Archives for June 2013

Kur bekimi i Kishës Ortodokse Serbe kthehet në mallkim!

June 24, 2013 by dgreca

Në vend të reagimit dhe disa qasje të SHSHA-së në Çikago/

Nga Skënder Karaçica/

Gjatë një shekulli Kisha Ortodokse Serbe ka qenë promotor ,,shpirtëror i besimit,,për popullin serb si të thuash për tërë rrugëtimin antishqiptar me mitet e krijuara ndër vite,,Kosova është shpirti dhe zemra hyjnore,,(!),thuhet në fillim të reagimit të SHSHA-së në Çikago përkitazi me disa qasje aktuale në relacionin Serbi-Kosovë.Koha i ndryshon vitet dhe rrugëtimin e Serbisë në Ballkan dhe luftërat e parreshtura të popullit shqiptar(1844-1999)për liri dhe mëvetësi nga regjimi ndër vite deri në shkallë të gjenocidit nga regjimet serbe në Beograd.Nëpër tërë këtë rrugëtim Kisha Ortodokse Serbe gjithnjë e ka mbajtur shkapin dhe kryqin e zi para hundëve të pushteteve që,si thuhet në kronikat historike të kohës(arkivat ndërkombëtare politike dhe diplomatike)për të krijuar sa më shumë mite të rreme ndaj tokës së,,shenjtë,,të Kosovës sipas profesor Noel Malkolm.
Populli shqiptar dhe Kosova e ka mësuar mirë,,hisotorinë,,e Kishës Ortodokse Serbe,e cila në të gjitha ritet e saj (fetare e politike)i pati bekuar përmes kryqit të zi të gjithë luftëtarët serb që erdhën për të mbrojtur,,tokën e shenjtë,,dhe me porosinë e madhe të largimit,të vrasjes deri në asgjësim të substancës kombëtare të popullit shqiptar në tokën e vet e quajtur Kosovë,thuhet në reagimin e këtij asociacioni politiko-kombëtar në Çikgo.Po kjo kishë serbe e pati bekuar për ardhjen në pushtet të kryekriminelit Sllobodan Millosheviç dhe për tërë ofanzivat vrastare që bënë forcat ushtarako-plicore me përmasat e paparë në fund të shekullit të kaluar në Europë.Dhe saherë që ka qenë në pyetje Kosova dhe populli shqiptar Kisha Ortodokse Serbe ka pasur qendrim konstant dhe me moton,,Toka e shenjtë Kosovë të mbrohet me çdo kusht,,(!)
Tashti në Serbi kemi tre drejtime të politikës aktuale karshi çështjes shqiptare në Ballkani dhe rreth Kosovës,vazhdon më tej reagimin e vet SHSHA-ja në Çikago,duke vënë në dukje (platformën)e përpunuar mirë nga skenarët e vjetër të Serbisë dhe të njohur mirë për ne që kalon pëmes dy liderve politik(Ivica Daqiç -Tomislav Nikoliq)dhe të Kishës Ortodokse Serbe në në anën tjetër e cila po kërkon me çdo kusht të,,mbrohet territori serb në Kosovë,,(!).Çfarë po ndodh aktualisht në Serbi,pyet zëshëm SHSHA-ja,duke shtuar se Ivica Daqiç po paraqitet para opinionit ndërkombëtar si njeri i ,,përmirsuar dhe i disiplinuar,,(sic!)me tiparet gjoja demokratike të kohës europiane,ndërsa Tmislav Nikoliq,ultranacionalisti i njohur dhe krahu i djathtë i Vojislav Sheshelit(tashti në gjykim për krime ludte në Hagë)si krahu sërish më radikal i pandryshuar karshi çështjes shqiptare dhe të Kosovës.Ndërsa vijën e tretë me ritet e njohura fetare ortodokse serbe,Kisha dhe peatriarku Irinej po e mbajnë flakën e ndezur në Ballkan krejt kjo gjoja në emrin e Zotit dhe anti Zot(sic!)për ta përthekuar me kryqin e zi sërish Kosovën dhe mallkimin e shqiptarëve.
Për të ilustruar kolovajzën serbe karshi çështjes së Kosovës,Kisha Ortodokse Serbe para do dite ia sjelli mbi kokë kryqin e zi kryetarit të Serbisë Tmislav Nikoliq në Graqanicë,i cili kishte ardhur për të (festuar)disa nga ritet fetare ortodokse këso kohe,kur në Kishën e Graqanicës nuk kishte dalur askush nga priftërinjët ortodoks serb që ta presin njeriun e parë të shtetit të tyre(!).Në të vërtetë çfarë ndodhi,është çudi që pas një shekulli Kisha Ortodokse Serbe dikur që bekonte krerët e shtetit,sot sikur po e lëviz kryqin e zi për të mallkuar të bekuarit e vet pse jo edhe Nikoliqin për të cilin i tymosnin tërë kishat ortodokse serbe në Serbi dhe Kosovë për ,,heroizimin,,e tij ndaj kombit hyjnor serb që luftonin për Kosovën.Erdhi kryetari serb dhe hyri në Kishën e Graqanicës e hapi derën dhe aty nuk kishte njeri që ta priste pos kryqave të shumtë dhe qirinjve që ishte i vetmja mundësi që ti ndizte sipas riteve fetare pa asnjë serb brenda(!).Ky,në të vërtetë,është mallkimi i Kishës Ortodokse Serbe ndaj krerëve të shtetit të Serbisë që,sipas dofarë ligjeve të saj nuk po bëjnë asgjë që të shpetojnë ,,tokën e shenjtë,,të Kosovës!
Paradoksi i gjithë kësaj loje,thuhet më tej në reagimin e SHSHA-së,është krijuar haberi në qarqet serbe se më 31 tetor 2013,Vojislav Shesheli do të lirohet nga Gjykata për Krime Lufte në Hagë dhe do të kthehet në Serbi(?).Për këtë nismë të ligjeve ndërkombëtare të drejtësisë,Kisha Ortodokse Serbe po përgaitet me qilima të kuq që ta presin si(hero)të popullit serb kriminelin me duart e përgjakura me popujt joserb dhe të shiptarëve në Kosovë.Këso kohe,qarqet ultranaciionaliste serbe presin që sërish Shesheli posa të vjen në Serbi të hapë kutinë e pandorës(!)dhe të filloj betejën për Kosovë,që si thotë Kisha Ortodokse Serbe e shitën krerët aktual në Beograd.Duke vijëzuar më tej çështjet aktuale shqiptaro-serbe,SHSHA-ja thekson domosdonë që të jemi më të matur ndaj Serbisë dhe nuk ka nevojë për asnjë formë të entuziazmit politik të aktualitetit pas marrëveshjes(jo historike në Bruksel),ndonëse na ka mësuar historia nëdr vite se programet poltike serbe të kohës Milladin Popoviqit,të Millovan Gjillasit,të Dushan Mugoshës dhe të (internaciionalës)në ish Jugosllavi,,do të jetojmë të bashkuar dhe njeri pranë tjetrit,,koha e tregoi se të gjitha këto ishin vetëm huqe dhe loja e strucit për shqiptarët dhe Kosovën.Këto dhe disa qasje të politikës aktuale sot në Beograd,po i dëgjojmë shpeshherë nga Ivica Daqiç,,do të jetojmë së bashku më Prishtinën,,(sic!)tregon qartë se tashti janë aktivizuar skenarët e vjetër me qëllimin e vetëm përthekimi politik dhe ekonomik i shtetit të Kosovës.Po e themi shtruar,thekson në fund të këtij reagimi SHSHA-ja në Çikago se nuk është koha për ,,çmime për paqe,,në relacioinet e marrëveshjes në Bruksel për ndonjë shpërblim politik (ndërkombëtar)për Serbinë dhe Ivica Daçiç dhe për anashkalimin e shtetit të Kosovës.

Rezultatet paraprake, e majta në avantazh

June 24, 2013 by dgreca

Deri në orën 14.00 janë numëruar mbi 20 përqind e kutive. Koalicioni i opozitës kryeson në 10 qarqe të vendit. E djathta përpara vetëm në Kukës, barazim ne Diber.

Në Shqipëri, ndërsa janë numëruar mbi 25 përqind e kutive të votimit, rezultatet paraprake, flasin për një fitore të thellë të koalicionit të majtë të drejtuar nga Edi Rama. Në nivel kombëtar e majta llogaritet të jetë afër 16 pikë më shumë se koalicioni i djathtë i udhëhequr nga kryeministri Sali Berisha. Opozita, sipas rezultateve deri në orën 14.00 është në epërsi në 10 qarqe të vendit, me përjashtim të Kukësit. Ndërsa në qarkun e Dibrës, rezultatet e deritanishme flasin për një ndarje të barabartë të 6 mandateve të këtij qarku. Ajo që bie në sy, deri më tani, është fakti se e majta ndodhet në avantazh edhe në qarqe si Shkodra e Lezha, të konsideruara historikisht si bastione të së djathtës. Të përkthyera në mandate, shifrat e deritanishme, do t’i jepnin opozitës mbi 80 nga 140 vende në parlament.
Procesi i numërimit po ecën më ngadalësi. Ai nisi pak pas mesnatës por gjatë gjithë kohës, pothuajse në të gjithë qarqet e vendit është shoqëruar me ndërprerje të shpeshta. Kryetari i partisë socialiste Edi Rama, në një deklaratë të parë për ditën e sotme, u shpreh se “fitorja është edhe më e thellë se c’duket”. Ai bëri thirrje që cdo votë, pavarësisht se cilës parti i përket, të respektohet, ndërsa kërkoi nga kryeministri Sali Berisha që palët të bashkëpunojnë për të mbyllur me sukses të gjithë procesin. “Pavarësisht se në këto zgjedhje ka fituar PS, Aleanca për Shqipërinë europiane, dhe ka humbur PD dhe aleanca e saj, është detyrim i barabartë si i yni dhe i tyre të nxjerrin Shqipërinë të fituar nga ky proces e bota të na përgëzojë duke cuar procesin deri në fund më dinjitet dhe duke u ndarë një herë e gjithmonë nga zgjedhjet turperuese”, deklaroi zoti Rama. Më herët, edhe kryesuesi i delegacionit të parlamentit europian Eduard Kukan u shpreh se “përmbyllja me sukses e këtyre zgjedhjeve do të ishte një shtysë shumë e madhe në përparimin e Shqipërisë drejt integrimit europian”(Kortezi: Zeri i Amerikes)

Murtaja e vitit 1747(Nga ditari i Gjon Nikollë Kazazit)

June 24, 2013 by dgreca

Ne Foto: Gjon Nikollë Kazazi (Punim i artistit Shyqeri Nimani)/

”Minjtë e dikurshëm gjatë sundimit turko-otoman, që bartnin murtajën dhe shkaktonin vdekjen e popullit, apo edhe ata gjatë sundimit serbo-sllav, ende janë të gjallë dhe veprues.” Dom Lush Gjergji ”/

Shkruan: Fahri Xharra/

Jemi në Gjakovën e vitit 1747, ishte muaji mars, një mars i bukur, por që paralajmëronte diçka të kobshme. “Lëvizjet e shpeshtuara të ushtrisë turke që bëheshin atyre ditëve dhe netëve nga Gjakova, e drejt nga Qafa e Prushit i kishin ra në sy gjithkujt, por që të gjithë ia kishin dronë ndonjë të lige që mund të përgatitej. E sigurt ishte që Porta e Lartë, qëllimisht kishte zgjedhur hapësirën e Gjakovës, Malësisë së saj, Shkodrën e deri në det për të treguar qëllimet e saj dhe sajimin e një “tampon zoneje” të tmerrit, ngase përherë aty ishin thyer Lindja dhe Perëndimi në paraqitjen e fuqisë së tyre”… thoshte Gjon Nikollë Kazazi në fletorët e tija të asaj kohe të cilat na i zbardhi Jusuf Buxhovi me 1982.

“ … Druaj, vëlla, se sërish do të na bjerë mbi kokë fatkeqësia e kufirit të ndarjes së dy botërave… O zot, mos lejo që në kohë të sprovave të mëdha dhe të jashtëzakonshme ta humb durimin dhe guximin, e mbi të gjitha mos lejo ta humb drejtpeshimin…” – i thoshte vetes At Gjon Nikollë Kazazi (1702-1752) i Gjakovës, ne shënimet e tij. “Me keqardhje “të thellë – thoshte Kajmekami i Gjakovës, iu lajmëroj se në Gjakovë ka shpërthyer sëmundja e rrezikshme e murtajës. Ishte më 28 Mars 1747… Forma më e shpeshtë nga Xenopsylla cheopsis e murtajës, vjen pas një pickim i morrit të minjve. Ajo së pari i sulmon dhe i zhduk minjtë, dhe me mbytjen e tyre, e vazhdon te njeriu. Pas një inkubacioni një javor sëmundja shfaqet ashpër dhe mbjell vdekje. Kjo është murtaja Bubonike. …Dhe qyteti i Gjakovës, që nga Pashtriku, deri te mbrenda Drinit, nga Nënshkëlzeni e deri te Lumbardhi i Deçanit, shpallej karantinë.

Gjon Nikollë Kazazi nuk dëshironte të ngarkohej, si thoshte ai, me mëkatin e dyshimit të padëshiruar, por koha ka me tregue dhe mund të thuhet se kjo e ligë nuk ka pikur nga qielli. “Lufta nuk zgjedhë mjete. Në krahinat kryeneçe, shkruan Jusuf Buxhovi (Shënimet e Gjon Nikollë Kazazit), mund të bëhet ajo edhe me anë të mikrobit të padëshirueshëm që vret mijëra herë më shumë se arma dhe nuk le gjurmë. Mendja e njeriut nuk ka fund kur janë në pyetje shkatërrimet”. Gjon Nikollë Kazazi e kishte lexuar se murtaja e para njëqind vjetëve poashtu në Gjakovë nuk i kishte dhënë rezultatet e pritura falë gjeturisë së vendasve. “… Unë, Gjon Nikollë Kazazi, i biri i Pjetrit, dëshmoj për mënxyrën që na ka ra mbi kokë dhe rrezikun të mbesim të shkëputur nga bota… Ky kërcnim lidhet me çfaqjen e murtajës për të cilën thuhet se është midis nesh, sadoqë ajo ende nuk është dëshmuar…(inkubacioni i pritur vazhdon F.Xh.)…por shumëçka që këtu lidhet me sëmundjen, lë për të dyshuar se ajo është pjellë e ligësisë së robit….”.

Pra, sëmundja ishte sjellë kastile që nga viset e largëta të Lindjes me të sëmurë, të shoqëruar me përcjellje po nga ata që e kanë derdhur sëmundjen. Kjo ishte pjesë e një loje të rrezikshme që bëhej me qëllime të caktuara nga zyrat që merreshin me shkatërrimin apo zhvendosjen e popujve, aty ku biente kufiri në mes të dy botërave. E ngjashme kishte ndodhur në Gjakovë (1972), kur u karantinua Gjakova me prurjen e sëmundjes së lisë (variola vera), shpërthimi i fundit në Evropë i kësaj sëmundjeje. Sipas shtypit jugosllav të kohës, sëmundjen e pat sjellë një haxhi mysliman shqiptar.

“Çudë, për besë – fliste populli, çudë e madhe. Flitet e përflitet për këtë të zezë sëmundje e kurrkund nuk hetohet”… Kurse në të njëjtën kohë Kajmekami kërcnohej: “Ata që dyshojnë në sëmundjen, janë armiq të Perandorisë dhe të gjithë ata që e hapin fjalën se nuk ka sëmundje dënohen pamëshirshëm” (?) Pritej me padurim dhe me imtësi të planifikuar të çfaqej sëmundja.

“Otomanët, meqenëse nuk arritën të krijojnë ‘njeriun e ri’ në këtë anë, i cili do të ishte i së ardhmes dhe si i tillë nuk do të kishte mendim të vetin, nuk do të kishte të kaluar, me një energji të pashtershme një ditë sjelljet e tij të mos shfaqeshin si pjesë e veprimit dhe e të menduarit sipas urdhrave” (J.Buxhovi, po aty). Murtaja ishte pjellë e strategjisë: “Tek e fundit, sëmundje ka pasur dhe gjithmonë do të ketë, pse t’ua vejmë veshin gjithaq kur ato vijnë nga i madhi që mendon për të gjitha?” e qetësonte Kajmekami parinë e Gjakovës, në Marsin e vitit 1747. “Por, koha e duhur eci dhe sëmundja u çfaq, sëmundja nuk erdhi nga zoti, por nga robi, sëmundja u çfaq sipas rendit të paraparë dhe e dijshin mire ata rrjedhën e saj” – vazhdon tutje Gjon Nikollë Kazazi në shënimet e tij. Pastaj Gjakova do të bëhej varri më i madhi në botë ku dhjetëra e mijëra të dënuar me vdekje të futeshin në te.

Qytetarët habiteshin që sëmundja paraqitej në mënyrë të përzgjedhur (selektive) nëpër mëhallë të qytetit. Kishte, vallë hile edhe aty?… Sëmundja përhapej dhe fikej, falë gjeturisë së kundërveprimit të qetë, që në të vërtetë ngërthente kundërvënien më të ashpër, jo me infrastrukturë ushtarake, por me mospërfillje të urdhrave të pushtuesit. Prurja e plakave nga Malësija që i përdornin dregëzat e nxjerra nga hunda e të sëmurit që pastaj me anë të grrithjes në lëkurën e dorës dhe fërkimit me gjakun që shfaqet i futnin të sëmurit kundërmikrobin në trup dhe kështu i bëhej ballë sëmundjes. Plakat grithëse ishin shpërndarë në katundet e Malësisë e Rekës dhe kudo i kishin grrithur të sëmurët. “Pushtuesit e dinin mire që krahas çkombëtarimit, asimilimit dhe shuarjes së popujve të padëgjueshëm të prekin edhe qendrat nervore ku rrënohej intelekti i tyre dhe shkaktohen çrregullime mendore dhe shpirtërore që barten brez pas brezi…” ( Jusuf Buxhovi, Shënimet e Gjon Nikollë Kazazit.1982). “Ndodhi të së djeshmes që kanë ndodhur në të nesërmen e sotme…”.

Imzot Gjon Nikollë Kazazi lindi në Gjakovë, më 1 janar 1702. Mësimet e para i mori në vendlindje, ndërsa studimet teologjike i filloi në Kolegjin Ilirik të Shën Pjetrit, i vazhdoi në Kolegjin e Shën Palit në Fermo e i kreu ne Kolegjin Ilirik të Loretos, ku studioi gramatikë, retorikë e filozofi. I nisi studimet kur ishte djalë i ri, 18 vjeç; i kreu në vitin 1727, kur mori edhe titullin doktor në filozofi e teologji. Po atë vit u shugurua meshtar. 41 vjeç do të shugurohej ipeshkëv i Shkupit. Sapo u kthye, kryeipeshkvi Mikel Suma, e emëroi misionar ne Prizren. Më pas kaloi nga Prizreni ne Gjakovë, për shërbim baritor, të cilin e kreu se bashku me dom Anton Teodorin.

Meqë dallohej për zgjuarsi dhe aftësi te veçantë, imzot Suma e emëroi dom Gjonin vikar të përgjithshëm. Me propozimin e Imzot Vinçenc Zmajeviqit, Kazazi u emërua vizitator apostolik i kryeipeshkvisë së Sofjes dhe ipeshkvisë së Nikopolit, në Bullgari. Me 23 shtator 1743, Papa Benedikti XIV e emëroi imzot Gjon Nikollë Kazazin kryeipeshkëv i Shkupit. Palion e mori në Romë, me 16 dhjetor 1743. Gjatë qëndrimit në Romë, në vitin 1743, imzot Kazazi zbuloi ne Bibliotekën e Propagandës Fide të vetmin ekzemplar të ruajtur deri më sot të ‘Mesharit’ të dom Gjon Buzukut, botuar ne vitin 1555. Kryeipeshkvi i Shkupit vdiq me 5 gusht te vitit 1752, duke lënë gjurmë të pashlyera ne historinë tonë dhe si zbulues i parë i librit më të vjetër të shtypur, që njihet deri me sot. Sipas të gjitha gjasave varri i tij gjendet ne rrethinën e Gjakovës.

U zhvillua në New York Parada e 28-të Ndërkombëtare e Emigrantëve

June 24, 2013 by dgreca

Simbolet tona kombëtare, bluzat e kuqe me hartën e Shqipërisë Etnike, flamuri kuq e zi, këngët e vallet nga të gjitha krahinat i dhanë sheshit America një imazh të gjallë, entusiast dhe të larmishëm/

Nga Beqir SINA/

AMERICA AVENUE – NEW YORK CITY : Është një traditë për rreth katër dekada, që në javën e fundit të qershorit në qytetin e Nju Jorkut, bulevardin e saj kryesorë “America”, për çdo vit të zhvillohet Parada Ndërkombëtare e Emigrantëve – International Immigrants Parade. Organizatori i kësaj parade, është një organizatë joqeveritare në Kombet e Bashkuara, me president zotin Edward Juarez-Pagliocco. Tema e Paradës ishte: “Festimi i Unitetit Nëpërmjet Diversitetit”.

Kjo, Paradë, është themeluar 40 vjetë më parë (1973). Kësaj rradhe ajo e kishte edicionin e 28-të vjetore të saj dhe është të mbajtur të shtunën në mesdrekë, e përfaqësuar nga kuadratet e grupeve të emigrantëve nga Shqipëria, Gjeorgjia, Kina, Tibeti, Meksika, Karaibet, Amerika latine dhe Vietnami. Grupet pjesmarrrëse marrshuan në bulevardin America Avenue në mes të rrugëve 43 street dhe 58 street. Parada zgjati më pak se një orë e gjysmë parakalim,

Marshuesit kuqezi – shqiptarët, ishin kësaj rradhe më të shumtit në numër. Qindra shqiptarë nën entuziazëmin dhe demostrimin e simboleve dhe ngjyrave tona kombëtare, parakaluan plot krenari. Parada u Organizua nga organizata Rrënjët Shqiptare, dhe u mbështet pa rezerva nga Lidhja Qytetare Shqiptaro Amerikane, presidenti i saj Joe DioGuardi, Shoqata Ana e Malit, Fondacioni Plavë dhe Guci, Shoqata KOMBI, dhe organizata e shoqata të tjera të komunitetit.

Në marshin e shqiptarëve ishin të rreshtuara tre të ashtuquajtura “parade float – rimorkiot e paradës” të tërhequara nga kamionat, të “veshur” në të gjitha anët me flamuj kombëtarë – kuq e zi, dhe të gjitha ngjyrat e veshjeve folklorike. Me banneret “Rrënjët Shqiptare”, fondacioni Plavë e Guci dhe shoqata Ana e Malit, si dhe me të rinjë e të reja veshur me kostumet popullore, duke vallëzuar dhe kënduar shqip ato parakaluan përmes bulevardit,.

Përfaqësimi i shqiptarëve në këtë paradë, tha presidenti i organizatës Rrënjët Shqiptare, Marko Kepi, është një çështje shumë e rëndësishme, ne jemi shumë të lumtur dhe krenar që po përfaqësohemi për çdo vit në këtë marrshim të vetëm të shqiptarëve deri tani në mes të New Yorkut.

Në këtë Paradë, shqiptarët erdhën më të organizuar se heret e tjera. Me pjesmarjen e shumë grupeve dhe organizatave të tjera shqipëtare, që operojnë jo vetëm në New York, por në gjithë SHBA-të, si grupi i të rinjëve nga Detroiti(dega Rrënjët Shqiptare me kryetar Endrit Topalli), grupi i Teksasit ( me kryetar Besmir Hoxha), Bostoni, dhe New Jersey, duke promovuar të gjitha vlerat tona kulturore dhe folklorike të tilla si kostumet, vallet dhe këngët tona nga treva të ndryshme shqipëtare.

Presidenti i organizatës Rrënjët Shqiptare, Marko Kepi, në fillim të fjalës së tij, i është falenderuar organizatave dhe shoqatave të komunitetit, për gjithë mbështetjen e dhënë në të gjitha aktivitetet, e kësaj organizate. Me këtë rast ata nderuan me çmimin “Nëna Terese”, Ambasadorin Dr. Waheed Waheedullah, për shkrimet e tij kushtuar figurës së Nëna Tereses dhe luftës në Kosovë kur ai ishte ambasador në Kombet e Bashkuara. Ndërsa me çertifikatën e lart të “Mirënjohjes”, për kontributin e madh që kan dhënë në komunitet ata nderuan kryetarin e Shoqatës Shqiptaro Amerikane Ana e Malit, zotin Ismet Kurti, si dhe Top Modelen e njohur shqiptare në New York, Lola Luma, “ambasadoren” shkodrane të bukurisë dhe artit, si dhe disa veprimtarë e lider të tjerë të komunitetit.

Kepi, i cili drejtojë ceremoninë e hapjes, ftojë të këndoi hymnin Amerikan sopranon Lindita Lole. Paradën e përshëndetën presidenti i Lidhjes Qytetare Joseph DioGuardi dhe Këshilltaria e Çështjeve Ballkanike, Shirli Cloyes – DioGuardi, Konsulli i Përgjithshëm të Shqipërisë, Dritan Mishto, kryetari i shoqatës Plavë e Guci, Esad Gjonbalaj, gazetari shqiptaro amerikan Mike Adams, ish -kampioni i boksit “Kosova Kid” Elvir Muriqi, këngëtaria kosovare e spektaklit American Idol – talenteve të reja në SHBA, Melisa Ademi, Dj Edih, kampionin e notit Sidni Hoxha, baritonin e talentuar Bledar Maqellara, dhe kryetarin e shoqatës Kombi, Artur Vrekaj, Paradën e shqiptarëve e nderuan me pjesmarrjen e tyre dhe përfaqësuesit e Konsullatës së Kosovës, konsujt Fatmir Zajmi dhe Ymer Berisha, si dhe veprimtar e lider të komunitetit.,

Pas përshëndetjeve presidenti i organizatës Rrënjët Shqiptare, Marko Kepi, ftojë të gjithë pjesëmarrësit, shumica e tyre të rinjë e të reja shqipëtare, nxënës dhe studentë, aktivistë dhe veprimtarë të komunitetit, nga Kosova, Shqipëria, Mali i Zi, Maqedonia, Lugina e Preshevës dhe Çamëria, që edhe në këtë aktivitet, ata të ishin promotorë dhe udhëheqësit e vërtetë të Paradës së Shqiptarëve. “Ne sot ndihemi krenarë tha Kepi në fund të fjalës së tij që jemi shqiptarë dhe le të parkalojmë në këtë paradë, me plot dinjitet dhe krenari të gjithë së bashku – pa dallim feje bindje apo krahine nën sloganin, JEMI NJË”, tha ai.

Një grup vallëtarësh kishte ardhur me veshjet popullore të krahinës së Çamërisë dhe Malësisë. Grupi i djemëve të Çamërisë marrshoi krenarë, ata mbanin në duar pankarta për të drejtat e tyre, dhe dënonin genocidin grek ndaj shqiptarëve të Çamërisë.

Kudo në shesh shikoje vetëm simbolet tona kombëtare; bluzat e kuqe me hartën etnike, flamuri kuq e zi, këngët e vallet nga të gjitha krahinat, që i dhanë sheshit America, një imazh të gjallë, entusiast dhe të larmishëm, shqiptarë, përgjatë segmentit që ndanë rrugët 43 street dhe 58 street. Një grup prej tyre mbante, pankartat e kandidatit shqiptarë, për në Këshillin e Bashkisë së qytetit të New Yorkut, Ken Biberaj.

Në paradë ke qenë edhe një grup të rinjësh që ka prekur zemrat e shumë shqiptarëve, por edhe të atyre që qëndronin spektatorë në dy anët e sheshit Amerika, përgjatë marshimit në sheshin ku u zhvillua parada. Ai ishte i atyre të rinjëve që mbanin në duar pankarta të mëdha ku shkruhej : “Ethnic Albania – Shqipëria Etnike – Shkupi – Ulqini, Çamëria Kosova” dhe një tjetër në të cilën ishte pikturuar një hartë e Shqipërisë Etnike si dhe : “Malësi, Çamëri, Mitrovicë, Lugina e Preshevës, Sanxhaku, Dardania – Iliria – Arvanite”, Chameria,. Tre banner të mëdhenjë prinin marshimin shqiptarëve në sheshin në zemër të New Yorkut America, : Chamëria – Jemi Një dhe Albanian Roots, ndërsa përrreth tyre dy flamurë kuq e zi gjigandë, qëndronin në mes të pjesmarrëseve. Kurse grupe djemësh e vajzash, veshur me bluza të kuqe, kërcenin dhe këndonin në shesh me një performancë të veçantë.Joe DioGuardi dhe bashkëshortia e tij Shirli Cloyes – DioGuardi bënë paraqitjen e tyre me një autoveturë klasike Cadillac, në xhamin e parë të së cilës ishte vendosur një rug me portretin e Nëna Tereses, në dy krahët e automjetit qëndronin flamuri amerikan dhe ai shqiptarë. DioGuardi, kësaj rradhe demostroi edhe një herë një flamur të kuq me vija të bardha, për të cilin tha ai përfaqëson të shtatë milion shqiptarët në Ballkan.

Një nga pjesët më mbresëlënëse të kësaj parade, së organizuar nga organizata Rrënjët Shqiptare – Albanian Roots, me përkrahjen e Lidhjes Qytetare Shqiptaro Amerikane dhe presidentit të saj Joe DioGuardi, Shoqatës Ana e Malit, Fondacionit Plavë dhe Guci, Shoqatës KOMBI, nga Bostoni, dhe organizata e shoqata të tjera të komunitetit, ishte kontigjenti i fëmijëve, me prindërit e tyre, djemeve dhe vajzave të bukura shqiptare, në “marshimin i tyre me bluzat e kuqe dhe me flamujt kuq e zi, plot me krenari, përgjatë parakalimit një orësh në sheshin America, në zemër të qytetit të New Yorkut.

Kafe “ Kuvendi” në Detroit improvizon votimin e 23 Qershorit 2013

June 24, 2013 by dgreca

Të dielën në mëngjes, si një improvizim elektoral, ndoshta edhe për ta ndjerë veten si në Shqipëri, në Kafe “ Kuvendi”, në Clinton Twp, u organizua një votim për dy kampet kryesore PD – PS.

Në fillim u caktua një komision i përbërë prej tre përsonash: Fran Keci, Veli Zeneli dhe Luard Kullolli, në kohën e hapjse së kutisë, në mungesë të Veli Zenelit u ngarkua Alba Xifaj. Edhe pse ishim tepër të impenjuar me zgjedhjet në Shqipëri, kostumerët e kësaj kafje, gjetën kohë, disa, ( pasi pati edhe prej atyre që nuk e pranuan këtë organizim). Pjetër Nika, një nga emigrantët e parë të viteve 90-të, kujton se kurrë në jetën e tij s’kishte votuar, edhe pse po u afrohet të 60-tave. “Para 90-tës, – thotë Pjetri, – gjëja shkak për të mos qënë afër qendrës ku isha i regjistruar, pra i shmagësha me dashje, dhe nuk votova asnjëherë. Pas 90-tës , këtu në Amerikë s’kam votuar. Sot për mua asht vota e parë dhe po më kujton një vajtore të mirë që kemi pasë në Breg të Matës, Lulen e Zef Kerit. Thonin se kur po votohej për pushtetin e ashtuquajtur popullor demokratik, të viteve të para të pas Luftës së Dytë Botërore, Lula kishte krijuar vargjet që mbahen mend edhe sot: “ Ti moj arka, arka boshe/ që më rri atje në qoshe/ me një kokërr që qet kulaku/si kujton se t’mushet barku?”

Pushteti “ popullor” si do ta lejonte arkën e “ armiqëve” të mbushej, ndaj votimet do të dilnin për afro 50 vjet 99. 99 përqind.

Ky “ votim” i improvizuar është një kujtesë për shtetin shqiptar për mundësitë e organizmit të votimeve kudo në botë, pasi asgjë nuk mungon për t’u realizuar kjo e drejtë kushtetuese për çdo qytetar të Republikës së Shqipërisë, kudo që ai të jetë.

Në fund të procesit, në orën 8:00 Pm , Komisioni hapi kutinë e votimit, kur rezultoi:

Partia Demokratike 24 vota, Partia Socilaiste 4 vota, ndërsa 3 vota të pavlefshme!

Korespodent i “ Kuvendit”