Shkruan: Astrit Aliaj*/
Cdo popull njeh në flamurin kombëtar simbolin e bashkimit dhe pavarësisë të atdheut. Nga studimi i flamutit të një populli mund të arrihet në një përcaktim ose të konfirmohen disa detaje karakterizuese të kulturës, organizimit politik, kohës së krijimit dhe kushtet ekonomike të shoqërisë që shprehen me anë të simbolit që ka krijuar. “Nuk janë kombet që krijojnë shtetet, por është e kundërta”,-ka shkruar Eduard Hobsbaun, duke theksuar se bashkë me rrugët lidhëse e hekurudhat, forcat e armatosura dhe shkollat, flamuri ka pasur një rol jo të vogël në procesin e bashkimit dhe identifikimit të popujve. Në shekuj për simbolin tone kombëtar janë thurur me mijëra vargje, tregime, novella, romane, janë kënduar qindra këngë, janë punuar e qëndisur qindra m2 copë e mëndafsh, janë kompozuar plot piktura, ndërsa mijëra shqiptarë e miq të popullit tonët kanë dhënë dhe jetën për të. Ndërkohë që vendi ynë po bëhet gati të hedhë një hap historik për anëtarësimin në BE, këtu ne, pikësëpari do përfaqësohemi me simbolin tone kombëtar, flamurin kuq e zi. Po sa e respektojmë ne simbolin tonë kombëtar?-Sa kujdesemi për të zbatuar rregullat e nderimit e ceremonialit për të? Nuk mar përsipër të bëj një analizë të këtij problemi, por si qytetar i thjeshtë më shqetësojnë disa veprime e fenomene që ja zbehin vlerat simbolit tonë të përbashkët si komb. Vërtet në BE do zbatojmë normat dhe rregullat e vendosura nga komuniteti dhe qytetaria evropiane, por ne do shkojmë atje me dinjitet, me traditën e zakonet tona, me simbolet tona, që janë të ndryshme nga vendet e tjera, pjesë e kësaj bashkësie. Dhe kur flasim për identitet, duhet të kemi parasysh gjuhën, traditat, zakonet, flamurin tonë kombëtar. Duke përmendur këto ndryshime dhe qasje të vendeve të ndryshme, do të doja të evidentoja atë që është më e prekëshme për ekzistencën e një kombi,-simbolet, konkretisht flamurin tonë kombëtar. Por si po sillemi me flamurin tonë ne si qytetarë dhe institucionet tona shtetërore?! Është bërë traditë që sapo fillon një ndërtim i ri, shtëpi, apo skelet betoni i një pallati, mbi të, në majë të një shkopi apo hekuri vendoset flamuri ynë kombëtar me përmasa të ndryshme, derisa atij ti dalë ngjyra dhe të griset me kalimin e kohës. Në mjaft raste, simboli ynë ka përfunduar deri tek shkopinjtë e fshesave i ngulur me gozhdë?! Thua se është i kryqëzuar?! Dhe askush prej nesh nuk shqetësohet se si po përdhoset ky simbol, aq më shumë zyrtarët tanë, që kur shkojnë jashtë vendit e kanë parë si e respektojnë këtë simbol të huajt, jo vetëm në institucione por dhe në shtëpi, psh. qytetarët e SHBA, etj. Në kënaqësinë e relaksin që i japin këto vizita, ata thjesht murmërisin me vete:-këtu ka shtet! E pra, zotërinj, Rilindja fillon nga flamuri ynë i larë me gjak në thellësinë e viteve! Ky simbol duhet të respektohet nga të gjithë, qytetarë, shtetarë, zullumqarë, zyrtarë, se rreth tij bashkohemi të gjithë. Së pari mendoj se duhet bërë rishikimi i programeve mësimore të shkollave 9-vjeçare dhe të futen tema e çeshtje për njohjen dhe respektimin e simboleve tona kombëtare nga kjo moshë. Se rëndom i mëshohet më tepër flamujve të partive gjatë fushatave zgjedhore, që sipas ligjit të zgjedhjeve, 24 orë para votimit ndërpresin të gjitha aktivitet politike dhe propagandistike. Por këto flamurë e dekoracione jo vetëm nuk hiqen në këtë kohë, por qëndrojnë të varur deri sa shiu, era dhe dielli bëjnë punën e tyre. Këtë shqetësim e kam në radhë të parë për institucionet tona shtetërore, të cilat nuk kujdesen sa e si duhet lidhur me këtë simbol, Flamurin Kombëtar. Në se e ballafaqojmë zbatimin e rregullave të një institucioni me rregullat e Ceremonialit Zyrtar të Republikës së Shqipërisë, bazuar në Ligjin Nr. 9095, Dt.3.07.2003, duket qartë se nuk zbatohet asnjë standart si në vendosjen e flamurit kombëtar në mjedise të jashtme, ashtu edhe në ato të brendshme. Flamujt janë jashtë standarteve si në përmasa, lartësinë nga toka, këndin e përkuljes, pozicionin e vendosjes në hyrje të institucionit dhe deri tek ngjyrat që përdoren në flamur. Madje si për të treguar unin e tij, çdo institucion kërkon ta vendosë sa më lart të jetë e mundur, duke mos respektuar raportin e përmasave të flamurit me lartësinë nga toka. Këto mangësi lejohen dhe tek vendosja e flamurit kombëtar në zyra të titullarit të institucionit. Sa për kujtesë, në rregulloren e Ceremonialit Shtetëror përcaktohet gjithashtu se flamurit kombëtar duhet ti vendoset dhe një ndriçues për natën. Përgjegjësi të kujt janë këto? Po të pyesësh, të gjithë thonë se është përgjegjësi e shtetit. Unë do të thoja se ka ardhur koha dhe momenti që përgjegjësia duhet ti faturohet atij që drejton “x” institucion që ka në vartësi ceremonialin shtetëror, pra funksionarit që paguhet nga shteti për këtë punë. Dhe këta persona janë me bollëk në institucionet tona, nga lart deri poshtë. Janë këta që duhet të kujdesen dhe të kërkojnë nga pushteti vendor, bashkitë, komunat dhe pushteti qëndror zbatimin e Rregullores së Ceremonialit Zyrtar të Republikës së Shqipërisë, në përputhje të plotë me normat dhe standartet ndërkombëtare. Të gjithë e pamë dhe ndoshta u revoltuam, kur në kuadër të 100-vjetorit të kremtimit të festës së Shpalljes së Pamvarësisë, flamujt kombëtarë të prodhuar në Kinë ishin jashtë standartit. Binte në sy forma dhe madhësia e shqiponjës si dhe ngjyrat e përdorura në flamur. Pse u lejua qënë këtë jubile të rallë, ky simbol të vendosej jashtë standartit dhe nuk u parandalua? Gjatë atyre ditëve të shënuara për çdo shqiptar, më erdhi një mik nga Gjermania, i cili shprehu dëshirën të blinte flamurin tonë kombëtar. E kishte zakon Hansi që kur vizitonte çdo vend, si kujtim merte një flamur dhe e vendoste mbi një shtizë në oborrin e shtëpisë së tij. Kërkuam në shumë dyqane, por nuk gjetëm një të tillë sipas standartit që ai ishte mësuar të blinte. U shqetësova pse ai nuk po blinte flamurin tonë kombëtar? Miku im më tha se nuk e besonte që ky simbol kaq i rëndësishëm për një vend, të mos jetë sipas standarteve dhe si mund të shitej pa aksesorët e tij, si psh. cima, që shërben për tu vendosur në shtizë, se kjo lë vend për abuzim. Me sa duket kudo në vendin tuaj, flamujt janë të vendosur nëpër shtylla me gozhdë si një copë leckë,-vazhdoi Hansi. Dhe në atë situatë festive, kur secili nga ne festonte me krenari 100-vjetorin e ngritjes së flamurit tonë kombëtar në Vlorë dhe shpalljen e pamvarësisë, flamurin të larë me gjakun e mijra shqiptarëve që luftuan për liri, simbolin e bashkimin kombëtar, po shihja e dëgjoja që nuk respektohej?! Ndjeva keqardhje bashkë me disa miq, kolegë e shokë për situatën e shpalosjes së flamurit për ditë të tëra. Diskutonim me njëri-tjetrin, (pamvarësisht se nuk na i vë veshin kush), dhe gjykonim se, për të parandaluar këto fenomene dhe për ti prerë njëherë e përgjithmonë rrugën abuzimeve duhet që:-prodhimi e tregëtimi i këtij simboli ti jepet një firme të licensuar e serioze, jo të prodhojë çdo kush që mundet simbolin tonë kombëtar; sepse vërtet ky simbol prodhohet jashtë me kosto të ulët, por theksojmë se është totalisht larg çdo normative të përcaktuar në Rregulloren e Ceremonialit Shtetëror. Një flamur i prodhuar sipas përmasave të caktuara, me materialin dhe ngjyrat e duhura, së bashku me zbatimin e ceremonialit dhe rregullave për vendosjen e tij në ambiente, zyra dhe institucione, na bën ne më krenarë e dinjitozë si komb, shtet e individë. I dashur lexues! Rilindja apo anëtarësimi në BE e cdo institucion brenda e jashtë vendit, i dashur lexues, fillon që nga respektimi i simbolit tonë kombëtar!
* Autori eshte Kap.i Rang. të Parë ( R ) ne Forcat e Armatosura te Republikes se Shqiperise. Shkrimi u dergua per Diellin nga abshkepunetori yne en Tirane, Shefqet kercelli