*Moren pjesë ish Sekretarët e Shetit duke përfshirë diplomatët të kalibrit si Henry Kissinger, James A. Baker III, Madeleine Albright, Colin Powell dhe Hillary Rodham Clinton/
*Madeleine Albright, ish Shefja e diplomacisë amerikane, diplomatia që mishëroi gjatë mandatit të saj udhëheqjen morale dhe vazhdon të frymëzojë, edhe sot diplomatët amerikanë, kudo që shërbejnë”, sidomos për punën e saj në dhënien fund të luftërave në Kosovë dhe Bosnjë”
NGA BEQIR SINA, New York/
WASHINGTON D.C: Gjashtë Sekretarët e Shtetit të çerek shekullit të fundit në Shtetet e Bashkuara, u takuan në Uashington, dje, në një takim të rrallë, siç e komentoi shtypi amerikan për të hedhur gurin e themeleve të një Muzeu dhe Qendre të Diplomacisë, që do të ndërtohet në përkujtim të historisë së Departamentit të Shtetit.
Nga të gjithë ata ish sekretar shteti që janë gjallë – u tha se vetëm ish Sekretarët e Shtetit Condoleezza Rice dhe George Shultz nuk ishin të pranishëm.
Ka qenë vetë Shefi aktual i Diplomacisë amerikane, John Kerry ai që udhëhoqi dhe që përshëndeti ceremoninë. Në fillim të kësaj ceremonie ai përshkroi të gjithë paraardhësit e tij – që jetojnë, duke përfshirë diplomatët të kalibrit si Henry Kissinger, James A. Baker III, Madeleine Albright, Colin Powell dhe Hillary Rodham Clinton, duke i bërë ata së bashku republikan e demokrat në Uashington për ceremoninë e përurimit të një muzeu të ri të dedikuar për të arriturat e diplomacisë amerikane, gjatë gjithë historisë së saj.
Të shtatë ish-sekretarët e shtetit, që ende jetojnë, thuhet se secili prej të cilëve, do të jenë drejtorët nderi të Muzeut dhe Qendrës së Diplomacisë së SHBA.
Sekretari i Shtetit John Kerry, tha me këtë rast se është kundër izolimit të kamufluar amerikan, duke e bërë atë sot në botë, që udhëheqja e SHBA, të jetë thelbësore në këtë kohë të pasigurtë. Ai e bëri këtë koment në pritjen që dha në këtë takim të rrallë publikë, të pesë të paraardhësve të tij – në Uashington dje.
Ndërsa, duke folur në hedhjen e themeleve të Muzeut të ri dhe Qendrës së Diplomacisë – ato janë për të treguar arritjet e diplomacisë amerikane, Kerry, ndërkohë shtoi se “Shtetet e Bashkuara, duket se kan sot përgjegjësinë e saj, mbasi angazhimi ynë tha ai – është mëse e nevojshme, dhe më shumë se kurrë”.
Në këtë ceremoni kishte ardhur dhe emri më i përfolur për në Shtëpinë e Bardhë – Hillary Clinton e kthyer në Departamentin e Shtetit – dy vjet mbasi ajo është larguar. Ajo kishte ardhur për t’u bashkuar me paraardhësit e saj Henry Kissinger, James Baker, Madeleine Albright, dhe Colin Powell, si dhe pasardhësi i saj, i fundit që zuri vendin e saj – në zgjedhjet e fundit Sekratarin e Shetit John Kerry.
Muzeu dhe Qendra e Diplomacisë së SHBA, është vendosur të ndërtohet në afërsi të godinës së Departamentit të Shetit – “Harry S. Truman Building”, dhe do të jetë një muze dhe qendër kombëtare edukimi që do të “demonstrojë mënyrat – në të cilat çështjet diplomatike, tani kan rëndësi gjatë gjithë historisë amerikane ”
Kerry më pasë përshëndeti secilin nga sekretarët e mëparshëm të cilët morën pjesë në këtë ngjarje.
Ai vlerësoi zonjën Hillary Clinton për atë që ai e quajti se gjatë mandatit të saj : “Diplomacia amerikane pati marrë një frymë, e jetë të re në partneritetet e vjetëra, duke i dhënë një kuptim tjetër “diplomacisë personale”. Më pasë ai foli për Gjeneralin në pension ish Sekretarin e Shtetit Colin Pauell – për ta vlersuar atë për atë që bëri për të bashkuar botën kundër al-Kaidës – pas sulemeve terroriste të 11 shtator 2001″.
Ndërsa, ish Sekretaren e Shtetit Madeleine Albright, ai e përshkroi si ” ish Shefen e diplomacisë amerikane që mishëroi gjatë mandatit të saj udhëheqjen morale dhe vazhdon të frymëzojë, edhe sot diplomatët amerikanë, kudo që shërbejnë”, sidomos për punën e saj në dhënien fund të luftërave në Kosovë dhe Bosnjë”, tha Kerry.
Kurse , ish Sekretari i Shtetit James A. Baker III, tha ai, krijoi “standard të reja në atë kohë në kohën e ndryshimeve të mëdha” sidomos në kampin komunist dhe në prag të Luftës së Gjirit në vitin1991. Kerry tha se edhe sot diplomacia amerikane do të përdori atë si një udhëzues në mënyren se si ai veproi në atë mision për të krijuar një front të bashkuar – kundër militantëve islamikë, që veprojnë edhe sot në Irak dhe Siri. ”
Dhe, për ish Shefin e Diplomacisë Amerikane Harry Kissinger , tha shefi aktual i diplomacisë amerikane nuk duhen shumë fjalë, se :”Ai vetë e ka shkruar fjalë për fjalë, librin e historisë së diplomacisë së SHBA,” tha Kerry.
Muzeu dhe Qendra e Diplomacisë së SHBA, është duke u ndërtuar në afërsi të godinës së Departamentit të Shtetit – “Harry S. Truman Building”, me 25 milionë dollarë në mbledhura në fushtata private. Ajo do të jetë pjesë e Departamentit të Shtetit dhe përbëhet nga 40.000 metra katrore ,
Qëllimi i Muzeut dhe Qendrës së Diplomacisë së SHBA, është të demonstrojnë mënyrat në të cilat diplomacia, është çështje tani dhe ka rëndësi gjatë gjithë historisë amerikane. Diplomacia dhe puna e diplomatëve amerikanë në mbi 250 ambasadat( përfshirë Shqipërinë dhe Kosovën- Shqipëria, duhet cekur se është një nga vendet më të para – që ka vendosur marrëdhëniet diplomatike me SHBA, ishte, Mbreti Zog ai që vendosi marrëdhëniet e para me SHBA), konsullatat, dhe misionet e tjera diplomatike janë jetike për Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë energji, imazhi, dhe aftësia e saj për të çuar përpara interesat e saj rreth globit. Nëpërmjet objekteve historike, videovedhe materialeve me një teknologji të re, ekspozita do të sse sa vitale dhe çfarë roli luan diplomacia amerikane në sigurimin e kombit amerikanë dhe për të siguruar prosperitetin e SHBA.
Muzeu do të ketë një serë pavionësh me ekspozita interaktive dhe objekte që do të u ofrojnë vizitorve dhe studentëve programe edukative. Muzeu dhe Qendra e Diplomacisë së SHBA, pritet të përfundojë mbas një vitë e gjysmë, për rreth 18 muaj.
Në Uashington – është kujtuar 23 gushti “Dita e Shiritit të Zi”
NGA BEQIR SINA, New York/
“Ne jemi krenar që sot mbas 23 vjetë së shëmbjes së komunizmit, jemi në gjendje të paraqesim para ligjvënësit amerikanë, këtë grup të veçantë të të viktimizuarve në disa vende komuniste – 30 biografitë shquar tënjerëzve nga 16 vende evropiane,(përfshirë, edhe Shqipërinë) që kanë vuajtur nën tiraninë e diktaturave totalitare. Sot, ne kemi nevojë për të bashkuar përpjekjet tona ndërkombëtare për të parandaluar kërcënimet e ndryshme ndaj demokracisë. Duke kujtuar dhe mësuar nga jeta e viktimave është një hap i parë shumë i rëndësishëm, “thotë presidenti Platforma Göran Lindblad.
Washington, DC, 23 gusht 2014. Në Uashington , kjo datë është përkujtuar së bashku me anëtarët e, Memorialit dhe Fondacionit të Viktimave të Komunizmit si dhe Komitetit Kombëtar të Përbashkët i vendeve të Platfomrës së Baltikut në Amerikë, duke kujtuar 23 gushtin si “Dita e Shiritit të Zi” në Amerikën e Veriut.
Kjo, datë është përkujtuar në 75-vjetorin e këtij viti – kohë kur Qeveria Rama – është duke u përgatitur për të festuar ardhjen e komunizmit në Shqipëri. 75 vjetori i kësaj date përkon me atë të paktit Hitler-Stalin të1939, dhe është kujtuar me anë të një rezolute të shtuquajtur si “Platforma Reader”, e cila dje u është shpërndar të gjithë 541 anëtarëve të Kongresit të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe 100 anëtarëve të Senatit.
Por, për inoni të kohës as që është kujtuar në Shqipëri, megjtihëse Shqipëria kaloi për 47 vjet të sundimit komunist një nga diktatura totalitare me tiranike.
Më 22 maj 2014 në Shtetet e Bashkuara — Kongresi – Dhoma e Përfaqësuesve, kaloi rezolutën HR 4435, e cila ka përcaktuar 23 gushtin, si :”Dita e Shiritit të Zi” e cila i “pllakoset” nënshkrimit të paktit Hitler-Stalin e vitit 1939.
Nëse, edhe Senati – kalon një rezolutë të tillë – atëhere dhe Shtetet e Bashkuara, do të u bashkohen vendeve të tjera të botës në shënimin 23 gushtit si :”Dita e Shiritit të Zi” në përkujtimin e miliona viktimave tëregjimeve naziste dhe komuniste në Evropë.
Anëtarët e Platformë-së amerikano veriore, Fondacioni i Memoriali i Viktimave të Komunizmit dhe Komitetit Kombëtar Baltik në Amerikën e Veriut, organizuar dje një kujtimore në nderim të 23 Gushtit – “Dita e Shiritit të Zi”, duke vendosur kurora me lule të freskëta në një ceremoni në kujtim të viktimave të komunizmit anembanë botës, në permendoren e dedikuar viktimave të komunizmit në Uashington, DC.
Me këtë rast, Fondacioni i Memorialit të Viktimave të Komunizmit dhe Baltik Komitetit Kombëtar në Amerikën e Veriut, në një dekleratë për shtyp thotë se ua ka shpërndar të gjithë senatorëve dhe anëtarëve të Dhomës së Përfaqësuesve, nga një kopje të Platformës Reader, dhe një video (DVD) me titull: “Mos të harrojmë! Kujtojmë totalitarizmin në Evropë “.
“Ne jemi krenar që sot mbas 23 vjetë së shëmbjes së komunizmit, jemi në gjendje të paraqesim para ligjvënësit amerikanë, këtë grup të veçantë të të viktimizuarve në disa vende komuniste – 30 biografitë shquar tënjerëzve nga 16 vende evropiane,(përfshirë, edhe Shqipërinë) që kanë vuajtur nën diktatura totalitare. Sot, ne kemi nevojë për të bashkuar përpjekjet tona ndërkombëtare për të parandaluar kërcënimet e ndryshme ndajdemokracisë. Duke kujtuar dhe mësuar nga jeta e viktimave është një hap i parë shumë i rëndësishëm, “thotë presidenti Platforma Göran Lindblad.
Dita Evropiane e përkujtimit për viktimat e stalinizmit dhe nazizmit, i njohur si Dita e Shiritit të Zi në disa vende, e cila është caktuar më 23 gusht, është dita ndërkombëtare përkujtimi për viktimat eideologjive totalitare, veçanërisht komunizmit / stalinizmit, fashizmit dhe nazizmit.
Ajo ishte caktuar fillimisht nga Parlamenti Evropian në 2008/2009 si “një ditë në mbarë Europën në Përkujtimin për viktimat e të gjitha regjimeve totalitare dhe autoritare, që do të përkujtohet me dinjitet dhe paanshmëri,” dhe është prezantuar nga organet e Bashkimit Evropian që nga viti 2009 me anë të Rezolutës 2009.
Parlamentit Europian iu bë thirrje për zbatimin e Rezolutës në të gjithë Evropën, dhe i u kërkua simbas kësaj Rezolute që të reflektoi mbi ndërgjegjen evropiane ndaj totalitarizmit. Rezoluta ishte bashkë-sponsorizuar nga Partia Popullore Evropiane, Aleanca e Liberalëve dhe Demokratëve për Europën, Aleanca e Lirë të Gjelbrit-evropianë, dhe Bashkimi i Kombeve për Europën e Bashkuar
Krijimi i 23 gusht si një ditë ndërkombëtare për të kujtuar, viktimat e totalitarizmit u mbështet edhe nga Deklarata e Vilniusit 2009 të Asamblesë Parlamentare të OSBE-së.
23 gusht u zgjodh për të përkuar me datën e nënshkrimit të Paktit Molotov-Ribbentrop, në të cilën Bashkimi Sovjetik dhe Gjermania naziste kishin rënë dakord për të ndarë Evropën Lindore mes tyre. Një ngjarje kjo që upërshkrua nga ish- presidenti i Parlamentit Evropian Jerzy Buzek në vitin 2010 si ” marrëveshje e fshehtë e të dy formave më të këqija të totalitarizmit në historinë e njerëzimit.
23 Gushti në origjinën e saj në kujtim të saj nisur të kujtohet për herë të parë me protestat e mbajtura në disa qytetet perëndimore, kundër krimeve sovjetike dhe pushtimit në vitet 1980, të iniciuar nga emigrantët politik në Kanada dhe SHBA nga vendet e pushtuara nga Bashkimi Sovjetik, dhe që arriti kulmin në lëvizjen historike” Rruga Baltike”, një demonstrim më i madh gjatë historisë në Revolucionet e 1989 -91- që kontribuan nëçlirimin e shteteve baltike. Dhe në të ashtuquajturën “”domino” arriti deri në Shqipëri, e cila ishte e fundit që rrëzoi komunizmin megjithëse kaloi një nga rregjimet më të egra të kohërave.
Qëllimi i Ditës së përkujtimit është për të ruajtur kujtimin e viktimave të dëbimeve masive dhe shfarosjet, duke promovuar vlerat demokratike me qëllim forcimin e paqes dhe stabilitetit në Evropë.
23 gushti është gjithashtu e njohur zyrtarisht nga Kanadaja dhe Shtetet e Bashkuara ku ajo është e njohur si Dita e Shiritit të Zi dhe përkujtohet me shënim e saj me ceremoni të ndryshme.
Ndërkohë, dje në Shqipëri, Dita Europiane e Nderimit të Viktimave të Komunizmit shërbeu për të rihapur edhe një herë debatin për ligjin e shumëpërfolur të lustracionit, i njohur ndryshe si ai i dosjeve.
Në një postim të saj në rrjetin social, në këtë ditë, ish-ministrja e Integrimit, Majlinda Bregu, ka kërkuar publikisht që qeveria të paraqesë në Kuvend, ligjin e Lustracionit, duke theksuar se dekomunistizimi i shoqërisë shqiptare mbetet diçka e parealizuar. “Sot, është Dita Europiane kur nderohen viktimat e komunizmit. Në Shqipëri pati: 6109 të pushkatuar e të vdekur në burgjet e komunizmit, mes tyre 89 gra;
17900 të dënuar politikë, mes tyre 450 gra; 9052 të vdekur në burgje, 30383 të internuar, 23 burgje në të gjithë vendin, 48 kampe internimi. Rreth 70 mijë persona ndiqeshin çdo vit nga sigurimi i shtetit.
‘Dekomunistizimi i shoqërisë shqiptare edhe sot mbetet një Amanet i papërmbushur”, shkruan ish Ministria e Integrimit Majlinda Bregu.
Duke shtuar se: “Sa herë kemi çuar ligjin e Lustracionit në Parlament, nuk është votuar. Meqë mazhoranca sot nuk ka asnjë problem me numrat për të votuar ‘reforma të ndritshme’, le ta fillojë këtë sesion parlamentar si Aleanca e Shqipërisë Europiane, duke votuar ligjin e Lustracionit si shenjë që çdo regjim që dhunon qytetarët nuk ka të drejtë të ekzistojë. Drafti është gati, 29 Nëntorin e kanë para”, shkruan Bregu në Facebook.
Ndërsa deputetja Mesila Doda shprehet se “ne s’do harrojmë kurrë…. viktimat e komunizmit në Shqipëri dhe bashkë me to groposjen e të gjithë vlerave morale njerëzore. Shoqëria shqiptare ka nevojë për të vërteta dhe për ringritje morale. Kjo fillon nga mësimi dhe dënimi i të vërtetave të hidhura të së kaluarës”.
Kryerepublikani Mediu në Uashington
Kryetar i Partisë Republikane, Fatmir Mediu, ndodhet për një vizitë zyrtare në ShBA, ku po zhvillon takime në Kongres me senatorë dhe kongresmene. Gjatë vizitës në SHBA, Mediu u takua me senatoret James Inhofe dhe Roy Blunt, kongresmenin Robert Aderholt, zv/ president i Asamblese Parlamentare të OSBE dhe bashkëkryetar i Grupit për Shqipërinë në Kongresin e SHBA-ve.
Mediu falenderoi senatorët dhe kongresmenët për mbështetjen që SHBA dhe ata personalisht i kanë dhënë Shqipërisë për anëtarësimin në NATO dhe njëkohësisht për demokratizimin dhe rrugën europiane të Shqipërisë.
Njëkohësisht, Mediu vuri në dukje se mbas zgjedhjeve të qershorit fatkeqësisht, qeveria socialiste dhe LSI, në mënyrë konsistente janë përpjekur dhe po përpiqen të uzurpojnë Institucionet Kushtetuese dhe t’i përdorin ato politikisht.
“Gjykata Kushtetuese ka marrë vendime të njëpasnjëshme kundër vendimeve të mazhorancës, të cilat kanë qenë tërësisht antiligjore dhe antikushtetuese”, ka pohuar Mediu.
“Çështjet e sigurisë, janë të një rëndësie parësore për të dy vendet si anëtare të NATO, por dhe në kuadër të luftës kundër terrorizmit dhe krimit të organizuar. Politizimi i Institucioneve, prishja e parimeve kushtetuese të Check and Balance, krijon probleme të pakthyeshme në garantimin e sigurisë dhe ruajtjen e rendit publik”, theksoi ai.
Gjithashtu, Mediu është shprehur se “opozita mbështet pa mëdyshje rrugën europiane dhe marrjen e statutit të vendit kandidat, por dhe kërkon njëkohësisht nga qeveria të ndale veprimet antikushtetuese dhe antiligjore”
“Ne do kryejmë detyrimet tona si opozitë për të garantuar transparencën në përputhje me autoritetin që na jep Kushtetuta në parlament”, është shprehur Mediu.
NJE FESTIM NDRYSHE PER PAVARESINE E KOSOVES
Në Uashington, pavarësia e Kosovës festohet pak më ndryshe: me flaut, recitime, fakte, fotografi, verë dhe “fli”/
Ne Foto: grupi organizator i festimeve te 6 vjetorit te Pavaresise nga komuniteti shqiptar ne Uashington/
Kur përdoret shprehja standarde se “komuniteti shqiptar i këtij ose atij qyteti të botës festoi pavarësinë e Kosovës”, zakonisht mendja të shkon te një grumbull i gjallë njerëzish që këndojnë, kërcejnë dhe hanë, duke uruar njëri-tjetrin dhe duke marrë poza me gotat plot, fotografi të cilat të nesërmen i shikon rëndom në Facebook.
Disa anëtar nga grupi i profesionistëve shqiptarë të Uashingtonit vendosën ta festojnë ndryshe 6-vjetorin e pavarësisë së Kosovës të mërkurën mbrëma. Muzika nuk mungoi, por kësaj here ishin tingujt e flautit të Klodina Kabashi Morinës (http://www.klodinakabashimorina.com/), që sillte plot finesë në mes të Uashingtonit muzikën e bukur të kompozitorit shqiptar Rauf Dhomi.
Në një kënd tjetër, të pranishmit mund të shijonin në ekran pamje mahnitëse nga Kosova (#InstaKosova) të përpiluara nga Rilind Latifi dhe Behar Xharra, disa nga organizatorët kryesor të aktivitetit “Gëzuar Kosovë!”. Një album i fotografes së talentuar Ferka Shala Rothschild (www.fashphotostudio.com) ishte mjaft përfaqësues i bukurive kosovare, të shprehura në një mënyrë elegante dhe dinjitoze.
“Suzana Frashëri nga Kuçova, specialiste në fushën e së drejtës që punon për firmën e rekrutimit të avokatëve Arcade Recruitment Company, recitoi nën tingujt e muzikës “Vargjet e Mia”, poezi nga Mark Krasniqi dhe “Lulebore” të Flora Brovinës, poezi te sygjeruara dhe siguruara nga stafi i bibliotekes ndërkomunale “Ibrahim Rugova” ne Gjakovë.
Alban Pruthi, një ndër organizatorët e tjerë të këtij aktiviteti kulturor tha se ideja ishte e thjeshtë: profesionistet shqipetarë në Uashington deshën t’i tregojnë botës se shtetin e ri të Kosovës duan ta ndërtojnë me kulturë, kreativitet, dije, vepra, profesionalizem, , dhe bashkepunim dhe jo përmes ahengjeve apo koktejeve të zakonshme.
Dhe u takonte. Për ata që nuk e dinë, komuniteti shqiptar i Uashingtonit dhe i rretheve të tij ka një bërthamë profesionistesh shqiptarë mjaft inteligjentë e të kulturuar që punojnë me ajkën e këtij qyteti të rëndësishëm. Me profesionalizmin e tyre, ata u bëjnë nder institucioneve amerikane dhe nderkombetare si Grupi i Bankës Botërore , Fondi Monetar Ndërkombëtar, universiteteve, organizatave dhe firmave të mëdha konsulente, për të cilat kryeqyteti amerikan është i njohur. Në të gjithë qytetet e rëndësishëm të Amerikës ka bërthama të tilla shqiptarësh të talentuar, por jo kudo ata arrijnë të bashkëpunojnë dhe organizohen.
Alban Pruthi, i cili vetë punon për Grupin e Bankës Botërore dhe ka një mijë punë në ngarkesën shtypëse që të imponon kryeqyteti amerikan, thotë se të rinjve shqiptarë nuk u mungon potenciali, por ata kanë nevojë për më shumë energji dhe dedikim që të organizohen në një mënyrë të re, të bashkojnë dijet për të bërë gjëra me të cilat do të ndihmojnë veten dhe vendlindjen e tyre, Kosovën dhe të gjithë rajonin e mbarë botën.
Zakonisht aktivitete kulturore dhe promovuese të këtij lloji organizohen nga ambasadat dhe konsullatat me fonde të qeverisë. Por këta profesionist zgjodhën një rrugë tjetër – ndonëse bashkëpunuan me ambasadën e Kosovës për transportimin e verës kosovare (http://www.stonecastlewine.com/) nga Nju Jorku, sigurimin e flamujve, dhe disa fotografive (#InstaKosova) shpenzimet erdhën nga xhepat e grupit të profesionistve shqipëtarë nga zona e Uashingtonit.
Ju mund ta merrni me mend si ndodh zakonisht në aktivitete festive të komunitetit shqiptar. Disa zyrtarë ngrihen dhe mbajnë fjalime të gjata, të mërzitshme dhe të formatit standard, nga të cilat njeriu nuk mëson asgjë. Në të shumtën e rasteve njerëzit bëjnë zhurmë dhe nuk e kanë mendjen te fjalimi. Shpesh, ne ia hedhim fajin vetes që nuk dimë të respektojmë atë që flet. Në aktivitetin e këtyre profesionisteve të përkrahur nga Fondacioni El-Hibri (http://elhibrifoundation.org/), që ofroi hapsirën elegante në objektin e tyre falas, nuk ndodhi kështu. Ata pak njerëz që folën, e thanë shkurt dhe qartë atë që duhej thënë. Ata folën kryesisht për çka përfaqëson Kosova sot dhe çfarë përpiqet të arrijë shteti i ri. Të gjithë që dëgjonin ishin mjaft të interesuar dhe vemendja ishte plotësisht e përqendruar, sepse ata që flisnin dinin ta shprehnin me kulturë dhe me elegancë idenë që donin të thoshin.
Më pëlqeu sidomos prezantimi me një video të shkurtër i disa fëmijëve nga shkolla “Rrezor” e komunës së Malishevës (http://www.youtube.com/watch?v=9vK-rnBYIDI). Nuk duhet më shumë se një dekadë e gjysmë që këta fëmijë t’i shohim të rritur, njerëz që do të fillojnë të marrin përgjegjësitë e shtetit të ri. Sot ata flasin me drojën e zakonshme të një shtatë-vjeçari, por koha kalon shpejt dhe ne do të duam të shohim te këta të rinj të ardhshëm dritën e kulturës dhe të qytetërimit. Kjo të sjell në mendje se çfarë pune kolosale kemi përpara për të ndihmuar Kosovën tonë, për të ndihmuar që atje të rritet një brez sa më pranë modeleve të përparuar kulturorë që ofron bota dhe sa më larg fanatizmit, dhunës dhe paragjykimeve.
Në aktivitet u prezantua edhe ushqimi i Kosovës i përgatitur nga Valentina Gashi dhe Ferka Shala Rothschild. Çfarë ka të veçantë Kosova? Menjëherë mendja na shkon te “flija”. Duke qenë se në Uashington është e vështirë të bësh “fli”, (me saç jo e jo) kishte nga të pranishmit që nuk e kishin provuar kurrë këtë specialitet të famshëm, ndonëse emrin ia kishin dëgjuar. Nga pak “fli” e shoqëruar me verë cilësore na bëri vërtet të ndjejmë se Kosova ofron ushqim të shijshëm dhe origjinal. Natyrisht askush nuk kishte ardhur për të ngrënë e për të pirë dhe për ta festuar pavarësinë e shtetit të ri me shishen e rakisë deri në mëngjes. Kjo ishte një ngjarje kulturore prandaj “flija”, djathi dhe vera kosovare të prezantuara këtu ishin thjesht për kulturë dhe në masën që e bëjnë njeriun të thotë: shijova pak Kosovë dhe u kënaqa duke mësuar.
Në aktivitet u prezantuan edhe fakte interesante për Kosovën të përgatitura nga disa vullnetarë nga grupi i profesionistëve në Uashington dhe disa bashkëpuntorë nga Kosova. Secilit të ftuar i jepej një zarf, brenda të cilit kishte një kuriozitet për Kosovën që të ngelet në mendje. Për shembull, në zarfin që më ra mua, ishte shkruar: Çarshija e Madhe është perla kulturore e qytetit të Gjakovës, që shërben si një vend për të bërë biznes, për t’u takuar dhe për t’u përzierë me njerëz, duke shijuar një muzeum të gjallë. Meqenëse kam qenë në Gjakovë vetëm kalimthi, jam shumë kureshtar të shkoj të shikoj Çarshinë e Madhe, sepse vërtet duhet të jetë një vend interesant. Këtë fakt nuk do ta kisha ditur po të mos kisha qenë në shoqërinë e këtij grupi të mrekullueshëm të profesionistëveshqiptarë që dinë të festojnë me dinjitet dhe që kanë plane për aktivitete po kaq të bukura për të ardhmen.
Korrespondenti i Diellit /Uashington
FOTO E PANJOHUR E MINISTRIT FAIK KONICA NË UASHINGTON
Nga Ilir IKONOMI/
Ne Foto: Faik Konica, Washington DC, 1931. Në intervistë me radion CBS. (Library of Congress – Harris & Ewing). Në të djathtë, C.E. McGuire i radios CBS./
Kemi një foto fare të panjohur të Faik Konicës në Uashington, që e gjeta dje të digjitalizuar nga Biblioteka e Kongresit amerikan. Është hera e parë që shohim kaq qartë fizionominë dhe tiparet e diplomatit erudit shqiptar. Dallohen sidomos sytë mjaft të kërcyer përpara të Konicës – këtë nuk e kisha ditur – që i japin atij një vështrim tepër, tepër interesant. Ekzistenca e kësaj fotoje duhet të jetë diçka vërtet për t’u gëzuar, sepse i shton përfytyrimit tonë një përmasë të re. Fotografia është bërë në vitin 1931 dhe Konica ka dalë me C.E. McGuire, që duhet të jetë korrespondent i radios CBS, siç duket edhe nga emblema në sfond. Konica jepte shpesh intervista në CBS. Të habit rezolucioni i lartë i imazhit. Nëse fotoja zmadhohet, portreti i Konicës mund të krijojë një poster me përmasa 2 x 2 metra.(Facebook)