Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for April 2013

BRUKSELI NJOFTON ARRITJEN E MARREVESHJES

by

Ashton: Marrëveshja ka inicialet e të dy kryeministrave/Serbët në veri nuk do ta pranojnë marrëveshjen, kërkojnë referendum/

Përfaqësuesja e lartë e Bashkimit Evropian, Catherine Ashton, ka thënë se negociatat kanë përfunduar, tekstit i janë vënë inicialet nga të dy kryeministrat.
“Dua t’i uroj të dy për vendosmërinë dhe guximin që kanë pasur gjatë këtyre muajve. është e rëndësishme që ajo që po shohimt ani është një hap më larg nga e kaluara dhe për të dy një hap më afër Evropës”, u ka thënë Ashton gazetarëve në Bruksel.
Kosova dhe Serbia kanë arritur marrëveshje për normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet tyre. Ende nuk dihen hollësitë e marrëveshjes së arritur.
Lajmi i është konfirmuar fillimisht Radios Evropa e Lirë nga Bekim Çollaku, këshilltar i kryeministrit të Kosovës, Hashim Thaçi.

Serbët në veri nuk do ta pranojnë marrëveshjen, kërkojnë referendum

Përfaqësuesit e serbëve të veriut të Kosovës, kanë porositur se nuk do të pranojnë dhe zbatojnë marrëveshjen e paralajmëruar ndërmjet Kosovës dhe Serbisë.
Në takimin që kanë mbajtur të premten në Zveçan, ata kanë theksuar se “nuk i pranojnë institucionet e Republikës së Kosovës dhe se janë të vendosur të mbeten në përbërjen e Serbisë”.
E ashtuquajtura kryetare e Kuvendit paralel të veriut të Mitrovicës, Ksenija Bozhoviq, ka theksuar se përfaqësuesit serbë të katër komunave në veri të Kosovës, Zveçan, Zubin Potok, Leposaviq dhe Mitrovica e veriut, kanë sjell përfundimet se askush nuk ka të drejtë të nënshkruajë marrëveshje, që, sipas tyre e cenojnë territorin e Serbisë.
“Populli serb dhe qytetarët e Republikës së Serbisë janë bartësit e vetëm të sovranitetit dhe askush nuk ka të drejtë që në kundërshtim me vullnetin e tyre, të nënshkruajë marrëveshje dhe akte të tjera për vendosjen e pushtetin e shtetit të papranuar, Republikës së Kosovës, në një pjesë të territorit të Serbisë”, ka thënë Bozhoviq.
Ajo, gjithashtu, ka theksuar se përfaqësuesit e serbëve të veriut të Kosovës kanë ardhur në përfundim se duhet të kërkojnë mbajtjen e një referendumi në Serbi për të parë vullnetin e popullit atje nëse duan të heqin dorë nga Kosova.
“Në referendum, njerëzit do të sqarohen se a janë për ruajtjen e Kosovës në kuadër të Serbisë, apo për të pranuar kushtet për të marrë datën për fillimin e bisedimeve për hyrje në Bashkimin Evropian”, ka theksuar Bozhoviq.
Kërstimir Pantiq, zëvendës i shefit të zyrës për Kosovën në Qeverinë e Serbisë, ka theksuar se serbët e veriut nuk do të lejojnë që, qoftë nga Qeveria e Beogradit, qoftë nga ajo e Kosovës ose edhe nga bashkësia ndërkombëtare, t’ju imponohet çfarëdo qoftë që nuk është në përputhje me vullnetin e tyre. Ai e ka porositur me tone kërcënuese kryeministrin serb, Ivica Daçiq, se serbët e veriut nuk do të marrin pjesë në zbatimin e marrëveshjeve të Beogradit me Prishtinën.
“Le ta marrë Daçiqi këtë marrëveshje nga Brukseli dhe le të vijë këtu që ta zbatojë së bashku me Hashim Thaçin”, ka thënë Pantiq.
Porosi të ngjashme për autoritetet e Beogradit ka dërguar edhe lideri tjetër i serbëve të veriut të Mitrovicës, Radenko Nedeljkoviq, i cili ka kërkuar nga delegacioni serb në Brukseli që të tërhiqet nga dialogu.
“Kthehuni prapa dhe dëgjojeni zërin e popullit. Pavarësisht se çfarë do të bëni. ky popull nuk do ta pranojë. Ne nuk i duam institucionet e Kosovës dhe nuk e duam shtetin e Kosovës”, është shprehur Nedeljkoviq.
Ndryshe, përfaqësuesit e serbëve kanë marrë vendim që të fillojnë me mbledhjen e nënshkrimeve për të iniciuar mbajtjen e referendumit në Serbii, përmes të cilit qytetarët e atjeshëm do të sqaroheshin se a janë, siç thuhet, për ruajtjen e Kosovës në kuadër të Serbisë, apo për të pranuar kushtet, siç i kanë quajtur ata, të imponuara për të marrë datën për fillimin e bisedimeve për anëtarësim e Serbisë në Bashkimin Evropian.(Kortezi:Bekim Bislimi)

 

 

NJE NGA TERRORISTET E BOSTONIT KA VDEKUR NE PERPLASJE ME POLICINE

by

SHBA: Operacion policor në kërkim të të dyshuarit të dytë/

Ne Foto:Ky eshte i dyshuari i dyte, Dzhokhar A. Tsarnaev, qe i shpetoi policise dhe tani eshte ne kerkim./

Policia në shtetin verilindor Massachusetts njoftoi se një prej të dyshuarve për shpërthimet e maratonës së Bostonit ka vdekur dhe tjetri nuk është kapur ende, ndërsa forcat e sigurimit vazhdojnë një operacion kërkimor në rrethinat e Bostonit.
Autoritetet thonë se i dyshuari “me kapele të bardhë” për shpërthimet e së hënës, i njohur si i dyshuari numër 2 nuk është kapur dhe është “i armatosur dhe i rrezikshëm”. Policia ka paralajmëruar banorët e qytezës Watertown, rreth 8 kilometra larg Bostonit, që të qëndrojnë brenda dhe të mos i hapin derën askujt përveç policisë, e cila po bën kërkime derë më derë në kërkim të të dyshuarit.
Korrespondentja e Zërit të Amerikës, Carolyn Presutti ishte afër vendit të ngjarrjes dhe tha se bëhet fjalë për një prani të madhe policore si dhe të FBI-së, ekipeve të çaktivizimit të bombave dhe pranisë së helikopterëve dhe qenve të stërvitur.
Transporti publik lokal është pezulluar. Të gjitha shkollat dhe universitetet janë mbyllur, disa biznese kanë pezulluar punën, ndërkohë që policia po u kërkon banorëve në disa pjesë të Bostonit dhe në rrethinat në perëndim të tij të qëndrojnë sot në shtëpi. Makinat nuk lejohen të hyjnë ose të dalin nga qyteza Watertown. Autobuzët po evakuojnë banorët e zonës.
Zyrtarët thonë se 2 personat e dyshuar për shpërthimet në marathonën e së hënës dyshohen gjithashtu për vrasjen e një polici të kampusit të Institutit të Teknologjisë së Massachusetts, MIT, mbrëmë vonë para se të merrnin një makinë dhe të iknin nga Watertown. Autoritetet thonë se të dyshuarit hodhën lëndë ekplozive nga makina, ndërsa policia i ndiqte.
Zyrtarët thanë se i dyshuari numër 1, me kapele të zezë në fotografitë e publikuara nga FBI-ja, u plagos për vdekje në një shkëmbim zjarri me policinë dhe vdiq pasi u dërgua në spital. Autoritetet në spitalin Beth Israel thanë se i dyshuari kishte marrë një numër plagësh, madje kishe shenja plagosjeje nga objekte që mund të ishin pjesë përbërëse e eksplozivit që ai përdori vetë.(kortezi Seri i Amerikes)

ANILA JAHO, SURPRIZA NE TRIBECA FILM FESTIVAL

by

Artistja shqiptare Anila Jaho vjen me një surpizë në Tribeca Film Festival në New York/

Për herë të parë, është futur në konkurim edhe mikro-filmi, një kategori kjo e paparë ndonjëherë, për konkurrentët në Festivalin e Filmit në TriBeCa, që nisi sot, me shfaqjen e filmave 6-sekondësh. TriBeCa Film Festival, thotë se e ka realizuar këtë kategori filmi në bashkëpunim me aplikimin për iPhone Vine, e cila inicion këtë vit një traditë të re të filmit shumë të shkurtër dhe që mendohet se është një trend i së ardhmes./

 Nga BEQIR SINA/

NEW YORK CITY : Tribeca Film Festival (TFF) një nga festivalet më të njohura në SHBA, filloi sot në New York, për herë të dymbëdhjetë, ndërkohë që organizatorët e shënuan përvjetorin me një suprizë të re, e dalluar nga festivalet e mëparëshe.

Për herë të parë, është futur në konkurim edhe mikro-filmi, një kategori kjo e paparë ndonjëherë, për konkurrentët në Festivalin e Filmit në TriBeCa, që nisi sot, me shfaqjen e filmave 6-sekondësh. TriBeCa Film Festival, thotë se e ka realizuar këtë kategori filmi në bashkëpunim me aplikimin për iPhone Vine, e cila inicion këtë vit një traditë të re të filmit shumë të shkurtër.

Simbas informacioneve më të fundit thuhet se të shumtë kanë qenë ata që kanë krijuar filma 6-sekondësh përmes këtij aplikimi dhe i kanë dorëzuar në festiavlin e filimit TriBeCa në New York, për konkurrim, duke i dhënë vetes kënaqësinë e të qenit në pararojë të inovimit filmik, në sajë të teknologjisë.

Kësaj radhe suprizës së festivlit TriBeCa në New York, ndoshta u bë edhe artistja shqiptare, me banim të përherëshëm në SHBA, e këtij zhandrri me micro-filamt e animacionint, Anila Jaho – e cila është përzgjedhur të marrë pjesë në këtë festival me një filmë fare të shkurtër të titulluar ” “Lamb Creation” ose në shqip “Qengjë Krijimi ”

Në komunitetin shqiptarë të artistëve në New York, pjesmarrja e Anila Jahos është parë si ” një lajm i rëndësishëm, përzgjedhja në këtë teknologji të re edhe një artiste shqiptare e animacionint e cila është përzgjedhur të marrë pjesë në TriBeCa film festival.

Ne patëm rastin të flasim me artisten shqiptare, duke e pyetur atë “sesi ajo e ka pritë këtë “suprizë” ?

Anila thotë se sigurish lajmi për selektimin e micro-filmit “Lamb Creation – Qengjë Krijimi” për konkurimin zyrtar,pa dyshim që për mua ishte si i themi në shqiptarët;” si një rrufe në qiell të kaltër” pasi aplikova në
momentin e fundit dhe me shumë peripeci që janë normale për kategorinë e Iphone Vine micro-movies, që zhvillohet për herë të parë në TriBeCa film festival.

Ajo çuditet duke shtuar se kujt ia merrte mendja që do hynte në TriBeCa edhe një film i animuar i nisur nga një vizatim në kart-pecete……
Çfarë tregon kjo për Anilën dhe micro filmin e saj të animuar ?
Anila Jaho thotë se :”Amerika, është vendi ku t’i je vërtet e lirë të zgjedhësh rrugën tendë, përsa kohë je gati të sakrifikosh për të. Unë jam marë me pikturë dhe fotografi gjith jetën, ku mund të përmend fotografitë nga seti i filmint “Falja e Gjakut”, që janë përdorur gjerësisht në materilet publicitare të filmit. Por, Animacioni është pasioni im dhe ëndërra ime, është realizimi në Amerikë i një filmi të animuar me motive të përrallave të vjetra shqiptare. Kam vite, thotë ajo që po punoj për këtë projekt dhe mendoj që suksei i këtij filmi shumë të shkurtër – micro-movie, në TriBeCa film festival, do t’a zgjojë ndoshta komunitein e artistëve tanë, të kthej sytë edhe nga e ardhmja e fëmijve tanë në diasporë.

Ndërkohë, shton Jaho, për mua dhe im bir Lissus, ky është motivim esencial në gjith çka bëj dhe shumë nga projektet kan filluar si përralla për timi bir apo bazuar mbi vizatime e tij. Ska gjë më të bukru kur i ndan këto krijime me gjithë komunitein. Dhe, tashmë dua të theksojë se jam në process të aplikimeve për fonde për këtë film të ngjizur prej kohësh.
Pjesëmarrja dhe konkurimi i artistes shqiptare Anila Jaho, jo vetëm është një surpizë por ka edhe rëndësinë e vetë. Mbasi, si dihet TriBeCa film festival – është absolutisht festivali më i rëndësishëm i filmit në New York, që është krijuar nga Robert De Niro dhe Janë Rosenthal dhe këtë vit për herë të parë në 12 vjet konkurim, përfshihet kategoria e micro-movies, që është një trend i së ardhmes.

Anila Jaho thotë se :” Kjo është një kategori krejt krejt e re në këtë nivel festivalesh dhe te bënë krenar që të jesh nder të parat në Amerikë, që konkuron në këto nivele, dhe më lumturon mua bashkëshortin tim, dhe çdokend, dhe besoj edhe im bir, Lissus , ka se çfarë t’ju tregoj nesër shokëve në shkollë”.

Vine doli në janar të këtij viti i mundësuar nga rrjeti i shumëpërhapur social Twitter, shkruan Teodora Kokoneshi, duke shtuar se :” Në fazën fillestare në të cilën aplikimi ndodhet aktualisht, vetëm përdoruesit e platformës IOS kanë mundësi t’a përdorin atë. Google play, tregu i aplikimeve për platformën rivale Android ofron disa aplikacione për të parë Vine (Vine Viewer), por jo për të krijuar.

Por, sipas Kokoneshit, e cila jep shpjegime rreth kësaj teknologjie, duket se ky është ritmi me të cilin zhvillimet teknologjike po depertojnë në pëlhurën social-kulturore të botës së sotme globale. Ende kaq i ri, thotë ajo, Vine ka arritur të ketë një kategori të gjithën për vete në Festivalin e mirënjohur Ndërkombëtar të Filmit në New York – TriBeCa. Ku një ndër filmat konkurrente të përfshirë në listën e finalisteve vjen nga shqiptarja Anila Jaho.

Filmin shumë të shkurtër “Lamb Creation – Qengjë Krijimi” mund t’a shikoni faqen e Anila Jahos në Vine në linkun http://seenive.com/u/932420955219845120 . Ndërsa, për të parë më shumë konkurrente për çmimin e filmit 6-sekondësh në TriBeCa, thjesht rikërkoni në Twitter #6secfilms .

Kategoria e filmit 6-sekondësh do të ketë më shumë se një fitues duke qenë se për më tepër ajo ndahet në nën-kategori bazuar mbi llojin e filmit (historik, dramatic etj).

The Albanian Besa – The Golden Rule

by

By Saimir Lolja/

 Faith revelation/

There has been an 80 year old citation for Albania as constituting of 70% Moslem, 20% Eastern Orthodox and 10% Roman Catholic. That religious distribution is nowadays still cited outside Albania. Though such a record is uncertain for its period, at the present it is completely outdated and incorrect. Themselves, Albanians do not care for such a “religious distribution”, because the religious beliefs are personal and the Albanian nationhood is above anything personal. A confirmation comes from the Parragon Encyclopaedia of World Facts 2002 exposing that about 3/4 of the Albanian population is not religious. The census in Albania in 2012 affirmed this too. Seen in its entirety, the Albanian harmony of believers and non-believers is a sacred Albanian value and one of the nationhood pillars.

Amongst Albanians, Islam does not have any ethnic base and they belonged to the Christian spiritual domain before centuries-long subjection to the Ottoman occupation. For Albanians, Islam was the religious endowment of the callous Ottoman invaders. The sword of such occupiers, that cut off heads and inhumanly took the very young boys away from their families to make Janissaries, did not educate love, hospitality, harmony, tolerance, or Besa. It educated only brutality and suppression to the very edge of existence. The Ottoman Empire suppressed Albanians cruelly and by all means, in particular their national education and culture. During the Ottoman occupation, the mainstream of Albanian uprisings came from Albanians with “Moslem” names. From a religious viewpoint, the majority of Moslem Albanians was and is Bektashian, of the most liberal form of Islam. In the 19th century, the Albanian Renaissance leaders were of different faith backgrounds and locations. Yet, they knew that the religion of an Albanian was the Albanianism, and by means of this and Besa they united and enlightened Albanians.

Even before 170 years ago, group conversions to Moslem side occurred. That was typically made by name change only and for the purpose of national endurance in the face of Ottoman occupiers and all-time enmity [even today] from neighbors implemented under their own eastern churches’ flags. A similar situation appeared after 1990 for many Albanians who were forced to change their own names in order to be allowed to work as immigrants in Greece. From a religious viewpoint, Albanians are liberal and this is also affirmed by frequent jumps from one shoreline to another. An example comes from a picture fixed by the Besa Exhibition <http://ifyokoye.com/2008/12/28/besa-muslims-that-sheltered-jews-in-wwii/>. Here, there is an old Albanian woman, a savior of Jews, with a book of Koran
(pretty sure she cannot read its Arabic language) and with a glass of Raki (a strong alcoholic drink) on the other hand.

The social behavior towards the total rescue of Jews during the holocaust, and in similar cases as well, did not come from religious pulses. All religious Albanian domains acted and cooperated to save Jews and the rescuers were from the whole population. This mirrors the 23788 persons from 45 countries and with different spiritual backgrounds that have been recognized [by the end of 2010] as Righteous Among the Nations by Yad Vashem for their heroic deeds in saving Jews during the holocaust. Therefore, emphasizing Moslem Albanians and not the Albanian people as a whole in saving Jews does give only a portion of the whole picture and does not fully explain the Albanian social conduct. For those who are in lack of full knowledge of the Albanian history and culture, and the story of Jews rescued in Albania before and throughout WWII, the hearing of “Moslem Albanians saved Jews” simply puzzles or biases their minds. For Albanians, the religion is neither a representative platform nor a unifying one. Therefore, the use of religion (a private belief) to explain such a social behavior for the entire Albanian population does not suit to the Albanian case.

In the period of WWII, the education level of the Albanian population, including the majority of the rescuers, was low and the focus was only on the Albanian language. It was unlikely that people of that time read religious bibles, including Koran printed in non-Albanian languages (e.g. Arabic or Old Turkish in Arabic letters). Hence, it was unlikely that the Albanian rescuers acted to save Jews and Italians inspired on “a Besa found in Koran”; at least, there is no Besa in Koran and no reason to be. The Albanian loyalty to a community was sociological rather than pious. Religious identity was something that came from one’s kinship and family. Inter-faith marriages were not implausible and today they are common.

After WWII, the education spread onto the Albanian population through a communist filter. For half a century, the communist propaganda squeezed the minds of people (including the children of the rescuers) and they got older with minds filled with communist propaganda. After 1990, those children of the rescuers still alive were exhausted and too old to read or understand any religious book. Therefore, any saying such as that “there is no Koran without Besa and no Besa without the Koran” is not accurate. What is correct is that the Kanun and Besa bond together unbreakably.

KANUN AND Besa

Besa is an Albanian word. Foreigners say Albania instead of Shqipëria, the language Albanian instead of Shqip, and people Albanians instead of Shqiptarë (in the Albanian language). The Albanian language (Shqip) is the oldest language in Europe and it is at the root of the tree of all Euro-Indian languages. Besa is a noble principle that has originated from the soil of Albanians. It cannot be born on a desert. Besa cannot be found in the Koran and does not belong to it, because it is the fundamental part of the Kanun.

The Kanun, an ethnic code and ancient protocol, has been the foundation of Albanian society for centuries. The Kanun is a collection of Albanian traditional laws and rights that regulate all aspects of conduct within one’s family, village, clan, with members of other clans, and with strangers. In lack of an Albanian state, the Kanun acquires that role; the place of the obedience to the state is taken by Besa, while the decisions made by wise elders are open and free. It survived under ottoman occupation because the ottomans had ever not any universal bill of rights that would regulate equally the relations of all of its subjected peoples. Under ottomans’ millet system, peoples were only defined as spiritual communities, headed by religious hierarchs, legally self-ruled, with their own taxation structure, and vassals to Sultanate that had to pay pro rata taxes and supply soldiers on demand. The ottoman millet system embodied another danger to the nationhood of native Albanians. The author of the known Kanun is Lekë Dukagjini, an Albanian knight, a Catholic prince living about 500 years ago and before Ottomans conquered the Albanian lands. He fought against Ottoman invaders both under the command of George Castrioti Scanderbeg, the Albanian national hero and an European figure, and later after his death in 1468.

Besa has several meanings, ranging from faith, unbreakable trust, treaty, and a word of honor to a sacred pledge and responsibility to keep one’s word to provide welcome and security. It engages stubborn protection of a guest, even to the point of sacrificing one’s own life. Besa is a promise, but not simply a promise. It implies essentially and spiritually not to stay indifferent to someone in need or being persecuted. Besa requires to an Albanian to sincerely open the door to anyone in need. Besa is a moral pledge (first to self) to live honestly and truthfully, and to sacrifice oneself for what is right. Above all, Besa is an Albanian legacy and cannot be taken from or gifted to others. In the past, Albanians have lost a lot in their culture (due to ignorance, indifference, etc.) to Greeks, Slavs, etc. Therefore, Albanians have a natural mission to care of and secure their own heritage, tradition and history. It is expected that the genuine friends of Albanians help in this direction. Any misuse of the Albanian Besa is both wrong and invalid.

The ancient Epos of the Albanian Bravehearts (legendary stories) is full of Besa instances. For example, the story of the “Besa of Konstandin” is still preserved and sung by Arbërshes in Sicilia and Calabria, south of Italy. In this story, Konstandin kept his promise to her mother to bring back his daughter by resurrecting from the grave…. In South Italy, everything is written both in Albanian and Italian; there is an Albanian University, etc. From a religious viewpoint, they are Christian. However, they have the same Besa and Albanian culture and language as all other Albanians. They have always been in the leadership of Albanian national movements. They are an example of the Albanian cultural preservation detached from Islam influence.

The concept of the Guest, and not of that of the foreigner, does exist in the Kanun. For example, The Book 8, Chapter 18 of the Kanun writes: “The house of an Albanian belongs to God and to the guest… Every guest must be given the food eaten in the house…. The guest must give you the weapon to hold as a sign of guardianship, since after you have said Welcome, he must have no fear and know that you are ready to defend him against any danger”. By Kanun, when a person refuses to honor or follow Besa, the society, village or town condemns him. That person has to go away from the place of living, because he has so lost all his credentials. If someone is not able to provide protection for his own guest, then his honor is spoiled, his honor and social position is torn down forever. The shelter given to a friend is associated with the honor word of Besa. When an Albanian gives his word, Besa is sealed. As an oath, Besa is eternal. Besa constitutes the foundation of the Kanun. Besa is a moral code, a norm of social behavior, and an ancient tradition. Besa given to a friend or guest is never sold. When Jews landed in great numbers at the Albanians domains after the Spanish Inquisition of 1492 and Portugal Inquisition of 1497, the Kanun was the governing body of laws throughout Albanians.

BESA the Golden Rule

Besa is the Golden Rule and it is sacred by the Kanun. The Golden Rule or the Ethic of Reciprocity requires to “treat others the way you would like to be treated”, because “Noblesse oblige“. Besa is similar to another example of the Golden Rule: “That which is hateful to you, do not do to your fellow. That is the whole Torah; the rest is the explanation; go and learn. —Talmud, Shabbat 31a, the Great Principle“.

Only in the 20th century, Albanians exhibited the same social conduct as they did to rescue Jews throughout the holocaust in the following examples: towards soldiers of the Austro-Hungarian Army after its capitulation in 1917; towards soldiers of the Italian Army after its capitulation in 1943; towards Greek citizens and wounded soldiers during WWII and Civil War in Greece after the WWII; and towards Albanians of Kosova expelled by Serbs in 1998-1999. If Besa had been of religious Moslem origin, it would have [frequently and with Albanian dimensions] been encountered in the Near East, Middle East, Far East, Indonesia, Malaysia, Asia, all Africa, Russian Federation, Europe, etc. For a comparison, a very close example is Moslem Bosnia where there existed no rescuing conditions for Jews throughout the holocaust as it was amongst Albanians.

At the same time that Albanians were saving Jews, for the period of September 1943 – November 1944, they were saving ten times more Italian soldiers (more than 25000 soldiers). Those noble deeds had nothing to do with “Moslem” Besa, but they came naturally from the bottom of a hereditary noble spirit. Both for Italians and Jews, the salvation was an Albanian entirety, because they were saved not only by those who sheltered them and organized their allocation to safe houses, but also by neighbors who knew, cooperated and did not spy, and by Albanian officials.

The Albanian newspaper Panorama published the following story on 19 January 2011. It depicted a case of Besa towards Italian soldiers to the heartbreaking extreme. The ex-German soldier (Johann Arendt), who later came to Koplik, Shkodra, after 30 years to retrieve his watch left there, told the following story: “…It was the end of war in Albania, November 1944. The ex-Italian soldiers were extensively helping partisans. German soldiers had orders to find Italian soldiers and kill. They went to a house where they suspected was an Italian soldier. The man (Vehbi Hoti) of the house said: No, there is no Italian inside our house. They took them all out of the house, about 10-12 persons. The Italian (Andrea Fabbrizi)) was among the family, but not distinguished as he had the same clothes. They threatened that all will be killed if the Italian soldier does not come out. Then, a boy came out of the group and said: I am the Italian. One of the German soldiers instantly shot him dead. The German soldiers left. The boy on the ground was the son of the house…”.

Righteously

The communist regime closed Albania, including the story of the rescue of Jews, for 45 years. The result was that the majority of Albanian rescuers and rescued Jews passed away unnoticed and to date Yad Vashem has awarded as “Righteous Among the Nations” only 69 Albanians instead of hundreds.

The story of Jewish rescue in Albania flied out of Albania for the first time when US Congressman Tom Lantos and ex-Congressman Joseph DioGuardi visited Tirana in June 1990. They received from the Albanian President a thick dossier of letters that rescued Jews had mail to their Albanian rescuers in the past 45 years. The letters did not reach the Albanian rescuers because “Sigurimi i Shtetit” had censored them and hid in the archives. Those letters were later sent to Yad Vashem and constituted the base for the book “Jewish Rescue in Albania, Brunswick Press, Cathedral City, California, 1997” by Harvey Sarner.

The Albanian Besa is an Albanian Besa and cannot be relocated or taken away from Albanians. The Albanian Besa is neither for sale nor on sale. Anytime, it is inappropriate the use of an Albanian heritage, the Besa, placed on a platform with only one leg, religiously Moslem, for a non-Albanian purpose and contest. It is inappropriate the accentuation of Albanian Moslems in saving Jews instead of the entire Albanian population, wherein every piece is complementary to other pieces and cannot be understood or presented alone. It is inappropriate the connection of Besa with Koran and not with Kanun. It is inappropriate the presentation of Albanians through divisions of religious beliefs.

PRIORITETET: NEUTRALIZIM DUETIT RAMA-META

by

… FORMULA 3 ME 3, I SHTATI ME KONSENSUS DHE PERSPEKTIVA E KQZ LARG KTHETRAVE TË PARTIVE /

Nga ELIDA BUÇPAPAJ/

Mbrëmë po bënim zapping nëpër TVtë e Tiranës dhe tek RAI Due, ku do të konkuronte Elhaida Dani. Kalonim sa tek Top Story, ku Balla kishte ftuar Metën, tek Opinion, tek 360 Gradë i Artur Zhejit. Të gjithë si krokodilët për të coptuar prenë e rradhës. Pa moral, pa mëshirë, pa nder dhe pa integritet, të gatshëm të pinë në gota shampanje gjakun e njëri-tjetrit dhe pastaj të bëhen vëllezër të një gjaku. Të gjitha palët, pa përjashtim. E djathta duhet të rinovohet, por ndërkohë duhet të neutralizohet turri i duetit të ri Rama-Meta. Që edhe po të ketë rotacion të jetë një ngjarje normale dhe jo dramatike. Prandaj mendova se krijimi i një partie të majtë më afër qendrës, me të përjashtuarit e Ramës, duke filluar prej Fatos Nanos, Kastriot Islamit e të tjerë, do të kishte ndikim pozitiv !

Mbrëmë, për të evituar blablablatë nëpërTVtë e Tiranës, zgjidhja fatlume të mbyllnim veshët për të mos dëgjuar hipokrizitë e krokodilëve të etur për pushtet, ndërsa tek RAI DUE përballeshim me një realitet 180 gradë ndryshe, një realitet sureal, të realizmit magjik, tek dëgjonim në duet vajzën shqiptare kur këndonte “No more tears” të Donna Summer. Sa ishim të gërdisur deri në fyt nga politika shqiptare, aq na mrekullonte Magjia shqiptare me emrin Elhaida Dani, e cila na la pa frymë, dhe ashtu si ne, i la pa frymë e i magjepsi edhe ikona të kulturës italiane si Raffaella Carrà e Riccardo Cocciante.

Dhe kjo më bëri të përsëris refrenin se është fatkeqësi e madhe për rininë e vendit tonë që ka këtë klasë politike mizerabël!

Ndërsa nga Tirana publiku shqiptar mbrëmë pështirosej nga strategjitë e bllokimit të KQZ midis palëve ndërluftuese, të cilat zgjedhjet i shohin si fundin e botës dhe jo si lindjen e një dite të re, në Itali, përmes RAI DUE Elhaida Dani magjepste publikun italian dhe shqiptar! E pra, kjo rini e mrekullueshme shqiptare të cilën e përfaqëson Elhaida Dani me shokë e shoqe meriton një klasë politike të nivelit të saj, të pastër, të talentuar, me kapacitete, të përgjegjëshme, me energji pozitive, me energji të pashtershme për të çuar vendin përpara, Shqipërinë tonë të mirë, larg të gjitha pislliqeve të kuluareve të ndyra.

Profesionalizmi, talenti, guximi i Elhaida Danit tek RAI DUE është në kontrast të plotë kundruall mbrapshtive të politikanëve shqiptarë që çakërqejfen nëpër TVtë e Tiranës, pa çarë kokën se stonojnë me avazin kërcënues duke bërë krahasimin e kobshëm të 23 qershorit 2013 me zgjedhjet e 1996 apo 1997!

Veshët na dëgjuan se Ilir Meta synonte ta njolloste procesin zgjedhor që në nisje, duke bojkotuar KQZ. Një mësim i merituar për Sali Berishën! Por çfarë faji ka Sovrani! Që shqiptarët të shkojnë në zgjedhje të paraprirë nga skenarë diabolike për të shkatërruar procesin zgjedhor që pastaj zgjatja e tij t’u përpijë muaj të gjate jete se kush i fitoi zgjedhjet!

E vetmja idé konstruktive e Metës ishte se do ndikonte tek Rama që të votonin tri ligjet përpara zgjedhjeve. Të shohim!

Duke u kthyer tek ngërçi e kriza e prodhuar aktualisht, e duke kërkuar nëpër arkiv, jemi dëshmitarë të gjithë se çdo parti kur ka qenë në pushtet, e ka patur besnikun e saj në kreun e KQZ-së. Merrini me rradhë. Por ndalemi tek kriza e KQZ e vitit 2001. Në janar të 2001, kryetari i KQZ, Fotaq Nano jep dorëheqjen. Ishte i zgjedhur nga PS dhe KQZ kishte rënë në krizë totale besimi. Kjo krizë është permanente prej 22 vitesh. PD ishte në opozitë. Kam përpara syve një deklaratë të Jozefina Topallit e cila, pasi e sheh si shumë pozitiv largimin e Fotaq Nanos nga kreu i KQZ, kërkon po ashtu dorëheqjen edhe të gjashtë pjestarëve të tjerë, kërkesë kjo që pastaj u ndoq edhe nga kreu i PS i asaj kohe Fatos Nano. Për të zgjidhur krizën e 2001, PD asaj kohe kërkoi ristrukturimin e KQZ dhe të bënte amendamente për Kodin Elektoral. PD me partitë e tjera opozitare më 2001 kërkoi një KQZ të balancuar, me tre anëtarë nga maxhoranca, tre nga opozita dhe i shtati të zgjidhet me konsensus nga të dy palët.

Kjo formulë nuk u respektua atëherë, por mund të aplikohet tani dhe të garantojë mbajtjen e zgjedhjeve të lira e të ndershme për procesin elektoral të 23 qershorit!

Duke parë se KQZ ka 22 vjet që ka shërbyer si burim krizash permanente dhe tensionesh, atëherë pas 23 qershorit duhet që të gjendet një zgjidhje konsensuale mbi palët, qoftë edhe me ndryshime kushtetuese, por me çdo kusht, që integriteti i KQZ të jetë imun dhe paprekshëm prej tentakulave të ndyra të partive!