KHALIL GIBRAN 1883-1931/
Khalil Gibran (Arabisht: جبران خليل جبران, Jubrān Khalīl Jubrān [1]; Bsharre, 6 janar 1883 – Nju Jork, 10 prill 1931) ishte një poet libanez, piktor dhe aforist i Shteteve të Bashkuara.
Feja libaneze kristiano-maronite emigroi në Shtetet e Bashkuara; veprat e tij u përhapën përtej vendit të tij të origjinës: ai ishte ndër themeluesit, së bashku me Mikha’il Nu’ayma (Mikhail Naimy), Shoqatës së Pena (al-Rābiṭah al-Qalamiyyah), pikë takimi i shkrimtarëve arabë që emigruan në Shtetet e Bashkuara. Poezia e tij u përkthye në mbi 20 gjuhë dhe u bë një mit për të rinjtë që i konsideronin veprat e tij si breviarë mistikë. Gibran është përpjekur të bashkojë qytetërimin perëndimor dhe lindor në veprat e tij.
Ndër veprat më të njohura: Profeti (shkruar në anglisht) [2] dhe parimet shpirtërore.
DO TË BËJ ME SHPIRTIN TIM
Unë do të bëj me shpirtin tim një peshtaf
për shpirtin tënd,
e zemrës sime një banesë
për bukurinë tënde,
me zemrën time një vilë
për bukurinë tënde
me gjoksin tim një sepulchre
për sfilitjet e tua.
Do të të dua siç duan kullotat pranverën,
dhe do të jetoj në ty si një lule
nën rrezet e diellit.
Do t’i këndoj emrit tënd
siç këndon lugina jehonën e kambanave;
do të dëgjoj gjuhën e shpirtit tënd
siç dëgjon litorali
historia e valëve.
CHARLES S. LAWRENCE /
Charles S. Lawrence njihet vetën nëpërmjet poezisë së tij: “Io ho cselto te” Por nuk njihje i saktë profile, fotografia, krijimtaria e tij.
Si shkrimtar me emrin Lawrence, njihet Lawrence Schimel e jo Charles S. Lawrence.
UNË TË ZGJODHA TY
…Nirvanës
Në heshtjen e natës,
unë të zgjedha ty.
Në shkëlqimin e kupës qiellore,
unë të zgjodha ty.
Në magjinë e augut,
unë të zgjedha ty.
Në stuhitë më të stuhishme,
unë të zgjodha ty.
Në thatësirën më të thatë,
unë të zgjodha ty.
Në të mirë e në të keq,
unë të zgjodha ty.
Në gëzim dhe dhimbje,
unë të zgjodha ty.
Në zemër të zemrës sime,
Unë të gjodha ty.
Përkthimin: Faslli Haliti/
WISŁAWA SZYMBORSKA
1923 – 2012
1996 NOBEL PRIZE IN LITERATURE
ÇMIMI NOBEL NË LETËRSI 1996
MACJA NË NJË APARTAMENT BOSH
Të vdesësh- kjo s’i bëhet një maceje.
Pse ç’mund të bëjë macja
në një apartament bosh ?
Të kacavirret mbi mure.
Të fërkohet te mobiliet.
Duket sikur këtu s’ka ndryshuar asgjë,
megjithatë ka ndryshuar gjithçka.
Duket sikur asgjë s’ka lëvizur,
megjithatë ka lëvizur gjithçka.
Dhe në mbrëmje llamba nuk ndriçon më.
Dëgjohen hapa nëpër shkallë,
por s’janë ata.
Edhe dora që vë peshkun në pjatë
s’është ajo e mëparshmja.
Diçka nuk fillon këtu
në orën e saj të zakonshme.
Diçka këtu nuk ndodh
siç duhet.
Këtu ishte dikush, ishte,
po pastaj papritur u zhduk
dhe kokëfortësisht nuk është më.
U pa në çdo dollap.
Në sirtarët e rafteve.
U kontrollua nën tapet.
U thye deri dhe ndalimi
për të shpërndarë letrat.
Ç’gjë tjetër mund të bëhet.
Të presësh e të flesh.
Të provojë vetëm të kthehet,
që të duket.
Do t’i mësojë atëherë
që një maceje kjo s’i bëhet.
Do t’i shkohet përballë
sikur vërtet të mos kesh dëshirë,
ngadalë-ngadalë,
mbi putra shumë të fryra.
Dhe në fillim asnjë kërcim asnjë mjaullitje.
Përktheu:Faslli Haliti