Archives for September 2017

NDËRROI JETË NË NEW JERSEY NACIONALISTI REXHEP IMERI AHMETAJ

September 5, 2017 by dgreca

Ne foto Rexhep Imeri:12.12.31 – 09.05.17 /

Familja Ahmetaj më banim në Kenilworth në New Jersey njofton komunitetin shqiptar, miqtë dhe të afërmit, në SHBA dhe në Shqipëri, se mbrëmjen e së Hënës(4 Shtator 2017) ka ndërruar jetë në moshën 86 vjecare, njeriu tyre i dashur,bashkëshorti, babai, gjyshi, vëllai, Rexhep Imeri Ahmetaj.

I ndjeri la në pikëllim të thellë bashkëshorten Kadire, djemtë; Halitin, Dinin dhe Destanin, vajzat; Shukrijen dhe Nusretin, nipa dhe mbesa, vëllanë Muharremin dhe te afermit ne Nikoliq(Rrethi i Krumes) në Shqiperi dhe USA.

Në njoftimin mortor që përcjell Familja Ahmetaj, shkruhet se Rexhepi kaloi një rini të vështirë në Shqipëri(1950-1955); ku u burgos e u internua;kaloi vite të vështirë në burgun e Tiranës, pastaj u internua në Tepelenë dhe në Lushnjë.

Me 13 Shtator 1956, së bashku me familjen, kalon kufirin shqiptar dhe vendoset në Kosovë, ku kalon më shumë se një dekadë.Pas shumë kërkesash, në vitin 1967, lejohet të kalojë në Perëndim.Pas një viti arrinë në Tokën e Lirisë, në SHBA.

Rexhepi u takua në Amerikë më shumë nacionalistë si: Abaz Kupin, Dr. Fuat Myftija,Musli dhe Hysen Mulosmanaj, me Agen e Rashkocit,Met Bajraktarin e shumë naionalistë tjerë dhe së bashku do të punonin për dekada per Kosovë dhe Shqipëri.
Rexhepi ishte njeri i thjeshtë, i vlerësuar nga shoket dhe bashkohesit e tij,
besnik i idealeve te Mbretit Zogu i Parë, luftëtar për një Shqipëri Etnike.
Njoftohet Komuniteti Shqiptar se shërbimet mortore do mbahen ditën e sotme, e Martë, me 5 Shtator- nga ora 3-9 pm në adresën:
43 Monroe street, Garfield, New Jersey
Ne Albanian-American Islamic Center
Kurse ceremonia e Varrimit do të organizohet ditën e Merkurë, me 6 Shtator në adresën:
1109 Neck Ln, Elizabeth, NJ 07201
Ne varrezen:Rosemount Memorial Park qe ka hyrje nga Route :1 & 9 exits ne McClellan street.
Tel i Familjes :908-272-1249

Të afërm të ambasadorit amerikan Bernstein, vizitë në Shqipëri

September 5, 2017 by dgreca

Me ftesë të Ambasadorit Lu ka mbrritur për vizitë në Shqipëri, stërnipi i H.Bernstein, Boaz Nash. Këtë e konfirmon zyra e mardhënieve me publikun të Ambasadës ku thuhet: “Ambasadori Lu, mirëpriti Boaz Nash në Ambasadën Amerikane në Tiranë. Z. Nash është stërnipi i Herman Bernstein i cili shërbeu si Ambasador në Shqipëri nga viti 1930 deri më 1933.Ambasadori Lu, i tregoi Boaz-it ambientet e ambasadës dhe ish-zyrën e banesën e stërgjyshit të tij. Ambasadori Bernstein dha një kontribut të rëndësishëm në zhvillimin e marrëdhënieve Amerikë – Shqipëri”, shkruan Ambasada Amerikane në Facebook.

Zoti Herman Bernstein ishte nga shteti i Nju Jork-ut. Ai u emërua nga SHBA në Tiranë si i Dërguar i Jashtëzakonshëm dhe Ministër i Plotfuqishëm. Bernstein u largua nga Shqipëria më 24 Shtator, 1933. Ambasadori Bernstein për kohën si diplomat dhe më pas, njihet si një mbrojtës i flaktë i cështjes shqiptare dhe mik i shqiptarëve. Është fakt që gjatë periudhës së qëndrimit të Shkëlqesisë së Tij në këtë detyrë mardhëniet Shqiptaro-amerikane ishin në zenitin e mundshëm. {Bashkepunetori i Dielli, Shqiperi- SH.K}.

Kardinal Ernes Simoni- Meshë me Lutjet e Nënë Terezës,Të Pranishëm edhe vatranët

September 5, 2017 by dgreca

– Kardinali shqiptar Ernest Simoni – Troshani, sonte në meshën Lutja e Mbrëmësores me Lutjet e Nënë Terezës në Kishën e Shën Ndout në kryeqytetin e Kosovës. Të pranishëm edhe vatranë nga SHBA/

-Shugurimi i Katedralës Nënë Tereza bëhet në 5 shtator 2017, në ditën që është e 1 vjetorit të shenjtërimit e të 20 vjetorit të kalimit në amshim të shenjëtëreshes shqiptare/

PRISHTINË, 4 Shtator 2017-Gazeta DIELLI-Behlul Jashari/ I Dërguari i Posaçëm i Papa Françeskut për shugurimin nesër të Shenjtërores Shën Nënë Tereza në Prishtinë, Kardinali shqiptar Ernest Simoni – Troshani, sonte ishte i pranishëm edhe në meshën Lutja e Mbrëmësores me Lutjet e Nënë Terezës në Kishën e Shën Ndout në kryeqytetin e Kosovës.

Gjatë ditës, në Rezidencën e Ipeshkvisë Kardinal Simoni në konferencë shtypi është shprehur i lumtur që ndodhet në Kosovë dhe është lutur e ka uruar që të ketë rritje të dashurisë vëllazërore, të mbizotërojë begatia e harmonia.

Në meshën sonte në në Kishën e Shën Ndout në Prishtinë ishin të pranishëm edhe vatranë nga SHBA, Zef Balaj, anëtar i Kryesisë së Federatës Pan-Shqiptare të Amerikës Vatra, që ka ardhë në Kosovë bashkë me bashkëshorten Lina, anëtari i Këshillit të Vatrës, Lek Përlleshi, me bashkëshorten Vera, si dhe Nue Balaj, nip i Zefit, të cilët sapo kanë ardhur në Kosovë kishin një pritje të veçantë në Ipeshkvi nga Ipeshkvi Dodë Gjergji, e edhe më shumë vatranë do jenë nesër në festën e shugurimit të Katedralës Nëna Terezë. Ata ishin të ftuar sonte nga Ipeshkvia e Kosovës në darkën e falënderimit për donatorët e ndërtimit të Katedrales.

Shqiptarët nga SHBA – Këshilli i Fondacionit për ndërtimin e Katedralës Nënë Tereza në Prishtinë, që vepron në Nju Jork dhe rrethinë, kanë kontribuar për mëse 9 vite me 2 milionë dollarë, që janë mbledhur dhe janë dorëzuar.

Ipeshkvi i Ipeshkvisë së Kosovës, Imzot Dodë Gjergji në fjalën përshëndetëse në hapje të “Ditëve të Nënë Terezës” në 26 gusht, vlerësoi lart të gjitha kontributet, ndërsa takoi e falënderoi vatranët edhe gjatë koktejit, ku ishin i ardhuri enkas bashkë me bashkëshorten Dila, Marjan Cubi, anëtar i Kryesise së Vatres, njëherësh arkëtar si dhe kryetar i Komisionit për mbledhjen fondeve për ndërtimin e Katedrales Nënë Tereza në Prishtinë, anëtari i Komisionit, Fran Marku, si dhe Tomë Paloka që do e botojë së shpejti librin “Shqiptarët më të mirë në Amerikë që i njoha unë”.“Dua me këtë rast të falënderoj të gjithë donatorët, që na kanë ndihmuar për ndërtimin e kësaj Kishe, ata që janë sot prezentë e ata që do të jenë me 5 shtator”, është shprehur Ipeshkvi Gjergji.

Është bërë e ditur se realizimi i Shenjtërores-Katedrales Nënë Tereza në Prishtinë është bërë i mundur nga donatorët e diasporës shqiptare nëpër botë. Rezultati është një Katedrale madhështore në qendër të kryeqytetit të Kosovës, e lartë 32,50 metra, e gjerë 42,30 metra dhe e gjatë 77,40 metra.

Shugurimi i Katedralës Nënë Tereza bëhet në 5 shtator 2017, në ditën që është e 1 vjetorit të shenjtërimit e të 20 vjetorit të kalimit në amshim të shenjëtëreshes shqiptare.

Gurthemeli i Katedrales në Prishtinë është vënë në 26 gusht 2005 për nder të 95 vjetorit të lindjes së Nënës Terezë nga ana e Presidentit historik Ibrahim Rugova, Ipeshkvit të Ipeshkvisë së Kosovës Imzot Mark Sopi dhe Kardinalit të Uashingtonit Teodor Mekkerik.

“Papa Gjon Pali i Dytë e ka përkrahur personalisht ndërtimin e kësaj katedraleje”, theksonte Presidenti historik i Kosovës, Rugova.

Festa e Shenjtëreshës Shqiptare

September 4, 2017 by dgreca

5 shtatori, i përçdovjetshëm, në Kosovë, është festa e Shenjtëreshës Shqiptare, që pashmangshmërisht lidhet me Tempullin e Saj, i ndërtuar në tokën e Pjetrit të zhvarrosur. Katedralja e kushtuar personit të saj të shenjtë, është ‘vizatuar’ të jetë Katedra e Mësimit; një vendtakim i dashurisë për ata që dashurinë e kanë mision të jetës, një vendmësim për ata që ajo u ka munguar e u mungon akoma. Do të jetë Katedër e Nënës së urtë, Nënë Lokes plotë dashuri, duar të mëshirshme e përqafim pranimi. Do të jetë Katedër për bijtë e bijat e saja që i do pamasë, me atë dashuri me të cilën qe mbrumur jeta e saj. Do të jetë Katedër prej së cilës, do të mësojnë pasardhësit e saj të uritur për dijen e shpirtit, përvujtërisë, solidaritetit dhe dashurisë në vepër./

Nga Don Fatmir KOLIQI/

Gonxhe Bojaxhiu, bija e Dranës dhe e Kolës, e njohur për një gjysmë shekulli si Nënë Tereza, tashmë shenjtëreshë, “njihet” nga të gjithë, ndërsa personi i saj ka marrë përmasa botërore. Me shenjtërinë e saj magnetike, thjeshtësinë prekëse, dashurinë ledhatuese, njerëzinë shumëdimensonale, ajo është bërë ikona e kohës sonë. Kjo grua, “patulake gjigante”, është person që tërheq e grish për ta njohur atë gjithnjë e më shumë. Arsyeja qëndron te e përhershmja cilësi e saj: personi dhe jeta e saj e hirshëm me veshje hyjnore.

Gjithnjë, para 5 shtatorit, që është festa liturgjike e asaj, kjo tërheqje bëhet edhe më e fuqishme, thuajse e parezistueshme: shndërrohet në grishje për ta ritakuar, për të mësuar prej saj dhe për ta imituar personin e saj.

5 shtatori, është festa e Shenjtëreshës Shqiptare.

5 shtatori, është dita e lindjes së saj për përjetësi, si dhe festa jonë për Nënën. Pjesëmarrja në këtë festë nuk duhet të jetë vetëm ditë pushimi e shlodhje fizike, porse mbi të gjitha, një ditë e shenjtë në kuptimin e plotë të fjalës, ditë e ripërtëritjes, freskisë shpirtërore, për të përjetuar e mishëruar atë që Nëna e ka jetuar me mendje e me zemër, me vepra e me gjeste, gjatë jetës së saj tokësore. Me një fjalë: është festë për të frymuar shpirtin terezian.

5 shtatori, është edhe një ditë ndërkombëtare e bamirësisë e shpallur nga Kombet e Bashkuara, dhe nga Parlamenti i Kosovës, e inspiruar nga Nëna jonë Tereze dhe e identifikuar me të. Ne, populli i saj, e përjetojmë këtë ditë feste për ta bërë ditën tonë të dashurisë dhe të bamirësisë: ditë për vlerat e brumit të identitetit tonë, që i kanë dhanë shpirt qenies sonë mijëravjeçare.

5 shtatori, është një ditë feste për ta njohur Shenjtëreshën, për ta takuar Nënë Terezën dhe për t’u inspiruar prej personit të saj. Të njohësh, në kuptimin biblik – të krishterë, është e barasvlershme me: të pranosh, të identifikohesh, të përthithësh shpirtin veprues të saj. Me fjalë të tjera: ta mishërosh shpirtin terezian. Kjo, jo vetëm pse është një bijë e krishterimit tonë të lashtë, vlerë e kombit tonë, por sepse ajo është vlerë e tejkohshme për çdonjërin prej nesh. Ajo, është figura e një bote që njerëzimi e ëndërron. Sepse ajo është si gurrë e pashtershme, nga i cili buron uji i kulluar e i freskët, që shuan etjen shpirtërore në çdo stinë. Ajo, përfaqëson vlerat për të cilat ndjejmë etje dhe uri të përhershme. Së fundmi, pikërisht sepse personi i saj është derdhje e ngjeshur e një bote të pathënë, të ngujuar ndër shekuj, e pa shfaqur tek vëllezërit tanë dhe motrat tona, për shkak të “këmishave të ngushta e frymëzënëse” që i janë ofruar e imponuar. Ajo, është liria jonë e kërkuar, dashuria jonë e parealizuar dhe paqja jonë e pa përjetuar.

5 shtatori, i përçdovjetshëm, në Kosovë, pashmangshmërisht lidhet me tempullin e Shën Nënë Terezës që është ndërtuar në tokën e Pjetrit të zhvarrosur. Katedralja kushtuar personit të saj të shenjtë, është ‘vizatuar’ të jetë Katedra e Mësimit; një vendtakim i dashurisë për ata që dashurinë e kanë mision të jetës, një vendmësim për ata që ajo u ka munguar e u mungon akoma. Do të jetë Katedër e Nënës së urtë, Nënë Lokes plotë dashuri, duar të mëshirshme e përqafim pranimi. Do të jetë Katedër për bijtë e bijat e saja që i do pamasë, me atë dashuri me të cilën qe mbrumur jeta e saj. Do të jetë Katedër prej së cilës, do të mësojnë pasardhësit e saj të uritur për dijen e shpirtit, përvujtërisë, solidaritetit dhe dashurisë në vepër.

5 shtatori, është festë për Gruan e tejkohshme.

5 shtatori, është festë e lutjes së shqiptarëve drejtuar Shenjtëreshës së tyre.

Na mëso, o Shenjtëresha jonë, ta duami njëri-tjetrin me atë fuqi dashurie që ti e deshe çdo njeri, ata të varfër ndër më të varfër, të mënjanuarit, të lënët, të përjashtuarit… të padashurit. Ne, bijtë e të bijat e tua, kemi nevojë për përvojën dhe fuqinë tendë, sepse s’mund të rrojmë pa e dashur të afërmin tonë, vëllanë dhe motrën, me të cilët ndajmë jetën e përditshme.

Persiatje ne njevjetorin e shenjterimit te Nene Terezes

September 4, 2017 by dgreca

Permendorja me e madhe qe ne mund t’ia ngreme Shen Terezes eshte zotimi yne per t’i jetesuar mesimet e saj, per ta vazhduar, punen, vepren e saj/

Me rastin e 20 vjetorit te ngritjes ne qiell te Shen Nene Terezes (1910 – 1997), nje vjetorit te shenjterimit te saj dhe shugurimit te Katedrales “Shen Nene Tereza” ne Prishtine/

NGA SADIK ELSHANI*/

Shfaqja e Nene Terezes ne kete bote ishte nje mrekulli, jeta dhe vepra e saj ishin nje mrekulli. Ne perkulemi me nderim te thelle para figures dhe vepres se saj, por edhe e mbajme koken lart per nderin dhe lavdine qe i ka dhene kombit tone dhe gjithe njerezimit. Ajo eshte kurore dafine e vlerave tona kombetare – nje grua me nje trup te imte, por me shpirt te gjere e fisnik, me zemer te madhe e plot dashuri per te gjithe. Per Nene Terezen eshte shkruar shume. Edhe vete e kam bere nje shkrim per jeten dhe vepren e saj (gazetadielli.com, dhjetor, 2016). Ne kete shkrim do te reflektoj ne njevjetorin e shenjterimit te Nene Terezes, sepse kjo ishte nje ceremoni madheshtore qe kombi yne po e perjetonte per here te pare ne historine mbi 2000 vjecare te ekzistimit te Kishes Katolike.

Ate dite ne ceremonine e shenjterimit te Nene Terezes, sheshi i Shen Pjetrit ne Vatikan ishte mbushur plot me shtegtare qe kishin ardhur nga te kater anet e globit. Valvisnin flamujt e shume vendeve te botes, por mbizoteronte flamuri Kuq e Zi, flamuri i gjithe shqiptareve, flamuri i popullit te Nene Terezes. I krishter apo jo i krishter, fetar apo jo fetar, kur e perjeton nje ceremoni kaq madheshtore, nuk mund te mos emocionohesh. Por kur kjo ceremony hyjnore organizohet per te shpallur shenjt nje pjesetar te gjakut tend, atehere ky perjetim eshte veshtire te pershkruhet me fjale, sikur ndjen dicka te shenjte ne shpirt. Po shpallej shenjte nje grua me nje trup te imte, por me shpirt te gjere e fisnik, me zemer te madhe e plot dashuri per te gjithe, sidomos per ata qe shoqeria i kishte braktisur. Nena jone ishte e begatuar me virtytet me te mira njerezore, ishte e brumosur me ndjenjat e sakrifices, vetemohimit, me deshiren e vullnetin e forte per te bere dicka me shume se vetja e saj. Jeten e saj e vuri ne sherbim te tjereve, nevojtareve te stervuajtur nga semundjet dhe uria, nga uria per kujdes e dashuri. Si nje nene e kujdesshme i mlodhi te gjithe rreth sofres se saj te madhe, sofer e strehe qe u shtri neper tere rruzullin tokesor. Ndoshta kjo ka te beje edhe me kombesine saj, me ate te qenit shqiptar dhe zakonit; Buke e krip e zemer. Nene Tereza kete zakon e ngriti ne shkalle hyjnore per nevojtaret e saj, u jepte ato qe kishte, por u ofronte edhe kujdes e dashuri te pakufijshme.

Nene Tereza nuk i sherbeu asnje qeverie, asnje regjimi, ajo i sherbeu njerezimit dhe vepra e saj do te cmohet nga te gjithe, sa te rroje edhe njerezimi. Jeten e saj ia kishte lene ne dore, ia kishte dorezuar Zotit dhe Jezu Krishtit. Kombi qe nga gjiri i vet nxjerr figura madhore si Skenderbeu, shenjetore si Nene Tereza e shume e shume te tjere, sado qofte i vogel ne numer, ai komb ka dicka madheshtore, ka dicka te shenjte ne AND-ne, ne kodin e tij moral te tejbatur neper shekujt e ekzistences se tij. Figure madhore kombetare e nje rendi me te larte eshte ajo figure qe i perket edhe tere njerezimit. E tille eshte Nene Tereza – Shen Tereza, misherim, personifikim i dashurise, meshires dhe miresise njerezore mbeshtjellur ne nje vele hyjnor. Fytyra e saj rrezatonte miresi, dashuri njerezore. Nga portrei i saj hyjnor ne sheshin e Shen Pjetrit perhapet ajo buzeqeshja e saj plot embelesi e dashuri prej nene. Ajo ishte shenjtore sa ishte mbi dhe, por tani me bekimin e Papes dhe te Kishes Katoline, shenjtesia e saj u zyrtarizua. Galeria e portreteve te njerezve te medhenj jo vetem te shekullit te njezet, por edhe tere historise njerezore, nuk mund ta paramendohet pa portretin e Nene Terezes, Shen Terezes.

“Ne nuk mund te bejme gjera te medha, por ne mund te bejme vetem gjera te vogla me nje dashuri te madhe”, eshte nje nga thenjet e shumta te saj. Dhe eshte pikerisht dashuria, respekti per njeri-tjetrin qe jane duke munguar ne shoqerine shqiptare, shoqerine n jerezore. Nene Tereza e ndjeu thelle ne ndergjegjen e saj nje thirrje nga Qielli se, mund te bente dicka per te miren e njerezimit. U ngrit ne kembe dhe iu pervesh punes, te tjeret e ndoqen pas, iu bashkangjiten misionit te saj te shenjte. Nje grua e zakonshme me nje personalitet te jashtezakonshem, me kembengulje e perkushtim beri gjera te jashtezakonshme, beri mrekullira. Per ne ajo eshte bere ambasadorja jone me e denje ne tere boten, ajo misheron vlerat tona te larta kombetare e njerezore, ajo eshte bere leternjoftimi yne, pasaporta jone, duke e ngritur lart emrin e Shqiperise, kombit tone. Ne caste te veshtira historike bota e ndihmoi Shqiperine, e ndihmoi Kosoven ne luften e saj per pavaresi, sepse fuqite me te medha e me perparimtare te botes po ndihmonin popullin e Nene Terezes. Sikur te kishte jetuar ne kohen e saj poeti yne kombetar, Naim Frasheri, me siguri do t’i kishte kushtuar ndonje varg: “Ti Nene Tereze na ep nder, emrin shqiptar lart e ngre”.

Njerezimi i eshte shume mirenjohes Nene Terezes. Me 1979 u nderua me Cmimin Nobel per Paqe, ndersa sot ajo po shpallet shenjetore. Ne bashkekombesit e saj mburremi me Nenen tone, Shenjetoren tone. Populli yne ne te gjitha trojet etnike dhe ne diaspore i ka ngritur permendore Nenes Tereze. Rruget, sheshet, institucionet, organizatat, aeroportet, shoqatat e fondacionet e shumta e mbajne emrin e saj. Por permendorja me e madhe qe ne mund t’i ngreme Shen Terezes, nderimi me i madh qe ne mund t’i bejme asaj dhe te gjitha figurave madhore te kombit tone, duhet te jete perkushtimi yne qe t’i vazhdojme veprat e tyre, t’i mbajme gjalle e t’i zbatojme ne jete mesimet dhe porosite e tyre te vlefshme, te ndjekim shembullin e tyre. Shen Tereza nuk ka nevoje per permendoret tona, ne kemi nevoje per permendoret e saj. qe ta kemi gjithmone ne mesin tone, shpirtin tone, ne jeten tone.

Tani ne duhet ta pyesim veten tone: Po ne c’mund te bejme, pse jemi duke ndenjur duarkryq? Dhe t’i pervishemi punes per te bere dicka per bashkekombesit tane, kombin tone dhe njerezimin. Sidomos udheheqesit e dy shteteve shqiptare, Shqiperise dhe Kosoves, te cilet me shume krenari moren pjese ne ceremonine e shenjterimit te Nene Terezes duhet te reflektojne shume per veprimet, thene me mire, mosveprimet e tyre. Ata e dine fare mire se nje pjese e mire e qytetareve jeton ne varferi, disa edhe ne varferi te skajshme, ndersa ata kane grumbulluar pasuri marramendese te paligjshme, dhe ate ne kurriz te popullit. Le ta pyesin veten se c’do te thoshte Shen Tereza per kete? Te thirresh ne emer te Shen Terezes dhe punes se saj dhe vete te besh te kunderten, eshte e pamoralshme, e papranueshme, eshte dyfytyresi, eshte mekat, eshte nen nivelin e dinjitetit njerezor. Politikane e udheheqes shqiptare, ju e keni kerkuar voten per t’i sherbyer popullit dhe jo per ta ngulfatur popullin. Ne keto caste te shenjterimit te Nene Terezes te reflektojme pak per detyrimet tona si qytetare dhe si qenje njerezore.

Te shpresojme se akti i shenjterimit te Nene Terezes do te sjell energji te reja, energji pozitive, mirekuptim, dashuri e respekt per njeri-tjetrin ne te gjitha trevat tona, ne jeten e cdo shqiptari dhe cdo njeriu ne bote. Te shpresojme se fryma e shenjte e shpirtit te Shen Terezes do te bej edhe nje mrekulli te trete: qe me ne fund udheheqesit shqiptare te fillojne te kujdesen per vendin, per popullin e vet.

Philadelphia, 4shtator, 2017.

Sadik Elshani eshte doktor i shkencave te kimise dhe veprimtar i bashkesise shqiptaro-amerikane.