• Home
  • Politics
  • Opinion
  • Culture
  • Sports
  • Economy
  • Interview
  • Reporting
  • Community
  • Vatra

Dielli | The Sun

Albanian American Newspaper Devoted to the Intellectual and Cultural Advancement of the Albanians in America | Since 1909

Archives for March 2022

STUDIUESI ZYMER NEZIRI BOTON NJË VEPËR TË RRALLË PËR EPOSIN E KRESHNIKËVE NË BALLKAN

March 29, 2022 by s p

Prof. Asoc. Dr. Albin Sadiku/

(Zymer Ujkan Neziri,  Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO, Instituti Albanologjik, Prishtinë, 2021, ISBN 978-9951-24-146-5, 616 f.)

Vepra e radhës e prof. dr. Zymer Ujkan Nezirit, Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO, është libër për projektin kërkimor – shkencor ’’Eposi i Kreshnikëve – monument i trashëgimisë kulturore shqiptare në Ballkan: Kosovë, Shqipëri, Mali i Zi, Maqedoni, Serbi’’, 2012 -2014 – 2016, i njohur me emrin Projekti E5, pra, ku përfshihen dhe Maqedonia Perëndimore, Presheva, Bujanoci, Medvegja, Kraja e Tivarit dhe Malësia e Madhe me qendër në Tuz. Projekti E5, i hartuar, i udhëhequr dhe i realizuar me sukses në pesë shtete të Ballkanit, nga autori i librit dhe me ndihmën e bashkëpunëtorëve, i miratuar për realizim nga Instituti Albanologjik dhe Ministria e Shkencës, është vepër e rrallë dhe e para e këtij lloji ndër ne, në folkloristikën shqiptare.

Duke qenë pjesëtar i këtij projekti, më të madhit të këtij lloji në fillim të këtij shekulli, kam pasur nderin të punoj me hartuesin dhe drejtuesin e tij, studiuesin Zymer U. Neziri. Kam marrë pjesë nga nisja, më 2011, së bashku edhe me studiuesin Shaban Sinani. Pastaj, në vijim, rreth një vit, edhe edhe me grupin e pasues të studiuesve, më 2013: Zeqirja Neziri, Bashkim Lajçi, Begzad Baliu, Vlorë Fetaj-Berisha, por vetëm deri më 2014, kur Projekti E5 u mbyll zyrtarisht nga Ministria. Pjesëtarë jo të rregullt të Projektit E5 ishin Hamit Xhaferi, Fazli Hajrizi, Nebih Balaj, Anton Prenkoçaj. Bashkëpunëtorë ndërkombëtarë –ekspertë të jashtëm ishin: prof. David Elmer, Universiteti i Harvardit; prof. Nicola Scaldaferri, Universiteti i Milanos. Ka pasur edhe rreth 90 realizues vullnetarë të dalluar dhe disa qindra studentë, që kanë punuar në nënprojektin e pyetësorëve për Eposin e Kreshnikëve.

Që në fillim dua të theksoj se ky libër, Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO, kushtuar Projektit E5, është i ngjashëm, siç thotë edhe autori,  me një botim amerikan të Universitetit të Harvardit për projektin e profesor Millmen Perit (Milman Parry) në Ballkanin Perëndimor, 1933-1935.

Autori, Z. U. Neziri, e hap librin me një parathënie shumë të plotë, ku thekson se Eposi i Kreshnikëve është monument i trashëgimisë sonë dhe një nga vlerat më të lashta poetike, por, tash është në rrezik dhe para zhdukjes, ashtu si eposet e tjera të Evropës. Pra, thotë ai, mbledhja urgjente e këngëve dhe e tregimeve të këtilla në pesë shtete të Ballkanit, në kuadër të projektit E5, ishte nevojë e domosdoshme në fillim të këtij mijëvjeçari, 2012-2016. Ai është edhe material dëshmues i ekzistencës së tij, për dosjen i përgatitur për UNESCO, ku ai është kryetar i Komisionit qeveritar.

Ai ka pasur parasysh edhe përfundimin e jetës së gjallë të eposeve evropiane, nga Spanja, Portugalia, Franca, Gjermania, Anglia, Irlanda, Islanda, Polonia, Estonia e deri në Finlandë, si dhe ndryshimet e mëdha edhe në jetën e shqiptarëve dhe në kulturën e tyre shpirtërore, ku tashme nuk jetojnë shume lloje të lirikës së pasur, prandaj kërkohen masa mbrojtëse për Eposin, thotë ai.  

Autori flet se Eposi i Kreshnikëve është hallkë e epikës ilire, sipas dëshmive historike, arkeologjike e gjuhësore dhe se lidhet me ardhjen e sllavëve të Jugut në Iliri, duke përmendur rezultatet e  studiuesve M. Lamberc, R. Katiçiq, A. Stipçeviq, Shtjefen Gjeçovi, Bernardin Palaj, Donat Kuti, Zihni Sako, Anton Çetta, Agnja Desnickaja, Qemal Haxhihasani, Demush Shala, Ishtvan Shyc, Enver Mehmeti, Shaban Sinani, Nikolla Skalldaferi, Aleks Buda, Selami Pulaha, Andromaqi Gjergji, Mark Tirta, Pirro Miso etj., kurse legjendariteti ruhet ende në këngë të kreshnikëve e në tregime, krahas qenieve mitike, sidomos të Orës dhe të Zanës, si dhe mitikes e fantastikes, ndërsa kundërshtarët e tridhjetë kreshnikëve ende quhen shkje e shkije, konstaton ai.

Po ashtu ai shton se deri në vitin 2012, pra, nga fillimi i botimit të Eposit, më 1897, ishin shënuar rreth gjysmë milioni vargje të këngëve e të motërzimeve për kreshnikët. Por, mbledhësit e Eposit të Kreshnikëve dhe studiuesit në Tiranë e në Prishtinë e dinin se ende nuk kishte përfunduar puna në terren, prandaj u realizua Projekti E5, i hartuar nga ai, që e pasuroi fondin kombëtar edhe me mbi 100 mijë vargje.

Autori i librit Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO, jep të dhëna të hollësishme për punën e vet në Ballkan, në Projektin E5, gjatë rreth treqind ditëve në terren me kameramanin Baton Z. Neziri, në vitet 2012-2016, po edhe të trefish më shumë ditëve në kabinet. Shtoja kësaj edhe dhjetëra ditë të pjesëtarëve të Projektit dhe rreth gjashtëqind ditë të bashkëpunëtorëve të terrenit – realizues vullnetarë, që punuan me pagesë, për t’i shkruar tekstet e diktuara nga këngëtarët.

Me interes janë edhe të dhënat  e tij që flasin për tri format e ekzistencës së epikës heroike legjendare shqiptare: forma e kënduar, forma e recituar dhe forma e treguar. Pra, aty janë faza e tashme e jetës së Eposit në krahinat etnogjeografike të Republikës së Shqipërisë, ana veriore, krahinat e Republikës së Kosovës, si dhe krahinat shqiptare të Maqedonisë së Veriut, të Malit të Zi e të Serbisë. Ai përmend  veçimin e tri llojeve të këndimi të këngëve të kreshnikëve: këndimi i një këngëtari (solo), këndimi në dysh (duet), si dhe këndimi grupor shumëzërësh (polifonik) në anën perëndimore të Maqedonisë së Veriut, thotë autori.

Kanë peshë me rëndësi për etnomuzikologjinë edhe të dhënat e studiuesit Zymer U. Neziri,  për lahutën, veglën më të vjetër kordofone me një tel në Evropë, që vazhdon ende jetën e vet në disa vise shqiptare në Ballkanin Perëndimor, sidomos në zonat e thella të Malësisë së Madhe, të Dukagjinit, të Nikajve e të Mërturit, të Malësisë së Gjakovës, të Rugovës etj. Për vazhdimin e jetës së saj, shkruan ai, punën e vet po e bëjnë edhe lahutapunuesit, madje, ajo vazhdon jetën e vet edhe në ato familje ku nuk ka fare lahutarë dhe në odë mban vendin e nderit, zakonisht mbi oxhak, sipas traditës së kultit ndaj saj.

Mirëpo, ndër rapsodët e Eposit të Kreshnikëve dëshmohet se tash ka më pak lahutarë, por janë edhe rreth njëqind e njëzet sish, mirëpo janë më shumë përdorues të sharkisë, thotë ai. Veglat e tjera në përdorim janë: çiftelia, primi, violina, fyelli, kavalli. Zakonisht përdoret një vegël muzikore për shoqërimin e këngës së rapsodit, por ka raste të përdorimit të menjëhershëm edhe të dy e tri veglave për shoqërimin e këngës së rapsodëve, thotë ai. Autori sjell edhe të dhëna të tjera me interes etnomuzikologjik se në terren, gjatë realizimit të Projektit E5, 2012-2016, janë gjetur mjaft raste të mospërdorimit të veglave muzikore, kryesisht në anën perëndimore të Maqedonisë se Veriut.

Autori po ashtu jep të dhëna me shumë peshë për metodologjinë e realizimit të punës kërkimore-shkencore në Projektin E5, për këngët e hulumtuara, të shkruara dhe të incizuara me kamerë, për të cilat është plotësuar pyetësori për skedën e vogël të këngës, me të dhënat kryesore biografike të rapsodit, repertori, mësuesi i tij, mësimi i këngëve drejtpërdrejt, ose nga magnetofoni, apo nga libri e të tjera, si dhe tradita e këndimit të eposit heroik legjendar në familje, në katund dhe në krahinën e tij.

Në librin Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO, autori ofron për lexuesin e studiuesin edhe të dhëna metodologjike shumë me vlerë se gjatë realizimit të Projektit E5. Ai ka zbatuar edhe plotësimin e pyetësorit të skedës së madhe të këngës, gjatë këndimit të saj nga rapsodi, pyetësor për mbi 200 këngë të incizuara me kamerë nga Baton Z. Neziri, që bën pjesë ndër veprimet më të rëndësishme metodologjike kërkimore – shkencore në fushën e epikologjisë.

Skeda e madhe e këngës, thotë ai, përmban të dhënat e tij të hollësishme për këngën e kënduar: emri i rapsodit, vendi i këndimit e data, numri i të pranishëmve në odë, emri i instrumentit muzikor, minutazhi i këndimit, shpejtësia e këndimit të vargjeve në minutë, numri i vargjeve të kënduara, tema, motivi, personazhet, toponimia, llojet e armëve, dyluftimi, fundi i ndodhisë, legjendariteti, qeniet mitike, numrat mitikë, poetika e kohës, poetika e hapësirës, formulat e fillimit, të mesit e të fundit në këngë, figuracioni poetik, pamjet poetike, përshkrimet, portretet e kreshnikëve, tiparet etike e morale, kodeksi i nderit kreshnik, rrëfimi epik, digresioni, leksiku vendor, pushimet muzikore, pushimet teknike etj. Nga ky material ai ka krijuar Arkivin e Projektit E5, pjesa shkrimore dhe pjesa e incizimeve.

Autori, Zymer Ujkan Neziri, në pjesën qendrore të këtij libri, kushtuar Projektit E5 2012-2016, ’’Eposi i Kreshnikëve – monument i trashëgimisë kulturore shqiptare në Ballkan: Kosovë, Shqipëri, Mal i Zi, Maqedoni, Serbi’’, rendit skeletet e 15 vëllimeve me të gjitha të dhënat e përmbajtjes së tyre, me një korrektësi të rrallë shkencore. Aty janë, nga emri i institucionit dhe emri i projektit, emri i hartuesit e bartësit të tij, emrat e pjesëtarëve të tij, të bashkëpunetorëve – realizues vullnetarë, e deri te ekspertët e jashtëm. Pastaj, aty janë renditur edhe emrat e këngëtarëve e të tregimtarëve të vëllimit, datat e lindjes (për disa edhe e vdekjes), vendi dhe krahina, data e shënimeve biografike, repertori, data e shkrimit të teksteve, numri i vargjeve ose i rreshtave, emri i shkruesit, data e incizimit të këngëve, emri i incizuesit, minutazhi dhe, në fund, një përmbledhje e të dhënave kryesore të vëllimit.

Renditja në këtë libër e skeleteve të 15 vëllimeve me këngë dhe tregime, që kanë mbi 100 mijë vargje, është: Vëllimi I E5: Kraja e Tivarit, Malësia e Madhe (Tuz e Koplik), Dukagjini; Vëllimi II E5: Plava e Gucia, Rozhaja, Malësia e Gjakovës, Hasi, Luma; Vëllimi III E5: Nikajt, Mërturi, Lezha, Kurbini, Mirdita; Vëllimi IV E5: Rugova; Vëllimi V E5: Rrafshi i Dukagjinit, 1; Vëllimi VI E5: Rrafshi i Dukagjinit, 2; Vëllimi VII E5: Llapusha, 1; Vëllimi VIII E5: Llapusha, 2; Vëllimi IX E5: Drenica, 1; Vëllimi X E5: Drenica, 2; Vëllimi XI E5: Shala e Bajgorës; Vëllimi XII E5: Rrafshi i Kosovës; Vëllimi XIII E5: Llapi; Vëllimi XIV E5: Gallapi; Vëllimi XV E5: Maqedonia e Veriut, ana perëndimore. Renditja e vëllimeve, I-XV, u bë, thotë autori,  sipas shtrirjes gjeografike të krahinave, kurse disa sosh, dy e më shumë, nga varësia e vargjeve, janë bashkuar në një vëllim, e disa janë ndarë në dy vëllime, se kanë pasur shumë vargje.

Pas pjesës qendrore të librit, janë renditur katër pasqyra: Pasqyra të XV vëllimeve të Projektit E5 të Eposit të Kreshnikëve: këngëtarët, tregimtarët e bashkëpunëtorët – realizues vullnetarë në Ballkan, 2012 – 2016; Pasqyra të shkurtra të vëllimeve I-XV të Eposit të Kreshnikëve në Ballkan, 2012 – 2016; Pasqyrë e këngëtarëve dhe e tregimtarëve të vëllimeve I-XV të Eposit të Kreshnikëve në Ballkan, 2012 – 2016; Pasqyrë e bashkëpunëtorëve në terren- realizues vullnetarë të Projektit E5 në Ballkan, 2012 – 2016.

Pas katër pasqyrave të hollësishme, në libër pasojnë dy vlerësime nga ekspertët e jashtëm për Projektin E5 të Eposit të Kreshnikëve në Ballkan, anglisht dhe shqip: Dejvid F. Ellmer, Profesor i Klasikes, Kurator i Asociuar, Koleksioni i Letërsisë Gojore i Millmen Perit, Universiteti i Harvardit, Kembrixh, Ma, SHBA, si dhe Nikolla Skalldaferi, Profesor i Etnomuzikologjisë dhe i Antropologjisë së Muzikës, Universiteti i Milanos, Departamenti i Trashëgimisë Kulturore dhe Mjedisore.Në vijim është Çmimi Europa Nostra për Projektin E5 të Eposit të Kreshnikëve në Ballkan, anglisht dhe shqip: tekst nga Prof. Işık Aydemir, kryetar i Jurisë së Çmimeve të Trashëgimisë, kategoria Hulumtim, Hagë, 1 mars 2016, anglisht e shqip.

Edhe këto të dhëna vijuese të autorit kanë peshë shumë të madhe për lexuesit e studiuesit: në Projektin E5 kanë marrë pjesë rreth 300 subjekte terreni, këngëtarë e tregimtarë, nga viset tona, nga Kraja e Tivarit e deri në Kurbin dhe nga Malësia e Madhe deri në Kërçovë. Nga repertori i tyre janë evidencuar 865 njësi. Janë shkruar 502 këngë e motërzime, me 114 016 vargje, si dhe janë shkruar 123 tregime me 2 777 rreshta. Nga incizimet me kamerë të Baton Z. Nezirit, 5438,  e 27 sekonda, janë realizuar 32 tregime dhe 225 këngë, që kanë rreth 63 834 vargje. Por, punë ka mbetur për t’u kryer kryesisht në zonat nga Kelmendi deri në Kurbin, Pukë e Mirditë, thotë ai, për shkak të gatishmërisë së pamjftueshme të lahutarëve të atyre zonave për incizimin me kamerë të repertorit të tyre me këngë të kreshnikëve dhe të shkrimit të teksteve. Aty bën pjesë edhe Sanxhaku i Pazarit, për shkaqe politike.

Autori, në librin Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO, ka paraqitur edhe këtë pasqyrë me shumë interes për Projektin E5, 2012-2016: kanë kënduar mbi 1500-2000 vargje: Isë Llapçeva, Bajram Baja, Naim Krasniqi, Sinan Shala, Halit Gashi, Berat Musliu, Qamil Topilla, Selajdin Berisha, Jeton Fetiu, Kadri Zymeri; mbi 2000-2500 vargje: Ali Krasniqi; mbi 2500-3000 vargje: Kapllan Dauti, Hasan Hasani – Kçiqi, Milazim Krasniqi; mbi 3000-3500 vargje: Muharrem Gashi; mbi 3500-4000 vargje: Asllan Ademi – Shala, Imer Sefë Gashi, Osman Sefë Gashi,  Brahim Sefë Gashi; mbi 4500-5000 vargje: Sylë Hazir Mushkolaj, Januz Hazir Mushkolaj; mbi 5500-6000 vargje: Ajet Shala; mbi 6000-6500 vargje: Halil Kuliqi; mbi 6500-7000 vargje: Isë Elezi-Lekëgjekaj, Fehmi Nishefci. Ndonëse dy të fundit, kanë në repertor mbi 10 mijë vargje, kjo është tepër pak në krahasim me gjendjen para një gjysmë shekulli, kur mbi dhjetë mijë vargje i kanë kënduar shumë lahutarë e këngëtarë me sharki të Shqipërisë së Veriut në pesë vende të Ballkanit, e ndër ta, vetëm në Rugovë ishin shtatë sish. 

Ai ka vlerësuar edhe kontributin e këngëtarëve që kanë kënduar deri në 1500 vargje, sidomos lahutarin më të vjetër shqiptar, Gjokë Nonaj (Lezhë), tri lahutaret Ajshe Muriqi (Rugovë), Lumturie Nonaj (Lezhë) dhe Zyra Ahmetaj (Bytyç),  lahutarët Gjokë Kalaj (Grudë), Rrok Prenkoçaj (Triesh), Ahmet Duli (Shkrel), Zeqir Smajli (Plavë e Guci), Rrahmon Lajçi (Rozhajë), Mehmet Alia (Krasniqe) e Pjetër Matusha (Kurbin), këngëtarët Tahir Kurtishi (Kumanovë), Shefki Troja e Jashar Jashari (Kërçovë).

Shkruesit e teksteve të këngëve të Projektit E5, të diktuara nga këngëtarët, të hulumtuara paraprakisht dhe të incizuara me kamerë nga Baton Z. Neziri, janë vullnetarë terreni, sipas Rregullores, pra, nuk janë mbledhës, kurse me kontratë, për punën e kryer, janë shpërblyer sipas Rregullores dhe Tarifave në fuqi, të miratuara nga Ministria. Cilësia gjuhësore e këngëve dhe e tregimeve të shkruara në 15 vëllime të Projektit E5 është afërsisht e mirë, vlerëson autori, varësisht nga përgatitja gjuhësore e shkruesve, të cilët ishin studentë, arsimtarë me studime të kryera të shqipes ose të ndonjë lënde tjetër, studentë të masterit, doktorë shkencash, shkrues edhe nga profesionet jogjuhësore, si muzikolog, etnolog, jurist, politikolog, agronom etj., disa nga të cilët na kanë befasuar për cilësinë e mirë, thotë ai.

Këto 15 vëllime të Projektit E5, me këngë e tregime për kreshnikët, rreth pesë mijë faqe A4, duhet përgatitur për shtyp, sipas standardeve të larta profesionale, ku duhet të punojnë në ekip: epikologu, dialektologu dhe etnomuzikologu, thotë autori. Mirëpo, kjo fazë e dytë e punës varet krejtësisht nga mundësitë finaciare. Ai ka përgatitur edhe një antologji të Projektit E5 me këngë të përzgjedhuara dhe me përfaqësim të të gjitha viseve ku është realizuar ky projekt. Ai ka planifikuar e ka përzgjedhur tridhjetë këngë, ku ruhet simbolika e tridhjetë kreshnikëve.

Në Pasthënie, autori jep të dhëna se Projektin E5 e ka shtrirë edhe jashtë Ballkanit, në mërgatë, ku jetojnë shqiptarët, që nga Evropa Perëndimore e deri në Amerikë. Hulumtime të pjesërishme ka kryer kryesisht në Austri, Zvicër, Gjermani, Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ndërsa Turqinë e përmend si vend ku patjetër duhet të kryhen këto hulumtime për Eposin.

Nga ata që e kanë vlerësuar lart realizimin e Projektit E5 dhe 15 vëllimet e tij në përurimet në Prishtinë, Shkup, Tiranë Cyrih e Tuz, mendimet e të cilëve, shkurtimisht, i ka paraqitur autori, po e veçojmë profesorin Dejvid Elmer (David Elmer) nga Universiteti i Harvardit, që thotë: ’’Dr. Neziri njihet si autoriteti kryesor i epikës shqiptare. Ai është gjithashtu koleksionisti më energjik dhe më pjellor dhe botues i këngëve epike shqiptare. Projekti i dr. Nezirit ka rëndësi të madhe, si për studimin e drejtë të epikës shqiptare, ashtu edhe për studimin e traditave epike evropiane në përgjithësi.’’ Në vijim, po e përmendim edhe profesorin arbëresh Nikolla Skalldaferi (Nicola Scaldaferri) nga Universiteti i Milanos: ’’Përgjegjësi i këtij projekti, prof. dr. Zymer U. Neziri, është një dijetar i njohur edhe në qarqet ndërkombëtare. Numri i vëllimeve të parashikuara e te kryera në përfundimin e këtij projekti, tashmë përbëjnë një arritje his-torike, si për kulturën shqiptare ashtu edhe për studimet epike’’.

Mirëpo, këtu autori shton dhe thotë: ndonëse pa dëshirë, nuk duket aspak e besueshme, por ky projekt i madh i përmasave ndërkombëtare dhe ndër më të mëdhenjtë për Eposin e Kreshnikëve në dy shekujt e fundit, nuk është vlerësuar ende nga Dega e Folklorit e Institutit Albanologjik të Prishtinës, e cila e kishte miratuar vlerën shkencore dhe rëndësinë e tij, me rastin e paraqitjes në konkursin e Ministrisë ASHT. Ky projekt nuk është trajtuar drejt as nga Drejtoria e Shkencës e Ministrisë ASHT, shkruan ai. Drejtori i këtij organi shtetëror ka qenë gjithashtu i papërgjegjshëm ndaj këtij projekti shtetëror. Faza e dytë, 2014 – 2016, u krye me vetëfinancim. Pra, pësova vetëm unë dhe familja ime, thotë ai, kurse Projekti E5 shpëtoi, u realizua plotësisht, fitoi albanologjia dhe epikologjia botërore.

Autori i falënderon për mikpritje të gjithë rapsodët e tregimtarët, rreth treqind familjet e tyre, nga Kraja e Tivarit e deri në Kurbin e Kërçovë; shoqëruesit, që e kanë ndihmuar gjatë rreth treqind ditëve nëpër Ballkan, të cilat i kaloi me kameramanin Baton Z. Neziri; ekspertët e jashtëm, profesorët Dejvid Ellmer e Nikolla Skalldaferi; ekipin e rregullt dhe jo të rregullt të Projektit E5; qindra arsimtarë e studentë, që ndihmuan në plotësimin e mijëra pyetësorëve në shkolla; qindra studentë, që punuan në plotësimin e pyetësorëve të nënprojektit; rreth njëqind bashkëpunëtorë të terrenit – realizues vullnetarë; juristin Sylë Kasumaj dhe shumë të tjerë, që kanë ndihmuar dhe i janë gëzuar shumë realizimit të Projektit E5, që e kanë përkrahur edhe në çaste të vështira, siç thotë ai, të shkaktuara nga disa zyrtarë të lartë të institucioneve shtetërore të Kosovës, që punën në Projektin E5 e kanë penguar dhe e kanë ndërprerë zyrtarisht më 2014 dhe nuk kanë dhënë as afat shtesë edhe kur ai nuk kërkoi mjete financiare shtesë për përfundimin e punës në terren, që doli sa trefishi i planifikimit.

Studiuesi Zymer U. Neziri me të drejtë thotë se Projekti E5, 2012-2016, dëshmon ekzistencën e njërit ndër eposet më të lashta të Evropës, të eposit heroik legjendar shqiptar, që vazhdon jetën e vet edhe në fillim të këtij mijëvjeçari të tretë të kohës së re në pesë shtetet e Ballkanit Perëndimor, prandaj ky material është dëshmi e pakontestueshme edhe për dosjen e Eposit të Kreshnikëve që do të paraqitet në UNESCO.  Për materialet e mbledhura e të incizuara të Projektit E5 mund të shkruhen edhe dhjetëra disertacione doktoratash nga epikologët, po edhe nga etnomuzikologët, dialektologët, fonetikanët, leksikologët, morfologët, sintaksologët, thotë ai.

Libri Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO i autorit prof. dr. Zymer Ujkan Neziri, është projektuar  edhe në imtësitë më të vogla për paraqitjen e Projektit E5 2012-2016 dhe është punuar me përkushtim të madh, me kujdes të rrallë, me saktësi të pashoqe dhe është përfunduar sipas standardeve të larta teknike – shkencore, me shpresë, siç thotë autori, se do të hapet dera për pranimin e tij në UNESCO si pasuri e përbotshme dhe si thesar botëror i kulturës, që dosja të dorëzohet në Paris sa më parë, të regjistrohet në UNESCO dhe të konsiderohet thesar botëror i trashëgimisë etnokulturore.

Përvoja e autorit, mbi 40-vjeçare, e punës në mbledhjen e studimin e epikës gojore, sidomos në hulumtimin, incizimin e shkrimin e mbi njëqind mijë vargjeve të Eposit të Kreshnikëve në krahinën e Rugovës, në vitet 1979-1988, e tash edhe me mbi njëqind mijë të tjera në Ballkan, me Projektin E5, 2012-2016, studiuesin Zymer U. Neziri e bën mbledhësin më të dalluar të Eposit të Kreshnikëve ndër ne, në fondin e përgjithshëm, rreth gjashtëqind mijë vargje, sa ka nga G. Majeri (1897) e këndej, sepse një e treta e këtij fondi kombëtar ka kaluar nëpër duart e tij.

Me tekstet e rëndësishme edhe në gjuhën angleze, Parathënia, Hyrja e Pasthënia, po edhe me mendimet e studiuesve prof. Ellmer, prof. Skalldaferi e prof. Ajdemir, për Projektin E5, libri bëhet shumë i lehtë për përdorim edhe nga studiuesit e jashtëm.

Në fund, e përgëzoj autorin e librit Eposi i Kreshnikëve në Ballkan: Indeksi i Projektit E5, 2012-2016. Dëshmi dokumentare për UNESCO,  për këtë vepër shumë të rrallë në fushën e epikologjisë, kurse Instituti Albanologjik do jetë i nderuar me një botim të tillë nga epikologu Zymer Ujkan Neziri, që Eposin e Kreshnikëve e bëri edhe më të njohur në arenën ndërkombëtare, me ligjërata në shumë universitete dhe me kumtesa të mbajtura në konferenca shkencore ndërkombëtare në Ballkan, Evropë, Azi e Amerikë, nga Vjena e Parisi e deri në Kembrixh, në Universitetin e Harvardit, dhe në Pekin, në Akademinë e Shkencave Sociale të Kinës.

Filed Under: Opinion

NJE UDHËRËFYESE PËR JETËN E VATRËS*

March 29, 2022 by s p

Të nderuar Vatranë, kam besim të plotë se nga ky Kuvend do të dalim faqebardhë dhe Kuvendi do ti përmbushë të gjitha objektivat e tij. Mbas këtij Kuvendi do të kemi një Kushtetutë të re, një Kryesi dhe Këshill të ri. Une dua të trajtoj shkurtimisht edhe një pikë e cila mund të shërbejë si udhërrëfyese për jëten e Vatrës deri në Kuvendin e ardhshëm dhe pa të cilën suksesi i Vatrës është i pamundur:Është paqa në VatërRritja e numrit të anëtarësisë dhe të Degëve, sigurisht që sjell mendësi të reja, ambicje, pakënaqësi e të tjera si këto. Nganjëherë edhe mosmarrëveshjet e vogla rriten nga mungesa e mirëkuptimit apo moskomunikimit me njëri-tjetrin. Po ashtu teknologjia dhe interneti i hiperbolizojnë së shumti edhe çështjet më të vogla. Këto ndodhin zakonisht nga uni, egoja dhe ambicja jonë, por më se shumti sepse në harrojmë përse jemi në Vatër, harrojmë misionin tonë si shërbëtorë të kombit. Jemi këtu që gjithsecili të shohë mundësitë se sa mund t’i japë Vatrës dhe jo mundësitë për të marrë prej saj. Sigurisht që ne të gjithë marrim pak më shumë vlerë nga vlera e Vatrës së Nolit dhe Konicës, por në të njëjën kohë duhët që t’ia shpërblejmë më punë dhe përkushtim.Metodat arkaike dhe anarkiste të drejtimit dhe të punës tonë dhe mos zbatimi rigoroz i nyjeve të Kanunores, për mendimin tim janë arsyet kryesore të çoroditjes dhe nganjëherë të marrjes së rrugës pa krye të ndonjë vatrani apo grupi vatranësh.Përtej të qënit miq dhe dashamirë me njëri-tjetrin, për të siguruar paqen në mes nesh, pikësëpari duhet që të jemi zbatues rigoroz të Kanunores dhe frymës së saj. Vllazën dhe motra, le të jetë Kanunorja, Bibla dhe Kurani ynë, ku ne mund të gjejmë përgjigje problemeve tona. Faleminderit.Roftë Vatra, rroftë kombi shqiptar”.New York, 26 Shkurt 2022
*Pjesa përmbyllëse e fjalës së z. Valentin Lumaj në Kuvendin e fundit të Vatrës.

Filed Under: Vatra

Dy shqiptarë të suksesshëm Valbona Peraj dhe Toni Zogiani inagurojnë restorantin “Moo Moo’s Italian Steakhouse” in Creskill NJ  

March 29, 2022 by s p

Nga Keze Kozeta Zylo/

Në një ditë të bukur me diell dhe freski që të përkëdhelte fytyrën shkuam pranë Restorantit “Moo Moo’s Italian Steakhouse” in Cresskill NJ të ftuar nga pronarët Peraj dhe Zogiani si media dhe bashkatdhetarë.  Mjediset e restorantit zbukuruar si për ditë feste të shlodhnin sytë dhe të jepnin kënaqësi shpirtërore duke të larguar pak kohë nga rutina e përditshme e punës dhe shpesh e lodhshme.  

Restoranti ndodhet në një vend me natyrë shumë të bukur në Cresskill, bashki e krijuar më 8 maj 1894, nga pjesë të Palisades Township.

Që në hyrje të mirëprisnin të zotët e shtëpisë Valbona Peraj një artiste e mirënjohur në Diasporë dhe në Atdhe si dhe Toni Zogiani nje djalë po aq simpatik.  Te dy të japin përshtypjen se janë të lindur për biznes.  Ata kanë mbaruar lëndët e shkencës në inxhinieri dhe në kompjuter, por artin e punës dhe suksesin e dëshirojnë dhe ngulmojnë për ta arritur.  Bukuria e Valbonës është e një arbëroreje të vërtetë ashtu siç dhe e këndon këngen me titull “Jam Arbnore” me tekst të poetit të shquar Agim Doçi. Emocionuese ishte kur këndoi refrenin para kamerave të TV “Alba Life” si: Jam Arbnore jam Arbresha/ Jam Nora e Shote Galica/ N’djep të shpirtit gjithmonë deshta/ të rriten trimat sokolesha…

Ajo dukej madhështore tek porta e pritjes bashkë me partnerin në biznes Toni Zogiani.  Me ngazellehet shpirti kur i shikoj të rinjtë që ecin në udhën e dijes apo në udhen e suksesit të biznesit, ndër këta të rinj janë Valbona me Tonin.  Toni i lindur në Kosovë dhe Valbona arbërorja e Shkodrës i bashkoi puna, dija, biznesi dhe mbi të gjitha Gjuha Shqipe.  

Valbonën e kemi prind në Shkollën Shqipe “Alba Life” e cila ka sjellë djalin e vetëm Albon, por ajo është me kontribut të vyer në programet artistike të shkolles që ne e çmojmë shumë.  

Tingujt e muzikës ishin shumë frymëzuese, pjesëmarrës të shumtë vallëzonin, pinin nga një gotë verë dhe clironin energji pozitive në këtë ditë të veçantë për pronarët e restorantit.

Shume krenar ndihej i ati i Tonit, z.Fation Zogiani së bashku me fëmijët e tij që punojnë aty dhe studiojnë në universitete.  

Fjalën në ceremoninë e prerjes së shiritit e hapi z. Ramon M. Hache përfaqësues në Bordin e Komisionerëve të Qarkut Bergen në New Jersey i zgjedhur në vitin 2020.

Z.Hache foli fjalë miradie për dy biznesmenët shqiptarë dhe ngriti lart vlerat dhe kontributin që ata do të japin për qytetin Cresskill në New Jersey.  Ai tha se qyteti ka një traditë të mire, është mikpritës dhe mbështet njerëzit e suksesshëm.  Të tre mbanin shiritin e kuq të inagurimit. 

Në këtë ceremoni mori pjesë ish kryetari i bashkisë Cresskill dhe përfaqësues të tjerë. 

Prerja e shiritit u mirëprit me duartrokitje, përqafime dhe urime pafund për të zotët e shtëpisë.  është emocionuese kur shikon të huajtë të cilët duan të dinë sa më shumë për Shqipërinë, për bizneset dhe kulturën tonë të lashtë.  

Valbona dhe Toni kishin kohë që donin të bënin inagurimin e restorantit, por ata thanë se pandemia u bë pengesë kryesore dhe bllokoi një botë të tërë duke e izoluar.  Falënderojmë Zotin që erdhi kjo ditë e bukur dhe ne të kemi mundësi të punojmë dhe t’ju shërbejmë njerëzve me kulturë dhe plot mirësi.

Ne jemi krenarë që të ndajmë me mediat, bashkatdhetarët tanë këtë histori suksesi për pronarët shqiptarë Valbona Peraj dhe Toni Zogiani.  

Urime dhe suksese për ju!

27 Mars, 2022

Creskill, New Jersey

Filed Under: Komunitet

RUSIA, DEMOKRACIA E DËSHTUAR I KUSHTON SHTRENJTË GJITHË BOTËS

March 28, 2022 by s p

Nga BEPPE SEVERGNINI

A e keni menduar? Nëse në Rusi do të kishte demokraci, e gjithë kjo nuk do të kishte ndodhur. Lufta në të cilën jemi të pranishëm, rrjedhja e mujshisë dhe malleve perandorake do t’ishte e pakonceptueshme. Por demokracia në Rusi nuk është. Ka një njeri në komandë, prej njëzetedy vitesh: gjithënjë e më i vetmuar, me një ankth në tru, i paparashikueshëm. Ne evropianët e kemi pranuar, me shumë durim e pak cinizëm.

Të gjithë: nga Roma në Londër, nga Parisi në Berlin. Sikur Rusia dhe rusët janë të papërputhshëm me një sistem të lirë e demokratik. Sikur rrëshqitja drejt autoritarizmit gllabërues të ishte një gjë që nuk kishte të bënte me ne. Ndërsa ka të bëjë dhe shumë. Prova janë pamjet e Kievit, pafuqia e jonë, pesha që na rëndon në zemër. 

Mësymja e Ukrainës është një tmerr për të gjithë. Për ata që kanë jetuar shpresat e tridhjetë viteve më parë merr përvijimet e një përqeshjeje. Rrënimi i komunizmit sovjetik – një sistem i mbyllur, i shënuar nga shtypje e përndjekje – ishte përshëndetur me gazmend prej shumicës së rusëve dhe evropianëve, këtej dhe andej “perdes së hekurt”. Ndërmjet 1989 dhe 1991 kemi qënë të pranishëm në kryengritje popullore, revolucione (pothuaj gjithmonë jo të përgjakshëm), rindërtimesh, votimesh: Varshava, Berlini, Praga, Budapesti, Bukureshti, Sofia, Tirana; më pas Vilnius, Riga, Tallin, Minsku, Tbilisi, Erevani, Kishinau, Kievi. Dhe Moska. Kur flamuri i kuq mbi Kremlin u ul për të fundit herë – ditën e Krishtlindjes të 1991, n’orën 19:32 – u hap një voli e pamatëshme për të gjithë: për rusët e për botën e lirë, në të cilën donin të bënin pjesë.

Ne atë mundësi e kemi shpërdoruar. Ajo që ndodhi në Rusi në vitet Nëntëdhjetë është trishtërisht e njohur: një udhëheqës i dobët si Boris Jelcin, përplasja ndërmjet bandave të afaristëve, xhveshja sistematike e Shtetit, kriminaliteti në festë. Mbi përgjegjësitë është shkruajtur e folur tepër. Opinionet janë të ndryshëm, sigurisht. Mbi një gjë veç, duket se janë të gjithë të një mëndjeje: demokracitë perëndimore do të duhej – e mundur – të bënin më shumë e më mirë.

Zgjerimi në Lindje i Bashkimit Evropian ishte i volitshëm, ai i Aleancës Atllantike, ndoshta i pashmangëshëm, por me gjasë i shpejtuar. E kanë kujtuar shumë në këto ditë, edhe Tom Friedman në New York Times. Nuk dua të ligjëroj n’asnjë mënyrë çmëndurinë e përgjakëshme të Putinit. Dua vetëm të kujtoj se shtrirja e NATO-s në Lindje mund t’ishte lexuar si një poshtërim për Rusinë e t’i jepte një sebep një kryetari populist – siç edhe ndodhi. Kombet e mëdha nuk duhet të poshtërohen. Ringjalljet gjermane, japoneze e italiane mbas luftës së Dytë botërore kanë edhe këtë shpjegim: të mundurit janë ndihmuar të ringrihen.

Është një intervistë habitëse e Riçard Nixonit, e datuar 1992. Presidenti plak, i lodhur por i kthjelltë, shpreh një mendim që, në hapësirë kohore prej tridhjetë vitesh, duket një profeci: “Në Rusi komunizmi është mundur, por liria është në provë. Nëse nuk do të funksionojë do të ketë një kthesë mbrapa dhe një shtysë drejt një despotizmi të ri. Kjo do të përbënte një rrezik vdekësor për pjesën tjetër të botës. Sepse ai despotizëm do të shestohej me virusin e imperializmit, një karakteristikë e politikës së jashtëme ruse prej shekujsh”.

Nuk kemi mbajtur parasysh parandjenjën e Nixonit, nuk kemi dëgjuar ata që thonin se Rusia duhej mbështetur e jo shfrytëzuar. Ideja e demokracisë ishte minuar, përqeshur, dalngadalë braktisur. Kujtoj sprovën e Moscow School of Political Studies të Lena Nemirovskaja, në vitet Nëntëdhjetë. Synimi ishte të ndihmohej zhvillimi qytetar, politik e shoqëror i klasës së re drejtuese pas sovjetike. Administratorë, gjyqtarë, akademikë e gazetarë evropianë fluturonin për në Moskë e qëndronin atje për disa ditë, për të treguar funksionimin e demokracisë. Kam marrë pjesë në dy organizime, në 1999 dhe në 2000: me kryetarët e rinj të bashkive të Siberisë dhe me parlamentarët e rinj të Dumës. Ndërhyrje e huaj, vendosi qeveria ruse në vitet Dymijë. Sprova e fshirë.

Ngjitja e Vladimir Putinit, dhe zbritja drejt autoritarizmit, u përshëndet me dashamirësi nga shumë rusë, të zhgënjyer nga korrupsioni e të tmerruar nga kaosi. Dhe u pranua nga shumë evropianë. Shumë ishin të painformuar, mjaft të hutuar, por disa ishin bashkëpuntorë: për interesa ekonomike apo për leverdi politike, ndonjëherë për një pleksje të të dyjave (“kollonat e pesta të Putinit” i ka përcaktuar liberali Guy Verhofstadt në një shfrim për t’u mbajtur mënd në Parlamentin evropian). Pak kanë parë rrezikun, megjithë arrestimet e kundërshtarëve, vrasjet misterioze, pasurimet e pashpjegueshme. Të gjitha këto gjëra i kemi lënë mënjanë: joshja dhe leverdia e Rusisë ishin më tërheqëse. Demokracia? E papërputhëshme me popullin rus, linin të kuptohej politikanët italianë, diplomatët amerikanë, biznesmenë të të gjithë gjatësive gjeografike.

Përfundimi është ky që shohim. Të provojmë tmerrin nuk ligjërohemi, përkundrazi. Një Rusi demokratike – t’a përsërisim – as nuk do t’a shkonte nëpër mënd mësymjen e Ukrainës fqinje. Një Rusi autoritare, këtë mësymje e ka përfytyruar, programuar, kërcënuar, sendërtuar në mënyrë cinike. Dhe ka vepruar kështu edhe sepse Ukraina është një demokraci. E papërsosur, por një demokraci. Kievi – pavarësisht nga vështirësitë dhe nisjet e rreme – është vërtetimi që “bota ruse” e dashur e Putinit, nuk është e papërputhëshme me zgjedhjet e lira, partitë e pavarura, liritë e shprehjes. Një provokim i palejueshëm për njeriun e vetmuar të Kremlinit.

“Corriere della Sera”, 25 shkurt 2022    Përktheu Eugjen Merlika       

Filed Under: Fejton

MADAM SECRETARY AND THE ALBANIAN MADELEINE

March 28, 2022 by s p

By Rafaela Prifti/

– She was a trailblazer in her service to this country not in spite of her non-American origin but because of it. Madeleine Albright’s figure is projected as an example of what can be achieved in America. Yet her achievements speak more to the purpose she chose to assign to her life as a citizen and woman in the free world than the promise of opportunities. 

– Albright’s larger than life figure stands as a role model and an inspiration for Albanians, who have embraced her humanity wholeheartedly.

Madeleine Albright, who made history as the first woman to be Secretary of State, has died at 84. 

In 1997, she was the highest-ranking woman in the history of US government which made her fourth in line to the presidency. Like two of her predecessors Henry Kissinger and Zbigniew Brzezinski she would not have been able to fill the role, not being a natural born US citizen as defined in the Constitution. Yes, she had been a refugee of war. Born in Prague in 1937, Albright fled to London with her family after the Nazis invasion of Czechoslovakia in 1939. She came to the US in 1948. She was raised Catholic and only decades later discovered her parents were Jewish and a few of her family members were murdered in the Holocaust.

In light of her bio, Madeleine Albright’s figure is projected as an example of what can be achieved in America. Yet her achievements speak more to the purpose she chose to assign to her life as a citizen and woman in the free world than the offering of opportunities. 

In the early 90s when she first served as President Clinton’s Ambassador to the United Nations prior to being the top diplomat of his administration, the dominant foreign policy themes were the aftermath of the collapse of the Soviet Union, including the wars in the former Yugoslavia, the quest for peace between Israel and the Palestinians and the rise of fundamentalist Islam in the years before 9/11.

There is no doubt that Kosovo war is part of Albright’s legacy as a diplomat and politician, with deep implications for the US foreign policy as well as the military alliances particularly NATO. The current and future dynamics of the alliance are dominant topics in view of the month-long Russia’s invasion of Ukraine. President Biden resonated that moment in his tribute to Albright: “As the world redefined itself in the wake of the cold war, we were partners and friends working to welcome newly liberated democracies into NATO and confront the horrors of genocide in the Balkans.”  

In the grip of a brutal war raged by a sadistic nationalist like then-Serbia’s President Milosevic, Kosovo’s Albanian population, and perhaps many a-oppressed people, saw in Albright the promise of a free and better future. Madam Secretary of State Albright projected the hope they needed to stand their ground and by her own example encouraged them to dream. It is why Albanians say with certainty that they feel that she understood them. 

In 2000, she was the first senior US figure to meet the Russian leader in Moscow. She recalled her impressions of Vladimir Putin in a New York Times column where she laid out an accurate assessment of the events that unfolded afterwards. 

As Kremlin was amassing Russian troops at the border, she said in a recent interview that if Putin ordered an invasion of Ukraine, he would make a historic mistake. 

Albanians have experienced the cost of a previous mistake by then-Serbian ruler, Slobodan Milosevic and its military forces. The Albanian population had suffered the high costs of an inhumane war in terms of lost human lives, expulsions, refugees, internal displacement, property destruction and more. 

There is particular resonance with the over-twenty-years-ago war that ravaged Kosovo and was fueled by the dangerous ideology of a strongman backed by Russia. In her salute to Albright, Hillary Clinton, a successor as secretary of state, echoed the impact of Albright’s work in that particular context: “So many people around the world are alive and living better lives because of her service.” 

The very present threat of authoritarianism is the subject of Albright’s last book: Fascism – A Warning. In it, she writes “Democracy is not the easiest form of government.” “It does require attention and participation and carrying out the social contract. And it doesn’t deliver immediately. What we have to learn is how to get democracy to deliver because people want to vote and eat.”

Recalling the years-long campaign of the Pan-Albanian Federation of America Vatra in support of the US efforts to liberate Kosova, former Vatra Chairman Dr. Gjon Bucaj said that Alright was a gifted diplomat for the US foreign policy, while simultaneously being a beacon of hope for all of us.” He commented that her background made her unique and uniquely human. “Albanians will always appreciate Madeleine Albright as their biggest advocate for freedom and democracy,” said Dr. Bucaj. 

My longtime interpreter colleague Mirlinda Angoni and I have had the opportunity to see Secretary Albright’s diplomacy in action at a conferences focusing on developing a strategy for Kosovo hosted by the US State Department. 

New York based senior journalist and Vatra member, Beqir Sina, who has covered events related to Kosovo war recognized Albright’s prominent role in US diplomacy and highlighted her figure as a model for generations of young women and youth in general. 

Vatra’s President Elmi Berisha recalled the ceremony marking the 5th anniversary of Kosova’s Liberation on 12 June 2004, where Albrightt was honored with the Golden Medal of Freedom by President Ibrahim Rugova (1944-2006). In September 2018, there was a square-naming ceremony in Prishtina, Kosovo’s capital. A year later, both Albright and President Clinton attended the unveiling of her statue in Prishtina. 

Paying tribute to her role at another critical moment in history, President Biden said: “Hers were the hands that turned the tide of history.” Albanians manifest this sentiment in small and big ways. The statues dedicated to and squares named after Madam Secretary Albright present public displays of affection. But Albanians also have internalized her humanity in a literal sense. Albright was not only a refugee. She was proud of it. She had been where thousands of them had been during the Kosovo war and she overcame the odds. Albright stands as a role model and an inspiration. She was a trailblazer in her service to this country not in spite of her non-American origins but because of it. 

While there is only one Madeleine Albright, there are many Albanian girls named “Medlin” in Kosovo – an easier pronunciation in the Albanian language. Her name lives on, quite literally, among Albanians.

Filed Under: Analiza

  • « Previous Page
  • 1
  • …
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • …
  • 57
  • Next Page »

Artikujt e fundit

  • Kontributi shumëdimensional i Klerit Katolik dhe i Elitave Shqiptare në Pavarësinë e Shqipërisë 
  • Takimi i përvitshëm i Malësorëve të New Yorkut – Mbrëmje fondmbledhëse për Shoqatën “Malësia e Madhe”
  • Edi Rama, Belinda Balluku, SPAK, kur drejtësia troket, pushteti zbulohet!
  • “Strategjia Trump, ShBA më e fortë, Interesat Amerikane mbi gjithçka”
  • Pse leku shqiptar duket i fortë ndërsa ekonomia ndihet e dobët
  • IMAM ISA HOXHA (1918–2001), NJË JETË NË SHËRBIM TË FESË, DIJES, KULTURËS DHE ÇËSHTJES KOMBËTARE SHQIPTARE
  • UGSH ndan çmimet vjetore për gazetarët shqiptarë dhe për fituesit e konkursit “Vangjush Gambeta”
  • Fjala përshëndetëse e kryetarit të Federatës Vatra Dr. Elmi Berisha për Akademinë e Shkencave të Shqipërisë në Seancën Akademike kushtuar 100 vjetorit të lindjes së Peter Priftit
  • Shqipëria u bë pjesë e Lidhjes së Kombeve (17 dhjetor 1920)
  • NJЁ SURPRIZЁ XHENTЁLMENЁSH E GJON MILIT   
  • Format jo standarde të pullave në Filatelinë Shqiptare
  • Avokati i kujt?
  • MËSIMI I GJUHËS SHQIPE SI MJET PËR FORMIMIN E VETEDIJES KOMBËTARE TE SHQIPTARËT  
  • MES KULTURES DHE HIJEVE TE ANTIKULTURES
  • Historia dhe braktisja e Kullës së Elez Murrës – Një apel për të shpëtuar trashëgiminë historike

Kategoritë

Arkiv

Tags

albano kolonjari alfons Grishaj Anton Cefa arben llalla asllan Bushati Astrit Lulushi Aurenc Bebja Behlul Jashari Beqir Sina dalip greca Elida Buçpapaj Elmi Berisha Enver Bytyci Ermira Babamusta Eugjen Merlika Fahri Xharra Frank shkreli Fritz radovani Gezim Llojdia Ilir Levonja Interviste Keze Kozeta Zylo Kolec Traboini kosova Kosove Marjana Bulku Murat Gecaj nderroi jete ne Kosove Nene Tereza presidenti Nishani Rafaela Prifti Rafael Floqi Raimonda Moisiu Ramiz Lushaj reshat kripa Sadik Elshani SHBA Shefqet Kercelli shqiperia shqiptaret Sokol Paja Thaci Vatra Visar Zhiti

Log in

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy

Privacy Overview

This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary
Always Enabled
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Non-necessary
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
SAVE & ACCEPT