Archives for December 2014

NJE DITE NDRYSHE

December 4, 2014 by dgreca

Nga Mimoza Dajci/
Krahasuar me shtetet e tjera te Amerikes transporti hekurudhor e ai rrugor ne New York perben nje linje perfekte ne sherbim te qytetarit. Duke ekzistuar nje komoditet i tille, fale teknikes bashkohore por edhe punes se mire te disa scientisteve shqiptare, blerja e nje makine ne kete shtet gjigand ndoshta do te ishte (te pakten per ekonomine time) nje lluks i panevojshem, por mos te harrojme se nganjehere te pasurit e nje makine eshte edhe domosdoshmeri. Megjithese nuk i kisha mundesite financiare per te mbajtur makine, halli me beri te blej nje te tille.
Ate kohe punoja turni i dyte ne spital e kthehesha vone ne shtepi, e pas ores dhjete te mbremjes trenat sa vinin e rralloheshin. Nata eshte shume e frikshme ne Bronx. Para disa kohe nje pacient afrikano amerikan i shtruar ne urgjence (aty ku une punoj) me tha se mjeku i kishte thene te dilte nga spitali, pasi nuk kishte ndonje diagnoze serioze ashtu sic kishte meduar ai, por pacienti kerkonte te qendronte ne urgjence deri ne te gdhire sepse kishte frike te shkonte ne shtepi ne ate ore te nates (11pm), qe sipas tij ishte e rrezikshme dhe me pasoja per jeten. Po pse keni frike e pyeta une. Ju jeni edhe mashkull. Ai me pa i habitur e si me medyshje me tha, pse nuk e dini ju qe pas ores dhjete te mbremjes planifikohen vrasjet e vjedhjet ne Bronx. Jo i thashe nuk e di…
Ne fakt flitet shume per dhune, vrasje e grabitje nga individe te ndryshem, pavaresisht, se kriminaliteti ne Bronx keto vitet e fundit ka shenuar renie.
Nuk jam raciste por, nje mbremje duke u kthyer nga puna ne oret e vona te nates nje njeri me ngjyre me ndoqi nga pas ne tren, e kur zbrita nga treni me kercenoi me thike. Ishte vertete e frikshme. Po me kanosej jeta nga nje i panjohur. Te pakten ate njeri nuk e kisha pare ndonjehere. Veshur me xhup e kapuc ne koke (sezon vere) ne duar mbante doreza lekure dhe nje cader te madhe, si duket aty fshihte thiken e krimit e kerkonte me cdo kusht te realizonte ndonje vrasje. Viktimen e gjeti, gjahu ate nate per ate isha une. Ishte ose jo i droguar kete nuk mund ta them. Trenisti ndiqte me shpejtesi itenerarin e rruges, une ndrova vend, u la ne nje sedilje tjeter te vagonit. I panjohuri me doli perballe, me shikonte ngultas panderprerje nen syzet e erreta. Po perjetoja nje moment tmerri. Arrita ne stacionin tim – afer shtepise. Zbrita nga treni “me qetesi” ai me parakaloi ne heshtje, pas nja njezet hapash u fsheh pas nje makine. Mendoi ndoshta se nuk e vura re, nga cadra dallova te nxirte nje send qe shendriste si pasqyre, ishte nje alamet thike, te cilen kur me pa qe e pashe e ngriti perpjete ne drejtimin tim. Si ne nje sprint vrapuesi nxitova per te krijuar sa me shpejt distance ndaj tij. Edhe ai filloi te vrapoje pas meje, por nuk me arriti dot. Fale vrapit te shpejte qe bera e kalimit te nje makine policie aty prane shpetova nga kthetrat e vrastarit.
Kjo histori ishte qe i vuri kapakun cdo ngjarje per te blere makine, duke me detyruar qe edhe pse me sforco te madhe ekonomike te paisesha edhe une me nje mjet qe do te me shpetonte jeten. Me nje fjale i vura nje”arne” ekonomise se jetes time, sigurisht jo te pasur, por relativisht te perballueshme ne saj te punes se perditshme qe bej.

*** *** ***

Stilistja e pemeve

Edhe pse u ndala pak tek ky episod, ideja e ketij shkrimi me largon sadopak kujtesen nga ajo eksperience e hidhur, te cilen nganjehere e quaj si “nje enderr te keqe”, e me orienton tek natyra e fresket e gjelberimi i saj. Pra sic ju tregova me siper halli me detyroi qe te blej makine per te shpetuar jeten nga ndonje sulm i pa pritur pas 13 vitesh qendrimi ne SHBA, e ne nje moshe relativisht jo te re.
Shpesh kur vozisim me makine na jepet rasti te shikojme anes rrugeve peme pafund te mbjella ne menyre simetrike nga dora e njeriut, qe duket sikur sfilojne ne tapetin e gjelber, si dhe parqe te tera me lule. Kur shikon keto bukuri te rralla te qartesohet shikimi e i jep makines ne cdo ore te dites e nates, pasi dashur pa dashur syte te kalojne edhe tek pejsazhi i bukur i natyres.

*** *** ***

Pema eshte nje fenomen natyror e femeror persa i perket gramatikes, por edhe po ta shikosh me vemendje strukturen e saj, ajo eshte e ndertuar me shume feminilitet, si nga trungu ashtu edhe eleganca. Si dhe femrat, pemet e ndrojne pamjen e makeup-in e tyre shpesh, ne te kater stinet e vitit. Lekundjet e perkedheljet e pemeve nga era ne vjeshte e ne dimer te sjellin para sysh vajzat e reja e plote jete qe parakalojne si pasarela mode, apo si vajzat e llastuara qe per te terhequr vemendjen duket sikur thone “Hej kalimtare te dashur egzistojme edhe ne”. Shume bukur, edhe ne i pranojme i shikojme me dashuri pemet qe kemi perqark e sa te mundemi i mbrojme ato nga ndonje dashakeqes.
Interesante ishte kur mesova nga interneti se studiuesi amerikan Sam Van Aken kishte arritur te krijonte pemen e hibritizuar me 40 lloje frutash. Pema e tij ishte kthyer ne nje prodhimtare te shkelqyer, ne cdo kohe ajo ishte e mbushur me lule e fruta te ndryshme sipas stineve te vitit. S’kishte gje me te bukur, nje shporte e madhe me fruta qe mund ta shijosh cdo dite te vitit. E kjo shporte e mrekullueshme me fruta i erdhi si dhurate njerezimit fale shkenctarit amerikan e natyres meme.
Por mos te harrojme se pemet kane nje stil te vecante ne prezencen e tyre. Ato kane nje stil te paarritshem, packa se Lady Gaga apo ndonje artiste tjeter kerkon ti imitoje, perseri pemet mbeten unike ne “stilin” e tyre. Stilistet e pasarelave Giorggo Armani, Gianni Versace sigurisht mbeten legjenda ne biznesin e modes, por ndryshe nga keto emra, emri i stilistes se pemeve eshte shume i thjeshte. Ajo ka nje popullaritet te madh, e per modesti quhet mema natyre. Gjithe jeten e saj brez pas brezi e ka kaluar duke menduar e punuar pa u lodhur qe “fustanet e vajzave te saj” te duken sa me te bukura, pasi ato kane nje larmi ne veshjet e tyre, ndryshe duken ne pranvere, ndryshe ne vere, e ndryshe ne vjeshte e ne dimer.
Mema natyre me fantazine e saj krijon “veshje” per te gjitha stinet e vitit, ne menyre qe pemet te duken sa me terheqese nga fansat e tyre. Cfare perben edhe suksesin e saj. Ajo ndihet e lumtur e krenare qe per cdo sezon pemet kane luk ndryshe cdo kohe. S’ka gje me mahnitese kur i shikojme pemet ne pranvere te mbulura nen kurore lulesh, lloj-lloj ngjyrash roze, te bardhe, te verdhe, te kalter, te purpult, te kuqe. Ato te shijshme jane edhe ne vere se na sjellin kenaqesi me frutat e tyre sidomos tek femijet, jo se frutat nuk u pelqejne te rriturve pasi ato jane te pasura ne vitamina, por te vegjelit gezohen kur kacavirren neper deget e tyre per te keputur ndonje koker molle, dardhe, pjeshke, ftua apo hurme farezeze. Era dhe aroma qe ato na dhurojne eshte kurdohere e kendshme dhe pastron ajrin e ndotur.
– Cfare ere te mire mban porfumi juaj – i tha nje vajze ne nje mbremje shoqes se saj.
– Faleminderit – i tha tjera – eshte porfumi im i preferuar nga lulja jasmin.
Sa here kalojme prane nje peme bliri, mimoze apo kumbulle rruga perqark kundermon ere te mire dhe lulet reflektojne gjithe sharm nen kolorin e tyre.
Per tu ndalur serish tek stilistja e pemeve me duhet te them se asaj i takon me te vertete Cmimi me i Larte i Botes qe duhet te mare nje krijues arti, pasi ajo ne pranver i vesh pemet me lule dhe arome te kendshme, ne vere i mbush me fruta, ne vjeshte i rrethon rrenjet e tyre me gjethet e rena dhe i ngroh me ndonje rreze dielli qe shfaqet ne horizont, ndersa ne dimer i vesh me petkun e bardhe te debores.
Me rastin e Krishtlindjeve debora u hedh bredhave mantelin e bardhe, njerezit i zbukurojne ato me drita, ndersa femijet hedhin valle rreth tyre e marin dhuratat qe u ka sjelle Santa Claus.
Feminilitetin e pemeve e kemi kudo, e na pelqen kur i shikojme sa here ecim apo vozisim me makine neper rruget e gjata e te pafund te botes. Keshtu qe edhe makina eshte ne nje fare menyre nje “domosdoshmeri” per te shpetuar jete e per te shijuar natyren e bukur .

New York, Dhjetor 2014

Hirushja, the first interactive Albanian app for kids

December 4, 2014 by dgreca

ODA Lab announced the release of the first product of its kind: an interactive gaming and learning app in Albanian for kids. The app is called “Hirushja” and it is an interactive learning tool for children of Albanian descent. HIRUSHJA will be one of the fairy-tails released under Lepuroshi Learning Center, which is a collection of interactive activities that allows young kids to play and learn at the same time while enjoying classic stories and games. The Hirushja app will become available to Android and iOS users on February 15, 2015.
HIRUSHJA is an Albanian app for learning recommended to children age three to eight. It offers a collection of fun activities that are designed to improve literacy through interactive games around classic children’s literature and familiar puzzle challenges such as the Rubik’s cube.
Concept – Message from CEO
“The idea for this product originated out of a real, personal need. I am one of the founders of ODA Lab and a father to a seven-year-old girl. Every summer I send her to my parents’ house in Kosova to make sure that she is exposed to Albanian culture and language. I noticed that shortly after she returns from the trip, she begins to lose everything she has learned over the summer months, because the young mind needs to stay active in order to retain the vocabulary.
Like most modern kids my daughter loves to spend time on her tablet. It has been a great challenge, as a parent, to find meaningful activities for her to engage in during the screen time. As I searched for apps to help her stay connected to the Albanian language, I realized that while there are plenty available to the English-speaking children, there isn’t the same pool of resources for Albanian children to learn interactively. My partners and I decided to put our heads together and create a tool that would allow kids to learn in a fun way in Albanian.
We didn’t want to cut into a child’s play time, in fact, our goal was to make kids feel like they are playing rather than learning and this is why we purposefully created a non-academic interactive tool that is free of drill-based exercises.
Our team dedicated the past year to researching and testing various learning techniques with focus to build out a technology that is effective, visually engaging and easy to use,” stated Rinol Alaj, co-founder and CEO of ODA Lab.
A Message From Our Founders
“We founded ODA Lab with a mission to give back to our community by utilizing the skills and knowledge we have obtained while studying and living abroad.
We are group of globetrotters, with origin from Kosova. Since we left the country of our origins we have established ourselves as professionals around the glove, thanks to the great opportunities awarded to us through higher education and stable economy. Several of us have recently returned home to continue our lives and professional development in Kosova.
With most of our family and friends residing in Kosova we still feel a deep connection to our native community. Throughout our many visits home, and to surrounding territories, we have uncovered that economic barriers prevent people from participating in newer technologies. This exposes them to the dangers associated with the digital divide, which perpetuates socio-economic inequality between the rich and poor countries.
Our mission is to help alleviate the technological gap by creating digital resources with purpose of increasing interactive way through use of latest technology and by working with government officials to solve obstacles around access, connectivity and content availability. We established ODA Lab because we believe that our mission is achievable if we apply creativity and innovation to incorporate digital solutions.
Technology is a powerful tool that has the capacity to change the way people communicate, learn and operate their daily lives. Our long-term vision is to work across cultures and industries to build tech products that improve the lives of the people and strengthen communities.
We begin this journey through our first offering HIRUSHJA, a digital learning tool that allows kids to play and learn at the same time in Albanian language,” said Driton Alaj, Chief Information Officer of ODA Lab.
About ODA Lab
ODA Lab (www.oda-lab.com) was founded early 2014. ODA Lab is an international digital services company with touch points in United States, Switzerland and Kosova, where it houses the main production facilities. It specializes in web and mobile application development, product design, and digital strategy – delivering end-to-end solutions to its clients and consumers globally.
ODA’s Headquarters are located in Pristina, Kosova, with a team comprising of professional Developers, Programmers, Researchers, and Designers which are overseen by the Chief Information Officer (CIO). The PR and Marketing Operations is located in Switzerland and United States, which is led by a team of great researchers with many years of experience brand and market research.
“Our multidisciplinary team consists of computer scientists, graphic designers, marketing specialists, business strategists and human factors researchers. Having a diverse team enables us to form a deeper understanding of industry pain-points and formulate comprehensive, transformational ideas.
We strive to be a holistic, socially conscious enterprise, which means that the products and business solutions we put out into the world must align with our core values – becoming successful, while enhancing the lives of individuals and strengthening communities,” said Alban Nevzati, co-founder of ODA Lab.

Sa vështirë është me jetue shqip!

December 4, 2014 by dgreca

Nga Fahri XHARRA/
Nëse në botë flitej e shkruhej drejt për ne, neve nuk na mundësohej të kishim qasje në këto shkrime. Arsyet ishin të ndryshme, por të gjitha me një qëllim: “shqiptarët, nuk guxojnë të shkollohen, janë raca më e zgjuar e Ballkanit dhe nëse ata e njohin të kaluarën e tyre, paraqesin rrezik.” Vitet kalojnë, kohërat ndryshojnë dhe një rizgjim kombëtar është më se i nevojshëm. Ne nuk guxojmë të mbesim peng i të fshehurit të së vërtetës për ne. Ne duhet të vërtetën tonë ta qesim në pozita më të favorshme dhe ndriçimi i saj me njohjen e saj me pranimin e saj, me mburrjen tonë për të kaluarën tonë, do të na bënte më të preferuar nga ana botës së civilizuar, dhe në të njëjtën kohë do t`i thyenim hundët e fqinjëve të cilët na kanë sjell në këtë gjendje të alivanosjës
Nuk po kërkoj as që po lypi shqiptar në Mars ,nuk më shkon mendja se po e kërkojtë pamundurën -thjesht një thirrje për të u mos shkombëtarizuar ata që kanë mbetur në ato anë. Jemi një. Edhe pse historia ishte e pa mëshirëshme për ne: na ”ndanë e na coptuan”.Pse në thonjëza ”na ndanë e na coptuan”? Asgjë më tepër se një rivizatim në hartën gjeografike që u krye , një rivizatim me dhunë e me terror , një rivizatim grykësie..A mos është ky një nacinalizëm i imi? Jo, sepse edhe në kohërat e ndarjeve dhe coptimeve i kishim miqët tanë që nuk munden ndryshe të veprojnë përveq në ruajtjen e shënimeve për ne se ku ishim dhe ku mbetëm. Tokat ”lëvizin”.Nuk i dihet.
Është vështirë me jetue shqip ? “Nuk ka ligj më të fortë se ligji i popullit. Nuk ka shtet pa popull. Populli sheh. Populli dëgjon. Populli duron. Populli veneron. Populli njeh secilin nesh. Kush mund të dëshmojë para Zotit o para botës se populli s’i njeh kush janë kriminelët, kush janë çlirimtarët? Kush janë atdhetarët, kush janë hileqarët? Kush janë shpifësit, shkelësit e bukës, të moralit, të gjakut të dëshmorëve? Populli e njeh atë që sheh zi ditën, përpiqet për të bindur popullin e Kosovës, botën, Evropën, se sytë e tij shohin natën dritë. Përpiqet për të na bindur se rrenacaku nuk rren! Krimineli nuk vret. Hajduti nuk vjedh. Vrasësi nuk vret. Se atdhetari është kriminel, kurse krimineli është atdhetar, viktimë, i rrezikuar, i anashkaluar. Populli njeh dhe e di kush janë çlirimtarët, e kush janë tradhtarët.” ( Riza Greiqevci )”
“Se ç’më ra laku në fyt dhe gati ma zuri frymën; gati më ngufati kur e pashë të shkruar që nuk paskemi vazhdimësi nga ilirët, se qenkemi të mbirë mbi këta mijëravjeçarë nga farët e kërpudhave të sjella nga Azia në një vend që i “kishte” banorët e saj që moti. E ne si ardhacakë, të vendosur si për “gjynah” në malet dhe bjeshkët e Ilirisë “pritnim” leje që të vazhdonim jetën. “Mirësia e vendasve” si kundërshpërblim për shërbimet që i bënim na mundësoi të bëhemi ata që jemi. “Duhet t’ua dimë për nder” që na dhanë pak tokë, pak ujë dhe pak frymë’! A jemi ne në vete? Po kush e pranon këtë? Ne duhet të jemi plotësisht të shitur, plotësisht të pagjak që të alivanosemi nën ndikimin e aromës së joshjes për të mohuar çdo rrënjë tonën. Krim! I madhi Gjergj Fishta kishte për të thënë: “O Perëndi a ndjeve, po lanë pa Histori dhe e kishte për ta fajësuar Zotin: “E ti rri e gjuen me rrfé, lisat n’per male kot!”.

Është vështirë me jetue shqip ? “Nuk ka ligj më të fortë se ligji i popullit. Nuk ka shtet pa popull. Populli sheh. Populli dëgjon. Populli duron. Populli veneron. Populli njeh secilin nesh. Kush mund të dëshmojë para Zotit o para botës se populli s’i njeh kush janë kriminelët, kush janë çlirimtarët?
Në lutjet e tona të përditshme, shqiptarët nuk e përmendim atdheun. I lutemi Zotit, i kërkojmë falje për gabimet e bëra. I lutemi të na dhurojë pasuri, fat dhe mirëqenie. I lutemi të na shpëtojë nga e keqja, nga i mallkuari. I lutemi të na shpëtojë familjen; por vetëm lutje për veten vetjake. A e keni dëgjuar kënd të lutet për atdheun? Askush nuk na mësuar për një lutje të tillë. Nuk i lutemi Zotit që ai t`na shpëtojë kombin, atdheun. Nuk i lutemi Zotit të na shpëtojë nga zhbërja. Nuk i lutemi Zotit që të na ruajë kombin.
Viktimë është vetë historia
A është vështirë me jetue shqip ? ”Populli i vjetër,i nxjerrë njerëzit e mëdhenj,të cilët i dalin krah vendit të tij,krijimit të tij dhe historisë së tij. Ky është vetëm se fillimi .Kemi njrëz ne ! Kemi të dijtur ne! Historija e jonë gjatë shekujve na është vjedhur, na është përbaltur dhe na është përdhosur. Pa dëshirën tonë! ashtu na e diktonin dhe ne ashtu si të tillë ne e pranonim. E tani kur ne po e shkruajmë ashtu si ishte : Beogradi filloi të çmendet ! Tani kur ata menduan se fazën e përgjumjes sonë e kaluan me sukses,llogaritën në fazën e tretjës. Por Jo! I kemi të mëdhenjt tonë që as nuk flejnë e as nuk përgjumën,por shkëlqejnë nga lartësitë e kreshtave dhe i godasin me fakte përgjumësit tonë .
Viti 1999. Bota u trondit nga mizoritë serbe mbi një popull të pambrojtur. U nisën bombat e botës së civilizuar mbi një shtet halucinativ,mbi një shtet gjenocidal,vetëm e vetëm për të mbrojtur një popull të harruar,të lënur pas dore mbi 100 vjet. Instikti i së mirës i mblodhi të gjithë rreth një populli të pambrojtur,çdo gjë u bë Special për Kosovë.Edhe vaji i fëmiut kanadez ,atij japonez ,evropian e amerikan, si dhimbje për vuajtjet e moshatarëve të tyre në Kosovë,i mbushi sytë me lot të prindërve të tyre,të gjithë me një dëshirë: Të bëjmë diçka speciale dhe u bë speciale për Kosovë. Me jetue shqip !

Shtëpia e braktisur!

December 4, 2014 by dgreca

Tregim me motiv nga lufta e Kosovës në Gollak në fshati Dabishec/
Nga Asllan Dibrani/
Ai mbylli sytë për të pushuar pas një nate të fishkëllimave të pushkëve në Dabishec , fshat që përkufizohet me Serbinë e tashme. Çetnikët serb prapë synim e kishin Kosovën . Përsëri ky fshat po sinjalizohet nga sulme tinëzare sllave . Ashtu i mbante mend babai im forcat serbo çetnike edhe në Luftën e dytë botërore .Fshatin me dinakëri e futën në luftë me forcat gjermane që mbeten shumë të vdekur në vitin 1941 nga ushtarët gjerman. Tri ditë ma herët kishte udhëtuar drejt fshatit qe e kishim braktisur që shumë vite. Zjarri i ndezur në oxhakun lëshonte flakën shtëllunga shtëllunga të dallgëzuar. Sikur donin ti hynin thellë në trupin e lagur qe kishte udhëtuar mbi 35 km këmbë nga Prishtina e flakosur në luftë nga ana verilindore . Shiu ja kishte rrahur trupin me orë të tëra. Babai bënte përgatitjen e ushqimeve dhe druve për luftën që kishte përfshirë edhe anën e Gallapit (Gollakut) që t’i sjell familjarët e strehuar në shtëpinë tonë te fshatit. Ai mendonte që në fshat do të ketë një qetësi, por edhe këtu ishte një situatë alarmante!. Ju rikujtua që vet me duart e veta e kishte ndërtuar atë shtëpi në kushtet e asaj ane me dru dhe pallzina . Ai i kishte gdhendur me sëpatë, dhe me llaç e lyer. Në luftën e dytë ia kishin djegur me themel shtëpinë që e kishte ndërtuar gjyshi ynë Sahiti në truallin e vjetër! Nga një distancë shumë e afërt e flakës së zjarrit i thante rrobat e lagura nga shiu. Pak plaçka që i solli nga Prishtina ishin të qullosura. Pasi pushoj pak ,ju përthanë rrobat. Doli jashtë në oborr për vëzhgimin e luftës. Në vijë ajrore ishte hiq ma larg s e tri kilometra kufiri me Serbinë. Shtëpia jonë ishte në lagjen e Llapsidesë në Dabishec.
– Ishte në pikën e udhëkryqit dhe trekëndëshit, që ndante fshatrat Dabishec , Gllogovicë dhe Prapashticë. Aty jam rritur edhe unë dhe shkollën e mbarova aty. Edhe se doli jashtë nuk dëgjoj ndonjë bombardim, pos të lehurave nga qentë e fshatit. Ai u kthye në shtëpi . U ul pranë zjarrit ku e koti gjumi ulur skaj një dollapi të mbështetur kokën edhe në drutë e prera për djegëje për ditët në vijim. Në kujtesë babai kishte nënën time Sofijen qe kishte mbetur në Prishtinë duke u përkujdesur për shumë refugjat në shtëpinë tonë që kishin ardhur nga zonat tjera të luftës. Djalin e axhës Halilin me dy anëtar të familjes të sëmurë . Ai kujtonte edhe motrën qe kishte ardhur nga fshati Mramor me të gjithë familjen që iu dogj shtëpia para ca ditësh nga grupet paramilitare serbe në Mramor. – Babai, Feti Dibrani i rikujtoj shumë këto skena miq që ishin vendosur në shtëpinë tonë në Prishtine si strehim qe i kishte përfshirë flaka e luftës në vendbanimet e tyre nga Drenica , Llapi e Gollaku. Duke e ndjekur turmën në kolonë për Shqipëri dhe shtetet tjera u dëgjonte vaji i foshnjave te sëmurëve dhe pleq e plakave qe nuk i përballonin një terrori të tillë. Atë ditë ishte një terror në fshatin Makoc që u masakruan dhe u vranë mbi 50 veta . Turma që i kishin përfshirë nga fshatrat Dabishec ,Prapashticë ,Keqekollë,Koliq. Nishec Stallovë,Nishec, Brainë Hajkobillë Grashticë etj . Kështu i thelluar babai në mendime dhe rikujtimet e këtyre ditëve të ofensivës serbe e sollen deri nje gjysme gjumi. Aty kishin mbetur gjurmë të forcave të UÇK-së ,që disa dite bënin roje të fshatit, po në këtë shtëpi qe i shihte me kersheri babai im . Nga larg në errësirën e natës e panë qe dikush është në shtëpi përmes dritës së oxhakut qe lëshonte ndërkohë flaken sikur të ishte në prag të fikjes . U hamenden se kush është këtu që pronari Feti Dibrani e kishte braktisur që moti këtë shtëpi. Luftëtarët me një kujdes ju afruan shtëpisë . Armën për të pa priturën e natës baba Fetiu e shtrëngoj për mysafirët e vonshëm , por edhe të dyshuar në ketë kohë?
-Me tu afruar shtëpisë thirren në emrin e pronarit të kësaj shtëpie “Ooo Feti” ” Ooo Fetiiiooo”
Ai nuk pati kohë për të dalë jashtë , sepse ata ishin shumë pran rrugës me kalldrëme dhe e mbuluar me gurë për skaj shtëpisë qe vet babi i kishte rregulluar me kujdes. -Ata pak minuta asgjë nuk ndodhi . U dëgjua një zë :
-Le të ngjitemi në shkallë dhe të shohim! U dëgjua një zë burri , zë i trash .  Babai dëgjoj prapë të thirrurat. O Fetiiii! Babai duke menduar se çfarë të përgjigjen ju përgjigj:
Kush është në këtë kohë e lëshoj një zë ? Mori pozicionin e mbrojtjes dhe e përgatiti armen në drejtimin e tyre . Ata ju përgjigjen jemi ushtarët e UÇK-së. O mire se ju ka pru zoti urdhëroni hyni brenda ju përgjigje Fetiu babai me buzë në gaz . Ushtarakët u përshëndeten me të me një gëzim qe s’ishin parë me kohë të gjatë .
-Po çka ka or Feti nga Prishtina e pyeten ? Babai u përgjigj: Ka terror dhe forcat serbe kanë hy në disa pjesë të Prishtinës. Babai vazhdoj rrëfimin ,nuk po kemi siguri nga se jemi në grykë të serbeve të Kolovicës fshat në verilindje të Prishtinës . Mezi dola të përgatis këtë shtëpi për strehimin e shumë familjareve nga të gjitha anët qe janë strehua në Prishtine në shtëpinë tonë. Ka të vrarë në çdo rrugë . Ushtarët hapen sytë dhe shumë me vëmendje po e përcjellin babain në të rrëfyer. Spitalet janë mbyll, shkollat po ashtu !.Dhuna po vazhdon shtoj ndër te tjera babai.
-Po këtu si është gjendja pyeti babai?
-Grup i ushtareve njerëzi thanë : Kemi marrë informacion është duke përgatitur një sulm nga të gjitha drejtimet për shkatërrimin e Dabishecit dhe kësaj ane që edhe në luftën e dytë botërore i ka pas barrikadat këtu. Po ashtu edhe popullsia e qytetit u kërcënuar çdo ditë dhe jemi të pasigurt ndërhyri babai edhe se ka organizime të UÇK-së edhe në Prishtinë. Shkolla , kopshte dhe institucione të tjera nuk po funksionojë . Qytetarët janë strehuar në bodrume pas sulmeve të forcave të armikut. Po ashtu forcat tona kanë pas ofensiva të shpeshta që armikut i kanë mbet shume ushtare ë vrarë shtoj babai .
Para se të keni filluar mobilizimin , ne ishin pothuajse unik që të armatosemi tha baba. Ata me vëmendje po e përcillnin , sikur iu dha zemër me qe ata ishin fare të paralizuar nga informimet qe e kishin ndërpre edhe energjinë elektrike!  
U ndjeheshin si në një varr , të shkëputur nga bota .
Ushtaret ishin te lodhur nga të shtënat e gjithë ditës nga të njëjtën llogore në drejtim të armikut qe ma kishin hyre në territorin e Kosovës drejt thellësisë së Dabishecit. Ushtarët edhe ata kryen formacionet e kontrollet. Ndezën zjarrin edhe një herë biseduan ashtu të lodhur derisa i nxuri gjumi pos rojës qe rrinte i zgjuar ne vëzhgimin e situatës.

FSHF:”Hap driten jeshile”. Tifozet bardheblu do te jene te pranishem ne derbin e Shqiperise, Partizani-Tirana.

December 3, 2014 by Administrator

Nga Albano Kolonjari.

Tifozet bardheblu do te jene te pranishem ne takimin Partizani-Tirana. Lajmi behet i ditur nga Presidenti i Federates Shqiptare te Futbollit Armando Duka. Klubi i Tiranes ka ushtruar presion te jashtezakonshem mbi FSHF qe tifozet bardheblu te jene te pranishem ne kete takim, duke kerkuar qe denimi i dhene nga Komisioni i Disiplines, te kthehet ne vlere monetare. Dy jave me pare pas takimit Elbasani-Tirana 2-3, “disiplinoret” pezulluan me gjashte ndeshje tifozet e elbasanit dhe te tiranes per te mos ndjekur skuadrat e tyre per shkak te dhunes qe shpertheu ne kete takim. Nga ana tjeter Partizani i cili eshte edhe organizatori i ketij takimi, lajmeroi FSHF qe e ka te pamundur te indefikoje se cilet jane tifozet e Partizanit dhe cilet e Tiranes. Ne pamundesi per te ndjekur skuadren e tyre Tiranen, tifozet bardheblu paten si opsion te shikonin takimin sebashke me tifozet e Partizanit, ne te njejten pjese te stadiumit qe u perket tifozave te kuq. Kjo situate e nderlikur alarmoi jo vetem drejtuesit e te dy klubeve por dhe FSHF duke pasur parasysh perplasjen e te dyja tifozerive dhe dhunen qe mund te shperthente gjate ketej takimi. Pikerisht per te mos lejuar konfrontimin e te dyja tifozerive, FSHF ka arritur te gjeje nje hapsire ligjore per te lejuar tifozet e tiranes ne kete takim. Klubi bardheblu ka apeluar vendimin e Komisionit te Disipline. Duke qene se Komisioni i Apelit mblidhet javen e ardheshme, FSHF ka mbyllur njerin sy, duke komentuar se vendimi per te mos lejuar tifozet e Tiranes per te mos ndjekur skuadren e tyre jashte fushe hyn ne fuqi, pasi te mblidhet Komisioni i Apelit. Takimi do te luhet diten e hene ne ora 18.00.