Nga Elida Buçpapaj/Kishte kuriozitet nëse ne u takuam me Edi Ramën gjatë vizitës së tij zyrtare në Bernë.Po ua shteroj kuriozitetin.Për Zërin e Shqiptarëve – Voice of Albanians – www.voal.ch- portalin më të suksesshëm shqiptar në Zvicër, që drejtohet nga dy gazetarë nga shteti amë, do të ishte normaliteti më normal që të mbulonte vizitën e premierit shqiptar, nëse çdo gjë në Shqipëri nuk do të ishte në kundërthënie me normalitetin.Përfaqësia e shtetit shqiptar në Bernë e lajmëroi në rrjetin social që në muajin janar vizitën zyrtare të Edi Ramës në Konfederatën Helvetike.Pas këtij lajmërimi publik, do të duhej që kjo përfaqësi të kontaktonte me mediat kryesore shqiptare në Zvicër dhe t’i akreditonte. Ashtu sikur veprojnë shtetet në Perëndim.Ambasada e Shqipërisë në Bernë nuk kontaktoi me Voal.

Natyrisht që përfaqësia shqiptare për çdo veprim apo mosveprim të saj merr vizën aprovuese nga Ministria e Jashtme e RSh.Në analizë të veprimeve supozohet se për mbulimin e vizitës të PM shqiptar, Ministria e Jashtme e Republikës të Shqipërisë nuk e ka dëshiruar praninë e dy gazetarëve shqiptarë tashmë të natyralizuar të cilëve Zvicra u është bërë Atdheu i parë.

MPJRSH preferoi rolin klishe të përçarësit dhe censorit, një reminishencë e kohës  së diktaturës kur diaspora konsiderohej “Mërgatë qyqesh”.

Nga ana e saj Ambasada vetëm pas kërkesës tonë na dërgoi programin ndërsa adresa ku do të mbahej pritja, ishte gabim. Këto të dhëna që ajo i publikoi edhe në Facebook nuk kishin asnjë vlerë për gazetarët nëse nuk shoqëroheshin me akreditim.

Pra, po të varej nga pala shqiptare, Voal nuk do të merrte pjesë në mbulimin e vizitës së premierit të Shqipërisë në Bernë. Pala shqiptare bëri aq sa mundi në sensin e kundër të akrepave të sahatit. Nuk është diçka e re, tashmë histori e vjetër. Diplomacia shqiptare është e shpërfytyruar dhe e defaktorizuar nga politika që e përdor si kukull.

Fatmirësisht dhe faleminderit Zotit, Voal nuk varet as prej Ditmir Bushatit, as prej Edi Ramës dhe as prej vartësave të tyre. Sikur nuk është varur as prej pararendësve.

Ne e morëm ftesën nga protokolli i shtetit helvetik, ku jemi të akredituar, së bashku me programin e vizitës. Ministria e Jashme e Zvicrës si zakonisht u kujdes deri në detaje që gazetarët e ftuar të kryenin sa më mirë misionin e tyre.

Kryeministri i Shqipërisë u prit me të gjitha nderet nga Presidentja e Zvicrës zonja Doris Leuthard.

Për shkak të hapësirës jo shumë të madhe ku do të zhvillohej takimi, vizita u mbulua nga një grup i kufizuar gazetarësh, katër nga Shqipëria, dy nga RTSH, nga flokëportokallia, fotografja personale e Edi Ramës dhe nje tjetër nga zyra e kryeministrit. Gazetarë shqiptarë me banim në Zvicër ishim katër: ne nga Voal dhe dy nga Albinfo, portali kosovar të cilit Edi Rama për arsye klienteliste i dha trofeun e Shqiponjës së Artë në samitin e diasporës që u organizua nëntorin që shkoi në Tiranë.

Ishin të pranishëm edhe katër-pesë gazetarë zviceranë: Nga televizioni SRF, televizioni kryesor publik gjermanofon, nga gazeta e njohur NZZ, Le Temps etj.

Konferenca për shtyp nuk zgjati shumë. Të parët që e morën fjalën ishin dy gazetarët zviceranë, i pari nga televizioni SRF dhe i dyti nga Le Temps, që i bënë të njëjtën pyetje Edi Ramës në lidhje me Dritan Zaganin, të cilin shteti shqiptar e kërkonte ta ekstradonte nga Zvicra, ndërsa Zvicra i dha azil politik pikërisht në prag të vizitës zyrtare të PM. Që kishte një tingëllim sfide. Kur i dëgjoi pyetjet, Edi Rama i befasuar, e fshehu disi nervozimin duke tribluar nën buzëqeshjen me okeljon se “gazetarët janë kudo njëlloj”.

Voal pyeti në shqip në lidhje me linjën ajrore Zvicër-Shqipëri dhe shkollën plotësuese shqipe, nisur nga fakti dramatik se në shkollën shqipe të një niveli që lë shumë për të dëshiruar shkojnë vetēm 3 % e fëmijëve shqiptarë. Nëse gazetarët zviceranë nuk do ta konsumonin pyetjen për Zaganin, Voal do ta pyeste kryeministrin edhe për ish-oficerin e antidrogës.

Dhe kështu mbaroi konferenca për shtyp.

Ishte një moment që Edi Rama mund të shkëputej nga grupi për disa sekonda duke respektuar veten për të na përshëndetur. Shqiptarçe. Aq më tepër kur ne njihemi. Nuk e bëri. As për hipokrizi nuk mundi. E keni parasysh se sa orë harxhon dhe se si e vret kohën Edi Rama duke iu lëpirë dhe mikluar nëpër restaurante peshku dhe ngjalash Ilir Metën! Voal nga ana e vet po të dëshironte sadopak që të takohej me Edi Ramën i kishte të gjitha mundësitë për ta bërë. Të takohesh me politikanët shqiptarë nuk është privilegj.

Voal e respektoi kryeministrin e shtetit shqiptar gjatë vizitës historike në shtetin helvetik. Voal do ta dëshironte Shqipërinë të jetë një Zvicër e Ballkanit, që bregdeti i saj i mrekullueshëm të kthehet destinacion kryesor mikpritës për miliona turistë zviceranë. Por Zvicra nuk i dërgon shtetasit e saj aty ku nuk ka shtet ligjor, rregull dhe siguri. Ky është realiteti.

Ndërsa Edi Rama që e personalizon shtetin si pronë dhe gazetarët i konsideron servitorë të pushtetit të tij e mori një leksion të vogël por kuptimplotë nga gazetarët zviceranë.

A nxori mësim?! Politikanët shqiptarë nuk nxjerrin mësime as nga gabimet dhe as nga fajet e tyre.

Ata janë recidivë. Prandaj e kanë mbushur kupën.