Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for April 2019

Zaevi mori shuplakën, ndërsa partitë shqiptare ujin e ftohtë

by

– “Duke bojkotuar zgjedhjet e 5 majit, automatikisht kryetari i Kuvendit të Maqedonisë së Veriut, Talat Xhaferi zgjidhet përkohësisht president i Maqedonisë së Veriut”/

–80 mijë votat që mori Blerim Reka tregojnë se ka ardhur koha që politikën shqiptare ta drejtojnë intelektualët e vërtetë dhe jo injorantët hipokritë me një gjysmë diplome apo me një shkollë të mesme që ju kanë qëndruar votuesve shqiptare prej kaq vitesh me kobure pas veshit, të ndihmuar edhe nga UDB apo mashat e tyre./

Nga Arben LLALLA/

Zgjedhjet për presidentin e Maqedonisë së Veriut të mbajtura më 21 prill, treguan se opozita sllavomaqedonase dhe ajo shqiptare janë fituesit morale përballë makinerisë së kualicionit qeverisës të drejtuar nga Zaevi. Por kjo nuk do të thotë se nëse mbahen zgjedhjet e parakohshme për Kuvendin e Maqedonisë së Veriut, do jetë fitues opozita e sotme. Në kampin shqiptar votuesit bojkotuan këto zgjedhje, dalja e ulët në trevat ku banojnë shqiptarët etnik tregojë se partitë shqiptare nuk i bindin më votuesit e tyre me folklorizëm dhe pa ofruar asnjë projekt konkretë kombëtar e ekonomik. Rreth 80 mijë vota që mori kandidati i pavarur Blerim Reka, i mbështetur nga ASH dhe BESA nuk është diçka për tu gëzuar apo ulëritur se janë fitues ekskluzivë. Reka mori numër të ulët të votave të krahasuar ndërvite me kandidatët e tjerë shqiptar si Muharrem Nexhipi, Imer Selmani, Gëzim Ostreni, Zudi Xhelili, Agron Buxhaku duke patur parasysh se Blerim Reka kishte mbështetjen e dy partive shqiptare ASH dhe BESA, duke i shtuar edhe votat e tija personale. Por 80 mijë vota janë inkurajim që opozita shqiptare të forcohet dhe të mbetet e bashkuar deri në fund. duke mos lenë asnjë elementët të interesave personale për përçarje. 80 mijë votat që mori Blerim Reka tregojnë se ka ardhur koha që politikën shqiptare ta drejtojnë intelektualët e vërtetë dhe jo injorantët hipokritë me një gjysmë diplome apo me një shkollë të mesme që ju kanë qëndruar votuesve shqiptare prej kaq vitesh me kobure pas veshit, të ndihmuar edhe nga UDB apo mashat e tyre.

 E ardhmja për shqiptarët në Maqedoninë e Veriut duket e zymtë dhe ndoshta në zgjedhjet e ardhshme shqiptarët nuk do mund të nxjerrin më shumë se 18 deputet, duke ulur edhe numrin në rregjistrimit që do mbahet në vitin 2020.

            Kryeministri Zaev mori një shuplakë të fortë nga votuesit shqiptare që më 2016 i kishin besuar rreth 70 mijë vota. Zaevi e ka kuptuar tashmë se me buzëqeshje, mashtrime dhe premtime boshe nuk mund ti manipulojë më shqiptarët. Përderisa Zaev nuk burgos vrasësit, hajdutët dhe keqpërdoruesit e qeverisjes ndërvite VMRO-BDI, LSDM nuk do ketë më mbështetje të fortë nga shqiptarët dhe shumë shpejtë mund ta shohë veten në opozitë të gjatë.

            Nëse LSDM nuk do të tregohet serioze me partnerët e saj qeveritar, nuk do të realizojë premtimet e bëra gjatë fushatës do jetë e vështirë të binden votuesit shqiptar për ta votuar Pendarovskin në raundin e dytë më 5 maj. Megjithatë votuesi shqiptar ka edhe një rrugë më të mirë e të drejtë për presidentë të Maqedonisë së Veriut, duke bojkotuar zgjedhjet e 5 majit. Me qëllim që mos të arrihet dalje e 40%, dhe kështu automatikisht kryetari i Kuvendit të Maqedonisë së Veriut, shqiptari Talat Xhaferi zgjidhet përkohësisht president i vendin. Kështu, tregohet se shqiptarët kanë peshën e tyre në funksionimin e kësaj Republike të brishtë.

            Në përfundim, Zoran Zevi mori shuplakën nga votuesit shqiptar, ndërsa partitë shqiptare ujin e ftohtë. Askush nuk mund të tallet me sinqeritetin, urtësinë, durimin dhe zgjuarsinë e votuesve shqiptar në Maqedoninë e Veriut.

Notre-Dame de Paris : Kujtime personale

by

                                                           Shkruan: Sami Repishti, Ph.D/

.Ridgefield, CT.- Në mbramjen e datës 16 prill 2019, agjensitë botënore të lajmeve njoftuen se Kathedralja Notre-Dame de Paris ishte mbulue nga flakët që digjnin pa mëshirë gjithçka dhe rrezikojshin me shkatërrue definitivisht këte ndertesë madhështore, e historike, njikohësisht, Pamja ishte e dhimbëshme, dhe jam i sigurtë se qindra miljonë qytetarë të botës mbar shikojshin në ekranet e televizonit këte katastrofë dhe vuejshin nga pamundësia me ndërhye. Nji fat i tërbuem u vërsul mbi nji kryevepër të mendjes dhe punës së njeriut ndertues.

   Gjithçka varej nga çapkunlleku i nji fati mizor. Do të shpëtonte, apo do të rrenohej për tokë ky monument i racës sonë? Me padurim pritshim lajmet zyrtare.

    I pari erdhi lajmi i Presidentit francez Emmanuel Macron i cili i drejtohej Francës dhe të gjithë botës me mesazhin inkurajues se Franca do të durojë me dinjitet këte fatkeqsi, dhe do të ndërmarrë punën gjigande dhe ndërtuese të ripërtrimjes së Kathedrales. Pak ma vonë, u njoftue se dy kullat e përparëme dhe nji pjesë e altarit, bashkë me shumë objekte arti kishin shpëtue në saj të sakrificës së ma shumë se 500 zjarrfikësve. Dy ditë ma vonë u njoftue se zjarri ishte shkaktue nga nji shkëndi elektrike e padiktueme në kohë dhe që u përhap me përpjestime madhore. Nji lehtësim: nuk ka qenë nji akt kriminal çmendurie njerëzore…..

     Profesor Nora Neimann, e Universitetit Katolik dhe drejtoreshë e Departmentit për Artin deklaroi:”Ne e shohim këte si një simbol të guximit, të ripërtritjes njerëzore, e inovacionit. Për ata në mesin e bashkësisë, si besimtarë katolikë, ajo është simbol i qëndresës së besimit ndaj të gjitha pengesave” raportonte Zëri i Amerikës. Për shqiptarët, sidomos për shqiptarët katolikë, katastrofa aksidentale e Notre-Dame de Paris rikujton aktin kriminal të nji çmendurie anti-njerë zore , dinamitizimin, në vitin 1967, të Kishës së Gomsiqes, ndertue në shekullin 13, tempullin historik ku u kunorëzue në martesë heroj i jonë kombëtar Gjergj Kastrioti, Skenderbeu, me Zonjushen fisnike Donika Arianiti!

    Sa ndryshim rranjësor në mes të qytetnimit europian dhe egërsisë primitive të komunizmit shqiptar…!

    Në orët e para të mbramjes u hap lajmi se kontributet për rindërtimin e Kathedrales kishin arrijtë shumën 700 miljonë euros, që ma vonë u rrit në 1 miljard euros. Si do te rindertohet Kathedralja e re: nji vazhdimësi e kulturës tradicionale apo nji manifesim i modernitetit?

    Zemrat e ndaluna nga trishtimi e dhimbja filluen me rrahë përsëri me shpresë të ringjallun. Kathedralja do të rindërtohet; francezët dhe miqtë e tyne të shumtë në të gjithë botën do të rindërtojnë Kathedralen pa dyshim. Sikur të ishte hapun qielli…!

                      ***

     Besimi i fortë në Francën katolike, krynaltësia e justikueme e nji historie kombëtare franceze, ndihma e pamohueshme e përgjithëshme nga miljonat që janë prekë nga kjo humbje e madhe do të rindërtojnë Kathedralen e djegun; nga hini i saj do të rilindë, si nji feniks i antikitetit, Kathedralja e re.

     Për nji student shqiptar që vuen në mërgim e që arriti me studjue në bankat e Sorbonnës, problemi ashtë ma i komplikuem: ashtë shqetësimi i madh që e frikëson se në vendin e tij të lindjes, katastrofa të këtilla priten me nji farë kënaqsie si nji grusht i randë kundër fesë katolike…sikur feja të ishte nji gur, nji mur apo nji kathedrale që prishet nga zjarri. Shkreti shpirtnore dhe morale! Vorfëni frikësuese mendore që nënvleftëson krenarinë e qenies njeri, krijesë që mendon e ndjen, që gëzon e vajton, por nuk dorëzohet. Shpifjet e “ingjinjerëve të shpirtit” nga ata që nuk njohin shpirtin dhe përqafojnë pashpirtësinë në mendimet e aktet e tyne, nuk janë në gjendje me kuptue randësinë e prishjes së nji nga monumentevet të artit dhe të qytetnimit botënor. Arsyeja? Sepse në thelb ka karakter fetar…anathema e tyne e përditëshme.

     Për nji student shqiptar që vuejti që në moshën 20 vjeçare të zezën e ullinit, me familje të persekutueme, dhe me nji atdhe të shtypun e të poshtënuem nga bijtë e bijat e vet, Kathedralja zinte vendin e nderit në mendime dhe përfaqësonte kështjellin e bindjeve të tia, pavarësisht nga forma e lutjeve që ai i drejtonte Krijuesit, të vetmit Krijues i Gjithësisë – nji dhe për të gjithë…

      Gjatë viteve të mia në New York, kam ushtrue nji traditë: vizitën e herëmbasherëshme të Kathedrales Shën Patriku (Fifth Avenue) ku gjunjësohesha me përultësi të pafund në këte tempull kushtue Krijuesit nga krijesa e Tij, ndizëshe nji qiri në kujtim të prindëve të vdekun e të gjallë, shokëve dhe të gjithë shqiptarëve që vuejshin pa shkak në atë gropë mjerimi që ishte Shqipëria komuniste, dhe në mënyrë të paevitueshme derdhshe pika loti të nxehtë.

   Rreth e rrotull meje kishte të tjerë të ulun në bankët e drujta të Kathedrales që luteshin. Njerëz të thjeshtë që kërkojshin ndihmë dhe  ndoshta edhe falje për transgresionet e tyne nga nji Hyjni që ishte gati me falë….edhe ata që e kryqëzojshin për së gjalli! Këte rit ia kalova edhe fëmijve të mi.

     Në qershor të vitit 1970, Ambasada franceze në Amerikë më njoftoi se Qeveria franceze më akordonte nji bursë studimi nji vjeçare pranë Universitetit të Parisit, “La Sorbonne”-n e famëshme. Gëzimi i im nuk njihte kufi. Vendosa të marr edhe familjen në këte udhëtim premtues. I mbushun me entuziasëm udhëtova, dhe fillova studimet.

    Landa ishte e randë, kërkesat e shkollës ishin të gjana, dhe unë u zhyta në këte botë akademike që jepte dritë për të gjithë botën. Natyrisht, ndërtesa e parë mbas universitetit, vinte La Bibliothèque Nationale de Paris. Nga aty në Kathedralen Notre-Dame distanca ishte e shkurtë. Nji ditë vendosa të rifilloj “traditën” time të vizitës. Pamja e mbrendëshme ishte edhe ma mahnitëse se ajo e jashtëme dhe qendrimi në këte ndertesë tetë herë shekullore me impononte nji sens serioziteti së bashku me respektin që meritonte për sherbimin që ofronte: nji çast të qetë, nji atmosferë frymëzuese, nji lehtësim shpirtnor që më ringjallëte, dhe nji meditim të thellë për veten dhe për të tjerët që më mungojshin. Pyetjet ekzistenciale që na shtrohen çdo ditë, vijshin të natyrëshme për mue në atë vend. Dhe, ajo që më mbante të gozhduem në bankat e fundit ku uleshin ata që nuk luteshin formalisht, ishte muzika fetare e koreve të vazhdueshme që me tingullin e tyne sikur më naltësojshin mbi të zakonshmen e jetës sime të përditëshme.

     Altari, i nji bukurie magjepse, ndriste me kryqin e madh florini dhe merrte kuptimin e tij të plotë nga statujat e Nanës Shen Marie që mbante në prehën trupin e shtrimë pa jetë të të Birit, kryqëzue pa faj. E vështirë me gjetë nji pamje ma të dhimbëshme se ajo, e që kishe pa edhe në Bazilikën e Shen Pjetrit, Romë, për së afërmi. Zemër nane, dhimbje nanë, pafajni nane e “kryqëzueme” pa faj….

     E kam përjetue këte fenomen në qelitë e burgut të Shkodrës, sidomos në prezencën masive të klerikëve katolikë shqiptarë, viktima të terrorit të kuq. Para syve më vijshin fëtyrat e atyne që pata nderin me njohë e me kujtue me dhimbje zemre. At Çiprian Nikaj, i pushkatuem, viktimë e nji akuze të gënjeshtërt, që shqetësohej jo për jetën e vet por për sulmet kundër Kishës. At Donat Kurti, që punonte ditë e natë në përkthimin shqip të Testamentin të Ri nga frengjishtja, pa folë nji fjalë, dhe që nuk u ankue kurr. At Aleks Baçli që në kampet e punës kalonte orët e lira tue gdhenë në nji copë druni te forte, bustin e nji fetari, jo ma të madhe se nji kokërr orizi…e që buzëqeshte sa herë që fliste, e me të gjithë. Të gjithë të pafajshëm….

     E vështirë me besue, por gjendja e vertetë që ilustron marrëzinë e egërsisë komuniste: me shkatërrue fenë, dhe me kambëngulje Kishën Katolike Shqiptare si grupi ma i organizuem fetar …dhe përjetësisht anti-komunist. Sot, ata janë kufoma të tretuna nen dhe…por në kujtesën time të gjithë janë dëshmorë të nji ideali mbijetësor në sherbim të nevojave të krijesës së Zotit, instrumentë të vullnetit të Zotit…..

    Fjala e tyne? “Jam i pafaj” Dhe: “Fiat voluntas Dei” (U baftë vullneti i Tënzot)….nji  qendrim i paarrijtshëm për qeniet e thjeshta!

     Me sy të ngulun në atë kryq dhe në atë statujë mermeri, ishte e pamundun me evitue kujtimin e fëtyrës së nanës sime të internueme në Veliqot të Tepelenës. Arsyeja? Nji djal në burg, nji tjetër i arratisun, dhe përgjegjse për dy fëmijtë e internuem: motrën 14 vjeçare që shërbente në kamp tue tërheqë karron e bukës së policëve, në vend të kafshës…..dhe vëllaun 11 vjeçar që ngushëllonte nanën e pangushëllueshme në ato ditë të veshtira!

    Lidhja me statujën prej mermeri? E pazgjidhëshme!  

    Aty më vijshin para syve fëtyrat e familjarëve, nanës sime, të vëllaut dhe motrave që u përndoqën sepse ishin motrat e mia, shokët që kishin vuejtë me mue, të afërmit, të tjerët, i gjithë nji populi i nënshtruem çizmes së ndytë të policit të kuq që më turbullojshin mendjen sa herë që më dilnin para në kujtesë….

    Aty, për çudinë time të madhe, mbrenda vehtes ndiejshe nji prirje me falë, sikur nji za i mbrendshëm me këshillonte me thanë: “Fali o Zot, se nuk dinë çka bajnë!”, dhe sikur lutesha që Krijuesi të çlironte nga kjo gjendje miljonat në botë që vuejshin nga shtypja, smundja, uria e të këqiat tjera që mundojnë njerëzimin. Kathedralja Notre-Dame e Parisit, në këto momente, transformohej në mbrendinë time, në nji qendër spitalore ku kuroheshin zemrat e miljonëvet të smurë e viktimët e padrejtësisë së pameritueme.

    Mbas ditës së parë, çdo herë që shkojshe në Bibliotekë, përfundojshe me nji vizitë në Kathedrale, ku më dukej se lodhja fizike shkrihej nga naltësia e mendimit që këshillon falje edhe për kriminelin. Në këte frymë naltësuese me dukej sikur shihshe shpëtimin tim shpirtnor, sikur pranojshe jetën e përkohëshme mbi tokë e nuk i lejojshe vehtes me u shnjerëzue. Zoti e din sa miljona të tjerë, edhe ma të damtuem se unë dhe familja e ime, kanë kalue përvoja të këtilla dhe ringjallje shpirtnore si ajo e imja.

    Nji vjet ma vonë, u largova nga Parisi, por përvoja e ime në atë “qytet të dritës” erdhi me mue, dhe vazhdoi të më shoqënojë edhe në New York. Nji nga vizitat e para në qytetin metropolitan ku banojshe ishte Kathedralja e Shen Patrikut, që e gjeta ashtu si e lashë: nji vend lutjesh, qetësi shpirtnore, lehtësim i vuejtjeve tona të përditëshme, dhe pasunimi i jonë me frymën e faljes së fajit. Nga këto ndërtesa prej guri të ftohtë dilte ngrohtësia e madhe shpirtnore që i jep jetës sonë kuptim….!

    Per gwzimin tone të pa kufi, ka fillue puna e ri-ndwrtimit të Kathedrales. Ingjiniere dhe arkitekte kane ofrue shkencen dhe artin e tyne ne sherbim te Kathedrales: njeriu krijon, digjet, dhe rikrijon. Une pres me padurim -sepse mosha nuk me lejon shume vite tjera,- te shoh perseri Kathedralen Notre-Dame de Paris te rindertueme aq sa te mundesoje vizitimin e saj, dhe mundesisht une te rigezoj minutat e pafund te lehteimit tim shpirtnor ne kete faltore te te Madhit Zot, ndertue me tregue adhurimin tone per Krijuesin, dhe me ofrue çaste ringjallje shpirtnore per miljonat qe e kerkojne. Ashtu qofte!     

     Të lumtun janë ata që besojnë! Të lumtun janë ata që falin fajin e kryem kundër tyne, të gjithë ata që përbuzin urrejtjen, këte kancer që konsumon fatkeqët që e ushqejnë!

      =====================================================

* Ish bursist i Qeverisë franceze (1970-71)  

22 Prill- Dita e Planetit Tokë

by

– Në shenjë solidarizimi, Redaksia e Diellit, fillon një traditë të re. Për nder të kësaj dite, ju lutem shkruani në portal një përshkrim të shkurtër me temën: “Dita e Tokës 2019 dhe unë, banori i saj.”

Kjo festë ka filluar të festohet në Shtetet e Bashkuara në vitin 1970. Nuk është e thënë t’i kthehemi statistikave para 50 vjetëve për tu vetëdijësuar për rritjen e rrezikshme të emetimit të gazrave të dëmshme dhe rritjes së niveleve të ujrave oqeanike, parametrave klimaterikë të shfaqura tek ciklonet, përmbytjet masive si dhe muaj thatësire dhe zjarre të shkaktuara nga temperaturat e larta, të cilat kanë sjellë si rrjedhojë emigrimin e mijëra njerëzve nga zona që janë bërë të pabanueshme. Ndërkohë që administrata amerikane në Uashingtoni vazhdon t’i injoroj paralajmërimet e shkencëtarëve, aktivistët e rinj të mjedisit shkojnë nga bankat e shkolës në sallat e gjyqeve dhe seanca dëgjimore para Kongresit amerikan për fushatën në mbrojtje të mjedisit. 

Për Ditën e Tokës 2019 fokusi është tek speciet e planetit tonë. 

Në frymë solidarizimi, Redaksia e Diellit, fillon një traditë të re. Për nder të kësaj dite, ju lutem shkruani në portal një përshkrim të shkurtër me temën: “Dita e Tokës 2019 dhe unë, banori i saj.”

Më poshtë po postojmë në anglisht disa të dhëna të publikuara nga portalet për mjedisin.

Researchers reported that Bd has driven 90 frog species to extinction and forced another 124 to decline in numbers by more than 90 percent. This population crash has only been going on for about the last 50 years.

While the fungus is deadly on its own, humans have aided its spread around the world. The disease is hard to eradicate, but there is some evidence that the pace of decline is slowing down. Life is disappearing, appearing, and evolving right in front of ush. World Wildlife Fund reported that vertebrate populations have declined by a jaw-dropping average of 60 percent since 1970. That includes birds, mammals, fish, reptiles, and amphibians.

Yet even as species disappear, we do occasionally discover new ones. 

But perhaps even more intriguing (and disturbing) is that we are changing life too. Researchers reported this year that as climate change raises average temperatures, sea turtles are experiencing a dramatic change in their sex ratios. Temperature is a major variable in determining the sex of a reptile, and in one species, scientists found that female baby sea turtles now outnumbered males 116-to-1. It’s a development that could herald a population crash among turtles.

And as species move in response to the rapid changes we’re causing in their environments, we’re seeing new hybrids emerge.

We have just over a decade left before the best-case scenario for global warming passes us by

The Intergovernmental Panel on Climate Change, a group of the world’s top scientists convened by the United Nations, put out a stark report last year highlighting how little time we have left to limit global warming to 1.5 degrees Celsius, the most ambitious goal under the 2015 Paris climate agreement.

The key finding is that if we want to hit this target, we have to cut global greenhouse gas emissions in half compared to where they are now by 2030. By 2050, we would have to reach net zero emissions, and after that, we would even have to start withdrawing carbon dioxide from the atmosphere.

Despite these findings, we’re far off track and only getting farther. Global carbon dioxide emissions hit an all-time high in 2018. Atmospheric carbon dioxide levels crossed a record 411 parts per million, the highest levels since humans have existed. In the United States, energy use hit a record high and greenhouse gas emissions started to rise again in 2018 after years of decline.

That said, we do know what we need to do to accelerate progress in fighting climate change, from pricing carbon dioxide to eating less meat to supporting public officials who will advance critical policies. A coming verdict on our right to a safe climate

A wave of lawsuits hinging on damages wrought by climate change gained momentum over the past year. Interestingly, climate science isn’t what’s up for debate in these climate lawsuits.

Rather, the key fights are over the legal rights to a safe climate and whether parties are owed damages from those that contributed to the problem.

In one set of cases, children and young people are suing the federal government for profiting off leases to fossil fuel extractors on public lands despite knowing the damages.

In another set of lawsuits, cities, states, and local governments are suing oil companies for posing a public nuisance. The argument is that fossil fuels produce heat-trapping gases, which in turn cause problems like sea level rise that threaten valuable shorelines.

At stake are billions of dollars in liability for some of the largest and most powerful institutions in the world. And the cases could set precedents that stand for generations. These lawsuits are now working their way through courts, in the United States and in other parts of the world. The outcomes of these cases are critical, but uncertain.

SHBA-të e përgëzojnë Kosovën për kthimin e 110 shtetasve nga Siria

by

-Me këtë riatdhesim, Kosova po vendos një standard të rëndësishëm/

-Deklaratë nga Ambasada e SHBA-ve në Prishtinë/

PRISHTINË, 20 Prill 2019- Gazeta DIELLI/ SHBA-të e përgëzojnë Kosovën për kthimin e 110 shtetasve të saj nga Siria: katër prej të cilëve supozohet të kenë qenë luftëtarë të ISIS-it dhe të tjerë, gra dhe fëmijë.

“Me këtë riatdhesim, Kosova po vendos një standard të rëndësishëm për të gjithë anëtarët e Koalicionit Global për të mposhtur ISIS-in dhe bashkësinë ndërkombëtare në ndjekjen e  së njejtës rrugë. I duartrokisim bashkëndjenjës së treguar për të pranuar kthimin të këtij numri të madh të civilëve”,  thekson deklarata dërguar sot nga Ambasada e SHBA-ve në Prishtinë.

Më tej theksohet se, SHBA-të mbesin mirënjohëse ndaj Forcave Demokratike të Sirisë për mbështetjen e tyre në riatdhesim dhe për vazhdimin e mbajtjes humane nën arrest të qindra luftëtarëve të ISIS-it nga dhjetra vende tjera./b.j/

 ***

20 April 2019

Statement from U.S. Embassy Pristina

The United States commends Kosovo on the return of 110 of their citizens from Syria:  four of them alleged ISIS fighters and the rest women and children.  With this repatriation, Kosovo has set an important example for all members of the Global Coalition to Defeat ISIS and the international community to follow.  We applaud their compassion in accepting the return of this large number of civilians.

The United States remains grateful to the Syrian Democratic Forces for their support in the repatriation and for continuing to humanely detain hundreds more ISIS fighters from dozens of countries.

Kthimi nga vatrat e luftës në Siri-

MINSTRI TAHIRI: PËR FËMIJËT, NJË SHANS I DYTË PËR JETË-

– TË DYSHUARIT DO DALIN PARA DREJTËSISË –

PRISHTINË, 20 Prill 2019-Gazeta DIELLI/ Ministri i Drejtësisë, Abelard Tahiri, në konferencë për shtyp të mbajtur sot, ka njoftuar mediat dhe qytetarët e Republikës së Kosovës për operacionin e realizuar në orët e para të mëngjesit përmes të cilit Qeveria e Republikës së Kosovës, me ndihmën e Shteteve të Bashkuara të Amerikës, ka kthyer 110 qytetarë të Kosovës të cilët kanë qenë në vatrat e luftës në Siri.
Tahiri ka bërë të ditur se që nga muaji tetor i vitit 2018 ka qenë në krye të një Task Force ndërinstitucionale e cila është angazhuar për një koordinim të plotë për realizimin e këtij operacioni.
Ministri Tahiri ka theksuar se përveç angazhimit në kuadër të Koalicionit Global Kundër Terrorizmit, për të parandaluar shkuarjen e qytetarëve të Kosovës në konflikte të huaja dhe për të luftuar terrorizmin, aksioni i sotëm është ndërmarrë për të përmbushur detyrimet që Kosova ka përballë parimeve mbi të cilat funksionin rendi ynë kushtetues.  
Ministri Tahiri ka potencuar se të gjitha pretendimet për kryerjen e veprave penale dhe krimeve me të cilat mund të ngarkohen personat që kanë qenë pjesëmarrës në vatrat e luftës, në zonën e konflikteve, si dhe që kanë qenë të përfshirë në çfarëdo kapaciteti në organizata terroriste, do të adresohen konform ligjeve në fuqi. 

“Mesazhi ynë është i qartë. Qeveria e Republikës së Kosovës dhe institucionet e sistemit të drejtësisë, do vazhdojnë akoma më fuqishëm parandalimin dhe luftimin e ekstremizmit të dhunshëm dhe terrorizmit. Republika jonë nuk do lejojë që shtetasit e saj të paraqesin rrezik për sigurinë e vendit dhe sigurinë e vendeve tjera perëndimore”, ka thënë ministri Tahiri. 
Megjithatë, ministri Tahiri foli edhe për dimensionin tjetër rreth qytetarëve të kthyer pjesa më e madhe e të cilëve janë gra dhe fëmijë, të cilët meritojnë të rehabilitohen. 
“Këto gra, meritojnë rehabilitim dhe shpresë për një jetë të qetë dhe këta fëmijë, në vend të zonave të konfliktit, e kanë vendin në shkollë, për t’u edukuar mbi të ardhmen e tyre. Këta shtetas tanë, veçmas fëmijët, kanë kaluar një periudhë të rëndë traumatike dhe përballë tyre, ne do të marrim përsipër kujdesin në mënyrë që eksperienca e tyre e hidhur të tejkalohet”, ka shtuar ministri Tahiri. 
Sipas ministrit Tahiri, Republika e Kosovës dhe kushtetuta e saj nuk i mohon askujt të drejtat themelore, andaj premtoi se do të angazhohet  që këta qytetarë të rehabilitohen, të integrohen dhe të bëhen pjesë e shoqërisë.
“Realizimi i këtij operacioni, për të cilin jemi shumë mirënjohës ndaj partnerëve tanë si dhe mekanizmave të sigurisë në vend, dërgon një mesazh të qartë se shteti ynë nuk do t’i braktisë qytetarët e vet, pavarësisht eksperiencës së tyre. Por, po ashtu dërgon një mesazh të qartë se ekstremizmi i dhunshëm, radikalizmi dhe terrorizmi nuk kanë të bëjnë asgjë me ne, as me traditën tonë, as me realitetin ku bëjmë pjesë, as me vizionin tonë shtetëror e shoqëror dhe si të tilla, do luftohen në çdo hap”, ka përfunduar ministri Tahiri.
Në konferencën për shtyp në të cilën kanë marrë pjesë edhe Drejtori i Policisë së Republikës së Kosovës, Rashit Qalaj dhe Drejtori i Institutit Kombëtar të Shëndetësisë Publike, Naser Ramadani, mediat janë njoftuar për gjendjen e të këthyerëve dhe për masat që kanë ndërmarrë institucionet e vendit për të menaxhuar me kujdes rehabilitimin e këtyre qytetarëve./b.j/

HARADINAJ: RUGOVA NË TË GJITHA LUFTËRAT E SHQIPTARËVE

by

-Kryeministri Haradinaj: Njerëzit e Rugovës ishin në të gjitha vendluftimet e njësitë, duke u bërë shembull edhe të luftëtarit të zot por edhe të trimave shqiptarë/


PEJË, 20 Prill 2019-Gazeta DIELLI/ “Rruga jonë deri sot nuk ka qenë pa ndërskamca e pa përçarje dhe nuk ka shqiptarë që del fitues kur përçahet me të vetin, por i vetmi fitues ndaj kësaj është armiku ynë. Është detyrë e jona që mos të lejojmë të na përçajë askush në tema për atdheun”. Kështu tha Kryeministri i Republikës së Kosovës, Ramush Haradinaj, gjatë fjalës së tij, në Akademinë Përkujtimore në 20-vjetorin e rënies së Dëshmorëve të Brigadës 136 “Rugova”.Në këtë shënim të rëndësishëm, kryeministri Haradinaj tha se për të sot është një moment i mirë, duke shprehur falënderim për të gjithë Rugovën, por edhe ata që sot nderuan me pjesëmarrje.Në fjalën e tij para të pranishmëve, kryeministri Haradinaj tha se Rugova si trevë është prej trevave që ka namin e madh tek shqiptarët, një nder jo veç në shekuj, por në mijëra vjet.
“Është prej trevave dhe njerëzve që çdo gjë e kanë paguar shtrenjtë. Të gjithë bashkëkombësit kudo që jetojnë në trojet tona, por edhe në Ballkan, duhet ta dinë se djemtë e Rugovës, njerëzit e Rugovës nuk ishin ndal asnjëherë për ta parë veten të lirë, kombin e atdheun e lirë. Nuk ka luftë të shqiptarëve që ka ndodh e që këta nuk i gjejmë”, tha kryeministri Haradinaj, duke theksuar se  nuk duhet harruar që nuk ka përballje të kombit tonë që ka provuar të arrijë tek shqiptarët nëpër Rugovë e që këta nuk e kanë kryer punën e vet.


Teksa flet për luftëtarët e pjesës së Rugovës, kryeministri Haradinaj tha se i ka njohur një pjesë të djemve të Rugovës, dhe se ata kanë ardhur herët jo vetëm në Brigadën Rugova, por në të gjitha vendluftimet, në të gjitha njësitë, duke u bërë shembull edhe të luftëtarit të zot, por edhe të trimave shqiptarë ashtu siç edhe i njohim.
“Formimi i Brigadës 136 ka qenë po ashtu një porosi se kemi hyrë seriozisht në luftën tonë deri në liri dhe në këtë luftë deri në liri jemi të vendosur. Në vendluftime i pamë trimat e Rugovës”, shtoi kryeministri Haradinaj.
Në emër të familjeve të dëshmorëve të pranishmit i përshëndeti, Dren Brahimaj. 

OVL e UÇK dega në Pejë, ndau mirënjohje për kontributin e Brigadës 136 “Rugova”, ndërsa në emër të Brigadës 136 “Rugova”, iu nda mirënjohje gjeneralit, Kudusi Lame./b.j/