Papa Françesku shpall kardinal dom Ernest Troshanin së bashku me 16 kardinaj tjerë të ri/

Sot gjatë lutjes së Engjëllit të Tënzot, në Sheshin e Shën Pjetrit në Vatikan, në mbarim të Meshës për Jubileun Marjan, Papa Françesku kujtoi popullsitë e Karaibeve, e në mënyrë të veçantë popullsinë e Haitit, goditur rëndë nga uragani Matthew. Pastaj njoftoi për Konçistorin e ri me krijimin e 13 kardinajve të ri prej 11 vendeve dhe 4 kardinajve jo me të drejtën e zgjedhjes, që do të kremtohet më 19 nëntor të ardhshëm, në vigjiljen e përfundimit të Jubileut të  Jashtëzakonshëm të Mëshirës Hyjnore.

Pra, pas lutjes së  sotme të Engjëllit të Tënzot, Papa Françesku njoftoi se më 19 nëntorin e ardhshëm, në vigjiljen e mbylljes së Portës së Shenjtë të Mëshirës Hyjnore, do të mbajë një Konçistor për krijimin e 13 Kardinajve të ri prej pesë Kontinenteve. “Prejardhja e tyre nga 11 Kombe – tha Papa – shpreh universalitetin e Kishës që kumton e dëshmon Lajmin e Mirë të Mëshirës së Zotit në çdo skaj të tokës”. Vendosja (integrimi) e Kardinajve të ri në dioqezën e Romës, vijoi Ati i Shenjtë Bergoglio – shpreh mëtej edhe “lidhjen e pazgjidhshme ndërmjet selisë së Pjetrit e Kishave të veçanta të përhapura në botë”. Të dielën e 20 nëntorit, në Solemnitetin e Krishtit Mbret, në përfundim të Vitit të Shenjtë të Jashtëzakonshëm të Mëshirës së Zotit, tha akoma Papa Françesku, “ do të bashkëkremtojë Meshën Shenjte me Kardinajt e ri, me Kolegjin Kardinalor, me Kryeipeshkvijtë, me Ipeshkvijtë e me Priftërinjtë”. Këndej, shpalli para botës emrat e kardinajve të ri, ndër të cilët edhe atë të priftit shqiptar, dom Ernest Simoni Troshani, i cili pati vuajtur e qe torturuar nën diktaturës ateiste të komunizmit. Kalvari i dom Ernestit, nën diktaturën komuniste, nisi natën e Krishtlindjes së vitit 1963, kur vetëm pse ishte prift, u arrestua dhe u burgos, pastaj u vu në një qeli izolimi, u torturua dhe u dënua për vdekje. Pas shumë vuajtjesh e torturash, dënimi shndërrohet me njëzetepesë vjet pune të detyruar në kampet komuniste, ku nuk iu kursehen vuajtjet e as torturat. Por dom Ernesti gjeti fuqinë në besimin e tij në Zotin, në gurrën e përjetshme të Meshës – Eukaristisë, të cilën e kremtonte, përmendësh, në gjuhën latine e, kur krijohej mundësia, shpërndante edhe Kungimin. Më në fund, më 5 shtator 1990 mbërrini dita e lirisë e dom Ernesti rifilloi misionin e tij meshtarak e ungjillëzues, të cilin, siç ka rrëfyer në disa raste e së fundi edhe për gazetën Avvenire në bisedë me gazetarin Mimmo Muolo,  nuk e kishte ndërpre asnjëherë, “por vetëm që e kishte jetuar e përjetuar në një kontekst krejt të veçantë”. E akti i parë që bëri pas çlirimit ka qenë falja e atyre që e patën akuzuar, dënuar e torturuar.

Historia e tmerrshme e dom Ernestit, si ajo e tërë klerit e një pjese jashtëzakonisht të madhe të popullit në Shqipëri, e pati prekur thellë Papën Françesku, gjatë vizitës së tij në Tiranë, e pikërisht kur dëgjoi personalisht nga dom Ernesti, rrëfimin e atij kalvari që pati kaluar në periudhën e diktaturës.

Më 20 prillin e kaluar, Papa Françesku e njohu dom Ernestin gjatë Audiencës së Përgjithshme e deshi t’ia puthte duart, duke u tërhequr ai personalisht nga i njëjti gjest që prifti moshuar shqiptar deshi të bënte në shenjë të nderimit ndaj Papës. Një gjest i veçantë ai i Papës që vërtetonte idenë shpesh herë të pohuar nga Bergoglio: se janë martirë edhe ata që kanë mbijetuar nga persekutimet e djeshme e të sotme. “E pikërisht me puthjen e duarve – konfirmoi atë ditë gazetar l’Osservatore Romano – që Papa Françesku e priti sot paradite dom Ernest Simoni Troshanin, priftin shqiptar që ka kaluar 28 vjet në burg: Papa, i prekur, e pati përqafuar më 21 shtator 2014 në Katedralen e Shën Palit në Tiranë, pasi e dëgjoi historinë e persekutimit të tij, të Kishës katolike e të popullit mbarë.