Archives for July 2013

DILEMA SHQIPTARE

July 20, 2013 by dgreca

Politikanet tanë qëndrojnë larg nënshtetasve të tyre, larg nga problemet e tyre, dhe kur është nevoja për taksa nuk përtojnë ti rrjepin fare sepse tashmë natyra e tyre është akomoduar në pushtetin e instinkteve dhe të pasioneve të tyre të liga duke shkatërruar kështu çdo lidhje shoqërore dhe politike./

Nga Bekim Rexhepi/

E dimë se problemi kryesorë në Shqipëri pas Shpalljes së Pavarësisë ishte ngritja e administratës shtetërore me njerëz të aftë dhe të zot. Problemi ishte i vështirë; gjuha shqipe nuk ishte lejuar të mësohej në shkollat e vendit nga administrata osmane; vendi ishte i varfër dhe analfabetizmi mbulonte gati 90% të gjithë popullsisë. Ndërsa sot goxha në koincidencë është edhe Kosova, pas shpalljes se pavarësisë duket se e ka të vështirë të gjejë politikan të pastër.

Si asnjëherë më parë në historinë shqiptare nuk ka pasur më shumë zyrtar të korruptuar, të kriminalizuar, e ne procese hetimore, e gjyqësore. Madje, madje secili qytetar i Kosovës ka një boshllëk dyshimesh, se zyrtaret e shtetit janë të angazhuar për të mirën e tyre e, të shtetit. Kot provon ta bindesh sot atë pas kaq vitesh se ka mbet ndonjëri politikan qe s’është i krimbtë. Po ta shikosh pak këtë histori të pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës, krahu i luftës pas ardhjes në pushtet duket se goxha e ka degraduar luftën e vet, e ka bërë të duket e zbehtë edhe para popullit, e edhe para faktorit ndërkombëtar. Një varg akuzash, një varg hetimesh gjyqësore, një varg vrasjesh të dala në shesh, një varg i gjatë me zyrtar të korruptuar, me haraçe e linçime politike e ka bërë qe vendi të ketë një imazh akoma më të rënd.

Krizat konjukturale, me plot rreziqe që peshojnë mbi institucionet si rrjedhojë e dobësisë së pushtetit qeverisës, perceptimi me shqetësim nga ana e opinionit publik dhe intelektualëve të shumtë po alarmojnë shenjat e anarkisë. Dilema shqiptare për pushtet rezonus thellohen sepse në anën tjetër kemi një pushtet autokratik, i cili po zgjerohet pa kuptuar së paku edhe fabulën e vet.

Ngjashëm si Sevarius-i gënjejnë popullin e tyre. Pra, politikanet tanë qëndrojnë larg nënshtetasve të tyre, larg nga problemet e tyre, dhe kur është nevoja për taksa nuk përtojnë ti rrjepin fare sepse tashmë natyra e tyre është akomoduar në pushtetin e instinkteve dhe të pasioneve të tyre të liga duke shkatërruar kështu çdo lidhje shoqërore dhe politike.

Paqja më pak po duket përjashtim sepse të gjitha rregullat shkelen dhe shkatërrohen në favorin e interesit të ngushtë të tyre. Për pak vite ata kanë shitur të gjitha pasurit e shtetit, madje pasurit e tyre janë më te larta se pasurit e disa zyrtarëve ne shtetet industriale. Ligji shtetëror është kthyer në vizion të kapadaillëkut të tyre, po s’je me ta je mish për ta.

The holocaust and the Albanian Salvation

July 20, 2013 by dgreca

Albania rescued at least 3280 Jews/

By Saimir Lolja/

In January 2005, the United Nations Organization designated January 27^th as the International Holocaust Remembrance Day. This day was established in memory of the victims of the Holocaust before and during WWII when millions of European citizens, including six million Jews were annihilated. The Albanian Parliament endorsed this day and called it “The Day of Remembrance”. Albania, sanctuary for many Jews between 1933-1944, gives venue to relevant activities each year. The outstanding book “Kristallnacht” by Sir Martin Gilbert vividly shows the systematic and increasingly atrocious persecution of the Jews during the period of 1933-1945.

The Jewish community existed in Germany for 2000 years and it was completely assimilated into the German culture and way of life. Apart from the wounded, 12’000 Jews fell in the battles of WWI as German soldiers and many others were militarily decorated. In January 1933, a Nazi regime came to power in Germany and systematic discriminations began without delay against Jews there. Overnight, half a million German Jews, who constituted 0.76% of the population, were identified by Nazi propaganda as the cause of Germany’s defeat in WWI and the economic calamites that followed.

During 1933, the German government issued 42 laws against Jews, which restricted their citizenship rights of employment and education. The decrees ordered the exclusion of all Jews from government-related jobs, including schools and universities. Throughout 1934, the German government introduced 19 additional laws specifically targeting Jews. In 1935, there were 29 other laws purposely introduced against Jews; including, the prevention of marriages between a Jew and a non-Jew and the devaluation of German citizenship for Jews and those with Jewish origin. Through the years 1936-1937 another 46 laws were issued against Jews. On the 12^th of March, 1938, Austria joined Germany and thus 185’000 Austrian Jews became subjected to the Nazi regime. On the 17^th of August, 1938, a law was passed ordering that all male Jews have the name “Israel” and all female Jews have the name “Sarah” added to their documents and/or passports. On the 15^th of October, 1938, German authorities considered the passports held by German Jews and Austrian Jews invalid.

The 10^th of November 1938 carved its place in history as “Kristallnacht” – “The Night of Broken Glass”. This day was the climax of five years and nine months of orderly persecution against German and Austrian Jews. On this day and night, according to a pre-laid plan, the storm troopers and Nazi youth attacked, destroyed, burned, and desecrated everything Jewish in every village, town, and city. More than 1000 synagogues were burnt, thousands of Jewish shops and houses were destroyed. Passing Jews were mercilessly assaulted in the streets, 91 Jews were killed, and 30’000 Jewish males between 16 and 60 years old were arrested and sent to concentration camps. The harsh situation continued as all Jewish newspapers, magazines, and businesses were shut down. Jews were prohibited from places of recreation, universities, etc. Since there was no state of war with other countries, these events were documented by hundreds of foreign journalists and subsequently published in the western newspapers. The “Night of Broken Glass” was a turning point for mankind as it changed its perception of Nazism. That night was like an echo from the year of 1543. During that year, spiritual professor Martin Luther (born on 10 November 1483) wrote a letter entitled “On Jews and Their Lies”. In the letter he wrote that, “The Jewish synagogues should be burnt, their homes should be destroyed, their money confiscated, and their liberty curtailed for the sake of God.” (Lexoje te plote ne Diellin e printuar. korrik 2013)

Hapet Bar- akulli në New York

July 20, 2013 by dgreca

*Temperatura brenda në Bar, është 23 gradë Fahrenheit, kjo përkthehet në minus 5 gradë Celsius – Çdo ftohje-emitting bëhet me pajisje automatike që mund të shkrijë dhe ngrijë njëlloj si në Arktik/

SHKRUAN: BEQIR SINA, New York/

NEW YORK CITY : – Bar akulli, pasi mund t’i gjesh vetëm në Arktik, të përdorura më parë nga turistët dhe eksploruesit, ndonjë lokalë të till në, Finlandë, Daninimarkë, Norvegji apo Suedi, ka zbarkuar në javën e parë të korrikut edhe në Manhattan Midtown, ose, më saktësisht, në hollin e e Hotelit në Midtown “New York Hilton Hotel”.

Gjithëçka ka filluar me nxehtësinë e verës së “çmendur”, dhe që tani njujorkezët janë të gatshëm për të ndier edhe të ” dridhurat e mëdha” të dimriti të akullt – në mes të verës, dhe, në mes të qytetit Manhattan – New York.
Në New Jork, javën e parë të këtij muaji është hapur Bar akulli i parë, i cili gjendet në mes të qytetit në Midtown New York Hilton në Avenuen e gjashtë. Hyrja kushton 20 dollare dhe përfshin veshje të stilit eskimez me doreza dhe nje gezof me kapuc me push deri tek qafa dhe veshët. “Rezistentët” mund të qendrojnë në se i “preferojnë” të ftohtit, sipas veshjes që dëshiron. Për çdo klient ka një kokteje me pije të ndryshme nën një temperaturë minus 5 gradë Celsius.
Bari është i tërë i bërë prej akulli. Dy “Guvat e akullta”, muret, kollanat ,tavolinat, ulëset, dyshemeja , tavani, të gjitha janë bërë prej akulli – përveç se pjesa e lartme(mbulesa e tavolinave dhe banakut), është prej xhami të trashë, druri dhe mermeri, lëkurë dreri në disa vende, të Barit.
“Muret, dhe gjithçka”, tha menaxheri Chris Eldridge, duke shtuar se “Karriget ku ju keni për t’u ulur në, madje edhe drita mbi kokën tuaj janë bërë prej akulli.”
“Artitektët” dhe krijuesit e këtij Bari, thonë se kjo është gdhendur e gjithë nga pllaka të trasha akulli “100 për qind të sjellura ka Poli i Veriut .” E vërteta është, që ky Bar, është diçka e veçantë, ekstra- e qartë “carvers” akull sidomos në mes të New Yorkut dhe në mes të verës, – të gjeni një ambjet kaq të përshtatur natyrorë sikur jeni duke kaluar pushimet në Polin e Veriut, i deklaroi njëri prej tyre NY1 . Ai shpjegojë se “Rreth 350 blloqet e akullit, ku secili prej tyre peshon deri në 100 paund, u përdorën për të krijuar një mjedis të ftohtë, që janë menduar për të krijuar imazhin e shpellave në akull të eskimezve, dhe janë bër me qëllim që frekuentuesit të ndjehen mirë në një pasdite Manhattan, kur temperaturat u rritën mbi 40 gradë Celsius.”
Temperatura brenda në Bar, është 23 gradë Fahrenheit, kjo përkthehet në minus 5 gradë Celsius – Çdo ftohje-emitting bëhet me pajisje automatike që mund të shkrijë dhe ngrijë njëlloj si në Arktik –
“Kjo, është një përvojë, që do t’ju qetësojë trupin dhe klientët të relaksohen në mes të kësaj vape të madhe!” thotë në faqen e internetit pronari i kompanisë, i cili këtë koncept e ka krijua më parë në Zelandën e Re nga krijuesi Craig Ling, pastaj ai ka testuar të bëjë të njëjtën gjë, kur ngriti një banesë eskimeze në Olimpiadën 2010 në Vankuver. Ling është tani një partner në biznesin e Nju Jorkut” tha ai.

Për dekorin e saj tha ai është përdorur një gdhendës akulli, i cili ndryshojë pikturat në skulptura në të gjitha anët e Barit. Çdo skulpturë ka të pasqyruara disa muaj, me krijimet, që pasqyrojnë të katë sezonet, vendet e akullta për rreth rruzullit, kafshë të egra, ose madje edhe logot e korporatave dhe produkteve të akullta.
Koncesionet e vetëme në rehati të ngrohtë janë disa kolltukë të mbuluara në faux – lëkurë dreri. Pijet pasqyrojnë qartësin e akullt: më së shumti në vitrinë reklamohet vodka me bazë të koktejeve në porosin e çdo klienti, por ai rekomandohet të mbajë syzet e bëra nga uji artezian. Bartenderi Paulin Stavros, është veshur me të brendshme termike dhe çizme bore, “ashtu si dimër në Nju Jork”, tha 27-vjeçari Stavros. Gjatë frekuntimit dhe në fund bëhet një fotografi në Bar akullin, për çdo frekuentues, e përfshirë në listën e menus, së paguar, në hyrje, duke prodhuar imazhe që të ftuarit mund të marrim më vonë për t’i treguar ato tek familjarët dhe miqtë.
Bar akulli ka një orar mjaft të pranueshem – hapet prej orës 2 pasdite, dhe mbyllet në orën 10 të darkës, fëmijët dhe familjet janë të mirëseardhura, thonë pronarët e lokalit.

Shtypi njujorkez shkruan se kjo është një përpjekje multimillion dollar, ajo kushtojë mbi 5 million dollar për të ndërtuar atë bar në Manhattan – tha Noel Bowman,.
Klienti i parë Kevin Parker, 36 vjeç, një pronar të pasurive të patundshme, pagoi një shtesë të vogël për të veshur një pallto të bardhë faux-lesh si ai clutched, i eskimezve dhe u ul në Bar “Big Apple” të lokalit me një gotë liker me limoni. Ai mbeti shumë i impresiunuar dhe tha se “Ky është Nju Jorku !: I Ëmbël dhe i thekshëm”

Bari është i gjithë i ngrirë dhe të gjitha pijet janë nën akull – jo të ngrira.
Kilentët duhet të paguajnë një tarifë 20 dollar për të hyrë në lokal. Ata janë të pajisur me doreza e të disponueshme dhe një gëzof me kapuç ose xhaketa me lesh faux për 45 dollar . Lokali ka dy dyer metalike të mëdha në atë që është në thelb një shëtitje si “në një frigorifer industrial” dhe mbahet në një temperaturë 23 gradë Fahrenheit – minus 5 gradë Cesius.

Vendi

Bari në New Jork është i treti në zinxhirin e lokaleve të aktullta që puojnë në minus 5 gradë, me dy “shpella” akulli , për herë të parë është ndërtuar brenda një hoteli në Las Vegas. Bar akulli në New York është versioni më shumë një akullit “laraman-à-Terre”, me një studio kryesore kryesor dhe një dhomë të madhe me një bar të gdhendur në akull dhe skulptura kitschy imituar si një Lady Liberty e ngrirë, si dhe dy kthina të vogla të mobiluar me stola akull. Hapësira e tërë është natyrë e qetë që përshtatet për rreth 30 persona, të cilët janë lehtësisht më miqësore që ju do të takoni si rëndom në një klub nate në Manhatan

Dr. Berisha prapë me rekord

July 20, 2013 by dgreca

Deklarata e Kryeministrit: Arrita një rekord të ri, 145 minuta not në Dhërmi! Gati për beteja të reja…!/

TIRANË- Kryeministri në detyrë Sali Berisha ka arritur një rekord të ri personal në not. Lajmi bëhet i ditur nga vetë ai përmes faqes së Facebook, ku nuk ka ngurur të postojë edhe foto gjatë notit.
Teksa shprehet se është gati për beteja të reja, Berisha shton se ka notuar sot në Dhërmi për plot 145 minuta, 5 minuta më shumë se një vit më parë.
Një vit më parë kryeministri notoi për 140 minuta, rekord ky i thyer këtë vit. Edhe pse vitet e tjera rekordet në not i ka parë si një ogur të mirë edhe për karrierën politike, edhe këtë vit, pavarësisht se ka humbur zgjedhjet, Berisha shprehet optimist, kur thotë “Gati për beteja të reja”.
“Sot në Dhërmi bëra një check up në natyrë! Një rekord i ri u arrit. 145 minuta not të të gjitha stileve. Gati për beteja të reja, të fuqishme që na presin”, komenton Berisha.
Në një njoftim të zëdhënëses së tij Erla Mëhilli sqarohet se kryeministri së bashku me familjen, nipërit dhe mbesat ka zgjedhur edhe këtë vit të pushojë për disa ditë në Dhërmi.
“Ai vendosi një rekord të ri personal, duke notuar pandërprerë dhe duke përshkuar disa herë distancën deri tek Bovat, në plot 145 minuta. Pushimet në Dhërmi gjatë muajit gusht, për Kryeministrin Berisha, janë kthyer në një ritual pothuajse të përvitshëm”, theksohet më tej.(Kortezi:Balkanweb)

Komandanti kosovar paraqitet në gjyq

July 20, 2013 by dgreca

Nga Pellumb KULLA/

Në të vërtetë ky është një shkrim i hartuar në 2006, një javë pasi komandanti i Dukagjinit Ramush Haradinaj, la postin e kryeministrit të Kosovës dhe u paraqit përpara Gjykatës Ndërkombëtare të Hagës, e cila pat qenë ngritur enkas për të gjykuar krimet në luftën komplekse që serbët e Millosheviçit nuk lanë qoshe të ish-Jugosllavisë pa i vënë flakën. Është i pabotuar më parë dhe iu riktheva tani që rreth figurës së Haradinajt u pa një re pluhuri që m’u duk pa vend që u ngrit. Ky opinion është dhënë në një klub diskutimesh në internet. Dhe bash si tani ne që përshëndetëm udhëtimin drejt Hagës së komandantit kosovar, duruam ironira për tiparet folklorike të gëzimit tonë. Kush mendonte atëherë që lirimi i komandantit të UCK-së nga gjykata ndërkombëtare do të zgjaste mbi gjashtë vjet! Dhe nuk qënka liruar ende, se ja vazhdon gjykimi tek ajo më e vështira, kombëtarja!… Ja shkrimi:

Atë ditë që kryeministri i Kosovës, zoti Ramush Haradinaj, dha dorëheqjen dhe deklaroi ndërmendjen e paraqitjes aty ku e akuzonin, e përshëndeta edhe unë si shumë e shumë të tjerë. Përshëndetja ime ishte e pa menduar, si të thuash, e vetvetishme. Instinkti më pengoi të bëja llogari politike, apo gërmime mbi listën e akuzave që i faturohen kryeministrit të Kosovës. Nëse akuzat janë të rënda, nëse veprat mizore janë të tmerrshme dhe, sidomos, nëse ato vërtetohen, natyrisht, i tërë dënimi dhe përbuzja do të bjerë mbi Haradinajn. E jo mbi Rugovën, Klarkun, Eliot Engellin, apo politikanët e mbarë Shqipërisë që e përshëndetën gjestin e tij. Dhe, vetkuptohet, nuk do të bjerë as mbi mua që në fund të fundit nuk bëra ndonjë deklaratë publike kushediçë, përveç asaj ngritje të zërit deri në “nivelet e larta” të këtij klubi të gjërë diskutantësh.

E përshëndeta dhe rikthehem në të, pak edhe për inat të atyre që prisnin zotin Haradinaj të merrte malet, tani që e thirri Gjyqi i Hagës. Dorëzimi i tij ishte i bukur, sepse qe shfajësimi i parë i Komandantit të Zonës së Dukagjinit para nesh. Shfajësimin njerëzit e bëjnë me llafe, por ai lloj shfajësimi nuk është kurrë si ky i veprave. Nuk dua të hyj nëpër tërë hamendjet mbi kurthet dhe intrigat, mbi dorën e fshehtë të miqve të fuqishëm të serbëve, “që e shtynë Presidentin Rugova të caktonte për kryeministër një “kriminel”, e blla-blla-blla, që pastaj, kur të vinte akuza nga Haga, ky parvëny në postin kryeministror, t’ia mbathte maleve me gjithë pasonjësit e tij” e pallavra të këtij lloji. Edhe ata që mendonin se Haradinaj nuk do të paraqitej në thirrjen nga Gjykata, nuk kanë shumë faj kur shohin Bin Ladenin të rrijë guvave, kur Sadami ndënji muaj me rradhë i fshehur në një pusbodrum, kur doktor Karaxhiçi dhe gjenerali Mlladiç fshihen ende, që prej 10 vjetësh nëpër xhunglat e nacionalizmit serb, dhe kur mjafton të shkelësh pultin në TV dhe do të shohësh pa tjetër filma me gjeneralë kriminelë nazistë, të maskuar që mbijetojnë nëpër Argjentinë e gjetiu. Sill po të duash ndërmend dhe faktin që Haradinaj është bashkëkombas i mijëra narkotrafikantëve, kriminelëve, hajdutëve mbarëshqiptarë, që gjallojnë mbi këtë rruzull, nën identitete të dubluara e tripluara!

Në fakt, unë përgjigjem disi i prekur që na i cilësuan si folklorike, patetike e dithirambike, përshëndetjet që i bëmë gjestit të Haradinaj, epitete me të cilat ishin të mbushura replikat kundër nesh. Ne, një dorë anëtarësh të këtij klubi, “përfaqësojmë folklorin shqiptaromadh”, prandaj një e dy edhe fshikullohemi nga “lartësitë e kësaj qasje të ftohtë, moderne, mbiatdhetare perëndimore”…

Së pari, nxitoj t’ju them, që vihet re fort qartë se të gjithë ju që nënqeshni me folklorin tonë, jeni katërcipërisht të bindur se kur fjala është për zotin Haradinaj, do të keni të bëni me një kriminel të kallëpit të Karaxhiçit. Dhe ky është një paragjykim edhe më i poshtër, se paragjykimi dhe urimi ynë që të mos jetë ashtu. Së dyti, unë nuk di se si mundet një njeri, i racës “vështirësisht të zhillueshme të shqiptarëve”, pra ky Haradinaj, të jetë kaq i dyzuar dhe të vuajë dyzimin në një shkallë aq të lartë, sa para ca vitesh të ketë qenë kriminel, përdhunues, të ketë arritur deri aty sa të ketë shpuar me bajonetë barqe grash shtatzëna, dhe tani të bëjë gjestin fisnik të respektimit pa lëkundje të institucioneve ndërkombëtare?! Ta vesh në dukje këtë, nuk të bën aspak folklorik dhe patetik, më duket!

Si mundet që të ketë shqiptarë që të jenë kaq fare të paanshëm, sa ta shohin konfliktin në truallin e Kosovës si një ndeshje palësh të barabarta?! Si ndodhka që argumenti i përjetshëm në situatën “pushtues-liberatorë” nuk hyka fare në punë në këtë rast?! Unë e kuptoj që komandanti vendas ka përgjegjësi për bëmat e ushtarëve të tij, por, a nuk paska dhe nja pesë pikë shfajësimi më shumë një komandant, që ndryshe nga armiku, e zhvillon betejën para oborrit të gjyshes së vet dhe i ka që të gjithë ushtarët të traumatizuar nga që kanë parë motra të lebetitura nën shalët e pushtuesve, të cilët më shumë se sa shfrynin epshet, zbraznin poshtërimin mbi to?!

Në këtë botë shohim ende mijëra përmendore komandantësh, strategësh e perandorësh, të cilëve nuk u përmenden mëkatet e ashtuquajtura të “dorës së dytë”. Stalini fitoi luftën mbi nazizmin, por ama para dhe pas saj, pushkatoi me dhjetra mijëra oficerë të vetët, mes të cilëve shumë e shumë gjeneralë dhe mareshallë. Napoleoni ia shfarosi Francës lulen e rinisë dhe pa vrarë shumë mendjen braktisi pesëqindmijë ushtarë në mes të dimrit të Rusisë. E të mos hyjmë, pastaj, në parcelat e mëkateve që i atribuohen presidentëve amerikanë që nga Hiroshima e deri në qërrimin e hesapeve me diktatorë dhe terroristë. Fati i atyre që komandojnë do te jetë gjithmonë i tillë, kompleks. Këto të “dorës së dytë” të tyre përbëjnë një mal me mëkate! Përse nuk duhet ta shohim me këtë dritë dhe Komandantin e rajonit të Dukagjinit dhe kryeministrin e Kosovës, që shkon të përgjigjet për veten dhe ushtarët e tij deri aty në majat e majave të drejtësisë?!

Ai ka shkuar në Hagë i sigurtë dhe i vendosur dhe unë,
përsëri, e përshëndes dhe uroj që të dalë i nderuar!(Publikohet me lejen e autorit)