Archives for August 2015

MELITA, VAJZA QË JETON NË SHTETIN FQINJ, KËRKON SHKOLLË SHQIPE

August 14, 2015 by dgreca

Nga Ahmet Zani/
Vajza që shihni në fotografi është vogëlushja Melita Hoxha, e cila sapo ka mbushur pesë vjeçe. Vogëlushja 5 vjeçare do të habiste shumë njerëz që e rrethonin nga veprimet e saja. Me dy duart e vockla do të formonte shqiponjën gjatë një ceremonie familjare me të afërmit e saj. E veçanta e Melitës është se ajo jeton në shtetin helen me prindërit dhe qëndrimi në Shqipëri është i përkoheshëm në kohën e pushimeve. Me veprimet e saja me ndërthajren e duarve me Shqiponjën tregon se është shqiptare ndonëse në shtetin fqinj ay ku jeton ka mësuar se është e gjakut të shqipes ndaj treguesi i saj me simbolin e shqiponjës ka mallëngjyer të pranishmit. Melita e vogël është e dëshpëruar nga ajo që pret të fillojë shkollën në gjuhën greke duke i rrëfyer prindërve të saj se i duhen libra shqip të mësojë gjuhën mëmë. Teksa bisedonim me prindërit Dhurim dhe Alketa Hoxha, të cilët e kanë lidhur jetën e tyre në emigrim, tregojnë se Melita është vajzë shumë e zgjuar, ndonëse ka provuar plot tre operacione, dhe është e prirur të studjojë në një shkollë shqipe. Mundësitë janë të pakta të plotësojmë këtë dëshirë vajzës, por kemi mundur të gjejmë libra të ndryshëm në shqip ndonëse ende nuk e zotëron mirë të shkruajë apo dhe të lexojë, por pasioni është vetëm gjuha shqipe të nisë dhe klasën e parë në këtë shtator.
Këtë veprim që ajo ka demonstruar gjatë kësaj ceremonie, të njjëtin veprim realizon dhe në Athinë ku kemi qëndrimin dhe punën, madje pronari ynë dhe shumë shtetas të tjerë grekë e shohin shtrembër Meliten, kur kryqzon duart duke formuar shqiponjën, simbolin e Flamurit tonë kombëtar.
Pesë vjeçarja nga fshati Gjorëm i Kurbinit është një rast i rrallë i kësaj kategorie fëmijësh në emigrim, që kanë ndjenjën e simbolit të shqiponjës, ndonëse jashtë kufinjëve, e duan vendin e tyre, dhe duan të mësojnë gjuhën shqipe, por kjo e drejtë duket se është tepër e largët…

Kosovo Deserves Better-Kosova meriton më shumë

August 14, 2015 by dgreca

Gabriele Meucci – EULEX Head of Mission/
I was disappointed to see the results, released in June, of the 2015 Freedom House report on Nations in Transit. According to this study, Kosovo earned the rating “Semi-Consolidated Authoritarian Regime,” and with it, the rank of the least democratic regime in the Balkans. I initially found this shocking, maybe even unfair, but then I read the report’s definition: a “semi-consolidated authoritarian regime” is one that attempts “to mask authoritarianism or relies on informal power structures with limited respect for the institutions and practices of democracy.”
This definition struck a nerve for me. EULEX advisors have been in Kosovo since 2008, and our success has been mixed. The biggest successes have been achieved in sectors where Kosovo colleagues and counterparts are motivated to move forward, embrace change, and resist the old, informal power structures that compromise rule of law. That’s not to say that improvement has been steady – there are always setbacks and occasions when things go wrong. Even Kosovo’s best institutions experience this at one time or another, and strong institutions see setbacks as an opportunity to identify shortcomings and make corrections to improve future performance.
But that is not what is happening with Kosovo Correctional Services (KCS). In 2012, KCS was on its way to being one of Kosovo’s success stories, and the Prisoner Escort Unit was one of the strongest parts of KCS. Progress was so good that EULEX relinquished its executive capacity (where we provided correctional officers with authority under Kosovo law to serve alongside local counterparts) and moved back to what we call MMA – Mentoring, Monitoring, and Advising. Unfortunately, KCS did not continue on its positive trajectory. Over the course of the past 18 months, there have been a number of incidents with KCS where procedures and institutions of democracy were disregarded in the service of informal power structures and political interests. Any one of these would have been a scandal nearly anywhere else, but in Kosovo, it seemed that most people shrugged, and things continued as they have always been.
EULEX has worked diligently to ensure that Kosovo has the means and the knowledge to move beyond informal power structures and embrace EU standards for rule of law. So, what happened, that those convicted in the Drenica trial are housed in a place where they seem to come and go as they please and can obtain a doctor’s order to go to UCCK as easily as you or I can buy an espresso?
I believe- I know- that Kosovo can do better than this. Kosovo has, in its hands, the key to its future EU perspective. Sometimes, such as last week, Kosovo uses that key, demonstrating its commitment to the rule of law, dealing with its past, and ensuring justice for victims of crimes that occurred during and immediately following the war. Still, in some areas of rule of law – not just KCS – Kosovo chooses to remain in the past, in a prison of informal power structures, accepting corruption and nepotism, and expecting change to come from outside.
We at EULEX are but guests in Kosovo, and as guests, we know that we cannot force change – Kosovo’s people must be the ones to decide that it is time that Kosovo send its criminals to prison and proves its rule of law institutions are ready to handle high-profile cases and prisoners without EULEX’s assistance. Only Kosovo’s citizens can decide to step forward and say that they are done – done with informal power structures, done with shady business deals that pilfer funding and authority from institutions and democracy, and done being the country that earns the rank of the least democratic in the Balkans.

Kosova meriton më shumë/
Gabriele Meucci, Shef i Misionit EULEX/

U zhgënjeva kur i pashë rezultatet e raportit të Freedom House për vitin 2015, të publikuara në qershor, lidhur me vendet në tranzicion. Sipas këtij studimi Kosova është klasifikuar si “regjim autoritar gjysmë i konsoliduar” dhe me këtë është klasifikuar si regjimi më së paku demokratik në Ballkan. Në fillim kjo më është dukur shumë tronditëse, madje edhe e padrejtë, por pastaj e lexova përkufizimin e raportit: “regjim autoritar gjysmë i konsoliduar” është regjimi i cili përpiqet “ta maskojë autoritarizmin ose mbështetet në strukturat joformale të pushtetit duke pasur respektim të kufizuar për institucionet dhe praktikat e demokracisë.”
Ky përkufizim më hidhëroi. Këshilltarët e EULEX-it janë në Kosovë prej vitit 2008 dhe suksesi ynë ka qenë i përzier. Suksesi më i madh është arritur në sektorët në të cilët kolegët dhe homologët e Kosovës janë motivuar të ecin përpara, ta pranojnë ndryshimin dhe t’ju rezistojnë strukturave të vjetra joformale të pushtetit që e komprometojnë sundimin e ligjit. Kjo nuk do të thotë që përmirësimi ka qenë i njëtrajtshëm – gjithmonë ekzistojnë pengesa dhe raste kur gjërat nuk bëhen mirë. Madje edhe institucionet më të mira të Kosovës e përjetojnë këtë ndonjëherë dhe institucionet e fuqishme i shohin pengesat si mundësi për identifikimin e të metave dhe bëjnë korrigjime për ta përmirësuar punën e tyre në të ardhmen.
Por në rastin e Shërbimit Korrektues të Kosovës (SHKK) nuk është duke ndodhur kështu. Më 2012, SHKK ishte në rrugë të mirë për t’u bërë njëri prej tregimeve të suksesshme të Kosovës dhe Njësia për Përcjelljen e të Burgosurve ishte pjesa më e fuqishme e SHKK-së. Ishte arritur përparim aq i mirë sa që EULEX-i hoqi dorë nga kapaciteti i tij ekzekutiv (sipas të cilit ne ofronim oficerë korrektues që kishin kompetenca sipas ligjit të Kosovës për të shërbyer përkrah homologëve të tyre vendas) dhe kaluam në atë që e quajmë MMK – Mentorim, Monitorim dhe Këshillim. Për fat të keq, SHKK nuk vazhdoi në trajektoren e tij pozitive. Gjatë tetëmbëdhjetë muajve të kaluar kanë ndodhur një mori incidentesh me SHKK-në, në të cilin rast procedurat dhe institucionet e demokracisë janë shpërfillur për t’ju shërbyer strukturave joformale të pushtetit dhe interesave politike. Pothuajse kudo tjetër kjo do të ishte skandal, por në Kosovë duket që pjesa më e madhe e njerëzve ngrinin supet dhe gjërat vazhdonin ashtu si gjithmonë.
EULEX-i ka punuar me zell për të siguruar që Kosova t’i ketë mjetet dhe njohurinë për të ecur përtej strukturave joformale të pushtetit dhe për t’i pranuar standardet e BE-së për sundimin e ligjit. Pra, çka ndodhi, kur personat e dënuar në gjykimin e rastit Drenica vendosen në një vend, ku duket se hyjnë dhe dalin sipas dëshirës, dhe mund ta marrin udhëzimin e mjekut për të shkuar në QKUK aq lehtë, si unë dhe ju mund ta blejmë një espreso?
Besoj – e di – që Kosova mund të arrijë më shumë se kaq. Kosova ka në duart e veta çelësin e perspektivës së saj të ardhme në BE. Nganjëherë, ashtu si javën e kaluar, Kosova e shfrytëzon atë çelës, duke e dëshmuar përkushtimin e saj ndaj sundimit të ligjit, ballafaqimi me të kaluarën e saj dhe sigurimin e drejtësisë për viktimat e krimeve, të cilat ndodhën gjatë luftës dhe menjëherë pas saj. Prapë se prapë, në disa fusha të sundimit të ligjit – jo vetëm në SHKK – Kosova preferon të mbesë në të kaluarën, në burgun e strukturave joformale të pushtetit, duke e pranuar korrupsionin dhe nepotizmin dhe duke pritur që ndryshimi të vijë nga jashtë.
Ne në EULEX nuk jemi tjetër veç mysafirë në Kosovë dhe, si mysafirë, e dimë që nuk mund ta imponojmë ndryshimin – është populli i Kosovës ai që duhet të vendosë se është koha që Kosova t’i dërgojë kriminelët e saj në burg dhe të vërtetojë që institucionet e saj për sundimin e ligjit janë të gatshme të merren me rastet e profilit të lartë dhe me të burgosurit pa ndihmën e EULEX-it. Vetëm qytetarët e Kosovës janë ata që vendosin se kur do të thonë mjaft – që janë ngopur me strukturat joformale të pushtetit, me marrëveshjet e dyshimta afariste, që vjelin fondet dhe pushtetin nga institucionet dhe nga demokracia, si dhe që janë ngopur së qeni një vend që renditet si vendi më së paku demokratik në Ballkan.

SI U VRA ISH KRYEMINISTRI HASAN PRISHTINA

August 14, 2015 by dgreca

Nga Arben LLALLA/
U mbushën 82 vjet që nga data e 13 Gushtit të vitit 1933, ku në qytetin e Selanikut u vra në pabesi dhe mizori ish-Kryeministri i Shqipërisë Hasan Prishtina. Gjatë viteve të qëndrimit tim në Selanik në arkivat e këtij qyteti zbulova një gazetë të vjetër që përshkruante ngjarjen e vrasjes së atdhetarit të shquar Hasan Prishtina. Në gazetën “Maqedonia e Re” e datës 14.8.1933, ishte botuar fotografia e Prishtinës i vdekur dhe fotografia e vrasësit Ibrahin Çelos.
Gazeta e asaj kohe shkruante për jetën, veprimtarinë dhe pasurinë në Selanik të Hasan Prishtinës dhe na sjell një fakt të vërtetë për datën e vrasjes së tij që deri më sot shumë historianë shqiptarë që janë marrë me figurën e tij e kanë gabuar duke shkruar si datë të vrasjes 14 Gushtin e 1933, por sipas gazetës së kohës është data 13 Gushti i 1933.
Përshkrimi i atentatit nga gazeta greke e kohës
“Maqedonia e Re” (Μακεδονικα Νεα)
“Maqedonia e Re” e datës 14 Gusht 1933, një ditë mbas vrasjes së Hasan Prishtinës, shkruante për ngjarjen që tronditi Selanikun më 13 gusht të vitit 1933. Gazeta e asaj kohe shënonte se Hasan Prishtina është pronar i ndërtesës së sotme “Shkolla e të Verbërve”. Gazeta e kohës përshkruan vdekjen tragjike të atdhetarit, politikanit të madh Hasan Prishtinës. Në faqet e gazetës shkruhej: “Një tjetër vrasje që u bë në rrugën Çimisqi, tronditi Selanikun. Politikani shqiptar Hasan Prishtina u vra në qoshen Çimisqi në Vogaxhiku, përpara bakallhanes “IVI”. Shqiptari Ibrahim Çelo, 38 vjeçar, i papunë, qëlloi pesë herë ish-kryeministrin shqiptar Hasan bej Prishtinën.
Vrasja u krye në orën 2 mbas dite më datë 13 gusht 1933. Në rrugën Çimisqi u pa një zotëri i moshuar, i mbajtur mirë dhe me tipare simpatike, të ecte përkrah e të fjaloste me një person të veshur mirë, i gjallë, sa e tradhtonte dhe toni i zërit. Arritën në kryqëzimin e rrugës Çimisqi-Vogaxhiku dhe po drejtoheshin për tek bakallhane “IVI” dhe në largësi dy hapa nga kinkaleria e invalidit J. Janopullo. Njeriu me pamje të zymtë nxori rrufeshëm revolverin e markës “SMITH” dhe shtiu kundrejt bashkëbiseduesit, i cili ishte Hasan bej Prishtina, që ra në trotuar. Kalimtarët e mbledhur nga të dy të shtënat, panë vrasësin të turret me mizori të parrëfyer mbi viktimën dhe t’i zbrazë edhe tre plumba të tjerë, dy në kraharor dhe të tretën në kokë, si e shtënë vdekjeprurëse, për të qenë i sigurt për përfundimin e aktit të vrasjes. Fill pas krimit të tij vrasësi, që t’i ikë rrezikut prej turmës së mbledhur që u vu për ta kapur, ia dha vrapit nga rruga Vogaxhiku.
Nga tronditja ai ra në vitrinën e tregtores “Beharnae” të cilës ia dëmtoi tendën, por rimori veten, për t’u turrur drejt rrugës “Paleon Patron” ku u rrethua nga turma, që e ndiqte me synime të errëta. Vrasësi hyri në banesën e mjekut z.Dukidhis, ku dhe ju dorëzua rojes së policisë. Por nuk mundi t’i shpëtojë egërsimit të turmës. Kalimtarët që e ndoqën dhe banuesit fqinjë të çdo moshe, shtrese, pa ditur identitetin e tij dhe as motivet e vrasjes, të indinjuar ndaj egërsisë që tregoi vrasësi ndaj viktimës, sa panë të vijë skuadra e policisë, u turrën dhe ata duke thirrur: – Shqyeni, shqyeni, vrasësin. Ndërsa polici më kot përpiqej të shpëtonte atentatorin, turmat u turrën ndaj tij dhe nisën ta grushtojnë, duke i shkaktuar mavijosje në pjesë të ndryshme të trupit. Do ta kishin çarë përgjysmë vërtet, nëse nuk do ia mbërrinte të hynte në një tjetër shtëpi, në rrugën “Paleon Patron”, ku u strehua nga i zoti i shtëpisë, i cili nxitoi tu mbyllte derën e jashtme turmave të zemëruara. Pas pak mbërriti sekretari i policisë, nëntogeri z.Zografo, dhe vrasësin e transferuan me motoçikletë në Seksionin e tretë të policisë. Hasan Prishtina, i mposhtur nga plagët, u dërgua ndërkohë në Spitalin Popullor, ku trupit të tij iu bë autopsia. Në orën 2.50 minuta mbas dite oficeri Sotiriu nisi hetimet me përkthyes, pyeti vrasësin nëse e njeh gjuhën greke, ai u përgjigj se njeh gjuhën shqipe, frënge dhe gjuhën turke.

Vrasësi për Hasan Prishtinën
Vrasësi nënvizoi se akti i tij u dedikohet motiveve politike. Ndërkaq pretendoi se ish-kryeministri i atdheut të tij ishte komit dhe bashkëpunonte me komitetin bullgaro-maqedonas me qëllim që të vrisnin mbretin e Shqipërisë Ahmet Zogun. Planet, thotë atentatori, m’i tregoi Hasan Prishtina përpara pesëmbëdhjetë ditëve, kur po vinim prej Vjene (Austri) dhe më bënte presion që të bëhesha unë kryetar i bandës komite dhe të shkoja në Tiranë ku të vrisja mbretin Ahmet Zogu. Prishtina, vijon vrasësi, më premtoi shpërblim mujor dhe një shpërblim dhuratë mbas aktit të vrasjes, por unë i kundërshtova këto propozime të tij, sepse jam pro regjimit të mbretit Ahmet Zogu dhe nuk dëshiroja të bëhem vegël e Hasan Prishtinës, të cilin në Shqipëri e quajnë tradhtar. Ibrahim Çelo jetonte në Nikea të Francës dhe ishte tregtar frutash, ishte i martuar me një spanjolle, me të cilën kishte dhe fëmijë. Atje u njoh përpara disa vitesh me Hasan Prishtinën, që ish shpërngulur në Nikea për hir të shplodhjes dhe kishin lidhur marrëdhënie familjare. Gjatë njohjes midis tyre Hasan Prishtina i kishte treguar për rininë, vështirësitë që kishte kaluar pas largimit nga Shqipëria në Turqi dhe Bullgari. Në Turqi pat gjetur miq të vjetër dhe bashkëluftëtarë kundër xhonturqve. Mori pjesë në një shoqatë të fshehtë me bashkatdhetarët e vet për çështjen shqiptare”.
Para shtëpisë së Hasan Prishtinës në Selanik do të mbahet një manifestim përkujtimor për të në 80 vjetorin e vrasjes së tij. Më pas do të vendosen buqeta me lule të freskëta në vendin ku iu bë atentati. Sot shtëpia e Prishtinës funksionon si shkollë për të verbrit.
Pas 82 vjetësh Hasan Prishtina përkujtohet në vendin ku u vra, në Selanik/
Buqeta me lule të freskëta, pas 80-të vjetësh do të vendosen sot në vendin ku më 13 gusht të vitit 1933 u vra pabesisht Hasan Prishtina. 80-të vjetori i vrasjes së atdhetarit për herë të parë do të shënohet në Selanik, në vendin ku dhe u vra heroi. Shoqata e Historianëve Shqiptarë të Maqedonisë, të ndihmuar edhe nga Mehmet Prishtina, pinjolli i familjes së Hasan Prishtinës do të organizojnë manifestim përkujtimor me rastin e 80-vjetorit të vrasjes së atdhetarit Hasan Prishtina. “Manifestimi përkujtimor do të organizohet para shtëpisë së Hasan Prishtinës në Selanik. Qëllimi është që të përkujtojmë në vendin e ngjarjes figurën madhore të kombit tonë”, ka thënë për “Lajm”, kryetari i Shoqatës së historianëve, Skënder Hasani. Në manifestimin do të jenë prezent udhëheqësit e Universitetit të Prishtinës, ‘Hasan Prishtina’, udhëheqësit e Universitetit Shtetëror të Tetovës, udhëheqësit e Institutit të Trashëgimisë Kulturore dhe Shpirtërore të Shqiptarëve, përfaqësues të lobit shqiptar në botë, të cilët kanë ardhur në vendlindje për pushime, përfaqësues të shoqatës së historianëve, etj. Ftesa ka qenë dhe për historianin Llalla, pasi ashtu sikurse dihet i gjithë infromacioni është bazuar në materialet që ai vetë ka dhënë për Hasan Prishtinën, duke përfshirë dhe foton e vdekjes, por ai e ka të pamundur të jetë prezanet në këtë përkujtimore në Selanik. Hasan bej Prishtina ka qenë njëri nga personalitetet dhe figurat më të shquara të Lëvizjes sonë Kombëtare. Ky ideolog i shquar, dhe udhëheqës i palodhur i kryengritjes së përgjithshme për pavarësinë e tokave shqiptare, tërë pasurinë e dha për çështjen kombëtare shqiptare. Lirisht mund të thuhet se veprimtaria e tij luftarake gjatë muajve maj-gusht 1912 e përgatitën ngritjen e Flamurit në Vlorë. Hasan Prishtina lindi në vitin në vitin 1873 në Vushtrri, por familja e tij, ishte nga treva e Drenicës, Polaci (tani Hasanprishtina). Mbiemri i vërtet i Hasan Prishtinës ka qenë Berisha, por me largimin e gjyshit të tij Haxhi Ali Berisha nga Polaci në Vushtri, mbiemrin e ndryshoi nga Berisha në Polaci. Mbas zgjedhjes së tij deputet në Kuvendin Popullor Turk (1908-1912), ai e ndryshoj mbiemrin përsëri, por kësaj here nga Polaci në Prishtina pra, edhe u njoh si Hasan bej Prishtina. Studimet politiko-juridike i kreu në Stamboll. Shovinizmi i xhonturqve kundër shqiptarëve dhe Shqipërisë, nxiti një urrejtje të deputetëve shqiptarë, anëtarë të Kuvendit Popullor turk, të cilët ndërmorën një takim të fshehtë për fillimin e Kryengritjes (1909-1912) në Shqipëri. Esat Pashë Toptani mori përsipër krahinën e Shqipërisë së Mesme dhe krahinën e Mirditës, Myfti Beu, Azis Pasha dhe Syrja Beu, morën përsipër krahinën e Toskërisë. Ismail bej Qemali u nis për në Europë, për të mbledhur të holla dhe armë për kryengritjen. Hasan bej Prishtina mori përsipër organizimin e kryengritjes në Kosovë, bashkë me Bajram Currin dhe Isa Boletinin.

Hasan Prishtina Ministër i Qeverisë Kombëtare të Vlorës

Më 28 nëntor 1912 merr pjesë në shpalljen e Pavarësisë së Shqipërisë së zvogëluar. Në vitin 1913 u ngarkua me detyrën e Ministrit të Qeverisë Kombëtare të Vlorës. Hasan Prishtina ka qenë drejtor i së përditshmes “ZUKRE” (Afërdita) që ka dalë më 1911. Për arsye të gjendjes së jashtëzakonshme brenda dy vjetëve gazeta e ndërroi emrin rreth 20 herë, ku dolën 412 numra. Dhe emri i drejtorit shkruhej gabimisht si; “Pessembe Mebusu Hasan” (deputeti së enjtes). Në vitin 1914, kur vjen për të drejtuar Shqipërinë princ Vidi, Hasan Prishtina zgjidhet ministër i punëve botërore në qeverinë e Durrësit. Më 1918, Hasan Prishtina, Kadri Prishtina (Hoxhë Kadriu), Bajram Curri dhe shumë të tjerë formojnë Komitetin “Mbrojtja Kombëtare e Kosovës” me përfaqësuesit e tyre në Romë dhe në shtetin mëmë Shqipëri, ndërsa në dhjetor të vitit 1919 Komiteti e ngarkoi si kryetar të delegacionit të tij në Konferencën e Paqes në Paris, ku kërkoi bashkimin e Kosovës me Shqipërinë. Mori pjesë në përgatitjen dhe organizimin e Kongresit të Lushnjes (1920) dhe në prill 1921 u zgjodh deputet i Dibrës në parlamentin shqiptar. Ai u shqua si luftëtar për mbrojtjen e “zonës neutrale” të Junikut nga forcat serbe dhe ato zogiste, si udhëheqës i Lëvizjes Nacionalçlirimtare të Kosovës kundër sundimit serb. Hasan Prishtina më 7 dhjetor 1921 u zgjodh nga Kuvendi Popullor Shqiptar kryeministër dhe ministër i jashtëm, por më 10 dhjetor 1921 ai jep dorëheqjen pas kundërshtimeve të disa deputetëve që i kryesonte Ahmet Zogu. Kështu, për të shmangur gjakderdhjen midis shqiptarëve, Prishtina mbetet vetëm deputet i atij Kuvendi. Me vendosjen e marrëdhënieve midis Shqipërisë dhe Mbretërisë Serbo – Kroate – Sllovene më 1922 Qeveria e Ahmet Zogut dhe e Xhaferr Ypit u hoqi të drejtën e deputetit në Kuvendin Popullor shqiptar, Hasan Prishtinës, Bajram Currit, Hoxhë Kadriut dhe shumë udhëheqëse të tjerë nga Kosova dhe filloi ndjekja për eleminimin e tyre. Kjo ishte marrëveshja që bëri kryeministri Ahmet Zogu me ministrin e jashtëm të mbretërisë Jugosllave z.Ninçiç më 1922. Në janar të vitit 1922 qeveria e Tiranës lidhi marrëveshjen që ushtria serbe ta ndiqte Hasan Prishtinën dhe udhëheqësit e tjerë kosovarë edhe brenda territorit të shtetit shqiptar. Në fund të muajit shkurt 1923, Hasan Prishtina dhe Barjam Curri u ngritën kundër rrëgjimit serb në Kosovë. Kjo kryengritje u shtyp sepse qeveria e Ahmet Zogut nuk i mbështeti. Mbas kësaj 3500 shqiptarë të Kosovës u përzunë nga trojet e tyre për në Turqi.

Vetëvendosja: Marrëveshjet si kjo e targave e shkatërrojnë shtetin

August 14, 2015 by dgreca

Lëvizja VETËVENDOSJE! ka mbajtur konferencë për media për ta paraqitur kundërshtimin dhe kritikat në marrëveshjen e fundit të arritur në Bruksel. Fjala e nënkryetarit të parë, Driton Çaushi:
Marrëveshja e fundit e arritur në Bruksel në mes të Qeverisë së Kosovës dhe asaj të Serbisë, është edhe një dëshmi shtesë e faktit që kryeministri Isa Mustafa po e vazhdon me besnikëri rrugën e nisur nga qeveria e kaluar e Kosovës. Anipse kryeministri pati premtuar gjatë dhe pas fushatës se do ta ndërrojë thelbësisht formatin e negociatave me Serbinë, ai po vazhdon me mënyrën e ish-kryeministrit Thaçi, që nënkupton lëshim pe të vazhdueshëm ndaj kërkesave ekspansioniste të Serbisë.
Marrëveshja e ashtuquajtur për Lëvizje të Lirë, është marrëveshje e dëmshme dhe e turpshme për qytetarët e Kosovës. Ajo përveç që e thellon mungesën e reciprocitetit në mes të Kosovës dhe Serbisë, i dëmton drejtpërdrejtë qytetarët edhe financiarisht. Qeveria e Kosovës pranoi diçka që nuk do ta pranonte asnjë shtet normal. Qytetarët e Kosovës që e kalojnë kufirin me Serbinë duhet të paguajnë 40 euro sigurim dhe 5 euro në ditë për targat fyese “PROBA”, ndërsa qytetarëve që vijnë nga Serbia në Kosovë u njihen targat zyrtare të shtetit serb dhe nuk u kërkohet asnjë shumë për të paguar.
Kjo marrëveshje dëshmon se sa lehtë Qeveria e Kosovës është e gatshme të heq dorë nga subjektiviteti shtetëror, duke pranuar që Serbia të mos i njohë targat tona shtetërore si dhe duke pranuar që qytetarët tanë të zhvaten edhe më tutje si rezultat i politikave shoveniste të Serbisë ndaj Kosovës. Pranimi i një marrëveshjeje e cila ia legjitimon edhe më tutje Serbisë mosnjohjen e Kosovës si shtet është e papranueshme për Lëvizjen VETËVENDOSJE!.
Kjo marrëveshje nuk e meriton madje as shtesën “për lëvizjen e lirë” pasi që pamundësimi i kësaj lëvizjeje nga ana e Serbisë vërehet lehtë, mjafton që t’i shohim kolonat e gjata të pritjeve nëpër kufi. Mërgimtarët që po vijnë në Kosovë po maltretohen vazhdimisht nga shteti i Serbisë kurse Qeveria e Kosovës në vend që ta problematizojë këtë gjë dhe ta kushtëzojë Serbinë në mbrojtje të interesit të qytetarëve, po lëshon pe duke i realizuar me përpikëri të gjitha kërkesat e Serbisë.
Çka mund të presim prej një Qeverie të tillë? Këta kanë premtuar që do t’i heqin targat e përkohshme, dhe ja ku jemi sot me një marrëveshje po aq të dëmshme sa e kaluara. Këta njësoj po premtojnë që nuk do të krijohet Asociacioni i Komunave me Shumicë Serbe, por po shihet qartë që do të lëshojnë pe edhe në këtë pjesë.
Me një qeveri të tillë, shteti i Kosovës po shkatërrohet. Kosova po shkon drejt Bosnjes thjesht për shkak se ka mbetur në duar të disa politikanëve të shantazhuar që hallin e kanë vetëm te interesi i tyre personal, për të cilin janë të gatshëm të shesin gjithçka publike. Ne u bëjmë thirrje qytetarëve të Kosovës që të përgatiten për kundërshtim të fuqishëm të kompromiseve që po bëhen në Bruksel, pasiqë nuk ka më dyshim që vetëm përmes organizimit qytetar do të arrijmë ta mbrojmë shtetin tonë nga defunksonalizimi dhe ndarja etnike. Sa për këtë Qeveri, Kosova pa kurrëfarë dyshimi do të mbetet shtet i gjymtuar dhe i paperspektivë.
Lëvizja VETËVENDOSJE!
14 gusht 2015

Rugova ishte mik i madh i Kishës dhe i Xhamisë Shqiptare

August 14, 2015 by dgreca

Nga Beqir SINA, New York/
At Arthur E. Liolin ka thënë se : “Emri i tij do të qëndrojë përgjithmonë në panteonin e atyre burrështetësve të rrallë që iu përgjigjen të keqes me të mirë. Shqiptarët kudo vajtojnë humbjen e atij që bëri aq shumë për çështjen e tyre të drejtë, të arritjes së pavarësisë mëse të merituar të popullit të tij. Ishte një nder dhe një bekim që e njoha”
BENSONHURST – BROKLYN, NY: Presidentit të Parë të Kosovës, Ibrahim Rugova, ka qenë ndër të vetmit lider shqiptar – i cili sa herë vizitojë SHBA- në takimet me shqiptarët e Amerikës në një krah mbante hoxhën dhe në një krah priftin. Kur vinte Rugova në SHBA, merrnin pjesë pjesë lider fetar të të gjitha besimeve, tona , të krishter, ortodoks, mysliman dhe bektashllinjët.
Ndërkohë, që vazhdimisht e kujtojnë shqiptarët e Amerikës, me ta bashkohen edhe udhëheqësit e tyre fetar, mbasi që Rugova, ishte ai që tregojë me sjelljen e tij dhe veprimin e Tij fisnik se ishte një mik i shumë shqiptarëve në Amerikë, ishte një mik i mirë i Kishës dhe i Xhamisë! mik i myslimanëve dhe të krishterve.
Ai ishte mik i mirë dhe u pritë sa herë që erdhi në SHBA me respekt dhe nderime të larta si prej udhëheqësve fetar dhe besimtarëve të shumtë myslimanë, ashtu edhe i katolikëve, i ortodoksve dhe i bektashinjëve. Ai ishte i vetmi udhëheqës politik shqiptarë, që kreu më shumë se cildo politikanë shqiptarë në vizitat e tij në SHBA-s, vizita në ranjget më të larta – duke ia hapur dyert Uashingtoni dhe Nju Jorku.
Ai ishte i vetmi politikanë shqiptarë, që u pritë zyrtarisht nga presidenti i SHBA-s, në Shtëpinë e Bardhë, duke u pritur me nderimet më të larta deri në shtrimin e “qilimit të kuq”. Ai zhvilloi për 16 vjet në SHBA-s, mbi 20 e ca – udhetime zyrtare, duke u takuar me personalitete më të larta të shtetit Amerikan, deri tek katër presidentët e fundit .
Vdekjen e parakohshme të Presidentit Rugova, shqiptarët e Amerikës e kan përjetuar shumë rëndë. Mbasi i ndjeri Rugova është parë nga shqiptarët e Amerikës, si një strateg, që diti të bashkojë shqiptarët në këto vizita – për mirësi, për mirëqënie dhe për bashkëpunim. Ai u la shqiptarëve të Amerikës, shumë miq të mëdhenj, të cilët, më pasë e vlerësuan shumë angazhimin e tij paqësor për një Kosovë të pavarur e sovrane, e cila, tani afro një dekad pasi mbylli syt një herë e përgjithmon Rugova, me ndihmën e SHBA-s, dhe luftës për çlirimin e Kosovës nga Ushtria Çlirimtare e Kosovës, dhe natyrisht edhe të faktorit ndërkombetarë, në anën diplomatike, do të realizonte edhe ëndrrën e kahmotëshme të popullit të Kosovës- Pavarësinë e Kosovës. Pavarësi kjo e cila vitin e ardhshëm shënon 8-të vjetorin e shpalljes së saj dhe e njohur deri tash nga 111 shtete, përfshirë edhe mikun tonë të përjetshëm si thoshte vetë Rugova – Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Ai është i vetmi udhëheqës politik shqiptare, që ka vizituar , ashtu si Kishën Katolike shqiptare në Amerikë në Detroit dhe Nju Jork, Kishën Ortodokse Shën Gjergji në Boston, Teqen Bektashiane në Detroit, ose Xhamitë Islamike shqiptare në Amerikë, në Nju Jork dhe Nju Xhersi. Ai ka qenë i ngrohtë dhe i nderuar e i respektuar, kudo ku hynte në takimet si me Baba Rexhepin, si me Hirësinë e Tij Imam Vehbi Ismailin, me Imam Isa Hoxhën, me kancelarin e Kishës Ortodokse At Arthur Liolinin, me At Rrok Mirditën, Dom Nue Gjergjin, dom Anton Kçirën, dhe në Nju Jork me dom Pjeter Popajn.
Rugova, u prit dhe e gjeti derën hapur me bujarinë dhe dashurinë e Kishës shqiptare në Amerikë, gjatë vizitave që i bëri nga Dom Pjeter Popaj, në Kishën Katolike Shqiptare “Zoja e Shkodres”- “Our Lady of Shkodra” ne Hartsdale, New York, në kishën “Our Lady Of The Albanians” Albanian Catholic Church në Bevelry Hills, MIchingan nga Dom Ndue Gjergji, nga Kisha Katolike “Shën Pali” St. Paul’s Albanian Catholic Church në Rochester, Michingan nga Dom Anton Kçira. Nga Kryepeshkopata Ortodokse Shqiptare në Amerikë në South Boston, Massachusstes .
Por, edhe nga Katedralja Ortodokse Shqiptare e Shën Gjergjit Saint George Albanian Orthodox Cathedral ne South Boston, Massachusstes nga Very Reverend Arthur E. Liolin. Nga Chancellor,St. Peter and St. Paul Albanian Orthodox Church në Philadelphia, Pansilvenia nga Reverend Stephen Siniari . Ashtu siç u pritë edhe me bujarin e dashurinë shqiptare nga Albanian American Islamic Center Qendra Islamike Shqiptaro- Amerikane Albermarle Road ne Brooklyn New York kur ishte gjallë Imam Isa Hoxha ,deri tek Teqeja Bektashiane në North Line Rd Taylor, Michingan dhe nga Hirësia e Tij Imam Vehbi Ismaili sa ishte gjallë.
Ai ishte si më thënë ajo shëmbëlltyra dhe simbolika i thënejes së Vaso Pashë Shkodranit: “Feja e shqiptarit është shqiptaria”! Shqiptarët në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, thonë vazhdimisht se përher ishin krenar që patën në mesin tyre gjatë gjithë vizitave në SHBA-s, një udhëheqës të tillë, shqiptarë, i cili me mençuri, largëpamësi dhe urtësi, diti t’a udhëheqi edhe në periudhën më të vështirë të historisë tonë, popullin shqiptarë.
Personaliteti i Tij dhe respekti ndaj Tij në të gjithë botën, ka qenë dhe do të mbetet gjallë:” Vizioni i Tij për një Kosovë të lirë, demokratike e të pavarur, ishte dhe do të mbetet udhërrëfim për të gjithë shqiptarët brenda dhe jashtë atdheut të tyre.”
Ndoshta edhe kjo ka qenë arsyeja e nje nder amaneteve të fundit te Presidentit te ndjere te Kosves, Dr. Ibrahim Rugova. “Nder kerkesat e fundit te tij ka shkruar shtypi shqiptaro amerikan ka qene edhe derguarja e nje arkivoli nga Amerika- per ta percjelle atë nga kjo bote. Kjo kerkese eshte mesuar ne çastet e pasvdekjes dhe eshte percjelle nga presidenca e Kosoves per ne Amerike. Amaneti i dr. Rugoves i ishte besuar miqeve te tij ketu ne Nju Jork, familjes te vellezerve Gojçaj – Lekë dhe Pashkë”.
Apo edhe nëse ekujtojmë edhe ngushëllimin që dërgojë në vdekjen e tij “Për Nder dhe Kujtim të Presidentit të Kosovës Ibrahim Rugovës” nga At Arthur E. Liolin Kancelar i Kishës Orthodokes Shqipatre në SHBA.
At Arthur E. Liolin, ka thënë se :” Presidenti Ibrahim Rugova ishte një studjues dhe fisnik mëndjendritur, që i vuri aftesinë dhe talentet e tija në shërbim të popullit të tij: shqiptarëve të Kosovës. Ai mishëroi të gjitha ato cilësi të cilat karakterizojnë qenjen e denjë njerëzore që udhehiqet nga parime zemërgjerë në fshirjen e padrejtësive për këdo që vuan prej tyre. Ai e pa këtë mision si një thirrje dhe detyrë të posaçme dhe e kreu me dinjitet, fuqi, ndjeshmëri dhe mençuri.
Ai u përpoq që me gjithë zemër t’i bënte thirrje natyrës me fisnike të qenieve njerëzore, në një përpjekje për të zgjidhur dilemat tmerruese të një rajoni të turbullt. Emri i tij do të qëndrojë përgjithmonë në panteonin e atyre burreshtetësve të rrallë që iu përgjigjen të keqes me të mirë. Shqiptarët kudo do ta vajtojnë humbjen e Atij që bëri aq shumë për çështjen e tyre të drejtë, të arritjes së pavarësisë mëse të merituar të popullit të Tij.Ishte një nder dhe një bekim që e njoha Rugovën” ka shkruar shtatë vjetë më parë në mesazhin e vdekjes se Rugovës, At Arthur E. Liolin Kancelar i Kishës Orthodokes Shqipatre në SHBA.