Nga Fritz RADOVANI*/
DOSJA Nr. 1./
1944 – 1991■HAPNI DOSJET ! KËTA ISHIN KANALET E ZEZA TË SHTETIT SHQIPTAR, QË BURONIN NGA BYROJA POLITIKE E K.Q. TË PKSH (PPSh)!
■Shqiptarët përgjithsisht kanë kalue disa nga këta përsekucione:
Përsekucioni i Familjes… Përsekucioni shtetnor i shoqnisë… Përsekucioni krahinor…
Përsekucioni fetar… Përsekucioni ideologjik… Përsekucioni kulturor personal…
Përsekucioni i trashiguem… Përsekucioni imoral… Persekucioni karrierist…
■Qellimi i këtij shkrimi nuk asht me shpjegue përsekucionin po, përsekutorët!
■ÇDO EMEN VRASËSI DUHET DIJTË NGA POPULLI SHQIPTAR !
■Përsekutorët janë terroristët vrasës, gjaksorë, masakrues, torturues, antishqiptarë, të pashpirtë, të pamoral, të pafe, të paatdhe, të pafamilje, të pafëtyrë, hipokritë, gënjeshtarë e shpifës, fanatikë, asgjesues, anonim, aventurierë, antinjerzorë, hajdutë, antiligjorë dhe kriminelë frikacakë, të lindun me etje per gjak, karrierizem dhe krime të shemtueme…
■Të gjitha këta cilësi Enver Hoxha i ka tregue me qendrimin e tij ndaj familjes Kokalari të Gjinokastres, pa kenë nevoja fare me ia hapë “Dosjen” e pafund të krimeve barbare e gjysëshekullore të tij dhe pasuesëve apo bashkpuntorëve të pandreqëshem antishqiptarë.
■Krahasimi që i bahet të masakruemëve nga Enver Hoxha, me Nelson Mandelen asht vetem një fyemje dhe asgja tjeter… Përsekucioni i Shqiptarëve asht i pakrahasueshëm! Asht i pakrahasueshëm se vetë përsekutorët tanë janë perbindsh të pashoq në Botë!
■HAPNI DOSJET: Kush janë përsekutorët tanë tiranë të Popullit Shqiptar?
■Sekretari i parë i Komitetit Qendror të PKSh (PPSh), Enver Hoxha dhe Ramiz Alia me
Anëtarët e Byrosë Politike të KQ të PKSh (PPSh), dhe kandidatët e saj janë ideatorët, projektuesit, organizatorët, urdhnuesit, zbatuesit dhe aprovuesit e të gjitha krimeve.
Anëtarët e kandidatët e KQ të PKSh (PPSh). Shefat e agjitacionit e propagandës KQ.
Sekretarët e PKSh (PPSh) të institucioneve që vareshin direkt nga KQ i PKSh (PPSh).
Sekretarët e Parë të Komiteteve të PPSh së qarqeve e rretheve të Republikës, sekretarët e organizatave bazë të PKSh (PPSh), të të gjitha institucioneve shtetnore të Shqipnisë.
Sekretarët e Komiteteve të PKSh (PPSh), që kishin në varësi Degat e Mbrendshme të Rretheve, ase seksionet e mbrendshme, repartet e ndjekjes së popullit dhe të kufinit.
■Kryeministrat e RPSSh, zv. kryeministrat, ministrat e mbrendshem dhe të mbrojtjes, shefat e Shtabit të Pergjithshëm të Ministrisë së Mbrojtjes, të gjithë shefat e kuadrit të Kryeministrisë, ministrisë së mbrendshme, të mbrojtjes, të drejtësisë, industrisë së randë dhe reparteve ushtarake të kufinit, ku kuadrohen edhe komandantët e komisarët e tyne.
■Dosjet e hartuesëve dhe aprovuesëve të ligjit per interrnimin e fëmijëve nën 18 vjeç.
Shefat e Arkivave të të gjitha institucioneve shtetnore, ushtarake, civile, kulturore etj…
■Antarët e qeverisë shqiptare që nga Berati, Permeti dhe Tirana në Nandor 1944.
■Drejtuesit e brigadave të Ndjekjes dhe të mbrojtjes popullore nder qytete e fshatra.
■Komisarët politik dhe operativët e mbrojtjes së popullit. Ekzekutorët e vendimeve.
■Kryetarët e Frontit Demokratik, mbrenda të cilit mëshefej PKSh.
■Gjykatat ushtarake dhe civile të qarqeve, rretheve dhe të Tiranës, ku perfshihet edhe gjykata speciale, të formueme nga gjykata e naltë, e cila drejtohej dhe kontrollohej nga komandanti i pergjithshem Gjen. Kol. Enver Hoxha, si dhe nenshkruesit e zbatimit të vendimeve të ekzekutimit, dhe brigadat e pushkatimit. Mjekët ligjor ndër pushkatime.
■Hetues dhe prokurorë të Ministrisë së Mbrendshme, dhe degëve të rretheve.
Operativët e degave ushtarake që merreshin me rekrutimet në sigurimin e shtetit.
■Shefat e seksionit katolik të Degës së Mbrendshme të Shkodres.
■Hetuesit e çeshtjeve ordinere, ku vriteshin njerëzit per motive politike.
■Dosjet e asistentëve të huej ndër hetuesitë tona dhe porositë e tyne të dokumentueme.
Dosjet e drejtorëve të burgjeve dhe operativëve nder qytete dhe kampe shfarosje.
Mjekët asistentë nder hetuesi, tortura dhe proceset fallco të tyne.
■Dosjet e Sekretarëve të Parë të PKSh (PPSh) dhe shefave të kuadrit të komiteteve, të cilët jepnin urdhna per pushkatime sekrete, per njerëz të dënuem me burgosje… këta gjoja i transferonin nder burgje tjera dhe gjatë udhtimit i vrisnin, me urdhen nga naltë.
■Komandantët e Reparteve Ushtarake, komisarët, operativët që kanë vra ushtarë nder sherbime ushtarake dhe i kanë fallsifikue vrasjet politike me “vetvrasje” deri në 1991.
■Këtu duhen publikue vrasësit e Rinisë nder piramidat kufitare në vitet 1989 – 1991.
■Dosjet e institucioneve arsimore e kulturore, që vareshin nga Komiteti Qendror i PKSh, e deri tek Akademia e Shkencave, Lidhja e Artistave, Teatri Popullor, Arkivi i Shtetit, Kinostudio, Radio etj. që jepnin motivacione e kerkesa per pushkatime deri në vitin 1991.
■Dosjet e instruktorëve të Komiteteve të PPSh, zyreve sekrete, sekretarëve e zv. të tyne mbas 1967, kur Degat e Mbrendshme të Rretheve vareshin nga Komitetet e PPSh.
■Dosjet e kuadrove të nalta në të gjitha institucionet, ku para diplomimit studentët kanë nenshkrue bashkpunimin dhe sherbimin e tyne me Sigurimin e Shtetit.
■Dosjet e Presidentëve të Kuvendit Popullor, sekretarëve dhe komisjoneve që aprovonin ekzekutimet e propozueme nga gjykatat ase institucionet tjera të mëshefta.
■Dosjet e të gjithë personave që kanë nenshkrue kjoftë dhe një pushkatim në Kuvendin Popullor ose institucionin ku kanë sherbye, ose ligjët e arrestimeve dhe interrnimeve.
■Dosjet e të gjithë ambasadorëve e nëpunësve të zyrave sekrete të ambasadave e OKB…
Dosjet e kryetarëve dhe operativëve të lagjeve, që informonin në degat ushtarake.
Dosjet e kryetarëve apo drejtuesëve të organizatave shoqnore, front, rini, bashkime profesionale, grue, kooperativa bujqësore, zona kufitare etj… kryesisht mbas vitit 1967.
■Dosjet e shefave të kuadrit të Komiteteve PPSh e Ekzekutiv, si dhe institucioneve të rendsishme nder rrethe e Kryeqytet, si Arkiva, muzeume dhe Institute, ku përfshihet Politeknikumi 7 nandori edhe shkolla e PPSh në Tiranë.
Shefat e kuadrit në Ministri të ndryshme dhe të sektorëve kryesor të kryeministrisë…
■Dosjet e mjekëve të pranishem në zhdukje njerzish nder manikomjo etj.
■Dosjet e studjuesëve të “Dosjeve” të Min Mbrendshme, projektues të krimit.
Dosjet e agjentave të sigurimit në Gjimnaze, shkolla të mesme, teknikume e Universitet, shkolla arti, shkolla partie, juridik, të gjuhëve të hueja, histori, mjeksi, financa, etj.
■Dosjet e të persekutuemëve politik që janë angazhue me sigurimin pa u arrestue fare.
Të dënuemit që me akuza fallco kanë ndikue në ekzekutime të personave të pafajshem…
■Emnat e të arratisunve që i kanë sherbye sigurimit të shtetit deri në vrasje të disa prej Atdhetarëve, tue veprue nder male me pabesi si rasti i Gjergj Vatës, etj…Kush i sillte këta dhe me cilat qendra agjenturore kishin lidhje, per me asgjesue rezistencën nder male.
■Sigurisht, kjo listë nuk mund të mendohet se asht e plotë, po besoj, vlenë me percaktue disa nga labirintet e krimit të organizuem në 47 vitet e diktaturës komuniste të pashoqe të PKSh ase PPSh, në Republiken Popullore Socialiste të Shqipnisë.
Melbourne, Maji 2015.
* Ne vijim te ciklit: Në 70 vjetorin e përmbytjes së Shqipnisë…Pjesa XIV
BAJRAM GASHI, DESHMOR I KOMBIT, NË 70-VJETORIN E RËNIES
U lind në fshatin Uçë të komunës së Istogut, në shkurt të viti 1910. Vjen nga një familje patriotësh, nga fisi i njohur Muzliaj. Dy xhaxhallarët e tij Avdyl dhe Nezir Idrizi (Gashi), ishin firmëtarë të shpalljes së pavarësisë më 28 Nëntor 1912. Më vonë, si shumë patriotë të tjerë, u vranë nga dora e shkjaut.
Bajrami që në moshë të mitur, duke qendruar e dëgjuar bisedat e të rriturve në odën e burrave, mësoi se kush ishte armiku, sa i egër ishte pushtuesi serb i Kosovës dhe sa gjak po derdhej për lirinë e pavarësinë e saj.
Shkollën fillore e kreu në Krumë të Hasit, së bashkë me gjakovarin shumë të përmendur Haki Taha. Dy vjet gjimnaz i keru në Shkodër gjatë viteve 1930-1932, duke qendruar në konviktin “Malet tona”. Më pas vazhdon edhe dy vjet të tjera 1932-1934, ku dipllomimohet si normalist në mësuesi. Në dëftesën e firmosur nga Kol Margjini dhe zv.drejtor Anton Çeta, mësojmë se veç lëndëve të tjera të kulturës së përgjithshme, zotëronte shkëlqyeshëm dy gjuhë të huaja, frëngjisht dhe gjermanisht. (shënimet janë nga fotokopja e deshmisë origjinale)
Sipas ligjeve të kohës, mësuesi para fillimit të punës në arsim bënte betimin: “Me ja dhan besën atdheut, dijet dhe punën me ndershmëri”. … të gjithë bashkë përgjigjemi përpara kombit dhe para zotit”. Kështu me dekret të veçantë nga Mbretnia Shqiptare, nëpërmjet Ministrisë së Arsimit, firmosur nga Mirash Ivanaj, emrohet mësues në shkollën Mashkullore në rrethin e Krujës, me pagë mujore 160 frënga ari. Në këtë shkollë shërbeu si mësues për dy vjet. Përsëri me vendim qeverie shkon në Itali (1936 – 1938), ku kryen shkollë ushtarake. Me t`u kthyer nga Italia, përsëri me vendim të Mbretnisë, Bajrami emrohet drejtor i parë i shkollës fillore në fshatin Shënavlash të Durrësit. Brenda një kohe të shkurtër ai e afrmoi veten si mësues dhe drejtues i aftë, duke vënë në zbatim ligjet dhe urdhëresat e qeverisë. Si fillim, arriti të zbatojë në fshat arsimin fillor të detyrueshëm. Me punë bindëse, mundi të sjellë në shkollë të gjithë fëmijët që i kapte mosha shkollore. Më tej, me shtimin e numrit të nxënësve lindi nevoja të shtohej edhe trupa mësimore me mësues të rinj. Ishte kjo kohë, kur në shkollën e Shënavlashit u emruan mësuesët Haki Taha, (i shumë njohur për atentatin ndaj Miladin Popoviçit), Nafie Mema, gruaja e poetit Lasgush Poradeci dhe Agetina Qeraxhija.
Me bashkimin e Kosovës me Shqipërinë në vitin 1941, Bajram Gashi, Haki Taha, Xheladin Hana, Hysni Zajmi, Fadil Hoxha e qindra mësues të tjerë e “msynë” Kosovën. Bajrami u shkëput nga arsimi, pasi u caktua me detyra shtetërore për dy komunat Pejë dhe Istog. Shpesh bënte mbledhe e tubime me popullin e Rrafshit e Dukagjinit, ku pas fjalëve: “Ndigjoni vllazën! Unë gjakun tem ja kam fal Kosovës!”, bante thirrje për mos pajtim me komunizmin, me Titon dhe komunistat shqiptar.
Pikërisht kur ushtria italiane kaloi në zonën neutrale, në fshatrat përrreth Pejës e Istogut u bë një kasaphanë e vërtetë. U vranë rreth 500 vet, burra, gra, pleq e fëmijë. Bajrami revoltohet dhe bashkë me Mulla Zek Bërdyna dhe të tjerë patriotë, mbledhin gjymtyrët e të masakruarve, i fusin nëpër arka, i sjellin në Pejë dhe i varrosin.
Janë këto ngjarje dhe të tjera, që në prag të mbarimit të luftës, në fundvitin 1944 e fillim i 1945, kur po ripushtohej Kosova dhe Istogu, Bajram Gashi kapi pushkën, ngriti çetën e tij me 300 – 400 vet dhe doli në mal. I kërkuan përfaqësuesit e partisë komuniste Shqiptare dhe Jugosllave për bashkëpunim me ta, por Bajrami ishte betuar: “Nuk pajtohem me komunistët, që bashkëpunojnë me armiqtë e kombit tim”. Këtij trimi kosove dhe shokëve të tij, bukur i shkojnë vargjet e Fishtës:
“ Ma mirë dek, nën dhe m`u kja,
se për t`gjall me mbet nën shkja”.
S`kaloi shumë kohë, në fillim të shkurtit 1945, kur e gjithë Kosova kaloi në shtetrrethim, Bajrami ndodhej në Pejë. Përshëndetet për herë të fundit me të shoqen, duke i lënë porosi: “Unë edhe mund të mos kthehem, por vajzat mos m`i len pa shkollë”. Iku baba. Ishte hera e fundit që e pashë tek largohej nga shtëpia”, kujton Liria, vajza e madhe, sot e moshuar, atëherë ishte vetëm 6-vjeç.
Një nga bashkëluftëtarët e tij në çetë, plaku 96-vjeçar Isuf Hajdari nga fshati Uçë, kur e pyeta se kush ishte Bajram Gashi, u ngrit në këmbë, pika loti i pikuan nga sytë dhe më thotë: “As nuk ka le, e as nuk len nana, burrë trim si Bajram Gashi”. Ishte natë, duke u gdhirë 8 shkurtit, kur çeta e tij rrethohet nga forcat serbe në “Stanet e Vojdullit” në bjeshkë të Istogut. Luftojnë gryk n`gryk me shkijet, vriten mbasi e kanë paguar shtrenjët veten. Ushtarët serb i bartin kufomat dhe i sjellin në Istog-qendër. Ushtarakë dhe përfaqësues të partisë mbajnë fjalime mbi kufomën e tij, duke e shkelmuar e duke shfryrë: “Kështu do ta pësojnë të gjithë ata që luftojnë kundër Jugosllavisë”. Kjo mënxyrë për Istogun dhe Kosovën mbahet mend e kujtohet mirë, pasi në këtë ngjarje të kobëshme, për terror u thirrën plot njerëz. Aty ishte edhe lokja Rabe, nëna e Bajramit. Aty kish ndodh edhe Rexhep Dranova me të birin Muhametin. Aty ishte edhe Tahiri, babai i Isa Lipajt nga fshati Kamenicë, komuna Istog. Janë profetike fjalët e Bedri Pejanit: “Mosni djema! Nuk zgjidhet çështja shqiptare në bashkëpunim me serbo-sllavët”.
Nuk çuditemi me veprimet e pushtuesve serb, që këtyre heronjëve nuk u la as eshtra e as varr për t`u vajtuar e kujtuar. Pikërisht ky është modeli serb i provuar në qindra vjet, që u kopjua nga komunistët ndaj kundërshtarëve politik dhe “armikut” të klasës. Sot pas çlirimit të Kosovës, në Istog ndodhet një memorial, një pllakë, ku shkruhet: “Më datë 08. 02. 1945, u vranë tre heronj të Istogut. Bajram Gashi, Ram Alia dhe Sali Rama”, (Sali Rama është biri i Ram Alis). Një rrugë kryesore në qytetin e Istogut mban emrin “Bajram Gashi”. Po kështu në fshatin Fllakë të rrethitë Durrësit, pikërisht pranë vendit ku dikur ishte shkolla fillore (pronë e Bajram Gashit e blerë dhe e lënë për shkollë), sot ngrihet shkolla 9-vjeçare, që në nderim të tij, mban emrin “Bajram Gashi”.
Vitet shkojnë, ndërsa vepra e Bajram Gashit, këtij luftëtari të lirisë, mbetet e gdhendur në kujtesën e kombit, si mësim e këmbanë për brezat. Është e artë thënia e ish presidentit gjerman Richard Von Weizsackers, kur thotë: Të gjithë ata që mbyllin sytë para të kaluarës, janë të verbër në të ardhmen e tyre”.
Lavdi veprës së heronjëve që ranë për liri të Kosovës!
Përgatiti:
Bajram Gashi
Shënavlash.
Durrës.
DOSJET NUK JANË AS TABUT, AS ARKIVOL!
Nga Fritz RADOVANI*/
Ne Foto: MINISTRIA E TERRORISTIT ENVER HOXHA/
■Këtu u realizue dëshira e tij: “Unë do të bëhëm TERRORIST !”…/
■Nga kjo ndertesë në vitët 1944 – 1991, janë vra e terrorizue mbi 500 mijë Shqiptarë!/
Dosja e çdo njeriu asht prejardhja, lindja, jeta, veprat dhe arsyeja e vdekjes!/
Ajo nuk asht një grumbull eshtna apo një kufomë endè e padekompozueme, që e marrim në krah si një tabut ase arkivol dhe e çojmë përpara selisë së Kuvendit Popullor, dhe aty presim nga hoxha apo prifti e popi të na tregojnë se: “Me që ka vdekur, tani më të nuk kemi pse merremi më! …Merrët tjetër kush, më i madh se né!”
Dosjet dhe fallsifikimi i tyne kanë fillue njëherit me formimin e Shtetit Shqiptar!
Si mund të justifikojmë që ndër gati 33 vjetë të themelimit Shtetit Shqiptar, nga 1912 pra, në Shek. XX, asnjë kryeministër, president apo mbret nuk pat shkollë për atë post që ka drejtue? Vetëm okupatorët nuk kanë pranue “bashkpunim” me analfabetë!
Edhe Shqipnia ka “Dosjen” e vet në Londer, Berlin, New York, Beograd, Romë, Athinë, Ankara, Moskë, Pekin, Sofje, Teheran, Kajro, Bagdat, Kabul… E gati harrova dhe Parisin…Ndërsa, në Nuremberg, Strasburg,… apo në ndonjë skutë ku vazhdojnë me u strehue kriminelat, nuk ka nevojë për “Dosje”, u kemi dergue “modelet e gjalla”!
Në vitin 1941 kur jugosllavët formuen PKSh (PPSh), ata ishin edhe specialistët që kanë themelue njëherit edhe “Dosjet”, të cilat, me 21 Prill 1943, u “sistemuen, arkivuen dhe u organizuen” në Sigurimin e PKSh, që ishte në varsinë PKJugosllave, UDB, KGB, CIA e dreqi nuk e mori vesh, përveç Shqipnisë, që nuk i kanë sherbye asnjëherë! Ata me kujdesin e tyne mbas vitit 1944 zgjodhën pikrisht terroristët për me drejtue shtetin.
Ka 22 vjetë që vazhdon përralla e “Dosjeve” në Shqipni. Thonë “gojëkëqijtë”, se ato pengohen nga vetë Shteti! Duket e “pabesueshme”! Në një shtet “demokratik”, si ka prap mundësi që “dosjet” me kenë të administrueme nga pasuesit e shtetit totalitarë?
Një tmerr i vërtetë kur mendon “Ilir Enver Hoxhën, në vitin 1991, nëpunës pranë zyrave sekrete të spijunazhit pranë Ministrisë së Mbrendshme në Tiranë!” Poshtersi!
Më vjen mirë që të gjithë ishpresidentët tanë “demokratë” jetojnë, dhe mund të na bindin se, “pengesa” nuk ishte prejardhja e tyne ase veprimtaria e vet komuniste!
Pengesa e vërtetë SOT, asht prania e terroristëve të djeshëm dhe vazhdimsia e tyne në të gjitha matrapazlleqet e shtetit sotëm, në të gjitha hallkat e shtetit Shqiptar!
Arkivat dhe zyret përkatëse të dokumentacioneve shkencore, sekrete dhe që në përmbajtjen e tyne ruejnë vlera kombtare, kulturore, shkencore etj., nuk duhet të jenë kurrëma në varsinë e qeveritarëve apo njerzëve që mund të kenë lidhje me ta, kjoftë edhe nga prejardhja e tyne që mund ti kenë sherbye edhe vetem “një orë” terrorizmit!
Pjesa ma e madhe e “Dosjeve” as nuk kanë arsye me u hapë fare, se sot edhe trashigimtarët e tyne janë me njolla gjaku në surrat! Tue fillue nga Presidentët dhe me rradhë, asnjëni nuk tregon në biografi kur bahen zgjedhjet, se kush ishin prindët e tij. Jo se kanë turp, se nuk kanë as fëtyrë për turp, po shumica nuk dijnë baben e vërtetë.
Nga disa “detaje të projekt ligjit dosjeve”, më bani përshtypje një paragraf aty: “Pastërtia e figurës morale është e papajtueshme, me mbajtjen prej funksionarit publik, gjatë periudhës 24.10.1944 deri 31.3.1991 të një prej detyrave të mëposhtme:
Anëtar qeverie, anëtar i Këshillit Presidencial, kryetar dhe anëtar i Gjykatës së Lartë, Prokuror i Përgjithshëm dhe zëvendës të tij, para zgjedhjeve të 31 Marsit 1991…”
Shumë interesant! Pikrisht atë natë kur asht projektue nga Ramiz Alia me gjithë kriminelët rreth tij “tragjedia e 2 Prillit 1991 në Shkoder”… afati i “Pastertisë së Figurave” mbyllet… A ka të bajnë data 31 Mars 1991, me ndonjë “person” që lidhet me 2 Prillin?
Prap ma poshtë lexoj:
“Funksionarët publikë me mandat kushtetetues dhe çdo person tjetër i zgjedhur nga Kuvendi janë subjekte të verifikimit sipas këtij ligji. Ata nuk e ndërpresin mandatin kushtetues apo detyrën ku janë zgjedhur, por të dhënat e grumbulluara nga verifikimi publikohen detyrimisht. Në çdo rast, një funksionar publik i tillë mund të dorëhiqet përpara përfundimit të mandatit të tij dhe në këtë rast dosja e tij nuk publikohet.”
Prap ma poshtë: “Me kërkesë të subjektit që verifikohet, gjykata vendos zhvillimin e gjykimit me dyer të mbyllura.” Dhe në mbyllje t’ artikullit: “(dëshmia e verifikimit dhe procesverbali i seancës informuese) mbetet konfidencial.”
Rezultati: “nuk publikohet”…”me dyer të mbyllura”… dhe,
Përfundimi: ”Dosja nuk publikohet”!
Ju lutem, të nderuem lexues: “A kjo quhet hapje Dosjesh për Pastërti Figure?”
***
Uroj për Ju, që keni me kenë gjallë në vitin 2030: “Mbylljen e Dosjeve”
përjetsisht,dhe të trashigimisë së atyne Dosjeve!
Melbourne, Dhjetor 2014.
*Në 70 vjetorin e përmbytjes së Shqipnisë…/