Nga Elida Buçpapaj/
26 vjet kemi parë maskën e Ilir Metës/
si lider i rinise socialiste,/
si deputet, ministër dhe kryeministër i PS,/
si admirues i Dritero Agollit/
si mik dhe armik i Fatos Nanos/
si besnik dhe kundërshtar i Edi Ramës
si lider i LSI dhe bashkëshort i Monika Kryemadhit
si opozitar dhe aleat i Sali Berishës,
si premier që e imitoi dhe e arrestoi liderin e opozitës
si i kapur me presh në duar në videon e Dritan Priftit
si kryeparlamentari dhe i votuari për president
me votat e partisë të Edi Ramës
gjithmonë ai ka luajtur rolin e dialoguesit, loyalit, njeriut të kompromisit, të deal-it
me qetësinë dhe dashurinë e tij proverbiale, por të shtirur
sepse njihet si një nga simpatizantët e Mehmet Shehut gjakatar
dhe tani papritmas Ilir Meta është vetvetja
ngre zërin, kërcënon, turfullon, fyen, shan dhe prapë kërcënon
në emër të speakerit të Parlamentit,
në emër të Presidentit të Republikës,
në emrin e rremë të votës së lirë,
sepse LSI njihet si formacioni që mbijeton në sajë të klientelizmit,
sepse po të deshte Ilir Meta,
po të kishte përdorur këto tone që po përdor sot,
si ithtar i votës të lirë
e kishte detyruar Edi Ramën të ndryshonte kodin zgjedhor me kohë,
si kusht, që në 1 prillin e 2013,
kur i shtrënguan duart njëri-tjetrit,
pasi ishin pështyrë me muaj e vite në fytyrë…