Archives for August 2016

U-21! FSHF Ja te besuarit e Shqiperise per ndeshjen me Greqine.

August 27, 2016 by Administrator

FK Partizani “peshkon” ne Izrael. Ben Azubel pritet te jete “lideri” i te kuqve/

Nga Albano Kolonjari/

Ben Azubel eshte futbollisti i pare izraelit qe do te luaje ne Kategorine Superiore. Ai nenshkroi nje kontrate nje vjecare me FK Partizanin me opsion rinovimi. Gjate pjesmarjes ne Kupat e Europes te kuqte vuajte shume ne fazen sulmuese. Pas largimit te Xhevahir Sukajt Partizani nuk kishin nje sulmues te mirfillte ne ekip. Ky fakt detyroi drejtuesit e klubit te levizin ne merkato ne menyre qe skuadra te jete e plote per fillimin e sezonit te ri. Sulmuesi i ri i FK Partizanit eshte 22 vjec. Sezonin 2015-2016 Ben Azubel luajti me skuadren Hapoel Petah Tikva 33 dhe shenoi 15 gola. Sipas drejtueseve te FK Partizanit po punohet per nje ekip i cili do te luftoje fort per titullin kampion. Titulli i fundit qe te kuqte kane fitur eshte ai i vitit 1991. Menjëherë pas firmosjes së kontratës Azubel është prezantuar në ambjentet e klubit nga Drejtori i Përgjithshëm Genci Tomori me fanelën me Nr. 9 që do të mbajë tek të kuqtë. Azubel do të vihet nën urdhrat e trainerit Sormani nga dita e diel kur edhe do të rinisin përgatitjet e ekipit në prag të startit të sezonit të ri futbollistik. Ben Azubel ka luajtur edhe me ekipin U-19 te Izraelit.

Kombetarja U-21 do te luaje me date 2 shtator 2016 ndeshjen e radhes eliminatore per Europianin 2017 kunder Greqise, ne stadiumin Peristeriou ne Athine ne oren 17:45 me oren lokale. Ekipi do te grumbullohet neser ne Athine me date 28 gusht. Shqiperia U-21 renditet aktualisht e dyta ne grupin e 4 me 12 pike

Nr	Emer Mbiemer	Pozicioni	Datelindja	Ekipi
1	Thomas Strakosha	Portier	19.03.1995	Lazio
2	Aldo Teqja	Portier	04.05.1995	FK Kukesi
3	Erdenis Gurishta	Mbrojtes	24.04.1995	KF Vllaznia
4	Herdi Prenga	Mbrojtes	31.08.1994	NK Lokomotiva Zagreb
5	Silvester Shkalla	Mbrojtes	10.08.1995	KF Teuta
6	Mergim Vojvoda	Mbrojtes	01.02.1995	Mouscron
7	Erion Hoxhallari	Mbrojtes	15.10.1995	KF Tirana
8	Kostandin Kariqi	Mbrojtes	13.05.1996	AO Trikala
9	Endri Cekici	Mesfushor	23.11.1996	NK Lokomotiva Zagreb
10	Eros Grezda	Mesfushor	15.04.1995	NK Lokomotiva Zagreb
11	Qazim Laci	Mesfushor	19.01.1996	Apoel Nicosia
12	Keidi Bare	Mesfushor	28.08.1997	Atletiko Madrid Youth
13	Damian Gjini	Mesfushor	06.04.1995	Panionios
14	Realdo Fili	Mesfushor	14.05.1996	Partizani
15	Ylber Ramadani	Mesfushor	12.04.1996	Partizani
16	Jasir Asani	Sulmues	19.05.1995	Vardar Skopje
17	Liridon Latifi	Sulmues	06.02.1994	KF Skenderbeu
18	Fiorin Durmishaj	Sulmues	24.11.1996	Panionios
19	Myrto Uzuni	Sulmues	31.05.1995	KF Apollonia
20	Fabian Mirdita	Sulmues	21.05.1997	AS Monaco Youth

Mark Gjonaj: Mësimet që nxora nga vepra e Nënë Terezës

August 27, 2016 by dgreca

Me rastin e shënjtërimit të Nënë Terezës, Zëri i Amerikës po zhvillon intervista me komunitetin shqiptar të Nju Jorkut. Mark Gjonaj, anëtar i legjislaturës shtetërore të Nju Jorkut është një ndër nismëtarët e një aktiviteti që do të zhvillohet në Manhatan më 4 shtator, ku pjesëtarë të komunitetit do të ndjekin shenjtërimin e Nënë Terezës dhe do të festojnë kujtimin e saj me një bust që do të zbulohet në Manhattan. Zoti Gjonaj bisedoi me kolegen Ardita Dunellari mbi figurën e Nënë Terezës, shembullin që ka lënë ajo si humaniste, si një kujtim të dashur të fëmijërisë së tij, nga vizita e Nënë Terezës në Nju Jork: Shenjtërimi i Nënë Terezës është një moment historik për komunitetin shqiptaro-amerikan në Nju Jork. Anëtari i Legjislaturës Shtetërore të Nju Jorkut, Mark Gjonaj, thotë se aktiviteti në Manhatan është organizuar me qëllimin që të festohet vepra e humanistes së madhe në ditën e shenjtërimit të saj:

“E fillojmë me transmetimin e drejtpërdrejtë të meshës nga Roma, në ora 4 të mëngjesit në Nju Jork. Presim të mblidhen qindra vetë për këtë meshë, që ta ndajmë dhe ta festojmë këtë moment me të tjerët dhe të marrim pjesë në këtë zhvillim historik. Do të kemi edhe meshën tonë nën drejtimin e Peshkopit Walsh në mesditë. Dhe më pas do të kemi një ditë të mbushur me aktivitete gazmore: kërcime, këngë, folklor”.

Aktiviteti bashkon njerëz nga fe të ndryshme në emër të dashurisë dhe përkushtimit që zoti Gjonaj thotë se dëshmoi Nënë Tereza gjatë gjithë jetës së saj. Pjesëmarrës në aktivitet do të jenë pjesëtarë të komunitetit nga të gjitha besimet. Komuniteti shqiptar, thotë politikani nga Nju Jorku, po ofron një shembull se si mund të bashkohemi të gjithë, në emër të veprës së Nënë Terezës”.

“Ne kemi qenë shumë me fat që kemi një Nënë Terezë me prejardhje shqiptare… Ky është momenti që komuniteti shqiptar të tregojë se çfarë arriti të bënte një individ, me mjete modeste. Është shembull i një jete me synime të larta, i një jete që sjell ndryshime”.

Shqiptarët, thotë zoti Gjonaj, nuk mblidhen për ta përvetësuar Nënë Terezën, por për të ndarë me botën veprën e saj në shërbim të më të përvuajturve, që ka frymëzuar njerëz nga përkatësi të tjera etnike:

“Pjesëtarë të elektoratit tim më afrohen e më thonë “E di që Nënë Tereza është shqiptare?” Pra vijnë e më informojnë mua për prejardhjen e Nënë Terezës. Janë shumë krenarë sepse në jetët e tyre kanë parë, kanë mësuar, kanë ndjekur këtë grua që do të bëhet shenjtore, ndoshta edhe janë takuar me të. Ky moment prek të gjithë njerëzit, pavarësisht nga prejardhja etnike, apo besimi fetar”.

Zoti Mark Gjonaj ruan një kujtim të dashur nga fëmijëria kur Nënë Tereza erdhi në Nju Jork dhe ai e pa nga afër nobelisten e famshme gjatë meshës, megjithëse në atë moshë nuk e kuptonte se çfarë përfaqësonte ajo:

“Kisha jonë në Bronks është kishë e vogël, por atë ditë, mesha po mbahej përjashta, në hapësirën e parkimit, për të akomoduar turmën e madhe. Nuk e dija përse po mbahej jashtë mesha, por më bëri përshtypje një grua e veshur me të bardha. Kur kaloi kutia e donacioneve, me pushtoi dëshira për të dhuruar diçka. Si djalë i vogël kisha pesë dollarë dhe vendosa t’i dhuroj. Diçka e paharrueshme ndodhi më pas: kur po ktheheshim në shtëpi, duke ecur rrugës gjeta një kartmonedhë 20 dollarëshe. Ia tregova nënës: “Sa mirë” – më tha, “Tani ke 25 dollarë”. I shpjegova se 5 dollarëshin që kisha pasur më parë e kisha dhuruar. “E sheh, të pata thënë se po dhurove nga zemra në emër të Zotit, ta kthen dyfish; e paskam pasur gabim. Zoti ta ktheu katërfish”. Është një histori që do të qëndrojë me mua gjithë jetën, se çfarë do të thotë të japësh dhe të marrësh”.

Ai e pranon se nuk është e lehtë të ndjekësh shembullin e një njeriu të tillë, sidomos për dikë në politikë. Por bota, beson zoti Gjonaj, do të ishte një vend shumë më i mirë sikur njerëzit të ndiqnin një jetë të frymëzuar nga vepra e saj. Në këtë këtë moment historik, ai shpreson që shqiptarët do të gjejnë një mision më të madh brenda vetes, në shëmbëlltyrën e bijës më të famshme që ka nxjerrë kombi:

“Ajo bëri një jetë modeste. Ajo thoshte se në fund të jetës nuk do të ketë rëndësi sa pasuri kemi grumbulluar, sa shtëpi po lëmë pas, çfarë po u lëmë fëmijëve, por nëse po e lëmë këtë botë më mirë se e gjetëm, dhe çfarë kemi bërë për ta ndryshuar botën. Në këtë kohë të kufizuar që ndajmë me motrat e vëllezërit tanë, çfarë kemi bërë për t’ia bërë jetën më të mirë? Nuk mendoj se shqiptarët në vendet e tyre po jetojnë duke ndjekur gjurmët e Nënë Terezës. Mendoj se preokupohen shumë për veten, për ato që mund të marrin, jo sa mund të japin”.

“Të gjithë mund të mësojmë nga Nënë Tereza. Por për fat të keq nuk mund të them se të gjithë ne po ecim gjurmët e saj. Ndoshta shenjtërimi i saj është momenti i duhur, sepse duke mësuar më shumë për jetën e saj mund të kuptojmë rolin që na takon”.

Për momentin, vëmendja është tek ceremonia e shenjtërimit të nobelistes shqiptare.

“Nuk e di a do të na ndodhë përsëri që të përjetojmë shenjtërimin e një personi që e kemi ndjekur gjatë jetës sonë, prandaj është një moment i rëndësishëm dhe i rrallë”.

“Ky është një moment i jashtëzakonshëm për këdo, fakti që një grua që ka jetuar në kohët tona po kanonizohet si shenjtore, është moment i jashtëzakonshëm jo vetëm për komunitetin shqiptar por për të gjithë botën”.

Por mesazhi i vërtetë i kësaj dite është vepra e një njeriu të përkushtuar ndaj humanizmit dhe dashurisë për të tjerët, thotë zoti Gjonaj. Ai kujton fjalët e urta që e udhëhiqnin Nënë Terezën në veprën e saj dhe shpreson se në ditën e shenjtërimit të saj, njerëzit do të preken nga shembulli i jetës së saj në shërbim të njerëzimit:

“Nuk ka rëndësi dhurata, por dashuria me të cilën është bërë. Ndryshimet mund të realizohen me akte të vogla. Të gjithë duhet të përpiqen të ndryshojnë botën për mirë”. Është një mënyrë e jashtëzakonshme për ta jetuar jetën. Shpresoj se kjo lloj mendësie, ky humanizëm dhe kjo dashuri do të gjejë vend tek të gjithë; bota do të ishte shumë më e paqtë në këtë mënyrë”.(ZERI I AMERIKES)

Dr. Rugova, simbol i pavarësisë së Kosovës e i Dardanisë Antike

August 27, 2016 by dgreca

Fjala e akademik Mark Krasniqit, kryetar i Partisë Shqiptare Demokristiane të Kosovës, në mbledhjen komemorative, më 25 janar 2006, me rastin e vdekjes së Presidentit të Kosovës dr.Ibrahim Rugovës./

Presidenti Rugova, symbol i pavarësisë së Kosovës e i Dardanisë Antike/

Falë meritave të dr.Ibrahim Rugovës, ne sot kemi mikun më të fortë, fuqinë më të madhe ekonomike dhe ushtarake në botë – Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe aleatët e saj të Bashkimit Evropian./

Priashtinë 24 janar 2006/

Presidenti i Kosovës, dr.Ibrahim Rugova i cili ndërroi jetë më 21 janar të këtij viti, gjatë 16 vjetëve ka qenë prijës dhe udhëheqës i popullit shqiptar në Kosovë në rrugën e të drejtës së vetëvendosjes, përkatësisht drejt Pavarësisë së shtetit të lirë e Sovran të Kosovës që është e drejtë historike, etnike e politike e shqiptarëve të kësaj treve.

Kjo rrugë ka qenë shumë e vështirë në kushtet e okupacionit serb i cili gjatë shekujve, e sidomos më vitet 1998-99, bëri gjenocid e pastrim etnik të popullsisë shqiptare nga vatrat e tij shekullore të Dardanisë antike.

Presidenti Rugova këtë rrugë të gjatë e të veshtirë e bëri para se gjithash duke e senzibilizuar problemin e Kosovës në botën euroatlantike e cila për Kosovën nuk kishte njohuri e aq më pak mirëkuptim për t’i realizuar edhe ne aktet dhe qëndrimet ndërkombëtare për vetëvendosje. Mirëpo me këmbënguljen dhe me qëndrimin e zgjuarësinë intelektuale e politike të dr.Ibahim Rugovës, filloi faktori ndërkombëtar ta kuptojë të drejtën tonë dhe përpjekejt tona për të qenë të lirë e të pavarur në shtetin Sovran të Kosovës.

Me meritat e dr.Ibrahim Rugovës, ne sot kemi mikun më të fortë, fuqinë më të madhe ekonomike dhe ushtarake në botë – Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe aleatët e saj të Bashkimit Evropian. Në saje të veprimtarisë politike të Presidentit Rugova dhe në saje të përpjekjeve të gjithë popullit shqiptar në Kosovë dhe të gjitha strukturave paqësore e ushtarake të tij, forcat e NATO-s, bombarduan 72 ditë pa ndërprerë okupatorin serb të cilin e detyruan të gjunjëzohet e të tërhiqet nga Kosova më 12 qershor të vitit 1999.

Falë angazhimit dhe suksesit të tillë, dr. Ibrahim Rugova fitoi simpatinë dhe përkrahjen e gjithë shqiptarëve të Kosovës e të gjithë shqiptarëve kudo që jetojnë si dhe të botës demokratike ndërkombëtare.

Partia Shqiptare Demokristiane e Kosovës gjatë 15 vjetëve të kaluara ka qenë krahu i djathtë i Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe kryetarit të saj dr.Ibrahim Rugovës. Në këtë rrugë të interesit kombëtar, edhe partia jonë, e cila gjatë kohë ka qenë forca e dytë politike në Kosovë, ka dhënë kontributin e vet në Kosovë e në diasporë duke marrë pjesë në Institucionet paralele në kohëne e okupacionit serb dhe në vepritmaritë e tjera të nevojshme të asaj kohe.

Dr.Ibrahim Rugova, me qëndrimet e tij demokratike e paqësore ka fituar simpati e përkrahje të autoriteteve politike përëndimore.

Dr. Ibrahim Rugovën, kushdo që e ka njoftë dhe që ka dashur të jetë objektiv, e ka rrespektuar si njeri shumë të ndershëm, të dashur, të afërt, intelektual i madh, demokrat, tolerant e paqëdashës. Të gjitha këto veti pozitive morale janë traditë e kulturës tradicionale shqiptare. Prandaj shtresat më të gjëra të popullit shqiptar, Ibrahim Rugovën e kanë çmuar si shembull i njeriut të madh, të mençur dhe të guximshëm, i cili meriton të jetë në ballë të këtij populli, ta ketë përkrahjen e besimin e pjesës më të madhe të tij,

Me vdekjen e presidentit të Kosovës, d.Ibrahim Rugova, është shkaktuar një boshllëk i madh në jetën institucionale e politike, në momentet më të vështira për Kosovën, e cila gjendet në udhëkryq për vendosjen e fatit të saj përfundimtar. Në këtë moment personaliteti i dr.Ibrahim Rugovës ka qenë i domosdoshëm.

Mirëpo, Ibrahim Rugova me sakrificën e tij, me guximin e mendjen e tij të holë e vizionare ka qenë dhe ka mbetur arkitekti dhe babai i Pavarësisë së Kosovës. Pavarësia e Kosovës, pa marrë parasysh kush do ta nënshkruajë aktin final të saj, është meritë e gjithë popullit shqiptar, por merita kryesiore

Dhe e pamohueshme i takon atij i cili gjatë dy decenieve e trasoi këtë rrugë të vështirë kombëtare, e ky personalitet është vetëm dr.Ibraim Rugova.

Presidenti i Kosovës dr.Ibrahim Rugova është i pazëvendësueshëm. Por me humbjen e tij fizike nuk do të humb rruga e idealit të cilin e ka ndjekur me përkushtim gjatë gjithë jetës së tij. Në këtë rrugë, siç e ka përcjellë deri tash PSHDK-ja, do të qëndrojë e paluhatshme edhe më tutje së bashku me partinë e tij, aleatën e natyrshme të saj, Lidhjen Demokratike të Kosovës dhe mbarë popullin e Kosovës i cili e ndjek këtë rrugë kombëtare.

Me këtë rast, Partia Shqiptare Demokrstikane e Kosovës dhe unë personalisht, i shprehim ngushëllimet më të sinqerta familjes së nderuar të dr.Ibrahim Rugovës, Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe mbarë popullit shqiptar.

Njihuni me … dronin nënujor detar

August 27, 2016 by dgreca

Anija më e re pa pilot e Pentagonit, është projektuar të gjurmojë nëndetëset armike. Ajo quhet ACTUV, peshon 140 tonë, lëviz me 50 kilometra në orë dhe është e gjatë 40 metra. Ajo mund të lundrojë mijëra milje për muaj të tërë pa ndërprerje dhe pa qenë nevoja që dikush të jetë në bord. I njohur si droni ujor, anija përdor sensorë të rinj teknologjikë që mund të gjurmojnë praninë e nëndetëseve elektrike me diezel, të cilat janë nga më të qetat dhe më të vështirat për t’u zbuluar. Mjeti po ndërtohet nga kompania DARPA, e cila do të bashkëpunojë me Zyrën e Kërkimeve të Marinës për të testuar kapacitetet, me qëllim kalimin e teknologjisë së saj tek Marina e SHBA për përdorim operacional. Edhe pse anija në fjalë është e programuar për të gjurmuar nëndetëset, teknologjia e saj mund të konfigurohet për të shërbyer për një gamë të gjerë funksionesh për anijet pa pilot që do të përdoren në të ardhmen. Dhe sipas Departamentit Amerikan të Mbrojtjes, anije të tilla do të ketë më shumë në të ardhmen.{Përgatiti për Diellin: Sh.K}

TAKIMI I MASAR KRASNIQIT ME NËNËN TEREZË NË ZELANDË TË RE

August 27, 2016 by dgreca

Nga Hajro Hajra/

Veprimtari e atdhetari i shquar Masar Krasniqi nga Prishtina është vetëm njëri nga ai lumë i madh shqiptarësh që, i përndjekur nga regjimi titist, në një moshë fare të re, në vitin 1950, kishte qenë i detyruar ta linte Kosovën e të mësynte udhët e botës. Pas shumë peripecish, nga Rijeka e Kroacisë kishte shkuar në Izmir të Turqisë dhe që andej, më 1951, pas një udhëtimi të gjatë me anije, kishte arritur e ishte vendosur në Zelandë të Re. Tash 5-6 vjet jeton në Australi.

Në vitin 1970, në kohën kur pak shqiptarë dinin për Nënën Terezë, Masar Krasniqi kishte takuar humanisten shqiptare, asokohe jo gjithaq e njohur në botë dhe pothuaj fare e panjohur në botën shqiptare.

Njohjen (së largu) me veprimtarin e zellshëm e atdhetarin e madh Masar Krasniqi na e mundësoi para disa vjetësh Sabit Abdyli nga Kabashi i Vitisë (profesor i gjuhës shqipe, gazetar e shkrimtar), i cili meqenëse edhe vetë jeton në Zelandë të Re (në qytetin Auckland) që nga viti 1999, e ka njohur së afërmi Masar Krasniqin dhe ka shkruar disa herë për të.

Gjatë një bisede telefonike me Masar Krasniqin, mësojmë hollësi të këtij takimi që, ndonëse kishte ndodhur në vitin e largët 1970, ruhej shumë i freskët në kujtesën e tij, madje zoti Krasniqi e kujtonte atë ngjarje sikur të kishte ndodhur pak muaj përpara dhe jo para pothuaj gjysmë shekulli.

Ja si e kujton këtë takim zoti Krasniqi:

– Ishte muaji prill i vitit 1970. Ende nuk i kisha mbushur tridhjetë e nëntë vjet dhe kisha afro njëzet vjet që kisha ikur nga Kosova, e cila vazhdonte të ngryste ditët e netët nën çizmen e serbit dhe që, për mërgimtarët si unë, ishte një mollë e ndaluar. Kisha marrë vesh se Nëna Terezë do të vinte për vizitë në Zelandë të Re, pikërisht në qytetin Auckland, ku unë jetoja. Ajo do të vinte nga India, ku jetonte e vepronte që nga viti 1929, kohë kur unë ende nuk kisha lindur. Kisha shumë dëshirë ta takoja e të bisedoja me të, por duke qenë se ajo ishte një vizitë protokollare, ishte paksa e vështirë të realizohej ai takim. Për fatin tim, e njihja peshkopin e Katedrales së Shën Jozefit në Auckland, James Michael Liston, me të cilin isha takuar si i ftuar i tij gjatë pritjes që kishte organizuar për kardinalin e Hungarisë dhe për kardinalin e Ukrainës.

Iu drejtova peshkopit Liston, i cili më premtoi një takim me Nënën Terezë pas konferencës për shtyp, që ajo do të mbante në mbarim të vizitës së saj. “Do të jetë një takim vetëm 15 minuta” – më tha peshkopi.

E njoftova komunitetin shqiptar, në krye të të cilit isha. Ishim pak atëherë, ishim një grusht shqiptarësh në Auckland. U thashë se takimi do të ishte fare i shkurtër dhe ua bëra me dije që, shkaku i kohës së kufizuar, vetëm unë do të flisja me Nënën Terezë.

Ditën e takimit morëm një tufë të madhe me lule dhe shkuam në katedralen ku do të mbahej konferenca e shtypit.

Sapo përfundoi konferencën për shtyp, iu afrova Nënës Terezë, ia dhashë lulet dhe i thashë: – Mirë se na erdhe Nana Terezë në Zelandë të Re!

– “O, biri im, – ma ktheu ajo – a edhe këtu paski mbrri a, në fund të botës?… Sa mirë – tha – po e flitke shqipen… Unë 39 vjet s’kam pasë mundësi me ke me folë shqip.”

Domethënë, shqip keni folur? – e pyesim zotin Krasniqi.

Gjatë gjithë kohës kemi folur vetëm shqip. Nëna Terezë e fliste shumë mirë shqipen. Shqipja e saj ishte një gegnishte e pastër, të cilën ajo e kishte ruajtur, si të thuash, e kishte konservuar që nga fëmijëria.

Çfarë biseduat gjatë asaj kohe të shkurtër? – e pyesim bashkëbiseduesin.

Ndonëse shkurt, folëm për shumëçka. I fola për situatën në Kosovë, për shtypjen e egër që ushtronte regjimi titist ndaj shqiptarëve…

Më dukej sikur po flisja me nënën time, prandaj nuk e lashë pa i thënë: – Ti që ke mundësi me u takue me mbretën e me kryetarë shtetesh e me ministra të punëve të jashtme, mund ta bash nji punë të mirë për Kosovën, po edhe për Shqipninë, ku po ashtu sundon nji diktaturë e egër dhe ku feja asht e ndalueme me ligj…

-“E di, – tha – e di. Unë i kam nanën e nji motër atje dhe kam tentue me shkue me i vizitue dhe s’më kanë dhanë leje… Nji vlla me familje e kam në Palermo…”

Të lutem Nanë – i thashë – po mujte me ba diçka, do t’ishte nji nder i madh për kombin prej teje…

-“Biri im – tha – lutjuni Zotit për mue e për bijat e mija… Edhe unë çdo mëngjes lutem për Kosovën.” E preku me dorë sarin që kishte veshur në trup dhe tha: “Veshja ime…” – dhe, ndonëse nuk e përfundoi, u vetëkuptua: ishte veshja e saj që nuk e lejonte të bënte hapur atë që ne kishim dëshirë. Ajo kishte filluar të bëhej Nënë e krejt botës dhe jo vetëm e shqiptarëve që ishin të gjakut të saj.

Pastaj u nisëm shkallëve teposhtë. Ajo shoqërohej nga disa murgesha të Indisë dhe nga dy murgesha zelandeze. Gjatë gjithë kohës sa zbritnim shkallët, ajo nuk ma lëshonte dorën. Pasi u përshëndetëm si nënë e bir, ajo hipi në veturë. Në fytyrë i shihej dëshira e madhe që kishte që ai takim të zgjaste sa më shumë…

Sapo u largua vetura me Nënën Tereze, m’u vërsulën gazetarët, duke më pyetur në ç’gjuhë kishim biseduar. U thashë se kishim biseduar shqip dhe, po ashtu, u thashë se ajo kishte lindur jo fort larg qytetit nga vija unë, nga Prishtina.

Gjatë gjithë këtyre viteve kam takuar shumë personalitete të rëndësishme politike, pothuaj në të gjitha kontinentet – thotë zoti Krasniqi – dhe të gjitha këto takime kanë pasur një të vetëm qëllim: sensibilizimin e çështjes shqiptare në Ballkan,në veçanti sensibilizimin e çështjes së Kosovës, Megjithatë, takimi im i parë me Nënën Terezë ka qenë disi i veçantë, një takim i zhveshur nga çdolloj protokolli, thjesht një takim nënë e bir.

Ajo ka punuar shumë, ajo ka sakrifikuar shumë për t’i ndihmuar nevojtarët, jo vetëm në Indi. Megjithatë popullin e vet nuk e ka harruar kurrë. Kontributi i saj për popullin e vet ka qenë i heshtur, por s’ka reshtur kurrë. Duhet të kalojë kohë, duhet të kalojnë vite që të kuptohet se ç’ka bërë Nëna jonë e Madhe për popullin me të cilin e lidh gjaku – përfundon rrëfimin e tij për këtë takim, zoti Masar Krasniqi, i cili ka takuar Nënën Terezë edhe disa herë të tjera, si me rastin e vizitës në Shqipëri të Papa Gjon Palit II më 25 prill 1993 e të tjera.

Nëna Terezë nuk është personaliteti i vetëm i madh që ka njohur Masar Krasniqi. Ai jo vetëm ka takuar, por edhe ka shoqëruar të madhin Ibrahim Rugova gjatë takimeve të shumta që ai kishte pasur me kryetarin Clinton, me nënkryetarin Al Gore, me senatorin Bob Dole, me kongresmenin Benjamin Gilman, me kongresmenin Joseph Dioguardi e të tjera personalitete të shquara dhe të gjitha këto takime janë bërë në funksion të sensibilizimit të çështjes shqiptare, sidomos në kohën kur çështja e Kosovës kishte vënë në lëvizje bijtë e saj më të mirë. Masar Krasniqi, sot 85-vjeçar, është njëri nga ata bij besnikë të Tokës Mëmë, i cili, sikurse edhe Gonxhe Bojaxhiu, vepronte në heshtje, se punët e mëdha e me peshë, në heshtje bëhen.