Nga ELIDA BUÇPAPAJ/

Gazeta dhe portalet shqiptare janë marrë me ditë të tëra me debatin qe hapi showgirlja shqiptaro-amerikane rreth të pasmeve të saj. Nëse janë origjinale apo me silikon. Bleona pretendoi se qëllimi i saj është të dritësojë të vërtetën, pasi mediat shqiptare e kishin mashtruar opinionin shqiptar dhe ajo ndihej me imazh të dëmtuar. Për këtë arsye u bë edhe takimi live tek Zona e Lirë midis saj edhe drejtuesit të tij ku u vërtetua realiteti që mbronte ajo dhe jo ai që publikonin mediat.

Gjithë shtypi e bashkë me të edhe opinioni shqiptar nuk u mor me gjë tjetër veç me të pasmet e Bleonës, të cilat e stërsfiduan edhe foton e Blendi Fevziut si haxhi në Mekë.

Po a meritonte ky subjekt që të tërhiqte këtë vemendje, a ishte kjo e vërtetë kaq e rëndësishme për ndërgjegjen kombëtare shqiptare sa të përfshinte hapësira të pafund të gazetave dhe portaleve.

Pa dyshim që jo. Gazetat dhe portalet online shqiptare e përmbysin realitetin e lexueshmërisë me foto dhe lajme të cilat mund të botohen vetëm në revista e gazeta të specializuara playboy, erotike e që shkojnë deri në pornografi, një mall ky rreptësisht i ndaluar për moshat e reja, të cilat futen lehtësisht dhe navigojnë në një shtyp të deklaruar zyrtarisht si i shëndetshëm.

Kur do të ndalet ky apokalips dhe nga kush do të ndalet! Kur mediat vetë kanë degraduar rolin që kanë si institucion në mbrojtje të opinionit publik.

Sepse sot janë vetë botuesit të interesuar të kamuflojnë realitetin, që të tërheqin vemendjen nga problemet e vërteta me të cilat përballet shoqëria, për të marrë në mbrojtje politikanët prej të cilëve marrin mbështetje financiare.

Gazetat e portalet shqiptare fshehin politikën e inkriminuar, korrupsionin, pasurinë marramendëse të politikanëve, varfërinë e popullit, skandalet, mjerimin, shëmtimin dhe njëkohësisht dështimin e tyre përmes fotografive dhe lajmeve me përmbajtje nga kronika rozë e që shkojnë deri ato me përmbajtje të theksuar seksuale që një organizëm mbikqyrës shtetëror do të duhej t’i censuronte dhe t’i ndalonte përmes gjobave dhe sanksioneve.

Në tregun mediatik shqiptar nuk ka institucione që të vendosin cakun dhe limitin, që të kushtëzojnë debatin publik, që të paracaktojnë prioritetet e të mostolerojnë vulgaritetin dhe banalitetin me qëllim mbrojtjen e moralit publik.

Malli që ofrojnë mediat shqiptare është helm për rininë dhe për gjithë opinionin publik shqiptar që tash nuk e di se cilat janë prioritetet e tij, a është shteti ligjor a janë të pasmet e femrave shqiptare, a është prioritet shkollimi, edukimi për të marrë një profesion dhe krijimi i një personaliteti të ndershëm dhe me integritet apo shitja nga prostituimi.

Për ta zhdukur raportin midis lexuesit dhe të vërtetës të lajmit, apo midis shikuesit dhe televizionit, oligarkët e mediave kanë gjetur mënyrën “par excellence” për ta fshirë të vërtetën, duke e bërë edhe opinionin publik palë të degradimit të tyre, sepse lexuesi dhe shikuesi tash është kthyer në një konsumator të një produkti të specializuar si mall tutorësh.

Tash klientët, pra opinioni publik, nuk paguajnë me para në dorë për “mallin” por me klikime.

Kjo situatë kuazi absurde e ka rrënuar shtypin e lirë, lirinë e shprehjes, dhe ky shkatërrim i bashkangjitet katastrofës të shkaktuar nga nënkontrolli që e mban politika. Gazetarët profesionistë, në këto kushte, nuk konkurojnë dot me të tilla media, të cilat, përmes ligjit të xhunglës të të pasmeve, janë kampionë të lexueshmërisë. Gazetarët profesionistë ofrojnë të vërtetën, ndërsa oligarkët shqiptarë i sfidojnë ata me të vërtetën e të pasmeve e cila duket se është kjo kryefjala që i intereson publikut shqiptar.

Një katrahurë e tillë, Sodoma dhe Gomorra shqiptare në mileniumin e tretë, mund të ekzistojë vetëm në vendet pa shtet dhe me një shoqëri totalisht të papërgjegjëshme, ku anarkia është diktatura e lirive, të drejtave njerëzore si dhe të drejtës për informim dhe mbrojtjes të opinionit nga abuzimi.

Opinioni shqiptar nuk ka para të blejë hashashin e mbjellur në parcelat që kanë pushtuar sovranitetin territorial tokësor të vendit, por si një shoqëri 75 % e papunë, ajo “drogohet” me marihuanën dhe opiumin e të pasmeve,  përmes klikimeve të çmendura, që i bëjnë botuesit të krenohen për mediat e tyre si “më të lexuarat”!

Kësisoj, mediat shqiptare kanë marrë rolin e tutoreve duke e kthyer shoqërinë dhe opinionin publik në kliente të produktit të tyre, që është një mall për të përfunduar në karantinë. Shtypi shqiptar është bërë pjesë e kapjes së shtetit. Nuk janë vetëm politikanët e korruptuar apo gjyqësori që ka lidhje me krimin e organizuar, por është edhe shtypi e mediat që u shkon pas.

Është një situatë alarmi. Për të dhënë alarmin SOS. Po s’të dëgjon askush, sepse pothuaj të gjithë janë të zënë duke klikuar të pasmet e dikujtit të planetit.