• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for September 2019

Urime e të priftë e mbara Ermal Semini!

September 12, 2019 by dgreca

NGA KRISTAQ PAPA/

E kishim shtyrë vajtjen tonë në lokalin e ri të patriotit e bashkqytetarit tonë ,vetëm e vetëm që të ishim një grup e jo disa individë .Mësëfundi arritëm të bashkoheshim, në të shtunën e fundgushtit.Që të ishim sa më të qetë e vendosëm që të shkonim në orën pesë pasdite ,orë që e menduam se nuk do të kishte shumë klientë në lokal. E kishim fare lehtë për të shkuar se lokali i ri ishte tamam në të njëjtin vend ku ish edhe i vjetri veçse përballë tij, në 124 Rivigton Street, NY 10002,me të njëjtin emër ESSEX Restorant.Makinat u parkuan pranë lokalit”Kuq e Zi ” të Kristaq Fotos. Na mblodhi me makinën e tij Jorgji Dylgjeri, që e mban si”odën e miqëve “. Arritëm shpejt ,duke hyrë në Manhatan nga ura e re e Bruklinit. E parkuam tamam para ndërtesës ku qe lokali i vjetër,e që tani ishte në ditët e fundit të jetës tij, i vetmuar, i braktisur ,i nxirë dhe i kishte ditët e numëruara për t’i lënë hapsirën një godine tjetër të re e moderrne për banim .Jemi tamam përballë fasadës së madhe të lokalit të ri i trajtuar me një ngjyrë gri në të kaftë ,që të krijonte përshypjen si i realizuar në hekur të rrahur,e hapur kat më kat ,dukej sikur edhe bulevardi ish futur në lokal ,dhe ne që ishim akoma në rrugë na u duk vetja sikur ishim brenda ….

Përshtypja e parë që në rrugë …shumë njerëz ,duke u afruar filluam të ndjenim muzikën e lehtë dhe përplasjen e saj me zërat njerzor .Mendova se këtu do e kishim vështirë që edhe vetë Ermalin ta gjenim ,po jo ai u gjend pranë nesh dhe thjesht na zgjati dorën dhe se ç’tha nuk mundëm ta dëgjonim. Pati rastisur ta shikoja këtë sallë të madhe dy katëshe ,pa asnjë ndarje, sapo patën vendosur ,para gati një viti që ky do të bëhej lokali i ri .

Unë: -Nuk paska asnjë shenjë nga ajo që kam parë para nje viti ,në atë kohë mu duk si një hangar i madh për tharjen e duhanit …..paskeni bërë një trasformim radikal,paskeni bërë shumë punë dhe investuar shumë para…

Eri: -Edrejtë, është bërë shumë punë dhe shumë investim.Po besoj se ajo që është realizuar ,e ka justifikuar gjithë lodhjen dhe mundin tonë njëvjeçar.Gjithë punimi është udhëhequr nga profesionistë të vërtetë,Arkitket, Dizajn dhe Inxhinjer ndërtimi zbatus.

Une- Nga gjthë punimet e realizuara ,kush mendon ti Eri se i ka dhënë më shumë vlerë gjithë këtij transformimi dhe realizimi kaq cilsor ?

Eri-Nga ana ndrtimore do të veçoja ,urën ,kështu e quajmë ne të gjithë ,dëgjova që ti the ballkoni i madh ,po të gjithë ,mbase edhe pse qyteti ynë ka shumë ura të mëdha e të bukura .Ura është një zgjidhje ideale,sepse thyen monotonin që krijonte kjo sallë e madhe pa të ,sepse nuk pengon fare lishmërinë e lëvizjeve të të gjithë klientelës edhe kur janë mbi 2- 300 vetë brenda ,mos harro gjithashtu që kjo zgjidhje i ka shtuar sipërfaqes së shfrytëzur për klientë gati 130 m2,dhe që është shumë e preferuar prej tyre …kjo është e para nga zgjidhjet ndërtimore ,kurse cilësia ngjyrat e gjithçka e mirë është frut i dizajnimit profesional e jo amator .Ne i kemi parë në makete para se të realizoheshin dhe unë e dija se ku do të arrinim .Këtë e quaj shumë të rëndësishme .Ndërsa realizimi e punimeve është bërë kryesisht nga specialistë dhe kompani të miqëve tanë shqiptarë ……unë u jam shumë mirnjohës ,shokëve të mi Darjan Kacanja ,Shkëlzen Këllezi ,Thanas Shyti ,.Andi Taso e Klajdi Isufi ,për gjithë punimet cilësore që kanë bërë .

Unë – kush është e veçanta ,si spjegohet që ka kaq shumë njerëz ,u bë shumë ditë mbase edhe muaj që është inaguruar …

Eri-sot është e shtunë ,dhe ne për të shtunat dhe të dielat ,kemi një organizim më të veçantë .Lokali hapet që në orën 10 paradite dhe qëndron i hapur deri në orët e para të mëgjezit .Ne punojmë me prenotime.Ka një meny fikse ,pije alkolike koktel dhe paguhet vetëm 50% e vlerës reale të konsumit por e gjithë kjo për njësinë e kohës të caktuar që në prenotim. Pra më shqip ,klienti e di se çdo të hajë ,se çdo të pijë dhe e ka caktuar vetë se sa orë do të rrijë ,dy,tre apo katër. Këto tre elementë janë përcaktues të çmimit që do paguaj klienti .Kjo vazhdon deri në orën 19 dhe pastaj kthhemi në një shërbim normal jashtë kësaj skeme .Vetëm gjatë një dite të tillë, ne synojmë ti shërbejmë katër deri në pesqind vetëve .Po edhe gjatë pesë ditëve të javës përsëri ne e hapim në orën pesë pasdite dhe deri në orën 20 punojmë kështu.Me meny të përcaktuar ,me pije dhe me një çmim të reduktuar sipas ditëve . .Janë ditë jave ,ditë pune dhe njerëzit duan të hanë e të pijnë diçka dhe të ikin, të bëhen gati për ditën e nesërme të punës.Dhe e fundit, ne kemi në punë në lokal një shifër që lëviz midis 50 dhe 60 punojës.Këta janë stabël ,pjesa dërrmuse prej disa vjetësh dhe ata drejtohen nga tre menaxherë dhe udhëhiqen nga kryemenaxheri .Dhe punët duket sikur shkojnë mirë, sahat. Jemi mirë ,po problemi është se e mira ska fund dhe ne punojmë që të arrijmë gjithnjë, më të mirën. Une -Po Shqipërinë tonë nuk e pashë gjëkundi …

Eri -Duket që nuk e paske parë me vëmendje,shiko në punimet në dru në shumë vende do të gjesh të realizuar me gdhendje shqiponjën e flamurit tonë ….

Unë me shokët e mi :Urime e të priftë e mbara Ermal Semini!

*Per me shume foto shihni ne Facebook dielli vatra

Filed Under: Featured Tagged With: Kristaq Papa- të priftë e mbara- Ermal Semin!i

DI MAIO, MINISTRIA E JASHTËME DHE GAFAT PËR T’U HARRUAR

September 12, 2019 by dgreca

Nga GIAN ANTONIO STELLA/

  E përktheu Eugjen Merlika/

            Herkuli i vogël gjithënjë në këmbë, në shekull Luigi di Maio ia doli mbanë. I rrëzuar nga votimi në Abruzzo, në Sardegna, në Basilicata, në Piemonte dhe në Evropianet, në mes të gushtit dukej se kishte rënë nokaut një herë e përgjithmonë. Çfarë thua: si kukulla e Karoselit të vjetër, e veshur mirë e me kravatë si ai, ka dalë në shesh përsëri. Madje ka marrë ministrinë e Jashtëme. Urime. E sigurtë është se shkon në Farnesina mbasi ka unazuar një sërë shumë të gjatë rrëshqitjesh, kacafytjesh, gafash, shpërthimesh…. Për Zotin një gabim trashanik si ai që i shpëtoi mbi Amerikën e Jugut mund edhe të ndodhë. A e kujtoni? E kishte me Renzin të cilit i tha mjaft në facebook saqë bëri një kollotumbë të paharrueshme duke paditur Matteon e urryer se “kishte pushtuar me arrogancë gjënë publike si në kohët e Pinochet-it në Venezuelë”. Po si, u hodh përpjetë webi: ngatërron diktatorin kilian me ndonjë tjetër udhëheqës karaibas? Në Shangai, më 2018, shkoi më keq. Në dy mbledhje e quajti udhëheqësin kinez Xi Jinping kështu : “Ping”. Për t’u mbajtur mënd. Më pak zëmërdhemshur qenë izraelianët kur në petkun zyrtar të nënkryetarit të Dhomës së deputetëve, vizitoi me të besuarin Alessandro di Battista fshatin Bil’in, duke paditur qeverinë e Tel Aviv-it se i ndalonte delegacionit të tij të hynte në rripin e Gazës dhe u betua: “ “Atë që themi ne e bëjmë: nëse L5Y do të vijë në qeveri, do të njohim shtetin e Palestinës. Një nismë, për t’a thënë diplomatikisht, pak e nxituar. 

            I pajisur me një anglishte jo tamam në lartësinë e rolit të ri, por me një të folur të rrjedhëshme dhe tërheqëse (në Pomigliano d’Arco dikush e quan Giggi “gojëtari”) nuk duhet të ketë shumë probleme: Gianni De Michelis, i vendosur nga Bettino Craxi në Farnesina, u praktikua në gjuhën në dy muaj. Problemet mund t’i ketë më shumë për karakterin tymues, shpesh të treguar në këto vite, krejtësisht të papërfillshëm kundrejt kundërveprimeve të Vendeve të tjera. Siç ka ndodhur për ngulmimin me të cilin ka folur e stërfolur mbi daljen e Italisë nga euro, duke u shtyrë edhe dy vjet më parë, në dhjetorin 2017, katër muaj para votimeve që do të fitonte, të thonte në një intervistë televizive: “Nëse do të arrihej në referendum, të cilin e quaj si mjetin e fundit, është e qartë se un do të votonja për daljen sepse do të nënkuptonte se Evropa nuk na ka dëgjuar”. Për të mos folur për marrëdhëniet me “makinën evropiane”, të sulmuar në ballë të gjërë deri në majin 2018 duke bërë një front të përbashkët me Matteo Salvinin: “Ne kemi kundër eurokratët të zgjedhur nga kurkushi. Sigurisht qendra drejtuese ka frikë, i trembet ndryshimit. Lidhjet evropiane duhen rishikuar sepse n’Evropë luhet loja më e rëndësishme për të financuar të gjitha masat ekonomike që i japin të drejta shoqërore italianëve”. Sigurisht, mbas votës përcaktuese të dhënë nga Lëvizja në zgjedhjen e Ursula von der Leyen (në sajë të këshillës së Giuseppe Conte-s?) si kryetare e re e Komisionit evropian, është e mundëshme që Evropa të jetë më e gatëshme të hapë një fazë të re me drejtuesin e ri politik grilin. E të harrojë disa dalje të tij. Si ajo e vitit 2015 në dobi të Ukip-it të Nicholas Farage. Sigurisht ai mbulohej duke thënë se “do të jetë rrjeti ai që do të vendosë” se me kë do të rrijmë apo të mos rrijmë por ai ishte shumë i rrjeshtuar në krah të fanatikut më të madh të Brexit-it: “Do të jetë kryeministri i ardhshëm anglez e me të n’Evropë do të bëjmë një grup të përbashkët”.

            Veç pasojave të “mosmarrëveshjeve”, t’i quajmë kështu, me amerikanët mbi mos pranimin e njohjes së Juan Guaidò si president i Venezuelës e më shumë mbi hapjen ndaj Kinës nëpërmjet memorandumit të vetmuar dhe veç mërive të vjetra me Angela Merkel (e mërzitur, duket nga zgjedhja italiane mbi Farnezinën), ministri i ri i jashtëm duhet të  qepë, mbi të gjitha, marrëdhëniet me Francën e Emmanuel Macron-it. Nuk do të jetë e lehtë. Jo vetëm Di Maio ishte lidhur së bashku me mikun e tij më të mirë, Matteo Salvinin, me armiken më të keqe të presidentit francez, pra Marine Le Pen, por ishte mburrur në dhjetor: “Jam krenar: kërkesat e francezëve në sheshe kundër Macron-it ne i kemi vënë në ligjin e bilancit”. Sikur të mos mjaftonte kjo, në janar kishte hedhur një thirrje të frymëzuar nga kryengritja në sheshet franceze: ”Jelek-verdhë mos u tërhiqni! Nga Italia jemi duke ndjekur betejën tuaj nga dita që jeni dukur për të parën herë, duke ngjyrosur me të verdhë rrugët….”. Pastaj kishte zbrazur gjithë armët kundër ministrit të Brëndshëm parizian Christophe Castaner. Pra i kishte dhënë jelek-verdhëve, për inat të kazanave të plehrave të përmbysur dhe vetrinave të prishura, patentën e të qënit demokratë të sinqertë: “E dijmë mirë se lëvizja e juaj është paqësore”.

            Sikur të mos mjaftonte akoma, kishte dashur të takonte për t’i inkurajuar dy drejtues të lëvizjes përtejalpeve duke twituar: “Era e ndryshimeve ka kapërxyer Alpet!” Një e shtënë me të vërtetë e tepruar. Me një mea culpa përfundimtare para telekamerave të “Çfarë kohe bën” të Fabio Fazios: “Jo, nuk do t’i takonja më. Jam larguar prej tyre. Kur pashë se një pjesë e jelek-verdhëve donte të krijonte një listë shkova t’i takonja. Por zbuluam se kishin ide pak të dhunëshme dhe shkatërruese”. Na falni vonesën…. Çfarë do të bëjë tashti si drejtues i diplomacisë italiane? Kushedi…. Një gjë është e sigurtë: në rolin e tij tejet të brishtë, këshilla e parë i ngjet një fjale t’urtë të Venetos të dashur për alpinët: më parë se të flasësh hesht.

            Corriere della sera, 5 shtator 2019            E përktheu Eugjen Merlika

Filed Under: Politike Tagged With: -MINISTRIA E JASHTËME-Eugjen Merlika, GIAN ANTONIO STELLA-DI MAIO

Të ngrihemi në lartësinë e guximit epik të Azemit….

September 12, 2019 by dgreca

… dhe të hedhim në koshin e plehrave të historisë narkoshtetin…/

NGA DR. SALI BERISHA/N

Te dashur miq, si sot 21 vjet me pare Shqiperia perjetoi vrasjen e shekullit. Fallanga te zyrtareve kriminel me uniformen e oficereve te larte te policise ekzekutuan para selise se PD, sipas nje skenari politik, tribunin e lirise te shqiptareve, prijesin e Levizjes Studentore te Dhjetorit 1990, themeluesin e pluralizmit politik dhe Partise Demokratike, kryetarin e pare te saj, Azem Hajdari.

Azem ti je gjalle!

Ata, qe ne nje akt hakmarrje te verber ndaj tij per sistemin e baballareve xhelat dhe mizor qe ai permbysi, kryen me 12 shtator te vitit 1998 vrasjen e shekullit kane marre dhe do marrin gjithmone per aktin e tyre makaber ndeshkimin e historise
Kurse kujtimi dhe vepra e pavdekshme e Azem Hajdarit, legjendes se trimerise dhe guximit mbinjerezor te te riut shqiptar behet çdo dite, jave, muaj dhe vit qe kalon, me e ndritur dhe me madheshtore.

Sot mirenjohja me e thelle qe mund te shprehet dhe nderimi me i madh qe mund ti behet Azem Hajdarit, Liderit te Revolucionit Demokratik te Dhjetarit 1990, i cili se bashku me shoket dhe shoqet e tij studente u perball dhe permbysi ne dhjetor te vitit 1990 sistemin me monist te planetit, eshte te ngrihemi ne lartesine e guximit epik te tij dhe te hedhim ne koshin e plehrave te historise narkoshtetin dhe rregjimin e kakistokracise te Edvin Mafise dhe klikes se tij kriminale.

Azem ti je gjalle!

ZERI I AMERIKES: Përkujtohet Azem Hajdari, drejtuesi i protestave antikomuniste/

Në Tiranë, autoritetet dhe politika përkujtuan sot 21-vjetorin e vrasjes së udhëheqësit të protestave anti-komuniste të dhjetorit 90, Azem Hajdari. Protagonistë të atyre protestave dhe të dënuar politikë gjatë diktaturës pohojnë se ende sot idealet e zotit Hajdari nuk janë përmbushur.

Korrespondenti ynë, Ilirian Agolli, njofton nga Tirana:Përfaqësues shtetëtorë dhe politikë nderuan sot me lule e kurora në Tiranë deputetin e ndjerë Azem Hajdari, udhëheqësin e lëvizjes antikomuniste të Shqipërisë të dhjetorit 90, dhe kryetarin e parë të partisë së parë opozitare pas gjysmë shekulli diktaturë komuniste.“Ishim në kamp internimi, kur dëgjaum te Zëri I Amerikës se në krye të protestave ishte Azem Hajdari, një djalë 27 vjeçar nga Tropoja është në krye të studentëve. Me thënë të drejtën, ishin momente të papërsëritshme. Azemi ishte një djalë i guximshëm, sepse e dinim mirë se çfarë terrori ishte dhe si ka qenë komunizmi. Në Shqipëri” – thotë Simon Miraka, ish i dënuar politik i regjimit komunist.

Zoti Hajdari u vra me armë zjarri gjatë një atentati të mir-organizuar në oborrin e selisë qendrore të partisë demokratike, mbrëmjen e 12 shtatorit 1998, nga një grup autorësh me mjete dhe emërtesa të policisë shtetërore.

“Themeluesi i pluralizmit politik vritet nga të paktën 50 forca policie, siç e përshkruan prokuroria e asaj kohe, dhe derdhen mbi një mori plumbash nga armët e policisë së shtetit. Vritet simboli i demokracisë, i qëndresës i guximit, i kurajos dhe prej atëherë e sot ne jemi pa shpresë, pa besim, pa kurajo, të shpërndarë; jemi në gjendjen më të keeqe të mundshme që ka përjetuar ndonjëherë demokracia në këto 30 vite” – thotë Bislim Ahmetaj, një nga protagonistët e protestave studentore të viteve 90.

Protagonistë dhe vëzhgues të jetës politike në Shqipëri pohojnë se vrasja e deputetit të opozitës Azem Hajdari ishte mbyllja tragjike e jetës së tij plot sakrifica kundër regjimit komunist, që po rrëzohej nga vrasjet e shumta dhe varfërimi i shqiptarëve gjatë diktaturës.

Por, idealet e studentit Azem Hajdarit për demokraci dhe ekonomi të lirë, këmbëngulja e tij për ligje në dobi të zhvillimit dhe mirëqenies të atdheut kanë mbetur në mes të rrugës, pohojnë ata.

“Azemi ishte një njeri i papërsëritshëm me atë kurajo e guxim, dhe është për të ardhur keq që idealet e tij demokratike nuk janë realizuar. Ende ka në administratën e lartë njerqëz që kanë qenë pjesë e administratës së lartë të periudhës diktatoriale” – tha zoti Miraka.

Azem Hajdari u nderua sot nga politikanë të majtë e të djathtë, nga parlamenti dhe presidenca, opozita dhe miqtë; familjarë të tij mikpritën nderimet edhe në varrezat e dëshmorëve të kombit edhe në memorialin pranë vendit ku ai u ekzekutua, ndërsa pikëpamjet dhe veprimet e tij për demokraci nde nuk janë trajtuar gjerësisht në qarqet politike të vendit.

“Sot jemi më keq se në vitin 1989. Sot në krye të parlamentit është një person që ka qenë ministër i brendshëm në kohën e diktaturës. Atëherë çfarë mund të kërkosh në institucione të tjera, që burojnë nga parlamenti. Institucioni kryesor i shtetit, parlamenti udhëhiqet nga ish ministri i brendshëm i kohës së diktaturës. Pas kësaj është e kotë të kërkosh operativa të Sigurimit të Shtetit, që kanë mbushur vendin në të gjitha anët” – tha zoti Ahmetaj.

Deputeti i ndjerë Azem Hajdari humbi jetën nga plumbat e shumtë të një atentati me armë zjarri në sheshin para selisë së Partisë Demokratike, pak vite pasi udhëhoqi protestat studentore anti-komuniste në fillim të viteve 90. Për afro një dekadë veprimtari politike, ai mbeti deputet I thjeshtë, nuk kërkoi karrierë shtetërore dhe gjithmonë mbështeti lëvizjet për të drejtat e ish-të dënuarve politikë, ish-pronarëve, sindikalistëve dhe qarqeve të biznesit dhe organizatave për të drejtat njerëzore.

Filed Under: Featured Tagged With: Azem hajdari Perkujtimi- Sali berisha-Zeri i Amerikes

When Harvard Medical School Came To Long Island

September 12, 2019 by dgreca

How the First Affiliation Between Harvard Medical School and a Community Hospital Outside of Massachusetts Came to Pass

“May there never develop in me the notion that my education is complete, but give me the strength and leisure and zeal continually to enlarge my knowledge.” (Maimonides, 1135 – 1204.)

By Donald Leka*

In a speech to the Executive Board of Mercy Hospital in Rockville Centre, New York on September 7, 1976, Dr. Agim Leka (1924 – 2018), a member of Mercy’s Medical Staff Education Committee, spoke passionately of the importance of continuing education for physicians to improve patient care.

While lamenting the recent loss of free-standing internship programs across the country due to changes in the American Medical Association’s (AMA) internship accreditation policies, Dr. Leka’s speech focused on Mercy Hospital’s recently established and unprecedented association with Harvard Medical School.

The new education affiliation, the first by Harvard Medical School with a community hospital outside of Massachusetts, was envisioned by Dr. Leka to advance Mercy’s post-graduate educational program for the hospital’s professional staff and all doctors in Nassau County, Suffolk County and the surrounding metropolitan area, and to establish Mercy Hospital as a center on Long Island for the dissemination of the latest knowledge in medical science and technology.

In the 1970s medicine was changing rapidly as a result of new scientific breakthroughs in preventing and fighting diseases and emerging new technologies like Computerized Axial Tomography (CAT scans) and Magnetic Resonance Imaging (MRI scans). Dr. Leka felt strongly that physicians had to actively participate in continuing education programs to keep up with the latest developments in order to provide the best possible care to their patients.

Dr. Leka ideated the liaison to advance the education of medical professionals and improve the care of patients on Long Island during his participation in continuing education programs at Harvard Medical School in Boston in 1974. He initiated discussions with the Associate Dean of Harvard Medical School’s Department of Continuing Education, Dr. Stephen E. Goldfinger, and was authorized by Mercy Hospital to negotiate the arrangement. Dr. Leka’s vision excited the hopes and imagination of the leadership at Mercy Hospital and garnered their strong support including that of the late Alfred W. Marks, M.D., Director of Medicine.

The Harvard-Mercy relationship was formally announced on April 25, 1975. The upshot of the Harvard-Mercy Collaboration was the “Advances in Medicine” Seminar Program that kicked off at Mercy Hospital on June 11, 1975.

The program was designed to serve the approximately 2,200 physicians in Nassau County and 1,000 in Suffolk County and physicians in the New York metropolitan area at-large. The seminars were recognized by the AMA and physicians who attended the lecture series earned credits toward the AMA Physician’s Recognition Award.

This program of lectures was a success, bringing some of the world’s most keen minds in medical science and technology to Long Island including: the late Dr. George F. Cahill, Jr., an American scientist and international authority on diabetes who made pivotal discoveries about the role of insulin in metabolism; the late Dr. Ramzi S. Cotran, the world renowned Pathologist and Nephrologist (kidney diseases) who was one of the founders of the modern field of vascular biology and the main author of the essential Robbins Pathologic Basis of Disease; the late Paul F. J. New, M.D., an internationally-acclaimed neuro-radiologist who pioneered the use of new technologies in medicine by physicians including CT scanners and EMI (total body) scanners, beginning in the early- and mid- 1970s; the late Arnold N. Weinberg, M.D., a leading infectious disease specialist who conducted pioneering research on combining antibiotics to destroy bacteria with high levels of antibiotic resistance; Peter C. Block, M.D., a pioneer in interventional cardiology who made numerous contributions in the field of cardiology, including helping to develop the subspecialty of structural heart disease; and, Dr. Kurt C. Bloch, a leading allergist-immunologist who developed innovative approaches in desensitizing patients who were dangerously allergic to drugs that were essential to their care.

The reception from physicians to the Seminar Program at Mercy Hospital was enthusiastic. In a letter dated June 20, 1975, the late Dr. Arnold Trietman, an instructor in cardiology at Stony Brook Medical College and a fellow of the American College of Cardiology, congratulated Dr. Leka on a “very auspicious beginning with your lecture series at Mercy Hospital.” In a letter dated June 25, 1976, Mercy Hospital’s Director of Medicine, Dr. Marks, stated that the Harvard professors have been “impressed” with the physicians attending the seminars, and the reception from the physicians to the Harvard lectures has been “outstanding” – and that the program was being extended.

The program also received positive press coverage from The New York Times, The New York Daily News, The Long Island Press, Newsday and in medical journals. The seminars were also broadcast on the Physicians Radio Network for the benefit of all physicians.

Reading my father’s correspondence, speeches and press clippings from this period rekindled warm memories. As a child, I enjoyed accompanying my father on his rounds at Mercy Hospital. The nuns and nurses were kindhearted and in those days always had lollipops and candy at their stations. Most importantly, it was an opportunity to spend time with Dad and observe and learn from him in action. When my father was away at Harvard for extended periods of time, I missed him.

In his professional life, as in his personal life, my father was energetic, dedicated and warm, and I enjoyed being around him. He was always convivial with his colleagues and the hospital staff. He was attentive, patient and comforting to his patients, and always available. In a letter dated August 25, 1975, the late Dr. Ronald M. Abel, a cardio-thoracic surgeon and assistant professor of surgery at The New York Hospital Cornell Medical Center, conveyed his personal gratitude to my father for the care he provided to his father-in-law, and emphasized “you have no idea how comforting you were to my mother-in-law and my wife” during his care. My father received countless letters of gratitude for the quality of care he provided to his patients and their families throughout his career.

My Memories

In reading for the first time some of his correspondence and speeches, I was struck by the careful relationship-building, intricate negotiations and his unwavering belief that anything was possible, despite the long odds of a community hospital establishing a long-distance relationship with such a prestigious institution at that time.

I appreciated his precise use of English, particularly when one considers that English was his fifth language and that he had immigrated to the United States as an adult. I was also inspired by what he was able to achieve within the framework and limitations of the highly bureaucratic health and education systems.

Just as my father gave me a view into his professional life, I have done the same with my now teenage son, Dylan, in my fields of cloud computing, artificial intelligence and blockchain, having him participate in product development and marketing meetings. He has also accompanied me at meetings with leading technology companies like Microsoft and Intel. I look forward to doing the same with my younger son, Owen.

Conclusion

In his speech to the Executive Board of Mercy Hospital on September 7, 1976, Dr. Leka challenged Board Members to re-double their efforts to continue to improve the institution. “The status quo is not sufficient to satisfy either our hearts or our minds,” he stated.

Dr. Leka also urged physicians to embrace the “natural quest for improvement” through continuing education in order to provide patients with the highest standards of care in light of rapid advances in scientific discoveries and emerging technologies.

To assure the continuity and advancement of the program with Harvard Medical School, Dr. Leka spoke of the need for unity between the different departments of Mercy Hospital and the importance of a sense of common purpose. He stated, “If we divide ourselves into affiliations with a multitude of institutions who have not committed themselves to the idea of recognizing the needs of the whole, our strength with be dissipated and one by one, each department will succumb to the reality of a lack of pull.”

In the spirit of renewal of the bicentennial year, Dr. Leka demonstrated that with imagination, initiative and determination, all things are possible in America, and set a high standard for his children and grandchildren. – By Donald Leka.

HARVARD LECTURER, at October session was Paul F.J. New, M.D. who was greeted by Sister Mary Jean Brady. At left is John J. Magovern, M.D. Mercy Director of Radiology and Nuclear Medicine, and at right Agim Leka, M.D. through whose efforts the Harvard-Mercy Lectures were established. The 1975-76 lectures are held monthly on the third Wednesday, from September through June.

NEW PARTNERSHIP… 1 to r, Dr. Agim Leka, of the Medical Education Committee of Mercy Hospital; Dr. Stephen E. Goldfinger, associate professor of Harvard Medical School; Sister Mary Jean Brady, CIJ, Executive Director Of Mercy Hospital; and Dr. Felix A. Monaco, President of the Professional Staff of Mercy Hospital, discussing the series of upcoming lectures.

MEDICAL EDUCATION Department head, Dr. Alfred Marks, (left) speaks with Harvard Medical School Professor George F. Cahill, Jr. after seminar held recently at Mercy Hospital on the subject of “Obesity, and Clinical Aspects Of Metabolism”. Shown right: Agim Leka, M.D. and Lawrence Ziff, M.D., chairman of Mercy Hospital’s Medical Education Committee, both Of whom have been working With Dr. Marks on continuing education programs for physicians and surgeons at Mercy.

The Leka Family

*Note from the editor:

Dielli thanks Donald Leka for sharing the story. With reference to the program, it was confirmed that it ran for a decade. 

Filed Under: Featured Tagged With: Donald Leka-Harvard Medical- Long Island

SABAHATE BYCI, LETER NGA KANCELARJA MERKEL

September 11, 2019 by dgreca

NJË LETËR NGA KANCELARJA MERKEL DHE NJË POEZI NGA GJERMANIA/

– Shkrimtarja dhe Piktorja Shqiptare merr letër nga kancelaria Angela Merkel-

Këtë letër e kam marrë personalisht unë Sabahate Byci nga Bundeskanzelarin der Bundes republik Deutschland 

Fr. Dr. Angela Merkel 

Shkrimtarja, piktorja dhe publicistja e njohur shqiptare që jeton në Gjermani, Sabahate Byci ka pranuar një letër falënderimi nga Kancelarja gjermane Angela Merkel, me rastin e urimit për ditëlindjen  e saj.
“Për përgëzimet e shumta, përshëndetjet personale si dhe për vëmendjen miqësore për Ditëlindjen time jam ndjerë shumë e lumtur. Për këtë shenjë të lidhshmërisë dhe plot besimit të fjalëve të çmuara iu falënderohem shumë përzemërsisht”, thuhet në letrën e falënderimit që i ka ardhur piktores dhe publicistes shqiptare Sabahate Byci.

Sabahate Bytyci së bashku me kopjen e letrës dhe fotografitë e saj i dërgoi redaksisë dhe një poezi me lutje për ta botuar në Dielli. Po ia plotësojmë kërkesën.

NGA SABAHATE BYCI

Dalja nga zona


Kur luftoi, 
e lufton
civilizimi
kundër
civilzimit;
-Cfar mase 
ka shkatrrimi?!
Alarm shkalle
shtatë,
tetë, nënt, dhjetë….
Hiroshima,
Nagasaki,
Çernobil,
a Fokushima?!
Civilizimi –
shtëpi atomesh
me kromozome x 
e y p si l(e)jon?!
Parat Shkatrrimi 
Ashtu si vet 
Zoti nuk e ka shkruar

her në ato
e her në këto, 
eksperimente
të kota kohe,
imponim,
trysni,
në veten e parë
kurreshtje 
takimesh në sofra 
të shtrruara
që moti 
pa lutjen 
të gjorën 
në harresë:
-“Bukën e gojes
falna Zot qdo ditë”!
INTERRMECO- 
për ndarje 
sic thonë 
të vogla!
të ngjitjeve 
të mëdha 
në njejës 
për shumës
tek largimi 
që na “bashkon”
ndërprerje,
pauza,
“Time aut”
shqyrtime 
negociata,
të kota
të historive
tebdile 
plot gjak
moshash 
pa dallim,
tebdile
feregja, 
me shtof 
materialesh
pluhërosjeje
e qendisur 
me gjylponë
harresash!
Ozon, Ooozoon
ti zgavërr 
e sistemit 
Ekstra Piramidal
e kokës së rruzullit
TERRA
shkatrrim 
fantazie 
për lindjet 
e me para,
Adoptim!
Humbje fiqiri
foshnjarë
zhgënjim 
i fjalës së parë
humnerë
e përgjegjeve
të shkrira 
si radioaktivitet
bashkëdyzimi
njëgjinorë,
shkrirje farërash
në paftyrsinë 
e mendjes së madhe
civilizuese-shkatrruese!
Kur konkuron 
civilizimi 
kundër 
civilizimit 
 a më thuani 

Ju lutem
sa  i madh është
VETSHKATRRIMI?!

*Sabahate Byci Shkrimtare, Piktore dhe Publiciste e lirë me Gjak-Shqiptare- Gjermane

Me 11 SHTATOR 2019 NË ORA: 21:54h

Filed Under: ESSE Tagged With: Sabahate Bytyci-Leter- Kancelarja Merkel

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • …
  • 28
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • IMAM ISA HOXHA (1918–2001), NJË JETË NË SHËRBIM TË FESË, DIJES, KULTURËS DHE ÇËSHTJES KOMBËTARE SHQIPTARE
  • UGSH ndan çmimet vjetore për gazetarët shqiptarë dhe për fituesit e konkursit “Vangjush Gambeta”
  • Fjala përshëndetëse e kryetarit të Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë në Seancën Akademike kushtuar 100 vjetorit të lindjes së Peter Priftit
  • Shqipëria u bë pjesë e Lidhjes së Kombeve (17 dhjetor 1920)
  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike
  • Lirizmi estetik i poetit Timo Flloko
  • Seminari dyditor i Këshillit Koordinues të Arsimtarëve në Diasporë: bashkëpunim, reflektim dhe vizion për mësimdhënien e gjuhës shqipe në diasporë
  • Ad memoriam Faik Konica
  • Përkujtohet në Tiranë albanologu Peter Prifti
  • Audienca private me Papa Leonin XIV në Selinë e Shenjtë ishte një nder i veçantë

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT