Po shkruaj për UÇK-në, jo për ta përulur, por për ta ngritur në vendin e merituar! Nga një numër shumë i madh, sot veteranë, dikur jemi ruajtur, të mos na spiunojnë!/

Shkruan:Prof. Nazim Qehaja/UÇK-ja ishte një grup luftëtarësh guerilë, të vetëquajtur Ushtri Çlirimtare, e cila, jo që kishte kapacitete të një ushtrie të mirëfilltë, por me aktivitetet e saj luftarake, kryesisht nëpër male, provokoi Serbinë, për t’u lëshuar në një aventurë policore-ushtarake, e cila, me krimet e bëra mbi popullatën civile, i dha shkas NATO-s për të ndërhyrë ushtarakisht dhe, më pas, për ta detyruar edhe të tërhiqet nga Kosova. UÇK-ja, fillimisht, sipas informatave që kishte Shërbimi Emergjent, kishte rreth 4000 ushtarë aktivë, njerëz vullnetarë nga vendi dhe mërgata. Këta nuk kishin ndonjë përvojë ushtarake dhe shtetformuese, përveç vullnetit për lirinë e vendit nga Serbia. Ndryshe prej tyre, paria e UÇK-së, të vetëquajtur komandantë dhe gjeneralë, të etur për pushtet dhe pasuri, pas tërheqjes së Serbisë, në vend që të merreshin me riorganizim ushtarak, për ruajtjen e paqes, që e solli NATO-ja, u rreshtua drejt hakmarrjes, plaçkës dhe uzurpimeve të pronës së popullit, duke shkatërruar gjithçka të bukur në natyrë dhe shoqëri, mbi të gjitha dinjitetin dhe moralin e qytetarit. Ata, fillimisht i bënë tri gabime të pafalshme. E para, që pranuan në gjirin e UÇK-së njerëz, të cilët i kishin blerë uniformat në kampe dhe u futën bashkë me KFOR-in si ushtarë. Kjo ishte kategoria më e ulët e popullit të Kosovës. Shumica ishin hajdutë, spiunë dhe njerëz të cilët me maska, në bashkëpunim me soldateskën serbe, vodhën, dhunuan dhe vranë! Veprimet e tyre uzurpuese dhe kriminale, tani në emër të UÇK-së, jo vetëm kundër serbëve të pambrojtur, por edhe kundër shqiptarëve, gjoja bashkëpunëtorë të “armikut” Ibrahim Rugovës dhe Serbisë, i vazhduan edhe pas futjes së KFOR-it në Kosovë, duke komprometuar në këtë mënyrë skajshëm jo vetëm luftën e mirëfilltë të UÇK-së, por edhe gjithë popullin. Të gjitha këto gjëra ishin regjistruar nga KFOR-i dhe UNMIK-u, të cilat, më vonë, do të përdoren si alibi për ta gjykuar UÇK-në si organizatë terroriste, e luftën e saj si konflikt ndëretnik, për të cilën gjë edhe u formua Gjykata speciale ndërkombëtare, e që do të pranohet edhe nga të akuzuarit, gjeneratorë të të gjitha të këqijave për vendin në vijim.
Gabimi i dytë katastrofal ishte demobilizimi i vetvetes dhe transformimi, thjesht, në një formacion civil për mbrojtje nga fatkeqësitë natyrore.
Më pas, si gabim i tretë, ishte formimi i partive, në të cilat, për ta arritur numrin e nevojshëm të votës për pushtetmarrje, u integruan njerëz me moralin më të ulët të mundshëm të atdhedashurisë, të cilët deri atëherë ishin vetëm keqbërës mbi popullin dhe bashkëpunëtorë të pushtetit serb! Pas marrjes së pushtetit, ku me forcë e ku me blerjen e votave me paratë e vjedhura dhe pronat e uzurpuara të popullit, paria e tyre, të frikësuar për krimet e bëra ekonomike dhe antinjerëzore, pranuan dhe heqjen e shtetësisë me Fusnotë, nënshkruan humbjen e mijëra hektarëve tokë në kufi me Maqedoninë dhe Malin e zi, nënshkruan formimin e Bashkësisë së komunave serbe, me kompetenca shtetërore, keqpërdorën luftën e shenjtë të luftëtarëve të vërtetë, duke i vënë përkrah të afërmit e tyre dhe të tjerët, të cilët meritën si veteranë lufte e blenë me para dhe tani, së fundi, pranuan edhe bashkëqeverisjen me partinë proqeveritare serbe, me orientim armiqësore për Kosovën dhe ardhmërinë e saj. Të gjitha këto i bënë, si tani edhe atëherë, vetëm për pushtet dhe pasurim të shpejtë!
Lexues të nderuar, autori i këtij shkrimi nuk është anëtar partie. Në vitet ’90, përveç punës së tij pedagogjike në Fakultetin e Mjekësisë, punoi në organet e pushtetit paralel, si anëtar i Kryesisë së Këshillit Komunal për Financim, Anëtar i Kryesisë së Sekretariatit Komunal për Shëndetësi dhe së fundi Kryetar i Këshillit për Emergjenca Shëndetësore, me detyra të veçanta në organizimin dhe trajtimin e ushtarëve të UÇK-së nga zonat e luftimeve. Inicioi dhe udhëhoqi ndërtimin e Spitalit ushtarak në Shkollën fillore “Zenel Hajdini” në Kodrën e Trimave në Prishtinë. Nuk kërkoi dhe nuk aplikoi për veteran të UÇK-së, sepse kontributin e vet e shikon shumë të vogël dhe obligues për atdheun. Të gjitha këto aktivitete, si dhe punën pedagogjike 10-vjeçare, nëpër shtëpi private, i bëri pa shpërblim. Sa ishte Drejtor i Poliklinikës MEDICUS-NAZ, bashkë me kolegë, vullnetarisht kontribuoi në fondin për vetëfinancim me 100 marka gjermane në muaj dhe në Fondin për Invalidë të UÇK-së me 300 marka në muaj.Prishtinë, 23. 09. 2017

Me respekt, Prof. Nazim Qehaja