ne Kanada – Dielli

FILM NGA KOSOVA NE KANADA

August 16, 2017 by dgreca

-‘Rooftop Story’ nga Gazmend Nela me premierë botërore në Montreal World Film Festival/

Rooftop Story1 PRISHTINË, 16 Gusht 2017-Gazeta DIELLI/ Filmi ‘Rooftop Story’ me skenar nga Gazmend Nela dhe Arian Krasniqi dhe regji nga Gazmend Nela do të ketë premierën botërore në edicionin e 41-të të festivalit të kategorisë ‘A’ – Montreal World Film Festival në Kanada, njoftoi sot Qendra Kinematografike e Kosovës.Njoftimi i derguar thekson se, Festivali fillon me 24 gusht dhe zgjat deri me 4 shtator 2017 dhe filmi do të shfaqet në kategorinë ‘Focus on World Cinema’.

‘Rooftop Story’ është dramë e cila flet për humbje dhe pendim. Shpesh kur humbim diçka në jetë, megjithëse në shumicën e rasteve mbajmë përgjegjësi, kemi tendence të mos e pranojmë atë dhe përpiqemi ta hedhim fajin diku tjetër, mbi të tjerët dhe jo mbi veten tonë.

Në rolet kryesore janë: Xhevdet Doda, Mona Mustafa dhe Art Lokaj.Ky film është i mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës dhe është prodhim i shtëpisë filmike ‘Frame Production’ me producent Arben Shala, “Ikone Studio” me producent Valon Bajgora dhe Yll Uka si dhe bashkëproducent Vanco Mirakovski me kompaninë ‘Pigmento Visual Studio’.Vitin e kaluar filmi i mbështetur nga Qendra Kinematografike e Kosovës- ‘Eho’ me skenar dhe regji nga Dren Zherka pati premierën po në këtë festival ku edhe fitoi çmimin ‘Silver Zenith for the First Fiction Feature Film’./b.j/

Presidenti Thaçi shpërndanë ABETARE në Kanada

September 14, 2016 by dgreca

-Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, në Forumin e Torontos. Mbrëmë mori pjesë në pritjen e organizuar nga shoqatat e komunitetit shqiptar nga rajoni i Torontos në Kanada. Me rastin e fillimit të vitit të ri shkollor, për brezat e rinj shpërndau edhe Abetaren tonë shqipe/

Hashim Thaçi: Komunitetin tonë e garantova se do të kenë vëmendjen e plotë të institucioneve të Republikës së Kosovës dhe se ata do të jenë ura jonë lidhëse me Kanadanë. Gjithashtu, falënderova edhe qeverinë dhe popullin kanadez për mbështetjen e madhe gjatë periudhës së luftës më ‎1998 – 1999, për kontributin në kuadër të KFOR-it dhe për përkrahjen për pranimin e Kosovës në organizata ndërkombëtare./

TORONTO, 14 Shtator 2016-Gazeta DIELLI/Presidenti i Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi, sot ishte panelist në edicionin e 10-të jubilar të Forumit Ndërkombëtar Ekonomik “Toronto Global Forum”, që po i zhvillon punimet nën patronazhin e Forumit Ndërkombëtar të kontinentit të Amerikës (IEFA).

Njoftimi dërguar nga Toronto thekson se, në forumin e titulluar “Udhëheqja në kohë të pasigurta”, para mbi 100 folësve dhe 2600 delegatëve nga mbi 400 shtete, presidenti Thaçi ka thënë se rasti i Kosovës është shumë specifik për shkak se zhvillimi i shtresës së mesme është shoqëruar me sfida të shumta.Kreu i vendit ka folur për rrugëtimin e vështirë dhe rrethanat e pafavorshme nëpër të cilat kaloi Kosova që nga periudha e paraluftës, rindërtimin, sfidat e mëdha në procesin e shtet-ndërtimit, si dhe vështirësitë në zhvillimin ekonomik, posaçërisht në vitet e para të pavarësisë që përkuan me krizat më të mëdha në botë.

Presidenti Thaçi ka thënë se përkundër sfidave, Kosova ia doli që t’i tejkalojë të gjitha këto probleme të panumërta dhe shënoi rritjen më të shpejtë ekonomike në rajonin e Ballkanit, në shkallë prej 4 për qind të rritjes mesatare të Bruto Prodhimit Vendor.Ai ka thënë se ishte jetike që të investojmë në siguri për të siguruar investime.

“Pas luftës, strategjia jonë e parë e ekonomisë politike ishte të investojmë në siguri për të siguruar investime. Ndërkohë që shumicën e energjive dhe burimeve i kishim të orientuara në rindërtim dhe në fushën e sigurisë, ne u fokusuam edhe në reformat e ekonomisë së tregut me privatizimin e ndërmarrjeve shoqërore, në reformat fiskale me uljen e tatimeve dhe heqjen e tyre për shtresat e varfra. Gjithashtu, u përqendruam edhe në reformat arsimore dhe edukative, me krijimin e kushteve për shkollim pa pagesë dhe libra falas, në reformat në shëndetësi dhe në rritjen e pagave për tërë sektorin publik”, ka thënë presidenti Thaçi.Njëkohësisht me këto reforma, presidenti Thaçi ka thënë se për zbutjen e diferencimeve sociale dhe zbutjen e papunësisë janë rritur investimet edhe në përmirësimin e infrastrukturës dhe mirëqenies për banorët e zonave rurale.“Kosova u bë prijëse në fushën e reformave dhe tani arritëm ta nënshkruajmë edhe Marrëveshjen e Stabilizim-Asociimit me BE-në”, ka thënë presidenti Thaçi, duke i ftuar investitorët e pranishëm që të vijnë dhe të investojnë në Kosovë.Ai ka theksuar se Kosova ka pasur një periudhë të rëndë tranzitore, por prej vitit 2008 janë shënuar hapa të mëdhenj për zhvillimin e shtresës së mesme, bën të ditur njoftimi i dërguar.

Ndërsa Presidenti Thaçi ka shkruar në ‘facebook’:Mbrëmë pata nderin të marrë pjesë në pritjen e organizuar nga shoqatat e komunitetit shqiptar nga rajoni i Torontos në Kanada. I falënderova nga afër bashkatdhetarët tanë për kontributin e tyre të jashtëzakonshëm ndër vite dhe i përgëzova për integrimin e tyre në jetën sociale, ekonomike e politike të Kanadasë.U ndjeva krenar për të arriturat e tyre të cilat u konfirmuan edhe nga Ministrja e Ontarios për Shtetësi dhe Imigrim, znj. Laura Albanese, nga Kryetarja e Bashkisë së Mississaugas, znj. Bonnie Crombie, si dhe nga deputetë të Parlamentit të Ontarios.

Komunitetin tonë e garantova se do të kenë vëmendjen e plotë të institucioneve të Republikës së Kosovës dhe se ata do të jenë ura jonë lidhëse me Kanadanë. Gjithashtu, falënderova edhe qeverinë dhe popullin kanadez për mbështetjen e madhe gjatë periudhës së luftës më ‎1998 – 1999, për kontributin në kuadër të KFOR-it dhe për përkrahjen për pranimin e Kosovës në organizata ndërkombëtare.

Me rastin e fillimit të vitit të ri shkollor, për brezat e rinj shpërndamë edhe Abetaren tonë shqipe.

Me pjesëmarrësit e pritjes kalova çaste të këndshme./b.j/

NUSTRETI DHE SHANO BEJKOSALA AMBASADORET E PERJETSHEM TE SHQIPERISE NE KANADA

February 13, 2016 by dgreca

Nga Gëzim LLojdia/
1.Bashkshortët Bejkosala u mërguan në dy muaj të këtij viti nga bota jonë.Ikur nga atdheu,fill pas paslufte ata krijuan identitetin e tyre si dhe ndihmuan shqiptarët për tu integruar në jetën e re përtej oqeanit në Amerikën e Veriut.Nusreti financoi kujtimet e Ismail Qemalit që u botuan në vitin 1965 në Kanada,ndërsa Shanoja ka dhen një kontribut në organizmin e grave shqiptare si dhe në strehimin e vellezërve kosovarë për gjatë luftës.Shanoja është nderuar me titullin e lartë:” Nderi i kombit”.
Në 7 janar 2016 u largua nga bota jonë Nusret Bejkosalaj. Ambasada e Shqipërisë në Kanada shkruan:Bir i Vlorës dhe i vendosur që në rininë e hershme në Kanada, z. Bejkosalaj përfaqësoi gjithë jetën tiparet e shqiptarit të mirë, atdhedashës, sipërmarrësit të palodhur që me punë të ndershme ndërtoi nga e para një zinxhir të suksesshëm biznesesh, duke shërbyer si model në jetën ekonomike dhe publike të kryeqytetit federal. Si një ndër themeluesit e komunitetit shqiptar të Otavës, bashkëatdhetarët e këtushëm do të nderojnë sot e gjithmonë humanizmin dhe kontributet e tij dhe të familjes në forcimin e jetës komunitare, krenarinë e prejardhjes dhe ruajtjen e rrënjëve identitare. Xha Nusreti, siç shpeshherë e quanim me dashuri, do të mbahet mend si financuesi dhe botuesi i parë i veprës së Ismail Qemalit në Amerikën e Veriut. Me forcën e karakterit, magjinë e komunikimit, sensin unik të humorit, mbi të gjitha me shembullin e jetës së tij, vënë në shërbim të familjes, kombit shqiptar dhe Kanadasë që e mikpriti në gjirin e vet, ai ka lënë gjurmë të pashlyeshme te të gjithë njerëzit që kanë pasur fatin ta kenë afër dhe të bashkëpunojnë me të.
Për ata që nuk e njohin ka një fakt përveç të tjerave. Reshat Agaj që është edhe zyrtarisht përkthyesi i para i kujtimeve të Ismail Qemalit ,në kujtimet e tij të botuara te :”Vëllai i pengut” shkruan se në vitin 1965 ai pas një aksidenti në Kanada dhe pas dy javëve kur ai filloi te lëvizte dorën mendoi të përkthente kujtimet e Ismail Qemal Vlorës që ai I kishte lexuar dhe ndodheshin në bibliotekën e Torontos.Pas 4 mujave ai përktheu kujtimet plakut të Vlorës .Si u botuan ato dhe kush mundësoi financimin e tyre Reshat Agaj e përshkruan kështu:Më duhet ët shtoj se tërë shpenzimet e botimit u vunë nga Nysret Bejkosala i cili më tha të nisja botimin se harxhet do ti kishte ai.
2.
Bashkëshortja e Nysretit ishte nje amazonë e rralle ,mbesa e Alikajve të Kucit,ikur dy vjece,Nderi i Kombit Shanoja.Vetëm nj muaj pas vdekjes së patriotit Nusret Bejkosala,Shanoja mërgoi edhe ajo në yllësin e qielli të Zotit,besimtar të së cilit ishin bashkortëtë Bejkosala.Dr Ruki Kondaj ,kryetar e komunitetit shqiptar shkruan
Një lajm kaq i hidhur dhe kaq i papritur per Zonjen Shano Bejkosalaj, për një grua te rralle, një nene, një bashkëshorte, një shoqe, një aktiviste e palodhur e ceshtjes shqiptare qe patëm fatin ta njohim nga afër e qe na ka lënë mbrese te pashlyeshme.Bija e shquar e Shqipërisë dhe e Labërisë time qe krenohem me te se na la pas nje emer te madh, “Gruaja Shqiptaro Kanadeze Nder i kombit. Ambasada shqiptare që i ka pasur mbështetje dhe është kujdesur për komunitetin shqiptar Elida Petoshati një ambasadore që ka shkëlqyer më punën e saj shkruan për zonjën Nderi i kombit :Lajmi se zemra e Shano Bejkosalaj ka pushuar së rrahuri ka sjellë pikëllim të thellë te çdo shqiptar në Shqipëri, Kosovë dhe në gjithë botën shqiptare.Humbja është edhe më e madhe për komunitetin e Otavës dhe mbarë Kanadasë që pati privilegjin unik të ketë në gjirin e vet një grua që i bën nder Shqipërisë që e lindi dhe e përkundi në virtytet dhe vlerat më të mira, kombit shqiptar të cilit ia përvetësoi dhe rrezatoi më tej konstitucionin shpirtëror dhe Kanadasë që e mikpriti me dashuri dhe e bëri qytetare të botës.“Nderi i Kombit”, me dekret të Presidentit të Republikës, SH.T.Z. Bujar Nishani, Shano Bejkosalaj, kjo bijë e Labërisë i ka bërë të gjithë krenarë me rrugëtimin e një jete të shënuar nga mbijetesa, dhimbja, sakrifica mbi të cilat ndërtoi solidaritetin, kujdesin, filantropizmin për njerëzit në nevojë. Megjithëse një vajzë vetëm tre vjeçe që barti tragjedinë e shkëputjes së familjes nga rrënjët teksa zbarkoi në brigjet e Halifaksit, Shano i shëroi plagët e shpirtit, përtej pengesës që nuk mund ta kishte më atdheun, dhe qëndroi shqiptare në çdo qelizë. Qëndroi shqiptare në çdo hap, si grua, nënë dhe zonjë aktiviste, duke dhënë shembullin se identiteti kultivohet në mendje dhe në zemër, prandaj nuk ka forcë ta fshijë. Qëndroi shqiptare, duke qenë njëherësh kanadeze thellësisht e denjë, në thelb një vlerë e dyfishtë për të dyja vendet.Si e tillë ajo u qëndroi pranë qindra familjeve shqiptare nga Kosova që mbërritën pas genocidit në Kanadanë që i priti me krahë hapur. Në të gjitha rolet e ndërmarra si grua e angazhuar, ndër të tjera Kryetare e Grave Myslimane të Otavës dhe Kryetare e Organizatës Shqiptaro-Kanadeze të Otavës, Shano dëshmoi se energjia brenda komunitetit gjeneron iniciativa dhe projekte të identitetit, të vazhdimësisë, të urave të mirëkuptimit. Të gjithë që e kanë njohur nga afër Shanon dhe kanë prekur episode të jetës së saj kanë ndjerë forcën, zgjuarsinë, fisnikërinë, magjinë e sjelljes, të fjalës dhe të veprës së kësaj gruaje të rrallë. Ajo përfaqësoi ndër vite vlerat e grave dhe nënave tona dhe ruajti traditat e bukura të dhembshurisë dhe zemrës së madhe shqiptare në shoqërinë kanadeze, por edhe brenda komunitetit. Shanua, së bashku me bashkëshortin e saj, patriotin e nderuar Nusret Bejkosalaj gdhendën së bashku përmes një rrugëtimi të mrekullueshëm të mbushur me historitë e jashtëzakonshme të familjeve të tyre, të atdheut të shtrenjtë që lanë pas, shenjën e pangatërrueshme që krijuan si dy shqiptarë përfaqësues, mirëfilli si Ambasadorë të pashpallur të Shqipërisë në Kanada, si qytetarë të denjë dhe të angazhuar që rritën fëmijë po aq të mrekullueshëm në mjedisin e dy botëve sa të plota aq edhe të ndërthura. Sot e kësaj dite dhe më shumë globalë se kurdoherë, përveç se admirimit, duhet të na frymëzojë shtëpia e Shano dhe Nusret Bejksosalaj kur sapo hyje brenda dera gjendeshe në Shqipëri.Në dëshmi të gjallë dhe të vërtetë të vlerave që i ke dhënë komunitetit dhe Shqipërisë, me largimin tënd do të na duhet të vendosim një copëz autentike historie të komunitetit shqiptar në Kanada në mozaikun e kujtesës që pikërisht kujtesa dhe dokumentimi duhet dhe do të ruajnë disafish të gjallë në mendjen tonë kolektive.Shano ti do të mbetesh bijë e shquar e Shqipërisë, kombit shqiptar dhe e Kanadasë.

Nis rrugëtimin ndërkombëtar “Heroi” i Luan Kryeziut

August 28, 2014 by dgreca

Dy filma shqiptarë nga të dy shtetet shqiptare konkurojnë në Festivalin Botëror të Filmit të Montrealit që mbahet në Montreal, Kanada nga 21 gusht deri më 1 shtator 2014. Me shfaqjen në Montreal, “Heroi” i Luan Kryeziut, fillon shfaqjet në kinematë botërore./
Nga Ajet Nuro, Montreal, Kanada/
Pas Kosovës, filmi i Luan Kryeziut u shfaq për herë të parë në Montreal në datat 25 dhe 26 gusht. Filmi, konkuront në seksionin « Vështrim mbi kinematë e botës » ku konkurojnë vende me shumë tradita në fushën e kinemasë si Italia, Franca, Gjermania, Japonia etj., por edhe nga vende me më pak përvojë në fushën e ekranit të madh. Duke ditur rëndësinë e festivalit të Montrealit, mund të konsiderohet sukses qoftë edhe, vetëm marrja pjesë në një festë të tillë të kinemasë botërore.
Ngjarje e veçantë për kinemanë shqiptare por edhe për dashamirësitë e saj
Kinemaja shqiptare, pavarësihst vështirësive që kalon, ka qenë e pranishme në këtë aktivitet të rëndësishëm botëror. Kjo, përbën një ngjarje të veçantë e të gëzueshme edhe për shqiptarët që jetojnë e punojnë në Montreal dhe rrethina. Dhe, kuptohet, ata, në raste të tilla, nuk mungojnë të jenë të pranishëm për kënaqësinë që të dhuron një film në gjuhën shqipe dhe pse jo edhe për të ndihmuar sado pak në veprat që paraqisin artistët shqiptar në këtë aktivitet gjithë botëror. Madje sivjet, përveç shqiptarëve nga Montreali dhe rrethinat pati nga ata që erdhën nga Hamiltoni dhe Toronto, pra, disa qindra kilometra larg.
Duhet falenderuar Ministria e Diasporës e Republikës së Kosovës për vendosjen e lidhjes mes realizatorëve të filmit (Iliria Film) dhe shqiptarëve të Montrealit. Krijime të tilla ku është investuar kohë dhe para dhe, ku janë përfshirë edhe shumë personalitete shqiptare dhe të huaja ka nevojë për promovim, ne shqiptarët kemi nevojë të jemi të lidhur me atdheun dhe ku më bukur se një film në gjuhën e nënës !
“Heroi”
Para filmit pyeta autorin e tij, Luan Kryeziun nëse filmi kishte skena të dhunëshme me qëllim që edhe fëmijët në merrnin pjesë ose jo. Regjisori dhe skenaristi i “Heroit” më tha që jo vetëm nuk ka dhunë por aty ka edhe një personazh fëmij. Dhe në fakt filmi duke i vendosur ngjarjet në Kosovën e pas luftën nuk kishte dhunë dhe loja e fëmijës në fjalë i jepte bukuri filmit. Pa dashur të bëjë një kritikë të specializuar sepse nuk më duket se është fusha ime, mund të them se vetëm ne shqiptarët mund t’a kuptojmë filmin në çdo detaj qoftë gjuhësor, psikologjik, sociologjik, historik e zakonor.
Në qendër të filmit ishte një hero i luftës çlirimtare të popullit shqiptar të Kosovës ndaj serbëve. Por, pas lufte, përveç fjalëve të bukura, lufta nuk e ndihmoi dot personazhin e filmit të siguronte të ardhmen e tij dhe të familjes. Dhe, kjo n’a sjell para nesh atë realitet të hidhur që shohim aty këtu në Kosovën e pas luftës ku shumë prej luftëtarëve për liri u zhgënjyen. Shumë syresh nga çlirimtarë u shndërruan në biznesmen e politikanë duke parë interesat e tyre. Por, jo pak syrsh, ndonëse dhanë gjithçka për të tjerët dhe mund të kishin dhënë edhe jetën, pas luftës nuk kërkuan shpërblim por pak dinjitet. Luan Kryeziu na e sjell në film një personazh që ne e quajmë të ndershëm, Autori i filmit sikur ka dashur të na transmetoj një vlerë universale siç është ruajtja e integritetit apo ruajtja e pastërtisë së figurës së personazhit. Një njeri që ka disa përcaktime etike, e të cilat, për të paraqesin esencën e karakterit të tij, në filmin e Kryeziut sikur nuk mund të ndryshoj madje as para sfidave më të mëdha të individit para shoqërisë së cilës i përket apo edhe rrethanave të vështira nëpër të cilat reciklohet moralisht dhe fizikisht. Sepse, personazhet si Shkëmbi apo Heroi i L. Kryeziut që vjen si viktimë e mospërfilljes shoqërore, por edhe ndershmërisë së tij, shpërfaq kërkesa minimale: të mbijetojë në kohë horrash dhe transicioni; pra, në një kohë të egër dhe pa rregulla.
Njerëz si « Heroi » në fund të fundit, thuaja se prore ndodhen para dy mundësive për të përzgjedhur: e para, e paramenduar nga personazhi i filmit, e tjetra, e realizuar prej tij. Nuk po ua zbuloj fundin sepse ndoshta do të ishte interesante për ata që nuk e kanë parë.
Gjuha e filmit
Herë-herë i hidhja sytë përkthimeve dhe me vete thosha se nuk ka përkthim që të mund të transmetoj atë që Luan Kryeziu dhe ekipi i tij kanë thënë në këtë apo në atë skenë. Në këtë optikë mund të kuptohet reagimi i një shikuesi të huaj që pas filmit në periudhën e pyetjeve insistonte të dinte se si është e mundur që një hero i luftës të duket aq inertë apo edhe aq i “paaftë” për të mbajtur familjen e tij. Kjo, mbase, do të ishte pyetja të cilën do të mundej të e parashtronte edhe ndonje shikues tjetër joshqiptar, sepse, është e qartë se historia solli aq shume sfida dhe befasi për shqiptarët saq diçka, diçka, ndoshta edhe nuk mund të kuptohet, ndonjëherë, mirë e mirë nga të huajt, por janë gjëra të cilat për ne jane krejtësisht te qarta, kristal, si dita me diell.
Ndonëse gjuha e përdorur është gjuha e folur në rajonet ku ka vepruar UÇKme mjaft nëndialekte dhe krahinarizma, nga dialekti verior, megjithatë, gjuha e peronazheve është e thjeshtë, e artikulau ndaj dhe e kuptueshme prej të gjithëve.
Regjia dhe aktorët
Filmi me skenar dhe regji të Luan Kryeziut është në fakt një prodhim që tejkalon kufijtë e diçkaje lokale, aq më tepër se, aktori kryesor Arben Bajraktari, jeton në Francë dhe ka realizuar role aty, por edhe ne Amerikë; më pas, drejtori i fotografisë Roger Simos që është francez, një nga aktorët, Xhemi Agaj jeton në Kanada, montazhi është bërë nga amerikan, Lary waxman, etj., etj.
Gjithashtu mund të thuhet se filmi është një prodhim i një cilësie të lartë dhe përçon tek shikuesi vlera universale por edhe vlera tipike shqiptare. Kamera, muzika, dialogët dhe sidomos prania e disa këngëve popullore e bënin filmin origjinal ia shtojnë edhe vlerat antropologjike këtij projekti.
Gjithashtu edhe loja e aktorëve ishte në lartësinë e duhur. Përmend protagonistin Arben Bajraktaraj, Adriana Morina, Xhemi Agaj por edhe regjisori, gazetari dhe aktori i pranishëm në festival prof. Haqif Mulliqi.
Të gjitha shpjegojnë atë interesim të publikut për të dialoguar me regjisorin e filmit z. Luan Kryeziu. Seanca e pyetjeve dhe e përgjigjeve u desh të mbyllej në një moment për të liruar sallën për filmin pasardhës. Ndryshe, ka të ngjarë se ky debat do kishte vazhduar shumë, shumë gjatë.
Së fundi, nëse do të kishim ndonjë dilemë dhe do të pyteshim se a thua, me këtë dozë kriticizmi do të ishte më i përshtatshëm për një publik shqiptar dhe jo për të tjerët që do shikojnë edhe ndonjë element të shoqërisë shqiptare që nuk është edhe aq i lavdishëm, megjithkëtë, duhet kujtuar se Kosova dhe Shqipëria, apo shoqëria shqiptare në përgjithësi vazhdon të përballet me probleme serioze të cilat nuk duhet t’i fshehim në asnjë mënyrë. Sepse, po nuk e bëmë ne këtë, atëhërë me këto çështje do të merren të tjerët, të cilët nuk do të hezitojnë të na mveshin edhe gjëra që nuk qëndrojnë si të tilla, do të jenë të ekzagjeruara apo edhe të pavërteta dhe do të na pëcëllojnë.
Fundja, a nuk jemi ne ata të cilët, përditshmërisht shkruajm dhe flasim në media mbi korrupsion, nepotizmin, për shfrytëzim posti etj., etj.?! Ndaj dhe, nuk është e befasishme nëse dikush si personazhi i Kryeziut, Heroi, e refuzon ligësinë dhe deformimet në shoqëri duke mos pranuar të bëhet pjesë e «kësaj mode», paçka se, edhe ne vet mund të kapemi në habi dhe të pyetemi se – si mund të ketë heronjë të tillë apo edhe utopistë të tillë në kohërat moderne, siç do t’i quante Çarli Çaplini.
Në këtë kuadër Mendoj se heronjë të tillë, si ky i Kryeziut, nuk janë krejt një krijim artistik, por janë ata që duhet të n’a kthejnë në tokë për t’a parë realitetin në sy. E kjo, ndonjëherë dhemb.
Pa dashur të bëj moral, njeriu i pastër duhet të ngelet i tillë pavarësisht çmimit që duhet të paguaj për këtë. Dhe mendoj se pikërisht mesazhi njerëzor që transmeton ky fim është pikërisht suksesi i tij. Filmi të bënë të reflektosh dhe jam i bindur që çdo shikues ka përjetuar fatin e Heroit dhe jam i bindur që ka dashur t’a ndihmoi atë. Kjo bënë t’i shikosh luftëtarët e lirisë ndryshe. Dhe roli i një filmi është reflektimi ndaj shoqërisë duke u nisur nga ngjarje lokale për të nxjerr mësime globale.
Nisur nga suksesi i filmit në Festivalin Botëror të Filmit në Montreal, shpresoj se filmi do të jetë i suksesshëm në ekrane të tjera botërore.
Filmi i dytë shqiptar që konkuron në Festivalin e Montrealit është filmi « Amanet » i regjisorit Namik Ajazi që shfaqet në datat 30 dhe 31 gusht 2014. I urojmë edhe këtij filmi suksese ashtu si edhe « Heroi ».
Ajet Nuro
Montreal, Kanada 27 gusht 2014(Kortezi-Tribuna Shqiptare)

HUMBIN JETEN NE KANADA DY TE RINJ SHQIPTAR

March 15, 2014 by dgreca

Dy të rinj nga Kosova e kanë humbur jetën në një aksident trafiku, të enjten, në Hamilton të Kanadasë, raportojnë mediat e këtij vendi. Flamur Miftari nga Prishtina (21-vjeç) dhe Albunit Hiseni nga Gjilani (21-vjeç), humbën jetën në një aksident me makinën e tyre teksa po shkonin në fakultet. Motra e Albunitit, Albana ka rrëfyer për mediat kanadeze se dy 21-vjeçarët pritej të diplomonin për polic në prill në Kolegjin e Niagaras.

“Ai donte të bëhej polic. Ishte shumë i zgjuar”, ka thënë Albana, duke vënë në dukje se vëllai i saj u kujdes për prindërit e tyre dhe ëndërronte për të punuar në mbrojtje të shoqërisë. “Ai më tha: ‘unë do të jem një polic i mirë’”, ka shtuar motra e tashmë të ndjerit, Albunitit. Flamur Miftari dhe Albunit Hiseni ndërruan jetë kur makina e tyre u godit nga një kamion në një përplasje të tri automjeteve në rrugën regjionale në mesditën e së enjtes. Të dy familjet, Miftari e Hiseni, raportohet se jetojnë që një kohë të gjatë në Kanada, por varrimi i Flamurit dhe Albunitit sipas medieve kanadeze do të bëhet në Kosovë. (Kortezi:RTK )