Nga Ramazan Çeka/

“Aulona Inter Folk Festival” sërish me një spektakël madhështor në qytetin e Vlorës, aty ku flamujt ndërkombëtarë shpalosen nga arti e kultura e kombeve.

   Në qytetin e bukur bregdetar të Vlorës, për tre ditë e netë rradhazi, ashtu siç bashkohen ujërat e dy detrave tanë të mrekullueshëm, u bashkuan edhe artistë popullorë nga trevat shqiptare, por edhe të Europës për të marrë pjesë në Festivalin Folklorik Ndërkombëtar “Aulona Inter Folk Festival”, që ishte edhe edicioni i 14-të i këtij spektakli madhështor, i cili hapi e mbylli me sukses siparin e tij me datat 28-29-30  maj 2022.

   Edhe pse ky festival për qytetin e Vlorës është bërë traditë, sërish mund të them me bindje se për të gjithë të pranishmit duket si hera e parë, pasi sjell emocione që nuk përshkruhen me fjalë dhe as që përsëriten shpesh, pikërisht se spektakle të tilla të organizuar në një festival janë tejet të rralla për shtete shumë të zhvilluara e shumë më të mëdha nga ç’është vendi ynë, aq më tepër për një qytet si ç’është Vlora jonë, ku një grup organizatorësh vullnetmirë sakrifikojnë gjithëçka për të dhënë më të mirën e mundshme për realizimin e tij.

   Përgatitjet për organizimin dhe mbarvajtjen e festivalit kishin nisur muaj më parë dhe si gjithmonë nën kujdesin e veçantë të artistit të paarritshëm, punëtor dhe vizionar, me kulturë e pasion e, mbi të gjitha, me shumë dashuri, Sejmen Gjokoli “Mjeshtër i Madh”, që me projekt-planet e tij ka fituar prej vitesh besimin e Bashkisë së qytetit e Ministrisë së Kulturës, që si gjithmonë vazhdon ta mbështesë në këtë angazhim kulturor.

   Kështu institucionet e qeverisjes vendore vazhdojnë të bashkëpunojnë dhe vlersojnë këtë aktivitet me vlera shumëpalëshe, i cili përkon edhe me hapjen e sezonit të turizmit bregdetar të gërshetuar kaq bukur edhe me turizmin kulturor nëpërmjet të cilit Vlora vazhdon të promovojë vetveten me gjithçka të bukur që gjindet në brendësi të saj. 

   Përgjatë gjithë këtyre ditëve, u zhvilluan aktivitete të shumta e të larmishme deri në mbyllje të këtij edicioni të katërmbëdhjetë të “Aulona Inter Folk Festival” në darkën e gëzimit të mbarvajtjes dhe suksesit të festivalit me të katërmbëdhjetë ansamblet folklorike pjesmarrëse, të cilët për koincidencë rastisën të ishin të njëjtë në numër sa dhe vetë edicionet.

   Si një kolor i ylbertë rrezatuan qytetin bregdetar të Vlorës të shtatë flamujt e ardhur nga shtatë shtete të Ballkanit dhe Europës, të cilët po të ishin pikë për t’u mbledhur sërish do formonin numrin katërmbëdhjetë. Të gjitha grupet ishin më shumë se entuziaste për pjesmarrjen, aq sa improvizonin skena me shfaqje artistike kudo ku gjenin shesh, hapësira të mrekullueshme që, për hirë të së vërtetës Vlorës së bukur nuk i mungojnë.

   E kështu për tri ditë me radhë këto ansamble e kthyen Vlorën dhe rrethinat e saj në një skenë gjigante, natyrale, ku ritmet e valleve e ngjyrat e larmishme potente të kostumeve të mrekullueshëm përndritën jo vetëm skenën zyrtare të festivalit, por edhe rrugët, trotuaret, sheshet e mjediset e tjera të qytetit mikpritës, duke i dhuruar një spektakël madhështor folklorik me këngë e valle tradicionale nga popuj të Ballkanit dhe Europës.

   Sipas organizatorëve edicioni i këtij viti e çoi në 105 numërin e përgjithshëm të ansambleve e grupeve folklorikë të ngjitur në skenën e këtij festivali në këto katërmbëdhjetë vite, duke sjellë në qytetin e Vlorës plot 3850 artistë nga 28 vende të Ballkanit, Europës e Azisë.

   Ky edicion pati një program shumë të larmishëm dhe plot risi, i cili nxiti shpirtin e garës mes pjesëmarrësve, çka vihej re jo vetëm tek tematika e këngëve dhe valleve, por edhe tek interpretimi dhe demonstrimi i koreografisë dhe kostumografisë si pjesë e kulturës popullore të vendeve pjesëmarrëse dhe që peshonte dukshëm në vlerësimin e Komitetin Organizator.

   Në këtë edicion pati një performancë të shkëlqyer gjithëpërfshirëse, pasi si në një paradë të prezantimit të kostumeve ansamblet pjesmarrëse për herë të parë performuan para koncertit, duke e kthyer pedonalen e qytetit të Vlorës në një pasarelë si një ylber shumëngjyrësh deri në Bulevardin “Ismail Qemali” të qytetit. 

   Mes ovacionesh e duartrokitjesh siparin e këtij festivali e hapën të zotët e shtëpisë me një këngë elegjiake si homazh për poetin dhe regjisorin Petrit Ruka, i cili prej nisjes së këtij festivali ka qenë anëtar i bordit të Qendrës Kulturore “Aulona” dhe regjisor i përvitshëm i festivalit. Pikërisht ky festival i dha nderin, vlerësimin dhe respektin e merituar këtij njeriu me kontribut të jashtëzakonshëm për këtë qytet. 

   Festivali gjithashtu nderoi edhe burrin e shquar të kombit Hasan Prishtina, i cili para pak kohësh me rastin e 110 vjetorit të shpalljes së Pavarësisë “erdhi” në Vlorë i derdhur në bronx në një shtatore dinjitoze për figurën dhe veprën e tij për t’u përjetësuar krah Plakut të urtë Ismail Bej Vlora. 

   Në këtë edicion morën pjesë edhe shumë grupe folklorike nga viset shqiptare dhe nga Vlora, për të konkuruar, përshëndetur dhe uruar mirëseardhjen performuan Ansamblet “Krahu i Shqiponjës Taip Madani” e “P & E”, si dhe grupet polifonike “Krojet e Velçës” dhe “Bilbili”.

   Gjirokastra u përfaqësua nga Ansambli “Lunxhëria”, Saranda nga grupi i valleve “Rodhon to Amarandon”, Kosova u përfaqsua nga Ansambli “Isa Boletini” e “Anamorava”, Mali i Zi u përfaqësua me Ansamblin “Trojet Tona”, kurse shqiptarët me banim në Zvicër, të cilët kishin udhëtuar rreth 2000 km u përfaqësuan nga grupi popullor “Hareja”.

   Nga grupet e interfolkut Rumania u përfaqësua me Ansamblin “Crisana”, Bullgaria u përfaqësua me Ansamblin “Zdravets”, kurse Moldavia u përfaqësua më Ansamblin “Izvorasul”.

   Për performancat e të gjitha grupeve pjesëmarrëse gjuha nuk ishte aspak një barrier, pasi popujt i transmetojnë mesazhet përmes një pasurie të pashterrëshme që janë folklori dhe trashëgimia etnokulturore. Performancat e grupit nga Moldavia dukej sikur tingëllonin shqip.

   Një përgatitje e jashtëzakonshme e cila ngjalli edhe mjaft emocione tek të pranishmit ishte performanca e realizuar nga një grup qytetarësh amerikanë të ardhur në Vlorë për pushime, të cilët me ambicjen e tyre në një kohë rekord mësuan të interpretojnë me shumë krenari vallen shqipe. Nën drejtimin e koreografit të AKKVP, Genc Kastrati, ata performuan në skenë duke përshëndetur festivalin, veshur me kostume popullore nga kostumografia “Tradita Popullore – Edlira” e Edlira Sulaj, duke fituar kështu një dashamirsi të jashtëzakonshme nga publiku, çka u reflektua në duartrokitjet e gjata.

   Përgjatë gjithë atyre ditëve pjesëmarrësit e festivalit patën fatin të njihen me qytetin e Vlorës dhe resurset kulturore e historike të tij. Kështu ata vizituan mjaft vende historike e arkeologjike. Organizatorët u mundësuan atyre edhe një udhëtim ekstra për të vizituar Manastirin në Ishullin e Zvërnecit, si dhe të njihen me plazhet e mrekullueshme të Radhimës ku Resorti “Bojo” për një ditë u vendos i tëri në dispozicion të pjesëmarrësve.

   Pasi përformuan për dy netë rradhazi erdhën në natën finale të festivalit dhe u ngjitën në skenë të gjitha grupet pjesëmarrëse, ku me pjesët e tyre më të zgjedhura sollën për qytetarët e Vlorës një spektakël të jashtëzakonshëm folklori, duke mbyllur kështu me shumë sukses edicionin XIV të “Aulona Inter Folk Festival”, 2022.

   Për arritjen e këtij suksesi meritë të veçantë ka edhe moderatorja tashmë e njohur brenda dhe jashtë Shqipërisë Silvana Braçe, e cila me buzëqeshjen magjike dhe profesionalizmin e saj u bë një urë lidhëse mes gjithë artistëve pjesëmarrës dhe publikut të mrekullueshëm.

   Kupën e edicionit të XIV të festivalit e fitoi Ansambli “Izvorasul” nga qyteti Cahul, Moldavi, të cilën, pas një përshëndetje zyrtare për festivalin si zot shtëpie, ua dorëzoi kryetari i Bashkisë së Vlorës z. Dritan Leli.

   Gjithashtu një tjetër vlerësim i merituar dhe i gjetur si kohë e si vend u bë nga kryetari i Bashkisë së qytetit të Vlorës, pikërisht në skenën e “Aulona Folk Festival” për drejtorin e këtij festivali z.Sejmen Gjokoli, i cili u vlerësua me “Mirënjohje” për kontributet në fushën e trashëgimisë shpirtërore tashmë të shtrira në disa dekada, për punën më Folk Grup “Bilbili” që po i mbush 30 vjet, por Aulona Folk Festival është ai eveniment që ka ngjallur dhe ngjall të tjera emocione.

   Sejmen Gjokoli me kontributin e tij, si dhe bashkëpunimin me specialistë e dashamirës të kulturës, i kanë instaluar qytetit një institucion trashëgimie më vete, një portë komunikuese shpirtërore me këngë e valle e vlera etnografike të kombeve të tjera ballkanike, europiane dhe botërore.

   Në fund për të gjitha grupet pjesmarrëse u ndanë diploma dhe dhurata me emblemën e festivalit.

   Një vlerësim përcjelli edhe unë si gazetar për kolegët e Radio Televizionit Shqiptar regjisorin Llesh Nikolla dhe operatorët Shkelzen Sinani e Gjergj Reveli, të cilët bënë një punë të palodhur për të pasqyruar këtë spektakël në ekranin e vogël në çdo shtëpi shqiptare.

   Me një falenderim dhe vlerësim do ta mbyll këtë shkrim me fjalët më të mira për gazetën “Dielli” që gjithmonë me dashamirësi krijon hapsira për të pasqyruar aktivitete të tilla që janë krenari për artin e kulturën shqiptare.

Nga Ramazan Çeka/

Vlerësimi i punës së bukur, të vështirë, por edhe të respektuar të gazetarëve në gjithë hapësirën multimediale ka qenë prej vitesh një prioritet i Unionit të Gazetarëve Shqiptarë në Qarkun e Shkodrës, jo vetëm për ata që prej shumë vitesh kanë krijuar biografinë dhe karrierën e tyre personale, por veçanërisht për ata që i kanë hyrë me pasion kësaj rruge dhe që rëndom quhen gazetarë të rinj. Pas dy vitesh shkëputjeje, për shkak të pandemisë, Unioni i Gazetarëve Shqiptar në Qarkun e Shkodrës mblidhet sërish, tashmë në edicionin e pestë të tij, për ceremoninë e ndarjes së çmimit “Hamit Boriçi”, një aktivitet i përvitshëm, i cili, siç thamë më lart, ka si qëllim evidentimin dhe vlerësimin e punës së gazetarëve më të spikatur në fushën e medias së shkruar dhe audiovizive. Organizatorët nën drejtimin e z. Gasper Marku, kryetar i Unionit të kësaj dege, ishin kujdesur që takimi të zhvillohej në nivelin e duhur profesional, ashtu siç i ka hije një shoqate, jo vetëm gazetarësh, por edhe miqsh, pasi e veçanta e aktivitetit ishte se personaliteti, emri i të cilit titullonte çmimin ishte edhe vetë fizikisht në sallë. Këtë e bëri të ditur vetë z. Gaspër Marku, që pak çaste para fillimit deklamoi se këtë takim do ta nderonin me pjesmarrjen e tyre dy personalitete të gazetarisë shqiptare: Hamit Boriçi dhe Aleksandër Çipa me cilësinë e kryetarit të UGSH-së, të cilët të shoqëruar edhe nga pedagogia e Gazetarisë, anëtare e këshillit Drejtues të RTSH, zonja Ardita Reçi formuan kështu edhe panelin e nderit të aktivitetit. Po kaq i nderuar ishte edhe auditori i takimit ku merrnin pjesë gazetarë dhe drejtues të mediave lokale, por edhe më gjërë, intelektualë të njohur, qytetarë dashamirës si dhe përfaqësues të pushtetit vendor. Aktiviteti, i cili u zhvillua në Bibliotekën e Qendrës Rinore “Arka”, u hap nga gazetari i mirënjohur Gazpër Marku, i cili kërkoi nga të pranishmit një minutë heshtje, si homazh në nderim të kolegëve gazetarë që ndërruan jetë gjatë periudhës së pandemisë dhe si shkak i saj. Ata edhe në mungesë gjejnë vend në kujtimet e gjithsecilit të pranishëm dhe do mbeten gjatë në memorien e tyre dhe gjithë qytetit të Shkodrës. Më pas z. Marku ia dha fjalën kryetares së Këshillit Bashkiak Shkodër, zonjës Briselda Kadia e cila i dorëzoi Profesor Hamit Boriçit titullin “Mirënjohja e Qytetit” të akorduar nga Bashkia Shkodër që në vitin 2020, por të pamundur për t’ia dorëzuar në një ceremoni si kjo për arsye të pandemisë. Këtë vlerësim Profesor Hamit Boriçi e pranoi me shumë emocion dhe me një nderim të thellë ndaj Qytetit të Shkodrës, qytetarëve të këtij qyteti, institucionit të Bashkisë e në veçanti për gazetarët, të cilët i quajti kolegë të nderuar. Po me kaq emocione filloi edhe ceremonia e ndarjes së çmimeve nga Kryetari i UGSH – Qarku Shkodër z. Gaspër Marku. Në këtë edicion u akorduan tetë çmime: Gazeta “Dukagjini” u vlerësua me motivacionin: “Që prej vitit 2003, kur u botua numri i parë dhe deri më sot kur është në proces numri i 222-të, Gazeta “Dukagjini”, është sistematikisht e pranishme për lexuesin shkodran, atë kombëtar dhe mbarëkombëtar, me botim në letër dhe online. 3077 artikuj cilësorë dhe professional të botuar në vite nga 575 autor, janë një kontribut me shumë vlerë, jo vetem për promovimin e vlerave të pasura historike dhe turistike të Dukagjinit dhe rajonit verior, por edhe të të gjithë vendit në përgjithësi”. Gazetarja Alma Mehmetaj me motivacionin: “Gazetare, drejtuese e emisioneve dhe prezantuese e edicionit të lajmeve me aftësi të spikatura profesionale, me një karrierë të gjatë mediatike në TV Rozafa dhe Radio Motiv. Por, në të njëjtën kohë, edhe drejtuese e këtij institucioni në kohë të ndryshme, duke dhënë kontributin e saj organizativ të këtij institucioni”. Gazetarja Sidola Osja me motivacionin: “Gazetare, drejtuese e emisioneve dhe prezantuese e spektakleve televizive me aftësi të spikatura profesionale, me një karrierë të gjatë mediatike në TV1 Channel”. Gazetari Luan Kadia-RTSH Shkodra, me motivacionin: “Gazetar, drejtues i emisioneve dhe prezantues i edicionit të lajmeve me aftësi të spikatura profesionale, prej shumë vitesh në Radio Shkodra dhe në vazhdim edhe në RTSH Shkodra. Në të njëjtën kohë me një kontribut të çmuar në kronikat e përgatitura për TVSH-në”. Gazetari Gjon Gjeka-TV A2 CNN me motivacionin: “Korrespondent prej disa vitesh i TV A2 CNN për Shkodrën dhe rajonin verior. I spikatur për lidhjet direkte për ngjarjet më të rëndësishme të kësaj zone. Më herët ka punuar me shumë cilësi edhe në televizionet lokale të Shkodrës në pozitën e operatorit”. Gazetari Dori Gjerga-TV Euronews me motivacionin: “Korrespondent prej disa vitesh i TV Euronews për Shkodrën dhe rajonin verior. I spikatur për lidhjet direkte për ngjarjet më të rëndësëishme të kësaj zone. Më herët ka punuar me shumë cilësi edhe në televizionet lokale të Shkodrës në pozitën e operatorit”. Faik Sadiku, një pasionant i kahershëm i fushës së sportit, por edhe i gazetarisë sportive, i cili edhe pse asnjëherë nuk punoi si profesionist në media, është një penë shumë e vlerësuar nga lexuesit, brenda dhe jashtë vendit. Ajo që e bën të veçantë Faik Sadikun, është edhe botimi i 5 librave për figura të spikatura të sportit shkodran dhe më gjërë, të cilët pritet të pasohen edhe me botime të tjera, që ai i ka në projekt. Tonin Frroku, gazetar dhe drejtues i emisioneve sportive dhe më gjërë, karriera e të cilit nisi rreth 40 vite më parë në qytetin e Shkodrës ku shërbeu për shumë vite me mjaft profesionalizëm. Më pas, edhe pse zhvendoset familjarisht në qytetin e Korçës, ku ka angazhime shumë të rëndësishme mediatike lokale dhe kombëtare, ai asnjëherë nuk e harroi vendlindjen duke vijuar të kontribuojë mediatikisht për Shkodrën dhe rajonin verior. Emocionet ishtn prezente si asnjëherë tjetër pasi prezenca e Profesor Hamitit në panel e bënte këtë ceremoni edhe më dinjitoze dhe motivuese, një frymëzim që nuk ngurruan ta shprehin as gazetarët e vlerësuar me këtë emër të madh në fushën e medias shqiptare, siç u shpreh edhe z. Gaspër Marku kur tha se: “Jemi me fat që e kemi akoma në mesin tonë këtë ikonë të gazetarisë shqiptare”. Përshëndetja dhe vlersimi i z. Aleksander Çipa ishte mjaft mbresëlënës dhe motivues njëkohsisht për gjeneratat e reja të gazetarisë dhe gjithë këtë komunitetin e medias. “Shkodra dhe komuniteti i gazetarëve të Shkodres janë një referencë e shkëlqyer për gjithë komunitetin e gazetarëve profesionistë shqiptarë ndaj dua t’ju falenderoj për punën dhe vullnetin tuaj dhe besoj se është fjala më e çmuar për gjithë këtë ditë po kaq të çmuar”, tha në fjalën e tij z. Çipa. Në këtë aktivitet u bë edhe promovimi i librit “Xhubleta – Pasaportë e Identitetit Kulturor Kombëtar” një përmbledhje me kumtesa e studime që doli në dritë nën kujdesin e studiueses Rita Shkurtaj, njëkohësisht edhe kryetare e shoqatës “Xhubleta e Alpeve Shqiptare”. Ky aktivitet iu bashkangjit shumë natyrshëm gjithë takimit jo thjesht për të prezantuar punën e një grupi studiuesish, por për vlerat që mbart ai material shkencor dedikuar xhubletës, kësaj pasurie kombëtare, e cila ishte prezent edhe fizikisht edhe në sallë, pasi gjatë kësaj ceremonie performuan me veshjet e tyre dy djem e dy vajza nga Gjimnazi “Dodë Kaçaj” Bajzë, të veshur me çakçir e xhubleta, të shoqëruar nga mësuesja kujdestare Florina Laçaj. Xhubleta Shqiptare është një pasuri me vlera mbarëkombëtare e cila pritet që së shpejti të hyjë edhe në mbrojtje të UNESCO-os, si pjesë e Trashëgimisë Kulturore Botërore. “Kjo pasuri 4500 vjeçare është pasaporta e identitetit tone kombërar, prandaj meriton të promovohet sa më shumë, sidomos nga mediat, të cilat me forcën e zërit, fjalës dhe pasqyrimit të vlerave të saj zgjon interesin e turizmit kulturor, ndihmon në ruajtjen, kultivimin dhe trashëgimin ndër breza”, tha ndër të tjera znj. Rita Shkurtaj. Për të pranishmit u shfaq dokumentari me të njëjtin titull “Xhubleta – Pasaportë e Identitetit Kulturor Kombëtar”. I gjithë aktiviteti u mbyll me një koktei dhe shtërngim duarsh si një premtim për t’u takuar sërish në aktivitete të tjera po kaq të rëndësishme. Prill 2022