Prof.Dr. Mehdi Hyseni – Dielli

Nuk ka as Majko, as Tatko, që e “mbyll” bashkimin kombëtar

February 22, 2021 by dgreca

Nga Prof. Dr. Mehdi HYSENI/

-Ashtu, si nuk kanë mundur t’i “burgosin” dhe t’i ndalojnë “Shkronjat e mallkuara shqipe” të Petro Nini Luarasit, të Papa Kristo Negovanit, të Mihal Gramenos, të Çërçiz e Bajo Topullit…etj. të luftës së tyre “Ja vdekje, ja liri” për bashkim kombëtar dhe për Shqipëri.

Ndaj, siç thoshte Ismail Qemali “mos na pengoni në rrugën tonë shenjtë.-Shporru ti prift Jakov, shiko punët e kishës, se këtij vendi ka kush t’i dalë Zot. Nuk pranojmë asnjë të keqe, as të vogël e as të madhe për Shqipërinë”.

Prandaj, Pandeli Majko, -ik edhe ti, shporru vullnetarisht, jep dorëheqje nga kolltuku i ministrit të Dijasporës Shqiptare, sepse me prononcimin tuaj infantil të pamend dhe primitiv ke kërkuar të pamundurën, hiq më pak se “mbylljen e historisë së bashkimit kombëtar shqiptar”, ashtu sikurse aleanca sllavo-bizantine ballkanike (XVIII-XXI).

Me këtë parullë antishqiptare kundër bashkimit kombëtar, ministri Pandeli Majko ka ofenduar keq e rëndë, në mënyrën më të turpshme: historinë, luftërat e përgjakshme heroike çlirimtare kombëtare për liri, për pavarësi dhe për bashkimin kombëtar, që nga epoka e lavdishme e Skënderbeut deri te lufta e fundit të heroit Adem Jashari (mars 1998).

Diaspora jeton me idealin e lirisë, të pavarësisë dhe të bashkimit mbarëkombëtar

-“Mbyllja” e këtij ideali, do të ishte vazhdim i robërisë së Diasporës dhe i gjithë kombit shqiptar !

Mirëpo, meqë paska ardhur “ora mbylljes së historisë së bashkimit kombëtar” ngase sipas Majkos “i paska ka kaluar afati i përdorimit”, atëherë Pandeli Majko, duhet “ta mbyllë” edhe gjithë diasporën shqiptare, sepse kjo që nga periudha e ndritshme e Rilindësve e shkekujve (XVIII, XIX, XX, XXI) mision prioritar ka pasur luftën koherente për ndërtimin e identitetit kombëtar, të rujatjes së gjuhës shqipe, të kulturës, të çlirimit, të pavarësimit dhe të bashkimit kombëtar në një shtet të vetëm të përbashkët kombëtar, që quhet Shqipëria etnike e shqiptarëve, jo e grekëve, as e serbëve, as e malazezëve, as e bullgarëve, as e turqve etj.

Prandaj, edhe diaspora e sotme shqiptare jeton me këtë ideal, me këtë imperativ dhe me këtë amanet të Rilindësve dhe të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit (1878), që vazhdimisht dhe, pakursyer asgjë prej vetes të luftojë për bashkimin kombëtar dhe territorial të tyre brenda kufijve natyrorë, historikë, etnikë dhe gjeografikë të Shqipërisë etnike. Vetëm ky ideal, kjo shpresë dhe kjo luftë e përditshme për bashkimin kombëtar e mban gjallë atdhedashurinë dhe aspirtaën patriotike të diasporës shqiptare, jo degjenerimi, plaçka, shfrytëzimi, krimi, varfëria, papunësia, korrupsioni, mafia dhe eksodi i vazhdueshëm në vendet e origjinës.

Vetëm vendet fqinje kolonialiste (Serbia, Greqia, Mali i Zi dhe Maqedonia Veriore) e mohojnë bashkimin kombëtar shqiptar.

Dhe, tani, së fundi paska dalë, edhe ministri i Diasporës Shqiptare, Pandeli Majko, i cili, vërtet, nëse do ta “mbyllë historinë e bashkimit kombëtar”, që do të thotë dekolonizimin e tokave autoktone shqiptare, atëherë le t’u drejtohet “aleatëve” shekullorë, shovinistëve dhe “honxhobonxhove” grekomanë fashistë dhe racistë siç ishin dhespotët grekë në “misionin e shenjtë” për greqizimin e shqiptarëve dhe të tokave shqiptare në Epir dhe në jugun e Shqipërisë sotme.

Bashkimi kombëtar është i lidhur me nervin e ekzistencës së identitetit kombëtar dhe të gjuhës shqipe

Prandaj, nuk mund të ketë ndonjë Pandeli Majko a “Tatko”, që mund të mbyllë, të pengojë dhe të ndalë procesin shekullor të bashkimit kombëtar shqiptar, ashtu siç nuk patën fuqi e as mend priftërinjtë shovinistë grekë, t’i ndalnin dhe t’i vrisnin “ Shkronjat dhe shkollat e mallkuara shqipe” të Mësuesit dhe të Rilindësit patriot shqiptar, Petro Nini Luarasi.

P. Majo të ndjekë shkollën patritoike dhe civilizuese të Çerçiz Topullit, të Petro N. Luarasit, të Pandeli Vangjelit, të Mihal Gramenos, të Pandeli Cales, jo të shovinizmit grek dhe grekoman kundër bashkimit kombëtar, sintagmë kjo, që është e barasvlershme me shkolonizimin e shqiptarëve nga kolonializmi i egër sllavo-biznatin ballkanik (1844-2021).

Pse Pandeliu numër 2 kundër Pandeli Vangjelit numër 1 të Ismail Qemalit?!

Nga na doli tani pas një shekulli (1912 -2021) ky Pandeli numër 2 “aq i fuqishëm”,”aq trim”, “aq i ditur, “aq largpamës” dhe “aq patriot” që me “fletërrufenë politiko-propagandistike” antishqiptare, të deklarojë “mbylljen e historisë së bashkimit kombëtar” kinse sipas “busullës politike” të tij me akrepa të ndryshkur orientues-vetëmohues i “paska skaduar afati historik”, ashtu sikurse “Shkronjave të mallkuara shqipe” të Mësuesit, të patriotit dhe të martirit Rilindës, Petro Nini Luarasi, i cili flijoi jetën, që në vend të greqishtes, të përhapej dhe të mësohej gjuha shqipe në shkolla, si dhe uratat fetare të bëheshin në gjuhën shqipe, jo në greqishte në kishat edhe në manastiret ortodokse në Shqipëri.

Mirëpo, kjo rrugë për dritë, për dituri, për emancipim , për zhvillim, për mëvetësim, për lulëzim dhe për bashkim, që filloi të përhapet në shkollat shqipe në Shqipëri, i pengoi shumë shovinistët kolonialistë grekë me në krye dhespotët e tyre racistë siç ishin :” Qirilli (1887), Gregori (1889) dhe Fillareti (1892), të cilët “shkronjat dhe shkollat shqipe i quanin të mallkuara, të cilët me agjentët e tyre grekë dhe grekomanë e helmuan Petro Nini Luarasin, më 17 gusht 1911”. Mirëpo, me gjithë këtë vrasje terroriste tinzare antinjerëzore, të cilën “dhespoti grek Joakim i Korçës e justifikoi si vdekje nga kolera”, si dhe për t’i fshehur gjurmët e këti krimi makabër, rrenci dhe mashtruesi i popullit shqiptar dhe i Zotit, “Jakimi grek tentoi që trupin e Petro N. Luarasit ta digjte në gëlqere”. Këtë vepër famëkeqe monstrupze fashiste e bëri Joakimi me priftërinjtë dhe me agjentët e tij grekë, mirëpo, as ky e as kisha greke fashiste nuk arritën t’i vrisnin “Shkronjat dhe shkollat e mallkuara shqipe”, siç i shpifnin ata përpara popullit dhe në sy të botës së qytetëruar.

Prandaj, as Pandeli Majko nuk do të ketë asnjë shans minimal, që të “burgosë” dhe të “mbyllë” historinë, as idealin, as rrugën e as veprën patriotike vetëflijuese të shqiptarëve për bashkimin kombëtar as brenda e as në diasporë. Atë që e paska deklaruar nga frika e organizimit të një REFERENDUMI për bashkimin kombëtar, le t’ia varë “maces në bisht”, sepse me atëfarë “mbyllje historike” mund t’i argëtojë dhe t’i gëzojë vetëm armiqtë grekë, serbë, malazezë dhe sllavomaqedonë, Jo asnjë shqiptar, as brenda Shqipërisë Etnike e as në Diajasporën Shqiptare, sepse me nder me thanë, kërkoj ndjesë nga lexuesi për këtë shprehje banale: shqiptarët nuk pjerdhin për një propagandë të tillë shpifëse dhe dezinformuese antishqiptare, që mohon dhe konteston bashkimin kombëtar. Thjesht, shkurt e shqip, atyre, që nuk u pëlqen bashkimi kombëtar shqiptar, mund të kërkojnë të bashkohen me grekë, me rusë, me bullgarë, me serbë, me malazezë …etj., ajo çështje krejtësisht private e tyre, jo e kombit shqiptar si kolektivitet.

Patriotizmi i rremë i Majkos

Majko në shumë intervista e panele të tij ka deklaruar se gjoja, “ka luftuar shumë për Kosovën”. Mirëpo, edhe pse kanë kaluar 30 vjet, ende nuk dihet se në cilën betejë ka luftuar qoftë në Koshare, në Pashtrik, në Prekaz, në Llap, në Shalë, në Drenicë, në Dukagjin, në Gollak etj. Gjithashtu, deri më sot, nuk ekziston asnjë dokument valid, që do të dëshmonte numrin e tankeve të brigadave dhe të divizioneve të Ushtrisë Shqiptare, që kanë marrë pjesë në luftën çlirimtare dhe mbrojtëse të Kosovës (1989-1999). Asnjë ! Përveç disa të rinjve dhe ushtarakëve vullnetarë patriotë shqiptarë, të cilët regjimi i Sali Berishës, i Fatos Nanons dhe i Pandeli Majkos, i patën demobilizuar dhe hedhur në rrugë si “tepricë teknologjike”, duke i lënë pa punë dhe pa kafshatën gojës për të mbijetuar. Mirëpo, këta nuk u thyen, nuk tradhtuan, as nuk hezituan, as nuk u arratisën dikund në Greqi apo në shtetet e Evropës për një copë bukë për t’i siguruar familjet e tyre, por iu bashkuan UÇK-së në luftën për çlirimin dhe për lirinë e Kosovës. Të gjithë këta trima qoftë heronj të rënë a të gjallë, Kosova nuk do t’i harrojë kurrë, as sot e as nesër.

Pandeli Majko nuk njeh as histori, as Kushtetutë e as Platformë Kombëtare shqiptare, që favorizojnë dhe justifikojnë të drejtën dhe kërkesën për bashkimin kombëtar shqiptar !

Me gjithë paternalizmin e tij të rremë se gjoja “ ka investuar, dhe i dhemb shumë për Kosovën”, Pandeli Majko, nuk është ajo “fuqi politike” ballkanike, që do të mund ta pengonte ose ta përshpejtonte procesin e bashkimit të shenjtë kombëtar shqiptar. Ndaj, parapëlqehet që, Majko së bashku me të gjithë majkot e “tatkot” e tjerë, të cilët deri tani janë deklaruar kundër bashkimit kombëtar qoftë brenda a jashtë Shqipërisë Etnike të Ismail Qemalit, të mos zhvillojnë propagandë frikësuese dhe panik të panevojshëm në opinionin publik; të mos provokojnë, të mos gënjejn֝ë, të mos shpifin dhe, të mos manipulojnë popullin shqiptar, se gjoja sipas “syzeve” të tyre të “diellit” “paska perënduar” bashkimi kombëtar. Ky është idiotizëm në “kub”, që mund ta bëjë një lider politik shqipfolës siç është Pandeli Majko.

Prandaj, vëllezër dhe motra shqiptare, mos u frikësoni nga bashkimi kombëtar, por nga robëria koloniale shekullore, nga varfëria, nga plaçka, nga hajnia, nga përbuzja, nga shfrytëzimi dhe nga papunësia, që e kanë shkaktuar “majkot” dhe “tatkotë”, thënçin “demokratë” dhe “humanist”, të cilët qe 30 vjet po e kullosin djersësn e popullit dhe pasurinë e tij dhe të Shqipërisë. Ndërkaq, mbi “1 milion” shqiptarë ka ikur në emigrim, kanë braktisur Shqipërinë (1990-2021).

Populli nuk duhet të frikëshet nga propaganda agjenturore antibashkim e Pandeli Majkos, ngase ai nuk është i një formati politik të Albin Kurtit, që mund të ndikojë në “hapjen” ose në “mbylljen” e historisë bashkimit kombëtar.

Këtë duhet ta ketë kuptuar Pandeli Pajko, pavarësisht nga aftësia e radiusit politik të tij, i cili qe 30 vjet sillet si “rrota e mullirit pa ujë”, duke pritur integrimin në BE. Mirëpo, me atë dituri dhe largpamësi utopike, nuk ka për të hyrë në BE, sepse BE-ja nuk pranon shtete me probleme të pazgjidhura ndërterritoriale siç është Shqipëria, e cila që nga viti 1878 ka konteste territoriale me vendet fqinje, siç janë Greqia, Mali i Zi, Maqedonia Veriore dhe Serbia.

Pandeli Majko, veç mohimit të së drejtës hitorike të kombit shqiptar ka shpërfillur Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë(1998) dhe Platformën për Zgjedhjen e Çështjes Kombëtare Shqiptare të Akademisë së Shkencave të Shqipërisë (1998).

Duke qenë se sipas Majkos, “qenka plakur” ideja për bashkimin kombëtar, gjoja se “i përket shekullit të kaluar”, atëherë, pse kjo ide figuron në preambulën e Kushtetutës së re moderne të Republikës së Shqipërisë, ku thuhet : “ me aspiratën shekullore të popullit shqiptar për identitetin dhe bashkimin kombëtar…” (Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë, “Pegi”, Tiranë, 2002, f.5)

Gjithashtu, ministri i Diasporës Shqiptare Pandeli Majko nuk e di, sepse nuk e ka lexuar fare as “Platformën për Zgjitdhjen e Çsështjes Kombëtare Shqiptare” të Akademisë së Shkencave të Shqipërisë, ku thuhet :”…, aspirata e gjithë shqiptarëve është ashtu (domethënë se, edhe sot në shekullin XXI, fillimi i dekadës së tretë, viti 2021, është tejet aktuale, e qëndrueshme, e pranushme, e domosdoshme, dhe në frymën e integrimeve demokratike, civilizuese dhe paqësore evropiane – M.H.) siç e kanë përcaktuar që në shekullin e kaluar (XIX- M.H.) rilindësit tanë – BASHKIMI i mbarë trojeve etnike shqiptare në një shtet të vetëm kombëtar. Deri sot ky bashkim nuk është arritur jo për faj të shqiptarëve.Përkundrazi, gjysma e trojeve etnike shqiptare ndodhet ende nën zgjedhen e disa shteteve të huaja. Si rrjedhim, çështja kombëtare shqiptare është një çështje e pazgjidhur (Domethënë, ende, edhe sot është çështje, që pret për zgjidhje, nuk i ka skaduar afati sipas Pandeli Majkos- M.H.)”. Shih: “Platformë për Zgjidhjen e Çështjes Kombëtare Shqiptare”, Akademia e Shkencave e Shqipërisë, Tiranë, 1998, f.50.

Sa më lart, deklarata e Pandeli Majkos, që të “mbyllet historia e bashkimit kombëtar, sepse i përket shekullit të kaluar”, është shpifje, dezinformim, mashtrim dhe manipulim i historisë kombëtare shqiptare, ndaj si e tillë, nevojitet të hedhet në koshin e plehërave të politikës dhe të propagandës ditore, që thërret kundër idesë së organizimit të REFERENDUMIT për bashkimin kombëtar shqiptar.

Stefanoviqi mund ta shuajë ushtrinë e vet, por JO Ushtrinë e Kosovës !

February 13, 2021 by dgreca

Shkruan:Prof.Dr.Mehdi HYSENI/

*** Nebojsha Stefanoviq (minister i Mbrojtjes së Serbisë) ka deklaruar se “Kosova nuk mund të ketë ushtri, përpos KFOR-it” (http://radiomitrovicasever.com/2021/02/12/stefanovic-kosovo-ne-moze-da-ima-vojsku-stalnim-izborima-izbegavaju-preuzete-obaveze//.

Mesazhi i kësaj deklarate është kërcënim i hapur ndaj shtetësisë dhe popullit shqiptar të Kosovës. Kjo është përzierje direkte e Nebojsha Stefanoviqit në punë të brendshme të Republikës së Kosovës, që si pikëmbështetje ka theksuar Rezolutën 1244 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së për Kosovën (https://undocs.org/S/RES/1244(1999), e cila pas pavarësimit të Kosovës, më 17 shkurt 2008, nuk është e vlefshme (as de fakto e as de jure) për shtetin e ri të pavarur dhe sovran të Republikës së Kosovës, të njohur nga më se 100 shtete të OKB-së.

Për më tepër, kjo deklaratë e ministrit të Mbrojtjes së Serbisë, Nebojsha Stefanoviq paralajmëron shtetin e Kosovës, që të heqë dorë nga Ushtria legjitime dhe legale e saj, në mënyrë që një ditë të afërt a të largët, ushtria pushtuese dhe gjenocidale e Serbisë të rikthehej në Kosovë pa asnjë “ferrë në këmbë” (në emër të “shpëtimit” të minoritet serb), ashtu sikurse gjatë shekujve XIX dhe XX për t’i shfarosur dhe për t’i shpërngulur sistematikisht shqiptarët nga Kosova e Shqipërisë Etnike, ashtu sikurse bëri me gjenocidin e saj të fundit, të drejtuar nga Slobodan Milosheviqi (1989-1999).

Mirëpo, harron Nebojsha Stefanoviq, se sot nuk jemi në vititn 1878, kur ushtritë serbe pushtuan Nishin, Vranjën, Prokuplen, Bllacën, Leskocin, Kurshumlinë…etj. GJithashtu, harron Nebojsha Stefanoviq vitetet 1912-1918-1945, kur ushtritë gjenocidale serbe e pushtuan jo vetëm Kosovën, por të gjitha territoret e Shqipërisë Lindore dhe Veriore, duke i aneksuar dhe kolonizuar për të zgjeruar territorin e Serbisë së Madhe. Gjithashtu, harron ministri Stefanoviq, se nuk jemi në vitin 1989, kur soldateska dhe policitë vrastare e pushtuan Kosovën, duke vrarë dhe bërë masakra dhe terror ndaj shqiptarëve, jo më pak se një dekadë (1989-1999). -Por, jemi në fillim të dekadës së tretë të shekullit XXI, kur Kosova është shtet i pavarur dhe sovran, që ka polici, forca të sigurisë dhe Ushtrinë e vet, si dhe forcat e aleatëve evropianoperëndimorë (AMERIKËN dhe NATO-n).

E gjithë kjo do të thotë se Kosova është e blinduar dhe e mbrojtur me çelik, që ushtritë dhe policitë e Serbisë kolonialiste dhe gjenocidale nuk kanë asnjë shans, që të shkelin në territorin e Kosovës sikurse 200 vjet më parë, sepse i gjithë populli është i armatosur dhe i mbrojtur nga forcat e veta policore dhe ushtarake, si dhe nga Amerika dhe nga NATO-ja. Ky është realiteti i sotëm i Kosovës. Kush e kupton ndryshe, mund të digjet në këtë realitet.

Prandaj, nëse Serbia dëshiron që ta mbrojë minoritetin serb në Kosovë, nuk parapëlqehet që ushtria, kisha dhe policia e saj të përzihen në çështje të brendshme të Kosovës, sepse kjo vetë me ligje dhe me kushtetutë, si dhe me të gjitha ligjet ndërkombëtare mbron të drejtat dhe liritë e të gjitha minoritetve në Kosovë, jo vetëm të serbëve (2008-2021).

Serbia ta harrojë Kosovën si koloni të dikurshme

Serbia si shtet i dikurshëm kolonialist nëse dëshiron të ketë marrëdhënie të mira, konstruktive dhe bashkëpunim reciprok me fqinjtë, patjetër, do të duhej ta shuante ushtrinë e saj, sepse ajo së bashku me Kishën Ortodokse Serbe, si “Vullkani i Vezufit” rrezikon vendet fqinje në Ballkan, në veçanti Kosovën dhe Kroacinë, duke pretenduar RICOPËTIMIN territorial të tyre, ashtu sikurse edhe në dekadën e fundit të shekullit XX (1990-1999), që kishte për qëllim spastrimin etnik të shqiptarëve, të kroatëve dhe të myslimanëve boshnjakë, që me çdo kusht t’i zgjeronte kufijtë territorialë dhe shtetërorë të Serbisë së Madhe (Velika Srbija).

Prandaj, në këtë kontekst, popat, ministrat, kryeministrat dhe presidentët e Serbisë, mund të flasin dhe të merren vetëm me ushtrinë e tyre serbe, jo me USHTRINË E KOSOVËS, sepse kjo është çështje e brendshme e Kosovës, ashtu sikurse që ushtria serbe, është çështje e brendshme e Serbisë.

Milosheviqi ka “ngordhur”, s’ka më Kosovë nën Serbi, e as ushtri serbe në Kosovë! – “E ka hanger ujku gomarin”!

Pikësëpari për vetë serbët dhe për të gjithë popujt e Ballkanit, është shpëtim dhe fatbardhësi, që ka bërë vetëvrasje Slobodan Milosheviqi në burgun e Shevingenit të Tribualit të Hagës në Holandë, më 11 mars të vitit 2006, mbase ai kryekriminel ishte racist fashist dhe vrasës masiv i kroatëve, i myslimanëve boshnjakë dhe i shqiptarëve (1990-1999).

Prandaj, duke mbajtur parasysh atë tragjedi të rënë mbi shqiptarët e Kosovës, realisht, kurrë më nuk do të shkelë këmbë ushtari, as polici dhe as paramilitari serb në tokën e Kosovës, sepse Kosova ka USHTRINË E VET TË FUQISHME DHE MODERNE, që do të përballojë çdo armik, që tenton për të pushtuar Kosovën.

-Nebojsha Stefanoviq nuk ka se çfarë të kërcënohet dhe të përzihet në punë të brendshme të Kosovës, duke ndërlidhur kinse “mbrojtjen” e minoritetit serb me shuarjen e USHTRISË së Kosovës!?

Ky është vetëm një absurd politiko-propagandistik, sepse minoritetet në Kosovë nuk i gëzojnë të drejtat dhe liritë e tyre në varësi direkte os indirekte nga ushtria, por nga ligjet dhe nga kushtetuta në fuqi tështetit të pavarur të Republikës së Kosovës.

Për më tepër, kjo ndërlidhuri e “mbrojtjes” së minoritet serb nga Beogradi, është një lloj paralajmërimi provokues jo vetëm politik, por edhe i llogaritur gabimisht dhe naivisht nga logjika e politikës së përdorimit të forcës parashikuese serbe (duke shfrytëzuar si pretekest “mbrojtjen e interesave” të minoritet serb në Kosovë), se Kosovës nuk i nevojitet USHTRIA e saj, por ajo duhet të shuhet, se gjoja po e “kërcnuaka” minoritetin serb në Kosovë!?

Mirëpo, logjika e shëndoshë e thotë ndryshe, USHTRIA e Kosovës, do të jetë jo vetëm në GARANT i mbrojtjes së territorit të saj, por edhe i mbrojtjes së shtetit, si dhe të të gjithë qytetarëve të saj pa dallim, ashtu si thotë ligji dhe kushtetuta e Republikës së Kosovës.

Prandaj, as minoriteti serb e as populli serb në Serbi nuk kanë pse të frikësohen nga USHTRIA E REPUBLIKËS SË KOSOVËS, sepse nuk do të jetë sikurse ushtritë vrastare famëkeqe pushtuese dhe gjenocidale serbe, të cilat për t’ua pushtuar tokat dhe për t’ua plaçkitur dhe djegur shtëpitë dhe pasurinë e luajtshme dhe të paluajtshme kanë vrarë dhe masakruar me qindra e mijëra shqiptarë (1878-1999). Kosova pa ushtrinë e vet, nuk është kurrfarë shteti !
Prandaj, si shteti serb, ashtu edhe minoriteti i tij në Kosovë, duhet të jenë të vetëdijshëm se Kosova nuk është pjesë e Serbisë, por e Shqipërisë Etnike (edhe pse dikur ishte koloni e Serbisë-1912-1999), prandaj, edhe ka USHTRINË E VET MBROJTËSE derisa Kosova të bashkohet me SHQIPËRINË.

Këtë të vërtetë, duhet ta ketë mbajtur parasysh çdo prift, çdo lider politik dhe çdo qeveri e Serbisë, që të mos përzihet në çështje të brendshme të Republikës së Kosovës, sepse kjo, kurrë më nuk do të jetë plaçkë koloniale e Serbisë, as e Malit të Zi, as e Maqedonisë Veriore, por vetëm pronë dhe tapi e ligjshme dhe legale e shqiptarëve dhe e SHQIPËRISË ETNIKE.

Kosova ka Ushtrinë e vet, Serbia le ta mbajë ushtrinë e saj brenda territorit të vet, JASHTË REPUBLIKËS SË KOSOVËS !

Prandaj, ministri Nebojsha Stefanoviq, të kujdeset për ushtrinë e vet, jo të përzihet në çështjet e brendshme të shtetit të ri të Kosovës, duke i diktuar, se duhet ta pezullojë UAHTRINË e vet, sepse sipas logjikës së tij militariste dhe hegjemoniste, gjoja kjo po “rrezikuaka ekzistencën e minoritetit serb në Kosovë” !?Megjithëkëtë “dëshirë” të shkretë të N. Stefanoviqit me prapavijë të rrezikshme për: mbrojtjen, sigurinë, rendin dhe paqen e Kosovës, Ushtria e Kosovës mund të shuhet vetëm nëse Kosova bashkohet me Shqipërinë një shtet unik, i cili, natyrisht se, do të ketë vetëm NJË USHTRI KOMBËTARE SHQIPTARE. Pra, vetëm në këtë rast Kosova nuk do të ketë nevojë të ketë Ushtrinë e saj, mbase shqiptarëve nuk u duhen “ushtri mbi ushtri”, por vetëm NJË USHTRI DHE NJË SHTET I FUQISHËM I PËRBASHKËT-SHQIPËRIA ETNIKE NATYRALE. Të gjitha ushtritë serbe ishin pushtuese të territoreve të SHQIPËRISË ETNIKE

Këtë tragjedi shekullore e dëshmon edhe historia kombëtare shqiptare, qysh nga pavarësimi i Serbisë në Kongresin e Berlinit (maj 1878) e deri në dekadën e fundme të shekullit XX (1990-1999), e cila ka pasur dhe, edhe sot ka në Platformën e saj shfarosjen e kombit shqiptar në Ballkan. Prandaj, shqiptarët, duhet të kenë USHTRINË e vet KOMBËTARE, që të mbrohet nga çdo ushtri e huaj agresore qoftë e Serbisë, apo ndonjë shteti tjetër fqinjë.

Këtë të vërtetë e dokumenton edhe akademiku ynë ( i ndjerë) i shquar dhe patriot i madh shqiptar, Mark Krasniqi se “Qëllimi i përerhshëm i Serbisë është zhdukja fizike e popullit shqiptar nga trojet e tij shekullore, duke zbatuar terror, gjenocid shtetëror dhe msakra me përmasa shumë të gjera, si në të kaluarën, ashtu edhe sot, kështu do të vepronte edhe në të ardhmen…” ( Mark Krasniqi: 1992: 36).

Kjo është një nga arsyet kryesore, pse Kosova sine qua non , duhet të ketë Ushtrinë e vet, që të mbrohet nga ushtritë, nga policitë dhe nga paramilitarët vrastarë të Serbisë kolonialiste , e cila historikisht dhe praktikisht ka dëshmuar se me rastin e çdo ndërhyrjeje dhe çdo pushtimi të Kosovës dhe të territoreve të tjera të Shqipërisë Etnike, së pari ka çarmatosur me dhunë, me terror dhe me gjenocid shqiptarët, sepse vetëm në këtë mënyrë, duke ua grabitur armët shqiptarëve, ia kanë arritur që t’i vrasin, t’i masakrojnë dhe t’i dëbojnë nga shtëpitë dhe nga tokat e tyre autoktone. Kjo është “ABC-ja” e kolonializmit gjenocidal serb ndaj shqiptarëve dhe SHQIPËRISË ETNIKE! Kjo është një nga shkaqet, pse, edhe sot ( 12 shkurt 2021) Nebojsha Stefanoviq (minister i Mbrojtjes së Serbisë) kërkon që Republika e Kosovës, të mos ketë Ushtrinë e saj .

Mirëpo, këtë “ëndërr strategjike” tejet provokuese dhe të rrezishme të ministrit serb të Mbrojtjes, Nebojsha Stefanoviq për ripushtimin e Kosovës shqiptare, nuk do t’ia plotësojë Qeveria e Republikës së Kosovës e as populli shqiptar i Kosovës, edhe sikur të ringjallej ndonjë “sejdo bajramoviq” ose “rrahman morinë”, i nënshtruar regjimit policor dhe militarist shtetëror të Serbisë pushtuese të Slobodan Milosheviqit.

Deklarata për luftë e A. Vuçiqit është kopje e deklaratës së Tomislav Nikoliqit (2012) !

November 13, 2020 by dgreca

-Natyrisht se e do luftën për Kosovën, edhe presidenti aktual i Serbisë, Aleksandar Vuçiqi, ashtu sikurse Tomislav Nikoliqi, Vuk Jeremqi, Aleksandar Vulini, Ivica Daçiqi, patriarku serb Irinej, se “Kosovën, mos me paqe, do ta kthejmë me luftë”, sepse vetë politika e gabuar dhe miope e Prishtinës ka pranuar të hyjë në dialogë me Beogradin zyrtar, duke mos e penguar dhe, duke mos e gjykuar asnjëherë përpara ndërkombëtarëve parullën e rrezkishme të opsionit të hapur të luftës=”KOSOV JE SRBIJA” !?

Prandaj, nuk është sensacionale, as e para e as fundit !

Sepse vetë togfjalëshi kolonial gjeopolitik serbomadh:”Kosovo je Srbija”, do të thotë opsionin e hapur të luftës mes Kosovës dhe Serbisë, mos sot, nesër(!)

Kush nuk e kupton kështu, do të thotë nuk është i vetëdijshëm për rrezikun permanent, që po i kanoset Kosovës së lirë dhe të pavarur nga Serbia kolonialiste dhe imperialiste (1912-2020).

Prandaj, vetë e keni fajin dhe përgjegjësinë, që po dialogoni dhe po lidhni marrëveshje të kota me Aleksandar Vuçiqin, në dëm të interesave vitale të shtetit të pavarur dhe sovran të Kosovës. –Derisa të bisedoni dhe të lidhni marrëveshje me Vuçiqin, ai vazhdimisht , do t’ua rikujtojë se “Kosova është Serbi”, se “Serbia kurrë nuk do ta njohë Kosovën” , se “Kosovën do ta kthejmë o me paqe, o me force” etj.

Lidhur me këtë pretendim dhe kërcënim të vazhdueshëm të liderëve politikë të Serbisë, sikurse që është presidenti aktual Aleksandar Vuçiq, që Kosovën e duan me çdo kusht, qoftë edhe me luftë, shtrohet kjo pyetje, po, cili burrë shteti në botë, do të kishte pranuar që të ulej me të për të negociur statusin e pavarur të Kosovës (17 shkurt 2008)? – Përgjigja është kjo,- ASNJË lider politik në botë nuk do të kishte pranuar , që të ulej në tryezën e bisedimeve me Aleksandar Vuçiqin, i cili sikurse Slobodan Milosheviqi po kërcënon se “Kosovo je Srbija, milom ili silom”!

Së këndejmi, prapë lind pyetja serioze, ku është morali njerëzor, politik, kombëtar, shtetëror dhe patriotik i atyre që po “çajnë kopalla” në Bruksel me Aleksandar Vuçiqin për copëtimin e Kosovës?

-E, tash, kinse po brengosem dhe po frikësohen shumë nga deklarata e luftës së Aleksandar Vuçiqit.

Ndonëse reagim i qëlluar i titullarëve të institucioneve shtetërore të Kosovës kundër deklaratës kërcënuese të Vuçiqit, por është tejet i vonuar jo më pak se 20 vjet. Mirëpo, në këtë moment mund të shërbejë si pretekst për pezullimin e Dialogut të Brukselit (2011-2020), nëse NATO-ja, BE-ja, OKB-ja dhe Amerika e marrën në konsideratë, duke e vlerësuar si provokim serioz të kërcënimit të paqes dhe të sigurisë në Ballkan, në Eropë dhe më gjerë në kontekstin e sigurisë së marrdhënieve ndërkombëtare.

Ndërkaq, politika, propaganda dhe diplomacia e lidershipit të Kosovës, nuk ka nevojë të përdorë të njëjtin fjalor të politikës kërcënuese të kolonializimit militarist serb, por, duhet t’i kryejë “detyrat e shtëpisë” në mbrojtjen dhe në ruajtjen e shtetit të pavarur dhe sovran të Kosovës, duke qëndruar sa më larg kontakteve me Serbinë derisa kjo nuk e njeh Kosovën), sepse që nga përmbysja e regjimit pushtues të Slobodan Milosheviqit, të gjithë presidentët, kryeministrat, kryekuvendarët dhe ministrat serbë trumbetojnë luftën me shqiptarët në Kosovë, duke pohuar si në kor të përbashkët : “Ne priznajemo Kosovo, Kosovo je nashe, Kosovo je Srbija” !?

-Emëruesi i të gjitha këtyre parullave, do të thotë se Serbia është në luftë të hapur me Kosovën.

Ja, kjo është substanca dhe mesazhi i përmbajtjes së deklaratës së presidentit të Serbisë, Aleksandar Vuçiq, “nëse Kosovën nuk mund ta kthejmë me paqe, atëherë me luftë”.

Kështu si Vuçiqi, tetë vjet më parë (2012)pati deklaruar edhe Tomislav Nikoliq (ish-president i Serbisë) se “Nëse shfaqet nevoja, Kosovën do ta kthejmë edhe me luftë…”

Mirëpo, asnjëri e as tjetri nuk “kanë faj” pse shprehen për opsionin e luftës në Kosovë, për shkak se liderët politikë shtetërorë të Kosovës kanë pranuar të dialogojnë me ta në Brukesel e gjetiu(2011-2020), të cilët, asnjëherë deri më tash, nuk e kanë bërë çështje para partnerëve ndërkombëtarë evropianë dhe amerikanë, as para BE-së e as para Kombeve të Bashkuara, PARULLËN “KOSOVA ËSHTË SERBI”, që nënkupton OPSIONIN E HAPUR TË LUFTËS NË KOSOVË. Gjithashtu, nuk e kanë problematizuar as Kushtetutën e Serbisë (2006), sipas së cilës, “Kosova është e Serbisë” !?

Me gjithë këtë rrezik permanent të politikës kërcënuese të përdorimit të forcës dhe të ndërhyjres së Serbisë në çështje të brendshme të Kosovës, Hashim Thaçi, Isa Mustafa, Edita Tahiri, Enver Hoxhaj…etj., kanë pranuar që të hyjnë në Dialogun e Brukselit me Serbinë (2011-2020).

Ky ishte gabimi fatal politik dhe shtetëror, që sot po i kushton shtrenjtë pavarësisë së Kosovës dhe Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, që Serbia e Aleksandar Vuçiqit po i sfidon dhe po i gjykon në Dialogun e Brukselit dhe në Gjykatën Speciale të Kosovës në Hagë të Holandës.

Pas këtyre dy proceseve politike dhe juridike ndërkombëtare, që kontestojnë dhe e vën në pikëpyetje pavarësinë e Kosovës dhe luftën çlirimtare antikoloniale të UÇK-së, as politika,as diplomacia e as propaganda e Prishtinës zyrtare nuk duhet të tregohen infantile dhe krejtësisht të “pakokë”, që të kërkojnë vazhdimin e Dialogut të Brukselit e as vazhdimin e procesit gjykues të Speciales në Hagë, derisa Serbia nuk e njeh Kosovën, derisa presidenti Aleksandar Vuçiq e kërcënon me luftë Kosovën për fshirjen e saj nga harta gjeopolitike e Ballkanit.

Ne jemi për paqe, por nuk i trembemi luftës me Serbinë kolonialiste

Pavarësisht nga kërcënimet e këtilla paralajmëruese luftarake të presidentit të Serbisë, Alekandar Vuçiq dhe të ish-presidnetit paraprak serb Tomislav Nikoliq në adresë të Kosovës ( nga ushtrimi i strategjisë dhe i taktikës së frikësimit, si dhe nga aksionet subversive dhe terroriste të Serbisë, të demonstruara qe 20 vjet në pjesën veriore të Kosovës), kjo, në asnjë mënyrë, nuk do të thotë se shqiptarët i tremben luftës kërcënuese të Serbisë së vuçiqëve, të nikoliqëve, të daçiqëve, të vulinëve, të bërnabiqëve dhe të vuk jeremiqëve…etj.

Përkundrazi, shqiptarët së bashku me partnerët dhe me miqtë e tyre amerikanë dhe evropianë, nuk do të qëndrojnë indiferentë e as në vonesë, nëse Kosova, do të sulmohej nga Serbia. Këtë fakt, duhet ta mbajnë parasysh zjarrvënësit çetniko-fashistë të Sllobodan Milosheviqit dhe të Vojslav Sheshelit mbase Kosova nuk është më plaçkë koloniale e Serbisë, por një shtet i pavarur dhe sovran (edhe pse si shkak dhe pasojë e veto-s së Rusisë në KS, ende nuk është njohur nga Organizata e Kombeve të Bashkuara), që mbështetet dirket dhe indirekt nga një superfuqi botërore-Amerika, nga Aleanca e Atlantikut Verior (NATO), si dhe nga 22 vende të Bashkimit Evropian (BE).

Si rrejdhim, në rastin më të skajshëm dhe më imagjinar spekulues astrologjik, ndoshta, një ditë, Ballkani do të mund të shndërrohej në ndonjë det adriatik ( si pasojë e tërmeteve tektonike natyrore), por Kosova të rikthehet nën Serbinë kolonialiste, ajo nuk do të ndodhë më kurrë në historinë e Ballkanit.Jeni trembur shumë nga deklarata e luftës së presidentit serb A.Vuçiq !?
–Pse, ashtu, Kosova më nuk është e vetmuar dhe në “mëshirnë” e Serbisë së A.Vuçiqit, por nën mbrojtjen e hekurt të Amerikës dhe të NATO-s. -Çdo provokim i armatosur i Serbisë, mund të shkaktojë luftën e tretë botërore.

-Pse ashtu, të shkaktohet panik dhe frikë e panevojshme në popull, kur ky prononcim i presidentit të Serbisë, Aleksandar Vuçiq nuk është diç “fenomen i ri” politiko-propagandistik për shqiptarët e Kosovës, por vetëm një refren i përsëritur me dhjetra e qindra herë nga liderët politikë shtetërorë serbë të Beogradit dhe të popave të Kishës Ortodokse Serbe (1999-2020).

Deklarata kërcënuese për luftë e Vuçiqit nuk është sensacionale për ish-koloninë e Serbisë !

Mirëpo, si duket i ka trembur shumë qarqet drejtuese të shtetit të Kosovës, të cilat menjëherë me të drejtë kanë reaguar te ndërkombëtarët e pranishëm në Kosovë, te NATO dhe te BE-ja etj., që të marrin masa kundër presidentit serb Aleksandar Vuçiq që ka deklaruar se “nëse pala shqiptare nuk do kompromis me paqe, atëherë Serbia do të përdorë forcën”!?

Po, kjo nuk është diç e re, as fare befasuese në fjalorin politik, diplomatik dhe propagandistik të presidentit Aleksandar Vuçiq, sepse që nga përfundimi i luftës në Kosovë (12 qershor 1999), Serbia ka filluar të përgatitet për një luftë të re në Kosovë, sidomos kur Slobodan Milosheviqi ekstradohet në Hagë, më 2002.

-Që atëherë e deri më sot (2020) ushtria e Serbisë është modernizuar dhe pajisur me armë dhe me arsenal të lloj-llojshëm ushtarak të importuar nga Rusia, nga Kina dhe nga disa vende të tjera.

Mirëpo, këtë duhet kuptuar shumë seriozisht, sepse mund të prodhojë efekte negative, duke shkaktuar ndonjë konflikt ndërshtetëror(me intesitet të ulët a të lartë apo sporadik të konfrontimit sikurse konflikti mes Indisë dhe Pakistanit për shkak të Kashmirit) mes Serbisë dhe Kosovës, me qëllim që ta detyrojë Rusinë e Putinit që të involvohet në këtë konflikt. Mirëpo, nëse Serbia e Aleksandar Vuçiqit, është duke përgatitur ndonjë ndërhyrje të armatosur në Kosovë, llogaria dhe çmimi i saj, do të jenë të gabueshme dhe me pasoja të mëdha për Serbinë, mbase nuk jemi në vitet ’90 të shekullit XX, kur Kosova ishte e pambrojtur nga Shqipëria, nga Evropa dhe nga e gjithë bota.

Edhe Vuçiqi si Shesheli, si Milosheviqi, si Nikoliqi nuk është demokrat, sepse “Kosovën e quan Serbi” !?

Prandaj, kjo është një nga arsyet kryesore, që nuk duhet të negociohet me të për Kosovën, sepse ka të njëjtin bagazh ideologjik të nacionalshovinizmit çetniko-fashist dhe etnocentrik të Slobodan Milosheviqit, të Vojislav Sheshelit dhe të Tomislav Nikoliqit. Me këtë lider politik regresiv antidemokratik dhe antipaqësor, nuk do të duhej të komunikonin e as të bashkëpunonin as lidershipi i Kosovës, as i Shqipërisë, as i BE-së e as i Amerikës, sepse ky, tanimë është rreshtuar në anën e koalicionit ruso-kinez. Këtë e dëshmon edhe importi i armëve dhe i arsenalit ushtarak nga këto dy fuqi botërore.

Çetnikët fashistë serbë kurrë nuk kanë qenë demokratë e as paqësorë, por vetëm piromanë të Ballkanit.

Këtë e ka provuar edhe historia e luftërave ballkanike (1912-1913); Lufta e Parë Botëtore (1914-1918), shkaktare e së cilës ishte Serbia, Lufta e Dytë Botërore, ku Serbia me kryeçtnikun Drazha Mihajloviq ishte në anën e boshtit nazifashist të Hitlerit dhe të Benito Musolinit, si dhe tri luftërat dhe agresionet e saj kundër Sllovenisë, Kroacisë, Bosnjës dhe Kosovës (1990- 1999) me Slobodan Milosheviqin në krye.

Pikërisht, për shkak të ndikimit të kësaj ideologjie çetniko-fashiste historiko-politike tradicionale, presidenti Aleksandar Vuçiq, tash së fundi ka paralajmëruar se do të ketë luftë në Kosovë !?

Fundja, të gjithë ata që besojnë se presidenti i Serbisë është demokrat dhe paqësor gabohen keq, mbase ai është “student” i shkollës ideologjike çetniko-fashiste të kriminelëve Vojislav Sheshel, Tomislav Nikoliq dhe Slobodan Milosheviq (1990 – 2001).

Se ky njeri nuk do t’i sjellë kurrëfarë paqeje Serbisë dhe rajonit, e dëshmoi edhe kjo deklaratë e tij kërcënuese ndaj Kosovës : “

Tërë bota mund të pësojë metamorfozë për mirë, për paqe, për demokraci, për integrim dhe për prosperitet në frymën globaliste dhe altruiste, por çetnikët kolonialistë dhe etnocentristë kurrë nuk mund të bëhen demokratë dhe paqësorë, sepse që nga mosha më e re edukohen në frymën e nacionalizmit shovinist dhe racistë nga priftërinjtë e tyre të Kishës Ortodokse Serbe, e cila ka themeluar gjuhën, kombin dhe shtetin serb në Ballkan. Këtë e ka provuar historia, politika dhe praktika e derisotme e Kishës Ortodokse Serbe, e cila qysh nën sundimin 500-vjeçar të Perandorisë Osmane te serbët ka arritur që t’iu rrënjosë vetëdijen kombëtare deri në stadin më të lartë të patriotizmit nacionalshovinist dhe racist negativ.

Thjesht, kjo është aryseja, pse as çetniku i kriminelit Vojislav Sheshel, dhe ish-ministri i Informacioneve të qeverisë së Slobodan Milosheviqit, Aleksandar Vuçiq (president aktual i Serbisë) kurrë nuk mund të bëhet demokrat e as paqësor, sepse ashtu është edukuar dhe arsmiuar nga mësimet e Kishës Ortodokse Serbe.

Pandaj, nuk duhet befasuar e as çuditur pse presidenti Aleksandar Vuçiq ka kërcënuar me luftë Kosovën, duke e krahasuar me konfliktin e armatosur “ Nagorno-Karbah” mes Azarbejxhanit dhe Armenisë, se gjoja ” kur dikush del dhe e shkrin konfliktin e ngrirë, mund të jetë katastrofik. Prandaj, mesazhi i Serbisë është vazhdimi i Dialogut me Prishtinën. Më mirë të arrihet ndonjë kompromis sa më parë, sepse ndryshe mund të na ndodhë ndonjë konflikt. Prandaj, duhet të nxjerrim mësime nga vitet ‘90”.(https://direktno.rs/politika/313874/aleksandar-vucic-kosovo-i-metohija.html ).

Ne duam paqe me Serbinë, jo luftë me Serbinë!

Këtë e kemi pohuar me qindra herë brenda 20-vjeçarit të fundit (2000-2020), se populli shqiptar i Kosovës dëshiron të ketë fqinjësi të mirë me Serbinë (por, kuptohet secili zot në shtëpinë e vet, si dy popuj të barabartë paqësorë dhe si dy shtete të barabarta të pavarura dhe sovrane), por kjo varet nga vetë politika zyrtare serbe e Beogradit, jo nga shqiptarët, as nga Shqipëria. Një kaptinë e re e marrëdhënieve ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit, do të hapet vetëm atëherë, kur Serbia ta njohë Republikën e Kosovës.

Ndryshe çdo dialog politik me Serbinë shpie në kontestimin dhe në mohimin gradual të pavarësisë së Kosovës, e (ndoshta) edhe në ndonjë konflikt të ri të armatosur siç ka deklaruar presidenti serb Aleksandar Vuçiq, duke e krahasuar Kosovën me “Nagorno Karabah), i cili nuk ka asnjë ngjashmëri me Kosovën, sepse Kosova ishte koloni 100-vjeçare e Serbisë kolonialiste dhe imperialiste. Këtë “mandat” kolonizues, Serbia e ka humbur në luftën e saj të fundit në Kosovë, me gjithë gjenocidin e kryer mbi 2 milionë e gjysmë shqiptarë (1989-1999).

Serbia në Kosovë ka vetëm një minoritet serb (pjesëtarët e të cilit kanë të gjitha të drejtat dhe liritë e njeriut sipas Kushtetutës dhe sipas së drejtës ndërkombëtare), varrezat, disa kisha dhe manastire serbe. Asgjë tjetër.

Prandaj, serbët e Serbisë nuk kanë pse të venë për të luftuar dhe për të vdekur në Kosovë, kur kjo nuk është e Serbisë, por tokë autoktone e shqiptarëve dhe e Shqipërisë etnike. Ndaj, do të ishte çmenduri të vdiset për tokë të huaj, siç thoshte dikur kryebashkiaku i Beogradit, akademiku urtak, altruist, demokrat, vizionar dhe paqësor, Bogdan Bogdanoviq, arkitekti me famë botërore, i cili si humanist i madh dhe i guximshëm, i tha, – JO politikës diskriminuese, raciste, fashiste dhe gjencidale të regjimit autoritar imperialist serb të Slobodan Milosheviqit.

KOSOVA:JO MODELIT TE QIPROS E GJIBLARTARIT!

September 2, 2020 by dgreca

Mos pranoni modelin e Qipros ose të Gjibraltarit, por vetëm atë të Algjerisë së pavarur të Dë Golit OSE vetëm bashkim me Shqipërinë, Jo me Serbinë kolonialiste–

Shkruan:Prof.Dr.Mehdi HYSENI-

Nëse takimi i palëve negociuese serbo-shqiptare mes Beogradit dhe Prishtinës është vazhdim i Dialogut të Brukselit (2011-2018), logjikisht nënkupton se nuk mund të ketë vetëm karakter të lidhjes së ndonjë apo disa marrëveshjeve ekonomike dhe tregtare mes Serbisë dhe Kosovës, por, para së gjithash, do të jetë me përmbajtje të thellë politike dhe diplomatike për interesat multilaterale të Uashingtonit, të Beogradit dhe të Prishtinës.

Mirëpo, pala shqiptare, duhet të ngulmojë, që debati i këtij takimi, së pari, të orientohet dhe të përqëndrohet në “temat” e pazgjidhura politike mes Prishtinës dhe Beogradit. Ky është problemi, JO veriu i Kosovës e as të drejtat e minoritetit serb në këtë pjesë territoriale të Kosovës.

Duhet të kuptojnë jo vetëm negociuesit e Prishtinës, por edhe të gjithë liderët drejtues të shtetit të brishtë të Kosovës, se për t’u zgjidhur problemet ekonomike e tregtare me Serbinë, apo me ndonjë shtet tjetër fqnijë, së PARI, duhet të ZGJIDHEN PROBLEMET POLITIKE. Ky është kusht themelor për të lidhur marrëveshje dhe traktate ekonomike, tregtare dhe kulturore për normalizimin e marrëdhënieve të gjithëmbarshme mes Serbisë dhe Kosovës.

Pavarësishte se kush e përbën delegacionin negociues të Kosovës me kryeministrin aktual Abdulla Hoti. Ky kryeministër, mund ta luajë rolin historik në takimin negociues serbo-shqiptar në Uashington, duke e njohtuar për herë të PARË Presidentin e SHBA-së, Donald Tramp, se Kosova 100 vjet ishte koloni e Serbisë (1912-1999). Me shpalimin e kësaj së vërtete të hidhur dhe tragjike historike të Kosovës shqiptare, do të duhej, të hapej takimi i Uashingtonit, më 4 shtator 2020.

Në Uashington, pala shqiptare e Kosovës, fare nuk duhet të kërkojë nga pala negociuese serbe, që Beogradi zyrtar ta njohë Republikën e Kosovës, sepse kjo është çështje vetëm e Serbisë nëse ka vullnet dhe interes mund ta njohë Republikën e pavarur të Kosovës. Duhet ditur se, sipas normave dhe parimeve të së drejtës ndërkombëtare, askush nuk mund ta detyrojë Serbinë që ta njohë Kosovën.

Duke qenë se Kosova 100 vjet ishte koloni ilegale e Serbisë, ashtu siç janë edhe sot: Presheva, Bujanoci, Medvegja, Bujanoci dhe Novi Pazari, të gjitha këto territore indigjene të Shqipërisë etnike, PALA NEGOCIUESE e Kosovës, SË PARI, në praninë e Presidentit amerikan, Donald Tramp, duhet ta emërtojë problemin që ka pasur, dhe ende e ka me Serbinë kolonialiste gjenocidale. Ky është problemi i pazgjidhur me Serbinë. Këtë duhet ta dijë edhe presidenti Tramp, edhe qeveria amerikane, në mënyrë që në këtë kontekst, të përqëndrohej dhe të zhvillohej debati mes palëve negociuese, mbase, edhe pas njohjes unilaterale të Kosovës nga ana e Amerikës dhe e më se 100 shteteve të tjera, problemi kolonial i Kosovës, i Preshevës, i Bujanocit, i Medvegjës dhe i Novi Pazarit ka ngelur i padebatuar dhe i pazgjidhur si nga ana e OKB-së, ashtu edhe nga ana e BE-së. Ky problem serioz në zemër të Evropës ka ngelur i pazgjidhur, për shkak se asnjë qeveri dhe, asnjë nga liderët e deritashëm zyrtarë të Kosovës, ende nuk e kanë emërtuar, nuk e kanë përkufizuar dhe, nuk e kanë shtruar për zgjidhje as në sfondin kombëtar e as në atë ndërkombëtar ( OKB dhe BE).

Nuk ka asnjë dilemë se, ky është gabimi më i madh i politikës dhe i diplomacisë së Kosovës, sepse PROBLEMI KOLONIAL I KOSOVËS (1912-1999) askund, në asnjë fjalë dhe, në asnjë fjali qoftë të Deklaratës së Shpalljes së Pavarësisë së Kosovës (17 shkurt 2008), qoftë në Kushtetutën e Republikës së Kosovës (15 qershor 2008), në asnjë paragraf, në asnjë nen, në asnjë dispozitë, dhe as në pjesën e historikut të saj, ku duhej të thuhej se, Kosova jo më pak se 100 vjet ishte koloni ilegale e Serbisë (1912-1999).

Pra, Avdulla Hoti me “korin diplomatik” negociues në takimin e Uashingtonit me palën negociuese serbe të Beogradit, nuk duhet të tregohet apolitik e as “zemërgjerë”, që t’i pranojë asnjë nga kërkesat e saj qoftë ekonomike dhe tregtare, pa shqyrtimin dhe pa zgjidhjen e problemit kolonial të Kosovës me Serbinë. Ky është kushti themelor për lidhjen e marrëveshjeve ekonomike, tregtare, kulturore dhe të bizneseve të tjera, përkatësisht për NORMALIZIMIN e MARRËDHËNIEVE NDËRSHTETËRORE MES SERBISË DHE KOSOVËS.

Pra, të mos bëhemi naivë, duke u mashtruar, duke u shërbyer dhe duke u ushqyer me përralla politiko-propagandistike, me gënjeshtra, me intriga, me shpifje dhe me premtime të kota politike e diplomatike, se gjoja paska “ardhur moment historik”, që në Ushington të pajtohemi me Serbinë, duke lidhur marrëveshje e protokolle ekonomike, tregtare, teknike etj., me qëllim që territorin verior të Kosovës, të shpallet “zonë e lirë. ekonomike ndërkombëtare”. Nëse ndodh një gjë e tillë, statusi politiko-juridik dhe administrativ i Veriut të Kosovës, do të mbetet sikurse statusi kontestues kolonial shumëshekullor i pazgjidhur i Gjibraltarit mes Britanisë së Madhe dhe Spanjës, me rrezik që e tërë Kosova të përfundojë sërish nën kthetrat e sundimit të egër koloniual shekullor të Serbisë.

Mos u bëni të verbër, duke besuar se , së pari, me lidhjen e marrëveshjeve ekonomike e tregtare, do të arrihet ndonjë reciprocitet apo normalizim i marrëdhënieve ndërshtetërore me Serbinë derisa ajo nuk e njeh Republikën e pavarur të Kosovës, as de fakto e as de jure, e as në planin ekonomik e tregtar, nuk do të ketë kurrfarë normalizimi të marrëdhënieve mes Beogradit dhe Prishtinës.

Nëse delegacioni i kryeministrit Avdulla Hoti, do të pranonte modelin e ndonjë “zone të lirë nën mbikëqyrjen ndërkombëtare”, atëherë Veriu i Kosovës nuk mund të kthehet më kurrë nën sovranitetin territorial administrativ dhe shtetëror të Republikës së Kosovës, por me gjasë, do të mbetet me status kontestues sikurse Gjibraltari i sotëm mes Britanisë së Madhe dhe Spanjës.

Për të mos ndodhur kjo tragjedi e Kosovës, kryeministri Avdulla Hoti, do të duhej t’i “tejkalojë” temat ekonomike dhe tregtare me negociuesit e palës serbe në takimin e Uashingtonit, dhe në vend të tyre, të kërkojë nga Presidenti i nderuar Donald Tramp :

(i) Që Uashingtoni zyrtar ta trajtojë Kosovën si problem kolonial ende të pazgjidhur mes Beogradit dhe Prishtinës. Ndryshe, vazhdimi i Dialogut të Brukselit nuk ka kurrfarë kuptimi, kurrfarë rëndësie e as kurrfarë interesi as për Kosovën, as për Amerikën, as për BE-në e as për OKB-në derisa bashkësia ndërkombëtare nuk ndërmerr sanksione politike, ekonomike dhe diplomatike kundër Serbisë kolonialiste, e cila, edhe pas humbjes së luftës kolinaliste dhe gjenocidale në Kosovës (1989-1999) nuk po heq dorë nga politika, nga propaganda dhe nga diplomacia kolonialiste ndaj Kosovës së pavarur dhe sovrane.

(ii) Që Qeveria amerikane të ushtrojë trysni në Kombet e Bashkuara, që ta njohë Repubikën e pavarur të Kosovës (17 shkurt 2008, të cilën deri tani e kanë njohur mbi 100 shtete anëtare të OKB-së) në bazë të së drejtës historike, të së drejtës ndërkombëtare dhe të Kartës së Kombeve të Bashkuara, sipas së cilave kolonializmi ndëshkohet dhe sanksionohet si vepër penale ndërkombëtare dhe anticiviliuzuese. Andaj, në përputhje me këto instrumente të së drejtës ndërkombëtare dhe rendit juridik pozitiv ndërkombëtar, Amerika, OKB-ja dhe BE-ja ta detyrojnë Serbinë, që të heqë dorë nga sundimi kolonial i saj në territoret shqiptare në Ballkan (1878-2020).

(iii) Pa e trajtuar dhe pa e zgjidhur këtë problem kolonial mes Serbisë dhe Kosovës, asnjë marrëveshje qoftë ekonomike a tregtare e përfunduar gjoja si kompromis politik mes palëve negociuese serbo – shqiptare, nuk do të kenë kurrfarë efekti politik e as juridik për normalizimin e marrëdhënieve të këtyre dy shteteve. Ai do të jetë vetëm një iluzion i shkretë, një mashtrim dhe një gabim i pakorrigjueshëm i palës shqiptare të Kosovës, të cilin nuk do të mund ta korrigjojë më as “politika paqësore” e Rugovës, dhe asnjë ushtri e Kosovës. Kjo duhet të kihet parasysh, që, në asnjë formë të mos pranohet ndërkombëtarizimi i Veriut të Kosovës, gjoja në emër të ndonjë “zone të lirë ekonomike nën protektoratin ndërkombëtar”.

(iv) Nëse këto kërkesa i refuzon pala negociuese në takimin e Uashingtonit, atëherë, pala negociuese shqiptare e Kosovës, patjetër, duhet t’ia shtrojë presidentit Donalt Tramp:

(v) Kërkesën e ligjshme, sepse Kosovës nuk i mbetet tjetër alternativë, përpos bashkimit me Shqipërinë si një komb, si një territor dhe si një shtet i përbashkët. Kjo duhet t’i thuhet presidentit Donald Tramp. –Jo të heshtim sikurse deri më sot, duke mos kërkuar nga bashkësia ndërkombëtare shkolonizimin e Kosovës, të Preshevës, të Bujanocit, të Medvegjës, të Iliridës, të Çamërisë dhe të Malsisë shqiptare nën Mal të Zi (1878-2020).

HIMNI I UÇK-SË NUK ËSHTË I “SHQIPËRISË SË MADHE”, POR I SHQIPËRISË NATYRALE…

August 9, 2020 by dgreca

Të mos dezinformohen, të mos frikësohen dhe të mos trazohen ambasadorët e huaj në Prishtinë, kinse nga “rreziku” i trilluar dhe i fantazuar “Shqipëria e Madhe”, sepse kjo “armë atomike” është prodhuar për mbrojtjen e interesave kolonialiste, neokolonialiste dhe militariste të Serbisë së Madhe në tokat autoktone të SHQIPËRISË ETNIKE, të cilën që nga shekulli XIX e quajnë “Velika Albanija-Shqipëria e Madhe”!?

* UÇK-ja mbrohet në Kosovë, JO në Hagë e as në Nyrnberg .

– “KOSOVË-SHQIPËRI, JEMI GJALLë, KUR T’JEMI NJË” !

Shkruan: Prof.Dr. Mehdi HYSENI-DIELLI*-

Prandaj, veteranët e Kosovës, duhet të demantojnë dhe të përtrollisin shpifjen ordinere serbe dhe proserbe, se gjoja BETIMI I UÇK-së qenka bërë për njëfarë “Shqipërie të Madhe”, të falsifikuar, të fabrikuar dhe të imagjinuar nga çetnikët kolonialistë dhe hegjemonistë të “Serbisë së Madhe” të Jovan Stratimiroiviqit, të Vuk Karaxhiqit, të Jovan Cvijiqit, të Vladan Gjorgjeviqit, të Nikola Pashiqit, të Vasa Qubriloviqit, të Ivo Andriqit, të Dobrica Qosiqit, të Vojislav Sheshelit, të Slobodan Milosheviqit, të Aleksandar Vuçiqit, të Ivica Daçiqit, të Aleksandar Vulinit, të Marko Gjuriqit….etj. Kjo është industria e prodhimimit të produktit “Velika Albanija”, e cila, as historikisht, as de fakto e as de jure nuk ka figuruar në Gadishullin Ilirik (ballkanik).
Derisa Kuvendi i Republikës së Kosovës ka miratuar Ligjin mbi UÇK-në dhe betimin e saj historik, çlirimtar kombëtar dhe atdhetar shqiptar, askush nuk ka të drejtë ta kontestojë, ta sofistikojë dhe ta mohojë sikurse serbomëdhenjtë vrastarë të mbi 2000 ushtarëve të UÇK-së dhe të mbi 11 mijë shqiptarëve të tjerë civilë, në emër të “Velika Srbija” (1989-1999).
Vetëm maskarenjtë, idiotët, zagarët dhe klyshët e agjenturave serbo-ruse, të ndërsyer nga Beogradi dhe nga Moska, mund ta kontestojnë Ligjin për UÇK-në, të miratuar nga Kuvendi i Republikës së Kosovës, se shqiptarët e vërtetë jo kurrën e kurrës, sepse Betimi i UÇK-së nuk përmban asnjë element të trilluar dhe të shpifur të së ashtuquajturës “Shqipëria e Madhe” , ngase as në tokë e as në qiell nuk ekziston një ngrehinë e tillë, e trilluar nga kuazishkenca, nga politika, nga propaganda dhe nga Kisha Ortodokse Serbe antishqiptare dhe anti-SHQIPËRI ETNIKE.
Prandaj, spiunët e vegjël dhe të mëdhenj shqipfolës të shërbimeve dhe të agjneturave të ndryshme antishqiptare në Kosovë, nuk kanë pse t’i trazojnë dhe t’i frikësojnë përfaqësuesit e ambasadave të huaja në Prishtinë, sepse ata 100 herë më mirë e dinë (sesa spiunët endacakë shqipfolës) se ç’do të thotë “Shqipëri e Madhe” dhe, kush , ku, kur, pse dhe për çfarë qëllimesh dhe interesash e ka fabrikuar atë në kurrizin e mohimit të identitetit nacional, territorial dhe shtetëror të kombit shqiptar dhe të Shqipërisë Etnike në Ballkan . Këtë të vërtetë historike (1878-2020) e dinë edhe Evropa e sotme, edhe ambasadorët e saj në Kosovë, edhe Amerika jonë mike.
Prandaj, e përshëndesim dhe gjithanshmërisht e mbështesim vendimin e Kuvendit të Kosovës, që ka miratuar Ligjin për UÇK-në dhe betimin e saj për Shqipërinë Etnike, e cila as historikisht, as kombëtarisht, as shkencërisht, as ligjërisht nuk njeh kurrfarë “Shqipërie të madhe”, sepse kjo nuk “banon” as në mendjen, as në shpirtin, as në zemrën e asnjë shqiptari qoftë brenda apo jashtë SHQIPËRISË ETNIKE. Kjo është djepi, shtrati dhe foleja e mbarë kombit shqiptar për çlirimin, për shpëtimin dhe për bashkimin e së cilës shqiptarët kanë luftuar brez pas brezi, jo vetëm UÇK-ja dhe dëshmorët e heronjtë e saj, siç ishin Adem Jashari, Hamzë e Shaban Jashari, Zahir Pajaziti, Ilir Konushefci, Agim Ramadani, Fehmi e Gjevë Lladrofci, Luan haradinaj, Adrian Krasniqi, Sali Çeku…e qindra e mijëra luftëtarë të tjerë të rënë dhe të gjallë, që me gjakun dhe me sakrificëne e tyre mbinjerëzore çliruan dhe pavarësuan Kosovën e Shqipërisë Etnike. Kjo është shtëpia jonë, JO “Velika Albanija” e trilluar dhe e fabrikuar nga “Velika Srbija” dhe nga spiunët e saj shqipfolës !

Pra, maskarenjtë dhe bishtat e “Velika Srbija” me gënjeshtrat dhe me shpifjet e tyre politiko-propagandistike antishqiptare, kot e kanë se me armën e tyre-“Velika Albanija”, kurrë nuk do t’ia arijnë qëllimit të tyre të ndyrë anticivilizues, kolonialist dhe imperialist, që t’i heshtin dhe t’i ftohin shqiptarët e vërtetë nga kërkesa e tyre e drejtë nayrore, historike dhe kombëtare dhe ndërkombëtare për rikthimin e territorve të tyre të Shqipërisë Etnike. Kjo është përmbajtja e BETIMIT TË FLAMURIT TË UÇK-së, jo “Velika Albanija”, “O, kirenarë, o, gomarë…O, hasana, baraba…”, do t’i mallkonte Fan S.Noli ynë i madh, Rilindësi ynë i shquar shqiptar, po, KU ËSHTË AJO “SHQIPËRI E MADHE”, Perëmdia u mallkoftë ?
Këtë të drejtë natyrore, historike dhe kombëtare shqiptare për bashkimin kombëtar dhe të Shqipërisë Etnike, e dëshmon edhe ky AMANET HISTORIK I PAVDEKSHËM I HEROIT DËSHMOR, ILIR (HALIT) KONUSHEFCI, i cili e flijoi jetën së bashku me Dr. Hazir Malën, duke mos e tradhtuar BETIMIN E UÇK-së:

“KOSOVË-SHQIPËRI,
JEMI GJALLë,
KUR T’JEMI NJË” !

Fundja, kujt i pengon KY HIMN I UÇK-së, prehjen, kënaqësinë, drejtësinë, lirinë dhe ngushëllimin e përjetshëm le ta gjejë nën flamurin e “VELIKA SERBISË-SAMO SLOGA SRBINA SPASHAVA”. Le ta thyejë qafën, duke mos e tradhtuar betimin e Serbisë së Madhe, dhe Kushtetutën e Serbisë, ku thuhet se “Kosova është Serbi” (2006).
Ky është rreziku më i madh dhe permanent jo vetëm për Kosovën dhe për Shqipërinë Etnike, por për gjithë rajonin ballkanik dhe për sigurinë dhe për paqen e mbarë Evropës. Për këtë ditë e natë, duhet “alarmuar” ambasadat e huaja në Prishtinë, jo për HIMNIN ÇLIRIMTAR KOMBËTAR të UÇK-së, sepse UÇK-ja është mike dhe partnere e denjë e Amerikës dhe e Evropës Perëndimore, që e kanë ndihmuar dhe legalizuar si faktor vendimtar për çlirimin dhe për pavarësimin e Kosovës. Me një fjalë, as BETIMI KOMBËTAR E AS FLAMURI KOMBËTAR I UÇK-së nuk i sfidon e as nuk i rrezikon ambasadat e huja në Kosovë, POR, përpjekjet, provokimet e përditshme dhe përzierja e vazhdueshme 20-vjeçare e Serbisë së Madhe (Velika Srbija) në çështje të brendshme të Republikës së Kosovës, me qëllim të zhbërjes së saj si shtet i pavarur dhe sovran. Këtë e dëshmon edhe shkelja (e qëllimshme, disa herë radhazi) e territorit sovran të Kosovës në komunën e Kamenicës (në Karaçevë dhe në disa fshtra të tjera). Për këto ndërhyrje të paligjshme, spiunët e Serbisë, duhet të alarmojnë popullin, institucionet dhe organet kompetente të shtetit të Kosovës, KFOR-in dhe përfaqësuesit e ambasadave të huaja në Kosovë, JO kinse për “rrezikun” nga “Shqipëria e madhe”, sepse ajo është një “pordhë e ftohtë” e lëshuar me shekuj nga “Velika Srbija” dhe Kisha Ortodokse Serbe për zhdukjen e shqiptarëve dhe për vrasjen e SHQIPËRISË ETNIKE si “shprehje gjeografike” në Ballkan.
“Velika Srbija” me betimin racist në flamurin e saj shtetëror “Samo Sloga Spashava Srbina” ishte, është dhe, do të jetë flaka dhe zjarri I Ballkanit !
Nën këtë betim dhe, me këtë flamur, serbomëdhenjtë kolonialistë, militaristë dhe hegjemonistë me forcë, me agresione, me shpatë, me pushkë, me topa, me gjenocid ndaj shqiptarëve dhe tokave të tyre etnike kanë krijuar Serbinë e Madhe.
Pra, nga ky betim i Serbisë së Madhe, edhe sot, edhe nesër, duhet të frikësohen jo vetëm shqiptarët e kolonizuar, por të gjithë shqiptarët, tërë Ballkani, si dhe tërë Evropa, mbase “Velika Srbija” është “detonatori” përfalkës i Ballkanit.
Për këtë rrezik potencial, që mund të shprthejë në çdo moment në Kosovë nga ndërhyrja e forcave paramilitare, policore dhe militare serbo-ruse për ta rikthyer Kosovën nën sundimin e egër kolonial dhe gjenocidal, duhet alarmuar përditë diplomatët e ambasadave të huaja në Kosovë, JO për Ligjin e UÇK-së dhe të betimit të saj, të miratuar me plot të drejtë legjitime, ligjore dhe kushtetuese nga ana e Kuvendit të Kosovës.
*Dergoi per Diellin-autori.