Ilir Meta – Dielli

Presidenti dekoron “Nderi i Kombit” xhudistët olimpikë të Kosovës D’Istria Krasniqi, Nora Gjakova dhe trajnerin Driton Kuka

August 9, 2021 by s p

9 Gusht 2021, Presidenti Ilir Meta vlerëson me Dekoratën “Nderi i Kombit” xhudistet kosovare D’Istria Krasniqi dhe Nora Gjakova si dhe trajnerin e tyre, Driton Kuka. Me anë të një ceremonie solemne, Presidenti i Republikës, Sh.T.Z. Ilir Meta vlerësoi sot me Dekoratën e lartë “Nderi i Kombit” dy xhudistet kampione nga Kosova, fituese të “Medaljes së Artë” në Lojërat Olimpike “Tokyo 2020”, D’Istria Krasniqi dhe Nora Gjakova, si dhe trajnerin e tyre, Driton (Toni) Kuka. Kreu i Shtetit çmoi sportisten D’Istria Krasniqi, me motivacionin: “Në shenjë vlerësimi për rezultatet e shkëlqyera si fituese e Medaljes së Artë në Lojërat Olimpike Verore të Tokios 2020, në sportin e Xhudos, duke treguar aftësi profesionale dhe talent të padiskutueshëm. Me mirënjohje për pasionin dhe përkushtimin e saj duke dëshmuar cilësi të rralla si sportiste e nivelit botëror, duke ngritur lart krenarinë kombëtare.”. si dhe sportisten Nora Gjakovën, me motivacion: “Në shenjë vlerësimi për rezultatet e shkëlqyera si fituese e Medaljes së Artë në Lojërat Olimpike Verore të Tokios 2020, në sportin e Xhudos. Me mirënjohje ndaj talentit dhe personalitetit të saj, që e shndërroi në një shembull frymëzimi për sportistet e reja, duke ngritur lart krenarinë kombëtare”. Po ashtu, Presidenti Meta vlerësoi me Dekoratën “Nderi i Kombit” trajnerin e tyre, Driton (Toni) Kuka, me motivacionin: “Në shenjë vlerësimi për talentin dhe personalitetin e gjithanshëm të treguar në sport, me arritjen e rezultateve të larta në sportin e Xhudos, duke fituar me sportistet e tij medaljet e arta në Lojërat Olimpike Verore të Rios 2016 dhe Lojërat Olimpike Verore të Tokios 2020. Me mirënjohje për punën dhe kontributin e tij në sportin e xhudos, që është kthyer në shembull frymëzimi për të rinjtë e të rejat, duke ngritur lart krenarinë kombëtare”. Në fjalën e Tij përshëndetëse drejtuar autoriteteve të larta të sportit të Kosovës dhe Shqipërisë, sportisteve kampione olimpike dhe familjarëve të tyre, kolegëve dhe të pranishmëve në ceremoninë e vlerësimeve, Presidenti Meta u shpreh: “Kur Majlinda Kelmendi mori ‘Medaljen e Artë’ në Rio, të gjithë shqiptarët u emocionuan. Ishte një ngjarje e jashtëzakonshme, sepse ishte hera e parë që Kosova prezantohej në një veprimtari të tillë dhe me shumë sukses, duke tërhequr mjaft vëmendje. Por tani, kur kemi dy të ‘arta’ nga Tokio, sigurisht që nuk kemi të bëjmë thjesht me një ngjarje dhe me një talent të jashtëzakonshëm, siç ishte dhe është Majlinda Kelmendi, por kemi të bëjmë me një projekt të jashtëzakonshëm, me një vazhdimësi dhe një strategji, me një punë tepër profesionale, por edhe shkencore. Dëshiroj të shpreh falënderimin më të përzemërt për D’Istria Krasniqin, për Nora Gjakovën dhe për Driton Kukën, tre personalitete dhe kampionë të jashtëzakonshëm, të cilët sot kam privilegjin t’i vleresoj me Dekoratën e Lartë “Nderi i Kombit”, për arritjet e tyre madhështore në sportin e xhudos, për këtë diplomaci të jashtëzakonshme sportive që ju keni bërë, ashtu sikurse ishte dhe aderimi dhe prezantimi me sukses i Kosovës në UEFA dhe në FIFA. Këto triumfe dhe ‘Medalje të Arta’, kanë dhënë një kontribut të shkëlqyer për imazhin e Kosovës, për të shtuar respektin ndaj saj në botë edhe nga ato vende që ende nuk e kanë njohur, sepse tashmë njohin fuqinë dhe ambicien e këtij vendi, që prezantohet denjësisht përmes këtyre kryeshqiponjave si Majlinda Klemendi, D’Istria Krasniqi dhe Nora Gjakova, si dhe gjithë ekipi i shkëlqyer i xhudos, së bashku me “arkitektin” Driton Kuka. Faleminderit për atë frymëzim që u keni dhënë të gjithë shqiptarëve, e sidomos të rinjve dhe të rejave, fëmijëve për të qenë plot ëndrra që këto ‘Medalje të Arta’ të shtohen nga shumë të tjera jo vetëm në xhudo, por edhe në sportet e tjera, jo vetëm nga Kosova, por edhe nga Shqipëria dhe shqiptarët kudo ku janë në botë!”

President.Al

Presidenti Meta priti Ambasadorin Richard Grenell

August 2, 2021 by s p

Presidenti i Republikës së Shqipërisë z.Ilir Meta ka zhvilluar në Presidencë një takim me ish-të dërguarin special të Shtëpisë së Bardhë për dialogun Kosovë-Serbi, Richard Grenell. Kreu i shtetit shqiptar në mesazhin e shpërndarë për publikun me rastin e këtij takimi është shprehur se Ambasador Grenell ka promovuar investimet amerikane dhe bashkëpunimin ekonomik në rajon. “Albania from the Air” ishte libri panoramik që Presidenti Ilir Meta i dhuroi Ambasadorit Richard Grenell me qëllim që ky i fundit të njohë bukuritë dhe magjinë e turizmit shqiptar.

MESAZHI I PRESIDENTIT META
Ishte kënaqësi të takoja këtë mëngjes Ambasadorin Grenell. Mbështes përpjekjet e tij të vazhdueshme për të promovuar investimet amerikane dhe bashkëpunimin ekonomik në rajon, si e vetmja mënyrë për të garantuar mirëqenie për të gjithë qytetarët tanë dhe veçanërisht brezin e ri.
Përpara vizitës të tij në Jug të vendit i dhurova librin “Albania from the Air”, një botim i veçantë mbi mrekullitë natyrore shqiptare, pasi jam i sigurt se herën tjetër ai do të shpenzojë më shumë kohë për të eksploruar Shqipërinë tonë të bukur. (DIELLI)

Tungjatjeta o shqiptarë!

May 4, 2021 by dgreca

Që të shkarkohet sot Presidenti Ilir Meta është e pamundur, për shkak të proçedurave deri në Gjykatën Kushtetuese, pra një vit humbje kohe me luftë nervash, fjalësh, e emrave nga emrat…

– …në këtë tabllo shqiptarët janë ca sehirxhinj a tifozë të thekur palësh, por jo të vetes. Por edhe nëse Ilir Meta shkarkohet, shqiptarëve nuk u ngrihen rrogat, nuk u përmisohen kushtet e jetesës, nuk u vjen uji 24 orë….

NGA ILIR LEVONJA/

Nisma për shkarkimin e Presidentit të Republikës është një nga gjërat më të panevojshme për shqiptarët. Eshtë e tillë pikë së pari, pasi nuk është çështje e tyre. Shqiptarëve nuk u ndodh gjë as për mirë e as për keq. Në fund të fundit nuk e zgjodhën ata, ky është tashmë ai ekuivok social që deri në 2012 sillte ngërç politik për shkak të numrit 84. Pra deri para viti 2012 duheshin 84 vota, që dmth, edhe nga opozita. Me një fjalë synimi ishte dalja në pah e një kandidati qoftë ky burrë a grua, i cili ofron konsensus, a besim midis kampeve, gjë që mund dhe të refkletonte në shoqëri. Madje i shkonte shumë për shtat edhe statutit presidencial në lidhje me unifikimin e palëve në pergjegjësitë shtetërore. Kosova përshembull e ruan edhe sot, me këtë model zgjodhi Presidenten Vjollca Osmani, një nga kanditaturat më të votuarat në zgjedhjet e përgjithshme. Shqipëria e ndryshoi në 2008 pas ngërçëve të shumta parlamentare, jo vetëm nga emrat por edhe nga pa aftësia shqiptare në lidhje me bashkëpunimin sidomos kur bëhet fjalë për kombin. U ndryshua me inisiativën e PD dhe mbështjen e PS. Kësisoj në 2012, me një shumicë të thjeshtë, pra 73 vota i sollën Shiqpërisë të parin President puro partiak Bujar Nishanin. Në 2017, tashmë me shumicë të konsoliduar të majtë, sollën Ilir Metën, Presidentin aktual. Pra Ilir Meta ashtu si para ardhësi i tij Bujar Nishani, nuk ka se si përfaqësoj shqiptarët. Shqiptarët do t’i përaqësonte një president i cili të mund ta zgjidhnin vet. Megjithëse që nga dalja e opozitës nga parlamenti, ka bërë opozitën reale. Por në të njëjtën kohë edhe lojra politike po si ato të Edi Ramës, Bashës, Sali Berishës etj. Spektaklin më të madh duhej ta luante opozita parlamentare aktuale. Për më tepër që shumë nga ata edhe nuk fituan as votat minimale të kalimit të pragut elektoral. Akoma kur duket krejt bizare se si mundet një parlament logjikisht i vdekur për shkak të zgjedhjeve të reja, të ndërrmarri nisma të tilla, kur vendi ka nevoja imediate si punësimi, rritja e pagave, riparimi i dëmeve nga tërmeti, pandemia etj., të merret me shkarkimin e Presidentit të Republikës. Pra shërbimin më të madh që mund t’i bënin vendit, do ishte dorëheqja nga mandati personal por i krizave kombëtare. Këtë ata nuk e bëjnë. Ndaj sot shqiptarët janë të deytruar të dëgjojnë, të njëjtën retorikë. Atë të luftës personale të emrave me emrave, jo të politikanëve që i shërbejnë vendit. Që të shkarkohet sot Ilir Meta është e pamundur, për shkak të proçedurave deri në Gjykatën Kushtetuese, pra një vit humbje kohe me luftë nervash, fjalësh, e emrave nga emrat. Ku në këtë tabllo shqiptarët janë ca sehirxhinj a tifozë të thekur palësh, por jo të vetes. Por edhe nëse Ilir Meta shkarkohet, shqiptarëve nuk u ngrihen rrogat, nuk u përmisohen kushtet e jetesës, nuk u vjen uji 24 orë. Pastaj Ilir Meta sikur do vetshakrkohej nëse fitonte Edi Rama. Tani sapo filloi lojën hap kutitë si Edi Rama dikur. Shqiptarët asgjë, do mbeten prapë ca sehirxhinjë të denoncuesit dixhital, kush ka dhe kush nuk ka të drejtë, ndërkohë që jo më fëmijët e tyre, por nipërit e mbesat do vazhdojnë të shikojnë të njëjtën tabllo emrash, me të njëjtat mjete, me të njëjtën strategji fyerjesh e sharjesh, por që pavarisht gjithçkaje ata ishin, ata janë, ata do të mbeten aty. Kurse ju, aeroporteve, porteve, metrove, veç me tungjatjeta malli o shqiptarë.

VATRA, TAKIM ME PRESIDENTIN META

September 30, 2018 by dgreca

-DEBAT PËR NËSHTETSINË, MOSFUNKSIONIMIN E SHTETIT, PËR ISH TË PËRNDJEKURIT POLITIK, PËR MOSDËNIMIN E KRIMEVE TË KOMUNIZMIT, PËR MINISTRINË E DIASPORËS…. –

Nga Dalip Greca/*

Të premten me 28 Shtator 2018, në mbrëmje, një përfaqësi e Vatrës u takua në mjediset e hotelit Kimberly në Manhattan me presidnetin Ilir Meta.

Të pranishëm në takim: zv. Kryetari i Vatrës-njëkohësisht kryetar i degës në Jacksonville Adriatik Spahiu, anëtarët e kryesisë: Zef Bala, Marjan Cubi, Besim Malota, Kryetarët e degëve të Vatrës në Tampa Tasim Ruko dhe kryetari I degës në Michigan Mondi Rakaj,(anëtarë të Këshillit të Vatrës), Bashkim Musabelliu,shefi i Kabinetit të kryetarit Mishto, Dr. Pashko Camaj, këshilltarët e Kryetarët Marko Kepi, Frederik Ndoci dhe Gëzim Nika, ish nënkryetari i Vatrës Asllan Bushati, Sel Celaj, vëllezërit Drishti, Gjergj Balaj, Angjelina Nikaj e të tjerë.

Presidneti Meta shoqërohej nga këshilltari për diasporën z. Flamur Gashi.

Zef Balaj e uroi presidnetin Meta për takimin me Vatrën dhe i solli përshëndetjet e kryetarit Mishto, i cili për arsye familjare nuk mundi të marrë pjesë në takim. Editori e informoi shkurtazi për veprimtaritë dhe punët Kombëtare të Vatrës për gjatë 106 viteve, Asllan Bushati tregoi për veprimtaritë e sotme të Vatrës. Diskutuan Adriatik Spahiu, Pashko Camaj,Marjan Cubi, Marko Kepi, Tasim Ruko, Mondi Rakaj, Gjergj Balaj, Besim Malota, Bashkim Musabelliu, Gezim Nika, Frederik Ndoci, Eddi Drishti.

Në qendër të debatit ishin konstatimet për mosfunksionimin e shtetit shqiptar dhe mosinteresimin e tij për diasporën shqiptare. I pari që shfaqi opononecën e vet ndaj mosfunskionimit të shtetit ishte Gjergj Balaj, i lindur nga dy prindër shqiptarë ne SHBA. Ai tregoi përpjekjet e tij të pasuksesshme 2 vjecare për të marrë nënshtetsinë shqiptare, sorollatjet nga Kosullata Shqiptare në Nju Jork e deri në zyrat e gjendjes civile të shtetit, në Ministrinë e Rendit,burokracia dhe rryshfeti nëpër zyrat e shtetit etj etj…Të njëjtin shqetësim shfaqën edhe vëllezërit Drishti të cilët, edhe pse kanë lindur nga dy prindër shqiptarë në SHBA, nuk po arrijnë që të marrin nënshtetsinë, paçka se kanë trokitur tek vendlindja e prindërve që në vitin 1991, kanë ndërtuar shtëpi atje, por nënshtetsinë nuk po ua japin edhe pse Ligji shqiptar e përcakton qartë se kur i ke prindërit shqiptar, nënshtetsia të jepet menjëherë.Po ashtu Edi bëri vërejtje për kriteret e ndryshimeve në polici sapo nëdrrohen qeveritë ndërrohen policët në nivele profesionale.Ai tregoi përvojën amerikane.

Këshilltari I Kryetarit, Marko Kepi, njëkohësisht President i Rrënjëve Shqiptare, ishte kritik në diskutimin e tij. Ai tha se vinte nga një rrugicë e vogël në Shkodër që mbante mbi supe 100 vite burg të diktaturës, por bijtë e ish të dënuarëve janë të flakur jasht vëmendjes së shtetit, ndërkohë që bijtë e ish persekutorëve bëjnë ligjin, që nga pushteti lokal deri në piramidën e shtetit. Ai e kundërshtoi justifikimin e presidentit se ata që dalin në Pezë apo sheshe e rrugë të vendit me thirrje e Portrete të dikattorit Enver Hoxha, janë ca pleq të padëmshëm, që me atë bindje do të shkojnë nga kjo jetë. Kepi, i solli si kndërvënie shembullin e arrestimin e ish nazistit në Brooklyn. Po ashtu z. Kepi bëri Kritika të rrepta ndaj Minsitrisë së Diasporës, që nuk jep asnëj kontribut real për diasporën shqiptare, ndërkohë që udhëheqës të shteteve të tjera, kur vijën në SHBA, nuk bëjnë vetëm fotografi për fb, por takojnë senatorë e kongresmenë, dhe shtrojnë kërkesa për komunitetet e tyre, deri edhe në kërkesën për fonde për të ndërtuar qendra kulturore apo për të hapë shkolla në gjuhën e tyre, por edhe duke afruar kontribute të shteteve nga vijnë. Ne, tha ai, edhe kur u bëjmë thirrje që të bëhen pjesë e një parade në Manhattan, ku shqiptarët janë numër NJE, kërkon përmes këshilltarëve që Diaspora ti paguaj rrugëtimin, hotelin, ushqimin!!!

Për problemin e mosintegrimit real të shtresës së ish të përndjekurëve diskutoi Mondi Rakaj, Tasim Ruko, Gëzim Nika etj.

Nuk e kuptoj, tha Gëzim Nika, se si në të njëjtën ceremoni, ku dekorohet gjyshja ime pas vdekjes per tragjedinë e kampit të Tepelenës, në radhën e pare të pjesmarrësve bën karshllëk edhe ish persekutori ynë, që nuk na la të vazhdojmë shkollat!

Presidenti Meta u dha përgjigje pyetjeve të shumta, shfaqi mendimet e tij gjat debatit dhe falenderoi për pjesmarrjen në takim, ndërsa në statusin e tij në facebook shkroi: “Kënaqësi të takohesha dhe të bisedoja me drejtues, përfaqësues dhe kryetarë të disa degëve në SHBA të Organizatës Panshqiptare “Vatra” dhe t’i falenderoja për mbështetjen e Shqipërisë dhe çështjes shqiptare.”

*Fotot i shihni ne Facebook

Zoti Meta, Ju mund të bëheni, President i Gjithë Shqiptarëve

August 30, 2018 by dgreca

Letër e hapur, një vërsnikut tim po edhe gjithë bashkvuajtësve të mi… /*
..
I nderuar zoti President i Republikës,
Ju drejtohem sinqerisht, dhe shpresoj që dikush prej nëpunësve tuaj, t’Ju a dëshmojë këtë qëndrim timin publik, qëndrim të një qytetari i cili në moshën 18 vjeçare, u detyruat të arratiset nga vendi i vet, nga fshati i vet, nga familja e vet. (Pra një kulak diaspore, që të jem korrekt me terminologjinë e vjetër, të arratisë sime.) vendosa t’Ju shkruaj, edhe pse shpesh ne të Diasporës… na thuhet me të madhe se: “S’duhet të merreni me punët e Shqipërisë!!!” Unë do të merrem!Ne Foto: Kujtim Cekani/

Të gjithë e dimë, të gjithë e njohim karierrën tuaj drejt postit të Presidentit… pra duam apo s’duam, me dashje apo pa dashje, sot s’do të merrem me gjykimin e rrugës dhe ngjitjes Suaj në pozitën ku jeni sot. Janë njëmijë probleme tjera, që unë do të përpiqem t’i mbledh në një pikë të vetme…
Ndërsa ju shkruaja, ndoqa një intervistë të një qytetari nga Skrapari me mbiemër Dyrmishi, që rrëfente për jetën e vet dhe pashë se Skrapari, kisht njerëz të urtë dhe fisnikë, çka ma lehtësoi shkrimin ndaj jush.

I nderuar President,
E kam ndjekur me emocione kontradiktore përkujtimin e Kampit të Shfarosjes së Fëmijëve në Tepelenë. Ndjeja urrejtje kur shihja të shpërndanit medalje për vuajtjet, pse shpesh mbas shpinës Suaj kohët e fundit kam parë buzqeshjen e diktatorit. Ndjeja përzjerje për zhurmën e padrejtë kur e shihja si shesh ahengu, atë vend vuajtesh dhe viktimash të pafajshme, ku të gjithë duhet të shkojmë si në një varrezë me kufoma hapur; ndjeja dhimbje se ishin mjaft edhe prej atyre që janë historia e gjallë dhe Legjenda e atij Kampi, e që unë dyshoj se vlerat e tyre të larta u keqpërdorën…
Simbas meje, Tepelena është një plagë e thellë e të gjitha vuajtjeve, e të gjitha kohrave.
Unë nuk kam qenë në Tepelenë, por kam qenë në tepelenat e tjera anekënd Shqipërisë… Në atë kamp të vdekjes ka qenë Nëna ime, Gjyshi im, Gjyshja ime, Dajët e mi, Tezet e mia… dhe në kujtimet e mia, rrëfimet e tyre ende sot lëshojnë currilë lotësh. Vërtet i kam me të dëgjuar tragjeditë e atjeshme, por ata, shpirtin i tyre se ç’kanë hequr, kur vdekja iu fliste në vesh me gjuhën e urisë dhe leckave: përditë e përnatë, e di mirë. Unë jam rritur me rrëfimet e tyre, me lotët e tyre, me drithërimat e shpirtrave të tyre, sepse kishin qenë shumë atje dhe sa herë mblidheshin të gëzonin ndonjë festë të vogël, më shumë qanin jetën dhe fatin e tyre tragjik. Dhe jo vetëm të tyre tashmë, por edhe të ne fëmijve, që rriteshim të përjashtuar dhe pa asnjë të drejtë…
Ju zoti President, jeni rritur në një familje tjetër, me një frymë tjetër, ku foto e diktatorit (për ju nuk ishte i tillë) ishte në ballë të murit. Ky ishte fati Juaj, por kur merr përgjegjsi të mëdha në jetë, ai fati i djeshëm, edhe pse mund të jetë fat i sotëm, nuk e lejon që pas shpinës suaj ndër festa të jetë sërish ai!!!
Por le të kthehem te thelbi i problemit që dëshiroj të komunikoj me Ju.
Me dëshirë a pa dëshirë, prania Juaj në Tepelenë, jo vetëm u bë objekt diskutimi, por më futët edhe mua në një krizë të madhe me vehten. Njera anë e imja më thoshte se Ju s’duhet të kishit shkuarr aty, Ju s’kishit të drejtë të shkelnit në atë kamp, ku kanë vdekur rreth treqind foshnja të pafajshme, pa e purifikuar më parë shpirtin Tuaj përmes kërkesës së faljes; Ana tjetër më thoshte, pse jo, edhe Ju ndoshta keni filluar të mendoni ta ndryshoni veten tuaj. Sepse shpesh politika, këshillon gjithnji të përkrahet fryma e ndryshimit, që mos të përfundoni nji ditë në kosh të harresës.
Pikërisht për këtë gjë, Ju drejtohem pikërisht Juve dhe jo ndokujt tjetër.
Eh, sa dua të besoja që është kjo e Dyta, ndryshimi juaj!

I nderuar zoti President,
meqë jemi, pothuaj të një moshe e të një brezi, doja të flisja hapur me Ju. Shpesh delni dhe thoni: Unë jam President i Shqipërisë!
Dakort! Pëlqimi apo mospëlqimi im s’ka asnjë vlerë, vlerë kanë punët tuaja. Pyetja që shtroj unë është: A jeni Ju edhe presidenti im, i tragjedive të mia dhe shumë sivëllezrve të mi, apo thjesht i Partisë suaj, i shtresave që e mbështetën diktaturën dhe veglat e saj; a dëshironi Ju të jeni edhe President i vuajtjeve të atyre njerzve të pafajshëm si unë (më detyruan të marr arratinë 18 vjeçar), i varreve pa emër, e varreve që s’u gjenden kurrë.
A jeni Ju edhe president i familjeve të ish kulakëve, ish ballistëve e nacionalistëve; atyre njerëzve të ndershëm që u detyruan të marrin rrugët e botës, pse në Shqipëri iu grabitën pronat, iu grabitën rininë, iu grabitën të drejtat më elemetare, e tani po ju grabitet edhe vuajtja…?!
A jeni ju President i gjithë shqiptarëve, apo vetëm atyre që mbajnë shallin e kuq në qafë…?!
Ju drejtohem ju zoti President, edhe pse me thënë të drejtën, brenda vetes ende nuk Ju njoh si Presidentin tim…
Do dëshiroja të gaboja për çka po ju shkruaj, po mendoj se jo!
Unë jam betuar me vete, që me komunistët nuk bëj kompromise. Simbas meje sistemi i tyre ka qenë kriminal dhe vepra e tyre s’mund të qëndronte në këmbë pa krimet dhe terrorin. Unë vetë jam një provë e gjallë! Ata na vranë e na prenë (jo me fjalë); ata na i mbyllën dyert e shkollave dhe profesioneve (jo me fjalë), ata na lanë kampeve me nofkën e përbindëshme të armikut edhe ne fëmijëve të vegjël… Nuk është pak besoj, por sot, më duhet t’Ju bëj lëshime. Më duhet të bëj një kompromis me Ju zoti President!
Desha a nuk desha unë, Ju më keni prekur thellë në plagë: Ju keni vënë këmbën në Kampin e Tepelenës! Për mua kjo nuk është pak, dhe në konceptin simbolik, me sinqeritet ua them është shumë:
Shqipëria, në këta 28 vite ka patur edhe presidentë të tjerë: ka qenë Berisha i Parë e i Dytë, ka qenë Mejdani, ka qenë Moisiu, ka qenë Topi, ka qenë Nishani… por ja që fati qe kokëfortë… dhe ka dashur që në Kampin e gjakut të Fëmijve të pafajshëm në Tepelenë të shkelni Ju…!
Kjo më ka tronditur si njeri, si burrë e si prind.

Zoti President,
Unë jam rritur me Tepelenën në shtëpi. Nëna ime sa herë kujtonte Tepelenën, i rridhnin lotët çurg si strehët e kasolles ku jetonim. Ajo kishte shpëtuar nga kthetrat e vdekjes, (ndoshta) edhe për fatin tim, por tmerri që kishte parë atje nuk shqitej nga sytë dhe fjalët e saj. Kishte parë pleq e plaka që jepnin shpirt për një copë bukë; kishte parë gra e vajza që ngarkoheshin në shpinë si mushka, përtej fuqive të tyre; por ajo nuk i harronte dot ata fëmijë të vegjël që vdisnin përditë… Foshnje pa asnjë faj, që shuheshin prej një shteti kriminal, pastaj i varrosnin me një grusht dhe, pastaj i çvarrosnin, pasta i varrosnin diku tjetër… ka parë gra të mbetura pa burra e tani edhe pa fëmijë, që shkulnin flokët e ulërinin nëpër terrin e natës me kujë, gjëra që ajo s’i harroi kurrë.
Zoti President, ju duhet ta kuptoni se unë jam i tmerruar, i terrorizuar sepse jam rritur me këto histori!

Zoti President,
unë e di që kolltuku Juaj është i rehatshëm. Kanë qenë edhe tjerë para Jush e do vijnë edhe tjerë mbas jush. Pra ka parë shumë. Një ditë, edhe ju do ta lini atë post. Por unë mendoj se Ju keni hedhur një hap ndryshe tjerëve, pse këmba juaj ka shkelur mbi plagët tona, si gjurmë shprese.
Atëherë mendoj: Ju keni çelsin të mbeteni në Histori, e të mos flakesh në harresë si paraardhësit e Tu, për të cilët unë personalisht, s’kam ndonjë konsideratë të veçantë për ta.
Jepini postit Tuaj Zoti President, mundësinë që ta kurosh këtë plagë të madhe kombëtare, dil nga “kazanët e Tiranës” dhe prononcohu hapur, jo në mbrojtje të ndonjë interesi meskin, po në emër të një morali të lartë, respektimit të tragjedisë së madhe që u shkaktoi diktatura dhjetra e qindra mijra njerzëve. Ka 60 vjet që është mbyllur Kampi i Tepelenës, dhe njerëzit e kujtojnë sikur të ishte dje… Këtë mos e harroni asnjëherë zoti President! Mund të vriten njerëz me urdhëra dhe dekrete, po Kujtesa nuk vritet as me urdhëra, as me dekrete po as me shtirje!
Shkëmbejeni qetësinë dhe favoret e pushtetit me burrëri dhe atdhetarizmën….
Dënojini krimet e komunizmit dhe bëjeni lanet diktatorin dhe foton e tij që shpesh shetit si hije mbas shpinës suaj…
Ndalojeni me ligj propagandën komuniste dhe lëvdimin e figurave të urryera të saj;
Lufto ta fusësh Historinë e vërtetë të Shqipërisë në gjithë tekstet shkollore;
Nëse ju do të keni guxim të bëni një gjë të tillë, Ju do të ngjiteni në lartësitë e respektit dhe të bëheni Hero i Përjetshëm i këtij vendi,
kështu dhe vetëm kështu Ju mund të bëheni President i Gjithë Shqiptarëve, përndryshe, asgjë më shumë veç një President i rradhës, me ndryshimin se nuk Ju hoqën nga loja e dominove…
Simbas meje, edhe mjaft prej atyre që e duan këtë vend, nuk mund të ketë kurrë President të Gjithë Shqiptarëve, jashtë kësaj llogjike dhe jashtë kësaj platforme!
Më dëgjoni, si vërsnikun tuaj, si njeriun e vuajtjeve të hershme! Kur ti vazhdoje Universitet, unë kapërceva natën, zbathur kufirin. Ti, i mendoje një karrierë të lartë jetës tënde; unë i mendoja vetes një Shqipëri të lirë, ku të mund të kthehesha e t’i gjeja prindët e mi gjallë, dhe jo varre pa emër…
Kështu na ka ndodhur paralelisht të dyve ne! Sot t’i ke shkelur në mortin tim, dhe unë jam i detyruar ta respektoj vendimin tuaj, mjaft të mos jetë farsë, si atyre që u del boja shpejt!
Për mua sot, pasuria më e madhe që mund të këtë Njeriu është Dashuria për vendin dhe tokën e tij. Unë e dua vendin tim, e kurrë s’jam kursyer për të. Besomë në këto që po të them! Të gjithë kemi kohë për të ndryshuar diçka brenda vetes sonë. Betohem për gjënë më të Shtrejtë në Botë, nënën time, që e kam shenjtoren të vuajtjeve, se po të më thosht dikush që: do të jeshë atdhetar e nacionalist i varfër, apo komunist e të keshë pasurinë e më të pasurit të Shqipërisë: më beso, edhe 100 jetë t’i kisha do të doja isha kështu siç jam.
Sepse kur vendin tënd e do me shpirt s’paska pasuri më të madhe, më të shtrenjtë e të pazëvendsueshme!

I nderuari zoti President,
E di që gjithçka që ju shkrova mund t’Ju duket një marrëzi naive, e kjo luftë që bëj me dy gjysmat e mia të vazhdojë edhe përtej kësaj bisede me ju, por nuk prish asnjë punë… Unë jam mësuar me humbjet, e përkohshme, sepse e di që e drejta një ditë, do të jetë në krahun tim…

Ah, kam edhe diçka tjetër, konfidenciale, për Ju zoti President.
Jam martuar pa dasëm… edhe prej rrethanave, po edhe pse s’më bënte zemra të bëja festë në një vend mbushur me varre paemër, në një tokë që ende rënkon. Shpresoj një ditë që kjo gjendje të kapërcehet e atëherë do të bëj një festë të vërtetë. Do ju ftoj edhe Ju në dasëm e kam një sebep të fortë, jam dhëndër në fshatin tënd. Ndoshta deri atëherë do të keshë bërë mjaft, që të jeshë President i gjithë shqiptarëve, ashtu si mendoj unë dhe shumë si unë në këtë vend.
Përndryshe beteja për ta ndryshuar këtë vend për mua e të tjerë do të vazhdojë pa u lodhur kurrë…

Me respekt të ndërdyshtë,
Kujtim Cekani
Gjermani..28/08/2018

E dergoi per Diellin Ervin Dine