A L D A M E R I N I- 1931- 2010/
Alda Merini (Milano, 21 mar 1931 – Milano, 1 nëntor 2009) ka qenë një poeteshë aforistike dhe shkritare italianae./
ARTI DHE MAGJIA /
Magjia është art apo arti ka një forcë magjike ?/
Që nga koha e kohërave njeriu është i pasigurt/
pas frikës dhe elementëve të pastër të tokës/
dhe thirrjes së Zotit të zjarrit, të ujit, të mendjes./
Është burimi më i pashtershëm dhe i thellë i njeriut/
Njeriu do të zbutë Zotin që s’është në vete/
por edhe Zotin që është në të. /
Njeriu nuk beson në Providencën /
dhe fton imazhe dhe tinguj që kanë forcë ” lehtësuese.”
Ada Negri thotë: ” forca e mendimit që zoti
na ka dhënë ne të gjithëve,
veçanërisht atyre që janë vizituar nga Zoti frymëzues,
janë magë dhe demonë, por mbase kanë frikën e sigurisë,
lind nevoja e shenjës, e gjurmës, e ekzorcizmit, e frikës,
lind vizioni i katastrofës,
por lind edhe ringjallja dhe njeriu në mëngjes,
veçanërisht nëse është plak, do t’i gjendet në dorë buka e djeshme
që dëshiron ta ndajë gjithë dashuri me të tjerët,
për festën e madhe të ditës.”
( bashkësia e artistëve – post skriptum ).
Nëse njeriu ka frikë nga dhimbja
na vijnë në ndihmë rimat e Kozimodos:
” Babëzisht unë hap dorën time sot,
bukën e përditshme jepna, Zot „.

FËMIJA
Po gjete balonën e fantazisë tënde
lidhe me inteligjencën e zemrës.
Do të shohësh të lindin kopshte të magjishme
dhe mamaja jote do të bëhet bimë,
do të të mbulojë me gjethet e saja.
Bëj me duart e tua dy pëllumba të bardhë
që të sjellin paqen kudo dhe rregullin e sendeve.
Por para se të mësosh të shkruash
shiko veten
në ujin e ndjenjës.

POEZI MARINA ÇERATIT

Urime, ujërat e ndjenjës ndonjëherë të kanë tronditur
dhe ka një lloj poezie të ëmbël që është kënga,
si këndon një nënë
kur përkëdhel një fëmijë,

këmba e një fate që ecën në erë,
dhe ndërsa fëmijët tuaj fillojnë jetën
ti bëhesh prapë vajzë, një akullsi për të shpëtuar,
dashuria nuk ka kohë dhe kur të jesh plak
do të të puth flokët vetëm pranvera.

Përktheu: Faslli Haliti