar nga te gjithe. Shume pak bera gabime dhe te dy palet u dashuruam me njeri tjetrin. Une pata shume sukses me punen time ne Tirane me sistemimin e burave dhe te grave ne pune, me lidershipin, dhe manaxhmentin. Ata i pranuan sygjerimet e mija dhe me te vertete e beme nje hap shume pozitiv kah e ardhmeja. Te punoja ne Tirane per mua ishte sikur te diplomoja perseri. Sikurse isha diplomuar dikur nga shkolla e mesme ne Kosove dhe kisha ikur nga trolli. E tani isha kthyer ne troll dhe ja qendroja para popullit tim duke pritur a do me pranojne dhe a do diplomoja. Dhe kalova me sukses. Tani enderoj te kthehem ne Shqiperi perseri. Kam shume miq dhe kam deshire qe ti vizotoj perseri. Pra ne c’do rast qe do me jepet une do ve krahet dhe do fluturoj drejt Shqiperise.
Pa dyshim ty Liliana do te takoj me pa tjeter se je mikja ime me e re dhe ne Tirane do te bisedojme dhe me gjere per projektet e mia ne te ardhmen.
Liliana Pere: C’fare mesazhi keni per boten e gruas shqiptare?
Gruaja Shqiptare eshte e bukur, eshte e menqur, e kthellet, e bute, e dashur, me durim dhe me shume cilesi te tjera. Une doja t’ju them se gjeja me e shtrejte eshte Dashuria per vehten dhe pastaj per tjeret.
Ata qe nuk dijne ta duan vehten, ta respektojne vehten dhe ta ndihmojne vehten ata nuk dine ti bejne keto as per te tjeret. Gruaja Shqiptare gjithmone ka pase vlera te larta, dhe jam e deshiruar qe ne kur mos ti humbim keto vlera si edukimin, miresine, besimin, miqesine, familjen, kombin, kulturen e shume te tjera.
Tani me ndrimin e gjeneratave ne boten globale, edhe vlerat po zhduken dhe po mbetet nje zbrastire.
Gruaja Shqiptare kur nuk duhet me harru kush ashte dhe nga rrjedh. Ajo duhet te mburet me traditen, kulturen dhe edukaten e saj. Femra duhet ta ruaj bukurine dhe dashurine e saj e mos te krahasohet me askend perpos me vlerat e saja. Nje gje eshte shume e rendesishme per pavaresine e gruas eshte gjendja ekonomike. Kur gruaja ashte finaciarisht e pavarur ajo ashte gjithmone ne rruge te fuqizimit, dhe me lehte e ka ta baje drejtesine.
Gruaja nuk ashte krijuar per te duruar dhunen, ajo duhet besuar ne vehten ne krijuesin e saj dhe te drejtat e saja, dhe pastaj te fuqizohet, te edukohet dhe te pavarsohet. Ne kete rruge ajo do e gjeje lumturine dhe paqen shpirterore..
Falenderim nga Shqipe Malushi
Faleminderit znj. Liliana per biseden e ngrohte dhe te dashur qe patem , te falenderoj shume per punen e papertuar humane qe ben per njohjen e vlerave te grave shqiptare ne Bote. Shikoj se ju kete pune e beni me shume dashuri dhe per kushtim . Kur mos te harojne se dituria ashte liri dhe eshte fuqi.
Falenderim nga Liliana Pere
Ju faleminderit ju Shqipe Malushi gruaja me integritet te larte professional, paqesor, human dhe njerezor , je shembull pozitiv dhe i rralle. Historia juaj eshte nje mesazh i madh pozitiv qe ne si organizate ‘’GSHB’’ duam te japim, per te treguar se sa shume dashuri energji, pozitivitet dhe integritet professional, ka nje grua ne kapacitetin e saj ne brendesi , kur do te arsimohet, te ece , te luftoje , per lirine , te drejtat, humanizmin, familjen dhe Paqen ne Bote.
Nepermjet historise tuaj Une personalisht dhe GSHB sensibilizon dhe ndergjegjeson gruan shqiptare.
Ju faleminderit nga zemra e dashur Shqipe Malushi!
Te presim ne Tirane.
Intervistoi
Liliana Pere
Presidente e “Gruaja Shqiptare ne Bote”
Tirane 12.08.2015