Archives for April 2013

Kupa e Shqiperise! Per here te pare nje finale Bylis-Laci. (Bylis-Skenderbeu 1-0). Laci-Kuksi 2-1.

April 17, 2013 by Administrator

Bylis ben surprizen ne Kupen e Shqiperise. Ballshiotet kane fituar sot 1-0 ne fushen e tyre kunder Skenderbeut dhe kane eleminuar kampionet ne fuqi nga ky kompeticion, pasi ndeshja e pare ne Korce ishte mbyllur me rezultatin e barabarte 1-1. Nje fitore e merituar e Bylis qe ka fituar ndaj nje Skenderbeu pa ide qe ka treguar shume pak ne kete takim.
Në prani të një numri të madh tifozësh, ndeshja në Ballsh është luajtur e fortë dhe me sulme e kundërsulme nga të dyja palët. Minuta e 10-të sjell rastin e parë ideal për gol të korcarëve. Orelesi driblon mbrojtjen ballshiote dhe del i vetëm me Frashërin. Ky i fundit i ndërhyn në momentin deciziv, duke ia hequr topin nga këmbët , por i dëmtuar disi. Më pas kemi të bëjmë me një dominim të zotërimit të topit nga mallakastriotët, që përmes pasimesh të shpejta e të qarta dalin shumë kollaj në gjysmëfushën mike. Xhafaj dhe Peter bëhen rrezik serioz për kundërshtarin, sepse janë tepër të shpejtë dhe depërtues të zotë.
Megjithatë, edhe rasti tjetër i volitshëm për gol i takon Skënderbeut. Eshtë minuta e 25-të, kur Fagu lëshon një predhë nga distanca, por Frashëri reagon mrekullisht, duke e devijuar topin në këndore dhe evituar golin në kuadratin e vet.
Gjithcka është e hapur. Zhvillohet një lojë me ritëm të lartë, e bukur, më sulme dhe kundërsulme, por mbrojtjet respektive janë në lartësinë e duhur. Në minutën e 29-të kemi të bëjmë me një kombinim të bukur të dyshes Bola-Peter, me këtë të fundit që zhytet me kokë për të goditur, por paksa jashtë portës së mbrojtur nga Shehi.
Drithërima për portën kuqebardhë ka edhe në minutën e 37-të. Peter, i papërmbajtshëm, kalon bukur dy-tre mbrojtës korcarë dhe del i vetëm përballë portierit Shehi. Godet fort në pozicion ballor, por në duart e “gardianit” kuqebardhë, duke humbur kësisoji një mundësi shumë të mirë për shënim. Kundërpërgjigjen korcarët në minutën e 41-të. Orelesi asiston bukur Fagun, që në pozicion ballor, i gjendur mbi vijën e 16-metrave, godet fluturimthi, por Frashëri pret në dy kohë.
Rastin më të mirë për shënim miqtë e kanë në minutën e parë shtesë të pjesës së parë, kur Plaku gjendet i vetëm me Frashërin, pas një kundërsulmi të shpejtë të tijve, por godet mbi traun e portës vendëse.
Pjesa e dytë nis edhe më kërkues për skuadrën e Bylisit. Ata janë të vendosur për të shënuar dhe mos e lënë fatin e kualifikimit te barazimi i sfidës së luajtur në Korcë. Në minutën e 53-të fitojnë një goditje dënimi, që ekzekutohet mrekullisht nga fieraku Gërxho. Në një largësi prej rreth 20 metrash ai e “qëndis” topin në trekëndshin e Orges Shehit. 1-0 për Bylisin, tifozëria vendëse është në qiellin e shtatë.
Reagon fuqishëm skuadra e Joës, që derdhet në aksione të njëpasnjëshme sulmuese, duke i detyruar mallakastriotët të rreshtohen me forca të shumta para Frashëit, ndërsa kujtohen të dalin hera-herës në kundërsulme të shpejta. Plaku dhe Nimaga bëhen protagonistë të rasteve të shpërdoruara për juglindorët, ndërsa një korçar, por në radhët e Bylisit, Frashëri, bëhet shpëtimtar i të tijve me pritje të bukura.
Mbetet në fuqi ai eurogol i Julian Gërxhos, që do të thotë finale e Kupës së Shqipërisë. Një arritje historike kjo për mallakastriotët, që tashmë do t’i bëjnë llogaritë edhe për trofeun ku ne finale do te luajne ndaj Lacit. Ne loje eshte dhe nje vend ne Europe.
Nga ana tjeter jane korcaret qe perseri nuk arrijne te ngrejne trofeun e Kupes se Shqiperise edhe pse ne kampionat jane vetem nje hap larg titullit te trete rresht. Skenderbeu eshte skuadra qe ka arritur me shume here finalen, pa e fituar ate asnjehere. Plot kater here ata kane qene ne finale, por trofeu u mongon. Nuk ka mjaftuar as premio e majme e presidences kuqeblu per ti motivuar ata, dhe tani duhet te presin shansin e rradhes ne sezonin e ardhshem.

Laci ka arritur nje fitore historike sot duke mundur 2-1 Kukesin ne ndeshjen e
kthimit te gjysmefinaleve te Kupes se Shqiperise. Nje fitore qe e kalon ekipin
bardhezi per here te pare ne finalen e ketij kompeticioni dhe i jep shansin per
te fituar per here te pare Kupes e Shqiperise, njekohesisht dhe trofeun e pare
madhor ne historine e vet. Laci e nis vrullshëm lojën, në sulm, duke
ngulmuar ta gjejë sa më shpejt golin. Kuksianët shfaqen tepër të kujdesshëm në
prapavijë, ndërsa mundohen të dalin me pak pasime në kundërsulm, me destinacion
të përhershëm të topit te “pyka”, Popovic. Sidoqoftë, vihet re një luftë e fortë
sportive në mesfushë, ku lojtarët bëjnë të vuajnë njëri-tjetrin dhe të mbeten në
kufijtë e pasimeve të gabuara. Zefi për vendësit ndëshkohet shumë shpejt
me karton të verdhë, që në minutën e 4-t, pas një ndërhyrjeje që rrezaton
ngarkesën dhe karikimin maksimal të të dyja palëve për të fituar dhe shkuar në
finalen e Kupës. Tensioni duket po aq i lartë edhe në kontestimet karshi
kryesorit Pashaj, pas cdo vërshëllime të tij. Janë kurbinasit, ata që i
afrohen shumë pranë golit në minutën e 7-të, pas një goditjeje dënimi nga e
djathta e sulmit të vet. Topi harkohet në zonë nga Shazivari dhe aty godet një
tjetër lojtar i Lacit, por mbrojtësit miq evitojnë rrezikun. Dy minuta më pas,
pas një këmbëngulje të gjatë nga e djathta, vendësit ekzekutojnë një këndore.
Buljan ngrihet mbi të tërë, godet me kokë dhe për pak nuk shënon. Kemi të bëjmë
me minuta të tëra kur presingu i madh i bardhezinjve e detyron kundërshtarin t’i
përveshë mirë mëngët dhe të mbyllet në gjysmëfushën e vet. Kjo gjë
përshkon cerekorëshin e ndeshjes, derisa verilindorët nisin të zgjohen pak e nga
pak dhe ta hedhin vështrimin drejt portës së Bakajt. Përmes organizimit të
lojës, që mundohen të bëjnë Musolli dhe Allmuca në mesfushë, debutuesit në
Superiore tentojnë të gjejnë kokën e Popovicit. Serbi, falë shtatlartësisë së
tij, sjell pështjellim te prapavija e skuadrës së Nicës, duke e bërë thuajse të
pamundur markimin e tij nga Emiljano Cela. Rasti i parë për t’u shënuar i
Kukësit vjen në minutën e 17-të: pas goditjes së dënimit, të fituar dhe
ekzekutuar nga Allmuca, Popovic gjendet në pozicion ideal konkludimi, por del
huq me kokë, pasi i ishte vjedhur prapavijës vendëse. Miqtë e spostojnë manovrën
e tyre ofensive më së shumti në të majtë, duke shfrytëzuar daljet e Allmucës e
të Prognit, që krosojnë në zonën e vogël të portës kurbinase, por në finalizim
nuk kanë shënjestrën e duhur. Gabon disa herë shtatlarti serb, ashtu sikurse
konsumon të njëjtën gjë edhe Ylli Hoxha në minutën e 25-të, kur topi devijohet
në këndore nga mbrojtësi Emiljano Cela. Evidente minuta e 33-të, kur
Vucaj ekzekuton nga e djathta një goditje dënimi, ngrihet me kokë dhe godet
bukur Cela, por Halilaj grushton në trekëndëshin e portës së tij, në mënyrë të
mrekullueshme. Topi del jashtë dhe ka këndore nga krahu tjetër. Së andejmi topi
vjen në gjysmëlartësi në zonën e mbrojtjes kuksiane, ku me shumë zgjuarsi
ndërhyn me kokë Nimani, shënon dhe….feston si Vucinic i Juventusit, duke hequr
të mbathurat e uniformës së tij. Stadiumi në delir.

Pjesa e parë mbyllet
me këtë rezultat, 1-0 për Lacin, duke ia lënë vendin pjesës së dytë, kur
vendësit duhet të mendojnë më tepër të mos pësojnë, ndërsa kuksianët të
kundërtën. Biskup ia lë vendin Alikajt me nisjen e 45 minutave të dyta. Cungu
mundohet t’i japë më tepër fantazi lojës së të tijve, që ka caluar në ndërtim
dhe organizim. Edhe Nica reagon me zëvendësim, paksa më vonë, duke nxjerrë
Shazivarin për Sefgjinin. Tashmë trajnerit të kurbinasve i duhet të përforcojë
disi repartin difensiv, duke parë se kuksianët i kanë shtuar forcat në drejtim
të portës së Bakajt, pasi nuk kanë cfarë të humbasin. Në minutën e 66-të
miqtë fitojnë një goditje dënimi mbi zonën e 16-metrave të Lacit, pasi ndaj
Popovicit ndërhyhet në mënyrë të gabuar, sipas kryesorit Pashaj. Godet Prgoni
dhe topi përplaset në kmurin mbrojtës, por nuk largohet së andejmi, shkon te
Peqini, që e përcjell në rrjetën e Bakajt dhe rezultati barazohet por tani eshte
Kukesi me nje kembe ne finale. Një minutë më pas kurbinasit humbasin në
mënyrë të pabesueshme shansin për të kaluar sërish në epërsi, kur gjendet vetëm
me Halilajn, por gabojnë fatalisht. Nica shton edhe një forcë ofensive, Bllokun,
në kërim të rikthimit të të tijve në fitore, cka i del për mirë. Pasi miqtë kanë
humbur mundësinë për t’i dyfishuar shifrat me anë të Prognit, pas një daljeje të
shpejtë, vjen minuta e 78-të, kur një mbrojtës, i ardhur në ndihmë të sulmit,
Emiljano Cela, godet fuqishëm dhe shënon golin e epërsisë. Shokohen
verilindorët, që kishin filluar të mendonin kualifikimin për më tej, dukshëm të
tërhequr në gjysmëfushën e tyre dhe duke vonuar disi lojën. Manuka është
përforcimi i radhës për miqtë, në tentativë për të dalë me kualifikim nga fusha
e Lacit, por bardhezinjtë mbahen fort deri në vërshëllimën e fundit të Bardhyl
Pashajt, duke shkuar në finale të kupës për herë të parë në historinë e tyre si
klub. Do te jete Bylis mes tyre dhe trofeut ne finale.

Noel Malcolm: Çamëria- Sekreti më i errët i historise

April 17, 2013 by dgreca

Nga Daut Dauti/

Shtëpia botuese “IB Tauris” në Londër, në vazhdimësi ka botuar tema që flasin mbi çështjen shqiptare. Së fundi, kjo shtëpi botuese, në bashkëpunim me “The Center for Albanian Studies” ka botuar librin me titull: “The Cham Albanians of Greece – A Documantary Story” (Shqiptarët Çamë të Greqisë – Një Tregim i Dokumentuar), një libër ky i edituar nga historiani shqiptar Bejtullah Destani dhe albanologu i njohur kanadez Robert Elsie.
Prej kohësh është ndjerë nevoja që opinioni botëror të njohë të vërtetën e dokumentuar mbi çështjen e Çamërisë dhe banorëve të saj. Libri “The Cham Albanians of Greece – A Documantary Story” (Shqiptarët Çamë të Greqisë – Një Tregim i Dokumentuar), i cili edhe nga titulli shihet qartazi se shpalos të dokumentuar tragjedinë çame, është përgjigje adekuate. Përmbajtja e librit e informon opinionin ndërkombëtar mbi krimet që ushtroi Greqia ndaj shqiptarëve të Çamërisë, mbi një shekull më parë e në vazhdim. Libri mbart një vlerë të madhe edhe për vetë opinionin shqiptar, pasi shërben për t’iu përkujtuar atyre të shkuarën e hidhur të kombit shqiptar dhe përcjell porosinë për të mos e harruar këtë tragjedi e cila nuk është mbyllur akoma, paçka asaj që pretendon Greqia.
Duke folur mbi tematikën e librit, historiani i njohur dhe anëtari i Akademisë Mbretërore Britanike, Dr. Noel Malcolm thekson se “fati i shqiptarëve çamë është një nga sekretet më të errëta të historisë bashkëkohore evropiane”. Ndërsa duke folur për rëndësinë e përmbajtjes, Malcolm bën me dije se libri është një koleksion i dokumenteve të rëndësishme, që hedhin dritën e nevojshme mbi temën e trajtuar.
Libri, është përmbledhje e dokumenteve të nxjerra nga arkivat e Ministrisë së Jashtme Britanike dhe arkiva të tjera. Material dokumentues janë korrespodencat e diplomatëve shqiptarë, britanikë dhe të tjerë, në lidhje me këtë çështje. Po ashtu, janë përmbledhur memorandume, raporte, shkrime nga shtypi, vlerësime apo kujtime të personaliteteve të ndryshme dhe dokumente të tjera relevante që vijnë nga anë të ndryshme të botës.
Libri ndahet në tre kapituj kryesorë, që përfshijnë periudhën e kohës së sundimit otoman, periudhën pas Marrëveshjes së Lozanës dhe periudhën e pas Luftës së Dytë Botërore. Libri ilustrohet me harta të ndryshme, ndërsa për të dokumentuar në mënyrë vizuale një pjesë të tragjedisë çame, janë dhënë edhe disa fotografi të nxjerra nga arkivi i UNRRA-s.
Rrëfimi i tragjedisë fillon me kalimin e Çamërisë në anën greke të kufirit, veprim ky që u realizua sipas vendimit të Komisionit të Kufijve dhe Protokollit të Firences të vitit 1913. Territori i Çamërisë, me madhësi përafërsisht të ngjashme me territorin që ka sot Kosova, u bë poligon i ushtrimit të dhunës së egër greke kundër shqiptarëve të Çamërisë. Kjo dhunë e shfrenuar, mori përmasa të gjenocidit për të cilin bota nuk tregoi ndonjë ndjeshmëri. Plani grek ishte që shqiptarët ortodoksë të asimiloheshin ndërsa ata myslimanë të dëboheshin jashtë Greqisë ose të shfaroseshin në çfarëdo forme. Në këto rrethana të vështira, shteti i sapokrijuar shqiptar, i cili pothuaj nuk funksiononte, nuk qe në gjendje t’i ofronte popullsisë shqiptare të Çamërisë asnjë lloj ndihme.
Ishin pikërisht këto momente kur filloi persekutimi dhe dëbimi i shqiptarëve çamë, që u nis nga regjimi i Metaksës. Masa e parë e persekutimit që zbatoi ky regjim, ishte ndalimi që iu bë shqiptarëve të trevës së Çamërisë për të folur gjuhën e tyre amtare në ambientet publike dhe private. Regjimi i Athinës, lejoi bandat e kriminelëve grekë të vepronin sipas dëshirës në rajonet shqiptare. Banda paramilitare, që u dallua më së shumti kundër shqiptarëve të pambrojtur, ishte ajo e Deli Janakisit, e cila plaçkiti, dhunoi dhe vrau një numër të madh të banorëve, të më shumë se 100 fshatrave shqiptare.
Në këtë valë të krimeve, siç shohim nga dokumentet e botuara në libër, as qeveria greke nuk ndenji duarkryq. Ajo urdhëroi shpronësimin e shqiptarëve çamë duke shfrytëzuar si pretekst reformën agrare. Çamët e pabindur dhe udhëheqësit e tyre u dërguan nëpër kampe përqendrimi, që ekzistonin në shumë vende të Greqisë.
Pas luftës greko-turke (1919-1922) pasoi marrëveshja për ndërrimin e popullatës greke dhe turke, e cila u nënshkrua në Lozanë në vitin 1923. Kjo marrëveshje përjashtonte shqiptarët myslimanë çamë, pasi këta nuk ishin turq dhe si pasojë nuk mund të shpërnguleshin në Turqi. Regjimi i Athinës nuk e respektoi këtë dallim që impononte marrëveshja dhe, duke përdorur dhunën, filloi t’i përzinte çamët në drejtim të Turqisë. Persekutimet ishin aq të padurueshme, saqë një numër i konsideruar i shqiptarëve çamë u deklaruan si turq vetëm e vetëm për t’i shpëtuar vdekjes, maltretimeve, poshtërimeve dhe dhunës së çdo lloji, që ushtronte Athina ndaj tyre.
Persekutimi vazhdoi dhe arriti kulmin me mbarimin e Luftës së Dytë Botërore. Regjimi i atëhershëm grek filloi vrasjen masive të shqiptarëve çamë dhe dëbimin e tyre, duke përdorur si pretekst akuzën e bashkëpunimit të çamëve me Fuqitë e Boshtit. Pas tërheqjes së forcave gjermane në vjeshtën e vitit 1944, britanikët, duke dashur të krijojnë siguri për rrugët detare në pjesën e detit Jon, inkurajuan, deri në një masë, gjeneralin fashist grek Napoleon Zervasin, që të okuponte rajonin në fjalë. Zervasi, i cili ishte një antishqiptar i tërbuar, filloi menjëherë dëbimin e çamëve nga vatrat e tyre. Brenda një viti, forcat e tij vranë mbi 3000 çamë. Vetëm brenda një nate, më 27 qershor 1944, këto forca kriminele vranë, në Paramithi, 600 çamë të paarmatosur, në mesin e të cilëve shumë fëmijë dhe gra. Më 23 shtator 1944, në fshatin Spatër, këto forca vranë 157 vetë. Lista e grave të dhunuara, pasurive të plaçkitura, shtëpive të djegura etj., ishte e pafund. Në fund të vitit 1946 në tërë Çamërinë nuk kishin mbetur më shumë se 100 shqiptarë. Në vitin 1946, fashisti Napoleon Zervas u emërua ministër i Punëve të Brendshme, pavarësisht faktit që ishte bashkëpunëtor i forcave okupuese naziste gjermane dhe ekzekutues i masakrave në Çamëri.
Çamët e përzënë me dhunë nga vatrat e tyre, u detyruan të largohen në vende të ndryshme të botës, por shumica dërmuese u vendosën në Shqipëri. Tragjedia e rëndë e çamëve nuk përfundoi me vendosjen e tyre brenda territorit shqiptar. Edhe regjimi i sapovendosur komunist i Enver Hoxhës nuk i shihte me sy të mirë shqiptarët e Çamërisë, pasi i konsideronte si kolaboracionistë të italianëve dhe gjermanëve.
Meqenëse kjo popullsi konsiderohej “refugjate”, për të u kujdes UNRRA, nga shtatori i vitit 1946 deri në pranverën e vitit 1947. Në kampet e ngritura në Delvinë, Durrës, Kavajë, Fier, Vlorë dhe Tiranë, ku u vendosën dhjetëra mijëra çamë, UNRRA shpërndau ushqime, ilaçe, tenda dhe sende të tjera të nevojshme për këta njerëz të pafat, që përjetuan tmerret më të mëdha që mund të imagjinohen.
Që prej asaj kohe e në vazhdim, të gjitha qeveritë greke e kanë injoruar këtë tragjedi me përmasa të gjenocidit, që iu shkaktuan çamëve. Athina asnjëherë nuk është pajtuar që të hapë çështjen çame dhe të përgjigjet pse e privuan nga shtetësia greke këtë popullsi vendëse, me kombësi shqiptare. Asnjëherë grekët nuk dhanë përgjigje pse ua konfiskuan pasuritë këtyre njerëzve, të cilët ishin pronarë të shtëpive dhe tokave të mëdha, në njërën nga pjesët më të pasura dhe më të bukura të Greqisë. Athina vazhdimisht e ka injoruar ekzistimin e problemit çam, dhe në anën tjetër ka shkaktuar probleme dhe komplikime politike e diplomatike, duke përdorur komunitetin grek në Shqipëri, i cili krahasuar me atë çam është inekzistent.
Megjithëse përzënia e çamëve, ishte as më pak e as më shumë spastrim etnik, Greqia asnjëherë nuk u ballafaqua me ndonjë kritikë apo sanksion serioz ndërkombëtar. Një veprim i këtillë krijoi sinjale të gabuara, pasi la të kuptohej se ishte themeluar një presedan dhe mund të vazhdohej me përzënie të popujve edhe në situata të mëvonshme. Duke u bazuar në këtë shembull, por edhe në disa të tjerë, një veprim të tillë provoi edhe Serbia e Millosheviçit mbi popullsinë shqiptare të Kosovës një gjysmë shekulli më vonë. Për fat të mirë, në këtë rast nuk u përsërit “suksesi” i Greqisë, dhe imitimi serb i këtij krimi dështoi.
Greqia nuk do të duhej ta injoronte këtë tragjedi, që e ka shkaktuar vetë dhe që është dokumentuar me profesionalizëm në këtë libër. Libri “The Cham Albanians of Greece” nuk është vetëm libër i karakterit historik. Ky libër-dokument do të duhej të shërbente jo vetëm për ta kujtuar Greqinë për të keqen që ka bërë, por edhe për t’i dhënë rast që të fillojë të mendojë për të përmirësuar gabimin dhe të bëjë të mundur lejimin e kthimit të çamëve në shtëpitë e tyre dhe kompensimin e tyre për dëmet e shkaktuara. Në anën tjetër, pas botimit të këtij libri, as shqiptarët dhe qeveritë e tyre nuk do të duhej të vazhdonin me të vjetrën, duke vajtuar impotencën që kanë treguar deri tani ndaj Greqisë. (E dergoi per Diellin Sali Bollati)
*Studiues

Nderohet vepra krijuese e studiuesit Ibrahim D. Hoxha

April 17, 2013 by dgreca

Me rastin e 90-vjetorit të lindjes së studiuesit Ibrahim D. Hoxha, mbahet një konference shkencore e posaçme mbi vlerat e veprës së tij shumëdimensionale, veçanërisht për kontributin në fushën e folklorit dhe të historisë së Çamërisë./

Në mjediset e Akademisë së Shkencave u zhvillua dje konferenca shkencore “Një jetë kushtuar shkencës dhe atdhetarisë”, me rastin e 90-vjetorit të lindjes së studiuesit Ibrahim D. Hoxha, i cili njëherësh është edhe drejtor i Shoqatës Kulturore shqiptaro–turke “Hasan Tahsini”. Qëllimi i kësaj veprimtarie lidhej me nxjerrjen në pah të vlerave të veprës së studiuesit Ibrahim Hoxha, veçanërisht për risitë dhe kontributin që ka dhënë në përndritjen e historisë dhe të figurave krijuese të komunitetit çam. Në fokus të analizave dhe vlerësimeve nga ana e ligjëruesve ishin disa nga veprat e tij, si: “Enciklopedi Jug-shqiptare” (në dy vëllime), “Hoxhë Hasan Tahsini”, “Bilbila dhe thëllëza çame”, “Vjershëtarë të hershëm çamër”, “Viset kombëtare shqiptare në shtetin grek”, etj.

Të pranishëm në këtë aktivitet ishin miq, kolegë, studiues të fushave të ndryshme, përfaqësues të institucioneve të rëndësishme në vend, si dhe pjesëtarë të trupit diplomatik të akredituar në Tiranë.

Veprimtarinë e çeli Dr. Ramiz Zekaj, drejtor i Institutit Shqiptar të Mendimit dhe të Qytetërimit Islam (AIITC), i cili foli për disa nga tiparet identifikuese të veprës së Ibrahim D. Hoxha, ku veçanërisht u ndal në punën kërkimore të autorit në fushën e transkriptimit të vargjeve me alfabet arab, të krijuara prej autorëve çamë. Ai e konsideroi studiuesin në fjalë, si një “bletë çame” që ka mbledhur nektarin më të vyer të gurrës popullore, e të kulturës së trojeve çame dhe ia ka ofruar publikut shqiptar, që të përfitojë prej saj, por edhe ta ketë si një trashëgimi të çmuar kulturore.

Ndërsa, më tej fjalën e mori zv. Ministri i Kulturës, Rinisë dhe Sporteve, z. Ardian Tana, i cili tha se ndihej krenar me pjesëmarrjen e tij në këtë ditë, kur kujtohet një personalitet që ka dhënë një kontribut të veçantë për çështjen kombëtare në përgjithësi. Z. Tana konstatoi se: “Tek Ibrahim D. Hoxha unë gjej shembullin e një njeriu të palodhur, pavarësisht 90 vjetëve që mban mbi supe. Për mua ai është një model frymëzimi, dhe unë e konsideroj atë një enciklopedi të gjallë”. Ai bëri të ditur për të pranishmit se i është dërguar një kërkesë Presidentit të Shqipërisë për ta dekoruar Ibrahim D. Hoxhën, në shenjë mirënjohjeje dhe vlerësimi për kontributin e madh dhe të vyer që ka dhënë për çështjen e atdheut dhe kombit shqiptar.

Veprimtaria vijoi me të tjera kumtesa e ligjërata nga studiues e miq të autorit, si: Prof.dr. Seit Mancaku dhe studiuesit Enver Kushi, Bedri Telegrafi, Ahmet Ahmeti, Shefqet Domi etj.

Fjalën përmbyllëse e mbajti vetë autori Ibrahim D. Hoxha, i cili falënderoi të gjithë të pranishmit, të cilët e kishin nderuar dhe respektuar me prezencën e tyre në këtë ditë të veçantë për të. Ai theksoi mes emocionesh: “Sot është një ndër ditët më të lumtura për mua. Edhe pse parafolësit më vlerësuan shumë, unë them se nuk kam bërë ndonjë gjë të madhe, përveçse i kam shërbyer kombit dhe atdheut tim dhe është një detyrë që duhet ta kryejë çdo shqiptar që e do vendin e vet”.

Kush është Ibrahim D. Hoxha?

Lindi më 15 prill 1923. Për shpëtimin nga zgjedha greke të vatrës atërore-stërgjyshore tw Çamërisë, mori pjesë në luftën italo-greke, si dhe në Luftën Nacional-çlirimtare. I renditur në çetën, batalionin e grupin IV “Çamëria” dhe në Brig. VI. të Ushtrisë Nacional-çlirimtare, vazhdoi luftimet nëpër tërë vendin dhe jashtë tij, gjer në Bosnjën Jugore. Gjatë viteve të Luftës iu besuan detyra të ndryshme ushtarake, politike dhe ekonomike, deri në: anëtar i shtabit të Brigadës, oficer reparte-komandues, shef shtabesh e mësimdhënës në shkolla ushtarake. Më 1955 dëbohet nga ushtria me motivacionin “Antisovjetik”. I mbikëqyrur rreptësisht si “antiparti”, “irredent bir irredenti”, “mosdashje për pjesëmarrje në votime” etj., më 1959 e burgosën. Pas daljes nga burgu u la pa punë për 23 vjet, por edhe në kushte kaq të vështira vazhdoi kërkimet nëpër arkivat e bibliotekat, si dhe për të dhëna gojore në të gjithë vendin.

Ka mbaruar Kursin e Lartë 2-vjeçar special të oficerëve madhorë, Fakultetin Histori-Filologji (degën Histori-Gjeografi) të Universitetit të Tiranës dhe dy vitet e para të Institutit të Lartë Bujqësor, nga ku e përjashtuan për “biografi të keqe”. Mban librezën e të përndjekurit politik.

Është autori i parë i këngëve popullore dhe i valleve çame, i gjetjes dhe vënies në përdorim të grupeve folklorike, veshjeve krahinore kombëtare çame, mbledhës, arkivues dhe botues i shumë kujtimeve e shkrimeve për Çamërinë. Shkroi mjaft libra, disa prej të cilëve u botuan, por drejtoria e shtypit dhe propagandës pranë K.Q. të PPSH urdhëroi ndalimin e tyre për shkaqe “politike, ideologjike dhe shkencore”. Pas disa viteve ecejakesh nëpër dyer institucionesh, u lejua të qarkullonin vetëm dy, po tepër të gjymtuara prej censurës: “Fabula dhe Vjersha” dhe “Këngë popullore çame”.

Prej 1990-s e këndej ka botuar:

1. Nëpër udhën e penës shqiptare, viti 1986 (u ribotua më 1991).

2. Jusufi e Zulejhaja, viti 1992.

3. Turqit dhe shqiptarët, viti 1994.

4. Kështu luftuam ne, viti 1996.

5. Çamëria dhe Janina në vitet 1912-1922, viti 1996.

6. Hoxhë Hasan-Tahsin Efendiu, viti 1998.

7. Viset kombëtare shqiptare në shtetin grek, viti 2000.

8. Daut Hoxha, viti 2000.

9. Enciklopedi Jugshqiptare I, viti 2006.

10. Bilbila dhe thëllëza çame, viti 2007.

11. Shqipëri moj dritë ylli, viti 2007.

12. Enciklopedi Jugshqiptare II (I-ZH), viti 2009.

13. Vjershëtarë të hershëm çamër, viti 2011.

Është bashkautor në 3 vepra:

1. Fjalori Enciklopedik Shqiptar

2. Historia e Shqipërisë dhe e Shqiptarëve, Prizren, viti 2001.

3. Një komb, një shkollë, një kulturë, viti 2012.

Brenda e jashtë shtetit ka mbajtur mbi 35 kumtesa, mbi 60 emisione radiofonike e televizive dhe ka botuar mbi 200 shkrime historike.

Ka përfunduar edhe 8 vepra të karakterit historik, të cilat janë në proces botimi dhe një pjesë tjetër janë ende në dorëshkrim.(Informacionin e dergoi per Gazeten “Dielli” Jolanda Lila)

ATMOSFERE E NDEZUR NE NEW YORK NE PRAG TE DUELIT SEVDAIL SHERIFI- JOSHUA HARRIS

April 16, 2013 by dgreca

Dueli zhvillohet në Teatrin e madh Madison Square Garden – në New York, arenën e famshme të boksit me nje kapacitet prej 5,000 shikues, mendohet se do të ketë mbi 800 tifozë të “zjarrtë” shqiptar /

Nga Beqir SINA/

NE FOTO: Sevdail “The Illyrian” Sherifi dhe ekipi i kompanisë Dovolani Boxing me president Toni Dovolanin/

MADISON SQUARE GARDEN – NEW YORK CITY : Bokseri nga Presheva, Sevdail Sherifi,(fitore 9 (KO 8) + humbje 1 (KO 0) + drawn 2 = 12 rounds boxed 43 KO% 66.67 ), me pashaportë zvicerane të shtunën në New York, ka një meç shumë të rëndësishëm në karierën e tij për të promovuar veten dhe boksin shqiptarë në ringun e madh botërorë Madison Square Garden. Ai do të ndeshet me bokserin amerikan , nga qyteti Youngstown, Ohio – Joshua Harris, i cili ka: fitore 8 (KO 6) + humbje 6 (KO 3) + drawn 1 = 15 rounds boxed 52 KO% 40 ).

Atmosfera është ndezur në New York, dhe zonën e ashtuquajtur “Tri -Shteteve”, ku tifozeria fantastike shqiptare, janë përgatitur ta “mbulojnë” arenën e madhe të boksit me flamujt kuqezi. Nga pesë mijë shikues mendohet se më shumë se 800 deri në 1.000 prej tyre do të jenë shqiptarë.

Gazetari ynë në New York, Beqir Sina, bisedojë me promotorin e këtij meçi Ajet Dovolani për të sjellur diçka të “gjallë” nga përgatitja për meçin Sevdail “The Illyrian” Sherifi kundra Joshua “The Juice” Harris.

Gazetari ynë thotë se në faqen e tij të interrnetit, Presidenti i lobit të parë dhe të vetëm shqiptarë në SHBA, Joseph DioGuardi, ish kongresmeni republikan i New Yorkut, shkruan se :’Boksieri profesionist nga Lugina e Preshevës, Sevdail Sherifi 24 vjeç, po jeton në”ëndrrën amerikane”! të Boksit, të paktën një herë për të boksuar në ringun e një salle nga më të famshmet botërore, Madasion Square Garden ose arena e boksit e cila është ëndrra e për shumë boksierët amerikane dhe evropiane. Sevdail Sherifi për këtë ëndërr po bëhet gati të na sjell fitoren në një realitet në sajë të firmësamerikano shqiptare të boksit me promotor DOVOLANI-BOXING në Nju Jork.
DOVALANI BOXING, ka bërë të mundur për Sherifi(9-1-2) për të luftuar 20 prill në një nga arenat më të famshme në botë “Madison Square Garden”(në orën 13:00 PM, të mbasdites). Për muajin efundit Sherifi ka qenë nën trajnimin e tij në palestër të kompanisë së boksit Dovolaniboxing, dhe është e përgatitur mirë për duelin e tij të mëdh kundër amerikanit nga Youngstown – Ohio, Joshua Harris. Ai do të luftojë vetëm 6 raunde, por kjo periudhë është e një rëndësie të madhe për Sherifit dhe të gjithë shqiptarët, jo vetëmpër arsyet që folëm më sipër, por edhe sepse një fitore do t’i japë Sherifit mundësinë për të vazhduar karrierën e tijnë SHBA dhe Evropë.
Trajnimi në SHBA me një trajner amerikan ka ndikuar shumë pozitivisht për bokserin tonë Sevdail Sherifi. Përmirësime teknike në boksim janë vërejtur menjëherë, së bashku me përmirësimin e gjendjes së tijfizike të nevojshme në mënyrë për ndeshjet e nivelit të lartë konkurruesesi ai këtë e shtunë kundër Harris i cili është i renditur më lart seSherifi, në renditjen e boksit në rangë botërorë. Harris do të jetë një kundërshtar ivështirë, por Sherifinuk mendon për asgjë tjetër përveç fitores dhe suksesit të tij në të ardhmen në botën e boksit.

Presidenti i lobit të parë dhe të vetëm shqiptarë në SHBA, Joseph DioGuardi, ish kongresmeni republikan i New Yorkut, ju bënë thirrje të gjithë Shqiptarëve që jetojnë në zonën e New York dhe të ashtuquajtur e Tri-Shteteve, se duhet të bashkohen me DioGuardin, të shtunën dhe me amerikano shqiptar e shumtë që pritet të vijnë edhe nga Uashingtoni,Maryland dhe Virginiapër të mbështetur SevdailSherifin në luftën e tij të rëndësishëm kundërHarris, përfundon DioGuardi

Pyetje: Ajet, si po shkojnë përgaditjet e fundit të mbrëmjes së 20 prillit? kur në ringun e famshëm të botës Madison Square Garden në New York, do të ballafaqojnë “grushtat” e tyre Sevdail Sherifi nga Presheva me amerikanin nga Youngstown, Ohio – Joshua Harris

Ajet Dovolani: Sherifi është I përgaditur maksimalisht per ndeshjen e mbrëmjes së 20 prillit, dhe gjithashtu shumë i emocionuar për rastin që i është ofruar për të përfaqësuar ngjyrat kuqezi në Madison Square Garden – New York.

Pyetje: Në të ashtuquajturën “Nata e Premte e Boksit” në Madison Square Garden do të boksojnë në peshën e rëndë Tyson Fury kundra Steve Cunningham, por edhe bokseri shqiptarë nga Presheva, me pashaport zvicerane, Sevdail Sherifi kundra amerikanit Joshua Harris. A do të jetë kjo me të vërtet një sfidë për bokserin tonë për titullin, dhe një promovim para publikut fantastik shqiptar në New York, kur e dimë që Sherifi bokson për herë të parë në Madison Square Garden ?

Ajet Dovolani: Defenitivisht është një promovim para publikut shqiptar në New York

Pyetje :Kush është tranieri, i cili është marrë me përgatitjen në Amerikë të bokseirit tonë Sevdail Sherifi ?

Ajet Dovolani: Dovolani boxing bashkëpunon me trainerin Fernely Feliz, i cili ka arritur mjaft suksese me shumë boksier të tjerë amerikan, dhe qëllimi yne ështe që Sherifi të ketë po të njejtin sukses.

Pyetje : Po kthehemi sërish te Sherifi, si e njohët atë dhe përse morët përsipër menaxhimin e tij në Amerikë?

Ajet Dovolani: Vitin e kaluar Sherifi pati nje udhëtim në SHBA dhe mori inciativë për të na kontaktuar dhe uruar si një ndër kompanitë e ralla shqiptare të boxit në Amerikë që menaxhohet nga unë Ajet Dovolani, Tony Dovolani, Rizvan Dovolani dhe Louis LaRose, gjithashtu dëshira e tij ishte të vazhdoj karierën në SHBA. Ne duke marë parasysh talentin e tij dhe moshën e tij të re kemi kënaqësi ta përkrahim dhe menaxhojme karieren e tij .

Pyetje: Një boksier që pretendon shumë të ardhmen, dhe promovimin e tij në arenë botërore të boksit – në SHBA, ku ju e keni nën menaxhim, momentalisht, çfarë duhet të dijë boksieri i juaj ndaj kundërshtarit ?

Ajet Dovolani: Pika kryesore është që boksieri yne të jete i përgaditur fizikisht dhe mentalisht në çdo kohë pa marë parasysh se kush është kundërshtari, dhe gjithmon duhet të vlerësojë kundërshtarin.

Pyetje: Çfarë dini ju dhe bokseri juaj Sherifi për Joshua Harris ?

Ajet Dovolani: Ne e vlersojme Joshua Harris si bokser të talentuar dhe me eksperiencë që është në ringun amerikanë, ku edhe ai ka pjesën e tij të suksesit.

Pyetje: Përveç se anë së menaxhmit a do te jeni ju ai person që do të “çoni” përpara Sherfinin drejt sukseseve në ringun e famshëm amerikan të boksit?

Ajet Dovolani: Qëllimi ynë si kompani menaxhimi është qe Sherifi të arrij suksese sa më të larta ne ringun amerikan të boksit.

Pyetje: Cilat janë planet e juaja për të ardhmen. A do të zgjeroheni më shumë në boks, duke sjell edhe boksier të tjerë nga Kosova, Shqipëria, dhe trevat shqiptare dhe të angazhoni edhe ndonjë boksier tjetër, apo për momentin do të qëndrosh vetëm tek boksieret që keni besim në ato?

Ajet Dovolani: Për momenitn vëmendja jonë është drejt Sherifit, por nuk hesitojmë që në të njejtën kohë të përkrahim edhe talentë të tjerë të rinj shqiptar.

Pyetje : A keni për të shtuar diçka për fund për metçin e së “Natës së Premte të Boksit”? në ringun e famshëm të boksit botëror në New York – Madison Square Garden

Ajet Dovolani: Së pari dua të falenderoj të gjithë adhuruesit e “zjarrtë” shqiptarë të boksit, që na kanë përkrahur deri më sot, dhe dëshira ime më e madhe është që të shoh Madison Square Garden të veshur kuq e zi në mbrëmjen e 20 prillit.

Pyetje : Në cilën sallë mbahet metçi dhe sa shikues mendon se do të vinë për të parë drejtpërdrejt duke luftuar boksierin tonë nga Presheva, me pashaport zvicerane Sevdail Sherifin ?

Ajet Dovolani : Metçi mbahet në Teatrin e madh Madison Square Garden arenën e boksit me nje kapacitet prej 5,000 shikues, mendojmë që do të ketë mbi 800 tifozë shqiptare.

Pëllumb Kulla, me rrëfenja nga ambasada, rikthehet Leka Bungo

April 16, 2013 by dgreca

Drama satirike “Shshsh…ule zërin”, me regji të Leka Bungos, i ka rrënjët gjatë kohës që dramaturgu ishte pjesë e shërbimit diplomatik shqiptar/

Emri i dramaturgut Pëllumb Kulla lidhet në mënyrë të pandashme me skenën e “Bylisit”, por këto tri vitet e fundit vepra e tij ka rikthyer në skenë emra të njohur të skenës që prej vitesh i mungonin publikut. Me komedinë “Milioneri” e shfaqur në fund të vitit 2010, Pëllumb Kulla riktheu në skenën e teatrit një emër të njohur si Luftar Paja, po ashtu dhe Arqile Lipen. “Milioneri”, një komedi që trajtonte përmes satirës problemet e brezit të tretë, të lënë në harresë nga shteti dhe fëmijët e tyre. Komedia u prit me duartrokitje në Fier dhe më pas në Tiranë, ndërsa në Festivalin e Dramës Shqipe që u zhvillua në fillim të 2011-ës, kjo vepër e Kullës rrëmbeu trofe të rëndësishme; çmimin “Drama më e mirë e festivalit” dhe Luftar Paja mori trofeun e “Aktorit më të mirë”. Pas suksesit të “Milionerit”, Kulla rivjen sërish në skenën e “Bylisit” me një tjetër dramë satirë, kësaj radhe edhe si regjisor me pjesën “Dikush duhet të vdesë”. Sërish rikthen në skenë një emër të njohur të skenës së humorit, si Koço Devole. Së fundmi suksesi i Kullës në skenën e “Bylisit” vazhdon me “Shshsh…ule zërin”, me regji të Leka Bungos. “Pas suksesit në teatrin e ‘Bylisit’, kjo dramë do të vihet edhe në Tiranë në skenën e Teatrit Kombëtar të Komedisë javën që vjen”, – konfirmoi dramaturgu Pëllumb Kulla. Kjo dramë satirë, e cilësuar si ndër më të mirat e krijimtarisë së Pëllumb Kullës edhe nga vetë regjisori Bunga, e çon publikun pak vite larg, diku nga ’91, në mjediset e një ambasade. Sapo është përmbysur sistemi komunist dhe një staf me ide “të reja” vjen në ambasadë. Ambasadori i ri në fakt është idealist, beson se mes së mirës dhe së keqes fiton gjithmonë e mira, beson tek e vërteta dhe se gjithmonë drejtësia zë vend. Por kur ai e gjen veten të ngatërruar keqazi në vorbullën e intrigave të zëvendësit të tij (një mbeturinë e së kaluarës), e humb betejën për të ndryshuar gjërat. E djeshmja duket se nuk është shkëputur ende nga e sotmja, aty mes të dyjave përplasen bindjet politike, korrupsioni, mashtrimi, luhet loja e “bërrylave” mes një diplomati që luan gjithmonë ndershëm dhe një zëvendësi që bën gjithçka për ta zëvendësuar derisa ia arrin.

Ambasadori idealist largohet i zhgënjyer. Të gjitha këto të ndërthurura mes tyre shkaktojnë humor situatë pas situate. Vepra përcjell mesazhe të forta në realitetin shqiptar. Të mëson ta kuptosh gjuhën e ligësisë, kur e flasin të tjerët…

Kjo vepër siç thotë Kulla, i ka rrënjët gjatë kohës që ai vetë ishte pjesë e shërbimit diplomatik shqiptar. Por nuk është një histori personale, ajo është historia e të gjithëve.

Me një kastë aktorësh të shkëlqyer, skenari i Pëllumb Kullës dhe regjia e Leka Bungos, janë kombinuar bindshëm për të sjellë në skenë një vepër të realizuar në të gjithë komponentët e saj, rezultat i bashkëpunimit të më të mirëve të skenës. Për të realizuar në skenë dramën satirike “Shshsh…ule zërin”, regjisori Bunga ka zgjedhur gjithaq aktorë të dy brezave; Robert Ndrenikën (Nderi i Kombit), Viktor Zhustin, Astrit Hasanin, Todi Llupin, Arqile Lipen, Fatmir Xhelilin, Shpëtim Shehu,, Miola Sitaj dhe më të rinjtë Klajdi Marku, Julia Ilirjani, Dafina Llupo etj. Robert Ndrenika në këtë ka rolin e një ish-komandanti burgu, ndërsa Viktor Zhusti, të zëvendësambasadorit shqiptar dhe Astrit Hasani, të ambasadorit. Skenografia është realizuar nga Ilir Martini dhe muzika Robert Hoxha.

Rikthimi i Leka Bungos

I rikthehet skenës pas shume viteve mungesë. Aktori dhe regjisori Leka Bungo i është përgjigjur pozitivisht ftesës së kryetarit të Bashkisë së Fierit, Baftjar Zeqo, për t’iu bashkuar stafit realizues të projektit të radhës në skenën e Teatrit “Bylis”. Lidhja e regjisorit me këtë teatër është e hershme. Ai është një ndër themeluesit. Shfaqja e parë “Hijet e natës” me regji të Leka Bungos hapi skenën e ‘Bylisit’, por dhe shumë shfaqje të tjera që pasuan do të mbanin firmën regjisoriale të Bungos, i cili për shumë kohë ishte dhe në krye të Teatrit të Fierit. Leka Bungo rikthehet pas 10 vjetësh në skenën e teatrit që themeloi, me një vepër të mikut të tij Pëllumb Kulla. Të dy jetojnë mes Amerikës dhe Shqipërisë dhe ky është bashkëpunimi i parë mes dy miqve të vjetër, që është pritur ngrohtë nga publiku fierak e që shumë shpejt do t’i prezantohet edhe publikut kryeqytetas.(Kortezi Gazeta “MAPO”)