Shqiperia ne europe – Dielli

Shqipëria në Europë

December 22, 2013 by dgreca

Shqiperia ka 23 vjet ne asistence! Miliarda dollare ndihma jane dhene nga Europa keto 23 vjet e te mos harrojme se dy here jane instaluar forcat ushtarake te Prendimit per te ruajtuar sigurine tone kombetare. Dy here! Ne vitin 1991 dhe ne vitin 1997, apo jo..? E politikanet jane nderruar e nderrohen pa te keq ne oborret e pushtetit./

Nga Bardhyl Ukcamaj/

“Aktualisht nuk mbështesim dhënien e statusit për Shqipërinë”, konfirmoi David Cameron ne mbledhjen e fundit te BE-se, ku diskutohej mundesia per te marre statusin e vendit kandidat. Kryeministri anglez shtoi se ky hap duhet shfrytëzuar për të inkurajuar masa kundër korrupsionit, krimit të organizuar dhe zbatimin e ligjit.

Me thjeshte nuk mund te thuhet: luftoni korrupsionin dhe zbatoni ligjet e nje shteti demokratik. Megjthate ne atdheun tone u bene te tjera komente.

Po cila eshte sipas meje, fotografia e Republikes qe aplikonte?

Nje Shqiperi e frikshme, plot borxhe me interesa gjithnje e me te larta. Interesat e borxheve rriten e mundesia e marrjes se borxheve te reja per te shlyer te vjetrat veshtiresohet. Qeveria e re per pak sa nuk ngriu, pa filluar ende mire dimri i saj i pare, nese nuk do te merrej nje hua e re nga FMN-ja para pak ditesh. Nje hua e re, jo per tu investuar, por per te shlyer borxhin e brendshem e per te plotesuar buxhetin per pagesat.

Sipas kryeministrit Rama, Shqiperia eshte nje katrahure financiare. ”Realisht borxhi publik qëndron rreth nivelit 72% të Prodhimit te Brendshem Bruto”, tha ministri i Financave Shkëlqim Cani para deputetëve të Komisionit të Ekonomisë, para vetem pak ditesh. Sipas raporteve te FMN-se, ne vitin 2018 niveli i borxhit te Shqiperise do te jete 85%.

Kjo eshte pasqyra financiare, alarmante per secilin banor te republikes. Kjo eshte e sotmja e erret ekonomike e shqiptareve dhe e ardhmja e “shkelqyeshme” qe u leme brezave mbi kurriz. Te tjerat ishin e jane “dokrra hini”. Mashtrime te tmerrshme te nje kaste te korruptuar e kriminale deri ne palce.

Atdheu yne sot eshte i zhytyr deri ne gryke ne borxhe, si askush tjeter ne report me popullsine ne hapesiren e Europes. Me shume se Greqia, per te cilen u diskutua perjashtimi nga zona euro. Megjithate, ne dallim nga ne, Greqia ka nje popull relativisht te pasur, nje infrastrukture moderne dhe nje prodhim te brendshem solid.

Shqiperia eshte nje vend thuajse pa eksporte, pa prodhim te brendshem te rendesishem. Me pakgje mbetur per tu shitur nga pasuria kombetare. Cfare ishte e rendesishme nga resurset kombetare u shit, e shqiptaret e zakonshem moren “therrimet e mbetuna anekend tryezes”. Sot, shqiptaret jane ne borxhe te jashtme qe i kalojne 9 miliard dollare. Qeveria Rama nisi te nxjerre ne ankend disa bunkere (!)

Ne aspektin industial, Shqiperia eshte nje vend qe duket se jeton periudhen e para revolucionit (1760-1850). Me disa miniera thuajse te braktisura, qe marrin jete njerezish ne galeri hunjesh te kalbur e karrocash te ndryshkura. Pa nderrmarrje industriale, me ndonje punishte te mbetur nga kohet e diktatures (si ai i Elbasanit), qe me se shumti funksionon per te shkrire mbetjet e varrezave te tjera industriale ne vend dhe vret jeten e banoreve dite per dite e nate per nate. Me nje rafineri nafte te dhene me koncension, ku nuk dihet sa investohet e sa prodhohet. Me disa fabrika cimentoje (“filtruese” per ambientin) dhe me pak punishte ku qepen kepuce per nje page mujore 200 dollareshe. Me pak, fare pak nderrmarrje te vogla bashkekohore.

Infrastruktura e vendit eshte skandaloze. Rruget e reja per te cilat eshte shpenzuar me shume se ne Europe (per km2) jane te nje cilesie mjerane e do te grryhen lehte nga shirat e moti, duke nxjerre ne pah edhe me shume humneren e korrupsionit.

Flora dhe fauna te shkaterruara. Shikoni shtreterit e lumenjeve ne te gjithe vendin, pyjet qe thuajse nuk ekzistojne, mbetjet urbane e helmet kimike kudo rrugeve, buze lumejve. Uzina te braktisura, hekurudha pa shina e me vagone zgerdalle. Ne asnje vend te Europes ne Lindje apo Perendim nuk mund te gjesh nje karikature te krahasueshme. Duhet te shkosh larg ne Azi apo Afrike.

Me nje bujqesi jo vetem primitive, por tashme edhe te vrare nga ndertimet e shtepive – kioska neper fusha. Pa sistem uitje, pa tekonlogji. Me fusha te parcelizuera copa copa, te papunuara prej vitesh.

Shume koncensione jane dhene ne fushen e energjise, por ky dimer rrezik kalohet me mungese dritash. Ne auditim nderkombetar nje kompani te huaj (Kompania CEZ) mund ti kushtoje shume buxhetit te qeverise shqiptare. Ata, qe moren koncensionet ne fushen e energjitikes u dhane ca para pushtetareve e po kerkojne tani ti shesin, i blene per ti shitur.

Shqiperia ka nje turizem primitiv (ku mungojne edhe banjot ne plazhe e kolektoret e ujerave te zeza derdhen ne det), thuajse inekzistent, po te perjashtojme pushuesit shqiptare nga Kosova e Maqedonia.

Struktura e nendheshme e kryeqytetit dhe e qyteteve te Shqiperise (kanalizimet e ujerave te bardha e te zeza, energjise, telekomunikacionit etj) eshte super e vjeteruar dhe kerkon investime imediate te medha. Disa qytete, e lagje te reja nuk i kane fare sistemet rregulluese te nentokes.

Kjo eshte pasqyra e mjerimit. Jo per mua, por pike se pari per ju qe e jetoni dite per dite.

Korrupsioni galopant dhe mungesa e nje sistemi te drejtesise, për të gjetur edhe një përgjegjës të vetëm të nivelit të lartë për korrupsionin galopant, ka luajtur rol deciziv në këtë vendim te kryeministrave te Europes.

Ne Shqiperi nuk ka sistem drejtesie. Ka disa gjyqtare dhe prokurore te ndershem, por sistemi eshte kriminal. Pandeshkueshmeria eshte jo kulture, por ligj. Se fundi nje gjyqtar province i investiguar nga nje emision televiziv e jo nga strukturat antikorrupsion eshte ne burg. Nje kryetar bashkie ne bathore gjithashtu. Kaq! Edhe ai mund te lirohet, ende nuk eshte gjykuar. Te akuzuar e neper gjykata kane qene edhe kryetari i opozites per qindra milione euro, shumica e ish-ministrave e kryeministrave te se djathtes e se majtes. Te gjithe jane ne politike e vazhdojne te luftojne per te ardhmen tone “europiane”.

Zemra e krimit ekonomik eshte politika dhe njerezit me te rendesishem te saj. Eshte e thjeshte, shikoni shtepite, veturat, pushimoret, veshjet, shpenzimet e tyre, kompanite ne emer te familjareve apo miqeve, llogarite bankare jashte vendit. Te gjitha jane me leket e vjedhura te popullit shqiptar, me pasurite e shitura, investimet fiktive, parate e emigranteve, huate e keqmenaxhuera.

Kjo bande hajdutesh eshte ekstremisht arrogante dhe mediokre gjithashtu. Ajo e perbuz shqiptarin e zakonshem, ate puntorin, profesionistin, administratorin e ndershem, qe shkon ne pune per nje rroge minimale. Ajo ka investuar per te vrare moralin shoqeror; i pakorruptuari eshte i pazoti, i pavlefshem, jashte mode, budalla. Ndersa palo-presidenti ( kryetar i Keshillit te Larte te Drejtesise) organizon “ballo vjeneze” me te paret e vendit. Emrin “Ballo Vjeneze” e ka mesuar nga femijet e tij, qe i studiojne ne universitet vjeneze. Pse jo? Ne nje shtet e shoqeri normale, shkelqesia e tij me se shumti do te ishte kapterr ne nje repart ushtarak.

Shumica e shqiptareve ngushtohen te blejne nje gje te vogel per femijet e tyre e te shtojne nje pjate per festat e fundvitit. Shume prej tyre nuk e kane kete mundesi. Shume femije jetojne te ngujuar nga gjakmarrja e shume te tjere jane analfabete. Grate keqtrajtohen ne mase, krimi ne familje eshte shtuar. Pronaret presin perj 23 vitesh tu kthehet prona, te persekutuarit te marrin kestet e deshperblimit. Te shperngulurit tu legalizohen shtepite, te rinjet te punesohen.

Ne spitalet publike (jo private), ku kurohen nevojtaret shqiptare, mund te vdesesh nga infeksionet me lehte se te kurohesh nga semundjet. Pamja e gjendja e tyre nuk ka nevoje per komente. Shumica e produkteve bujqesore e industriale, bile edhe e ilaceve qe tregtohen ne vend jane te pakontrolluara sa e si duhet. Sistemi yne arsimor eshte jo vetem i korruptuar, por nder me te dobetit e planetit, sipas organizatave nderkomtare ne fushen e arsimit.

Ka 23 vjet qe mbi nje milione shqiptare te emigruar ne boten e perendimit kane bere dergesa te rregullta financiare ne Shqiperi. Sipas Bankes Kombetare te Shqiperise, keto dergesa qe tani kane nisur te bien ne menyre drastike, kalonin 1 miliard dollaret ne vit. Keta emigrante kane punuar ne kushte shpesh shume te veshtira e kaluar me shume mund pjesen me aktive te jetes se tyre. Djersa e tyre eshte shperdoruar, “here me fajde e here pa fajde”. Ata nuk kane mundesi e as deshire te kontribuojne si me pare, femijet e tyre jo e jo.

Sigurisht qe ka nje lodhje te politikes se Europes dhe SHBA-se me Shqiperine. Kane investuar me shume se kudo ne Europen e Lindjes e jemi ende shume prane pikes se nisjes. Jo vetem vjedhja e pakufishme por edhe padija e mediokriteti ne kufijte e te pabesueshmes e politikaneve shqiptare e kane tretur e tkurrur mundesine e shoqerise per te ndertuar nje realitet europian brenda saj.

Kohet e fundit ka edhe nje ftohje te mardhenieve shqiptaro-amerikane. Vizitat e fundit te zyrtareve te larte amerikane ne Prishtine dhe Tirane paralajmeruan nje stad te ri te ketyre mardhenjeve. Ne Tirane kerkuan lufte kunder korrupsionit dhe zbatimin e ligjit. Ne Prishtine nderrimin e elitave politike dhe veprim ndaj ekstremizmit islamik. Folen si kurre ndonjehere me pare.

Jo zoterinj te nderuar, nuk ka kurrfare “albanofobie” e as ndikim te “forcave ekstremiste” ne Europe por ka nje histori euro-dashurie te tradhtuar nga politika super e korruptuar shqiptare.

U tha se nje arsye e mosafrimit te statusit Shqiperise eshte edhe antaresimi ne Konferencen e Vendeve Islamike apo faktori mysliman.

Antaresimi ne Konferencen Islamike dhe financimi sheteror i institucioneve te fese ne Shqiperi mendoj se nuk ishin e nuk jane hapa te nevojshem e as te dobishem per shoqerine shqiptare. Besimi fetar eshte i lire e individual, shteti yne eshte laik. Megjithate, ne Shqiperi bashkepunimi dhe toleranca fetare jane ne kufijte normale, te krahasueshem me shoqerite e Europes.

Ne Kosove kemi nje realitet tjeter. E tha ne Prishtine nje nga luftetaret e shquar te lirise se Kosoves ne Departamentin e Shtetit, James Rubin: ”Kosova rrezikohet nga ekstremizmi fetar”. Ky ekstremizem, nese nuk vihet nen fre, do te rrezikoje jo vetem Kosoven dhe shvleftesoje lirine e saj, por edhe Shqiperine dhe integritetin e republikes sone. Kjo eshte mire te dihet e te thuhet edhe ne mbledhjet e ardhshme te perbashketa te qeverive shqiptare e turke ne kete dimer te dashurise se madhe Rama – Erdogan!

Europa eshte ne dominance kristiane, por refuzimi i Shqiperise nuk ka te beje me perkatesine fetare. Europa nuk ka komplekse inferiore te fshihet para popujve e kulturave te tjera, se ka pasur dje se ka as sot. BE eshte superfuqi ekomomike, kulturore e politike. Nese do te ishte kjo arsyeja, e sanksiononte ne kushtetute: “Popujt jo kristiane nuk pranohen ne organizimin tone politik”. E dime se nuk mund te nderohet kishe ne Meke.

Sot Shqiperia nuk ploteson thuajse asnje kriter per tu antaresuar ne familjen europiane. Kjo eshte arsyeja pse nuk e morem statusin e vendit kandidat. Shkaktare jemi ne dje e sot. Per fajin tone, per fajin tone, per me te madhin fajin tone.

Ne perfundim, Shqiperia ka nje popullesi realitivisht te re, e cila, ne kushtet e nje krize te re ekonomike, do te dyndet serish ne Europe. Ne kete rast do te kishim edhe rivendosjen e sistemit te vizave. Atdheu yne mund te zhytet ne nje izolim te ri tragjik. Pra siguria jone kombetare vihet ne pikpyetje!

Prandaj lipset nje qeverisje shume e kujdesshme dhe nje mbeshtetje e plote politike per reforma e aksione edhe jo te zakonshme. Kerkohet nje transparnce e plote me publikun nga Kryeministri i votuar jo nga 1 milion vota, por me shume me pak dhe qe kontrodhon nje pjese te vogel te pushtetit real.

Shoqeria shqiptare, inteligjenca e saj duhet te reagoje. Perpjekja per ta mbytur pa lindur rebelimin qytetar me disa figura individesh e OJQ-ve, super te korruptuara eshte nje tjeter perpjekje e lige e politikes shqiptare ne ikje, per te krijuar konfuzion e vrare pa lindur nje revolucion qe do te ndodhe gjithsesi.

Shqiperia do te antaresohet plotesisht ne strukturat politike te Europes se Bashkuar dhe shqiptaret do te vendosin duke marre ne dore fatin e tyre. Jetojme ne nje bote te re, transparente dhe integruese, ku popujt nuk mund te mbahen me ne izolim, te shtypen e genjehen pa fund nga katsa te korruptuara politike.

Vendimi per mosmarrjen e statusit eshte vertete nje shans i ri per shqiptaret e sotem per te mposhtur dikaturen e korrupsionit dhe marre ne dore fatet e vendit. Te korruptuarit duhet te shkojne ne burgje dhe pasuria e tyre duhet konfiskuar. Vendi do te vendoset ne binaret e zhvillimit te shendetshem dhe Shqiperia do te jete aty ku e ka vendin, ne familjen e popujve te Europes.

SHQIPËRINË NË EUROPË E ÇOJNË VEPRAT E JO FJALËT

September 15, 2013 by dgreca

Nga Frank Shkreli/

Ne Foto:Monumenti i Lirisë në Uashington, kushtuar, “lartë nga 100-milionë viktimave të komunizmit dhe të gjithë atyre që duan lirinë”./

Të hënën, Kryeminsitri i ri i Shqipërisë, Z. Edi Rama fillon një vizitë dy ditëshe në Bruksel, për takime me udhëhqsit e komunitetit europian. Ndërsa, javën që kaloi, u mblodh kuvendi i ri i Shqipërisë në seancën e tij të parë. Ndër deklaratat e para pozicionuese nga të dy palët kryesore në kuvend — Partisë Socialiste që do udhëheqë vendin për katër vitet e ardhëshëm dhe Partisë Demokratike në opozitë — u theksua dëshira nga të dy forcat kryesore politike të vendit, për të shpejtuar procesin e antarësimit të Shqipërisë në Bashkimin Evropian. Kryeministri i ardhëshëm i Shqipërisë, Z. Edi Rama u citua të ketë thënë se inaugurimi i qeverisë së tij të re, “Është një moment jashtzakonisht i rëndësishëm — është momenti për të mos lënë që treni i Europës të vazhdojë të largohet prej nesh, por për ta kapur atë një orë e më parë…” u prononcua, Z. Rama, madje duke bërë integrimin europian të vendit, pikën e parë të programit të qeverisë së re, si një objektiv që, sipas tij, i shërben demokratizimit të shoqërisë shqiptare, bazuar në “vlerat europiane”.

Edhe udhëheqsi i ri i Partisë Demokratike, Z. Lulzim Basha u shpreh se, “në opozitë do të japim të gjithë mbështetjen për proceset e integrimit europian, dhe jo duke e bllokuar atë siç bëri e majta”, tha kryetari i ri i demokratëve. Në mesazhin e parë si kryetar i ri i Kuvendit të Shqipërisë, Z. Ilir Meta gjithashtu u shpreh se, “Synimi ynë është që të arrijmë integrimin e vendit në Bashkimin Europian”.

Kësaj fryme entuziazmi të pro-integrimit europian të Shqipërisë, nga zyrtarët më të lartë të vendit, ndonëse i kanë dëgjuar këto premtime edhe më parë nga politikanët shqiptarë, iu bashkuan edhe përfaqsuesit më të rëndësishëm perëndimorë në Tiranë, ambasadori amerikan, Z. Aleksandër Arvizu dhe përfaqsuesi i Bashkimit Europian, Z. Ettore Sequi. Të dy këta i bënë thirrje –për të njëqintën herë — klasës politike shqiptare që të përqendrohet seriozisht tek integrimi i Shqipërisë në Europë. Madje, përfaqsuesi i lartë europian Sequi, me të drejtë e cilësoi integrimin europian të Shqipërisë, “një përparësi kombëtare”.

Të gjithë flasin me ngulm që sa më parë të hipin në ”trenin” e Evropës, në të vërtetë flitet kështu për 20-vjetë tani, nga të gjitha palët dhe nga të gjitha qeveritë e dy dekadave të fundit. E duam Shqipërinë si Evropa, thuhej dikurë. Por për të hipur në trenin e Europës, duhet paguar bileta. Pjesë e kësaj “bilete”, ndër të tjera, është ndarja e vlerave të përbashkëta dhe rregullave të lojës me Europën. Një prej këtyre vlerave të Europës është edhe ballafaqimi me të kaluarën komuniste të Shqipërisë, duke kujtuar viktimat e regjimit komunist. Ndryshe nga Shqipëria, shumica e vendeve ish-komuniste europiane, tani anëtare të Bashkimit Europian dhe NATO-s, kanë treguar gatishmërinë e tyre duke marrë masa konkrete për t’u përballur me trashëgiminë tragjike të historisë së vet komuniste të shekullit të kaluar, dhe njëkohsisht kanë dënuar masakrat e regjimit komunist dhe në emër të shtetit u kanë kërkuar falje viktimave dhe familjeve të tyre. Shqipëria, fatkeqsisht, megjithëse kishte regjimin më të egër komunist në Europë, falë interpretimeve të kundërta të kësaj historie, nuk ka treguar kurrë ndonjë vullnet për t’u përballur seriozisht me këtë histori. Shqipëria mund të jetë i vetmi vend europian, ku shteti dhe qeveritë e ndryshme shqiptare të të dy palëve, nuk kanë kërkuar asnjëherë falje për krimet monstruoze të komunizmit. Për më tepër, klasa e përndjekur nga komunizmi, disa nga anëtarët e së cilës janë ende gjallë, por duke u shuar dita ditës falë moshës dhe vuajtjeve, nuk janë trajtuar aspak mirë nga qeveritë dhe parlamentet e mëparshme shqiptare. Madje ata janë denigruar dhe janë cilësuar, si “plehra” dhe si “mbeturina”, nga disa politikanë shqiptarë. Megjithëse Europa e konsideron dhe e kërkon si një detyrim moral përballimin e saj me të kaluarën komuniste dhe fashiste, qeveritë e një pas njëshme shqiptare kurrë nuk dënuan krimet, dhunën dhe torturat e regjimit komunist ndaj shqiptarëve. Duket sikurë politika shqiptare ka rënë në një kllapi morale, megjithëse temperaturat e kësaj kllapie vazhdojnë të jenë në një nivel të lartë, me pasoja të dëmshme për zhvillimin dhe përparimin e demokratizimit të shoqërisë, bazuar në standardet dhe vlerat europiane.

Bota Përendimore, të cilës klasa politike shqiptare pretendon se dëshiron t’i bashkohet, kurrë nuk pushon së kërkuari të vërtetën historike duke vazhduar të hedhë dritë mbi vërtetën, duke kujtuar publikisht viktimat e krimeve të nacizmit dhe të komunizmit. Zbulimi i së vërtetës është një proces të cilit kurrë nuk i skadon afati. Dy raste të kohëve të fundit më tërhoqën vëmendjen. Gjatë vizitës para disa ditësh në Rusi, Presidenti amerikan Barak Obama, në takimet e tija me zyrtarët rusë, u interesua për fatin e diplomatit suedez, Raoul Wallenberg, fati i të cilit nuk dihet ende, ndonëse në vitin 1944, ai ishte arrestuar nga forcat sovjetike në Hungari, pasi shpëtoi dhjetëra mijëra hebrejë nga nazistët duke u dhënë atyre pasaporta për tu larguar nga vendi. Rusët kurrë nuk kanë dhënë ndonjë përgjigje të kënaqshme ndaj arrestimit dhe zhdukjes së këtij heroi, por këjo nuk i pengon udhëheqsit amerikanë, që edhe pas 70-vjetësh të përpiqen të zbulojnë të vërtetën duke kërkuar gjithnjë shpjegime nga Moska. Zbulimi i së vërtetës mbi fatin e këtij heroi, sipas Presidentit Obama, është e nevojshme jo vetëm për të kujtuar një dëshmi humbje jete të një heroi, por edhe si një angazhim, që raste të tilla të mos përsëriten më. Rasti tjetër i kohëve të fundit, ishte ai në Gjermani, ku prokurorët gjermanë, 70-vjetë pas mbarimit të Luftës së dytë Botërore njoftuan javën e kaluar se ata do të ndjekin penalisht një numër ish rojesh që janë ende gjallë në Gjermani dhe gjetkë, e të cilët dyshohen se kanë shërbyer në kampet e vdekjes në Auschwitz. Gjermania, në të vërtetë, është shembëll për të gjithë botën, si vendi që është përballur dhe vazhdon të përballet me historinë e saj naziste dhe komuniste, si një proces i vazhdueshëm pajtimi me veten dhe me të tjerët.

Në të vërtetë, Gjermania dhe e gjithë Europa kanë caktuar 23 Gushtin si ditën zyrtare për të përkujtuar anë e mbanë kontinentit europian, viktimat e deportimeve, masakrave dhe burgjeve, si dhe të kampeve të përqendrimit të komunizmit dhe të nazismit. Parlamenti europian i ka cilësuar krimet e komunizmit dhe të nazismit si “krime lufte dhe krime kundër njerëzimit”.

Për më tepër, Parlamenti europian me një rezolutë tjetër mbi “Ndërgjegjën Europiane dhe Totalitarizmin” të vitit 2009, ka dënuar krimet e regjimeve totalitare komuniste dhe naziste të Europës Lindore duke u bërë thirrje vendeve të kontinentit europain që të njohin dhe të pranojnë, “trashëgiminë e përbashkët historike të komunizmit dhe nazismit” dhe njëherazi parlamentarët europianë kërkojnë që në çdo vend të zhvillohet “një debat i ndershëm dhe i gjithanshëm, mbi të gjitha krimet e regjimeve totalitare të shekullit të kaluar.” Njëkohësisht, rezoluta u bën thirrje vendeve anëtare që të marrin masa për të informuar vazhdimisht publikun dhe për ta bërë atë të vetdijshëm mbi krimet e regjimeve totalitare të shekullit të kaluar në Europë. Një gjë e tillë, sipas rezolutës së Parlamentit Europian, është e nevojshme për të treguar respekt për të gjitha viktimat e regjimeve komuniste në Europë, duke theksuar, “rëndësinë për të ruajtur të gjallë kujtimet e së kaluarës pasi, sipas rezolutës europiane, “nuk mund të ketë pajtim shoqëror pa zbulimin e së vërtetës dhe pa kujtuar viktimat”, e komunizmit. Rezoluta e Parlamentit Europian gjithashtu rithekson qëndrimin e përbashkët kundër çdo regjimi totalitar dhe njëkohësisht u “shpreh viktimave të këtyre krimeve dhe familjeve të tyre, simpatinë, mirëkuptimin dhe njohjen e vuajtjeve të tyre.”

Europa e ka deklaruar disa herë seriozitetin e saj ndaj nevojës për dënimin e krimeve të komunizmit përfshirë edhe Deklaratën e Vilnius-it, të vendeve anëtare të OSBE-së të vitit 2009, e cila ndër të tjera dënon gjithashtu, edhe “glorifikimin e regjimeve totalitare”.

Europa pra, të cilës Shqipëria – si objektiv kombëtar — dëshiron t’i bashkohet, si kontinent por edhe vendet e anëtare të saj, individualisht, e kanë thënë me kohë fjalën e tyre duke dënuar dhe duke kërkuar falje për krimet e komunizmit dhe nazismit, si një shprehje e vullnetit të fortë që ato krime kundër njerëzimit të mos përsëriten më. Po Shqipëria?

Për të mirë të Shqipërisë, kryeministrit të ri dhe qeverisë së tij, i duhet uruar sukses në punën që e pret. Kryeministri Rama ka thënë, me të drejtë, se Shqipëria meriton më shumë, pasi sipas tij, ajo ka vuajtur, “kryekreje prej pushtetesh që kanë ndërruar ngjyrë e jo natyrë, radhë e jo zakon, vend e jo model.”

Këtë nuk e meriton Shqipëria! Madje si asnjë vend tjetër, kur të merren parasyshë vuajtjet e shqiptarëve. Por nuk mund të fshehi skepticizmin që kam unë, por edhe shumë të tjerë që ia duan të mirën Shqipërisë dhe kombit shqiptar, se si Zoti Rama do të ndërtojë, “Shqipërinë e Gjeneratës Tjetër” me gjeneratën e vjetër.

Unë bashkohem me Profesor Sami Repishtin, i cili në një letër të botuar kohët e fundit, drejtuar Kryeministrit të ri Z. Rama, shkruan se që Shqipëria me të vërtetë të rilindë, Profesori i nderuar dhe i ish-burgosuri i regjimit komunist hoxhist, me të drejtë thotë se në Shqipëri, “Duhet ndërtue nji shoqëni shqiptare bashkëjetese harmonike dhe vlerash e parimesh të gjithëpranueme! Nji lumë gjaku, nji moçal çnjerëzimi, nji mal vuejtjesh të pameritueme, e nji frymë e thellë hakmarrjeje akoma ndanë Atdheun tonë dhe gozhdon në vend përparimin e frymën e qytetnueme të shoqënisë shqiptare. Duhet shtri dora e pajtimit, duhet kultivue fryma e pendimit për fajin dhe falja e fajit, duhet përqafue bashkëpunimi për të mirën e përbashkët. E kundërta do të sjellë mallkimin e nji popullsie të pafajshme për ju…dhe për të gjithë ata që sot heshtin!”, përfundon ish i burgosuri Profesor Sami Repishti letrën e tij drejtuar Kryeministrit të ri të Shqipërisë, Z. Edi Rama.

Mos heshtni, pushtetarë të ri dhe të vjetër, pozitë dhe opozitë. Por mbani gjallë kujtesën, çoni zërin lartë në mbrojtje të së vërtetës historike dhe dinjitetit njerëzor për viktimat e komunizmit. Këjo është vlerë europiane! Por mbi të gjitha duhet të jetë edhe vlerë kombëtare. Nëqoftse integrimi i shqiptarëve në Europë, është çështje numër një në programin e qeverisë së re, atëherë le të trajtohet si e tillë. Drejtë Europës shkohet me vepra dhe jo me fjalë, se fjalëve u doli boja tash 20-e sa vjetë. Nuk ka rrugë tjetër drejtë Europës! Shqipëria e ndarë dhe e përçarë politikisht nuk do të pranohet kurrë si e tillë në Europën e bashkuar.