Nga Suzana Tahiri/
Pavarësisht përpjekjeve të qeverisë së Kosovës, të parlamentit të saj dhe të shumë institucioneve të tjera, shteti më i ri i Europës ka një farë destabilitetit që vjen kryesisht dhe vetëm nga veprimet e dhunshme dhe pa alternativë të një pjese të opozitës, madje edhe të femrave deputete.
Natyrisht se kjo gjendje shqetëson gjithë shqiptarët e Kosovës, përfshi edhe anëtarësinë dhe militantët e Nismës, AAK dhe VV. Por më tepër se kaq shqetëson edhe kancelaritë perëndimore që kanë thënë prerë dhe qartë se opozita duhet t’i rikthehet dialogut, të heqë dorë një herë e mirë nga protestimi i dhunshëm dhe të shfrytëzojë hapësirat ligjore për kërkesat e saj.
Në takimin më të fundit të kryeparlamentarit Veseli me ambasadorët e tri nga vendet më të rëndësishme perëndimore, pra me Angelika Viets të Gjermanisë, me Maryse Daviet të Francës dhe Andreas Ferrarese të Italisë, është kumtuar se të gjitha çështjet duhet të zgjidhen në Kuvend.
Ambasadorët kanë shprehur shqetësimet e qeverive të tyre duke theksuar se “pamjet e dhunshme në Kuvendin e Kosovës janë të papranueshme dhe të dhimbshme, me efekte të dëmshme, jo vetëm për funksionimin demokratik të institucioneve, por edhe për proceset integruese të Kosovës, në radhë të parë, procesin e liberalizimit të vizave”.
Deklarata të ngjashme kanë dhënë gjithashtu edhe ambasadorët e SHBA dhe BE, të cilët gjithashtu kanë dënuar veprimet e dhunshme në protestat antiqeveritare. Përpos tyre ka një vend të rëndësishëm si Rusia, që nuk i intereson stabilitetit i Kosovës, çka në mënyrë të tërthortë, mund të jetë frymëzues dhe nxitës për veprime të tilla të përgjakshme.
Parë në këtë këndvështrim është e drejtë të pohohet se armiqtë e Perëndimit janë njëherësh edhe armiq të zhvillimit dhe begatimit të Kosovës dhe kjo këmbanë bie për ata që kanë veshë. Shqipëria në NATO, Maqedonia me gjysmën e popullsisë shqiptare shumë pranë saj, Mali i Zi (edhe me banorë shqiptarë) në Aleancën e Atlantikut të Veriut, Kosova me një bazë amerikane – hapësira e trojeve shqiptare me popullsinë më proeuroatlantike do t’u rezervojë një fund të turpshëm kundërshtarëve të prirjes së natyrshme perëndimore.
Portalet, beteja e fituar me mediat e shkruara
Nga Suzana Tahiri/
Prirjes botërore për t’iu larguar shtypit të shkruar i është afruar vrullshëm edhe komuniteti shqiptar i gazetarëve, duke krijuar një lloj mediumi që shkon më shpejt te lexuesit dhe ka një ndikim gjithnjë e më të madh.
Nëse do t’i hidhim një sy një sajti botëror (alexa.com) që mat shikueshmërinë e portaleve në hapësirën shqiptare për datën 7 shkurt 2016 do të kishim këtë renditje në top dhjetë më të mirat: Gazetaexpress, Telegrafi, Lajmi.net, Balkanweb, Noa, Koha, Merrjep, Top Channel, Anabel dhe Syri. (Pavarësisht se ky sajt, ashtu si edhe Facebook apo rrjete të tjera sociale, të ngrenë më lart në renditje kundrejt pagesës, prirja flet qartë për mediat elektronike me më shumë influencë).
Dhe ndërsa disa prej tyre kanë një staf të kompletuar me reporterë dhe drejtues, portalet e tjera janë me 2-3 persona ose shpesh identifikohen me pronarët e tyre, si “Anabel” me Dalina Buzin, “Citynews” me Elvi Fundon, “Syri” me Çim Pekën, “Class” me Alketa Vejsiun, “Ana media” me Ardit Gjebrenë, “Noa” me Edison Kuranin, “Lapsi” me dyshen Shkullaku-Bushati, “Newsbomb” me Anila Bashën, “Droni” me Sami Nezën, “Përqasje” me Artur Nurën, “Civitas” me Armir Shkurtin, “Opozita” me Qazim Dodën, “Bordo” me Ilda Lumanin etj.
Përpos tyre ka një mjet tjetër, po aq efikas, ta krijon Facebook dhe jo vetëm. Një faqe personale, pa kurrfarë shpenzimi dhe me një minimum kohe në dispozicion, në këtë rrjet social është gjithherë më i ndjekur se të gjitha gazetat bashkë dhe një zë promovues apo opozitar kundër keqqeverisjeve, deformimeve të demokracisë, korrupsionit dhe shumë dukurive të tjera negative.
Ndërsa po të shikonim përafërsisht përqindjet e përdoruesve të internetit në botë, renditja e shteteve vjen në këtë mënyrë: Kina: 618,110,314 persona, India: 352,340,854, SHBA: 266,441,302, Japonia: 109,755,777, Brazili: 103,720,965, Rusia: 87,495,296, Gjermania: 68,131,244, Nigeria: 65,675,984, Britania e Madhe: 56,954,584 dhe Franca: 54,027,428 vetë.
Pra shqiptarët ashtu si edhe qytetarët e tjerë të botës, falë teknologjisë, kanë sot një mjet të mjaft të fuqishëm që mund ta përdorin në interes të shoqërisë dhe të vetvetes, çka nuk duhet t’i bëjë të ndihen keq pronarë dhe fanatikë të shtypit të shkruar, që duan apo s’duan, janë shndërruar në rudiment.
Skënderbeu, Nënë Tereza dhe Kadare – triumvirati i krenarisë kombëtare
Nga:Suzana Tahiri/
Çdo komb ka simbolet dhe njerëzit e vet të shquar, të cilave u referohet në ditë të mira dhe të këqia. Edhe shqiptarët, si kombi më i lashtë në Europë dhe më gjerë, përveç që kanë dhënë shumë për qytetërimin botëror, kanë edhe tri figura të spikatura që vlerësohen gjatë të gjitha kohërave.
Gjergj Kastrioti Skënderbeu lindi më 6 maj 1405 në Dibër. U mor peng si nizam nga Sulltan Murati më 1421. Pas shkollimit kreu detyra ushtarake në Ballkan dhe Azinë e Vogël dhe iu dha titulli fisnik. A ishte organizatori i kryengritjes antiturke, së bashku me 300 kalorës shqiptarë dhe më 28 nëntor 1443 shpall rimëkëmbjen e principatës së Kastriotëve. Ai ishte organizatori i Kuvendit të Arbërit. Vdiq me 17 Janar 1468 në Lezhë duke i siguruar vendit 25 vjet liri. Skënderbeu u bë frymëzues për shumë autorë shqiptarë, mes të cilëve Dhimitër Frangu, Marin Barleti, Gjon Muzaka, Naim Frashëri, Fan Noli e deri te Kadare e Godo. Por po aq frymëzues ai u bë edhe për mjaft autorë të huaj, qindra libra u shkruan për të për më shumë se 5 shekuj. Ndër librat e para spikat “Historia de Vita et gestis Scanderbegi, Epirotarum Principis (Romë, 1508-1510), ndërsa libri i Barletit në latinisht u përkthye rrufeshëm në gjermanisht, italisht, portugalisht, polonisht, frëngjisht, spanjisht, anglisht dhe në shumë gjuhë të tjera në 5 kontinetet. Me frymëzim nga Skënderbeu, Volteri shkroi “Marrja e Konstandinopojës”, ndërsa autorë brtianikë shkruan në shek.18 tri tragjedi. Heroi shqiptar u bë frymëzues për Ronsarin (shek.16), Longfelloun, Gibonin, Paganelin, Bajronin, për shkrimtarin danez Ludvig Holberg, për kompozitorin italian Vivaldi dhe shumë autorë të tjerë.
Gonxhe Bojaxhiu, e njohur botërisht si Nënë Tereza e Kaluktës lindi në Shkupin e asokohshëm shqiptar më 26 gusht 1910 dhe vdiq më 5 shtator 1997 në Kalkuta të Indisë. Ajo konsiderohet si humaniste më e amdhe në shkallë botërore, fituese e çmimit Nobel për Paqen dhe e shpallur e bekuar nga Selia e Shenjtë në Vatikan më 19 tetor 2003. Një nga presdientët më të shuar amerikanë që ka bërë shumë edhe për çështjen shqiptar, Klinton ka pohuar se “Nënë Tereza, ishte e para që më bëri ta dua kombin shqiptar; ndihem krenar që plotësova një detyrë morale ndaj saj dhe ndaj vlerave të lirisë”.
Ismail Kadare, ndër shkrimtarët më gjenialë botërorë, ka thyer të gjitha rekordet e nominimit për çmimin “Nobel” në letërsi duke spikatur për novelat e romanet, por edhe përmbledhjet me poezi, poema dhe ese. Nisi të shkruajë kur ishte 16 vjeç dhe veprat e tij janë përkthyer në mbi 50 gjuhë të botës, përfshi gjuhët kryesore të OKB. Në 1992 u vlerësua me “Prix Mondial Cino Del Duca”, 1996 u bë anëtar për jetë i Akademisë së Shkencave Morale dhe Politike në Francë, në 2005 fitoi “Man Booker International Prize” duke mposhtur edhe disa titanë të Nobelit për letërsinë, në 2009 mori çmimin “Prince of Asturias për Artet”, në 2015 u vlerësua me “Çmimin e Jerusalemit”, ndërsa në 2016 mori “Kalorësin e Legjionit të Nderit”.
Kosova s’ka kohë për të humbur
Nga Suzana Tahiri/
Ka disa kohë që protestat e dhunshme në Kosovë, të frymëzuara nga “Vetëvendosja” e dyshes Ymeri-Kurti, por edhe nga dy partitë e tjera (“Nisma” dhe “AAK”), kanë krijuar një gjendje ankthi dhe pasigurie në vend. Shkaku i këtyre protestave, sipas organizatorëve, janë dy marrëveshjet që Prishtina zyrtare ka nënshkruar me qeverinë e Malit të Zi dhe me atë të Serbisë.
Duke lënë mënjanë vlerësimin që ka bërë qeveria e Kosovës për këto protesta të dhunshme, aspak demokratike, faktori ndërkombëtar apo diplomacitë e vendeve më të zhvilluara euroatlantike (SHBA, BE) i kanë dënuar ato, madje kanë kërkuar që ndaj organizatorëve të veprojë drejtësia.
Mesazhi më domethënës rreth tyre e dha Sekretari Amerikan i Shtetit, Kerry që u fotografua me trupat e policisë në aeroportin “Adem Jashari” (pra që mbështeste përpjekjet e tyre për ruajtjen e rendit dhe sigurisë në vend) dhe nuk u takua me asnjë nga drejtuesit e partive opozitare.
Natyrisht që marrëveshjet e qeverisë së Kosovës me dy qeveri fqinje nuk janë të përkryera dhe në një shtet normal demokratik ka rrugë të tjera (seancë pyetjesh me kryeministrin, padi në Gjykatën Kushtetuese, protesta paqësore gjithashtu në qendrat më kryesore, etj), por janë të papranueshme aktet vandale që na dëmtojnë të gjithëve.
Opozita në çdo demokraci, përfshi edhe në Kosovë dhe pikërisht tre partitë e sipërcituara, janë të domodoshme, por në çdo rast ato duhet të sillen si qytetarë dhe me kulturë demokratike. Asnjëherë nuk është vonë për t’i thirrur arsyes dhe për të qënë më konstruktivë duke u fokusuar më shumë në përparësitë që ka Kosova, për të cilat kanë përgjegjësi të përbashkët si pozita dhe opozita.