Archives for March 2020

MËSUESI YNË NË SHKOLLËN E BURGJEVE

March 9, 2020 by dgreca

– Sheuqet Muka, personalitet i shquar i arsimit kombëtar, që përhapte dritën e diturisë edhe në qelitë e errëta-/

Nga Pertefe LEKA/

“Mësuesi ynë në shkollën e burgjeve, Zotni Sheuqet Muka ……
Këta ishin mësuesit tanë,Etërit tanë, të cilët menduan e punuan aq shumë për ne ….u jemi borxhli shpirtmadhësisë së tyre që më aq durim e kënaqësi prindi na falën dritën e mendjes e pastërtinë e tyre shpirtërore. Na plotësuan ate çka shteti monist na e mohoi…..por mësuesi ynë gjithmonë mbetej nxënës i të tjerëve…..shkruan Z.Sheuqet Kraja, nxënës bashkëvuajtës në shkollën e burgjeve marrë nga libri “Sheuqet Muka ,Shkodrani “f.104-114 botuar Tetor 2019).
Është mirë për brezat që vijnë të njohin vlerat e njerëzve të shquar, të njohin konkretisht punën e tyre vetëmohuese, trashigimisë që kanë lënë ata.Të njohin aktivitetin frymëzues, këshillat e vyera, qendresën burrërore për mbrojtjen e parimeve të drejta. Të njohin humanizmin e thellë dhe vizionin e qartë që kishin për të ardhmen e popullit e të atdheut .
Një personalitet i tillë i këtyre përmasave është Sheuqet Muka me pseudonimin, Shkodrani.
Ai jetoi në ngjarjet më kulmore të vendit tonë në vitet, 1912-1939. Ecja e tij në këto tri dekada njeh vetëm punë intensive, duke dhënë një kontribut të madh në fushën e arsimit dhe si aktivist shoqëror e politik. Ai ka qenë prezent në të gjitha ngjarjet historike e politike të kohës nga ku u bë i njohur si mendimtar modern. Historigrafia shqiptare i ka borxh një vend nderi këtij luftetari të lirisë: Një institucion bamirësie, një shkollë, një bibliotekë do të krenoheshin po të mbanin emrin e tij.
Profesioni i tij si mësues nuk e ndaloi që të bëhej një forcë e pathyeshme në mbrojtje të të drejtave njerëzore dhe kombëtare.
Karrierën arsimore e filloi me 1910 si mësues në Mejtep, por shpejt po me ate klasë bëhet nismëtar për të kaluar në shkollën e Parrucës e cila u hap me 1913. Atje punoi si mësues e më vonë si drejtor për 20 vjet rrjesht, ku u dallua për një punë të çmuar organizative, edukative e kulturore. Etja per dije dhe njohja e shumë gjuhëve të huaja i dhanë mundësinë të njihte nga afër literaturën e pasur botërore në fushën e pedagogjisë dhe mendimit përparimtar bashkëkohor.
Gjënë e parë që bëri në këtë shkollë ishte krijimi i bibliotekës për nxënësit dhe mësuesit. Motoja e tij ishte “Me i paisë bijtë e shqipes me flatrat e diturisë që janë stolitë ma të çmueshme të kësaj jete.” Në këte shkollën qe nismëtar i krijimit të orkestrës me vegla frymore e quajtur “Trupi muzikuer, Shkolla e Parrucës“ ku pati përkrahjen dhe ndihmen e dy mësueve shumë të njohur shkodranë, Shuajp Domnori dhe Ragip Gjylbegu. Kjo shkollë mbahej ndër më të mirat në Shqipëri. Shumë mësues të vjetër që kishin punuar me Z. Sh Muka e mbanin në gojë përvojen e mirë të kësaj shkolle dhe meritat ia jepnin drejtorit ekzigjent dhe organizator. Ai vuri në jetë mendimin pedagogjik më të përparuar të kohës.
Si ithtar i Herbartit dhe Pestalocit nuk kurseu asgjë nga vetja për t’i dhënë shkollës një frymë të re . Ishte mësues autodidakt dhe s’pushoi së shkruari, artikuj pedagogjikë, tekste shkollore, poezi patriotike e përkthime për pjesë leximi . Duke pasë këte formim ai ndikoi për një arsim masiv të djemve dhe të vajzave të Shkodrës, luftoi kundër analfabetizmit, hapi kurse për mësimin e gjuhës amtare sepse thoshte “ka vorfnue mija djelmoca dhe duhet me u shti ne zemër dashninë për gjuhën shqipe “ Për këte nuk nguroi te ngreje zërin e të bëhet nje luftëtar i zjarrtë për arsimimin e vajzave dhe edukimin e tyre përmes shkollës. Në fjalën përshëndetëse, që mbajti diten e inaugurimit të shkollës së vajzave në vitin 1917 e cilësoi këte eveniment si ngjarje shumë të rendësishme sepse vajzat nesër do të bëhen nëna dhe femijët e ardhshëm prej tyre do të marrin edukaten.
Duke theksuar edukimin patriotik nepërmjet kësaj shkolle ai mburret se “ Vajzat përveç mësimeve që do të marrin nuk do të harrojnë nesër t’u kendojnë fëmijëve “U rritsh bir ,o loçka eme, dëshmitar për Atdhe tand”
I entuziazmuar nga fillimet e mbara për hapjen e shkollave të para në gjithë vendin, lufton po me ate vrull për emancipimin kulturor të rinisë shkodrane. Me 10 Mars 1919 së bashku me një grup patriotësh themelojnë Shoqërinë patriotike, kulturore e sportive “Vllaznia” që bëri emër në shumë aktivitete. Përpjekjen më të madhe e bëri për të hapur në Shkodër një gjimnaz shetëror. Në shumë artikuj e ligjerata, letra e peticione dërguar autoriteve vendore dhe shtetërore ”.. për nji shkollë të mesme d.m.th.për nji Gjymnaz Zyrtar Kombëtar me profesor krejt të mirë që fëmija të kenë ku të ndjekin mësimet e mesme, që kështu të mos bjerret shpresa e re e Atdheut tue lanë pa e pajisur me nji kulturë për të cilën ka nevojë.” Kjo shkollë do të vlente sipas tij edhe për bashkim dhe mirëkuptim fetar. Në këto kushte ai thekson se pjesa katolike i kishte shkollat përkatëse, ate të Franceskanëve dhe të Jezuiteve ndërsa pjesa myslimane nuk i dërgonte femijët në këto shkolla për arsye fetare.” Ne duhet të luftojmë që myslimanët e Shqipnisë duhet të jenë ma te zhvilluemit e te gjithë myslimanëve të botës për arsye se janë të Evropës”. në përpjekje e sipër ai e realizoi qellimin e shumë kërkuar. Gjimnazi i shtetit u hap me 1922. Ky institucion u bë shpejt një qendër e bashkimit kombëtar e fetar. Shkolla e re u mbush me nxënës nga e gjithë Shqipëria, Kosova e Çamëria me nxënës te besimeve të ndryshme. Tani ai afirmohet si organizator i arsimit Kombëtar. Në Maj të vitit 1922, Ministri i Arsimit, Rexhep Mitrovica i dërgon një njoftim me programin e Kongresit që do të mbahej së shpejti.
Nga pikëpamja fetare ishte mysliman i betuar ai bashkëpunonte me klerikët më të kulturuar islam si H. Ibrahim Repishti, H.Abaz Golemi, H.Ali Tari, H.Kaduku, H.Sabri Bushati etj. Ai solli të reja në mësimin e fesë ashtu siç bëri Noli me përkthimet e psalmeve në gjuhën shqipe. Ne përkthimet e librave fetare ai vet shkruan:”Me botime librash e përkthimesh në gjuhën e dashtun t’onen, ka me pasë rasë zogu i shqiptarit mysliman m’e mësuem e me njoftë fenë e vertetë të veten e, tue mësuem urdhnat e ndalimet e fesë, ka me qenë vertetë nji gjymtyrë e shëndoshe për bashkëfetaret e bashkatdhetarët e vet e për gjithë shoqnin njerzore mbarë”.
Nga ana tjetër ishte shumë i lidhur edhe me klerikët katolikë me të cilët diskutonte dhe bashkëpunonte për çështje kombëtare, si Pater Gjergj Fishta, PaterAnton Arapi, Pjeter Meshkalla, për këte të fundit u jepte porosi fëmijëve të vet nga burgu :” Meshkalles, mos harroni me i shkue për Pashkë, te m’i sillni urimet përshëndetjet e falenderimet e mija”.
Si përkrahës i ideve te Fishtës, Ai mbajti Kumtesen “Gjergj Fishta për zgjimin Kombëtar “ në ceremoninë e organizuar me rastin e 60-vjetorit të lindjes . Në ate eveniment, Ai u radhit me personalitetet me të shquara të elitës shkodrane.
Idenë e tolerancës fetare në Shqipëri e mbron me një ligjeratë të mbajtur me rastin e festës së Pavarësisë: ”Hala s’paskan marrë vesh armiqtë e tradhëtaret e kombit t’onë se ne Shqypni nuk ka turk e kaurr ?! S’ka jo, turk e kaurr ka vetëm shqiptar me besim mysliman,katolik e ortodoks.”
Për merita të veçanta në edukimin e brezit te ri në vitin 1933 e emërojne drejtor në shkollën modelore të Tiranës “Hoxha Tahsin” në të cilën qendron pak vite, por jep një ndihmesë të madhe në planin pedagogjik e shoqëror. Pas tre vjetesh, emërohet drejtor i” Strehës Vorfnore” të Tiranës.
Atje vë të gjitha energjitë fizike e mendore në shërbim të këtij institucioni shkollë-familje, këte punë të dyfishtë si prind dhe si mësues e bën me shumë dashuri per t’ju dhëne fëmijëve jetim gjithçka që u mungonte. Edhe pse kishte një afeksion të madh për femijët, nuk bënte lëshime në drejtim të rregullit e të disiplinës, pastërtisë dhe punës sistematike. Me që shkolla financohesh nga Kryqi Kuq Shiptar, ai mundohej që këto fonde t’i ekonomizonte sa më mirë në dobi të shëndetit të fëmijëve për të cilët kishte krijuar kushtet më të volitshme për jetë të kulturuar. I prirur nga mësimet e Xhon Djuit, pragmatisti i njohur amerikan, i cili i jepte rendësi praktikës mësimore, hapi reparte pune si për djemtë ashtu edhe për vajzat. Organizoi orkestren me vegla frymore, zhvilloi veprimtari sportive e kulturore të larmishme. Një punë frytdhënëse dukej në repartet e zdrukthtarisë, rrobaqepësisë, tezgjahut, qendisisë, këpucarisë dhe gjithashtu në parcelat ku bëhej puna bujqësore në rrethinat e Tiranës. I aftësonte fëmijët të ishin në aktivitet të vazhdueshëm ku njëherësh mësonin dhe nxirnin shumicën e shpenzimeve të veta. I kënaqur nga puna dhe sukseset që kishte arritur me fëmijët e strehës i shkruante mikut te tij, Jahja Domnorit, me te cilin mbante korrespondencë të rregullt, po citojmë fjalët që i shkruante mbrapa kartolinës në të cilën dukeshin fëmijët të rreshtuar bukur dhe të veshur me uniformë. ” Kjo fotografi vllai im, asht estetikë në vetvete. Për ditë më shkon mendja ma ba nga nji gja të re. Më knaqet shpirti kur i shoh në rregull. Detyra jonë asht gjithmonë perpara.” (fotografite jane marre nga arkivi i familjes se J.Domnorit )
Në kulmin e veprimtarisë së tij, pushtimi fashist ia ndërpret këte punë pasionante prej misionari të devotshëm. E arrestojnë dhe e internojnë si njeri i padëshiruar për rregjimin fashist. Po nga italianët ishte arrestuar dhe internuar si person i rrezikshëm në vitin 1919, kur ai ishte në Vlorë me detyra të rendësishme.
Patrioti i flaktë qe i kushtoi gjithë jetën përparimit të kombit, denimin më të madh e mori nga diktatura komuniste. Burgu i gjatë, peripecitë, torturat nuk e mposhtën, edhe atje në qelitë e errëta përhapte dritë duke mësuar te rinjtë për gjithçka dinte nga eksperienca e gjatë si mësues. Bashkëvuajtësi i tij, Sheuqet Kraja në shkrimin “Mësuesi ynë në shkollën e burgjeve “ ndër te tjera shkruante :“Ndonëse kalova një kohë të gjatë me mësuesin tim kam të veshtirë të ve në pah të veçantën, me çka ngadhnjeu disa herë ky luftëtar në fushat e përpjekjeve e të përleshjeve më rrënqethëse që pau me dhimbje Historia jonë Kombëtare. Per vite të tëra, përballë, pranë e pas tij, nuk arrita të zbuloj heroiken që e bëri të fitojë respektin e vendnderin krah burrave më të rrallë të Shqipërisë.”
Në të njëjten kohë ai vazhdonte edukimin e fëmijëve të vet me letra nga burgu. Dëshmi për këte janë 200 letrat që edhe sot ruhen në arkivin e familjes Muka, 103 prej letrave u botuan në librin “Sheuqet Muka Shkodrani “ Tetor 2019 .Në të gjitha letrat u shruante familjarëve me fjalë te urta e këshilla që t’i shërbenin ardhmërisë së tyre dhe për secilin fëmijë shkruante në mënyrë të veçantë, ndërsa këshilla e përgjithshme për to ishte “Të jeni gjithmonë nxanës të mirë”.
Djali i tij, Adnan Muka, në një letër falenderimi që ia drejtonte auditorit në një konferencë kushtuar Z.Sheuqet Muka, pas 1990, shkruan:”Ne, 5 fëmijët e tij, fati na privoi të drejtën e ligjshme natyrore për t’u rritur e edukuar direkt prej tij. Po megjithate ai me mjeshtëri artisti nepërmjet letrave nga burgjet na ka dhenë leksione të mirëfillta edukative, shumë të çmueshme e të dashura. Na mësoi dhe na formoi me edukatë qytetare. I jemi pakufi mirënjohës.”
Mesazhi i vlefshëm që ka lënë për të gjithë ne i cili do të transmetohet nder breza ështe : “Sa ma të ditun që të jemi, aq ma të fortë e të pasun do të kemi komb e atdhe, përnjiherë edhe vetë do të jemi ma të lumtun.”
Veprimtaria Kombëtare e Z.Sheuqet Muka, pavarësisht nga nepërkëmbja, ishte e njohur. Shkodra ziente përbrenda nga këto padrejtësi që i bëheshin intelektualëve patriotë. Kjo u duk qartë në ditën e ceremonisë mortore ku pjesëmarrja masive pa dallim klase e feje ishte një sfidë për rregjimin e egër. Ai vdiq dy vjet pasi kishte dalë nga burgu. Ishte viti 1967, kur lufta e klasave ishte acaruar së tepërmi, por shkodranët si gjithmonë pa marrë parasysh se çfarë mund t’u ndodhte e manifestuan paqësisht urrejtjen për të lartësuar respektin ndaj atyre qe u sakrifikuan për Kombin. Ky tubim ishte i papritur për autoritetet vendore. Ata nuk munden ta ndalnin ate lum njerëzish, ate nderim të veçantë që i bënë bashkëqytetarët, Martirit te Demokracisë. Më pas u morën disa masa, por s’mund të dënonin gjithë qytetin.
Studiues të ndryshëm të aktivitetit të tij e kanë vlerësuar me krenari trashëgiminë e vyer kulturore, edukative dhe politiko-shoqërore:
Studiusi i mirënjohur shkodran, Mentor Quku, i bënte këte vlerësim:”Ndriçimi i kësaj maje olimpike të qytetit tonë, do te shtojë një gur tjetër në tempullin, ku brezat do të vijnë të mësojnë si të punojnë per vendin e vet “
“ Sheuqet Muka, intelektuali dhe atdhetari i njohur, nacionalisti i shquar dhe antikomunisti i vendosur, luftëtari i unitetit kombëtar dhe misionari i dijes, i arsimit, i kulturës dhe fesë. Njeriu që aqë shumë e deshi, lirinë e shkollën shqipe, por që aqë shumë u ndoq dhe u persekutua”. shkruante Dr. Vehbi Hoti .
“Sheuqet Mukës: Burrë si burrat e motit shoq i paharrueshem i burgimit komunist, këte ligjeratë teologjike mbi të Shenjten Trini, shkrue sipas dishirit e nxitjeve të shpeshta të tij, autori në shenjë miqësie e çmimit me kënaqësi te vërtetë ja kushton . Nga vepra e P.Mark Harapi
“Ai është shembull tipik i MËSUESIT TË POPULLIT.” Nga studiusi i shquar i arsimit kombëtar, Islam Dizdari.
‘ Hallall’kjoftë e Shqipnisë buka./Xhemal Naipi e Sheuqet Muka /Patriotë fetarë e atdhetarë/ Egër i shtypi diktatura “- Nga rapsodi popullor Dedë Shyti.
“ Ne vargun e krijimtarisë së Sh. Mukës është për t’u shenuar angazhimi i tij si ligjërues që shquhej për thellësinë e përmbajtjes, qartësine e trajtimit, bukurinë e natyrshmërinë e paraqitjes së fakteve e të argumenteve, pasurinë e gjuhës e stilin elokuent prej oratori.”Nga studiusi Dr. Faik Luli.
Për të njohur aktivitetin politik te Sheuqet Mukës po shenojme disa pjesë të shkëputura
nga proces-verbali i hetuesisë ku ai pohon me kurajo çdo veprimtari që ka kryer .

– A ke pasë ndonje nëpunësi në kohën e turqisë?

-Në vjetin 1910 kam mbaruar shkollën ushtarake ,
-A të pëlqente okupacioni turk?
– Në vendin tonë ka pasë elemente që punonin për t’u çliruar nga kjo zgjedhë nji nga këta jam edhe unë.
– A ke qenë antiitalian apo e ke simpatizuar?
-…Forcat italiane më kanë arrestuar dhe më internuan si antiitalian…
– Ç’punë keni bërë në regjimin e Zogut e ke dashur këte rregjim apo ke qenë kundra tij?
– Gjatë regjimit te Zogut kam punuar si arsimtar … Regjimi i Zogut ka pasë statut ku sigurohej demokracia, ka pasë liri shtypi, ka pasë Parlament dhe senat, pra i ka pasë të gjitha elementet e demokracisë. Në parlamentin e Zogut ishin shqiptarë, regjimi i Zogut si çdo regjim që krijohet në nji shtet te ri ka edhe të meta, nuk mund të kërkohet menjëherë shtet ideal. Per t’u bërë shtet ideal do kohë dhe mua me pëlqen zhvillimi i gjërave me evolucion. Unë jam ithtar i evolucionit.
-A të pëlqeu okupacioni Italian?
-Fashizmi nuk më pëlqeu.Jam arrestuar nga fashistet në daten 5 qershor 1939 …Une jam internuar si antifashist dhe jo si zogist.
– A i quaje gjermanët okupatore?
– Gjermanët i konsiderova si nje okupator më të rëndë se italianet.
– A mereshit me politikë?
– Në fillim të vitit 1944 u formua në Shkodër “Besa Shqiptare”. Inisiatoret e kësaj organizate qenë: Ndoc Çoba, Tef Gera, Hysen Lohja, Hys Draçini Xhemal Naipi dhe unë Sheuqet Muka.
– Mbledhjen e parë për të organizuar këte organizatë e kemi bërë në shtëpinë e Ndoc Ç obës .
– Si pikë kryesore kishim bashkimin e popullit dhe me qenë gati me çlirimin e Atdheut, largimi nga vëllavrasja dhe pajtim gjaqesh.
– Na trego për lidhjen e Shkodrës…
…..është bërë një marrëveshje ndërmjet këtyre organizatave : “Besa Shqiptare”,”Grupi Nacional Indipendent”, dhe “Balli Kombetar” Marrëveshja ka qenë në këto pika: Me i qëndrue larg vëllavrasjes dhe e dyta bashkim në rast mësymje nga jugosllavët. Në mbarim të luftës organizatat do të jenë të lira të tregojnë aktivitetin e tyre ….
A kishit marrëveshje me Lidhjen e Prizrenit?
……Nder të tjera pohon :”Tendenca e kësaj besëlidhje ka qenë ÇLIRIMI I KOSOVES nga jugosllavët dhe me u bashkue me Shqipërinë.
– A ke qenë në mbledhjen e Zall-Herrit kur u bë Kongresi i Legalitetit?
-Organizata “Besa Shqiptare”u ftua në këte kongres si organizatë më vete …..
– Ndoc Çoba mbajti një fjalim me rastin e hapjes së kongresit ….ai foli mbi mënyren e bashkimit të anëtarëve të Legalitetit.Në këte mbledhje u vendos që të bashkohen dhe të përgatiten forcat për të luftuar okupatorin…..
Zotëri të pushtetit, veprimtarinë time nuk e quaj tradhëti,pse s’ kam ba tradhëtii që të pendohem e të denohem.”Besa Shqiptare” s’ka qenë tradhëtare, as “Lidhja e Shkodrës”.
Materiali i plotë në dosjen me numër arkivor 1162/a dhe në shkrimin e Astrit Jusuf Jegenit ‘Sheuqet Muka në personalitetin e tij politik e historik.

Kosova nuk është çështje e brendshme koloniale e Serbisë

March 9, 2020 by dgreca

Prof.Dr.Mehdi HYSENI/

Duke qenë se kryeministri i qeverisë Albin Kurti dhe kryetarja e Kuvendit të Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani janë dijeni për faktin se, zgjidhja e statusit të Kosovës nuk është bërë në frymën e së drejtës natyrale, të së drenjtës historike dhe të së drejtës ndërkombëtare (sepse Serbia nuk u sanksionua si shtet kolonial), urgjentisht nevojitet që Qeveria dhe Kuvendi i Kosovës, të miratojnë kërkesën zyrtare për dekolonizimin e Kosovës nga Serbia kolonialiste në Kushtetën e së cilës, Kosova ende figuron si “provincë serbe” (2006).

Kjo kërkesë, duhet adresuar menjëherë Departamentit Shtetëror Amerikan, OKB-së, Bashkimit Evropian (BE) dhe NATO-s. Ky, duhet të jetë objektivi më prioritar strategjik i politikës, i diplomacisë dhe i drejtësisë së Qeverisë dhe Kuvendit të Kosovës, në mënyrë që të parandalohet çdo marrëveshje politike, që nuk ka për objekt sanksionimin dhe dekolonizimin e Serbisë ekspansioniste.

Mirëfili, përgjigja e faktorëve ndërkombëtarë kësaj kërkese të Qeverisë dhe të Kuvendit të Kosovës, do t’i lironte nga çdo përgjegjësi direkte dhe indirekte Albin Kurtin (kryeministër) dhe Vjosa Osmanin (kryeparlamentare) të Kosovës. Nryshe, mund të fitojnë “formulat politike” të pesidentit Hashim Thaçi dhe të të homologut të tij të Serbisë, Aleksandar Vuçiq, që cenojnë sovranitetin terrirotiral dhe shtetëror të Kosovës. -Aatëherë, ekzison rreziku që fati i qeverisë së Albin Kurtit, të vihet në pikëpyetje.

Si mund të ketë marrëveshje me Serbinë pa emërtimin dhe trajtimin e problemit kolonial serbo-shqiptar? !

-Së pari, në bazë të kërkesës që qeverisë së Kosovës, Amerika, Bashkimi Evropian dhe OKB-ja le të konstatojnë se kush është kolonizatori (fajtori) dhe, kush është i kolonizuari (viktima).Pra, pa ushtrimin e kërkesës protokollare të Qeverisë dhe të Kuvendit të Kosovës, drejtuar Uashingtonit, Nju-Jorkut dhe Brukselit as Amerika, as OKB-ja e as BE-ja, me gjasë nuk do t’i qasen problemit kolonial të Kosovës.-Edhe pse Kosova, jo më pak se 100 vjet ishte plaçkë koloniale e Serbisë kolonialiste dhe gjenocidale (1912-1999). Historikisht, politikisht, diplomatikisht dhe de fakto e dje jure kjo është esenca e problemit ekzistues mes Kosovës dhe Serbisë.

Pra, së pari kemi të bëjmë me zgjidhjen e problemit kolonial të Kosovës, jo me kurrfarë takse e as makse doganore. Ajo është vetëm pretekst politiko-propagandistik dhe diplomatik i Beogradit zyrtar, që të ushtrojë trysni ndaj Prishtinës zyrtare, në mënyrë që përmes faktorëve dhe mekanizmave ndërkombëtarë ta detyrojnë për të nënshkruar ndonjë marrëveshje kompromisi në favorin e interesave të sovranitetit kolonial të Serbisë në Kosovë.

Pra, duhet kuptuar se, qëllimi i ngutshëm dhe i përherhshëm politik, propagandistik dhe diplomatik i Serbisë, është plotësisht simetrik me atë të regjimit pushtues të Serbisë së Slobodan Milosheviqit, që çështjen koloniale të Kosovës, në sy të Evropës, të Amerikës dhe të OKB-së, ta fshehin dhe ta trajtojnë si çështje të brendshme, e jo si çështje të kualifikuar ndërkombëtare, e cila de fakto dhe de jure kërkon shqyrtim dhe sanksionim imediat juridiko-ndërkombëtar, sepse kolonializmi është vepër penale ndërkombëtare, që ndëshkohet sipas së Drejtës Ndërkombëtare dhe Kartës së Kombeve të Bashkuara, duke qenë se rrezikon zhbalalncimin e sistemit të marrëdhënieve ndërkombëtare, sigurinë, paqen, si dhe rendin e ri juridik pozitiv ndërkombëtar.

Prandaj, është e vështirë të lidhet ndonjë traktat ndërshtetër mes Kosovës dhe Serbisë, pa sapastrimin juridik dhe ligjor në dritën e së drejtës ndërkombëtare të RAPORTIT KOLONIZUES(Serbia) dhe DEKOLONIZUES (Kosova).

Në qoftë se nuk shqyrtohet ky RAPROT KOLONIZUES-DEKOLONIZUES mes Serbisë dhe Kosovës nga bashkësia ndërkomëbtare sipas Kartës së Kombeve të Bashkuara, të së drejtës ndërkombëtare dhe të rendit të ri juridik pozitiv ndërkombëtar, Serbia si shtet kolonial nuk do të pranojë kurrë që të heqë dorë nga ish-kolonia e saj-Kosova.

Këtë fakt, duhet mbajtur parasysh si Prishtina zyrtare, ashtu edhe partnerët e saj evropianë dhe ndërkombëtarë.

Ky është PROBLEMI me të cilin, pikëspari, do të dhej të merrej Qeveria e koalicionit (VV+LDK), jo taksa doganore, pavarësisht ushtrimit të trysnisë nga ana e Beogradit zyrtar. Natyrisht, presidentit serb Aleksandar Vuçiq si dhe qeverisë së Serbisë u ngutet që sa më parë ta heqin taksën për ta rivazhduar Dialogun e Brukselit me palën kosovare, sepse kjo është strategjia më profitabile për interesin nacional dhe shtetëror të Serbisë, që para Evropës dhe botës demokratike, edhe në shekullin XXI, ta fshehin PROBLEMIN KOLONIAL TË KOSOVËS (1912-1999)!

Serbia të dekolonizohet nga bashkësia ndërkombëtare në bazë të së drejtës ndërkombëtare

Mirëpo, një objektiv i këtillë i bashkësisë ndërkombëtare, do të mund të arrihej vetëm me KËRKESËN E QEVERISË SË REPUBLIKËS SË KOSOVËS.

Ndryshe nga politikat e qeverive të deritashme në Kosovë, kjo Qeveri demokratieke, duhet të hartojë DOKUMENTIN me përmbajtje historike, politike, juridike, kombëtare, diplomatike dhe ndërkombëtare, në mënyrë që:

(1) Së pari, domosdoshmërisht, të EMËRTOHET problemi;

(2) Së dyti, të debatohet ky problem në kuadrin e Qeverisë, ku vendimin me konkluzionet përkatëse, t’i dërgohen për miratim Kuvendit të Kosovës;

(3) Së treti, Dokumentin e miratuar nga Kuvendi i Kosovës, Qeveria përmes kanaleve diplomatike zrytare, urgjentisht t’ua dërgojë për shqyrtim: Departamentit Shtetëror Amerikan, Bashkimit Evropian(BE) dhe Organizatës së Kombeve të Bashkuara (OKB).

-Qeveria e sotme reformatore (VV+LDK), duhet bërë një Platformë të tillë strategjike nacionale dhe shtetërore, në mënyrë që Kosova të trajtohet si PROBLEM KOLONIAL SHEKULLOR (1912-1999), e JO si “problem” i tarifës doganore e as si “problem teknik” i targave të veturave etj.

Realisht, kësaj Qeverie të koalicionit (VV+LDK) i përket një barrë shumë e rëndë si kombëtare, historike, ashtu edhe politike e diplomatike, duke qenë se politikat dhe qeveritë e mëparshme në Kosovë (e as qeveritë e politikat në Shqipëri), gjatë ’30 viteve të shkuara (1989-2020) nuk janë “kujtuar”, që së pari, t’ia vënë EMRIN PROBLEMIT, të cilin Kosova e ka pasur, dhe , fatkeqësisht ende e ka me Serbinë si shtet kolonial.

Për këtë gabim kardinal të mosemërtimit dhe të mostrajtimit të çështjes koloniale të Kosovës, kështu flet kjo kronologji politike e kohës (1989-2020):

(1) Në asnjë rresht të Deklaratës Kushtetuese 2 korrikut 1990, nuk figuron EMËRTMI i problemit kolonail të Kosovës e as kërkesa për shkolonizimin e saj nga Serbia;

(2) Po ashtu, edhe në Kushtetutën e Kaçanikut të 7 shtatorit 1990, nuk figuron në asnjë rresht, EMËRTIMI i problemit kolonial të Kosovës;

(3) Gjithashtu, edhe në Deklaratën e Shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, më 17 shkurt 2008, nuk figuron EMËRTIMI i problemit kolonial të Kosovës;

(4) Edhe në Kushtetutën e Republikës së Kosovës së 15 qershorit 2008, as pjesën hyrëse e as në ndonjë nen a paragraph të saj nuk figuron EMËRTIMI i problemit kolonial të Kosovës.

Si rrjedhim i këtyre gabimeve të pafalshme dhe iracionale, çështja e statusit të pavarësisë së Kosovës, edhe pas njohjes së saj nga 100 shtete të OKB-së, prapë ka ngelur OBJEKT DEBATI mes Beogradit dhe Prishtinës në kuadrin e Dialogut të Brukselit (2011-2018), ku kohëve të fundit po ushtrohet diktat dhe trysni e madhe ndaj Qeverisë së Albin Kurtit, që sa më parë, të përfundojë ndonjë marrëveshjeje kompromosi politik me Beogradin zyrtar.

Mirëpo, që të mos përsëritën gabimet politike të Republikës së Rugovës (1990-1999) dhe të Republikës së Hashim Thaçit (2008-2020), Qeveria e sotme e Albin Kurtit nevojitet që të hartojë Platformën e vet për zgjidhjen përfundimtare të problemit kolonial me Serbinë. Duke qenë se pa emërtimin e fajtorit, që në këtë rast konkret, është Serbia si shtet kolonizues, aneksues dhe gjenocidal 100-vjeçar të Kosovës dhe të shqiptarëve, çdo marrëveshje e lidhur me Serbinë nuk do të garantojë normalizimin e as kurrfarë zgjidhjeje afatgjatë dhe paqësore mes Beogradit dhe Prishtinës. –Thjesht, për faktin se Serbia, edhe më tej, nuk do të heqë dorë nga politika dhe nga praktika e deritashme kolonialiste, hegjemoniste dhe militariste ndaj Kosovës, duke e konsideruar edhe më tej si plaçkë të veten koloniale si këtu e 100-vjet më parë (1912-1999). Kjo është fatkeqësia e Kosovës me Serbinë.

Prandaj, pa sanksionimin paraprak të kolonializmit të Serbisë, çdo marrëveshje a traktat i lidhur me të, do të jetë vetëm një shkronjë në akull. –Asgjë më shumë. Këtë e paralajmëron edhe Kushtetuta në fuqi e Serbisë (2006), ku thuhet “Kosova është krahinë e Serbisë”. Mbi këtë bazë, edhe politika, edhe diplomacia, edhe propaganda e krerëve më të lartë të Serbisë, me Alekasandar Vuçiqin (president), me Ivica Daçiqin (kryeministër) dhe ministrin e Mbrojtjes, Aleksandar Vulin, Amerikës, Evropës , edhe botës po i thonë “Kosovo je Srbija” (“Kosova është Serbi”).

Po, Marrëveshje me Serbinë, nëse kjo e njeh Republikën e Kosovës, sikurse Amerika dhe 100 shtete të tjera të OKB-së

Kjo është logjika e drejtësisë, që e shpëton edhe Kosovën, edhe Serbinë nga konflikti kolonial njëshekullor (1912-1999).

Pra, për zgjidhjen e statusit kolonial të Kosovës, së pari, kërkohet dekolonizimi i Serbisë, duke zbatuar normat dhe rregullat e së drejtës ndërkombëtare dhe objektivat e parimet e Kartës së Kombeve të Bashkuara.- JO “Plani i Ahtisarit plus Ahtisari”, që minositeti serb të krijonte një minishtet serb brenda territorit dhe shtetit të Kosovës.

SHQIPËRIA DREJT AUTORITARIZMIT

March 9, 2020 by dgreca

–– rezistenca e shqiptarëve kundër autoritarizmit duhet të ketë mirëkuptimin e ndërkombëtarëve!-

– Paul Lendvai, njeri prej ekspertëve më të njohur të çështjeve shqiptare dhe ballkanike, e ka cilësuar kohët e fundit për gazetën Der Standard, Shqiperinë si një shtet i brishtë, ndërkohë që paralajmëron se autoritarizmi i Kryeministrit shqiptar, Z. Rama duhet marrë seriozisht.

Nga Frank Shkreli/

Gjithnjë e më shumë po dëgjohen zëra, brenda dhe jashtë Shqipërisë, se ai vend është duke rrëshqitur shpejt drejt autoritarizmit. Këta zëra ekspertësh, analistësh dhe organizatash vendase dhe ndërkombëtare të drejtave të njeriut, po shprehin shqetësimet e tyre tepër serioze mbi gjendjen aktuale politike në vend: se Shqipëria nën udhëheqjen e Kryeministrit Edi Rama po shkon me hapa të shpejt drejt autoritarizmit. Ata nënvijzojnë përpjekjet dhe masat e marra prej tij – de facto dhe de jure – për të kontrolluar të gjitha entet qeveritare dhe shtetërore të vendit, duke përfshir ekzekutivin, parlamentin, gjykatat, sistemin juridik në përgjithësi dhe pothuaj të gjitha bashkitë e vendit, dhe një pjesë të madhe të medias, duke e kërcnuar atë me ligje të reja të ashtuquatura antishpifje. Lufta që Kryeminstri Rama ka shpallur kundër zyrës së presidentin të vendit- i vetmi ent shtetëror që deri tani nuk kontrollohet nga Kryeministri Rama dhe shumica e tij socialiste, duket se ka zgjuar shqiptarët nga gjumi, siç tregoi edhe manifestimi masiv i para disa ditëve në Tiranë. Ishte kjo një shprehje e qartë e shqiptarëve se mjaft është mjaft , një mesazh i fortë ky për kryeministrin Rama dhe shumicën e tij socialiste, se populli shqiptar është i gatshëm ti thotë STOP prirjeve autoritare dhe arrogancës së Kryeministrit Rama dhe diktaturës së tij të shumicës socialiste.

Paul Lendvai, njeri prej ekspertëve më të njohur të çështjeve shqiptare dhe ballkanike, e ka cilësuar kohët e fundit për gazetën Der Standard, Shqiperinë si një shtet i brishtë, ndërkohë që paralajmëron se autoritarizmi i Kryeministrit shqiptar, Z. Rama duhet marrë seriozisht. Tonet e herë pas hershme nacionaliste të Ramës shkruan ai, nuk duhet të merren me aq seriozitet dhe shton se, “Me shumë kujdes i duhet kushtuar asaj që kritikohet si kapja e institucioneve të drejtësisë dhe ndikimit të hatashëm të karteleve të drogës në Shqipëri”.

“Unë u përkas opinionistëve të paktë që kanë përjetuar diktaturën më mizore në Evropë, regjimin vrastar të Enver Hoxhës”, shkruan Lendvai dhe u drejtohet diplomatëve ndërkombëtarëve në Tiranë me këtë thirrje: “Forca mahnitëse e rezistencës së popullit shqiptar kundra prirjeve autoritare duhet pa tjetër të gjejë mirëkuptimin, ndihmën dhe solidaritetin e komunitetit ndërkombëtar”, ka shkruar para nja tri javësh Paul Lendvai, për gazetën austriake Der Standard.

Fatkeqsisht, mbështetja dhe përkedhelja e autoritarëve dhe diktatorëve anë mbanë botës nga bota perëndimore nuk është diçka e re. Historia ka shënuar dyzina rastesh kur ndërkombëtarët, nëqoftse nuk kanë mbështetur haptazi diktatorë aktualë ose në formim e sipër, atëherë ata i kanë mbyllur sytë dhe veshët përball veprave të tyre, për interesa të ndryshme.

Më kujtohet një thënje që i atribohet ish-presidentit amerikan Franklin Delano Roosevelt, i cili thuhet të jetë shprehur për mbështetjen që Shtetet e Bashkuara i kishin akorduar diktatorit të Nikaraguas,në atë kohë, Anastasio Somoza. “Somoza may be a son of a bitch, but he is our son of a bitch”. Eshtë pak banale ta përkthej këtë thënje nga anglishtja por pak a shumë do të thotë: “Somoza mund të jetë një diktator, por ai është diktatori ynë”, një frazë kjo që edhe sot përdoret në raste kur është vështirë të justifikohet mbështetja e vendeve demokratike për diktatorë që abuzojnë me të drejtat bazë të qytetarëve të tyre. Sot kemi dyzina vende të tilla anë e mbanë botës, përfshirë Rusinë dhe Kinën. Por kjo nuk duhej të ndodhte me Shqipërinë!

Është e vërtetë se ndërkombtarët duhet të merren me qeverinë e zgjedhur në cilindo vend qoftë, përfshir Shqipërinë. Pasi pa njëfarë marrëdhënjeje normale midis dy palëve nuk mund të bëhet asnjë përparim. E kuptoj edhe balancin e interesave dypalëshe. Por ajo që nuk kuptoj është heshtja publike e ndërkombëtarëve në Tiranë karshi kapjes së institucioneve shqiptare nga një person e nga një parti politike – diçka që nuk përputhet fare as me interesat dypalëshe dhe as me vlerat e përbashkëta perëndimore që pretendojmë.

Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e saj perëndimore për pothuaj një shekull tani kanë balancuar interesat e vendeve të tyre me respektin për vlerat perëndimore, respektin për të drejtat e njeriut, lirinë dhe demokracinë përfaqsuese, e tjera. Heshtja e ndërkombëtareve në Tiranë ndaj shkeljes flagrante të këtyre të drejtave të sanksionuara edhe ndërkombtarisht, përfshir kapjen e institucioneve, nuk është në interesin e perëndimit — se në interesin e shqiptarëve, jo se jo!

Kjo duhet të jetë kauza e ndërkombëtarëve në marrëdhëniet e tyre me Kryeministrin shqiptar, me qeverinë e tij dhe me të gjitha entet e tjera të shoqërisë dhe të shtetit shqiptar. Për ndryshe, përball kaosit politik aktual në Shqipëri, taksapaguesit amerikanë dhe evropiano-perendimorë,me të drejtë, mund të bëjnë pyetjen: ku është suksesi në Shqipëri që është premtuar nga derdhja e fondeve marramendse këto 30-vjet post-komunizëm.

Rezistenca e shqiptarëve sot ndaj prirjeve autoritare në vend, ka nevojë më shumë se kurrë, siç sugjeron edhe analisti evropian i çështjeve shqiptare, Paul Lendvai – për mirëkuptimin, ndihmën dhe solidaritin e diplomatëve ndërkombëtarë në Tiranë.
Për ndryshe, në sytë e popullit shqiptar- që dita ditës po largohet masivisht nga vendlindja, si rezultat i kaosit politik – ju do të dukeni të pa aftë dhe të diskredituar.

ALBA LIFE NE FESTEN E SHKOLLES SHQIPE

March 9, 2020 by dgreca

7 MARSI,FESTA E SHKOLLËS SHQIPE U FESTUA ME MADHËSHTI EDHE NË NEW YORK/

– Shkolla Shqipe “Alba Life” në të gjitha lagjet e Nju Jorkut festoi 7 Marsin Ditën e Mësuesit në Bronx, NY/

– Këshilltari i Bashkisë së Nju Jorkut z.Mark Gjonaj vlerësoi me çertifikata mirënjohjeje mësueset dhe stafin e shkollës Shqipe “Alba Life”

Nga Keze Kozeta Zylo/

Diaspora Shqiptaro Amerikane festoi 7 Marsin Ditën e Shenjtë të Mësuseit me nxenësit e Shkollës Shqipe “Alba Life” Ambasador i Kombit në Bronx të Nju Jorkut.

Ndonëse guvernatori i Nju Jorkut Andrew Mark Cuomo ka shpallur gjendjen e jashtëzakonshme për shkak të epidemisë botërore “Coronavirus” dhe padyshim ky lajm ka bërë efektin e duhur për t’i stepur njerëzit për t’u grumbulluar në mjediset publike, përsëri festa e 7 Marsit erdhi plot dashuri dhe mirënjohje nga prindërit, mësuesit, nxënësit dhe Diaspora.

Në një të shtunë me diell të ngrohtë si vetë zemrat e mësuesëve që e presin plot përkushtim dhe dashuri këtë ditë të shenjtë u mblodhën së bashku me nxënësit e Shkollës Shqipe “Alba Life” në Bronx në Shkollën Publike amerikane Christopher Colombus.

Sipas historisë, më 7 mars të vitit 1887 në Korçë u hap mësonjëtorja e parë shqipe. Mësues dhe drejtor i parë i saj ishte Pandeli Sotiri. Për këtë ditë të shenjtë është derdhur shumë gjak dhe janë helmuar shumë mësues si Papa Kristo Negovani, Petro Nini Luarasi etj. Figura të ndritura të Rilindjes ishin si motrat Qiriazi, familja e ndritur Qiriazët, Pandeli Sotiri, Petro Nini Luarasi, Nuçi Naçi, Thoma Avrami, etj. Kjo ngjarje ishte një fitore e madhe për popullin shqiptar, pasi deri atëherë dhënia e mësimeve për shkak të pushtimit osman për pesë shekuj bëhej privatisht brenda shtëpive në mënyrë të fshehtë. Kështu që nga ajo ditë 7 marsi festohet në Shqipëri si dita e mësuesit për të përkujtuar atë ngjarje të rëndësishme kulturore dhe historike.

Programin artistik për festën e mësuesit e hapi nxënësi Arelt Xhaferri, në nderim të hapjes për herë të Shkollës Shqipe në Bronx nga “Alba Life”.

Programin e prezantoi me plot kulturë dhe profesionalizëm, vajza e talentuar anëtare e stafit të Shkollës Shqipe “Alba Life” Rea Ulaj.

Ajo tha se është viti i 13–të që ne festojmë Ditën e 7 Marsit, këtë ditë të shenjtë, e festojmë së bashku me ju dhe duke sjellë fëmijët në skenë të flasin shqip. Çfarë krenarie ndjej kur i shikoj këta fëmijë të flasin SHQIP!

Shkolla Shqipe “Alba Life”që operon në të gjitha lagjet e Nju Jorkut si në Staten Island, Brooklyn, Queens dhe Bronx si dhe në Manhattan për vite me radhë , i ftoi nxënësit përfaqësues të shkollave të vinin me pankartat në duar si: Arelt Xhaferri, Ilirjan Thaqi, Kelvin Rustani, Thomas Gjika dhe Kaltrina Mushkolaj.

Programi u hap me Hymnin e Shkollës Shqipe “Alba Life” “Gjuha Shqipe, Gjuha Jonë” si dhe vazhdoi me nxënësit në Staten Island, Brooklyn, Queens dhe Bronx të cilët intepretuan mjeshtërisht si “Alfabeti Shqip” poezi, këngë si dhe vallet si “Vallja e Kosovës”, “Kuq e Zi je Ti” dhe “Vallja e Tropojës”.

Këngët “Kuq e Zi, kuq e Zi” u shoqëruan nga artistja e mirënjohur Valbona Peraj e cila përshëndeti me zërin e saj brilant me këngën “Jam Arbnore”. Artistja Peraj i është bashkuar programit të “Alba Life” ndërkohë dhe djali i saj i vetëm ka ardhur pranë Shkollës Shqipe në Bronx.

Të gjitha këngët si: “Një lahutë dhe një Flamur”, “Kënga e mësueses”, “Gjuha Shqipe, Gjuha Jonë” etj, u dirigjuan nga mësuesja plot përvojë Adelina Laçaj njëkohësisht dhe udhëheqëse artistike e programit.

Nxënësit që interpretuan poezi nga të gjitha shkollat e Nju Jorkut ishin: Dea Watkins, Erona Beka Ervin Beka, Viktoria Kola, Loriana Thaqi , Ariana Daci, Amina Gashi, Gloria Puli, Natalia Sinani, Rilind Bardhi, Amina Shegaj, Dion Salillari, Gloria Puli, Onida Grainca, Emma Watkins: Lorian Kasemi, Arjon Rexha, Blin Beqiri, Rubin Beqiri, Suada Dema, Antonio Kulla, Kelvin dhe Enea Rustani, Blenda Sehu, Erla Lamçe, Elio Tahiri, Altea Bala, Jessica Ndregjoni, Jonathan Ndregjoni dhe Keldi Çekrezi, Laurent Bardhi, Thomas Gjika, Erla Ahmet, Nevil Vadahi, Agim dhe Arlind Huna, Dorotea Gjika, Ena dhe Eva Mato, Edion Shiqerukaj Gretel Sadikaj Bora Kurtolli, Simelba Xhaferraj, Fatjona Gjocaj, Leon Gashi, Yllza Sejdiu, dhe Lediana Hasanaj, Arelt Xhaferri, Keida Shiqerukaj, Kaltrina Mushkolaj, Nora Balidemaj, Dea Shatri, Ksenia Cili Rinesa Bajraktari, Vanesa Bajraktari, Adea Gashi, Rina Haizeraj, Saide Gashi dhe Albert Hasanaj

“Kënga e nënës” u këndua nga Jori Lamçe dhe Enzo Rustani shoqëruar nga kori.

“Rrjedh në këngë e ligjërime” e kënduan vëllezërit Rustani.

Emma Watkins interpretoi në piano: “Tring zilja, tring zilja tingëllon”, ndërsa Dea Watkins “Eja eja lule bore” si dhe “ Fur Elise” një nga kompozimet më të njohura në botë të Bethovenit realizuar në vitin 1867.

Programi u mbyll me këngën “Xhamadani Vija Vija” kënduar nga artistja e mirënjohur Valbona Peraj dhe shoqëruar nga kori i Shkollës Shqipe “Alba Life”.

Me këtë këngë u mbyll spektakli madhështor i festës së 7 Marsit Ditës së Shenjtë të Mësuesit realizuar nga nxënësit nën kujdesin e mësueseve të dashura dhe të gjithë Bordit të Shkollës

Mirënjohje nga Bashkia e Nju Jorkut dhe përshëndetjet

Në këtë Festë të Shenjte të Mësuesit nderuan me pjesëmarrjen e tyre Këshilltari i Bashkisë së Nju Jorkut z.Mark Gjonaj i cili falënderoi z.Qemal Zylo dhe familjen e tij si themelues dhe drejtor të Shkollave Shqipe “Alba Life” si dhe gjithë mësueset për kontributin e tyre të vyer në dhënien e mësimit të Gjuhës Shqipe në New York. Z.Mark Gjonaj “Nderi i Kombit” gjithmonë të befason për kohën dhe pëkushtimin e tij ndaj Amerikës dhe Shqipërisë, ndaj Diasporës kudo në botë, puna dhe vepra e tij do të çmohet ndër breza. Z.Gjonaj u ndau çertifikata mirënjohjeje të gjitha mësueseve si Adelina Laçaj, Entela Muda, Vlera Selaj Thaqi, Brunilda Puli, Denisa Sinani, Gela Bulku, Ardita Miloti Vadahi, Alva Gjika, Klaus Sharra, Alda Ahmet, Majlinda Tafaj, Fatbardha Shiqerukaj, Mirvete Veseli, Dr.Valbona Zylo Watkins dhe Kozeta Zylo si dhe koordinatorëve në Bronx Arta Xhaferri dhe Blerim Gjocaj.

Përshëndeti në podium z.Lulëzim Krasniqi Këshilltar pranë Konsullatës së Përgjithshme të Kosovës në New York i cili pasi uroi të gjithë stafin dhe mësuesit e Shkollës Shqipe “Alba Life” ai tha se ju keni hyrë në historinë e Kosovës për këtë punë tejet të vyer. Themeluesit e Shkolles Shqipe “Alba Life” i janë përjetësisht mirënjohës Kosovës për mbështetjen pa kushte qe i kanë dhënë Shkollës Shqipe “Alba Life” duke frymëzuar më tej për këtë mision kombëtar.

Na nderuan me pjesëmarrjen e tyre editorja për gjuhën angleze znj.Rafaela Prifti e cila do të sjellë së shpejti një kronikë të veçantë dhe njëkohësisht dha mendim që midis nxënësve të bëhet një konkurs për gazetën “Dielli” për shkrimin më të bukur rreth përshtypjeve të këtij spektali madhështor në nderim të festës së Mesuesit.

Gjithashtu nderoi me pjesëmarrjen e saj znj.Teuta Ulaj nga Bordi i Edukimit në

Staten Island.

Në emër të shoqatës shqiptaro amerikane Skënderbej përshëndeti kryetari i saj z.Mark Qehaja, shoqatë tejet patriotike që edhe pse ka 3 vjet që është krijuar gjithmonë dhe çdo herë i është ndodhur pranë Shkollës në të gjitha aktivitetet e saj. Z.Mark Qehaja së bashku me z.Imer Laçaj n/kryetar dhe kryesinë me vizionin e tyre po e çojnë shoqatën vetëm në rritje të aktiviteteve kualitative dhe plot përkushtim kombëtar.

Në emër të shoqatës së shkrimtarëve shqiptaro amerikanë përshëndeti kryetar i saj z.Mhill Velaj, i cili shprehu mirënjohjen për “Alba Life” dhe si ish mësues në Kosovë kujtoi me nostalgji jetën e mësuesit. Ai intepretoi një poezi të ndjerë kushtuar tragjedisë së familjeve në Shqipëri që humbën jetën nga tërmeti, njëkohësisht dhe homazh për viktimat.

Një përshëndetje surprizë nga ish gjimnazitja e Çajupit Dr.Manjola Duli

Një përshëndetje surprizë dhe tejet emocionuese për të gjithë pjesëmarrësit erdhi nga Dr.Manjola Duli ish nxënëse e shkollës së mesme të përgjithshme “Çajupi” Tiranë. Fjala e saj me lot malli në sy solli shumë emocion tek pjesëmarrësit. Këto lot të gjimnazistes sime të “Çajupit” Tiranë s’mund t’i harroj kurrë, ato janë Monumenti i Lotit…

Këtë titull ia kam kushtuar librit tim të parë me poezi dhe që ilustrohet kaq magjishëm me lot emigrantësh.

Ishin emocione, lot, kujtime shumë të bukura, por dhe te idhta siç ishte viti i mbrapshtë i 97-ës, kur unë dhe familja ime u larguam nga lufta civile për në Amerikë…

Në atë vit jepnim mësim dhe në të njejtën kohë i mbronim nga fugonat e policisë u shpreh ish gjimnazistja ime e mënçur dhe plot kulturë, sot ajo është pedagoge dhe mban titullin

Dr. Shkencash.

Mall, lot, mirënjohje, kur takohesh me një gjimnaziste të Tiranës pas 23 vitesh dhe sot e shikon në nivele të larta akademike.

Per mësuesin nuk ka kënaqësi më të madhe kur studentët e tij ngjiten shumë lart…

Spektakli u filmua nga kameramanët Valon Gërbeshi dhe Bujar Sadikaj, fotot nga Elton Xhaferri dhe Todd Watkins, ndërsa në DJ performuan z.Odisa Salillari njëkohësisht kryetar i shoqatës “Devolli” si dhe Fatjon Mavrici.

7 Mars, 2020

Bronx, New York

TRI FESTA NË NJË DITË NË SHKOLLËN”KUQ E ZI” NË ASTORIA, NEW YORK…

March 9, 2020 by dgreca

-Mësonjtorja Shqipe”Kuq e Zi” i bashkoi të tri festat në një ditë: 7 Marsin-Ditën e Mësuesit; 8 Marsin -Ditën Nënave, dhe 5 vjetorin e çeljes së shkollës Shqipe në Astoria-Queens, New York….

Nga Lame Konda /Dielli/

Shumë Bukur !S’ka më bukur kështu; ti bashkosh tri festa bashkë!- Shkolla Shqipe”Kuq e Zi” në Queens, New York, i bashkoi të tri festat në një ditë: 7 Marsin-Ditën e Mësuesit; 8 Marsin -Ditën Nënave dhe 5 vjetorin e çeljes së shkollës Shqipe KUQ E ZI- RED AND BLACK.

Të Djelën ëe 8 Mars, nxënësit e mësuesit e mësonjtores “Kuq e Zi” së bashku me prindërit e tyre e të ftuar të tjerë festuan Ditën e Mësuesit, Ditën e Nënës si dhe 5 vjetorin e hapjes së kësaj mësonjtoreje .Sot ambjentet e kësaj mësonjtoreje në Kafen Kuq e Zi të bashpatriotit tonë, Kristaq Foto ,qenë kthyer në një ambjent festiv ,në një sallë shfaqjesh për këta fëmijë të vegjël .Provat për shfaqjen janë bërë mbas kohës së mësimit për të mos mbetur prapa me programin mësimor .Në këtë mësonjtore funksionojnë tre nivele të mësimit të gjuhës shqipe që drejtohen nga mësuesit: File Shehu , Pavlina dhe Kristaq Papa .Sapo hyra brenda ndjeva një atmosferë të gëzuar dhe një padurim të fëmijëve për të filluar shfaqjen .Repertori, i zgjedhur nga mësuesit me kujdes, përmbante poezi ,fabula dhe një fragment nga komedia “Pas Vdekjes” e Anton Zako Çajupit .Qenë pjesmarrës në këtë shfaqje, gati të gjithë fëmijët e kësaj shkolle ,që nga Ernea e Naile Tollja ,Alba Bundo e Eva Sholla, që janë në nivelin e pestë e deri tek më të vegjlit e nivelit të dytë ,që merrnin për herë të parë pjesë në një shfaqje artistike. Përmendim :Leart e Arlind Tollja ,Aleks Myftaraj,Klara e Gabriel Shuku ,Mia Shabani ,Preston e Evia Papa. Ndërkohë që shfaqja vazhdonte e fëmijëve u janë larguar emocionet e fillimit ,ndonjeri syresh shkëputet nga “skena “e qetë -qetë shkon dhe i jep një të puthur nanës së vet…e salla oshtinë nga të qeshurat me seriozitetin e veprimit të Gabrielit !

Enrik Myftari,Amelia Semini,Mason e Eron Papa ,Thomas Ford e Lukas Sholla, që janë nxënës në nivelin e katërt ,reflektojnë që janë tanimë si “zotët e skenës”, e si ata s’ka.

– Fragmenti i komedisë së Çajupit ,me dy Adhamudhët e Ernea e të Evës dhe me Zenelin e Nailes, mori duartrokitje dhe shkaktoi të qeshura ndër spektatorë, po nuk ngeli mbrapa edhe inskenimi i” Dhelprës dhe rrushët” ,që ishte inskenuar shumë bukur.

Në fund të tërë fëmijët pjesmarrës, përcollën copëza mesazhesh nga simboli i kombit shqiptar, Shenjtëresha Nënë Tereza ….

Prindërit ,shprehen në fund gëzimin e tyre për përparimin që kanë bërë fëmijët në përvetësimin e gjuhës shqipe si dhe falenderuan mësuësit për punëne e tyre shumë të madhe, plot perkushtim, që kanë bërë me këta fëmijë dhe i uruan suksese.

Fjalët, që u përdorën më së shumti në fund të veprimtarisë festive, ishin: “shumë ,shumë bukur ,ju lumtë ,qenkeni artistë të vërtetë ,shumë bukur ….!

E mua, më mbeti në mendje ky vlerësim për këta fëmijë të mrekullushëm ,që mësojnë ,këndojnë e interpertojnë në gjuhën e të parëve të tyre .Shumë Bukur!

Shqiptarë të Amerikës: I shtoni sa më shumë Mësonjëtaret si kjo në Astoria; Shkolla Shqipe”Kuq e Zi”!

Astoria, Queens, New York, Marcj 8,2020