Shkruan Eugen SHEHU/

Në shekullin e mbramë të mijëvjeçarit që lamë pas,termi nacionalizëm kish fituar me të drejtë,të drejtën qytetare për të hyrë në krejt kancelaritë evropiane e më gjërë.Dy luftërat botërore, ishin në fund të fundit përleshje të tmershme fizike të popujve që inspironin hegjemoni dhe të tjerëve,të vegjëlve ( të humbur apo të fituar) që në luftën egzistenciale të tyre,përpiqeshin me shpirt ndër dhëmbë që të mos zhdukeshin nga faqja e dheut.Popujt në këto përleshje,kuptohet edhe pse të udhëhequr prej elitave të tyre,rrëfyen kush më shumë e kush më pak,ndjenjën nacionale të tyre, atë vetëdije të çuditshme që ngjizet nëpër shekuj dhe kalon përmes traktesh shpirtërore të panumërt si edhe kodeve zakonore që zavendësojnë njëri-tjetrin.Ne shqiptarët patëm fatin e keq të krijojmë këtë vetëdije nacionale shumë kohë më pas se shtete e tjera madje dhe ato të fqinjëve tanë shoven.Tani që u detyrohemi paraardhësve tanë shpirtërisht dhe moralisht,fatkeqësisht dalin në skenë dhe kalemxhij të çoroditur me apo pa qëllim,të keqen e perspektivës tonë shqiptare e shohin tek Nacionalizmi Shqiptar,duke hedhur në opinion çfardo lloj maskaradash opinioniste,filluar nga gjeneza shqiptare,gjuha,kultura dhe simbolet kombëtare shqiptare.E tërë kjo fushatë antinacionaliste shqiptare,pa dashur të rikthehem në të kaluarën jo të largët,filloi pikërisht që të nesërmen e manifestimeve madhështore të 100 vjetorit të shpalljes së Pamvarsisë së Shqipërisë (atëherë etnike) kur Kryeministri i Shqipërisë dhe Shqiptarëve z.Sali Berisha,hapurazi deklaroi për kombin dhe atdheun e bashkuar si rrugë e drejtë drejt Europës së Bashkuar,pra kur Kryeministri pa paragjykime ndaj fqinjëve iu rikujtoj shqiptarëve ( madje dhe fqinjëve grabitçarë)dhe kombit në gjithësinë e tij,se jetojmë ende në kohëra të rrethuara nga fobi si ato antishqiptare por edhe ato fetare,se pse e them dhe fetare,dhe kjo ka spjegimin e saj.

Këta tellallë të antinacionalizmit shqiptar,me sa duket nuk kanë hequr duar nga djellëzitë e tyre,pasiqë periudha e pas luftërave çlirimtare (tre uçk-të ) iu dhanë akomodimin dhe luksin e rikthimit në skenën agjenturore,duke u vënë në shërbim të hazardeve diplomatike dhe pse jo dhe agjenturave sllavo-greke,s’ka se si spjegohet ndryshe kur opinionet e tyre janë mjaft të përafërta me ato sllavo-greke apo dhe të ndonjë dilpomati narcizoit ndërkombëtar,po kta opinionist dallaveraxhi paskan haruar kur kryeministri hajdut Fatos Nano mu në kohë të flakëve dhe barotit,deklaronte nga Barcellona se rruga e Kosovës drejt Europës kalon nga Beogradi,kur ministri i jashtëm i Shqipërisë minoritari kuazihistorian Paskal Milo,deklaronte për begatinë,lumturinë e shqiptarëve në Maqedoni,atëherë kur në Maqedoninë Shqiptare derdhej gjak e lot,sa ishte çmimi i atyre deklaratave qëllimkqija,vetëm për të justifikuar “revulucionin bollshevik” të 1997-ës para korit diplomatik ndërkombëtar,ne Nacionalistët Shqiptar kemi memorje që e përcjellim me një racionalitet dhe jo emotiv,ndaj Nacionalizmi Shqiptar jo vetëm gjatë diktaturës enveriste e titiste por dhe pas komuniste shqiptarin e ushqeu gjithmonë nga kjo ndjenjë që është konstitucioni moral i kombit tonë.Gjysëm shekulli të sundimit komunist Nacionalizmi Shqiptar u pushkatua,u varos pa vare,u burgosën me detyrime pune,u internuan,pastaj u fyen,u etiketuan,u larguan,si andej si këndej kufirit të shtetit amë,por gjithsesi mbijetoi.Me shembjen e Komunizmit në shtetin amë,fjala e parë me delegacionin e studentëve të dhjetorit,krimineli i fundit Komunist Ramiz Alia,thoshte që “bëni parti apo shoqata,por kurrë nuk do të lejojmë Ballin Kombëtar dhe Legalitetin,me çdo çmim”,kjo dëshmonte dhe njëherë për urrejtjet patalogjike të atyre që muarrën pushtetin me tradhëti dhe e dorzuan me paturpësi,por Nacionalizmi Shqiptar u kthye më 1992,ani se ballafaqohej me mbeturinat e diktaturës hoxhiste,ai nuk kërkoi hakmarrje por drejtësi morale dhe historike,në dy dekada tranzicioni shqiptar,ku gjdo gjë fillonte nga pluhuri dhe hiri,Demokratët dhe Nacionalistët në koalicion,ia dolën që nga vetëm një kallëp sapuni të ngrejnë Shqipërinë në botën më të avancuar virtuale,me gjithë krimet dhe pasojat nga mbeturinat komuniste të vitit 1997.Tanimë shteti amë ka forcën dhe energjinë për tu vënë përballë peshës së rreziqeve ngado që ata të ngrejnë kryet.Tek e fundit shteti amë ka detyrim Kushtetues ndaj mbarrë kombit shqiptar për mbrojtjen e tyre,sipas kartës dhe deklaratës së Kombeve të Bashkuara.

NACIONALIZMI UDHËRRËFYES DREJT LIRISË

E para dua tju kujtoj bashkëkombasve të mij dhe kuazihistorianëve shqiptarë se Lufta e parë Ballkanike ishte një aleancë ortodokse e sponsorizuar nga Rusia cariste,Franca dhe Anglia,për rrëmbimin dhe pushtimin e sa më shumë territoreve shqiptare,dhe jo sipas historisë komuniste siç shkruhet dhe interpretohet, se gjoja ishte luftë kundra reparteve të mbetura të fundit të ushtrisë Osmane,mbrenda një muaji,sa edhe zgjati ajo luftë,u pushtuan territore të mëdhaja të shqiptarëve nga pushtuesit serb e grek,por edhe maqedonia e Pirinit dhe ajo e Egjeut,ky ishte një akrobacion diplomatik e ushtarak,për zvetnimin e influencës turke dhe asaj austrohungareze në Ballkan,dhe kjo dredhi u qartësua në Konferencën e Londrës 1913,dhe në marrveshjen e fshehtë të Londrës 1915-të.

Po kta shtete formuan shtetin SKS më 1919,ndaj dhe rrezulltatet e Konferencës së Paqës në Paris mbetën të njejta si ato të Londrës 1913,të gjitha këto pushtime dhe vendime ndërkombëtare Nacionalistët Shqiptarë nuk i njohën dhe as që i pranuan ndonjëherë.Me pushtimin fashist të Shqipërisë më 7 prill 1939,Italia fashiste pranoi rivedikimin e teritorreve shqiptare,dhe Shqipëria Etnike thuajse filloi të jetsohej me përjashtim të disa pjesëve nën pushtimin Bullgar,që më pas do ti ktheheshin shtetit amë sipas kërkesës së qeverive të atëhershme shqiptare,si ajo e Mustafa Krujës,Rexhep Mitrovicës apo Fiqri Dines,mirëpo ndodhi fenomeni komunist i maskuar pas termit “Nacionalçlirmtar”,në grupet komuniste shqiptare si asaj të Shkodrës dhe të Korçës u infiltruan pas Dushan Mugoshës dhe Miladin Popoviçit dhe një grumbull i madh komunistësh jugosllav në emër të Kominternit,me të vetmin qëllim për të vënë në krye të partisë komuniste të shqipërisë elementin më të kalbëzuar të komunistëve shqiptarë,të cilët jo vetëm do të eleminonin intelektualët komunist si Dr.Imer Dishnicën me shokë që themeluan partinë komuniste në shqipëri,por dhe do të tradhëtonin mbledhjen e Mukjes dhe do të shpallnin luftën civile,me të vetmin qëllim se në mbledhjen e Mukjes ishin dakorduar dhe kishin nënshkruar marrëveshjen si ata të Ballit Kombëtar dhe ata të “Nacionalçlirimtarëve” për Shqipërinë Etnike dhe ky element proserb do të udhëhiqej nga një cigareshitës i quajtur Enver Hoxha,i cili më pas u bë xhelati i krejt kombit shqiptar për gjysëm shekulli.Nacionalizmi Shqiptar u përmbajt nga vëllavrasja dhe më pas u tërhoq në exsil duke u riorganizuar rreth Komitetit Kombëtar Demokrat “Shqipëria e Lirë” e thmeluar dhe udhëhequr nga ideologu i Nacionalizmës Shqiptare Mit’hat Frashëri.KKD”Shqipëria e lirë” mbylli aktivitetin e saj më 17.shtator.1993 në Romë.

Nacionalizmi Shqiptar në ekzil,kishte hedhur rrënjë të thella në diplomacinë ndërkombëtare e në veçanti ate të SHBA-ve,përmes lobimeve të saja,pamvarsisht cila parti ishte ajo,Balli,Legaliteti, Blloku Independent,Lidhje e II e Prizrenit,apo Bashkimi Demokrat Shqiptar,ata së bashku kishin një qëllim rrëzimin e komunizmit në shtetin amë dhe çlirimin e trojeve etnike të mbetura jashtë trungut të saj,me theks të veçantë nën moton Shqipëri me Kosovë e Camëri,kjo rrugë e trasuar rruge në pesë dekada me rradhë dha frytet e saja që me Luftën për Clirimin e Kosovës,ku vendi llogjistik ishte shteti amë.Kur maqinerisë kriminale shfarosëse serbosllave i vinte fundi,para nënshkrimit të kapitullimit në Kumanovë 199,forcat Ruse në shpejtësi nga Bosnja u dislokuan në Aeroportin e Prishtinës, ndërsa ata Franceze me nguti strategjike u vendosën në veriun e Kosovës,në Mitrovicë këto dy pika kishin për qëllim të detyrimit të rinegocimit mes interesave Franko-Ruse dhe atyre të Forcave të Veri Atllantikut për zonat e influencës,megjithatë ndërhyrja energjike e Gjermanisë dhe Turqisë,bëri që NATO,të mos përfill as karakterin as formën e negocimit,por me të vetmin kusht që një kohë të jenë në Kosovë me prezencën e tyre vetëm në kuadër të KFOR-it,që drejtohej nga shtabi i NATO-s,dihej që as Rusia as Franca nuk janë antare të NATO-s,dhe pikërisht këtu ngjallen djajt.

Rusia u tërhoq nga Kosova pas presioneve Gjermane dhe për të rishikuar pozicionet e prezencës së saj në Ballkan e cila fillimisht kërkoi vendosjen e një baze ushtarake në Krivollak të IRJM-së por kjo ide u kundërshtua nga SHBA-të ndërsa Franca vazhdoi prezencën e saj duke u dhënë minoritetit serb dhe shtetit serb duar të lira dhe komoditet riorganizimi në ver të Republikës së Kosovës,pasojat e së cilës ende sot i vuajm.Mllefi i kapitullimit ushtarak serb në Kosovë do të derdhej mbi shqiptarët e Kosovës Lindore,apo siç njihet si Lugina e Preshevës,kjo bëri që në mbrojtje të dinjitetit,identitetit dhe egzistencës fizike të shqiptarëve të shfaqej UCPMB-ja,si guerile e fuqishme mbarëkombëtare e cila si për nga forma e organizimit,si nga doktrinat e veprimeve ushtarake dhe morali luftarak, vëndosi në pozicion tejet të vështirë dhe vet ushtarakët e lartë ndërkombëtar,ndërsa ushtrinë dhe paramilitarët shoven serb i vunë përballë dilemës së shqyrtimit të doktrinës së tyre ushtarake,pasiqë nuk arrinin asesi të thyenin rrezistencën e UCPMB-së.Kjo paraqiste një shqetsim më veti tek sisa shtete në gjirin e Bashkimit Europian dhe nga ana tjetër,llogaritej shtet fomimi i Republikës së Kosovës,ku presionet ndërkombëtare do të binin mbi politikën shqiptare në përgjithësi dhe ate shqiptare në Kosovë në veçanti.Qëndresa e UCPMB-së më në fund rrezulltoi përsëri me një marrveshje trepalëshe në Konçull,me ate ndërkombëtare,serbe dhe ajo të shqiptarëve të Luginës. Kohë më pas në afërsi të Medvegjës me vendim të shtetit serb,oficialisht o vendos një bazë Ruse, e cila siç e quajnë Rusët,Agjencia për Emergjenca Civile.Natyrisht kjo ska të bëjë me zjarfikës por me ushtarakë të specializuar për ndërhyrje dhe akcione ushtarake,të tilla agjenci ka në çeçeni etj. Vendosja e saj në ate zonë mban nën vëzhgim jo vetëm Kosovën Lindore por edhe Sanxhakun e nxehtë dhe Republika Sëpska në Bosnjë,por dhe turbullon gjnedjen në Kosovën Veriore.Tani që kemi këtë situatë të papërgjegjshme të diplomacisë evropiane shfaqet sërisht nacionalshovenizmi serb i cili asesi të rimar vehten pas dy kapitullimeve që nënshkruajti.Tanimë serbia si djallëzi që i ka vë në lojë elementin e vet kolaboratorësh për të sulmuar dhe për ta izoluar Nacionalizmin Shqiptar sado racional që të jetë ai përballë situatave.Të gjitha kartat,projektet dhe platformat e saja që nga Garashanini,Cubrilloviçi,Tito e deri tek Millosheviçi,ua ka djegur Nacionalizmi Shqiptar. Por me sa duket se ka element shqiptar që ose për nostalgjinë e së kaluarës,ose prej luksit që mund të gëzojnë tani,ata duan të shpërqendrojnë vigjilencën e Nacionalizmit duke qenë të atakuar nga vetë mbrendësia shqiptare.Pikërisht kjo nuk do të ndodhë deri sa Shqipërisë amë nuk do ti bashkohen gjymtyrët saja, që padrejtësisht iu shkëputën në një konferencë debilësh në Londrën e 1913-ës.

FUNDAMENTALIZMI KRISHTERË SLLAVOMAQEDONAS

Të gjitha turbullirat dhe përplasjet e armatosura mes pushtuesve serb dhe çlirimtarëve shqiptarë, padyshim që do të reflektonin edhe në Fyromin e brishtë, ku veç më tensionet ndëretnike ishin prezente dhe të grumbulluara.Guerila shqiptare tanimë me emblemën e Ushtrisë Clirimtare Kombëtare do të identifikohej me domosdoshmërinë e mbrojtjes Kombëtare nga institucionet e dhunshme shtetërore të trashëguara nga ish sistemi komunist jugosllav.Fyromi që nga formimi i saj nga jugosllavia Avnojiste,ashtu siç u formua ashtu dhe mbeti dhe u trashëgua si hapsirë gjeografike ku do të eksperimentoheshin mënyra dhe format më të vrazhda ndaj shqiptarëve që pastaj edhe do të praktikoheshin në teren si në Kosovë e më tej në trojet shqiptare,terrori fizik e psikologjik,montimet dhe burgimet politike,vrasjet e dyshimta dhe eleminimet e pazbardhura kurë,vendosjen e kolonëve nga banati i serbisë dhe egejve të greqisë,frikësimin dhe shpërnguljen e familjeve shqiptare,edhe në aspektin fetar nga njëra anë shqiptarët ortodoks i maqedonizonin,ndërsa muslimanët i shpërngunin nga Fyromi verilindor,shumica detyrohej të emigrojë për Turqi. Të tëra këto eksperimente antishqiptare mbuloheshin nën vellon e “vllezërim-bashkimit”,në fakt realiteti ishte dhe mbetet krejt ndryshe,ajo që është zbërthyer tashmë qartasi,se kjo krijesë asesi të çlirohet nga albanofobia dhe fundamentalizmi i krishterë ortodoks.Përkundrazi tashmë ka marrë dhe përmasa ma të mëdhaja,kishin rastin me tentativën e ngritjes së një kishe në Kalanë e Shkupit,Sekuestrohen dhe nuk ipen Vakëfet Bashkësisë Islame,pa përmendur gjitha djegjet e Xhamive në Manastir e Prilep,fyerjet në baza fetare islame,fyerje institucionale ndaj femrës islame,montimi i proceseve antiislame dhe antishqiptare,rrihen fëmijët pse nuk puthin kryqin rasti më i fundit,madje kërkohet dhe punohet në ngritjen e një shtëpie muze kriminale që simbolizon gjenocidin serbosllav,bash mbi rrënojat e Burmali Xhamisë që ka qenë një pasuri e jashtëzakonshme jo vetëm për kulturën islame por me vlera historike për mbarë ballkanin.

Atë që Ushtria Clirimtare Kombëtare me mbështetjen e popullatës shqiptare dhe partive politike shqiptare të asaj kohe korri rrezulltate të dukshme në luftën e saj,përfunduan në një marrëveshje politike me afat kohor në implementimin e saj në Kushtetun e atij vendi.Ajo marrëveshje tashmë kaloi në kosh plehërash.Ish pjestarë të UCK-tare vuajnë dënimiet e burgimit edhe pse asht aprovuar amnestia,disa të tjerë u terrorizuan dhe elminuan,fyerjet ndëretnike dhe djegjet e flamurit kombëtar shqiptar vazhdon,taksa paguesit shqiptarë përbëjnë 40% ndërsa nga buxheti i shtetit marrin vetëm 3% për institucionet komunale ndërsa ato kulturore e arsimore mund vetëm të ëndrojnë,gjuha shqipe po avullohet nga institucionet e shtetit,me dhjetra mijëra shqiptarë nuk iu ipen dokumentat e identitetit edhe pse janë lindur e rritur në Maqedoninë Shqiptare,për gjdo javë ka incidente të rënda ndëretnike ku pësojnë qytetarët shqiptarë,rrihen brutalisht nxënësit shqiptarë,madje edhe demostruesit në mënyrë institucionale rrihen në mes të ditës, etj. E gjith kjo tashmë fuqishëm zhveshi ish drejtuesit politik të UCK-re,nga qëllimi i drejtë i nisur i saj.Kjo politikë dhe kjo kastë politike vërtetohet qartë se nuk e posedon ate kapacitet të nevojshëm politik dhe intelektual,për të shpërthyer albanofoninë institucionale të Fyromit.E veçanta është karta me të cilën sllavomaqedonasit përdorin për të futur në lojë vetë shqiptarët,ndërsa ata vetë si komunistët e LSDM-së si demokristianët e VMRO-së,janë në unison kur janë në pyetje shqiptarët,s’kan dallime. Tani e tëra kjo tregon qartazi,ate që dhe më herët kam thënë,se federalizimi i Fyromit do të ishte e vetmja alternativë,pa na vënë dhe një herë në sprovë,nga pala shqiptare duhet një rrotacion politik qeverisës,asnjë parti politike sllavomaqedonase nuk mund të formojë qeveri pa njërën palë shqiptare,fjalën e ka tanimë elektorati shqiptar atje,do të vazhdojë në qorsokakun marksist-leninist apo do të vendoset në binaret e shqiptarizmës,koha që rrjedh do ta provojë.

Situata e tillë e cilla tashmë mbretëron në Fyrom,kërkon veprimin konkret të shtetit amë të ngrejë këtë çështje në nivel të Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara,edhe Qeveria e Republikës së Kosovës,duhet të miratojë një Rezolutë në Parlamentin e saj për dënimin krimit shtetërorë në IRJM,dhe jo të japin deklarata të vakëta,thua se shqiptarët janë fajtorë.

Ata që mbajnë të freskët kujtesën jo të largët,e dinë sa është e vlefshme Liria,Dinjiteti,Morali si individ por edhe familjar,ata din të vlersojnë vlerat edhe Historike edhe Kombëtare,Nacionalizmi Shqiptar është konstitucioni moral i Kombit Shqiptar.

Bern-Zvicër