Po iknin me t’katrat veshngritur/
Gomarët e Kasabasë varg e varg/
Valiu kishte lëshuar Fermanin:/
– I dua të tredhur, që sot – jo më larg!/

Mes tyre vraponte I tmerruar/
Një Lepur i rrjepur e kurrizdalë/
– Po, ti? – i tha një Gomar plak,/
– Pse ik’ ti pa lazëm; qenke dhe i çalë?/

S’ka punë me ty Ustai, o derëzi!
Fermani vlen veç për rodin tonë!
– O, kur ta këtë marrë vesh Ustai se jam Lepur
Për koç .. t’mia bëhet shumë vonë!
*
– O, Zot, ç’po ndodh? -pëshpëriste mileti;
Ç’të keqe bënë të urtët hajvanë?
– E di vetë Valiu, thoshin Plakat;
S’ka vakt Ai të llafoset kot me dynjanë!

Po plasnin së qeshuri fshehur vejushat:
– Bo-bo, ç’budalla ky Valiu i Ri!
Dhe i mbanin ijët tek kujtonin
Kastrimin e veshgjatëve fatzi’!

– Ah, sa gazmorë që ishin kur pëllisnin!
Shyhret kish gjithë Pazari; sa gazmorë!
Ç’punë ka me koç… të tyre Valiu?!
Pu-pu! – bënin ato dh’e mbanin kryet me dorë

– Ç’do të bëjnë të gjorat Gomarica?!
Pelat kushërira, ç’do bëjnë, sa keq?!
– Hë, mo!, – ndërhynin lëneshat;
– Ç’është gjithë ky vaj për ca Gomarë Pleq!
*
Gomarët po e linin Kasabanë –
Pazari, oh, do të mbetej shkret!
Si do ta dinë orarin e drekës –
Qysh nesër: ministra e deputetë?

S’pjerdh Valiu për Kryeministra e ministra
S’çan bythën Ai për zyrtarë!
Ka hallin e Hyrije Hanëmit –
Q’ia prishin Gomarët gjumin e parë!

– Dhe, kur Hanëmi nuk fle rehat
Guverna pëlcet prej zararesh:
Po vazhduan t’ua çnjohin njohjet –
Lidershipi ka për t’bërë punë Gomarësh!
—-
25 Dhjetor 2018