Dega e Vatrës në Michigan organizoi një mbrëmje muzikore model me këngëtarin e njohur Frederik Ndoci, këngëtaren Eglantina Toska dhe violinistin virtuoz, Zaqir Sulkuqi./
Nga Pjetër Jaku/
Ditën e shtunë, me datën 17 Maj 2014, na Kafe “Kuvendi” me organizimine Degës së Vatrës, Michigan u realizua një mbrëmje muzikore model me këngëtarin e njohur Frederik Ndoci, këngëtaren Eglantina Toska dhe violinistin virtuoz, Zaqir Sulkuqi, që kishin ardhur për një koncert në Qendren Kulturore “ Gjergj Kastrioti – Skenderbeu” të Kishës së Shën Palit. Në këtë mbrëmje me të ftuar nga Dega e Vatres dhe stafi i Revistes “ Kuvendi”, moren pjesë edhe Ambasadori i Republikes se Shqipërisë në Washington, Gilbert Galanxhi dhe bashkëshortja Eva, njëkohësisht Sekretare e Ambasadës, Konsulli i Nderit të Republikës së Shqipërisë në Michigan, biznesmeni dhe patrioti i njohur, Ekrem Bardha, Kryetari i Degës së Vatrës Michigan, publicisti dhe poeti “ Pshtari i Demokracisë”, Alfons Grishaj, aktivistët Nevrus Nazarko, Kujtim Qafa,Petrit Doda, Pal Rakaj, Luvigj Stërbyçi, poetja dhe vatranja Elinda Marku, Lush Popa, Agustin Qupi, Gjokë Ndoj, aktivisti Rrok Doka Junçaj,Bedri Ruka, Arben e Aida Gjergji, të ftuar nga Shoqata “ Mirdita”, Gjon Simoni ( Sekretar i kësaj Shoqate) Pjetër Gega ( arkëtar),Dodë Qafa,Hilë Curri, nipi i të njohurit Pashk Curri nga Fushë- Arsi, i ndodhur për vizitë në Detroit, Lekë Prendi, Bik Ndoka etj. Një mbrëmje pothuajse spontane, pa një program të paramenduar, por që doli në përmasat e një koncerti artstik, që rrallë ndodh edhe në mjediset kulturore të kryqytetit. Me artistët ishte edhe poetja e njohur Iliriana Sulkuqi, ku në tavolinën e saj qendronin poetët ( krijues të njohur nga komuniteti shqiptar i Michiganit) Nexhip Ejupi, Mensur Spahiu, Rakip Babqorri dhe Gazmend Kishta. Poashtu i pranishëm ishte njëri nga drejtuesit e organizmit të ri në komunitet Albanian Roots, Indrit Topalli.
Mrekullia e zërit të Frederik Ndocit, për të cilin shqiptarët duhet të përulen para këtij talenti të rrallë, nuk vlerësohet në nivelin që kërkon arti, ishte një kënaqësi dhe një kërkesë e vazhdueshme e të pranishmëve për ta mbajtur deri në mëngjes. Tingujt e violinës së Zeqir Sulkuqit, një ndër mjeshtrat më të mirë në Ballkan, me disa koncerte në sallat më të njohura të Evropës, nuk shoqëruan vetëm jaret e njohura shkodrane, por edhe luajten pjesë të veçanta vetëm për violinë që mbajtën autorësinë e tij, si Vallja e Kalit, një pjesë përfekte që trokon në ndjesitë e secilit, si dhe Vallja e Ciganit, plus pjesën më të vështirë për çdo violinist, imitacionin muzikor të cicërimës së zogut.
Të gjitha këto, të gërshetuara bukur me zërin e pastër e melodioz të artistës së re Eglantina Toska, e cila jo vetëm përcolli trevën prej nga vinte, Elbasanin, por edhe shumë këngë të bukura të trevave të tjera si të Krujës, Malësisë, Mirditës etj. Brishtësia e saj ishte krejt tjetër me zërin, me seriozitetin muzikor të një krijuesje të kulturuar, që këngën e kishte jo vetëm hobi por edhe profesion.
Të tre këta artistë shoqëroheshin në organo nga muzikanti i ri i talentuar Elis Lloshi, i cili veçëse muzikant ishte pedagog në Fakultetin e Artve. Të shoqërosh, ose më mirë të ndjekësh kthesat e parpitura zanore të Frederik Ndocit është vërtetë e vështirë, që rrallë muziknat e bën. Kjo më sjellë ndërmend një thenie të Aritsit tjetër të njohur në një bisedë për Rikun, Ardit Gjebrea, i cili theksonte “ Frederiku është shumë i vështirë ta shoqërosh me muzikë…” Kthesat e befta, roli i dy këngëtarve në një, siç janë duetet ( femër –mashkull), mund t’i realizoi vetëm Frederik Ndoci e askush tjetër.
Me të drejtë mbrëmja mund të vlerësohej si një aktivitet i mirëfilltë kulturor që rrallë mund të realizohet. Për këtë një meritë e veçantë është e Degës së Vatrës Michigan, që disa herë ka realizuar promovime librash e filmash, si dhe mbrëmje miqësore për anëtarët e saj, pa harruar të kënaq edhe ata që nuk janë pjesë e Vatrës.
“Në të arthmën, kjo Degë, – thotë kryetari saj, Alfons Grishaj, – do të mundësojë edhe ndonjë aktivitet tjetër si; piknik apo udhëtim tematik, në ndonjë vend që ia vlen ta njohësh, sponsorizime të ndryshme për vepra që shihen me dobi, apo me nivel si dhe mbrëmje të vazhdueshme për rastet përsonale apo familjare të miqëve tanë.”
Një festë model në Kafe “ Kuvendi”
Luvigj Stërbyçi me gruan dhe fëmijët festoi në Kafe “ Kuvendi” Shenkollin e Majit, që bie përherë me 8 Maj, një festë tradicionale që lutet në Bajrakun e Xhanit, të Dukagjinit
Nga Pjetër Jaku
Tashmë po bëhën traditë kremtimet e ndryshme në mjedise publike, duke ndarë gëzimin familjar me më shumë se një rreth të ngushtë. Ditëlindja e një të riu, apo e çdo moshe qoftë nuk mund ta përjetoi gëzimin vetëm me të afërmit dhe, tek-tuk ndonjë shok. Një festë është shumë mirë, qoftë edhe për arsye të ruajtjes së shtëpisë, ta bësh në një mjedis ku kanë mundësi të argëtohen e të kalojnë momente të bukura më shumë se sa mund të pranonte ambient familjar i një shtëpie, sado e bollshme të jetë.
Kështu, Kafe“ Kuvendi” ka mjedise të mjaftueshme dhe të gjitha mundësitë për raste të tilla, për të akomoduar pa sforcim, aq të pranishëm sa mund të kenë evenimete të tilla.
Luvigj Stërbyçi me gruan dhe fëmijët festojnë në Kafe “ Kuvendi” Shenkollin e Majit, që bie përherë me 8 Maj, një festë tradicionale që lutet në Bajrakun e Xhanit, në Dukagjin.
Me këtë rast, si edhe vitet e tjera, Luvigji prêt komshinjët dhe miqtë pa patur nevojë t’i ftoi, pasi siç thotë ai, dhe siç dihet, në këto festa miqtë vijnë pa lajmëruar. Mua më ka rastisur edhe vite të tjera të jemë në festën e Luvigjit dhe në festa të tjera, ku pijet dhe ushqimet tradicionale, gëzimi dhe hareja, qirinjët dhe muzika të bëjnë ta përjetosh emocionalisht një gëzim të veçantë. Me këtë rast, i sapokthyer ngaKuvendi i Vatrës, që u bë në New York në fundin e muajt tëshkuar, Luvigji fton edhe disa nga vatranët e njohur të këtij komuniteti, veçanërisht ata që kanë vite e dekada që punojnë për çështjen kombëtare.
Pas urimit të mirëseardhjes dhe përshendetjeve të festës, Luvigji shpjegon arsyen pse këtë festë deshi ta ndante me vatranët, në gjirin e të cilëve ishte pranuar muaj më parë. “Nuk është vetëm kjo arsye , – shton Luvigji, – por ditë më parë, në Kuvendin e Vatrës në New York, vatranit dhe aktivistit të njohur të komunitetit shqiptar në Amerikë, Vasel Ujkaj iu akordua “ Çmimi i Merites”, të cilin Kryesia e Degës së Vatrës ka menduar t’ia dorëzoj sonte. Ky është edhe një rsat ku unë dua ta falenderoj Kryesinë e kësaj Organizate, që pranoi ta ndaj me mua këtë manifestim, për mikun tonë, Vasel.”
Pjetër Jaku, i cili e kishte ruajtur këtë çmim deri sot, përmendi se, në ceremoninë e New Yorkut, në mungesë të Vaselit, e kishte marrë aktivisti tjetër i njohur në këtë komunitet, Kujtim Qafa, i cili edhe kishte përshëndetur para të pranishëmve. Pjetër Jaku ia dorëzoi Kryetarit të Degës së Detroitit, Alfons Grishaj, i cili me një pëershëndetje modeste, si një transmetim stafetash, autorizoi sekretarin Mondi Rakaj, t’ia dorëzoi Vasel Ujkajt.
Mes emocionesh, Vaseli falenderoi të gjithë vatranët, që kanë kontribuar e kontribuojnë për ta mbajtur gjallë këtë Federatë Panshqiptare të njohur, mbi njëqind vjeçare, e cila, kur shteti shqiptar mungonte, u gjend në mbrojtje të trojeve tona. Në këtë festë nuk mungonin miqtë, jo vetëm nga Veriu, zonat tradicionale të kësaj feste, por edhe nga Jugu. Gjatë festës, Alfons Grishaj do të përmendëte veprimtarinë e Luvigjit, si një nga aktivistët e parë të Levizjes Demokratike të viteve 90-të, i cili, – tha Alfonsi, – e blinte Gazeten “Rilindja Demokratike” dhe, në të shumtën e rasteve ua shpërndante falas zonës ku jetonte. Më pas do të përshëndesnin Kujtim Qafa, Donika Bardha, Luigj Gjokaj etj.
Me tingujt e muzikës së Bedri Rukajt të pranishmit u defryen deri në orët e para të mëngjesit së ditës së re.