Ne Foto:Onufri shek.16 , Muzeu mesjetar i Korçës/ Një natyrë e pa ngopur e serbit , me një agresivitet të paparë në botën e historisë ; një shembull i pa preseedan i kopjimit, shtrembërimit dhe përvetësimit të historisë shqiptare . Mbi 200 vjet shqiptarët janë “zeroja “ historike e propagandës serbe. “Shqiptarët ishin dhe nuk ishin , ata kishin dhe asgjë nuk kishin, ata jetoni dhe askund nuk jetonin “ . Një analize e mirëfilltë e shkrimeve “historike “serbe , tregon se sa konfuz janë të mjerët në gënjeshtrat e tyre. Bota iu beson sepse shkenca shqiptare në një farë mënyre mundohet të jetë më e “kulturuar “ duke folur vetëm me fakte prekëse. ( Ashtu edhe duhet ) por neve na mungon gjallëria në publikimet tona. Neve na mungon një lloj i heshtjes tinëzake , e cila punon kundër interesave tona kombëtare.Serbët vijnë në kundërshtim me vetveten ; po ashtu edhe i njëjti autor nuk i ka të qarta malverzimet e tija historike. Në një anë thonë që nuk kishte kurrë Shqipëri e as shqiptar ( shiko më poshtë) në anën tjetër duke dashur të na paraqesin primitive , të lexojmë se çka shkruajnë “ “Shqipëria e Vjetët ( Albania e Kaukazit ishte e njohur edhe për nga qentë e mëdhenj dhe të rrezikshëm, të quajtur qentë e Kaukazit . Në kohën kur Aleksandri i Madh e pushtonte Azinë ,para tij qenka gjendur një mbret i Albanisë dhe ia paska dhënë dhuratë një qen të madh. ….. (Једино по чему је та стара Албанија била позната јесу велики и опасни пси, такозвани кавкаски овчари. У време када је Александар Велики освајао Азију пред њега је изашао неки владар Албаније и поклонио му једног великог пса. Кавкаска Албанија је била једна врло кршевита и сиромашна земља па као таква није привлачила освајаче. (Арбанаси, њихово порекло и долазак у Србију ;др Јован И. Деретић ) “
Së pari Aleksandri kurrë nuk ka qenë në tokat e Azerbaixhanit të sotëm dhe e dyta me qenët e Kaukazit ai do t`iu humbë origjinën edhe qeneve të sotëm të Sharrit ) .
Që shkrimi të jetë më bindës do t`i japi disa paragrafë ne serbisht: “Главни сведок довођења Албанаца у Србију, од стране Ђорђа Манијака, био је савременик тих догађаја, византијски виши државни чиновник и историчар Михаило Аталиота. Он је описао догађаје у Византији од 1034. до 1078. године. У његовом делу Албанци се узгредно помињу од 9 до 20 странице.(1) .
Cilët janë shqiptarët sipas serbëve : “ Shkencëtaret “ sipas serbëve vërtetojnë se shqiptarët janë vëllezër me Abazët ( një fis çerkez) dhe se i takojnë të njetës rrënjë . Atanasije Urosheviq në vitin 1929 i kishte “studjuar “ fiset shqiptare në Kosovë dhe se të gjithë shqiptarët dhe hoxhallarët e tyre i kishin thënë : “ vendlindja e vërtetë e shqiptarëve të vjetër ishte Arabia . ( Këtë e thoshte rishtas edhe prf.dr. Muhamed Mufaku ) dhe se të gjithë shqiptarët i paska sjellur në Sicili Hazreti Ymeri (?) (страни истог дела да Абази, једно черкеско племе, држи да су са Арбанасима један исти народ, а Арбанаси, са друге странедрже да су браћа са Абазима .Атанасије Урошевић је испитивао 1929. Године Арбанашка племена на Косову у вези њиховог порекла; сви Арбанаси и њихове ходзе су рекли њему следеће:«Најчешће се оно састоји у томе што се за стару постојбину свих Арбанаса узима Арабија. Понекад је то изражено у пригодним причама»; дакле, сви су знали да је Азрети Имер довео Арбанасе на Сицилију (Урошевић) У осмом веку је део Арбанаса отишао у сирију, док је други део отишао у Арабију; касније су пресељени на Сицилију да би појачало муслимански живаљ (Светлана Плетњова)
Pra në shek.8 pas Krishtit Abaxet dhe shqiptarët paskan shkua gjysma në Arabi e gjysma tjetër në Sicili ( Svetlana Petljova ) E shihni ? mrekullia e rrenës është e njejtë edhe nga do shqiptar , historian të sotëm .
Për sqarim : “ Në vitin 1054 u nda Kisha. Shkizma e madhe e solli Kishën Romane ( latine) dhe Kishën Ortodokse ( Herë e quajtur ortodokse ,herë greke e herë lindore (In 1054, the Church separated. The Great Schism left the Latin (“Roman”) West distinctive of the Byzantine (“Greek”) East, resulting in the churches now described as “Catholic” and “Orthodox.” http://www.bestofsicily.com/mag/art422.htm )
Si i “solli “ Georgios Maniakos ( gjakpirësi ) shqiptarët nga Kaukazi në vitin 1054 , sipas serbëve? Cili na qenka Georgios Maniakos ? Një njeri me apetite të mëdha ushtarake , i Bizantit i njohur në luftërat e tij kundër arabëve i cli në në ushtrinë e tij kishte edhe shqiptarë të kohës , stradiotë.
Shqiptaret qe shërbenin si stradiotë anekënd Evropes vinin nga Shqipëria bregdetare qe përfshinte tere Jugun prej Himarës e gjer ne More. Ata janë pos te tjerash edhe një pasqyrë ne miniature e perbërjes etnografike te “Eladhes” se shek. XVIII .
(George Maniakes (Greek: Γεώργιος Μανιάκης, transliterated as Georgios Maniaces, Maniakis, or Maniaches, Italian: Giorgio Maniace) (died 1043) was a prominent Byzantine Greek general during the 11th century, he was the catepan of Italy in 1042. He is known as Gyrgir in Scandinavian sagas. He is popularly said to have been extremely tall and well built, almost a giant.[1]
Dhe serbët me rrenat e tyre shkojnë edhe më largë : “ dëshmitari i vetëm për ardhjen e shqiptarëve Serbi nër mjet Maniakut ishte historiani Mihailo Ataliota .( Главни сведок довођења Албанаца у Србију, од стране Ђорђа Манијака, био је савременик тих догађаја, византијски виши државни чиновник и историчар Михаило Аталиота. Он је описао догађаје у Византији од 1034. до 1078. године. У његовом делу Албанци се узгредно помињу од 9 до 20 странице. )
Cili Ishte Mihailo Attalioti Mihail Atealioti ishte gjykatë dhe historian I bizantit i cili punoi në kohëne imperatorëve Romanus. (1067-1071) dhe Mikeli ( 1071-1078 )
Ishte dëshmitar i gjallë i kohëve që jetoi , dhe për çudi paska mbajtur në shënim edhe popullin shqiptar . ( Michael Attaleiates was a Byzantine lawyer and historian who rose to high office under the emperors Romanus IV (r. 1067-1071) and Michael VII (r. 1071-1078). His ‘History’, covering the years 1034-1079, is a largely eyewitnessed account of political and military events in the Byzantine Empire. It was during this period that the Byzantine Greeks first took note of the Albanians as a people )
Më vjen keq për sjelljen jo të denjë të disa personaliteteve fetare ,politike dhe historiane të botës së sotme shqiptare , të cilët ne vend se të ndihmojnë në çështjen tonë ata shkarkojnë urrejtje , mos besim dhe defetizëm
Fahri Xharra. 10 .12.15 Gjakovë